Ο σχεδιασμός μιας νομικής ιστοσελίδας αποτελεί πραγματικά δύσκολη υπόθεση. Το διαπιστώνει κανείς παρακολουθώντας την έλλειψη φαντασίας τόσο στα ελληνικά όσο και στα διεθνή πράγματα.
Ηδη πολλοί αναδεικνύουν τις καλύτερες στον κόσμο. Αλλοι μας αναδεικνύουν τις 10 καλύτερες των ΗΠΑ (άρα και του κόσμου...)
Αλλοι μας προσφέρουν τις 10 καλύτερες του 2010 και του 2011, και φυσικά να μην μετρήσω τις καλύτερες δικηγορικές εταιρίες, τις καλύτερες των καλύτερων που διαφημίζονται χωρίς κανείς να ρωτήσει τη γνώμη των πελατών. Ο μηχανισμός αυτός προσφέρει το πρώτο στοιχείο που θα βάλει κάποιος στην ιστοσελίδα του, δηλαδή τις διαφημιστικές διακρίσεις. Στη συνέχεια η διαπίστωση ότι η εικόνα του δικηγόρου και της δικηγορικής υπηρεσίας αποτελεί κοινοτυπία και πλήξη είναι αυτονόητη σχεδόν. Διότι αν στην ιστοσελίδα μου δεν δείξω πόσο μεγάλη την έχω την εταιρία, αν δεν δείξω πόσοι το παραδέχθηκαν αφού δοκίμασαν ή μόνο με τη σκέψη τη άλλο να πώ? Ετσι η ιστοσελίδα καταλήγει να είναι σαν τις εφηβικές διηγήσεις: Φανταχτερή, πληκτική και φαντασιόπληκτη πλήρως δεν κακότεχνη και αναληθής.
Φυσικά το να κάνει κανείς κριτική είναι εύκολο. Τι θα είχε τάχα να προτείνει σε όσους υπόσχονται φθηνές ή καλές ιστοσελίδες για δικηγόρους?
Προσπαθώντας να κουβεντιάσω με διάφορους σχεδιαστές τον τελευταίο καιρό διαπιστώνω την έλλειψη ιδεών να παρακαλουθεί την έλλειψη πίστης στο επάγγελμά μας. Μια αντιγραφή αρκεί για να μας προσφέρει την ποθητή ηλεκτρονική εικόνα. Τι άλλο?
Και για τον τόπο μας τρόπον τινά το κατανοώ και το συμμερίζονται. Τι να περιμένει ο ιστοσελιδάς από έναν δικηγόρο που όπως μας λένε οι βιβλιοδέτες δυσκολεύεται να πληρώσει τη βιβλιοδεσία του περιοδικού του? Σε άλλους τόπους όμως? Γιατί ο αμερικάνος είναι τόσο ανούσιος και άτολμος εκτός των περιπτώσεων που είναι κιτσ και χάλια? Εκεί κάτι θα έχει να πληρώσει η mega- firm.
Την απάντηση που φέρνει στο νου η σκέψη της ιστοσελίδας ενός καλού χειρούργου. Θα περιμέναμε να μας τον δείξουν με τα αίματα και τα εργαλεία της δουλειάς? θα τον εμπιστευόμασταν γι'αυτό? Θα σπεύδαμε να μας χειρουργήσει αν ξέραμε τι θα μας κάνει? Τι θα έδειχνε ο ιστοσελιδάς γι'αυτόν το φοβερό χειρούργο? Εναν κύριο με κοστούμι πληκτικό όσο και έναν ταμία τράπεζας (όχι την ώρα της ληστείας)....
Είναι μεγάλο το διάβημα αλλά πιστεύω ότι η αναζήτηση της ταυτότητάς μας και του ρόλου μας απαιτεί να βρούμε και τη σωστή για τον καθένα ιστοσελίδα. Αλλά τι λέω, η δική μου είναι γριούλα και παλιακιά και ακόμη ψάχνω ιδέα να την ζωντανέψω.
Για όποιον πάλι ενδιαφέρεται υπάρχει και διαγωνισμός για την καλύτερη του 2012!
εκεί υπάρχουν και τα κριτήρια βράβευσης όπου δυστυχώς το περιεχόμενο είναι τελευταίο.
Δείτε παραδείγματα.
Οσο για μένα θα συνεχίσω να σκέπτομαι το δικηγόρο- χειρούργο και την καλύτερη ηλεκτρονική του εικόνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου