ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

οι δικηγορικές εταιρίες και ο ΣΔΕΕ


οι δικηγορικές εταιρίες επιχείρησαν πριν λίγα χρόνια να συστήσουν ένα φορέα αυτόνομο και δυναμικό.
Ο ΣΔΕΕ ξεκίνησε τη ζωή του και την προχώρησε χωρίς το φορολογικό πλεονέκτημα των δικηγορικών εταιριών. Τούτο όσο και αν μοιάζει δυσάρεστο δίδει την ευκαιρία για να δούμε τι πραγματικά προσφέρει ο θεσμός και που κατευθύνεται σε ένα τόσο ατομοκεντρικό επάγγελμα και μία τόσο δύσκολη ως προς την συνεργασία επικρατούσα αντίληψη.
Οι δικηγορικές εταιρίες μετά το θάνατο κάποιων σημαντικών ιδρυτών τους απέδειξαν ότι επιβίωσαν και επέτρεψαν την επαγγελματική συνέχεια πολλών άξιων δικηγόρων μέσα στο συνολικό σχήμα συνεργασίας. Με χαρακτηριστικό παράδειγμα την εταιρία Κουταλίδη είναι δεδομένο ότι οι συνάδελφοι εργάζονται με κληρονομιά και ευχή από τον ιδρυτή της εταιρίας την αριστεία. Ο Νίκος Κορίτσας που εκλέχθηκε στο ΔΣ του ΣΔΕΕ αποτελεί παράδειγμα δικηγόρου που υπηρέτησε το θεσμό προσθέτοντας την δική του ξεχωριστή προσωπικότητα.
Οι δικηγορικές εταιρίες παραμένουν όμως ατομοκεντρικές όπως διαπιστώνει κανείς από τη σημασία που υπάρχει για τις περισσότερες από αυτές στο πρόσωπο του ιδρυτή τους. Σπάνια συναντά κανείς δικηγορικές εταιρίες “επωνύμων” δικηγόρων και όσοι το προσπάθησαν δεν κράτησε για πολύ. Η εταιρία Κυριακίδης Γεωργόπουλος είναι μία σπουδαία εξαίρεση όπου ο “κατεστημένος’ Κυριακίδης δέχθηκε ισότιμα τον Λεωνίδα Γεωργόπουλο ως εταίρο και πιστεύουμε και το σύνολο των μη μνημονευόμενων στην επωνυμία συνεργατών και συνεταίρων λόγω και του μεγάλου πλήθους τους. Τόσο ο Λεωνίδας όσο και άλλοι άξιοι δικηγόροι συμπαρατάχθηκαν και πέτυχαν με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Πιστεύουμε ότι ο Λεωνίδας θα εισφέρει αυτή τη δυναμική στο ΣΔΕΕ συγκρατώντας τις διασπάσεις και τις κοκορομαχίες και προβάλοντας την σύμπραξη της αριστείας.
Οι δικηγορικές εταιρίες είναι συνάρτηση κληρονομικής δυναμικής και ευνοούν τους γιούς και τις κόρες σε βάρος των άλλων δικηγόρων. Είναι γεγονός ότι τούτο συμβαίνει συχνά παρότι θα έλεγε κανείς ότι η δικηγορία είναι ίσως το μόνο επάγγελμα που επιτρέπει την κληρονομική διαδοχή καθώς αυτή δεν σημαίνει αυτοτελώς απολύτως τίποτε. Αν το τέκνο δεν αξίζει, όσα κληρονόμησε χάνονται σε ελάχιστο χρόνο καθώς οι πελάτες μπορούν να γνωρίζουν το συμφέρον τους. Ο ΣΔΕΕ έχει χαρακτηριστικά τ παραδείγματα δικηγορικών εταιριών που άντεξαν στη συνέχεια όπως η Ζέπος Γιαννόπουλος με το Δημήτρη Ζέπο να εργάζεται και διαφοροποιείται δυναμικά προσδίδοντας στην εταιρία και το προφίλ που ταιριάζει στο σύνολο των συνεταίρων. Ιδιαίτερης σημασίας το παράδειγμα αυτό μάλιστα αν εκτιμήσει κανείς το γεγονός ότι οι Ζέποι είναι παλιοί όσο σχεδόν η χώρα και ο Δημήτρης μοναδικός όσο κανείς στη χώρα. Και όμως τα κατάφερε.
Οι δικηγορικές εταιρίες δεν ταιριάζουν με το ΔΣΑ και την αντίληψη που αυτός έχει με το δικηγόρο λένε πολλοί. Τούτο όμως διαψεύσθηκε από τη διαδρομή τους, με όλα τα σφάλματα που πιθανό έκαναν και αιτιολογούνται από τη νεότητα του θεσμού. Ο Νικόλας ο Κανελλόπουλος δουλεύει προς την κατεύθυνση αυτή δυναμικά και γεφυρώνει το χάσμα.
Οι δικηγορικές εταιρίες είναι ανδροκρατικές. Και αυτό είναι αλήθεια όχι μόνον στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Οι λιγοστές εξαιρέσεις χαρακτηρίζουν την αργή πορεία στην αλλαγή. Η εταιρία Καρατζά με βαρύ φορτίο και παράδοση επέτυχε να επιτρέψει σε μία “κόρη” να επιβληθεί παρά τον επαγγελματικό  ρατσισμό προς τις γυναίκες και τις κόρες που υπάρχει στην Ελλάδα. Η Κατερίνα επιβλήθηκε και επέβαλε παράλληλα σειρά πανάξιων ανδρών συνεργατών/ συνεταίρων αλλά και εξαίρετων γυναικών. Είναι ιδιαίτερη χαρά για όλες μας που μετέχει στο ΔΣ του ΣΔΕΕ και προσδοκούμε να δώσει κίνητρο σε πολλές άλλες συναδέλφους.
Οι δικηγορικές εταιρίες μαζεύτηκαν στην Αθήνα λένε πολλοί. Πράγματι πολλές εταιρίες είναι στην Αθήνα ενώ ο ΣΔΕΕ δεν περιλαμβάνει εταιρίες άλλων πόλεων στο βαθμό που θα περίμενε κανείς. Τούτο πρέπει να αλλάξει και να μην περιορισθεί στη Θεσσαλονίκη που ούτως ή άλλως έχει σπουδαίες εταιρίες. Το επόμενο ΔΣ θα είναι φτωχό χωρίς εταιρίες από άλλους δικηγορικούς συλλόγους.
Οι δικηγορικές εταιρίες είναι γεροντοκρατούμενες. Και αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό αλήθεια. Ομως όχι όσο το δικηγορικό επάγγελμα θα πρέπει να παραδεχθεί κανείς. Ο νέος συνάδελφος Πέτρος Φραγκίσκος που κατάφερε να εισέλθει στο ΔΣ είναι ένα παράδειγμα τριαντάρη που την παλεύει όπως λέμε πλέον και έχει πείσμα.
Με τούτα και με κείνα ευχόμαστε στο νέο ΔΣ να είναι καλοτάξιδο και να καταφέρει να παράγει έργο. Να είναι λιγότερο στατικό και φοβισμένο. Να κατανοήσει το έργο του που είναι μεγάλο και σπουδαίο αν θελήσει να το προβάλει. Από όλους μας θα έχει βοήθεια αν τη ζητήσει. Και τα παλαιά σφάλματα θα ξεχασθούν αν δεν επαναληφθούν. Το δικηγορικό επάγγελμα αλλάζει συνεχώς, περνά τεράστια κρίση αλλά να θυμάστε ότι η εικόνα του δικηγόρου στα ακροατήρια και τη συμβουλευτική είναι βελτιωμένη τα τελευταία χρόνια εξαιρετικά. Ας εμπιστευθούμε τους νέους που αξίζουν και ας ξεπεράσουμε τις στρεβλώσεις του παρελθόντος, των κομμάτων της παλαιάς και αποτυχημένες σε μεγάλο βαθμό ελληνικής κοινωνίας.
Ο ΣΔΕΕ πέραν των όσων και είναι πολλά μπορεί κανείς να του καταμαρτυρήσει έχει πολλά να προσφέρει στη νέα εικόνα του επαγγέλματος που δημιουργείται. Αρκεί να πάψει να καμαρώνει για την υπαλληλοποίηση των νέων συναδέλφων και τον πλούτο και την επιτυχία των παλαιών. Αυτά αποδείχθηκαν φενάκη.

νεο ΔΣ του Συνδέσμου Δικηγορικών Εταιριών Ελλάδος

Α/Α ΓΙΑ ΤΑΚΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ  

ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ LEX ΝΟΜΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ  

ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ – ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ  

ΔΡΥΛΛΕΡΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΡΥΛΛΕΡΑΚΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ  

ΖΕΠΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΕΠΟΣ – ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ  

ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ – ΧΑΡΑ ΖΕΡΒΑ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ  

ΚΑΡΑΤΖΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΑ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ  

ΚΟΡΙΤΣΑΣ ΝΙΚΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΡ. Ι. ΚΟΥΤΑΛΙΔΗ  

ΜΠΑΧΑΣ ΜΑΡΙΟΣ ΜΠΑΧΑΣ, ΓΡΑΜΜΑΤΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ  

ΤΙΜΑΓΕΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΙΜΑΓΕΝΗΣ  

ΦΕΛΙΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ Σ.Α. ΦΕΛΙΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ  

ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΠΕΤΡΟΣ FNG

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

o εξαιρετικός κ. Τέλλογλου

 o εξαιρετικός κ. Τέλλογλου

Το διαδίκτυο σήμερα είναι γεμάτο από αναδημοσιεύσεις του άρθρου του κ Τέλλογολου στο inside story με τίτλο Ο Πρόεδρος, ο Υπουργός και ο Δικαστής.
Πρόκειται για ένα δημοσίευμα το περιεχόμενο του οποίου ιντριγκάρει και δύσκολα διαψεύδεται.
Δεν νομίζω κανείς να περιμένει η Προεδρία της Δημοκρατίας να εκδώσει ανακοίνωση λέγοντας ότι ουδεμία σχέση έχει με το δημοσίευμα. Ούτε φυσικά ο κ. Υπουργός. Οσο για το δικαστή που φέρεται να νίκησε νομίζω ότι Κυριακή σήμερα βλέπει Παναθηναϊκό και μάλλον δεν θα διαψεύσει τον έγκυρο και σοβαρό δημοσιογράφο. Δεν περιμένει κανείς οι δικαστές που μετέχουν στη σύνθεση της κρίσιμης απόφασης να διαψεύσουν τα λεγόμενα του δημοσιογράφου, ούτε φυσικά ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας να αρνηθεί τη σχέση που του αποδίδεται με την Κυβέρνηση?
Τι μένει λοιπόν να γίνει? Ε πιστεύουμε ότι εκεί εναπόκειται ο σκοπός του δημοσιεύματος, το οποίο γράφει με δυναμισμό όσα λέγονται εδώ και καιρό από τους επαϊοντες. Και για τη δίκη των καναλιών οι γνώστες είναι πολλοί. Ιδίως μέχρι να εκδοθεί επιτέλους η απόφαση που έχει αφήσει ιστορία πριν ακόμη υπάρξει.
Σημεία των καιρών για την κατάσταση της δικαιοσύνης, της δικηγορίας, της πολιτικής το άρθρο αυτό εκθέτει την κατάσταση της χώρας που μοιάζει να είναι με μικρό συνοικιακό καφενείο.  Λίγο από σεξ, λίγο από φήμες, λίγο από ίντριγκα- εκβιασμό και ιδού η τύχη της ελεύθερης τηλεόρασης. Μήπως τελικά την απόφαση θα ήταν καλύτερο αντί για τον Σύμβουλο  κ. Παπαγεωργίουνα συνέτασσε η Ελένη Μενεγάκη?
Φυσικά ο κ. Τέλλογλου έκανε το δημοσιογραφικό του καθήκον. Το δίχως  άλλο έτσι θα έπραττε αν ο εισηγητής δικαστής ήταν ματιασμένος και το γνώριζε ή αν είχε δει όνειρο την παραμονή η πλειοψηφία. Διότι όλα έχουν επίδραση σε μία απόφαση. Οι έρωτες, οι φίλοι, οι γνωστοί, το μάτι, τα νομικά, οι Πρόεδροι, ο Παναθηναϊκός και φυσικά οι προσευχές. Γιατί ποιός καναλάρχης δεν προσευχήθηκε την παραμονή της τελευταίας διάσκεψης?
Ας με συγχωρέσει ο καλός δημοσιογράφος για τα παραπάνω. Παρέλειψε ίσως να αναφέρει για το δικηγόρο που εκβιάσθηκε και παραφρόνησε μέσα στο ακροατήριο, για τη σημασία της προσωπικότητας του κ. Μαρινάκη στα δικαστικά δρώμενα γνωστά και από το καράβι από την Ινδία κοκ.
Από μέρος μου ένα θα του επισημάνω. Ο γνωστόςσε όλους Μιχαήλ Δεκλερής όταν ξεκίνησε τη νομολογία περιβάλλοντος θεωρήθηκε εχθρός της μακαρίτισσας Μαρίκας Μητσοτάκη που δεν τον έκανε Πρόεδρο. Επί έτη το σύμπαν έτρεμε τη νομολογία Δεκλερή και ήταν εκείνος που όρισε ως παραδεκτά ασκούμενες αιτήσεις ακυρώσεως με διεύρυνση του εννόμου συμφέροντος και επέκταση της προθεσμίας των 60 ημερών. Εκείνο τον καιρό όλοι μιλούσαν για τις προσωπικές του προτιμήσεις και τους έρωτες του Τρισμέγιστου (όπως αποκαλείτο) Κάποτε η νομολογία αυτή αποδυναμώθηκε και σήμερα άλλες αγάπες διαπνέουν τη νομολογία του Θησέα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Κάθε απόφαση όμως και δη αυτές της Ολομέλειας αποφασίζεται από πολλούς δικαστές. Ο καθένας έχει το ρόλο του και κανείς δεν είναι αμελητέος. Μήπως γι’αυτό τάχα δεν φρόντισε του Μάξιμου να διαρρεύει τις μειοψηφίες στην επίμαχη απόφαση?
Οταν με το καλό ο Σύμβουλος κ. Παπαγεωργίου ολοκληρώσει το έργο του (που απο το δημοσίευμα φαίνεται να τελειώνει πιά με το καλό) θα γίνει σαφές ποιός ψήφισε τι και ποιός έρωτας τον οδήγησε στη γνώμη του. Το σίγουρο στην υπόθεσή μας είναι ότι δεν πρόκειται για “έρωτα” αρχηγού κόμματος, για έρωτα χρήματος, για έρωτα δόξας. Το άκρως κατατοπιστικό δημοσίευμα αφήνει πολλούς υπαινιγμούς.
Πράγματι οι εποχές αλλάζουν. Οι νικητές είναι πολλοί και ίσως πράγματι να αξίζει να χρεώσουμε στον αγαπητό Νάσο Ράντο τη νίκη επί των εκβιαστών του. Ομως ούτε και ο ίδιος θα επιθυμούσε πιστεύω να μείνει στην ιστορία ως Εκδικητής ή ως ο άνθρωπος που άλλαξε τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της Αιτήσεως Ακυρώσεως για ένα γινάτι.
Εξαιρετικός ο κ. Τέλλογλου αλλά γιατί δεν περιμένει την έκδοση της απόφασης? γιατί δεν νοιάζεται για τους δικαστές της σύνθεσης? Μήπως καμιά φορά είναι αυτοί που αποφασίζουν?

Τόμας Γιούστικ: ομορφαίνοντας τη Σόλωνος, ελπίζοντας για την Ελλάδα

 

στις 25/8 δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή το ακόλουθο άρθρο το οποίο δεν είχα την τύχη να διαβάσω έγκαιρα. Μου το έστειλε μια ιδιαίτερα αγαπητή συνάδελφος που εκτιμώ εξαιρετικά και συνεννοούμαστε σε πολλά ουσιώδη ζητήματα όπως το συγκεκριμένο: μας νοιάζει ποιόν κόσμο χτίζουμε σα δικηγόροι και νομικοί για τα παιδιά που αξίζουν να μας διαδεχθούν. Ελπίζουμε μάλιστα να συμβεί συντομότατα καθώς οφείλουμε να έχουμε και άλλα πράγματα να κάνουμε στη ζωή μας. Τόπο λοιπόν στους νέους, τόπο στην ομορφιά, τόπο στην Ευρώπη που μας κατακλίζει και ας μην το καταλαβαίνουμε και τόσο!
Ανοιχτούς ορίζοντες για το επάγγελμά τους και τη χώρα όπου θα ζήσουν, επιθυμούν να έχουν οι αριστούχοι. Οι πρώτοι των πρώτων, που εισήχθησαν φέτος στα ελληνικά ΑΕΙ, με τις απαντήσεις τους καταδεικνύουν ότι η γενιά της οξείας οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και των ραγδαίων επιστημονικών εξελίξεων διεθνώς είχε κατανοήσει τα υψηλά εμπόδια που ορθώνονται μπροστά της. Ετσι, θεωρούν δεδομένο ότι θα φύγουν στο εξωτερικό και ότι απαιτούνται μεταπτυχιακές σπουδές και πολλές ποικίλες δεξιότητες, καθώς στον εργασιακό τους βίο θα κληθούν να αλλάξουν διάφορα αντικείμενα.
«Τώρα θέλω περισσότερο να διαβάσω βιβλία», λέει στην «Κ» ο Τόμας Γιούστικ. Με 19.734 μόρια εισήλθε πρώτος στη Νομική Αθηνών. Οι γονείς του ήλθαν στην Ελλάδα οικονομικοί μετανάστες από την Πολωνία και ο 18χρονος Τόμας ζει στη χώρα μας από δύο ετών. Με εφόδια «τα ισχυρά εκπαιδευτικά θεμέλια, την αυτοπεποίθηση και την αισιοδοξία, και πάντα την αίσθηση του καθήκοντος», όπως λέει, κατάφερε να περάσει στη Νομική, «μια σχολή που με γοητεύει, τη θεωρώ πρόκληση». «Ηταν μια προσπάθεια που έκανα εγώ γιατί το ήθελα. Οι γονείς μου δεν με πίεσαν, απλώς μου είχαν μεγάλη εμπιστοσύνη», τονίζει για τα μυστικά της επιτυχίας του.
«Ελπίζω να επιστρέψω»
Στα σημεία δεύτερη, καθώς είχε τις ίδιες μονάδες με τον Τόμας – 19.734, η Μαριάννα Γραβάνη εισήχθη στη Νομική Αθηνών. «Η σχολή ανοίγει πολλά πεδία δραστηριότητας ανεξάρτητα από την επαγγελματική αποκατάσταση. Πάνω στις σπουδές αυτές βασίζεται όλη η δημόσια ζωή», λέει η Μαριάννα μιλώντας για την ανάγκη οι νέοι να μη στοχεύουν σε πρώτες σπουδές με πολύ εξειδικευμένο αντικείμενο. Αλλωστε, η πλειονότητα των αποφοίτων ΑΕΙ συνεχίζουν σε μεταπτυχιακές σπουδές, και οι περισσότεροι στο εξωτερικό. «Σίγουρα θα φύγω στο εξωτερικό, ωστόσο ελπίζω η Ελλάδα να φροντίσει όσοι νέοι μεταναστεύουν να έχουν την ευκαιρία να επιστρέψουν», λέει η Μαριάννα, ζητώντας να γίνει μνεία στον καθηγητή της Βασίλη Τριπαμπούκη, που τη βοήθησε στην επιτυχία της.
Δεκαεννέα χιλιάδες επτακόσια δεκατέσσερα (19.714) έγραψε το κοντέρ του υπουργείου υπολογίζοντας τους βαθμούς της Ελένης Μάνθου. Από τη Θεσσαλονίκη, εισήχθη πρώτη στην Ιατρική του ΑΠΘ. «Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί πέτυχα ένα όνειρο που είχα από μικρή. Είναι δύσκολη η εποχή, αποθαρρυντική», λέει στην «Κ». Η Ελένη θα συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση στο ιατρικό επάγγελμα, χωρίς βεβαίως να αποκλείει τη φυγή στο εξωτερικό. «Εάν δεν μπορέσω να κάνω αυτό που θέλω στην Ελλάδα, θα φύγω».
Επιτέλους η Αννα Τσίγκανου θα κάνει μπαλέτο. Το είχε περιορίσει σημαντικά στο λύκειο, καθώς είχε επικεντρωθεί στην προετοιμασία για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Χθες, την ώρα της ανακοίνωσης των βάσεων εισαγωγής, εκείνη ασχολιόταν με το χόμπι της, αφού τα 19.608 μόρια τής είχαν εξασφαλίσει την εισαγωγή στη Νομική Αθηνών. «Εκανα θυσίες, κουράστηκα πολύ», παραδέχεται αλλά μπορεί να αισιοδοξεί: «Δεν είμαστε χαμένη γενιά, ένας τέτοιος χαρακτηρισμός δεν μπορεί να ταιριάζει στους νέους. Είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε την κατάσταση, να διαμορφώσουμε το μέλλον μας», λέει.
Η Ελένη Μάνθου θα έχει συμφοιτήτρια στην Ιατρική ΑΠΘ τη συμμαθήτριά της Σταυρούλα Πέγιου, που εισήχθη με 19.173 μόρια. Με όνειρο να σπουδάσει αυτό που την παραξένεψε μικρή, δηλαδή τη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, έχοντας την εμπειρία από τον γιατρό πατέρα της, η Σταυρούλα σήμερα δηλώνει δυνατή να συνεχίσει την προσπάθειά της να υπηρετήσει το λειτούργημα που ήθελε από μικρή. Ωστόσο, δεν παραγνωρίζει τις δυσκολίες. «Η φυγή από την Ελλάδα μοιάζει για τις δικές μας γενιές μονόδρομος. Και όχι μόνο εξαιτίας της ανεργίας αλλά και της αναξιοκρατίας που επικρατεί σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα», παρατηρεί.
Ευρύτητα αντικειμένου
«Γνωρίζοντας ότι με βάση τα δεδομένα, είναι πολύ πιθανό να χρειαστεί να αλλάξω εργασιακό αντικείμενο, διάλεξα μια σχολή με ευρύτητα αντικειμένου», παρατηρεί στην «Κ» ο Γιάννης Κίκιλας από την Αθήνα. Συγκέντρωσε 19.105 μόρια και εισάγεται στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ. «Χρειάζονται πλέον πολλά πτυχία και δεξιότητες. Μόνο να δείτε τις μικρές αγγελίες όσων ζητούν δουλειά», λέει ο Γιάννης, που δείχνει αποφασισμένος στην ερώτηση εάν θα φύγει στο εξωτερικό. «Σίγουρα, και για να σπουδάσω και για να ζήσω».
Την αγαπημένη της ψυχολογία με τις νομικές σπουδές θα συνδυάσει η Κατερίνα Ντρε από την Αθήνα, που συγκέντρωσε 18.894 μόρια. «Η Νομική Σχολή Αθηνών προσφέρει υπόβαθρο για πολλά επαγγέλματα, και γι’ αυτό την προτίμησα. Προς το παρόν λέω πως θέλω να ασχοληθώ με την εγκληματολογία. Ωστόσο θέλω να χαρώ την τωρινή επιτυχία»…
Από τη μεριά μου εύχομαι στα παιδιά που πρώτευσαν δύναμη καθώς η πρωτιά δεν εγγυάται τίποτε για το μέλλον από μόνη της. Στον Τόμας ιδιαίτερα ψυχραιμία καθώς θα κάνει καρδιές να ραγίσουν στη Σόλωνος και εμάς που δεν συχνάζουμε πλέον σε αυτά τα αμφιθέτρα να ζηλέψουμε που στα χρόνια μας για να κάνεις Πολωνό φίλο έπρεπε να πας στο Παρίσι και να γνωρίζεις τους διπλανούς που ήταν πρόσφυγες των πέτρινων καιρών της Πολωνίας. Εγώ φίλους είχα στο Παρίσι τον Κριστόφ και την Ανκα και τους παντρέψαμε που λες Τόμας… Ο πατέρας της Ανκα είχε έρθει στο Παρίσι παράνομα τότε. Οι καιροί άλλαξαν και η κρίση μας έβαλε λίγο μυαλό. Ο επόμενος κύκλος ευμάρειας θα είναι πολύχρωμος, καλύτερος, δυνατότερος, με ισότητα φύλων και αποδοχή του διαφορετικού.
Ευχαριστώ Αγγέλα για τη σταγόνα αισιοδοξίας που μου έστειλες

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

οι χαρές του επαγγέλματος

10 Nov

δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τη συλλογική δουλειά για ένα κοινό στόχο μικρό ή μεγάλο. με τους συνεταίρους μου είχαμε πάντα και άλλες “Εξωσχολικές” δραστηριότητες με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Ξέρω πως έχω μεγάλο μέρος ευθύνης για το χρόνο που σπατάλησαν για εξωδικηγορικά πλην επαγγελματικά βίτσια κοντά μου, οι σύντροφοί τους, τα παιδιά τους, οι φίλοι τους ελπίζω να μην με κακολογούν. Ποτέ δεν πίστεψα στη δικηγορία ως δραστηριότητα με νόημα μεγάλο. Είναι μια δουλειά που πρέπει κανείς να κάνει με την ποιότητα που τον χαρακτηρίζει. Ο παράδεισος όμως δεν είναι τόπος για μένα. Είναι τρόπος. Ετσι η δικηγορία είχε τον τρόπο να δίνει διεξόδους στη σκέψη, το νου, την εξέλιξη των προσωπικοτήτων.
Η “κατασκευαστική διαιτησία” είναι ένα αντικείμενο που δεν θα τόλμαγα ποτέ να αγγίζω μόνη. ΜΕ πρωτογενές υλικό, ανύπαρκτη βιβλιογραφία αλλά τίτλο που συχνά συναντάται στη διεθνή βιβλιογραφία. Δεν έχω ούτε την κατάρτιση, ούτε το κουράγιο. Ομως μαζί με τη Βάσια και τον Παναγιώτη ήταν αλλιώς. Δουλέψαμε μαζί, περάσαμε δύσκολες ώρες και καταλήξαμε σε ένα έργο που εκφράζει εμάς. Κάτι λοιπόν περισσότερο από αμοιβές έμεινε από τη δουλειά μας, κάτι που είναι έργο συλλογικό, και κάτι που είναι κατάθεση ψυχής. Πρώτα μεταξύ μας καθώς μαζί παλαίψαμε αυτή την ύλη, στη συνέχεια σε σχέση με άλλους. Η διαιτησία κατά τομείς αντικειμένου είναι πλέον καθεστώς και έχει ιδιαιτερότητες. Οπως και η κρίση της δικαιοσύνης. Προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε τη διαιτησία ως απονομή δικαιοσύνης καθώς θεωρούμε ότι τέτοια οφείλει να είναι.
Γιατί αυτό το βιβλίο αφορά πολλούς άλλους. Αφορά τον άνθρωπο που το ενέπνευσε σαν ιδέα , την κ. Μαίρη Σάρπ και ελπίζουμε να σταθήκαμε στο ύψος του ευγενικού της αιτήματος.
Αφορά όλους μας τους συνεργάτες και συνεταίρους κατά καιρούς που δουλέψαμε μαζύ διατησίες. Αφορά τους εντολείς μας που μας εμπιστεύθηκαν. Αφορά τους διαιτητές που συνεργασθήκαμε και των οποίων το έργο (αδημοσίευτο) επεξεργαζόμαστε. Πολλοί εξ αυτών είναι καθηγητές, άλλοι είναι μέλη ΝΣΚ και  δικηγόροι, άλλοι είναι δικαστές και μάλιστα ανωτάτου βαθμού. Κάποιοι νέοι και ενεργοί κάποιοι έχουν φύγει όπως ο καλός μας Στέλιος Κουσούλης αλλά και ο μοναδικός  Ν. Σακελαρόπουλος . Αρκετοί είναι και φίλοι, όπως  η Αννα και ο Ντίνος. Αλλοι διάσιμοι και άλλοι λιγότερο γνωστοί. Αφορά ακόμα τις οικογένειές μας που μας άντεξαν. Και φυσικά την πολύτιμη συνεργάτιδα και φίλη τη Μελίζα Κοντζάμπαση που μας στήριξε μας στηρίζει και μας βοηθά σε όλα.
Μοναδική χαρά για μένα και τους συνεργάτες μου αυτή η δουλειά, θέλω λοιπόν να την μοιραστώ με όλους και να τους ευχαριστήσω δημόσια που σε καιρούς σκοτεινούς ελπίζουν και δημιουργούν τη νομική κοινότητα που μας αξίζει.
Προωθούν παράλληλα το διάλογο για την απονομή δικαιοσύνης σε καιρούς διαμεσολάβησης και εναλλακτικών μορφών, σε καιρούς κρίσης της δικαιοσύνης και οργής συχνά των διαδίκων μερών.
Η διαιοσύνη αλλιώς λοιπόν αλλά πάντα δικαιοσύνη και πάντα ζητούμενο.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ

09 Nov Η κατασκευαστική διαιτησία

Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Πρόλογος: Παναγιώτης Πικραμένος, Πρόεδρος Συμβουλίου της Επικρατείας ε.τ., Πρώην υπηρεσιακός Πρωθυπουργός

Συγγραφέας: Κάρμου Βασιλική, Οικονόμου Παναγιώτης, Τροβά Ελένη
Η παρούσα έκδοση αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη απόπειρα οριοθέτησης και συστηματικής επεξεργασίας της έννοιας της κατασκευαστικής διαιτησίας στην ελληνική βιβλιογραφία. Με αναφορές στη διεθνή πραγματικότητα αλλά με επίκεντρο την ελληνική πρακτική, το ζήτημα της επίλυσης διαφορών κατασκευαστικού αντικειμένου με διαιτησία προσεγγίζεται από την οπτική των βασικότερων συστημάτων κανόνων διαιτησίας με παράθεση πλούσιου πρωτογενούς υλικού υπό την μορφή αδημοσίευτων, ως επί το πλείστον, διαιτητικών αποφάσεων.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου προσδιορίζεται η έννοια της κατασκευαστικής διαιτησίας τόσο σε σχέση με την ευρύτερη κατηγορία της εμπορικής διαιτησίας, όσο και σε σχέση με συγγενείς έννοιες, όπως η τεχνική πραγματογνωμοσύνη του ΤΕΕ αλλά και οι εν γένει εναλλακτικοί τρόποι επίλυσης διαφορών. Με αναφορές στους προβληματισμούς που έχουν κατά καιρούς αναπτυχθεί, παρουσιάζονται τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της διαιτητικής επίλυσης καθώς και το νομοθετικό πλαίσιο της κατασκευαστικής διαιτησίας στα έργα που διέπονται από το δημόσιο και το ιδιωτικό δίκαιο στην Ελλάδα. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται το δικονομικό πλαίσιο της κατασκευαστικής διαιτησίας με συγκριτική ανάλυση των επιμέρους δικονομικών συστημάτων. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην διαιτητική επίλυση διαφορών από συγχρηματοδοτούμενες συμβάσεις δημοσίων έργων και παρουσιάζεται το απάνθισμα των διαιτητικών αποφάσεων που εκδόθηκαν ανά θεματική ενότητα, σε αντιπαραβολή και με τη νομολογία των τακτικών δικαστηρίων, πολιτικών και διοικητικών. Τέλος, το τρίτο μέρος αφιερώνεται στο ουσιαστικό δίκαιο της κατασκευαστικής διαιτησίας στην Ελλάδα, όπου αναλύεται το εφαρμοστέο ουσιαστικό δίκαιο στους διάφορους τύπους συμβάσεων με κατασκευαστικό αντικείμενο, και ολοκληρώνεται με θεματική αποδελτίωση της νομολογίας τακτικών και διαιτητικών δικαστηρίων.
Η έκδοση συμπληρώνεται από πίνακα αποφάσεων τόσο των τακτικών πολιτικών και διοικητικών δικαστηρίων, όσο και διαιτητικών δικαστηρίων που έκριναν επί κατασκευαστικών διαφορών στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το έργο προλογίζει ο κ. Παναγιώτης Πικραμμένος, Πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας ε.τ. και πρώην υπηρεσιακός Πρωθυπουργός.











|Δείτε τα περιεχόμενα|
νεο βιβλίο μας