ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

Τρίτη 21 Νοεμβρίου 2017


 υπόθεση Τσαλικίδη: ξεδοντιάζοντας το τέρας

Δεν ξέρω πραγματικά πόσο κουράγιο έχει μία οικογένεια που βρήκε το παιδί της κρεμασμένο να συνεχίζει δικαστικούς αγώνες όταν “ο φάκελος μπαίνει στο αρχείο” και το νεκρό της παιδί έχει “αυτοκτονήσει”. Η απορία μου είναι συχνή και πολλές φορές αναρωτιέμαι αν αξίζει να δίνεις ελπίδες σε πελάτες ως δικηγόρος καθώς ξέρεις ότι κάποια πράγματα στη χώρα είναι δεδομένα. Ενα από αυτά είναι ότι οι υποθέσεις πολιτικού ενδιαφέροντος, όπως και οι διάδικοι πολιτικού ενδιαφέροντος πέφτουν συνήθως στα μαλακά. Η οικογένεια Τσαλικίδη το ήξερε το δίχως άλλο καθώς είχε καλούς νομικούς συμβούλους. Αποφάσισε όμως να το παλέψει. Και κέρδισε τη μάχη προς το παρόν τουλάχιστον. Μια μάχη που δεν θα φέρει πίσω το παιδί της αλλά που θα αποδείξει ότι τιμήθηκε η μνήμη του και η ζωή του. Διότι μετά το βιολογικό θάνατο του Κώστα Τσαλικίδη υπήρξε και δεύτερος θάνατος ηθικής τάξεως, χειρότερος ίσως από τον πρώτο. Ο θάνατος που του πρόσφερε η δικαιοσύνη κουκουλώνοντας την υπόθεση και θέτοντάς την στο αρχείο. Η οικογένεια προσέφυγε στο Δικαστήριο του Στρασβούργου και δικαιώθηκε με μια απόφαση που δεν θα ήθελα να διαβάσω αν ήμουν δικαστής, αν ανήκα δηλαδή στο συγκεκριμένο σώμα και ήξερα ότι με αφορά. Θα με αφορούσε μάλιστα ακόμη και αν δεν είχα συμμετοχή στην υπόθεση. Διότι έμεινα σιωπηλός και ανέχτηκα. Για τη διερεύνηση των αιτιών του θανάτου έγιναν δύο έρευνες : Η πρώτη μεταξύ του 2005-2006 η οποία κατέληξε ότι ο θάνατος προήλθε από απαγχονισμό. Μια συμπληρωματική έρευνα έγινε κατά τη διάρκεια 2012- 2014 που επιβεβαίωσε τα συμπεράσματα της πρώτης, ήτοι ότι επρόκειτο για αυτοκτονία.Παρ’ όλα αυτά οι δύο από τους τρεις ιατροδικαστές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αιτία του θανάτου δεν είχε εντελώς διασαφηνιστεί.
Η δικογραφία για την υπόθεση του θανάτου του στελέχους της Vodafone έχει μπει δηλαδή δύο φορές στο αρχείο, την πρώτη το 2006 μετά από έρευνα του τότε Εισαγγελέα, Ιωάννη Διώτη, και τη δεύτερη το 2014 μετά από έρευνα εφέτη ανακριτή. Το ΕΔΔΑ καταδίκασε την Ελλάδα γιαπαραβίαση του άρθρου περί προστασίας της ανθρώπινης ζωής και επισημαίνοντας ανακολουθίες στους χειρισμούς που έγιναν από την ελληνική Δικαιοσύνη επιδίκασε αποζημίωση για ηθική βλάβη, ύψους 54.000 ευρώ (μαζί με τα δικαστικά έξοδα), στην οικογένεια του Κώστα Τσαλικίδη. Επίσης, έκρινε πως οι ελληνικές Αρχές παρέλειψαν να διενεργήσουν επαρκή έρευνα για το θάνατο του ώστε να εξακριβωθεί αν συνδεόταν αιτιωδώς με το σκάνδαλο των υποκλοπών. Σημειώνεται πως από την πρώτη στιγμή, η οικογένεια του εκλιπόντος υποστήριξε πως ο 34χρονος είναι θύμα δολοφονικής ενέργειας και ότι το συμβάν σχετίζεται με το θέμα των παρακολουθήσεων.
Οπως συμβαίνει και με τους γραφολόγους, οι ιατροδικαστές και οι πραγματογνώμονες που καλούνται να προσφέρουν αποδεικτικά στοιχεία ξέρουμε ότι συνήθως υποστηρίζουν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. Και το δικαστικό σύστημα περιορίζεται σε αυτές τις αποδείξεις συχνότατα.  Συγκεκριμένα, ο 38χρονος Κ. Τσαλικίδης βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του στις 9 Μαρτίου το 2005 και ο θάνατός του αποδόθηκε από τις Ελληνικές Αρχές σε αυτοκτονία. Ωστόσο, η οικογένειά του από την πρώτη στιγμή υποστήριζε ότι πρόκειται για έγκλημα, αφού τα ευρήματα που υπήρχαν στη δικογραφία συντελούσαν προς αυτή την κατεύθυνση. Τους ισχυρισμούς της οικογένειας δέχθηκε χθες και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδικάζοντας ομόφωνα την Ελλάδα για παραβίαση του άρθρου2 (Δικαίωμα στη Ζωή –Έρευνα) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να καταβάλει στην οικογένεια του θύματος αποζημίωση 50.000 ευρώ συν 4.000 ευρώ τα δικαστικά έξοδα. Ειδικότερα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι οι Αρχές της χώρας μας δεν διερεύνησαν την έλλειψη ενδείξεων τραυματισμού που συνήθως υπάρχουν σε περιπτώσεις αυτοκτονιών με θηλιά, την έλλειψη σημαδιών από το σχοινί στο λαιμό του θύματος, την απουσία κινήτρου για αυτοκτονία καθώς και τις τεράστιες διαφορές μεταξύ των συμπερασμάτων της αρχικής εγκληματολογικής έκθεσης (2005) και της δεύτερης που συντάχθηκε το 2014. Μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών, Αντώνης Λιόγας ανέθεσε την εκ νέου διερεύνηση της υπόθεσης στον εισαγγελέα Εφετών, Γρηγόρη Πεπόνη.
Η σύντομη αυτή αναφορά στο ιστορικό καθιστά σαφές το πόσο πολύ κόπο και σθένος απαιτείτο να έχει η οικογένεια αυτή για να φθάσει ως εδώ γνωρίζοντας μάλιστα ότι οι πιθανότητες ανάδειξης της αλήθειας είναι περιορισμένες. Όμως το έκανε. Το άντεξε και το κατάφερε. Πολλές φορές που παραδίδει κανείς τα όπλα πρέπει να θυμάται αυτή την οικογένεια και το πείσμα της.  Πολλές φορές θα πρέπει να πεισμώνει έστω και αν η υπόθεση δικαιοσύνη στην Ελλάδα απαιτεί δύο ή τρεις ζωές για να έχεις πιθανότητες να βγάλεις άκρη. Αν η υπόθεση αυτή πρέπει να μας διδάξει κάτι είναι ότι δεν πρέπει να λυγίζουμε υπό την πίεση της πραγματικότητας των “λεπτών” υποθέσεων. Αυτών που είναι ευαίσθητες και μας κάνουν να φοβόμαστε. Διότι αν κάποιος κρέμασε τον Κώστα Τσαλικίδη μια φορά, μπορεί να το επαναλάβει χωρίς φόβο για να μην αποκαλυφθεί. Και η οικογένεια και οι δικηγόροι και ο δικαστής που θα επαλειφθεί κινδυνεύουν. Όσο όμως τα καταφέρνουν το τέρας ξεδοντιάζεται.  Και ναι, δικαιοσύνη στην Ελλάδα, σημαίνει να ξεδοντιάσεις το τέρας. Να το κάνεις να σε φοβάται περισσότερο από όσο το φοβάσαι εσύ.
Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on LinkedInGoogle+Email to someone

Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

ΚΩΔΙΚΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ

 Kώδικας Συμπεριφοράς Δικηγόρων

Συνηθισμένο έγγραφο που συνδέει κάθε δικηγόρο με τα μέλη του Συλλόγου που ανήκει και αποτελεί συμφωνία με αυτόν είναι ο Κώδικας Συμπεριφοράς (code of ethics). Πολλές οι χώρες που έχουν προτείνει στους συλλόγους δικηγόρων να υιοθετήσουν αυτή την πρακτική η οποία είναι σύμφωνη με όλες τις επίκαιρες επαγγελματικές συναλλαγές. Ακόμη και στην Ελλάδα οι διαφημιστές, αλλά και πολλοί άλλοι επαγγελματίες έχουν ανάλογους κώδικες. Στα θεσμικά όργανα της ΕΕ απαξάπαντες οι υπάλληλοι . Κινδύνευσε από έναν τέτοιο και ο ίδιος ο Μπαρόζο.  Στη δικηγορική πρακτική στη χώρα μας ένα πρωτόλειο Κώδικα Συμπεριφοράς (Κώδικας Δεοντολογίας ονομάζεται) έχει ο Σύνδεσμος Δικηγορικών Εταιριών Ελλάδος που έχει κυρίως συμβολικό χαρακτήρα πάντως. Προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι δεν έχει προταθεί ποτέ από τους δικηγορικούς συλλόγους στη χώρα μας. Όπως φυσικά δεν έχει προχωρήσει το ζήτημα της ασφάλειας επαγγελματικής ευθύνης. Είπαμε αν θέλουμε να μας σέβονται πρέπει να κάνουμε και εμείς τις προσπάθειές μας.
Λόγοι για τους οποίους δεν έχει προχωρήσει ο Κώδικας Συμπεριφοράς μεταξύ άλλων είναι
  1. η ύπαρξη ασυμβιβάστων ιδιοτήτων πολλών δικηγόρων που αποτελεί κατεστημένη πρακτική στην Ελλάδα (αν όχι και κίνητρο επιλογής δικηγόρου). Συγγενείς δικαστών, συνταξιούχοι δικαστές, σχέσεις με πολιτικούς ή κόμματα, σχέσεις με τη διοίκηση αποτελούν παγιωμένες καταστάσεις
  2. ποιος θα τόλμαγε να εφαρμόσει έναν τέτοιο Κώδικα όταν ακόμη και το Πειθαρχικό που είναι θεσμοθετημένο από το νόμο δυσκολεύεται σε κάθε επαγγελματικό σύλλογο να λάβει τα κατάλληλα μέτρα?
  3. η σύνταξη ενός τέτοιου κώδικα θα είχε την τύχη της διάταξης για τις Εισπρακτικές Εταιρίες Δικηγόρων. Δεν θέλω ούτε να σκέπτομαι το πόσο ανησύχησαν οι εταιρίες αυτές …
  4. θα θεωρείτο αμερικανιά. Αλλά γιατί τάχα να μην μελετήσουμε τις συμπεριφορές που κάνουν τους δικηγόρους κοινωνικά πρότυπα σε άλλες κοινωνίες? Η Αμερική θα ήταν ένα καλό παράδειγμα
  5. η άποψη ότι ο νόμος αρκεί. Έτσι και έτσι θα λέγαμε. Άλλο ο νόμος που είναι υποχρεωτικός άλλο η αυτοδέσμευση με επίγνωση συνεπειών. Κάθε Δικηγορικός Σύλλογος άλλωστε θα μπορούσε να θεσπίσει διαφορετικούς κώδικες και το κύρος του θα κρινόταν από την εφαρμογή του.
  6. σκέψεις του τύπου “όταν δεν έχουμε να πληρώσουμε το φόρο και τα ταμεία αυτά θα σκεπτόμαστε”. Ε λοιπόν ναι. Τότε καλύτερα. Διότι όταν το χρήμα ρέει ποιός σκέπτεται τις ηθικές και τα τοιαύτα? Τώρα είναι η ώρα που οι πολλοί δεν έχουν να χάσουν και τίποτε…
  7. έχουμε! αυτόν του 1980.. που ισχύει σύμφωνα με το Νέο Κώδικα
Σκεφτείτε όμως πώς θα ήταν αν υπήρχε ένας πραγματικός τέτοιος Κώδικας για κάθε Σύλλογο? πόσοι θα αρνιόντουσαν να συμβληθούν αν τους ζόριζε? Πόσο πολύ θα πονούσαν οι συνήθεις συγκρούσεις συμφερόντων που όμως αποτελούν καθεστώς στη χώρα μας? Σκεφθείτε μόνον λέω εγώ τώρα ….
ιδού και μερικά υποδείγματα Κωδίκων: Του Αmerican bar association, 
της law society UK,  της Κύπρου, και τόσοι άλλοι. Αλλά αυτά αρκούν για σήμερα. για συμπεριφορές και αξίες θα μιλάμε τώρα…