Aπόφαση Mall : η δική μας Μarbury v. Madison

της Eλένης Tροβά - 29/1/2014 4:08:24 μμ
Η  απόφαση 1528/2003 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας  έκρινε αντισυνταγματικό το ν. 2947/2001 (νόμο Λαλιώτη) και την τροποποίησή του από τo ν. 3010/2002 (τροπολογία Βάσως Παπανδρέου) και ακύρωσε την υπουργική απόφαση 16043/12.8.2002 για την ανέγερση του Mall..

H απόφαση θεωρήθηκε  ιστορική για δύο αντιφατικούς λόγους:
Πρώτον, ήταν η μόνη απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας για ολυμπιακό έργο που βγήκε παμψηφεί. Και δεύτερον, είναι η μόνη απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας που δεν έγινε σεβαστή ούτε από το ελληνικό Δημόσιο, ούτε από τον ανάδοχο του έργου, την εταιρεία Lamda.

Τον Φεβρουάριο του 2008, το Ε” Τμήμα του ΣτΕ εξέδωσε την απόφαση 391/2008 σχετικά με την προσφυγή του Δορύλαου Κλαπάκη κατά της ανέγερσης του Mall. Oι δικαστές του Ε” τμήματος τάχθηκαν υπέρ της αποδοχής της προσφυγής του Κλαπάκη (παρότι με αυτή βάλλεται απευθείας νόμος). Πρότειναν μάλιστα τρόπους ώστε η «πατέντα Βενιζέλου» να μην περάσει και η Ολομέλεια του ΣτΕ να αποφανθεί επί της ουσίας της υπόθεσης.

Έφερε στη Βουλή νέο νόμο (τον 3207/2003, με ελάχιστες αλλαγές από τους παλιούς που κρίθηκαν αντισυνταγματικοί). Αλλά αυτό δεν έφτανε. Στο νόμο του υπάρχει μια μαγική φράση:

«Η παρούσα έγκριση επέχει θέση αδείας της αρμόδιας πολεοδομικής αρχής για την εκτέλεση των εργασιών που αφορούν την Ολυμπιακή και μεταολυμπιακή χρήση του έργου»

Ακολούθησε μια μεγάλη δικαστική περιπέτεια με ολοκλήρωση τη χθεσινή μέρα όπου εκδόθηκε η απόφαση που ακύρωσε ευθέως νόμο στη Χώρα λίγες εβδομάδες μετά την απόφαση του ΣτΕ για τον Αχελώο,

Υποθέσεις που συζητήθηκαν και θα συζητηθούν, που ανέδειξαν πρόσωπα και αξίες, τάσεις και κόλπα. Που θα προκαλέσουν έντονες αντιδράσεις.
Υποθέσεις που έκαναν το Νίκο Ρόζο και την Κατερίνα Σακελαροπούλου πρόσωπα της ημέρας καθώς όρθωσαν με τις εισηγήσεις τους ανάστημα στην ανομία. Στην κύρωση των άλλοτε ακυρώσιμων αποφάσεων με νόμο, ή σε κάθε άλλο ανάλογο τερτίπι που καθιστά καθαρτήριο τη Βουλή για τις παρανομίες του σύμπαντος. Στη συνέχεια καταργήθηκαν οι Εισηγήσεις.

Χαίρομαι που ως νομικός ζω αυτές τις παράξενες μέρες εν καιρώ κρίσης. Μόνον η κρίση θα μπορούσε άλλωστε να παράγει τέτοιες αποφάσεις. Αλλάζουν οι καιροί και αναδεικνύονται αξίες.
Φυσικά δεν εννοώ όπως και η νομολογία ως  αξία την απαξία των επενδύσεων. Αντιθέτως
Εννοώ την απαξία της ανομίας.