Λες να είδαν τον ελέφαντα στη μέση του δωματίου?

Η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου θεσμοθετήθηκε με το νόμο ΓπΟΗ/1912 . Το 1942  με το νόμο 1544 δόθηκε ερμηνεία στον παραπάνω νόμο που φαίνεται να κάλυπτε όλα τα είδη των αγωγών και η ακριβής διατύπωση ήταν : «Η ορθή έννοια του άρθρου 2 του νόμου ΓΠΘΗ΄ είναι ότι είς το δι΄ αυτού επιβαλλόμενον τέλος δέν υπόκεινται αί απλώς αναγνωριστικαί αγωγαί ώς και αί περί εξαλείψεως υποθήκης και προσημειώσεις και αι περί ακυρώσεως πλειστηριασμού» (άρθρο 7 παρ.3  ν.1544/1942).

Όμως, το 2011 ο Έλληνας νομοθέτης είδε τα πράγματα με καθαρό μάτι και ακριβώς 69 χρόνια μετά(Ιούλιος 1942-Ιούλιος 2011), έκρινε ότι το 1942 ο αντίστοιχος νομοθέτης δε νομοθέτησε σωστά,  εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε, είχε θολωμένη κρίση καθώς βρισκόταν στα μέσα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα η Ελλάδα βρισκόταν υπό Γερμανική Κατοχή εκείνη την περίοδο. Αποφάσισε, λοιπόν, ο σύγχρονος νομοθέτης σε καιρό ειρήνης  να εξορθολογήσει το κατοχικό νομικό εξάμβλωμα με το οποίο εξαιρούνταν οι αναγνωριστικές αγωγές από το δικαστικό τέλος και στα πλαίσια του αναχρονισμού …ουπς συγνώμη… εξορθολογισμού  και βελτίωσης στην απονοµή της πολιτικής δικαιοσύνης -κατά το τίτλο της αιτιολογικής έκθεσης του νόμου 3994/2011- να εξαιρέσει από την εξαίρεση τις αναγνωριστικές αγωγές. Συγκεκριμένα αντικατέστησε την παρ.3 του άρθρου 7 ν.1544/1942 με το αρ.70 του ν. 3994/2011:

«Στο τέλος, που επιβάλλεται κατά το άρθρο 2 του ν.ΓΠΟΗ/1912 δεν υπόκεινται οι αγωγές περί εξαλείψεως υποθήκης και προσημειώσεως, καθώς και περί ακυρώσεως πλειστηριασμού.»

Γράφτηκαν πάρα πολλά για τις συνέπειες αυτής της κατάργησης ή αλλιώς της επιβολής του δικαστικού ενσήμου στις αναγνωριστικές αγωγές και όλα πολύ σωστά. Απλά διατηρώ την ηχώ από τον περασμένο Ιούλιο για την αντισυνταγματικότητα της επιβολής αυτής, την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την ελεύθερη πρόσβαση στη δικαιοσύνη και τέλος το πλήγμα στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης ως εξουσία.

 Βέβαια και παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των Δικηγορικών Συλλόγων  σε όλη την Ελλάδα  μέχρι και σήμερα δεν «υπήρξε κάποιο θύμα» αυτής της διάταξης. Λογικό, καθώς αγωγές που κατατέθηκαν από τον Ιούλιο του 2011 μέχρι και σήμερα ορίζονται να δικαστούν κατά μέσο όρο το 2013. Οπότε ο ελέφαντας που βάλανε στη μέση του μικρού σαλονιού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μας ενοχλούσε και πολύ.

Διαβάζω σήμερα σε διάφορες διαδικτυακές εφημερίδες ότι κυκλοφορούν φήμες για την κατάργηση του δικαστικού ένσημου για τις αναγνωριστικές  αγωγές, σε υποθέσεις αποζημιώσεων, σε διαφορές από αμοιβές για παροχή εργασίας, σε υποθέσεις που αφορούν διατροφή και επιμέλεια τέκνων και εξάλειψη υποθήκης και προσημειώσεις.

Λες να είδαν το ελέφαντα στη μέση του δωματίου?

ΥΓ. Ελπίζω αυτός που ήταν έξω από το γραφείο όπου συζητήθηκε το δικαστικό ένσημο στις αναγνωριστικές αγωγές να άκουσε σίγουρα ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ και όχι ΤΕΛΟΣ δικαστικού ενσήμου.