Εθνική αυτογνωσία!

Η στάση των πανεπιστημιακών οργάνων και των αρμοδίων υπουργών για το θέμα του ασύλου εκπλήσσει όχι ως προς την ορθότητα αλλά κυρίως ως προς την επιλεκτηκότητα. Κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί γιατί όταν τα "παιδιά" σπάνε το πανεπιστήμιο δεν τρέχει τίποτε και όταν οι αλλοδαποί ξαπλώνουν σε στρώματα ζητώντας άσυλο με όλη τη σημασία της λέξης σπεύδουν να μιλήσουν για κατάχρηση. Πολλά μπορεί να υποθέσει κανείς! ότι τα εκλεγμένα πανεπιστημιακά όργανα και οι καθηγητές συμπράττουν με τις πολιτικές νεολαίες που τους στηρίζουν παντοιοτρόπως (τον αλλοδαπό δεν τον έχουν επαγγελματικά ανάγκη), ότι το ποτήρι ξεχείλισε (τώρα ?) ότι δεν συνάδει με το ακαδημαϊκό προφίλ η εικόνα των κορμιών που κάνουν απεργία πείνας. Οι ίδιου πανεπιστημιακοί που υποστηρίζουν το άσυλο όταν έξω από το πολυτεχνίο γίνεται εμπόριο νακρωτικών (ελάτε τώρα να δείτε) ενοχλήθηκαν από τον αλλοδαπό... Οποία υποκρισία!
Αλλά και η στάση των συναρμόδιων υπουργών πόσο υποκριτική αλήθεια! λες και οι ξένοι αυτοί μετανάστες φύτρωσαν αυτοβούλως και ανεξέλεγκτα στη χώρα! λες και στα σύνορα δεν τους είδε η αστυνομία! λες και δεν έχουν όλοι στο χέρι απόφαση απέλασης! Και όλα ξεκινούν από εκεί : η απέλαση δεν σημαίνει τίποτε, η παράνομη εγκατάσταση δεν σημαίνει τίποτε, τα παράνομα ενοίκια στην Κυψέλη με τους δεκάδες κατοίκους σε υπόγεια δεν φορολογούνται, οι άνθρωποι αυτοί δεν υπάρχουν! 300 τη μέρα περνούν τα σύνορα μας είπε ο Σταύρος Θεοδωράκης. Προσωπικά δεν ξέρω αλλά σίγουρα είναι πολλοί. Ούτε τα σύνορα υπάρχουν?
προφανώς δεν υπάρχουν!
Εμπόριο οργάνων, όπλων, ναρκωτικών, βρεφών ευνοούνται σε χώρες χωρίς σύνορα (και διόλου δεν φταίει η θάλασσα και τα νησιά γι'αυτό!). Προχθές σε λίαρ στην Καβάλα οι Αφγανοί πήγαιναν Ιταλία για να πουλήσουν τα νεφρά τους, σήμερα οι βούλγαροι και τα καρντάσια οι πατριώτες μας πουλούσαν μωρά (όλοι την ξέρουν την ταρίφα). Πόσοι δικηγόροι δεν μπορούν να έχουν άποψη τάχα? Η μαύρη οικονομία ανθίζει και η παρανομία κάνει τη μικρή μας ευρωπαϊκή χώρα ελντοράντο της απάτης.
Ο τόπος μας ήταν πάντα ένα πέρασμα. Αυτό ήταν το αίτιο της φιλοσοφίας και του πολιτισμού. Ενα πέρασμα όμως στο οποίο άνθισε η υποκρισία, η πειρατεία, το λαθρεμπόριο και η απάτη. Το ότι κάποτε απέκτησε σύνορα δεν άλλαξε και πολλά. Η ανομία παραμένει τρόπος ζωής. Οταν ο πρωθυπουργός της χώρας αποφάσισε να θίξει ευθέως το ζήτημα των διαφημιστικών πινακίδων που κατοχύρωναν την ανομία και συμβολικά στους δρόμους φάνηκε παράξενο. Ομως ξεκίνησε. Μήπως θα μπορούσε να ξαναδεί την ανομία καταπρόσωπο εκεί που κείται στη νομική σχολή, να της μιλήσει και να μάθει? ξένος και αυτός κάτι παραπάνω θα μπορούσε να κατανοήσει.
Στο πέρασμα των ηπείρων μια μικρή χώρα υπάρχει και δέχεται 300 ψυχές τη μέρα. Μια χώρα που ο καθένας δικαιούται να βρίζει και να υποβαθμίζει. Ενα πέρασμα που μιλάει ίδια γλώσσα και προσκινάει το Λοξία. Δεν είμαστε όμως όλοι παράνομοι. Μετανάστες είμαστε. Δικαιούμαστε πράσινη κάρτα και αξιοπρέπεια έστω και αν η υποκρισία είναι εθνική αρετή.