Η θέση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για πιθανό Grexit από το 2009...

Danuta HuebnerΕπαληθευμένος λογαριασμός ‏@danutahuebner

A member state's exit from #EMU without a parallel withdrawal from the EU, would be legally inconceivable #Greece https://www.ecb.europa.eu/pub/pdf/scplps/ecblwp10.pdf …

«Νομικά αδιανόητη» χαρακτήρισε την έξοδο κράτους-μέλους από την ΟΝΕ, χωρίς ταυτόχρονη αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η επικεφαλής της επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Danuta Huebner , με την άνω ανάρτησή  της στο twitter.

Επιπλέον, η Πολωνή Ευρωβουλευτής ανέφερε ότι η αποβολή κράτους-μέλους από την ΕΕ ή την ΟΝΕ νομικά είναι σχεδόν αδύνατη.

Για να υποστηρίξει, μάλιστα, την επιχειρηματολογία της, η Huebner επικαλείται ένα άρθρο  του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων της Πολωνίας αναφορικά με την αποχώρηση από την ΟΝΕ, καθώς και μία νομική μελέτη  της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η μελέτη της ΕΚΤ, η οποία έχει συνταχθεί το 2009 από τον Δρ. Φοίβο Αθανασίου  νομικό σύμβουλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, εξετάζει τα θέματα της αποχώρησης και της αποβολής από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και την Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ).

Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει είναι ότι η αποχώρηση ενός κράτους - μέλους από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι νομικά δυνατή, ακόμη και πριν από την κύρωση της Συνθήκης της Λισσαβώνας.

Από την άλλη, υπογραμμίζεται ότι πουθενά στις Συνθήκες δεν προβλέπεται δυνατότητα αποπομπής κράτους - μέλους από την Ένωση, ενώ και η μελλοντική υιοθέτηση μιας τέτοιας πρόβλεψης θα ήταν νομικά αμφιλεγόμενη.

Στην ίδια μελέτη αναφέρεται ότι η έξοδος ενός κράτους μέλους από την ΟΝΕ, χωρίς παράλληλη αποχώρηση από την ΕΕ, θα ήταν νομικά αδιανόητη.

Να σημειωθεί ότι το ζήτημα αποχώρησης κράτους - μέλους από την Ευρωπαϊκή Ένωση ρυθμίζεται από το άρθρο 50 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.



Η ανάρτηση αυτή 6 έτη μετά τη σύνταξη της μελέτης αναδεικνύει το πρόβλημα στο οποίο εμπλέκεται ο εμπαθής πολιτικός διάλογος και οι διατάξεις καθεαυτές.

Τα Νομικά Νέα έχουν προ ετών αναφερθεί στο ζήτημα αυτό το οποίο βεβαίως αποτελεί κοινό τόπο για το ευρωπαϊκό δίκαιο και αναδεικνύει τη σοβαρότητα του πολιτικού διαλόγου δυστυχώς εδώ και έτη

Η έκθεση αυτή είναι γνωστή από το 2009 και αναφέρεται σε δημοσίευμα στο Βήμα.http://www.tovima.gr/finance/finance-news/article/?aid=306448
 

Εκθεση για αποπομπή ή έξοδο μιας χώρας από την ευρωζώνη

Κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες στα γραφεία της ΕΚΤ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  24/12/2009 06:51

Το εξώφυλλο της έκθεσης για τους όρους και τις προϋποθέσεις αποχώρησης μιας χώρας από την ευρωζώνη

Το Βήμα αναφέρει από τότε

 Σύμφωνα με αυτά, η αποχώρηση κράτους-μέλους από την ΕΕ κατόπιν διαπραγματεύσεων νομικά δεν είναι αδύνατη. Ωστόσο η μονομερής αποχώρηση χαρακτηρίζεται νομικά αμφισβητήσιμη. Στα συμπεράσματα της έκθεσης αναφέρεται επίσης ότι έξοδος από την ευρωζώνη χωρίς παράλληλη έξοδο από την ΕΕ νομικά είναι αδιανόητη. Οσον αφορά την αποπομπή κράτους-μέλους από τη ζώνη του ευρώ ή την ΕΕ, ο κ. Αθανασίου αναφέρει ότι νομικά είναι σχεδόν αδύνατη («next to impossible»). Ωστόσο θεωρεί ότι το ενδεχόμενο αυτό είναι δυνατόν με τη χρήση πλάγιων μέσων («indirect means»). Σημειώνεται, τέλος, ότι αν ένα κράτος-μέλος αποχωρήσει από την ΕΕ δεν μπορεί να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ, μπορεί ωστόσο να χρησιμοποιεί το ευρώ στις συναλλαγές του.

 

 

 

Το έργο του Φοιβου Αθανασίου έχει παρουσιάσει και η Ημερησία σε άρθρο του Χ. ΣΑΒΒΙΔΗ

Tου Χάρη Σαββίδη
hsav@pegasus.gr
Το ενδεχόμενο αποχώρησης ή αποβολής ενός κράτους - μέλους από την Ευρωζώνη ερευνά, σε μελέτη που εξέδωσε την προηγούμενη εβδομάδα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα! Ο συγγραφέας της νομικής μελέτης είναι μάλιστα ο 35χρονος Έλληνας, Φοίβος Αθανασίου, εκ των νομικών συμβούλων της τράπεζας.
Αφορμή για το άρθρο δεν αποτέλεσε το πρόσφατο «σίριαλ» περί κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας, αλλά η υιοθέτηση της Συνθήκης της Λισσβόνας από τα 27 κράτη-μέλη, καθώς σε αυτή περιγράφεται, για πρώτη φορά, η δυνατότητα αποχώρησης από την Ε.Ε. Πρόκειται για το άρθρο 50 της ενοποιημένης απόδοσης της Συνθήκης της Ε.Ε., όπου προβλέπεται ότι «κάθε κράτος - μέλος μπορεί να αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ένωση, σύμφωνα με τους εσωτερικούς συνταγματικούς του κανόνες».
Μόνο μέσω συμφωνίας
«Πριν από τη Συνθήκη της Λισαβόνας η αποχώρηση ήταν δυνατή μόνο μέσω συμφωνίας που θα ενέκριναν όλα τα κράτη-μέλη», εξηγεί ο κ. Αθανασίου. Μοναδική φορά που το θέμα έχει ανακύψει ως ρεαλιστικό ενδεχόμενο ήταν η περίπτωση του δημοψηφίσματος στη Βρετανία το 1975, όταν η κυβέρνηση των Εργατικών ζήτησε από τους πολίτες να εγκρίνουν την παραμονή της χώρας στην τότε ΕΟΚ (η Βρετανία είχε ενταχθεί το 1973, υπό κυβέρνηση Συντηρητικών). Οι Βρετανοί ψήφισαν υπέρ της παραμονής και έκτοτε το πρόβλημα δεν έχει ανακύψει ξανά με ρεαλιστικό τρόπο.
Η Συνθήκη της Λισαβόνας, όμως, όχι μόνο αναφέρεται στο ενδεχόμενο αποχώρησης, αλλά περιγράφει και τη διαδικασία (στο ένθετο αριστερά περιγράφεται αναλυτικά). Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η παράγραφος μετά την περιγραφή της διαδικασίας αποχώρησης ενός κράτους - μέλους όπου αναφέρεται ότι «οι Συνθήκες παύουν να ισχύουν στο εν λόγω κράτος από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας αποχώρησης ή, ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, δύο έτη μετά τη γνωστοποίηση που μνημονεύεται στην παράγραφο 2». Από την διατύπωση αυτή ο νομικός σύμβουλος της ΕΚΤ συμπεραίνει ότι η αποχώρηση από την Ε.Ε. δεν προϋποθέτει καν τη σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων μελών - δύο χρόνια μετά την ανακοίνωση της πρόθεσης για αποχώρηση, το κράτος παύει να είναι μέλος της Ε.Ε.
Εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης
Σε όλα τα παραπάνω ο λόγος γίνεται για τη συμμετοχή συνολικά στην Ε.Ε. και όχι συγκεκριμένα στην τελική φάση της ΟΝΕ (Ευρωζώνη). Στη Συνθήκη της Λισαβόνας δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη για το τελευταίο. Παραθέτοντας σειρά νομικών επιχειρημάτων, ο κ. Αθανασσίου υποστηρίζει ότι «ο μόνος τρόπος για να αποχωρήσει ένα κράτος από την ΟΝΕ είναι να αποχωρήσει από την Ε.Ε.». Η Ελλάδα, δηλαδή, για να πάψει να είναι μέλος της Ευρωζώνης θα πρέπει να επιλέξει να αποχωρήσει από την Ε.Ε. (δεν μπορεί καν να επιλέξει να αποχωρήσει μόνο από την Ευρωζώνη).
Αξίζει, δε, να σημειωθεί ότι, ακόμα και αν ένα κράτος - μέλος εγκαταλείψει την Ευρωζώνη και την Ε.Ε., μπορεί να συνεχίσει να χρησιμοποιεί το ευρώ, ακριβώς όπως πράττουν διάφορα κράτη που δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Κόσοβο, Μαυροβούνιο, Βατικανό κ.ά.). Επισήμως τα κοινοτικά όργανα αποθαρρύνουν μια τέτοια πρακτική, αλλά δεν μπορούν να απαγορεύσουν σε ένα ανεξάρτητο κράτος να αγοράζει ευρώ από την αγορά και να τα αποδέχεται είτε ως εναλλακτικό είτε και ως βασικό μέσο συναλλαγών στην οικονομία του.
Τι προβλέπει η Συνθήκη
Η Συνθήκη της Λισαβόνας // περιγράφει με λεπτομέρειες τη διαδικασία αποχώρησης από την ΕΕ: «Το κράτος - μέλος που αποφασίζει να αποχωρήσει γνωστοποιεί την πρόθεσή του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Υπό το πρίσμα των προσανατολισμών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η Ένωση προβαίνει σε διαπραγματεύσεις και συνάπτει με το εν λόγω κράτος συμφωνία που καθορίζει τις λεπτομερείς ρυθμίσεις για την αποχώρησή του, λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο των μελλοντικών του σχέσεων με την Ενωση. Η διαπραγμάτευση της συμφωνίας αυτής γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 218, παράγραφος 3, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συμφωνία συνάπτεται εξ ονόματος της Ένωσης από το Συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία, μετά από την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου».
Οι δυνατότητες «σωτηρίας» και αποπομπήςΑπό τη μελέτη προκύπτει σαφέστατα ότι πουθενά στις Συνθήκες δεν προβλέπεται δυνατότητα αποπομπής κράτους-μέλους, αλλά και ότι η μελλοντική υιοθέτηση μιας τέτοιας πρόβλεψης θα ήταν παράλογη νομικά. Θεωρητικά, τα υπόλοιπα κράτη-μέλη θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν το άρθρο της Συνθήκης περί ενισχυμένης συνεργασίας ομάδας κρατών-μελών (άρθρο 20) ή ακόμα και να δημιουργήσουν μία «νέα Ε.Ε.», αφήνοντας εκτός μόνο το κράτος που θέλουν να εγκαταλείψουν.
Πρόκειται, όμως, για δύο ακραίες και πρακτικά μάλλον ανεφάρμοστες λύσεις. «Θα ήταν σαφώς ευκολότερο να πειστεί ένα κράτος-μέλος να αποχωρήσει, αξιοποιώντας τη ρήτρα εξόδου», υποστηρίζεται. Οσον αφορά την Ελλάδα ακόμα και αν βρεθεί προ του φάσματος της χρεοκοπίας οι εταίροι της δεν θα χρειαστεί να την αποπέμψουν.
 Η Συνθήκη της Λισαβόνας μπορεί να ξεκαθαρίζει ότι τα κοινοτικά όργανα και οι υπόλοιπες κυβερνήσεις δεν έχουν τη δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν το δημόσιο χρέος ενός κράτους-μέλους (άρθρο 125), αλλά σε άλλο σημείο (άρθρο 123) παραθέτει τις προϋποθέσεις για να επιτραπεί η «σωτηρία» του. «Οταν ένα κράτος-μέλος αντιμετωπίζει δυσκολίες ή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες, οφειλόμενες σε φυσικές καταστροφές ή έκτακτες περιστάσεις που εκφεύγουν από τον έλεγχό του, το Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει να του χορηγήσει, υπό ορισμένους όρους, χρηματοδοτική ενίσχυση της ΕΕ». Το θέμα είναι ποιοι θα είναι αυτοί οι όροι?

Τραπεζική αργία ή ειδική αργία διατραπεζικών συναλλαγών

Ψηφισθηκε απόψε η ακόλουθη ΠΝΠ η οποία κηρύσσει Τραπεζική Αργία βραχείας διάρκειας ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ (ΦΕΚ Α' 65/28/06/2015) Τραπεζική αργία βραχείας διάρκειας.                                                                 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                 ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ     Έχοντας υπόψη:     1. Το άρθρο 44 παρ. 1 του Συντάγματος.     2. Την έκτακτη περίπτωση εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης να προστατευθεί το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και η ελληνική οικονομία εν γένει από την έλλειψη ρευστότητας που προκάλεσε η απόφαση του Eurogroup της 27ης Ιουνίου 2015 να αρνηθεί την επέκταση της δανειακής συμφωνίας της Ελλάδας.     3. Τη σχετική πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, αποφασίζουμε: Άρθρο πρώτο     1. Η χρονική περίοδος από 28 Ιουνίου έως και 6 Ιουλίου κηρύσσεται τραπεζική αργία. Η τραπεζική αργία καταλαμβάνει όλα τα πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Ελλάδα με οποιαδήποτε μορφή, περιλαμβανομένων των υποκαταστημάτων αλλοδαπών πιστωτικών ιδρυμάτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4261/2014 (Α΄ 107), το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, τα ιδρύματα πληρωμών του ν. 3862/2010 (Α΄ 113) και τα ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος του ν. 4021/2011 (Α΄ 218), τα υποκαταστήματα και τους αντιπροσώπους ιδρυμάτων πληρωμών και ιδρυμάτων ηλεκτρονικού χρήματος που εδρεύουν σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και λειτουργούν νόμιμα στην Ελλάδα (στο εξής, τα «ιδρύματα»). Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών η ως άνω χρονική περίοδος δύναται να συντμηθεί ή να παραταθεί. Κατά την τραπεζική αργία τα ιδρύματα θα παραμείνουν κλειστά για το κοινό και θα έχει πρόσβαση σε αυτά μόνον το προσωπικό που είναι αναγκαίο για την εφαρμογή της παρούσας πράξης και την προετοιμασία για την επανέναρξη των συναλλαγών με το κοινό μετά τη λήξη της τραπεζικής αργίας.     Η καταβολή των συντάξεων εξαιρείται από τους περιορισμούς τραπεζικών συναλλαγών της παρούσας. Οι διοικήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων θα ανακοινώσουν τον τρόπο καταβολής των συντάξεων και τα συγκεκριμένα ανά περιοχή υποκαταστήματά τους, τα οποία θα λειτουργήσουν για το σκοπό αυτό.     2. Κατά την τραπεζική αργία δύνανται να πραγματοποιούνται:     α) αναλήψεις μετρητών από τις αυτόματες ταμειολογιστικές μηχανές, υποκείμενες σε ημερήσιο όριο ανά κάρτα το οποίο ορίζεται σε 60 ευρώ, δυνάμενο να τροποποιείται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Οι αυτόματες ταμειολογιστικές μηχανές θα λειτουργήσουν εντός το πολύ δώδεκα (12) ωρών κατά την πρώτη μέρα ισχύος της παρούσας.     β) συναλλαγές άνευ περιορισμών, πέραν αυτών που ίσχυαν πριν την έκδοση της παρούσας με πιστωτικές και χρεωστικές κάρτες για πληρωμές στο εσωτερικό της χώρας, δηλαδή για πληρωμές σε πίστωση λογαριασμού που τηρείται στην Ελλάδα.     γ) πληρωμές με τη χρήση προπληρωμένων καρτών αποκλειστικά έως του ποσού που εμφανιζόταν ως υπόλοιπο πριν από την έναρξη της τραπεζικής αργίας. Νέες προπληρωμένες κάρτες δεν μπορούν να εκδοθούν.     δ) συναλλαγές από απόσταση (ηλεκτρονικής τραπεζικής ? Web Banking ? ή συναλλαγές διά της τηλεφωνίας), για πληρωμές στο εσωτερικό της χώρας, δηλαδή για πληρωμές σε πίστωση λογαριασμού που τηρείται στην Ελλάδα.     ε) αναλήψεις μετρητών μέσω καρτών που έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό από τις αυτόματες ταμειολογιστικές μηχανές. Περιορισμοί στα όρια ανάληψης αυτών των καρτών δύναται να καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.     Κατά την τραπεζική αργία δεν μπορεί να διενεργηθεί καμία άλλη τραπεζική εργασία.     Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών δύνανται να εξαιρούνται και άλλες κατηγορίες συναλλαγών, με την ίδια, δε, απόφαση καθορίζεται και η διαδικασία που ακολουθείται στις περιπτώσεις αυτές.     3. Η παράγραφος 2 δεν εφαρμόζεται στις εξής περιπτώσεις:     α. συναλλαγές με την Τράπεζα της Ελλάδος,     β. διασυνοριακές εντολές πληρωμών που αφορούν αποκλειστικά στην πίστωση ενός λογαριασμού που τηρείται σε πιστωτικό ίδρυμα που λειτουργεί στην Ελλάδα,     γ. εκκαθάριση συναλλαγών, οι οποίες έχουν καταχωρηθεί στα οικεία κεντρικά συστήματα πληρωμών (TARGET2?GR, EURΟ1, ΔΙΑΣ) και διακανονισμών, ενδεικτικά όπως Κεντρικό Αποθετήριο Αθηνών και Σύστημα Παρακολούθησης Συναλλαγών επί Τίτλων με Λογιστική Μορφή/Αϋλοι Τίτλοι, πριν τη θέση σε ισχύ της παρούσας Πράξης,   δ. συγκεκριμένες συναλλαγές, οι οποίες κρίνονται αναγκαίες με απόφαση της Επιτροπής της επομένης παραγράφου, και     ε. συναλλαγές της Ελληνικής Δημοκρατίας.     4. Συνιστάται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους Επιτροπή Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών. Αρμοδιότητα της ως άνω Επιτροπής αποτελεί η έγκριση των κατά την παράγραφο 3, στοιχείο δ της παρούσας συναλλαγών κατά τη διάρκεια της τραπεζικής αργίας, υπό την προϋπόθεση ότι οι ως άνω συναλλαγές κρίνονται αναγκαίες για τη διαφύλαξη ενός δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, συναλλαγών για την πληρωμή ιατρικών εξόδων ή εισαγωγών φαρμακευτικών ειδών. Η Επιτροπή είναι πενταμελής και συγκροτείται από τα εξής πρόσωπα:     α) τον Γενικό Διευθυντή Δημοσιονομικής Πολιτικής και Προϋπολογισμού του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους του Υπουργείου Οικονομικών, ως Πρόεδρο, με τον Διευθυντή Προϋπολογισμού του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους του Υπουργείου Οικονομικών ως αναπληρωτή του, β) τον Γενικό Διευθυντή Οικονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών, με τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Πιστωτικών και Δημοσιονομικών Υποθέσεων του Υπουργείου Οικονομικών, ως αναπληρωτή του, γ) τον Διευθυντή της Διεύθυνσης Εποπτευόμενων Εταιρειών της Τράπεζας της Ελλάδος και τον Τμηματάρχη της Διεύθυνσης Χρηματοοικονομικών Δραστηριοτήτων της Τράπεζας της Ελλάδος, ως αναπληρωτή του, δ) έναν εκπρόσωπο της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και έναν εκπρόσωπο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς που ορίζονται με απόφαση των Προέδρων τους. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής ορίζει περαιτέρω έναν υπάλληλο από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, κατηγορίας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης (Π.Ε.), ως γραμματέα της Επιτροπής.     5. Δεν θα οφείλεται τόκος υπερημερίας για τη διάρκεια της τραπεζικής αργίας σε ό,τι αφορά απαιτήσεις που καθίστανται απαιτητές κατά τη διάρκειά της.     Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα αναστέλλονται οι προθεσμίες λήξης, εμφάνισης και πληρωμής αξιόγραφων και αναστέλλονται οι δικαστικές προθεσμίες.     6. Η Τράπεζα της Ελλάδος επιβάλλει στα πιστωτικά ιδρύματα για κάθε παράβαση της παρούσας πρόστιμο ύψους έως του ενός δεκάτου του ποσού της αντίστοιχης συναλλαγής. Επιπλέον, το πιστωτικό ίδρυμα υποχρεούται να καταγγείλει την σύμβαση εργασίας ή έργου του προσώπου που ευθύνεται για την παράβαση.     7. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζεται κάθε άλλο ζήτημα που αφορά την εφαρμογή των ρυθμίσεων της παρούσας.    Η έννοια της Τραπεζικής Αργίας εμφανίσθηκε το έτος 2005 σε ελληνικό νομοθέτημα και ορίσθηκε ειδικά ο όρος. Την έννοια της ειδικής αργίας διατραπεζικών συναλλαγών λοιπόν από εδώ και στο εξής πρέπει να την κατανοήσουμε: Ν 3336/2005: Φόρος Κατανάλωσης (2003/96/ΕΚ),Μισθολόγιο 2005,ΜΤΠΥ,ΦΠA

Αρθρο	11

 Άρθρο 11

 Ειδική αργία διατραπεζικών συναλλαγών

 1. Ορίζονται ως ημέρες ειδικής αργίας διατραπεζικών συναλλαγών εκείνες από

τις αργίες του διευρωπαϊκού αυτοματοποιημένου συστήματος ταχείας μεταφοράς

κεφαλαίων σε συνεχή χρόνο (σύστημα TARGET), όπως αυτές εκάστοτε ισχύουν βάσει

Κατευθυντήριων Γραμμών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι οποίες δεν

συμπίπτουν με κατά νόμον αργία εντός της Επικράτειας. Η Τράπεζα της Ελλάδος

μέχρι τέλος Οκτωβρίου κάθε έτους ανακοινώνει τις ειδικές αργίες διατραπεζικών

συναλλαγών της παραγράφου αυτής που θα ισχύουν για το επόμενο έτος.

 Η δια του παρόντος καθιερούμενη Ειδική αργία διατραπεζικών συναλλαγών ισχύει

για την Τράπεζα της Ελλάδος, το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών Α.Ε., το Κεντρικό

Αποθετήριο Αξιών Α.Ε., το Χρηματιστήριο Παραγώγων Αθηνών, την Εταιρεία

Εκκαθάρισης Συναλλαγών επί Παραγώγων (ΕΤ.Ε.Σ.Ε.Π.), την Εταιρεία Διατραπεζικά

Συστήματα Α.Ε., καθώς και για τις ακόλουθες κατηγορίες επιχειρήσεων:

 α. Πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Ελλάδα, στα οποία περιλαμβάνονται

τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, το Ταμείο

Παρακαταθηκών και Δανείων και τα υποκαταστήματα των αλλοδαπών τραπεζών.

 β. Επιχειρήσεις Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών.

 γ. Εταιρείες χρηματοδοτικής μίσθωσης και εταιρείες πρακτορείας

επιχειρηματικών απαιτήσεων.

 δ. Ανώνυμες Εταιρείες Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων και ανώνυμες εταιρείες

επενδύσεων χαρτοφυλακίου.

 2. Κατά την ημέρα ειδικής αργίας διατραπεζικών συναλλαγών όλες οι

ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις που απορρέουν από υφιστάμενες συμβάσεις μεταξύ των

φορέων της παραγράφου 1 και της πάσης φύσεως πελατείας τους, καθώς και οι

λοιπές εν γένει ληξιπρόθεσμες, την ίδια ημέρα, υποχρεώσεις της πελατείας

αυτών προς οποιονδήποτε τρίτο, εκπληρώνονται την επόμενη εργάσιμη ημέρα,

οπότε και αρχίζουν οι συνέπειες της τυχόν μη εκπλήρωσης.

 3. Οι συναλλαγές που θα πραγματοποιηθούν στους φορείς της παραγράφου 1 εδ.

α΄ την ημέρα ειδικής αργίας διατραπεζικών συναλλαγών θα καταχωρισθούν στα

συστήματα των φορέων αυτών με ημερομηνία της επόμενης εργάσιμης ημέρας.

 4. Η ημέρα ειδικής αργίας συναλλαγών είναι εργάσιμη ημέρα για το προσωπικό

των ανωτέρω ιδρυμάτων και επιχειρήσεων.

 5. Κατά την ημέρα ειδικής αργίας διατραπεζικών συναλλαγών οι υποχρεώσεις που

απορρέουν από την εξυπηρέτηση του Δημοσίου Χρέους, δανείων και τίτλων του

Ελληνικού Δημοσίου θα εκπληρώνονται σύμφωνα με τους ειδικούς όρους αυτών την

προηγούμενη ή την επόμενη εργάσιμη ημέρα.

 6. Για το τρέχον έτος 2005 ορίζεται ως ημέρα ειδικής αργίας διατραπεζικών

συναλλαγών η 28.3.2005."

Η διάταξη συνεπώς του νόμου ρυθμίζει τον τρόπο με τον οποίο είναι δυνατό ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις ποιυ απορρέουν από υφιστάμενες συμβάσεις να μην εκπληρώνονται μέχρι την επόμενη εργάσιμη ημέρα. Ειδική σημασία έχει η παρ. 5 του νόμου αυτού η οποία επιτρέπει να μην πληρώσουμε χρέη του Δημοσίου Χρέους παρά μετά την πάροδο της συγκεκριμένης ειδικής αργίας. 

Πρόκειται για μονομερή ρύθμιση συμβατικών υποχρεώσεων η οποία εφόσον αντίκειται σε σύμβαση υπάγεται στην με διάφορα ονόματα δυνάμενη να υπάρχει μονομερή μεταβολή συμβατικών όρων. Επειδή μάλιστα η συγκεκριμένη με την ΠΝΠ τραπεζική αργία δεν έγινε με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος εγκαίρως και σύμφωνα με το νόμο μπορεί εύκολα να θεωρηθεί αντισυμβατική και παράνομη ακόμη και αν η ΠΝΠ κυρωθεί με νόμο κάποτε στο μέτρο που παραβιάζει συμβατικές υποχρεώσεις και να επάγεται δικαιώματα αποζημιώσεως.

Ολοι μας πιστεύουμε ότι η Τραπεζική Αργία έγινε για να μην πάμε στις τράπεζες να σηκώσουμε τα χρήματά μας και τις καταθέσεις μας. Ομως η Τραπεζική αργία είχε άλλον αποδέκτη και μάλιστα αυτόν που είχε ληξιπρόθεσμη οφειλή στις 30/6 δηλαδή το ΔΝΤ.

Η πρακτική αυτή βέβαια δεν θα ξενίσει το ΔΝΤ αφού έχει ξαναγίνει το 1933 στις ΗΠΑ την περίοδο της μεγάλης ύφεσης από τον Ρούσβελτ. Κάποιος στην Ελλάδα γνωρίζει αμερικανικη ιστορία καλά και παίρνει ιδέες. 

Προσωπικά θεωρώ ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές από σύμβαση είναι πληρωτέες παρά την ΠΝΠ και κάθε ζημία βαρύνει τον αντισυμβαλλόμενο που νομοθέτησε μονομερώς.

Η νέα Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Η κ. Θάνου

- 29/6/2015
Σε πρόεδρο του Αρείου Πάγου προήγαγε ομόφωνα το υπουργικό συμβούλιο στις 3 τα μεσάνυχτα την αντιπρόεδρο του Ανωτάτου Δικαστηρίου και πρόεδρο της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος κυρία Βασιλική Θάνου - Χριστοφίλου. Οι προαγωγές  αυτές αναμένονταν από καιρό ξεκίνησαν νύχτα.

Η κ. Θάνου επελέγη λίγο μετά από σχετική πρόταση του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Ν. Παρασκευόπουλου.

Η κυβέρνηση έκρινε αναγκαία την κάλυψη της θέσης του πρόεδρου του Αρείου Πάγου, καθώς την Τρίτη αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης ο σημερινός πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Αθανάσιος Κουτρουμάνος και λόγω του επικείμενου δημοψηφίσματος της ερχόμενης Κυριακής.

Η κ. Θάνου θα είναι και πρόεδρος του Εκλογοδικείου, καθώς θα είναι η αρχαιότερα εκ των τριών αντιπροέδρων των τριών ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας (Συμβουλίου της Επικρατείας, Αρείου Πάγου και Ελεγκτικού Συνεδρίου), καθώς οι νέοι πρόεδροι των δύο άλλων μεγάλων δικαστηρίων της χώρας θα επιλεγούν μέσα στο επόμενο διάστημα.

Αύριο Τρίτη αποχωρούν ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Σωτήρης Ρίζος και του Ελεγκτικού Συνεδρίου κ. Νικόλαος Αγγελάρας.

Η κ. Θάνου εισήλθε στο δικαστικό σώμα τον Απρίλιο του 1975. Είναι η δικαστής που υποστήριξε ότι το χαράτσι στους λογαριασμούς της ΔΕΗ είναι αντισυνταγματικό και μη νόμιμο και έχει παραπέμψει την υπόθεση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

Η κ. Θάνου σε περίπτωση που γίνει υπηρεσιακή κυβέρνηση γίνεται Πρωθυπουργός της Χώρας.

Υπόθεση Πυθία Το πόρισμα της έρευνας

Λίγες μόνον ώρες πριν τις δραματικές πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών δημοσιοποιήθηκε το πόρισμα της έρευνας για την λεγόμενη υπόθεση Πυθία.
Ο χρόνος έκδοσής του έδωσε κίνητρο να ακουσθεί και στη Βουλή το δραματικό σαββατοκύριακο που προηγήθηκε. 
Με ένα πολυσέλιδο λοιπόν πόρισμα όπου καταγράφονται τα ευρήματα της πολυετούς έρευνας για όσα παρασκηνιακά φέρονται να συνέβαιναν την περίοδο διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή και το σχέδιο δολοφονίας του, αλλά και ένα "σχέδιο εθνικού νομίσματος" επί Μνημονίου, έκλεισε την ανάκριση για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών και το αποκαλούμενο "σχέδιο Πυθία" ο επίκουρος Ανακριτής κατά της Διαφθοράς Δημήτρης Φούκας.

Ο δικαστικός λειτουργός καταγράφει στο πόρισμα του στοιχεία που συνέλεξε κυρίως για την επίμαχη περίοδο της πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή σχετικά με διεθνείς σχέσεις της χώρας, ενέργειες που αποδίδονται σε Έλληνες πράκτορες αλλά και σε πράκτορες ξένων μυστικών, επαφές πρώην αξιωματούχου το 2012 για "εθνικό νόμισμα", αλλά και αναφορές σε τηλεγραφήματα του wikileaks.

Η ανάκριση του δικαστικού λειτουργού αφορά τρεις δικογραφίες που συνενώθηκαν στην πορεία της έρευνας, οι οποίες αφορούν: το σχέδιο Πυθία 1, τις υποκλοπές, και υπόθεση παραβίασης μυστικών της Πολιτείας στην οποία είναι κατηγορούμενοι μία υπάλληλος της ΕΥΠ και ο πρώην υπουργός Μιχάλης Καρχιμάκης, στην κατοχή του οποίου είχαν βρεθεί διαβαθμισμένα έγγραφα της υπηρεσίας πληροφοριών.

Σύμφωνα με πληροφορίες για το λεγόμενο "σχέδιο Πυθία", που φέρεται να αποσκοπούσε στην άσκηση πίεσης και στον εξαναγκασμό της ελληνικής κυβέρνησης να αλλάξει πολιτική σε θέματα που αφορούσαν τις διεθνείς σχέσεις της χώρας με αποκορύφωμα -κατά την δικογραφία- ακόμη και τη φυσική εξόντωση του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, ο κ. Φούκας αναφέρει:

«Σκοπός των δραστών φαίνεται ότι ήταν η διακοπή της πολιτικής και οικονομικής προσέγγισης της Ελλάδας με τη Ρωσία που τότε είχε αρχίσει να διαμορφώνεται σε κρίσιμους τομείς, ειδικότερα της ενέργειας, των εξοπλισμών και των κρατικών προμηθειών».

ADVERTISEMENT

Να σημειωθεί ότι για την δικογραφία αυτή έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, μετά από εισαγγελική έρευνα με αφορμή καταγγελίες για σχέδιο δολοφονίας του κ. Καραμανλή, κατά αγνώστων δραστών για τα αδικήματα των "προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας", "διατάραξης ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος" και "αποστέρησης του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα".

Η προσέγγιση Ελλάδας - Ρωσίας και η αντίδραση των ΗΠΑ

Στο κεφάλαιο αυτό, το πόρισμα του κ. Φούκα προχωρά στην καταγραφή της ενεργειακής πολιτικής της κυβέρνησης Καραμανλή και γίνεται μνεία γίνεται στις συμφωνίες για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και τον αγωγό South stream. Ο ανακριτής, επικαλούμενος στοιχεία της ανάκρισης, αλλά και δημοσιευμένα στο Wikileaks στοιχεία, αναφέρει πως η προσέγγιση της Ελλάδας με τη Ρωσία προκάλεσε ενέργειες εκ μέρους των ΗΠΑ ώστε να ανατραπούν οι εν λόγω συμφωνίες για τους ρωσικούς αγωγούς. Αναφέρεται επίσης στο πόρισμα ότι: «Το γεγονός της στήριξης της αμερικανικής πλευράς προς τον αγωγό ΤΑΡ εκτιμάται ότι μεταφέρθηκε στις ελληνικές κυβερνήσεις μετά το 2009, επιβεβαιώθηκε δε από την κατάθεση μάρτυρα (σ.σ. αναφέρεται το όνομα γνωστού επιχειρηματία) , ο οποίος μετά από συνάντηση του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ τον Μάιο του 2012 μετέφερε στην ελληνική πολιτική ηγεσία την αμερικανική θέση. Αποτέλεσμα ήταν η σταδιακή εγκατάλειψη των σχεδίων των αγωγών και η δέσμευση της ελληνικής πλευράς στο σχέδιο του αγωγού ΤΑΡ. Επίσης εγκαταλείφθηκε το σχέδιο προμήθειας στρατιωτικού υλικού από τη Ρωσία». Στο πόρισμα, σύμφωνα με πληροφορίες, γίνεται επίκληση στοιχείων από πληροφοριακά δελτία της ΕΥΠ αλλά και από μαρτυρία του πράκτορα με την κωδική ονομασία "ΘΣ 13".

Το σχέδιο "ασημένια δραχμή"

Στο σκέλος του "σχεδίου Πυθία" γίνεται επίσης αναφορά από τον ανακριτή στην άρση τηλεφωνικού απορρήτου που ζητήθηκε για πρώην αξιωματούχο, στενό συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος προέκυψε ότι κατά το έτος 2012 συνομιλούσε με τον Μεξικανό επιχειρηματία Julio Salinas Price, συμβούλου επί οικονομικών θεμάτων του Προέδρου του Μεξικού και ιδιοκτήτη ορυχείων αργύρου, ο οποίος επισκέφθηκε την Ελλάδα. Σκοπός των εν λόγω επαφών, σύμφωνα με το διαβιβαστικό έγγραφο του ανακριτή ήταν «η προώθηση σχεδίου που προέβλεπε την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την εισαγωγή εθνικού νομίσματος». Το σχέδιο, που για πρακτικούς λόγους αποκαλείται "ασημένια δραχμή", «προέβλεπε την εισαγωγή νέου νομίσματος εκτιμώμενης αξίας διπλάσιας του ετήσιου ΑΕΠ, καλυμμένου σε ποσοστό 20% από αξία αργύρου που θα χορηγούσε ο προμηθευτής, δηλαδή ο S. Price». Στο πόρισμα επίσης αναφέρεται ότι «θα προέκυπτε για τη χώρα επιβάρυνση ύψους 70 δισ. ευρώ για την έκδοση του νέου νομίσματος στην οποία θα έπρεπε να προστεθούν οι αμοιβές συμβούλων και μεσιτών».

 

Ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών και ο Μιχάλης Καρχιμάκης

Σύμφωνα με τον ανακριτή, πληροφορίες για την επίσκεψη του S. Price και τις επαφές του στην Ελλάδα βρέθηκαν και κατασχέθηκαν σε κατοχή προσώπου που δεν κατονομάζεται μεν, αλλά στο σπίτι του έγινε έρευνα στο πλαίσιο ανακριτικής εφόδου.

Ο κ. Φούκας αναφέρει ακόμη πως «στις 26/03/2014 επικοινώνησε με το ανακριτικό γραφείο πρώην στέλεχος της ΕΥΠ, με τον οποίο υπήρξε προηγούμενη συνεργασία, ζητώντας συνάντηση με τον ανακριτή. Η συνάντηση έγινε αυθημερόν και αυτός αναφέρθηκε σε τηλεφωνική επικοινωνία του με στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, που είχε υπηρετήσει παλαιότερα στην Ελλάδα, ο οποίος του ζήτησε να έρθει σε επαφή με τον ανακριτή και να μεταφέρει την άποψη ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι πλέον φιλικές και ότι η έρευνα πρέπει να σταματήσει διότι εμποδίζει την περαιτέρω ανάπτυξη τους».

Για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών, στην οποία είναι κατηγορούμενος για κατασκοπεία 65χρονος πρώην υπάλληλος της Αμερικανικής Πρεσβείας, ο κ. Φούκας αναφέρει ότι, από τον Αύγουστο του 2004 μέχρι και το Μάρτιο του 2005, ο William B., Αμερικανός πράκτορας, επιχείρησε με πρόθεση να λάβει σε γνώση του απόρρητες πληροφορίες που αφορούν στα συμφέροντα της Ελληνικής Δημοκρατίας μέσω τηλεφωνικών υποκλοπών. Από τα στοιχεία του ανακριτή προέκυψε πως η σύζυγος του συγκεκριμένου προσώπου, ήταν εκείνη που είχε αγοράσει τα καρτοκινητά-σκιές από την Ακτή Μιαούλη με το ψευδώνυμο Πέτρος Μάρκου, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την παρακολούθηση δεκάδων πολιτικών-μελών τής τότε κυβέρνησης, αλλά και δεκάδων άλλων προσώπων. Από την άρση απορρήτου μιας εκ των τεσσάρων τηλεφωνικών συνδέσεων προέκυψε ότι η τηλεφωνική σύνδεση ενεργοποιήθηκε και σε άλλη συσκευή με στοιχεία συνδρομητή American Embassy. Μετά την αποκάλυψη των υποκλοπών ο William B. εξαφανίστηκε από την Ελλάδα.

Τέλος κατά το ανακριτικό πόρισμα, που επικαλείται αναφορές στο Wikileaks, προκύπτει ότι υπήρχαν υπάλληλοι της ΕΥΠ «επιρρεπείς σε διαρροές οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως δυσαρεστημένοι». Ο ανακριτής αναφέρει πως εντός του 2005, υπάλληλοι της ΕΥΠ που είχαν πρόσβαση σε απόρρητα στοιχεία, τα παρέδιδαν σε μη δικαιούμενα πρόσωπα, και συγκεκριμένα στον τότε βουλευτή Μιχάλη Καρχιμάκη.

Να σημειωθεί πως ο κ. Καρχιμάκης, που κατηγορείται για ηθική αυτουργία σε παραβίαση μυστικών της Πολιτείας, έχει απολογηθεί για την υπόθεση και έχε αφεθεί ελεύθερος. Ο πρώην υπουργός αρνείται την κατηγορία -της οποίας φυσικός αυτουργός φέρεται μία υπάλληλος της ΕΥΠ- και αποδίδει την εμπλοκή του σε λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, καθώς η καταγγέλλουσα την υπόθεση αναφέρεται σε «διωγμό που υπέστησαν» συνάδελφοι της συνδικαλιστές στην ΕΥΠ επί κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.

Η δικογραφία θα εισαχθεί στο αρμόδιο δικαστικό Συμβούλιο.
Περισσότερες λεπτομέρειες παρέχονται διαδυκτιακά αν και ακόμη δεν έχουν οριστικό χαρακτήρα.

Το συγκεκριμένο γεγονός προβληματίζει ιδιαίτερα ενόψει του χρόνου που δημοσιοποιήθηκε.