Τα
41 βασικά νομοθετήματα που περιλαμβάνει αποτελούν εργαλείο δουλειάς του
δικηγόρου, πολύτιμο σύμβουλο του δικαστή, σημείο αναφοράς για κάθε
φοιτητή και υποψήφιο σε εξετάσεις.
Για τη
διευκόλυνση του αναγνώστη, το έργο έχει χωριστεί σε έξι διακριτές
θεματικές ενότητες: Αστικό, Ποινικό, Δημόσιο, Ευρωπαϊκό, Εμπορικό και
Εργατικό Δίκαιο.
Στην ενότητα «Αστικό Δίκαιο»
περιλαμβάνονται ο Αστικός Κώδικας, ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας και ο Ν
3869/2010 για τα Υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα.
Στην
ενότητα «Ποινικό Δίκαιο» περιλαμβάνονται ο Ποινικός Κώδικας, ο Κώδικας
Ποινικής Δικονομίας, ο Ν 4139/2013 περί εξαρτησιογόνων ουσιών και ο Ν
3459/2006 (ΚΝΝ) για τα ναρκωτικά.
Στην ενότητα
«Δημόσιο Δίκαιο» περιλαμβάνονται το Σύνταγμα, το ΠΔ 18/1989 για το
Συμβούλιο της Επικρατείας, ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας (Ν
2717/1999), ο Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας (Ν 2690/1999), ο Ν
1406/1983 για τις διαφορές ουσίας, ο Ν 702/1977 για τις ακυρωτικές
διαφορές και διαφορές κοινωνικής ασφάλισης και ο ΚΕΔΕ (ΝΔ 356/1974).
Στην
ενότητα «Ευρωπαϊκό Δίκαιο» περιλαμβάνονται η Συνθήκη της Ευρωπαϊκής
Ένωσης (ΣΕΕ), η Συνθήκη για τη Λειτουργία της ΕΕ (ΣΛΕΕ), ο Χάρτης
Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του
Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Στην ενότητα «Εμπορικό Δίκαιο»
περιλαμβάνονται το Γενικό Μέρος του Εμπορικού Δικαίου [ΒΔ 19.4/1.5.1835
(άρθρα 1-69, 90-101) για τον Εμπορικό Νόμο και ΒΔ 2/14.5.1835 (άρθρα
1-3) για τις Εμπορικές πράξεις], η Βιομηχανική ιδιοκτησία [Ν 1733/1987
(άρθρα 1, 5-23) για την ευρεσιτεχνία και Ν 4072/2012 (άρθρα 121-196) για
τα σήματα], το Δίκαιο του Ανταγωνισμού [Ν 146/1914 (άρθρα 1-24) για τον
αθέμιτο και Ν 3959/2011 (άρθρα 1-5) για τον ελεύθερο ανταγωνισμό], η
Προστασία του καταναλωτή (Ν 2251/1994), το Δίκαιο των εμπορικών εταιριών
[ΚΝ 2190/1920 για τις ΑΕ, Ν 3190/1955 (άρθρα 1-61α) για τις ΕΠΕ, Ν
4072/2012 (άρθρα 249-270) για τις ΟΕ, Ν 4072/2012 (άρθρα 271-284) για
τις ΕΕ και Ν 4072/2012 (άρθρα 285-292) για τις Αφανείς Εταιρίες], το
Δίκαιο των αξιογράφων [Ν 5325/1932 για τη συναλλαγματική, ΝΔ
17.7/13.8.1923 (άρθρα 68-95) για τα αξιόγραφα και Ν 5960/1933 για την
επιταγή], το Ασφαλιστικό Δίκαιο [Ν 2496/1997 για την ιδιωτική ασφάλιση,
ΠΔ 237/1986 (άρθρα 1-37α) για την ασφάλιση οχημάτων και ΝΔ 400/1970
(άρθρα 1, 2, 2α, 3, 3α, 4, 6, 10, 12α) για τις ασφαλιστικές
επιχειρήσεις], το Πτωχευτικό Δίκαιο (Ν 3588/2007) και οι Εμπορικές
Μισθώσεις (ΠΔ 34/1995).
Τέλος, στην ενότητα
«Εργατικό Δίκαιο» περιλαμβάνονται 3 νομοθετήματα για την Καταγγελία
σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου (Ν 2112/1920 για την απόλυση ιδιωτικών
υπαλλήλων, ΒΔ 16/18.7.1920 για την απόλυση εργατοτεχνιτών και Ν
3198/1955 για την απόλυση υπαλλήλων / εργατοτεχνιτών).
Στόχος
μας είναι το έργο «4 Κώδικες συν 37», είτε σε έντυπη είτε σε
ηλεκτρονική μορφή, να αποτελεί εγγύηση πλήρους και διαρκούς ενημέρωσης
όλων των νομοθετημάτων που περιλαμβάνει, ώστε να παραμένει πάντα ένα
πολύτιμο βοήθημα για κάθε νομικό.
Με αυτά τα λόγια ενημερώνει ο καλός εκδότης για την 42η έκδοση του έργου που επιμελείται η Λίλα Καρατζά.
Θα πει κανείς και τι με αυτό?
Μα 42η έκδοση κωδίκων είναι σαν να λέμε νυχτερινός ήλιος. Μάθαμε όλοι ότι σκοπός των κωδίκων ήταν η σταθερότητα και η γνώση των βασικών νομοθετημάτων. Στη βάση των κωδίκων δομήθηκε το ηπειρωτικό δίκαιο. Η ασφάλεια δικαίου, το κράτος δικαίου και οι αρχές που υπηρετεί ο νομικός μας πολιτισμός που λένε και οι κουλτουριάρηδες βασίζεται στους κώδικες.
Μπορεί όμως αυτό να ισχύει όταν οι κώδικες αλλάζουν καθημερινά?
Βιώνουμε το τέλος της εποχής των κωδίκων που σαν δεινόσαυροι μας κοιτούν και αυτοί από το παρελθόν που διεκδικεί μέρος του μέλλοντος και του παρόντος. Μπράβο στην κ. Λίλα Καρατζά για το κουράγιο της να επιμελείται τους 4 Κώδικες και στον εκδότη να τους επανεκδίδει.
Φοβάμαι όμως ότι το τέλος των κωδίκων σημαίνει πολλά και για το ρόλο του βιβλίου, του εκδότη και της νομικής εν γένει αντίληψης για τα πράγματα.
Πιστεύω ότι χρειάζεται να σπρώξουμε λίγο την επόμενη μέρα δυναμικά.Και να παραδεχθούμε ότι επήλθε συντελέσθηκε βρε αδελφέ το τέλος των κωδίκων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου