ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Οταν ο Μάνος Χατζηδάκις υιοθέτησε ένα γιό...

Λίγα χρόνια πριν φύγει από τη ζωή ο Μάνος Χατζηδάκις υιοθέτησε ένα γιό. Κανείς δεν πίστεψε ποτέ ότι ο άνθρωπος αυτός είχε καημό να γίνει πατέρας. Ούτως ή άλλως ήταν πατέρας της ψυχής πολλών ανθρώπων. Όμως απέκτησε ένα γιό. Αυτός που δεν λογάριασε ποτέ συμβάσεις και ετάφη διακριτικά και κατά μόνας. Ο Μάνος Χατζηδάκις, ήταν ένας από τα μέλη της παρέας του (θείου) Καραμανλή, όπως και κάποιοι άλλοι ανατρεπτικοί μας συμπολίτες. Η αλήθεια είναι ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε άλλα …μουσικά γούστα. Η Ρίτα Σακελλαρίου δημιούργησε ένα άλλο κόσμο που δεν είχαν χώρο ανάλογες προοδευτικότητες απόψεις.
To
γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα με πολλές θρησκευτικές και συντηρητικές αναφορές είναι δεδομένο. Σε αντίθεση με την ΝΔ του (θείου) Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος ήταν γνωστός για την επιφυλακτικότητά του στην εκκλησία, σημαντική μερίδα του ΠΑΣΟΚ ασπάζεται μικροαστικές αντιλήψεις. Αυτό δικαιολογεί και το παράπονο του Νίκου Αλιβιζάτου (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_04/03/2008_261559) για τη χαμένη ευκαιρία του 2005 και την πρόταση νόμου σε σχέση με το Σύμφωνο Συμβίωσης που δεν υιοθετήθηκε ποτέ.

Σήμερα το Σύμφωνο Συμβίωσης έρχεται ξανά στην επιφάνεια αλλά χωρίς τους ομοφυλόφιλους πολίτες. Θα κατοχυρώνει (λένε) τη συμβίωση των ετεροφυλόφιλων ζευγαριών.
Κουτσουρεμένη ρύθμιση που ήταν και παραμένει αναγκαία για λόγους καθαρά ΝΟΜΙΚΟΥΣ. Και εξηγούμαι:
Το σύμφωνο συμβίωσης δεν νομοθετείται μήπως και τυχόν στεναχωριέται η μητέρα των ελευθέρως συμβιούντων! Δεν ψηφίζεται για να βοηθήσει και να ντύσει με νυφικά και γαμπριάτικα τους ομοφυλόφιλους! Δεν ρυθμίζεται για γούστο δηλαδή! Αποτελεί καθαρά νομική αναγκαιότητα για την αποφυγή καταστρατηγήσεων του νόμου. Δηλαδή για την αποφυγή συμφωνιών οι οποίες κατατείνουν στο ίδιο εν μέρει αποτέλεσμα, αλλά έχουν τελείως διαφορετικό σκοπό. Τέτοιες συμφωνίες ήταν οι συμφωνίες με ασφαλιστικές εταιρίες,
Trusts, κλπ που είχαν σα στόχο την κατοχύρωση κληρονομικών δικαιωμάτων σε πρόσωπα που υπό άλλες συνθήκες θα όφειλαν να κληρονομήσουν με διαθήκη (και μετά από περιπέτειες στα δικαστήρια) πληρώνοντας υπέρμετρους φόρους, συχνά και οι υιοθεσίες.

Επισημοποίηση της πορνείας και της ανηθικότητας, χαρακτήρισε σήμερα το σύμφωνο συμβίωσης που προωθεί η Νέα Δημοκρατία ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος. Αλλά η Εκκλησία της Ελλάδος θυμάται το κράτος δικαίου σπανίως. Και φυσικά λίγο νοιάζεται για διαφωτιστικές απόψεις.

Η κοινωνία του ιστοχώρου το υποδέχθηκε με θέρμη[1]. Όπως και όλη η Ευρώπη.

Όλοι ανεξαίρετα οι κοινοτικοί εταίροι μας, αναφέρει ο Νίκος Αλιβιζάτος, έχουν ψηφίσει νόμους για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των συμβιούντων σε ελεύθερες ενώσεις και των ομοφυλόφιλων: μετά την Ολλανδία (2001) και το Βέλγιο (2002), τον (πολιτικό βεβαίως) γάμο προσώπων που ανήκουν στο ίδιο φύλο αναγνώρισε πρόσφατα και η (βαθύτατα καθολική) Ισπανία (2005). Μετά τη Σουηδία (1994) και τα άλλα σκανδιναβικά κράτη, τη συμβίωση ομόφυλων και ετερόφυλων ζευγαριών έχει αναγνωρίσει με το Pacte civil de solidarite (γνωστότερο ως PACS) η Γαλλία από το 1999, καθώς και τα περισσότερα γερμανικά κρατίδια, ενώ πρόσφατα ψήφισε σχετικό νόμο η (επίσης θρησκευτικά συντηρητικότατη) Ιρλανδία (2004) και η Μεγάλη Βρετανία (2005). Εξάλλου, με εμπεριστατωμένες αποφάσεις που εξέδωσαν τα τελευταία χρόνια, τα Συνταγματικά Δικαστήρια της Γαλλίας (CC 9.11.1999) και της Γερμανίας (BVerfG 17.7.2002) επικύρωσαν τις νομοθετικές αυτές πρωτοβουλίες αναφέρει ο ίδιος καθηγητής.

Δυστυχώς ο (θείος) Καραμανλής, όταν μετά το γκόλφ έτρωγε τα λιτά του γεύματα με το Μάνο, ο ανηψιός του απουσίαζε. Έτσι ακόμη και αν του μοιάζει σε πολλά, όπως λένε, δεν μοιράζεται το άνοιγμα των αντιλήψεων του θείου του, με το φόβο του πολιτικού κόστους.

Μια νέα περιπέτεια για το κράτος δικαίου ξεκινά αν το σύμφωνο συμβίωσης ψηφισθεί κουτσουρεμένο. Αλλά ποιος νοιάζεται?

Η κοινή γνώμη θα μείνει με την εντύπωση ότι το σύμφωνο συμβίωσης είναι ένα είδος γάμου για τους τρελλαμένους… που μισούν τις τελετές. Ένα χατίρι στους ομοφυλόφιλους που ονειρεύονται νυφικά. Πόσο λάθος κάνουν! Το σύμφωνο συμβίωσης είναι ένα χατίρι στον ορθολογισμό μας και στο κράτος δικαίου μόνον. Για να μην γίνονται συμφωνίες μαϊμούδες.

Κάποιοι ιερείς θα υψώσουν τα λάβαρα! Πόσο λάθος κάνουν και αυτοί!

Το ΠΑΣΟΚ θα μελετά τις χαμένες ευκαιρίες. Κακώς ΠΑΣΟΚ! Και λίγη αυτογνωσία δεν βλάπτει.

Και η ΝΔ θα βλέπει τα τραίνα να περνούν…

Και τώρα που η υιοθεσία ενηλίκων είναι πολύ δύσκολη αν όχι αδύνατη θα βρούμε άλλη συμφωνία να βαφτίσουμε με το όνομά της το ποθούμενο: μήπως ΣΔΙΤ?

7 σχόλια:

Meropi είπε...

Αγαπητή μου Ελένη καλό μεσημέρι,
είδα σχόλια σου στο ιστολόγιο του Χαρίδημου Τσούκα και μου άρεσες και να μαι. Πραγματικά περίμενα κι εγώ ότι το Σύμφωνο Συμβίωσης θα περιλάμβανε και ομόφυλα ζευγάρια. Είναι καιρός να αφήσουμε τους πουριτανισμούς κατά μέρος και να προχωρήσουμε. Μόνο σ' ένα πράγμα είμαι επιφυλακτική. Στη δυνατότητα υιοθεσίας ανήλικου παιδιού από τα ομόφυλα ζευγάρια. Σ' αυτό ακόμα δεν είμαστε έτοιμοι ως κοινωνία και να πω την αλήθεια έχω σοβαρές αμφιβολίες για το αν μια τέτοια υιοθεσία θα αποβαίνει προς το συμφέρον των παιδιών. Ως προς τα άλλα ζητήματα δεν βλέπω το λόγο γιατί το Σύμφωνο αυτό να μην ισχύει και για ομόφυλα ζευγάρια, αφού πρόκειται για δυο ενήλικα άτομα που έχουν δικαίωμα στη σεξουαλική τους ταυτότητα και στην επιλογή συντρόφου..

Meropi είπε...

Αγαπητή μου Ελένη,
Διάβασα σ’ αυτό το site http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=880499&lngDtrID=244
ότι τώρα ο Υπουργός Δικαιοσύνης δεν αποκλείει την επέκταση του μέτρου σε ομόφυλα ζευγάρια. Μάλλον το άφησαν κατ’ αρχήν να διαρρεύσει για να μετρήσουν αντιδράσεις….

Unknown είπε...

Μερόπη καλώς όρισες. Χαίρομαι πολύ που διαβαζόμαστε. Και η συζήτηση για το ΣτΕ στου κ. Τσούκα ήταν δύσκολη κα ενδιαφέρουσα.

e-Lawyer είπε...

Μερόπη, το αν είναι "έτοιμη η κοινωνία" είναι άλλο από την προσωπική μας γνώμη και είναι παραπλανητικό να μεταθέτουμε στις πλάτες της κοινωνίας την δικιά μας επιφυλακτικότητα.
Ο νόμος επιτρέπει την υιοθεσία από μεμονωμένα άτομα, χωρίς να τους κάνει βέβαια τεστ σεξουαλικού προσανατολισμού, χωρίς να τους απαγορεύει να κάνουν σχέσεις,ακόμα και μόνιμες ή και να παντρεύονται, κατά την περίοδο της υιοθεσίας. Αφού λοιπόν ο νόμος τα επιτρέπει όλα αυτά σε ένα μεμονωμένο άτομο, το οποίο μπορεί να αλλάξει 150 συντρόφους, όλων των φύλων, μέχρι να μεγαλώσει το παιδί, γιατί να μην επιτρέψει και σε ένα συγκεκριμένο ζευγάρι που έχει μόνιμη σχέση, να υιοθετήσει, μόνο και μόνο επειδή είναι ομόφυλο.

Από που πηγάζει η βεβαιότητα ότι οι ετερόφυλοι γονείς είναι "καλύτεροι για το συμφέρον του παιδιού" και ποια βασιμότητα υπάρχει στον "φόβο" ότι το παιδί μπορεί να γίνει ομοφυλόφιλο, αφού δεν θεωρούμε την ομοφυλοφιλία εγκληματική ή ηθικά μεμπτή κατάσταση;

Το ότι τα άλλα παιδάκια στο σχολείο θα το ρωτάνε γιατί έχει δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες δεν απέχει καθόλου από την σημερινή κατάσταση των μονογονεϊκών οικογενειών - άλλωστε τίποτα δεν προδικάζει ότι οι πλειοψηφίες θα προέρχονται στο μέλλον από ετερόφυλα ζευγάρια - υπενθυμίζω ότι και τα αλλοδαπά παιδιά ήδη είναι μια "διαφορετικότητα" υπολογίσιμη ακόμη και με αριθμητικούς όρους.

Η καραμέλα της "κοινωνίας που δεν είναι έτοιμη" πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή: ΕΜΕΙΣ είμαστε η κοινωνία και η κοινή γνώμη. Και οφείλουμε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και ως κοινωνία και ως κοινή γνώμη.

Unknown είπε...

e-lawyer εκτιμώ την προσπάθειά σου!
και εγώ με τη σειρά μου προσπάθησα να αναδείξω με το παράδειγμα του Μάνου Χατζηδάκη ότι ο σκοπός δεν είναι να γίνουμε καλοί ως κοινωνία με τους ομοφυλόφιλους (παρότι οι προκαταλήψεις καλό είναι να χάνονται). Σκοπός είναι να μην γίνεται το δίκαιο μαϊμού. Το σύμφωνο θα βοηθούσε στην κατεύθυνση αυτή και θα επέτρεπε στο κοινωνικό σύνολο να είναι ειλικρινές και να διάγει τον κοινωνικό του βίο με ευθύτητα. Κάτι για το οποίο οφείλει να είναι πάντα έτοιμο!

erva_cidreira είπε...

Λυπάμαι αλλά θα διαφωνήσω μαζί σας.
Ορθολογισμός και κράτος δικαίου για τα ομόφυλα ζευγάρια είναι ο πολιτικός γάμος και η δυνατότητα από κοινού υιοθεσίας ή απόκτησης τέκνων με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Σίγουρα πάντως όχι δεύτερης κατηγορίας υποκατάστατα, όπως το σύμφωνο συμβίωσης.
Και το παράδειγμα της υιοθεσίας από τον Μ. Χατζηδάκι φοβάμαι ότι εμπίπτει μάλλον στην κατηγορία του δικαίου μαϊμού με την οποία διαφωνείτε.

Unknown είπε...

erva_cidreira said...

Μάλλον δεν έχετε ακόμη κατανοήσει το χιούμορ μου. Φυσικά συμφωνώ μαζί σας για το Μάνο Χατζηδάκη. Ο λόγος που το ανέφερα ήταν να αναδείξω την κοινωνική ανάγκη.
Τώρα για τα λοιπά που λέτε, εγώ δεν θα διατυπώσω αντίρρηση καμία. Αν έχω ίσως κάποια αφορά στο γάμο ως θεσμό που έχει κάπως εκπέσει ενώ το διαζύγιο κοστίζει κάμποσο και οικονομικά και ψυχικά. Το σύμφωνο συμβίωσης μοιάζει καλό για όλα τα ζευγάρια του κόσμου για το λόγο αυτό κυρίως! για την ευκολότερη λύση του.Από εμένα όμως δεν θα ακούσετε διαφωνία ποτέ όσον αφορά τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών.