Πληροφορηθήκαμε σήμερα ότι ο Στρός Καν αθωώθηκεγια άλλη μια φορά. Ο Ντομινίκ Στρος-Καν δήλωσε ενώπιον των δικαστών που δίκαζαν το αδίκημα της μαστρωπίας ότι όσο ήταν
απασχολημένος «να σώζει τον κόσμο» από την οικονομική κρίση, είχε ανάγκη
από κάποιες «συνεδρίες αναψυχής». Για τη συγκεκριμένη υπόθεση ο
65χρονος Γάλλος πολιτικός κατηγορούνταν ότι διοργάνωνε σεξουαλικά πάρτι
με τη συμμετοχή ιεροδούλων, μεταξύ των ετών 2008-2011, στη Λιλ, στις
Βρυξέλλες, στο Παρίσι και στην Ουάσινγκτον.
Οι εκδιδόμενες που έπαιρναν μέρος στα όργια με τον Στρος-Καν έχουν καταθέσει ότι δεν διασκέδαζαν καθόλου και έκαναν λόγο για «ζωώδεις» καταστάσεις.
Κατά τις τρεις εβδομάδες που προηγήθηκαν ο Γάλλος πολιτικός επέμεινε στη γραμμή ότι δεν γνώριζε πως οι νεαρές γυναίκες που συμμετείχαν στα όργια ήταν πόρνες, αλλά απλώς «ελευθεριάζουσες νέες».
Οι εκδιδόμενες που έπαιρναν μέρος στα όργια με τον Στρος-Καν έχουν καταθέσει ότι δεν διασκέδαζαν καθόλου και έκαναν λόγο για «ζωώδεις» καταστάσεις.
Κατά τις τρεις εβδομάδες που προηγήθηκαν ο Γάλλος πολιτικός επέμεινε στη γραμμή ότι δεν γνώριζε πως οι νεαρές γυναίκες που συμμετείχαν στα όργια ήταν πόρνες, αλλά απλώς «ελευθεριάζουσες νέες».
Μοιραία ήταν για τον άλλοτε πανίσχυρο άνδρα του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν η «ερωτική συνεύρεση» με την Ναφισατού Ντιαλό, καμαριέρα του ξενοδοχείου «Sofitel» της Νέας Υόρκης.
Οι φήμες για τον παθολογικό εθισμό του στο σεξ, την εμπλοκή του στο δίκτυο πορνείας του ξενοδοχείου «Carlton» της Λιλ, η μήνυση για σεξουαλική παρενόχληση της Τριστάν Μπανόν, αλλά και η εικόνα του με τις χειροπέδες, στοίχειωσαν τον Γάλλο πολιτικό, που είδε την καριέρα του να καταστρέφεται.
Η υπόθεση Ντιαλό, πάντως, μπήκε στο αρχείο έπειτα από πολύμηνες έρευνες και την αποκάλυψη ενός βίντεο που άλλαξε τα δεδομένα. Με πρόσβαση στις κάμερες ασφαλείας του ξενοδοχείου «Sofitel», η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» δημοσίευσε στην ηλεκτρονική της έκδοση τις τελευταίες κινήσεις του πρώην ισχυρού άνδρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς και της καμαριέρας Νασιφατού Ντιαλό που κατήγγειλε τον Στρος-Καν για «σεξουαλική επίθεση».
Με το πέρασμα του χρόνου, κερδίζει η θεωρία περί συνωμοσίας - ενορχηστρωμένης από υψηλά γαλλικά κλιμάκια - εις βάρος του Ντομινίκ Στρος-Καν. Ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ ήταν ο ισχυρότερος υποψήφιος στην κούρσα για την προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, από όπου αναγκάστηκε να αποσυρθεί μετά τη σε βάρος του κατηγορία για σεξουαλική επίθεση σε μία καμαριέρα σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης το 2011.
Οι φήμες για τον παθολογικό εθισμό του στο σεξ, την εμπλοκή του στο δίκτυο πορνείας του ξενοδοχείου «Carlton» της Λιλ, η μήνυση για σεξουαλική παρενόχληση της Τριστάν Μπανόν, αλλά και η εικόνα του με τις χειροπέδες, στοίχειωσαν τον Γάλλο πολιτικό, που είδε την καριέρα του να καταστρέφεται.
Η υπόθεση Ντιαλό, πάντως, μπήκε στο αρχείο έπειτα από πολύμηνες έρευνες και την αποκάλυψη ενός βίντεο που άλλαξε τα δεδομένα. Με πρόσβαση στις κάμερες ασφαλείας του ξενοδοχείου «Sofitel», η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» δημοσίευσε στην ηλεκτρονική της έκδοση τις τελευταίες κινήσεις του πρώην ισχυρού άνδρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς και της καμαριέρας Νασιφατού Ντιαλό που κατήγγειλε τον Στρος-Καν για «σεξουαλική επίθεση».
Με το πέρασμα του χρόνου, κερδίζει η θεωρία περί συνωμοσίας - ενορχηστρωμένης από υψηλά γαλλικά κλιμάκια - εις βάρος του Ντομινίκ Στρος-Καν. Ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ ήταν ο ισχυρότερος υποψήφιος στην κούρσα για την προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, από όπου αναγκάστηκε να αποσυρθεί μετά τη σε βάρος του κατηγορία για σεξουαλική επίθεση σε μία καμαριέρα σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης το 2011.
Πρόσωπο εξουσίας θα είχε διαμορφώσει τελείως
διαφορετικά τη τύχη του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και ίσως της Ευρώπης αν
οι «προσωπικές του στιγμές» δεν έδιναν λαβή για δημοσιεύματα και δικαστήρια που
φαίνονται αταίριαστα με το σύγχρονο πολιτικό ρόλο που απαιτεί προβολή και ΜΜΕ.
Ήταν άραγε αθώος ο Στρός Καν?
Ήταν θύμα μιας συμπαιγνίας?
Ήταν άξιος της μοίρας που του επιφύλαξαν τα
αμερικανικά ΜΜΕ αρχικά?
Θα μπορούσε η πολιτική του πορεία να μην συνδεθεί
με τα προσωπικά του βίτσια?
Και αφού κέρδισε όλες τις δίκες γιατί έχασε την
ουσία? Ήταν οι δίκες θέατρο της πολιτικής του συντριβής ή αποδόθηκε δικαιοσύνη
και τώρα θα πρέπει να δούμε αλλιώς τα πράγματα?
Και μήπως όλα οφείλονται στο ότι είναι εβραίος?
Τι είναι εν τέλει η αθώωση και τι η δικαιοσύνη?
Κανείς δεν θα μάθει ποτέ αν ο άνθρωπος αυτός είναι
ένα θύμα της συγκυρίας που έκανε το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα του κραταιού
Μιττεράν κάτι αδύναμο ενδυναμώνοντας την ακροδεξιά.
Κανείς δεν θα μάθει αν τα σεξουαλικά του θέματα
ήταν ο λόγος της πολιτικής του εξόντωσης.
Κανείς δεν θα μάθει αν η αλήθεια ήταν στην
δικαστική απόφαση ή στην δημοσιογραφική λάσπη.
Ολοι αισθάνονται μια απαξία στο πρόσωπό του για το
ότι ήταν λίγο βιτσιόζος όπως όλοι τιμούν τη Χίλαρυ Κλίντον που δέχθηκε με
αξιοπρέπεια το λεκέ και τίμησε το γάμο της. Αυτά είναι τα σύγχρονα ήθη της εξουσίας.
Στους κανόνες του παιχνιδιού δεν υπάρχουν αθώοι
και ένοχοι. Δεν υπάρχουν δικαστήρια και συνομωσίες. Δεν υπάρχει ολωσδιόλου
δικαιοσύνη. Υπάρχει το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα το σημερινό που αποδεικνύει
ότι η ιστορία και η εξουσία έχουν πιά χωρίσει τους δρόμους τους από την ημέρα
που η εξουσία εναγκαλίσθηκε την εικόνα και το εφήμερο των Μέσων Ενημέρωσης.
Σημαντικό ζήτημα για την ιστορία η οποία όμως ούτως
ή άλλως γραφόταν από τους ισχυρούς και καλά να πάθει.
Η δικαιοσύνη όμως? όργανο και αυτή της εξουσίας? ή μήπως τελικά όπως αποδεικνύεται από την υπόθεση αυτή, η δικαιοσύνη δεν έχει και τόση πολύ σημασία?
1 σχόλιο:
Πολύ ενδιαφέρον το κείμενό σας. Θα αναρωτιόμαστε συνέχεια τι τελικά έγινε. Όχι τόσο γιατί μας ενδιαφέρει η προσωπική ζωή του κυρίου Strauss Kahn αλλά γιατί ποτέ δε θα δούμε το θα μπορούσε να έχει γίνει αν είχε μείνει στη θέση του. Είναι η δικαιοσύνη όργανο στα χέρια των ισχυρών (όπως και η ιστορία);Ίσως... (Τουλάχιστον αυτό φαίνεται να ισχύει στη Σουηδία όπου ζω τα τελευταία 4-5 χρόνια. )
Δημοσίευση σχολίου