O θρίαμβος της οικογένειας

Η οικογένεια είναι ένα μεγάλο θέλω. Ένα θέλω που ξεκινά από το θέλω γάλα και χάδι, και καταλήγει στο θέλω να κλείσω τα μάτια μου με αγάπη κοντά μου. Αυτό το θέλω που δεν είναι αναγκαιότητα ή σύμβαση είδαμε τις μέρες μας να βοά και το τιμήσαμε σαν άνθρωποι! 

Πολλοί βέβαια δεν το κατάφεραν. Πολλοί πιστεύουν ακόμη ότι η οικογένεια είναι κληρονομικά δικαιώματα αίματος. Ακριβώς αυτά που κάνουν τόσους και τόσους να αναμένουν να «ψοφήσουν οι γέροι τους για να φάνε τις περιουσίες που δικαιωματικά τους ανήκουν». Πολλοί αγαπούν τους «γέρους» τους. Ιδίως οι φτωχοί. Γιατί τους άλλους το χρήμα που αναμένουν τους δυσκολεύει. Μπορείς τάχα να αγαπάς μια μικρούλα τράπεζα που την τιμάς γιατί σε θρέφει με δανεικά? Γιατί αξιώνει να σου ρυθμίζει τη ζωή αφού σε χαρτζιλικώνει?

Οση  αγάπη έλειψε στη παραδοσιακή οικογένεια τόση αγάπη έρχεται στην οικογένεια του σήμερα.  Αυτή που θέλει να «αναλάβει και να τιμήσει» ένα νεκρό σώμα! Αυτή που θέλει να θρέψει ένα ξένο ίσως βιολογικά αλλά δικό της παιδί από επιλογή. Αυτή που αχνοφέγγει να είναι η σύγχρονη αληθινότερη οικογένεια. Η οικογένεια του θέλω, θέλω να ζήσω μαζί με το σύντροφό μου, θέλω να έχω ερωτική ζωή που επιλέγω, θέλω να αναθρέψω παιδιά, θέλω να πεθάνω με συναίσθημα. Θέλω να είμαι μέλος μιας οικογένειας αισθημάτων.

Τι κι αν στην Αιγιάλεια χτυπούν πένθιμα οι καμπάνες, τι και αν πολλοί θεωρούν ότι καταστρέφονται τα ήθη, τι και αν κάποιοι θεωρούν ότι οι θεσμοί εξέπεσαν

Το σύμφωνο συμβίωσης είναι πιά γεγονός για κάθε ανθρώπιον όν. Κάθε θέλω πήρε το δρόμο του και μένει μόνον το δικαίωμα στο παιδί. Αυτό που ακόμη αμφισβητείται.

Υπερψηφίστηκε στη Βουλή με 194 «ναι», 55 «όχι» και 51 απουσίες το νομοσχέδιο για την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια, έπειτα από πολύωρη συζήτηση στη Βουλή από την οποία δεν έλειψαν οι εντάσεις και οι εκπλήξεις. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο τομή για την Ελλάδα, καθώς για πρώτη φορά αποκτούν δικαιώματα άνθρωποι που για χρόνια ολόκληρα βρισκόταν στο περιθώριο και αντιμετωπιζόταν από την ελληνική πολιτεία ως πολίτες δεύτερης
Κατά την ομιλία του στη Βουλή ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε λόγο για μια «σημαντική μέρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα» ενώ υπογράμμισε πως το νομοσχέδιο αυτό θα έπρεπε να είχε ψηφιστεί εδώ και χρόνια.

Η ρύθμιση του συμφώνου συμβίωσης θα όφειλε όμως να είναι μία ελπιδοφόρα ανακοίνωση ιδίως για τους πλέον συντηρητικούς. Ποιος δεν θυμάται την απαξίωση κάθε οικογένειας στη δεκαετία 60-70 οπότε και η ελεύθερες σχέσεις ήταν το ζητούμενο, οπότε η πολυγαμία ήταν το ορθό? Ποιος δεν θυμάται τη γενιά του Πολυτεχνείου να ενηλικιώνεται συμβατικά μετά από την σεξουαλική επανάσταση και να βιώνει την πιο οριστική συμβατικότητα πρωτίστως σε επίπεδο οικογένειας και δευτερευόντως σε επίπεδο θεσμών? Την απαξίωση αυτή την πληρώνουμε ακόμη.

Η οικογένεια με κάθε όνομα θριάμβευσε ως δεσμός βίου και ως κατοχυρωμένο δικαίωμα. Τι και αν δεν έχει σημασία το φύλο των μελών της, τι και αν δεν έχει σημασία η συγγένεια αίματος με τα τέκνα?

Όλη η Ελλάδα ξέρει πιά ότι εκατοντάδες άνθρωποι επιθυμούν να υιοθετούν ξένα από βιολογική άποψη μόνο παιδιά για να είναι  μαζί τους οικογένεια. Και αυτό το περιμένουν να έρθει σαν το επόμενο αναγκαίο βήμα της αληθινής οικογένειας που ονειρεύονται. Αυτό το βήμα που αναμένεται θα είναι και ο οριστικός θρίαμβος της οικογένειας που θέλει να προχωρήσει και να έχει ευθύνες σε ψυχές μόνο με συναίσθημα και όχι για τα κληρονομικά δικαιώματα του αίματος. Κύριε Τσίπρα, θα το κάνετε?

Θα περιμέναμε όλοι ιδίως από τους πιστούς χριστιανούς. Στο όνομα του Ιωσήφ και του μικρού Χριστού που γεννήθηκε από μια μάνα μόνο (μονογονεϊκή οικογένεια) που προστάτεψε ένας ξένος άνθρωπος ξυλουργός και έδωσε την δουλειά του στο παιδί της. Μεθαύριο γεννιέται ο Χριστός και για πολλούς το γεγονός δεν θα είναι ούτε θρησκευτικό, ούτε καταναλωτικό μόνον! Μεθαύριο θα γιορτάζουν άνθρωποι που δικαιούνται να αγαπούν και να συστήνουν οικογένειες με ότι ψυχή τους περισσεύει να μοιράσουν.

Αυτό το θρίαμβο με αφορμή το σύμφωνο συμβίωσης δικαιούμαστε να τον χαρούμε όλοι. Όχι μόνον οι ομοφυλόφιλοι που άλλωστε το δικαιούνται κέρδισαν το αυτονόητο επιτέλους. Ιδίως πρέπει να χαρούμε οι υπόλοιποι. Οι υπόλοιποι και ιδίως οι συντηρητικοί, οι χριστιανοί, όσοι πιστεύουν στην οικογένεια σαν επιθυμία και όραμα. Γιατί αυτό το μέτρο είναι ο θρίαμβος της οικογένειας ως αξία και επιλογή. Και εγώ, όπως κάθε άνθρωπος που επέλεξε τι αγαπά,  και δεν αγαπά από ανάγκη ή συμφέρον, χαίρομαι που το θέλω στην ένωση βίου κερδίζει. Και σαν γονιός που επέλεξε να είναι γονιός και υιοθέτησε το παιδί του θεωρώ ότι την ιερή σχέση του Ιωσήφ με το Χριστό την αξίζει κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως φύλου. Ιδίως τα παιδιά που περιμένουν να αγαπηθούν με ειλικρίνεια και σεβασμό κάπου εκεί στα μαιευτήρια, στα ιδρύματα, στους τόπους που εγκαταλείπουν οι βιολογικοί γονείς το καλύτερο κομμάτι του εαυτού τους.

Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΝΟΣ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΘΕΝΤΟΣ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗ

της Ελένης Τροβά - 17/12/2015

Μιλούσαμε με τον συνταξιοδοτηθέντα αρεοπαγίτη περί ανέμων και υδάτων. Ξαφνικά το πρόσωπό του σκοτείνιασε. Με στεναχωρεί μου είπε που τη βιβλιοθήκη μου δεν ξέρω τι να την κάνω. Ολη μου τη ζωή αγόραζα νομικά βιβλία. Το χαρτζιλίκι μου το έκανα βιβλία και καμάρωνα που είχα μια καλή βιβλιοθήκη.
Εχω όλο το Μπαλή, τον Τούση, τους καλούς! Τώρα όλα είναι ηλεκτρονικά. Τα έμαθα και αυτά. Αλλά η βιβλιοθήκη μου, τόσα δωμάτια στο σπίτι με τυραννάει. Η γυναίκα μου μια ζωή γκρίνιαζε πως το σπίτι δεν συγυρίζεται. Και τώρα είναι για πέταμα. Κανένας δεν τη παίρνει. Παλιά τις πουλούσαν κιόλας. Τώρα όπως έγιναν τα βιβλία δεν τα θέλει κανείς. Πού χώρος και κέφι για διάβασμα. Copy paste οι δικαστικές αποφάσεις... Ούτε οι νέοι συνάδελφοι που ρώτησα τη θέλουν. Με πολλές δικαιολογίες. Δε λέω... άλλαξε και ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας.
Ούτε κάτι φίλοι δικηγόροι. Γκρινιάζουν οι γυναίκες τους και αυτών. Αλλωστε μου λένε, οι δικηγόροι που βγάζουν λεφτά δεν διαβάζουν καθόλου. Οσο λιγώτερο διάβασμα τόσο περισσότερα λεφτά.
Ρώτησα και ένα σωματείο νέων νομικών. Δεν έχουν λέει χώρο...
Ούτε το παιδί μου έγινε δικηγόρος να την πάρει...
Αλλο πάλι τούτο, συμπλήρωσε. Ελεγα κάποτε να γίνει το παιδί μου δικηγόρος ή δικαστής να του δώσω τη βιβλιοθήκη. Τώρα και να είχε γίνει θα με έβριζε. Δεν θα ήθελε βιβλία αλλά γνωριμίες και "άκρες". Θα με έλεγε κορόιδο. Η γυναίκα μου θα συμπλήρωνε ότι βασανίζω το παιδί μου, όπως τώρα σταυροκοπιέται που δεν πήγαν στα νομικά... νάχουν τα χάλια μου.
Τι να πω! εμένα δεν μου αρέσουν αυτά τα πράγματα. Που οι δικαστές μπαινοβγαίνουν στα δικηγορικά γραφεία τάχα για τα παιδιά τους. Που δίνουν τέτοιες λαβές. Το χειρότερο είναι ότι αυτό πιά είναι ο κανόνας. Και έρχεται μετά ο δικηγόρος και τι να του πεις. Οτι εσένα ούτε τη βιβλιοθήκη σου δεν ζήλεψε κανένας?
Τον άκουγα με αμέριστη κατανόηση. Σχεδόν με αγάπη. Εμένα ο πατέρας μου, δικηγόρος ήταν και μια βιβλιοθήκη μου άφησε. Και ένα καθαρό όνομα. Ντράπηκα να του πω ότι την παίρνω εγώ τη βιβλιοθήκη του. Αλλη φορά αν τον ξαναδώ και δεν έχει βρει να τη δώσει, θα του το προτείνω.
Να μη γκρινιάζει και η κυρά του ότι όλο ξεσκονίζει.

Η ιστορία είναι πραγματική και τα πρόσωπα απολύτως υπαρκτά. Μπήκε στη συγκεκριμένη κατηγορία συνειδητά. Και η εικόνα το ίδιο

Nέα ήθη στο Συμβούλιο της Επικρατείας: ΣτΕ Ολ 4446/2015

Με αφορμή την ανακοίνωση στον τύπο της απόφασης του ΣτΕ 4446/2015 δεν μπορεί κανείς παρά να επισημάνει τα νέα ήθη που εισήχθησαν στο ΣτΕ με τρόπο μάλιστα ενδεικτικό.

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών έκρινε αργά  το βράδυ της Τρίτης ότι η Πολιτεία όφειλε να είχε εκδώσει από την 21η Μαΐου 2015 υπουργική απόφαση και να είχε αναπροσαρμόσει τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων της χώρας.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας μετά το τέλος της διάσκεψης δημοσίευσαν την υπ΄αριθμ. 4446/2015 απόφαση, το πλήρες κείμενο της οποίας θα γνωστοποιηθεί αργά το μεσημέρι της Τετάρτης.
Η ενέργεια αυτή που χαρακτηρίζει την ανάληψη της νέας προεδρίας του δικαστηρίου και έχει επαναληφθεί πρόσφατα από τον Πρόεδρο ως Προεδρεύοντα στοχεύει στον περιορισμό των διαρροών των μυστικών των διασκέψεων που γίνεται συστηματικά με αποτέλεσμα οι δικαστικές αποφάσεις να εκδίδονται δια του τύπου πριν ακόμη γραφθούν και θεωρηθούν.

Η Ολομέλεια ακύρωσε την παράλειψη της Πολιτείας να προβεί στην έκδοση υπουργικής απόφασης αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, ενώ παράλληλα όρισαν χρόνο έναρξης ισχύος της απόφασης που υποχρεούται να εκδώσει η κυβέρνηση για την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, την 21η Μαΐου 2015.

Στο ΣτΕ είχαν προσφύγει 13 φορολογούμενοι πολίτες οι οποίοι έχουν ακίνητα σε διάφορα σημεία της χώρας και ζητούσαν από τους συμβούλους Επικρατείας να ακυρωθεί η άρνηση της κυβέρνησης (αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων) να εκδώσει -ανά διετία όπως είχε υποχρέωση- απόφαση για την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων.

Η ενέργεια αυτή της δημοσίευσης ενάριθμης απόφασης αργά το βράδυ δεν μπορεί να αγνοηθεί και να αποτελέσει δείγμα γραφής για τα νέα ήθη που εισάγονται στο δικαστήριο.

Η κοινοτυπία του αυτονόητου

του pardalaw - 15/12/2015
 Μια σημαντική δίκη διεξάγεται αυτή την εποχή στο Ρέθυμνο δοκιμάζοντας για πρώτη φορά το άρθρο 2 του αντιρατσιστικού νόμου και τη σχέση του με την ελευθερία του λόγου.

Με αφορμή επιστημονικό δημοσίευμα γερμανού καθηγητή για τον Β παγκόσμιο πόλεμο στην Κρήτη εκφράσθηκαν απόψεις σε ιστορικό βιβλίο οι οποίες οδήγησαν σε αυτεπάγγελτη δίωξη το συντάκτη τους για παράβαση του άρθ. 2 του ν. 4285/2014.

Η σχέση συνεπώς του μισαλλόδοξου λόγου και της ελευθερίας του λόγου καθώς και η λεπτή κόκκινη γραμμή που χωρίζει τις έννοιες αυτές βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη υπόθεση που αντιμετωπίζεται δικαστικά η σχέση ιστορίας και ελευθερίας του λόγου. Πρόσφατα μόνον το Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έκρινε ότι ελβετικό δικαστήριο που καταδίκασε τούρκο υπήκοο ο οποίος αρνείτο τη γενεοκτονία των Αρμενίων παρέβη υποχρέωσή του από τη Συνθήκη καταδικάζοντας την Ελβετία.

Η υπόθεση της Κρήτης είναι πιθανό αν η έκβασή της είναι καταδικαστική για τον ιστορικό θα οδηγηθεί στο Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Πώς θα διέκρινε κανείς τη λεπτή αυτή κόκκινη γραμμή ανάμεσα στην ελευθερία του λόγου και την δημόσια επιδοκιμασία ή άρνηση εγκλημάτων, τον ευτελισμό ή την κακοβουλία του άρθ. 2 του ν. 4285/2014? Μα προδήλως μέσω της έννοιας του δόλου, της πρόθεσης που απαιτεί ο νόμος.
Τι σημαίνει τούτο όταν πρόκειται για ιστορικό κείμενο? Ότι ο συγγραφέας θα πρέπει να αποδειχθεί ότι είχε πρόθεση να ευτελίσει, να μειώσει τους κρητικούς αγωνιστές.

Η συνολική στάση του καθηγητή και το κείμενο για το οποίο δικάζεται δεν μοιάζει να φανερώνει τέτοια πρόθεση. Αντίθετα μάλιστα η στάση του είναι εν γένει φιλελληνική και τιμητική για τον ελληνισμό. Ούτε όμως στο κείμενο που συνέταξε γράφει κάτι περισσότερο από αυτά που μας έλεγαν στις σχολικές γιορτές για τους αγωνιστές αμάχους κρητικούς που χτυπούσαν τους αλεξιπτωτιστές με τις τσουγκράνες. Το γεγονός είναι ότι οι κρητικοί με νύχια και με δόντια πολέμησαν τους ναζί, άτακτα και σκληρά προσδιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό την έκβαση του πολέμου.

Ο δόλος όμως έχει ένα στοιχείο έντονου υποκειμενισμού και ο δικαστής είναι δυνατό να εκτιμήσει άλλως. Αν είναι φανατικός στις πεποιθήσεις του μπορεί να μην αντέχει ιστορική διαφωνία όπως συχνά συμβαίνει και στην πολιτική. Πόλεμοι έχουν γίνει για τέτοιες θέσεις. Την πρόθεση θα πρέπει να εξετάσει σε βάθος το δικαστήριο και να διαπιστώσει αν συντρέχουν οι όροι του άρθρου 2 του αντιρατσιστικού νόμου. Τούτο άλλωστε ισχύει για όλα τα εγκλήματα λόγου όπως η εξύβριση ή η συκοφαντία.

Όσο για την ουσία της υπόθεσης νομίζω ότι οι κρητικοί αγωνιστές και ήξεραν και ήθελαν να πολεμήσουν με νύχια και με δόντια άτακτα και απελπισμένα. Γι’αυτό και πήραν τα εύσημα της ιστορίας και κρίθηκαν ως γενναίοι όταν η Ευρώπη δείλιαζε με αφόρητα ερωτηματικά και pourquoi, όταν οι ραββίνοι δεν γνώριζαν τι συνέβαινε στο Αουσβιτς επί έτη.

Την ατολμία της απέναντι στον Αξονα η Ευρώπη την πληρώνει ακόμη πανάκριβα . Αλλά και η Χάνα Αρεντ πλήρωσε την αντικειμενικότητα με την οποία σχολίασε τη δίκη του Αιχμαν στο Ισραήλ όπου διαπίστωσε « την κοινοτοπία του κακού» εξαγριώνοντας τους συμπατριώτες της. Η εβραία φιλόσοφος έγινε γνωστή όχι τόσο για το σημαντικό έργο της πάνω στον ολοκληρωτισμό αλλά για τον τρόπο που ανέλυσε, ως ανταποκρίτρια του «New Yorker», τον χαρακτήρα του παγκοσμίως γνωστού γερμανού εγκληματία πολέμου. Η Αρεντ, αφού παρακολούθησε τη μακρόσυρτη δίκη και διάβασε με προσοχή τις χιλιάδες σελίδες των πρακτικών, διαπίστωσε πως ο Αϊχμαν δεν ήταν ο τύπος του «δαιμονικού» εγκληματία όπως ήταν σίγουρα η περίπτωση του Χίτλερ και της γκανγκστερικής ομάδας γύρω του. Ηταν ένα ανθρωπάκι που, πιστός στον όρκο του στον εθνικό ηγέτη, εκτελούσε διαταγές κατά τυφλό, απόλυτο τρόπο.

Ετσι και ο γερμανός καθηγητής θα κριθεί με σύγχρονα κριτήρια σε ρεθυμνιώτικο δικαστήριο με καθηγητές να σχολιάζουν ή να εξυμνούν την «κοινοτυπία της γενναιότητας» και την ανάγκη για επικαιροποίηση της δόξας κατά των γερμανών σε περίοδο πλήρους υποταγής της χώρας στον παρόντα γερμανικό άξονα. Ο καθείς όμως και η εποχή του. Δεν δικαιώνεται ο νεοέλληνας από τις τσουγκράνες των κρητικών αγωνιστών ούτε η καταδίκη του καθηγητή με το φουλάρι αποτελεί εκδίκηση στους πολιτικούς με τα κολιέ.

Ο καθείς είναι γενναίος για τις πράξεις του.

Όσο για το δόλο του γερμανού καθηγητή με το φουλάρι ελπίζουμε στην «κοινοτυπία του αυτονόητου».

Χριστίνα Δημάκου: δικηγόρος

- 14/12/2015
Διάβασα για τη συνάδελφο αυτή που είναι μόλις στα 30 ίσως και λιγότερο. Λέγεται Χριστίνα Δημάκου. Πολλά τα διεθνή και τα ελληνικά δημοσιεύματα για κείνη πιά. Και για τον αστερία της.

Η Χριστίνα Δημάκου δεν είναι ακόμη 30 αλλά έχει «τέσσερα παιδιά», το ένα είναι ήδη 17 ετών. Ετσι ξεκινάει το άρθρο του ο Observer για την νεαρή Ελληνίδα δικηγόρο που έχει γίνει ο φύλακας-άγγελος των παιδιών προσφύγων.

Τα δύο από τα «παιδιά» της είναι από τη Συρία, ένα 17χρονο κορίτσι από τη Δαμασκό που έπεσε θύμα απαγωγής στρατιωτών και κατάφερε να διαφύγει, ο αδελφός της, ένα 10χρονο αγόρι από το Ιράν που περιμένει να πάει σχολείο για πρώτη φορά και ένα κοριτσάκι από το Αφγανιστάν που έχασε την οικογένειά του. Η Δημάκου τα φροντίζει στη Λέσβο, στα αυτοσχέδια καταφύγια για τους πρόσφυγες.
Δεν έχουν την ίδια εθνικότητα, αλλά ούτε κοινό παρελθόν. Δύο από αυτές είναι από τη Συρία, ένα 17χρονο κορίτσι που διέφυγε από τη Δαμασκό όταν στρατιώτες προσπάθησαν να απαγάγουν εκείνη και τον αδερφό της, ο οποίος ήθελε να αποφύγει την στρατολόγηση, ένας 10χρονος από το Ιράν που λαχταρά να πάει στο σχολείο για πρώτη φορά και ένα μικρό κορίτσι από το Αφγανιστάν, που έχασε την οικογένειά της. Προς το παρόν, η Χριστίνα Δημάκου είναι ο φύλακάς τους και ο Guardian έκανε ένα αφιέρωμα στο έργο της νεαρής γυναίκας, αλλά και αρκετών ακόμη που κάνουν κάτι τέτοιο.

Τα φροντίζει στον αυτοσχέδιο καταυλισμό για πρόσφυγες στη Λέσβο. Αντί να ασκήσει τη δικηγορία στην Αθήνα, η Δημάκου μετακόμισε στο νησί. Η ζωή εκεί δεν θυμίζει το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε. Η στολή εργασίας της είναι ένα γιλέκο, τα μαλλιά της πιασμένα σε μία κοτσίδα. Πηγαινοέρχεται από τη Μυτιλήνη στον προσφυγική καταυλισμό με ένα ταλαιπωρημένο αυτοκίνητο, με διερμηνείς.

Αντί να κάνει την πρακτική της ως νεαρή δικηγόρος στην Αθήνα, η Χριστίνα Δημάκου έχει μεταφέρει... τη ζωή της στο νησί. Η Χριστίνα είναι μια από τα μέλη του δικτύου Μετάδραση που βοηθά τα δεκάδες παιδιά-πρόσφυγες που φτάνουν ασυνόδευτα στα ελληνικά νησιά. Κάποια χωρίστηκαν από τους γονείς τους στη Συρία στην προσπάθεια να σωθούν. Για να εξηγήσει την επιλογή της η Χριστίνα Δημάκου χρησιμοποιεί την αλληγορία του μικρού αγοριού και του αστερία. Κάποτε ένας ηλικιωμένος άντρας περπατούσε νωρίς το πρωί μετά από μία καταιγίδα, σε κάποια παραλία. Καθώς περπατούσε, είδε από μακριά ένα αγόρι το οποίο έσκυβε και πετούσε κάτι μέσα στην θάλασσα. Ο άντρας τον πλησίασε, και είδε πως το αγόρι πετούσε στην θάλασσα αστερίες που είχαν ξεβραστεί στην αμμουδιά μετά την καταιγίδα και βρισκόταν μακριά από την θάλασσα λόγω της παλίρροιας.

Παρατήρησε για ώρα το μικρό αγόρι να μαζεύει και να πετάει τους αστερίες πίσω στην θάλασσα, και κάποια στιγμή τον ρώτησε με απορία:

- Γιατί μπαίνεις στον κόπο και το κάνεις αυτό; Είναι δεκάδες οι αστερίες που θα μείνουν και θα πεθαίνουν τελικά στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις! Το αγόρι τον κοίταξε, του χαμογέλασε και του απάντησε: - Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ τον αστερία, και τον πέταξε μέσα στην θάλασσα...!!!

«Δεν μπορώ να σώσω τον κόσμο ή να κάνω τα πάντα καλύτερα μπορώ όμως να επηρεάσω αυτά που βρίσκονται γύρω μου. Εάν ο καθένας κάνει το ίδιο ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος, εμείς θα γίνουμε καλύτεροι».

Ο αστερίας... της Χριστίνας είναι ένα ασυνόδευτο παιδί πρόσφυγας.

Χριστίνα Χριστινάκι μας κάνεις τη ζωή καλύτερη. Και συ και οι αστερίες σου. Ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολο αυτό που κάνεις. Οτι συνήθως έχει πολύ πόνο. Οτι συναντάς παιδιά που χάνονται. Οτι κατορθώνεις μόνον το ελάχιστο από όσα ονειρεύεσαι. Χριστίνα Χριστινάκι είσαι ένα σπάνιο καλό νέο για τον τόπο μας και για τη δουλειά μας. Εστω και αν δεν είσαι σε ακροατήρια ή δικηγορικά γραφεία.

Kατεπείγον νομοσχέδιο: το τέλος του πολιτικού διαλόγου

Σημερινή είδηση από το Βήμα: 
Με τις αναμενόμενες σφοδρές αντιδράσεις της αντιπολίτευσης για την απόφαση της κυβέρνησης να φέρει προς συζήτηση και ψήφιση το νομοσχέδιο με τα δεύτερα προαπαιτούμενα μέτρα, προκειμένου να εκταμιευθεί η υποδόση του 1 δισ. ευρώ, ξεκίνησε η διαδικασία στις συναρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές. Η ένταση κορυφώθηκε όταν η αντιπολίτευση ζήτησε εξηγήσεις από τους παριστάμενους υπουργούς Ευ. Τσακαλώτο και Γ. Σταθάκη για ρυθμίσεις που περιέχονται στο νομοσχέδιο και δεν αποτελούν μνημονιακά προαπαιτούμενα, όπως το ΕΣΠΑ, οι συμβάσεις παραχώρησης αυτοκινητοδρόμων κλπ., αλλά και για το τι προτίθεται να πράξει η κυβέρνηση σχετικά με τον ΑΔΜΗΕ και το Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας, αν δηλαδή σκοπεύει να φέρει τις σχετικές ρυθμίσεις με τροπολογίες στο παρόν νομοσχέδιο. Τελικώς, ο κ. Σταθάκης διαβεβαίωσε ότι «θα έρθουν σε άλλη χρονική στιγμή» και αφού ενημερωθούν αρμοδίως οι βουλευτές.

Ο κ. Τσακαλώτος αιτιολόγησε το κατεπείγον λέγοντας ότι αφορά το κλείσιμο των δεύτερων προαπαιτούμενων για το 1 δισ. ευρώ. που υπολείπεται και το οποίο «αν δεν δοθεί πριν την 1.1.2016 το ποσόν αυτό επιστρέφει στο ESM». «Δεν το χάνουμε αλλά πρέπει να ξεκινήσει μια άλλη διαδικασία», είπε, σημειώνοντας ότι «η διαπραγμάτευση έγινε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε και μέχρι την Τετάρτη (Eurogroup) πρέπει να αποφασιστεί αν είναι να εκταμιευθεί το 1 δισ.».

Η πρώτη αντίδραση εκδηλώθηκε από την πλευρά της ΝΔ με τον εισηγητή του κόμματος Κ. Χατζηδάκη να υπογραμμίζει ότι «μέχρι τώρα από τον Ιανουάριο είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού τα νομοσχέδια που δεν έχουν έρθει με την κατεπείγουσα διαδικασία», ενώ με δηκτικό πνεύμα σημείωσε: «Προφανώς είναι σύγχρονη και προοδευτική η πρακτική αυτή, όμως θα πρέπει να αναθεωρήσει η Βουλή τον Κανονισμό της και να κάνουμε την συζήτηση αυτή μόνον όταν συζητούνται τα νομοσχέδια με την κανονική διαδικασία...». Ο κ. Χατζηδάκης τόνισε ότι «κάθε λίγο και λιγάκι έχουμε αυτό τον τραγέλαφο», ενώ πρόσθεσε: «Δεν θα ισχυριστώ ότι δεν είχαμε στο παρελθόν αυτό το φαινόμενο. Όμως το κακό έχει παραγίνει και αυτοί που σήμερα το προτείνουν μέχρι πρότινος ήταν “εισαγγελείς”». Όσον αφορά την στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης δήλωσε σχετικά με τα «κόκκινα δάνεια» ότι «εμείς δεν θα ξεπλύνουμε την ανακολουθία και την δημαγωγία του ΣΥΡΙΖΑ».

Ενώ εστίασε την κριτική του στο ότι οι επιμέρους ρυθμίσεις που εισάγονται στο νομοσχέδιο δεν είναι μνημονιακές υποχρεώσεις. «Η διάταξη για την προσωπική επιτελική δομή σε κάθε υπουργό και αναπληρωτή υπουργό για το ΕΣΠΑ είναι μνημονιακή υποχρέωση; Οι δυο συμβάσεις παραχώρησης αυτοκινητοδρόμων που τις κλώσαγε επί ένα χρόνο ο κ. Σπίρτζης στο γραφείο του είναι κατεπείγουσες; Για ποιο λόγο είναι μνημονιακές και κατεπείγουσες; Αν είναι τότε ο υπουργός που τις είχε ένα χρόνο και δεν τις έφερε πρέπει να σκεφθεί το μέλλον του. Για ποιο λόγο παραμένει στην κυβέρνηση;», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αλλά και από το ΠαΣοΚ ο Οδ. Κωνσταντινόπουλος ήταν επικριτικός: «Καλωσορίζω τον “υπουργό Οικονομικών και Κατεπείγοντος” κ. Τσακαλώτο», είπε, σημειώνοντας ότι «το κατεπείγον απευθύνεται κυρίως στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που πρέπει να ψηφίσουν και η κυβέρνηση θέλει να είναι συνένοχοι». «Δεν μπορείτε να νομοθετήσετε τίποτα. Επειδή καθυστερείτε έρχονται ως προαπαιτούμενα. Αυτά είναι τα νέα ήθη της πρώτης φοράς Αριστερά. Ο νέος λόγος και οι πράξεις της κατακαϋμένης πρώτης φοράς Αριστεράς», πρόσθεσε ο βουλευτής του ΠαΣοΚ, ενώ ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος έκανε λόγο για «αερολογίες». Για «θέατρο του παραλόγου» μίλησε ο βουλευτής του Ποταμιού Χ. Θεοχάρης λέγοντας ότι κυβέρνηση έρχεται να ζητήσει από τους βουλευτές της «να ψηφίσουν αυτά που ήταν εναντίον, όπως κανένα δάνειο σε fund, συν ότι πρέπει να περάσουν στα μουλωχτά τα νέα ρουσφέτια και τις διευθετήσεις των υπουργών». «Αφού τα δεχθήκατε με το “ν” και με το “σ”, θα μπορούσατε να είχατε τελειώσει την διαπραγμάτευση νωρίτερα ή να σας τα στείλουν με mail και να μην μας ταλαιπωρείτε», κατέληξε.

Ο κ. Σταθάκης από την πλευρά του σημείωσε: «Τεκμαίρω ότι υπάρχει μια στοιχειώδης συναίνεση με το κατεπείγον για την συμφωνία και την εκταμίευση της δόσης. Οι ενστάσεις εγείρονται για συμπληρωματικά θέματα (ΕΣΠΑ, συμβάσεις αυτοκινητοδρόμων κλπ.)», ενώ για τον ΑΔΜΗΕ και το Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας για τα οποία διαβεβαίωσε ότι «θα έρθουν σε άλλη χρονική στιγμή». Όσον αφορά τις ρυθμίσεις περί ΕΣΠΑ είπε ότι αφορούν τις ανάγκες που δημιουργούνται κατά το μεταβατικό στάδιο που διανύουμε μέχρι ενάρξεως του νέου «πακέτου» κονδυλίων και για τις συμβάσεις παραχώρησης ότι αφορούν τις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και ως εκ τούτου «πρέπει να κλείσει αυτό το κεφάλαιο μέχρι τέλους του χρόνου».

«Μακάρι να μπορούσαμε να το αποφύγουμε αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε», παραδέχθηκε πάντως σχετικά με το κατεπείγον".

Το ζήτημα των Κατεπειγόντων Νομοσχεδίων έχει σχολιασθεί επαρκώς τελευταία και με ουσιαστικές παρατηρήσεις. Οι ΠΝΠ και η διαδικασία του κατεπείγοντος υποδηλώνουν το τέλος του πολιτικού διαλόγου τάχα? 

Στη χώρα μας η διαδικασία ψήφισης ενός νομοσχεδίου χαρακτηρίζεται ανάλογα με το χρονικό πλαίσιο ολοκλήρωσής της ως κανονική, επείγουσα και κατεπείγουσα. Στα περιορισμένα χωρικά πλαίσια του άρθρου αυτού θα ασχοληθούμε με την κανονική και την κατεπείγουσα διαδικασία αφού η απλώς επείγουσα χρησιμοποιείται πολύ σπάνια.

Στην κανονική διαδικασία, όταν κατατίθεται το νομοσχέδιο στη Βουλή παραπέμπεται στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή η οποία το επεξεργάζεται σε δύο φάσεις και στη συνέχεια το παραπέμπει στην Ολομέλεια όπου και συζητείται και ψηφίζεται επί της αρχής, επί των άρθρων και στο σύνολό του.

Από την κατάθεση μέχρι και την ψήφιση του νομοσχεδίου μεσολαβούν 16-21 ημέρες εκτός εάν στην Ολομέλεια προηγείται η συζήτηση άλλου νομοσχεδίου οπότε η διαδικασία θα ολοκληρωθεί με καθυστέρηση ορισμένων ημερών.

Αντίθετα, όταν το νομοσχέδιο χαρακτηρισθεί (από την Επιτροπή) κατεπείγον, ο χρόνος που μεσολαβεί από την κατάθεση του  νομοσχεδίου ως την ολοκλήρωση της ψήφισής του είναι 2 ημέρες: η συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή γίνεται την επομένη ημέρα της κατάθεσής του και η συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια τη μεθεπομένη.

Σε συνήθεις περιόδους, η χρήση της κατεπείγουσας διαδικασίας είναι σπάνια. Από το 1993 έως και το 2009, το ποσοστό των  νομοσχεδίων που ψηφίσθηκαν ως κατεπείγοντα ήταν 0,5% ενώ από τότε που ξέσπασε η κρίση ανήλθε σε 3,7% (2009-2012) και 4,9% (2012-σήμερα).

 Στην κοινοβουλευτικές δημοκρατίες είναι σύνηθες να υπάρχει μια σύντομη διαδικασία κοινοβουλευτικής νομοθέτησης σε περίπτωση επείγουσας σχετικής ανάγκης. Η διαδικασία αυτή, που προβλέπεται είτε από το Σύνταγμα είτε από τον Κανονισμό της Βουλής κάθε χώρας θεωρείται ότι είναι ένα «αναγκαίο κακό», υπό την προϋπόθεση ότι ασκείται στις πραγματικά επείγουσες περιπτώσεις. 

Η  διαδικασία αυτή είναι προτιμότερη από τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, μία λύση που θεσπίζεται στην ελληνική έννομη τάξη για τη ρύθμιση επειγόντων ζητημάτων αλλά δεν προβλέπει καμιάς μορφής κοινοβουλευτική διαδικασία πριν τη θέσπιση των ρυθμίσεων.

Η πρακτική αυτή υιοθετήθηκε τα τελευταία χρόνια σημαίνοντας την αρχή του τέλους του πολιτικού διαλόγου και ίσως της κοινοβουλευτικής αντιπαράθεσης.

Παρά τις έντονες αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ υιοθέτησε την πρακτική αυτή χωρίς ιδιαίτερο δυσταγμό.  Το δεύτερο μόλις νομοσχέδιο της κυβέρνησης, «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας», κατατέθηκε ως κατεπείγον και ψηφίστηκε στην Ολομέλεια μέσα σε δύο μέρες. Έκτοτε η κυβέρνηση νομοθετεί με διαδικασίες που... ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί, ενώ η κριτική περισσεύει για την ποιότητα της νομοθέτησης, καθώς οι βουλευτές, που δεν προλαβαίνουν ούτε να φυλλομετρήσουν τα πολυσέλιδα και «βαριά» νομοσχέδια, καλούνται να επεξεργαστούν, να συζητήσουν σε επιτροπή και Ολομέλεια και να τα ψηφίσουν σε δύο μέρες το αργότερο.

Ο πολιτικός διάλογος αποτελεί αξία του κοινοβουλευτισμού ο οποίος με όλες του τις αδυναμίες είναι το καλύτερο που μπορούμε να έχουμε στην δημοκρατική διακυβέρνηση.

Ας είναι! Ας χρεωθεί στους δανειστές και αυτή η πολιτική χρεωκοπία. 

Ισόβια στην μητέρα του ...facebook στη Ρόδο

Μια υπόθεση από άλλες εποχές απασχόλησε τη δημοσιότητα το 2013 και πρόσφατα οδήγησε σε ποινή ισοβίων την μητέρα του χαμένου μωρού που συμπλήρωσε μόλις 36 μέρες ζωής. Ο τύπος αναφέρθηκε στο γεγονός καταδικαστικά από την πρώτη στιγμή για τη μητέρα ενώ η πλευρά του πατέρα περιορίσθηκε στην άβολη θέση ότι το παιδί δεν ήταν δικό του όπως δήλωσε η γιαγιά αλλά το αγαπούσε αντρίκια. Από το "αμάρτημα της μητρός μου" μέχρι και σήμερα η ευθύνη για την ύπαρξη του κάθε παιδιού παραμένει στη μητέρα. Ο πατέρας? Οπως και λίγους μήνες πριν στη Γαλλία με την υπόθεση των συνεχών βρεφοκτονιών έτσι και σήμερα ο πατέρας έχει ένα ρόλο παράξενο για το δίκαιο.

σύμφωνα με τα δημοσιεύματα λοιπόν....

"Βαριά ποινή ισοβίων, χωρίς την αναγνώριση οποιουδήποτε ελαφρυντικού, επέβαλε πριν από λίγα λεπτά το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Ρόδου στην 25χρονη μάνα από τη Λέρο, η οποία κατηγορούνταν ως υπαίτια για το θάνατο του 36 ημερών παιδιού της στο νησί της Λέρου.

Η υπόθεση είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο και βέβαια τη μικρή κοινωνία της Λέρου, όπου διαδραματίστηκε το γεγονός.

Το ιστορικό
Η υπόθεση είχε εκτυλιχθεί στην Λέρο τον Ιανουάριο του 2013 οπότε και το αβάπτιστο αγγελούδι έφυγε από τη ζωή, επειδή – σύμφωνα και με την ιατροδικαστική έκθεση- δεν είχε τη φροντίδα που θα έπρεπε.

Συγκεκριμένα το μεσημέρι της 19ης Ιανουαρίου 2013, το Αστυνομικό Τμήμα Λέρου ενημερώθηκε από το διευθυντή της Παιδιατρικής Κλινικής του Κρατικού Θεραπευτηρίου του νησιού, ότι η μητέρα πήγε στο νοσοκομείο και μετέφερε το ανήλικο βρέφος της, το οποίο είχε γεννηθεί την 16η Δεκεμβρίου 2012, με ενδείξεις ασιτίας, έλλειψη καθαριότητας και προφανή απώλεια βάρους σε σχέση με τη γέννησή του.

Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασής του κρίθηκε σκόπιμη η μεταφορά του σε νοσοκομείο της Κρήτης για την παροχή πρώτων βοηθειών. Στην κατάθεση του διευθυντή της Παιδιατρικής Κλινικής, αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής: «Το μωρό ήταν κυανωτικό, μωβ. Ηταν παγωμένο και λίγο βρεγμένα τα ρουχαλάκια του. Ήταν κλειστά τα ματάκια του, με αργές αναπνευστικές κινήσεις, σαν κουβαράκι. Έλειπαν τα αντανακλαστικά του θηλασμού.

Το ίδιο διαπίστωσα και εγώ όταν έφτασα. Οταν το γδύσαμε ήταν σαν Αιθιοπάκι και σαν να το είχες βγάλει από κάδο σκουπιδιών. Φαίνονταν τα οστά του μέσα από το δέρμα του. Ήταν βρώμικο, πληγιασμένο στις κλειδώσεις του. Αυτό το παιδί ήταν εγκαταλελειμμένο από πολλές ημέρες. Ήταν σε προθανάτια κατάσταση και κάναμε προσπάθειες για να το επαναφέρουμε».

Σε βάρος της 25χρονης μητέρας ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο και με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Κω (86/2013) παραπέμφθηκε σε δίκη η οποία προσδιορίστηκε να γίνει στις 2 Μαρτίου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Ρόδου. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, το βρέφος γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2012 και ζύγιζε περίπου 3,5 κιλά.

Όμως, κατά τη διάρκεια των ιατρικών εξετάσεων, διαπιστώθηκε ότι το βάρος του δεν ξεπερνούσε τα 2,6 κιλά. Η 25χρονη διέμενε στην Λέρο όμως κατάγονταν από άλλη περιοχή της χώρας, καθώς εκεί βρισκόταν ο σύντροφό της.

Η μεταφορά του βρέφους αρχικά στο νοσοκομείο της Λέρου έγινε το πρωί του Σαββάτου 19 Ιανουαρίου 2013 όπου και μετά από εξετάσεις που έγιναν στο νεογέννητο διαπιστώθηκε ότι έφερε συμπτώματα ασιτίας, υποθερμίας και δύσπνοιας!

Οι γιατροί ενημέρωσαν ως όφειλαν τις αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές και το βρέφος διεκομίσθη με ελικόπτερο του ΕΚΑΒ στο ΠΑΓΝΗ, όπου εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας καθώς η κατάσταση της υγείας του χαρακτηρίστηκε ως κρίσιμη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το βρέφος συνόδευσε η 24χρονη μητέρα του, έπειτα από σχετική έγκριση από την οικεία εισαγγελική αρχή.

Σύμφωνα δε με πηγές του νοσοκομείου, παρά τη νοσηλεία του στην εξειδικευμένη πανεπιστημιακή Μονάδα το μωρό είχε πλέον παρουσιάσει πολυοργανική ανεπάρκεια και η έκβαση της νοσηλείας του ήταν αβέβαιη. Πράγματι παρά τις προσπάθειες γιατρών και νοσηλευτών το μικρό αγγελούδι δεν κατάφερε να σωθεί και τελικά υπέκυψε στις 22 Ιανουαρίου.

Η βασική αιτία πάντως της τραγωδίας είναι η άγνοια εκ μέρους των γονέων και όχι η οικονομική ανέχεια, σύμφωνα και με δηλώσεις στην ΕΡΑ Ρόδου του διοικητή του νοσοκομείου Λέρου κ. Δημ. Καρανικόλα, ενώ συγκλονισμένος ήταν και ο δήμαρχος Λέρου κ. Μιχάλης Κόλιας ο οποίος είχε δηλώσει στην εφημερίδα «Espresso» χαρακτηριστικά: «Οι εικόνες που αντίκρισα όταν οι γιατροί με οδήγησαν στη θερμοκοιτίδα πραγματικά με σόκαραν.

Είδα ένα νεογέννητο που είχε ακριβώς την εικόνα που έχουν τα υποσιτισμένα βρέφη της Αιθιοπίας. Ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, γεμάτο πληγές με πύον, γιατί το δερματάκι του άρχισε να σκάει από την ασιτία, και άπλυτο».

«Καταπέλτης» η ιατροδικαστική υπηρεσία
Καταπέλτης για τη μητέρα του άτυχου βρέφους που έχασε τη ζωή του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ηρακλείου μετά την μεταφορά του από τη Λέρο, ήταν ο ιατροδικαστής, ο οποίος παρουσίασε τα αποτελέσματα της ιατροδικαστικής εξέτασης που διενήργησε, με τα λεγόμενά του πραγματικά να σοκάρουν!

Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή Ηρακλείου, ο θάνατος του βρέφους οφείλεται σε υποσιτισμό, έλλειψη γάλακτος και νερού, γεγονός που οδήγησε στην ολική ανατροπή του οργανισμού του βρέφους, το οποίο ξεψύχησε, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών να το κρατήσουν στη ζωή.

Ο ιατροδικαστής, διαπίστωσε επίσης ότι το βρέφος είχε ελλιπή καθαριότητα, ενώ παρά το ότι δεν έφερε κακώσεις, διαπίστωσε σημάδια από έντονα συγκάματα που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το 36 ημερών αγγελούδι δεν είχε τη φροντίδα που θα έπρεπε.

Λυπάμαι που στη σημερινή εποχή είναι δυνατόν να υπάρξουν θάνατοι από αμέλεια των πρώτων οφειλόμενων φροντίδων οι οποίες είναι αυτόματες τονίζει ο ιατροδικαστής Μανόλης Μιχαλοδημητράκης. Το μωρό εισήχθη στο νοσοκομείο με το βάρος του να είναι φυσιολογικό και να έχει γεννηθεί στις 39 εβδομάδες με καισαρική τομή.

Ο ιατροδικαστής συνεχίζει να είναι αυστηρός στο λόγο του τονίζοντας πως η μητέρα θα μπορούσε να αναζητήσει συμβουλές από τη διπλανή πόρτα του σπιτιού της, για το πως θα πρέπει να φροντίσει το μωρό καθώς ήταν άπειρη στην ανατροφή ενός παιδιού. Το μωρό εισήχθη με κρυοπληξία σε κωματώδη κατάσταση με τον ιατροδικαστή Μανόλη Μιχαλοδημητράκη να εκφράζει την απορία για το πως εκείνη η κοπέλα δεν μπόρεσε να θρέψει σωστά το βρέφος.

Η μητέρα σύμφωνα με το πόρισμα δεν είχε αποταθεί σε καμιά υπηρεσία της Λέρου αλλά ούτε και της Κω που και εκεί οι υπηρεσίες είναι υψηλής ποιότητας. Ο κ. Μιχαλοδημητράκης συμπληρώνοντας είχε πει ότι η αμέλεια έγινε παράλειψη και τελικά θάνατος χαρακτηρίζοντας τον θάνατο του βρέφους ως μία μορφή παιδικής κακοποίησης. Το μωρό πέθανε με θερμοκρασία σώματος 35 βαθμών Κελσίου"

Η γιαγιά του βρέφους που το άφησε η μητέρα του να πεθάνει από ασιτία ξεσπά: Ήθελε να σκοτώσει το παιδί της

«Άγγελος έγινε το εγγονάκι μου, τσάμπα πήγε. Η μάνα του ήθελε να το σκοτώσει! Και αυτό είναι ξεκάθαρο! Λίγα ήταν τα ισόβια, έπρεπε να καταδικαστεί σε δις ισόβια» δηλώνει στο protothema.gr η γιαγιά του άτυχου βρέφους από τη Λέρο, το οποίο ξεψύχησε 38 ημέρες μετά τη γέννησή του. Η οργή και ο πόνος ξεχειλίζει από τη ψυχή της γυναίκας που μεγάλωσε τέσσερα παιδιά και έγινε γιαγιά σε ηλικία μόλις 52 ετών από τον τότε 29χρονο γιο της. Όπως λέει ο λαός, «του παιδιού μου το παιδί είναι δύο φορές παιδί». Και κάθε της κουβέντα στάζει δηλητήριο για τη νύφη της. «Όταν η Μαρία γέννησε, κάθισα τέσσερις ημέρες στο μαιευτήριο. Όποτε το μωρό έκλαιγε, εγώ έτρεχα να το πάρω αγκαλιά. Ακόμη και ο πατέρας της στην κηδεία του μωρού, της είπε ότι θα την σκοτώσει. Αυτό κάτι σήμαινε», λέει χαρακτηριστικά.

Απέκρυψε ότι είχε μείνει έγκυος από άλλον άνδρα! Οι δύο νέοι γνωρίστηκαν μέσω facebook τον Αύγουστο του 2012. Έπειτα από δύο μήνες η τότε 24χρονη κοπέλα πήγε με τη βαλίτσα της στη Λέρο για να τον γνωρίσει από κοντά και από τότε έμειναν μαζί. Ο άνδρας δεν πρόσεξε ή δεν ήθελε να ρωτήσει για τη φουσκωμένη της κοιλίτσα. Έπειτα από μερικές ημέρες του είπε πως είχε μείνει έγκυος από τον ίδιο. Και ξαφνικά, μετά από τέσσερις μήνες η Μαρία γέννησε. «Ο γιος μου ήταν τότε πολύ ερωτευμένος και δεν μπορούσε να δει την αλήθεια. Ήθελε να πιστέψει ότι το παιδί είναι δικό του. Αρχές Νοεμβρίου την είδα για πρώτη φορά. Είδα μία ψιλή, εμφανίσιμη, συνεσταλμένη κοπέλα που είχε μεγάλη κοιλιά. Τότε ήταν οκτώ μηνών έγκυος. Μετά τη γέννα έδειξε ένα άλλο πρόσωπο. Έλεγε συνέχεια ψέματα. Στην πραγματικότητα έψαχνε κάποιον να τον παντρευτεί και να πάρει το παιδί της ένα επώνυμο. Για εμένα όμως πατέρας δεν είναι αυτός που σπείρει τον καρπό, αλλά αυτός που μεγαλώνει το παιδί. Και θεωρώ ότι ο γιος μου φέρθηκε πολύ αντρίκια με το να αποδεχθεί το παιδί ενός άλλου», δηλώνει στο protothema.gr η γιαγιά.

Τραγική φιγούρα στο δικαστήριο ήταν ο πατέρας του παιδιού. Όταν του έδειξαν φρικιαστικές φωτογραφίες που απαθανάτιζαν την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η υγεία του λίγο πριν πεθάνει, είπε ότι δεν γνώριζε πόσο σοβαρά ήταν. “Αδυνατώ να το πιστέψω ότι είχε δόλο, είμαι ακόμη πολύ συγχυσμένος. Κάθε εβδομάδα πάω στο νεκροταφείο για να ανάψω ένα κεράκι σε ένα παιδί που δεν ήταν δικό μου, αλλά το πόνεσα. Ακόμη θρηνώ. Θέλω να προσπαθήσω να συνεχίσω τη ζωή μου με το φορτίο που κουβαλάω και που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει και να έρθει στη θέση μου” περιορίστηκε να δηλώσει στο protothema.gr ο πατέρας του βρέφους.

 Το μωρό βασανίστηκε μέχρι να αφήσει την τελευταία του ανάσα, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών να το κρατήσουν στη ζωή. Πριν ακόμη μεταφερθεί σε νοσοκομείο της Κρήτης, η κατάσταση της υγείας του είχε επιβαρυνθεί δραματικά. Έπειτα από λίγες ημέρες εκείνη εξακολουθούσε να παίζει θέατρο μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ξεσπώντας σε λυγμούς, αν και προτίμησε να μη δείξει το πρόσωπό της.

Η Εισαγγελέας της έδρας ήταν καταπέλτης στην αγόρευση της λέγοντας ότι το παιδί ήταν για τη μόνο κατ΄ όνομα μητέρα του ένα “κακό σπυρί”. Πρόσθεσε ότι η κατηγορούμενη έλεγε συνεχώς ψέματα ακόμη και στον σύντροφό της μία ημέρα πριν γεννήσει για το ποιος ήταν ο βιολογικός πατέρας του παιδιού, μόνο ενδιαφέρον της ήταν να περιηγείται στο facebook, ενώ έθιξε και το γεγονός πως δεν θήλαζε το παιδί της εφευρίσκοντας διάφορες προφάσεις, όπως ότι η ίδια είχε έλλειψη ασβεστίου ή ότι δεν είχε γάλα, ενώ ουσιαστικά το άφηνε χωρίς τροφή και φροντίδα.
 Ακόμη και μετά την κηδεία του παιδιού της δεν έδειξε ίχνος μεταμέλειας, δεν παραδέχθηκε ποτέ τις ευθύνες της. Υποστήριζε ότι έκανε ότι έπρεπε και συνέχισε να πετάει το μπαλάκι στους γιατρούς.

Ωστόσο ούτε οι ισχυρισμοί της ούτε τα δάκρυα έπεισαν το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Ρόδου που την καταδίκασε σε ποινή ισόβιας κάθειρξης βάζοντας τον επίλογο σε μία πρωτοφανή υπόθεση στα ελληνικά αστυνομικά χρονικά"

Από το σύνολο των δημοσιευμάτων είναι σαφές ότι κατά την απόφαση του Δικαστηρίου  μόνον η μητέρα ευθύνεται για τη ασιτία και κακοποίηση του βρέφους. Μια δίκη με ιδιαίτερο πόνο και ανύποτη ντροπή για την κοινωνία μας. Ενα παιδί που δεν είναι το μόνο που χάθηκε. Ενα παιδί για το οποίο ο πατέρας και η μητέρα του θρηνούν και ας μην ήταν "δικό τους".

Το ΣτΕ για τις υποκλοπές ΣτΕ Ολ 4309/2015

- 10/12/2015

Εξαιρετικής σημασίας απόφαση για τις υποκλοπές από το Συμβούλιο της Επικρατείας
Επικυρώθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) πρόστιμο 50,6 εκατομμυρίων ευρώ που είχε επιβληθεί στη Vodafone από την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) το 2013, μετά την αποκάλυψη των τηλεφωνικών υποκλοπών που έγιναν την διετία 2004-2005 και γνωστοποιηθήκαν τον Φεβρουάριο του 2006.

Στην υπ’ αριθμ. 4309/2015 απόφασή τους οι Σύμβουλοι απέρριψαν την προσφυγή της εταιρείας, η οποία ζητούσε να ακυρωθεί το πρόστιμο υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι παραβιάστηκε η συνταγματική αρχή της φανερής δράσης των οργάνων της πολιτείας, ότι ήταν μη νόμιμη η σύνθεση της ΑΔΑΕ κατά την ημέρα επιβολής του προστίμου και ότι δεν είχε υποχρέωση να ενημερώσει την ΑΔΑΕ για το παράνομο λογισμικό.

Σημειώνεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η ΑΔΑΕ επιβάλει πρόστιμο σε βάρος της Vodafone για τη συγκεκριμένη υπόθεση.

Το προηγούμενο πρόστιμο που έχει επιβληθεί σε βάρος της εταιρείας ήταν ύψους 76 εκατ. ευρώ για παράβαση της νομοθεσίας περί απορρήτου των επικοινωνιών. Ωστόσο το 2010 το πρόστιμο ακυρώθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (απόφαση 3319/2010), καθώς κρίθηκε ότι οι συνεδριάσεις της ΑΔΑΕ δεν ήταν δημόσιες όπως επιτάσσει η Διεθνής και ελληνική νομοθεσία, αλλά κεκλεισμένων των θυρών. Οι σύμβουλοι Επικρατείας ανέπεμψαν την υπόθεση στην ΑΔΑΕ προκειμένου να εκδώσει άλλη νέα νόμιμη απόφαση.
Ιστορικό της υπόθεσης

Στις 10 Μαρτίου 2005, ο διευθύνων σύμβουλος της Vodafone/Panafon, Γιώργος Κορωνιάς ζήτησε συνάντηση με τον διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Πρωθυπουργού, Γιάννη Αγγέλου, προκειμένου να τον ενημερώσει για εξαιρετικής σημασίας ζήτημα. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στις 20.00 εκείνης της ημέρας παρουσία του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης Γιώργου Βουλγαράκη.

Μοναδικό αντικείμενο της συνάντησης ήταν η αποκάλυψη συστήματος παράνομου λογισμικού στις εγκαταστάσεις της Vodafone, από το οποίο γινόταν παρακολούθηση των κινητών τηλεφώνων του τότε Πρωθυπουργού Κων. Καραμανλή, μελών της Κυβέρνηση, καθώς και άλλων προσώπων. Μαζί, παραδόθηκε κλειστός φάκελος που περιείχε λίστα των τηλεφωνικών αριθμών που ήταν υπό παρακολούθηση.

Συγκεκριμένα, αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε ένα υποσύστημα συνακρόασης τηλεφωνικών συνδιαλέξεων το οποίο είχε ενεργοποιηθεί για 100 αριθμούς, ενώ τα τηλέφωνα τα οποία «παρακολουθούσαν» ήταν 14 και ενεργοποιούνταν αμέσως μόλις τα υπό παρακολούθηση τηλέφωνα δέχονταν κλήση. Τότε, έμπαινε σε λειτουργία ένα σύστημα συνακρόασης, ενώ εξέτρεπαν τις συνομιλίες σε «κέντρο» όπου αυτές καταγράφονταν.

Μετά από αυτό η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) επέβαλε πρόστιμο 76 εκατ. ευρώ στην Vodafone για 6 παραβάσεις της νομοθεσίας περί απορρήτου των επικοινωνιών και πρόστιμο 7,3 εκατ. ευρώ στην Ericsson (η οποία ήταν προμηθευτής του λογισμικού της Vodafone), καθώς δεν έλαβε όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα που επιβάλλονται, προκειμένου να προληφθούν και να αποτραπούν οι τηλεφωνικές υποκλοπές.

Το πρόστιμο στην Vodafone επιβλήθηκε, καθώς δεν ενημέρωσε αμέσως την ΑΔΑΕ για την ύπαρξη του παράνομου λογισμικού, για παραβίαση του απορρήτου των τηλεφωνικών υποκλοπών, για μη ενημέρωση των συνδρομητών της, για παράβαση του απορρήτου των επικοινωνιών μέσω παράνομης εισαγωγής παρείσακτου λογισμικού, για έλλειψη επαρκών μέτρων ασφαλείας για διασφάλιση του απορρήτου και για δυσχέρανση του έργου της ΑΔΑΕ.

Να σημειωθεί ότι για κάθε μια από τις 6 συνολικά παραβάσεις που απέδωσε η ΑΔΑΕ στην Vodafone το ύψος του προστίμου ήταν διαφορετικό.

Ενδεικτικά, επιβλήθηκε πρόστιμο 41,6 εκ. ευρώ (104 παρακολουθούμενοι αριθμοί Χ 400.000 ευρώ) για την παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών μέσω παράνομης εισαγωγής παρείσακτου λογισμικού κατά παράβαση του άρθρου 19 του Συντάγματος, της ποινικής και μη νομοθεσίας, αλλά και κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Πάντως, η ΑΔΑΕ θεώρησε δεδομένη την εξ αμελείας τουλάχιστον ευθύνη της Vodafone.
Όμως, το 2010 και τα δύο αυτά πρόστιμα ακυρώθηκαν από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (αποφάσεις 3319 και 3320/2010), καθώς κρίθηκε ότι οι συνεδριάσεις της ΑΔΑΕ δεν ήταν δημόσιες (ανοικτές στους πολίτες), όπως επιτάσσει η Διεθνής και ελληνική νομοθεσία.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας ανέπεμψαν και τις δύο υποθέσεις στην ΑΔΑΕ προκειμένου να εκδώσει άλλες νέες νόμιμες αποφάσεις για την επιβολή προστίμων.

Πράγματι, η ΑΔΑΕ τον Ιανουάριο του 2013, αφού η νομοθεσία για την εγκατάσταση και λειτουργία δημοσίου δικτύου τηλεπικοινωνιών τροποποιήθηκε και προσαρμόστηκε στις δύο αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ του 2010, επέβαλε στην Vodafone για τους ίδιους λόγους νέο πρόστιμο. Αυτή τη δεύτερη φορά όμως, το πρόστιμό ήταν χαμηλότερο ύψους 50,6 εκ. ευρώ.

Η ΑΔΑΕ, κάτω από το νέο νομοθετικό πλαίσιο, αποφάνθηκε ότι συντρέχουν οι λόγοι που επιβάλλουν την ακρόαση της Vodafone σε μυστική συνεδρίαση (κεκλεισμένων των θυρών)
Το ίδιο έτος η Vodafone προσέφυγε εκ νέου στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ζητώντας και πάλι την ακύρωση του προστίμου.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας με την υπ' αριθμ. 4309/2015 απόφασή τους απέρριψαν ως αβάσιμούς όλους του ισχυρισμούς της Vodafone.

Η Ολομέλεια του ΣτΕ απέρριψε, μεταξύ των άλλων, τους ισχυρισμούς της επίμαχης εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, ότι παραβιάστηκε η συνταγματική αρχή της φανερής δράσης των οργάνων της πολιτείας, ότι ήταν μη νόμιμη η σύνθεση της ΑΔΑΕ κατά την ημέρα επιβολής του προστίμου, ότι δεν είχε υποχρέωση να ενημερώσει την ΑΔΑΕ για το παράνομο λογισμικό, σύμφωνα με το ισχύον τότε νομοθετικό πλαίσιο, νόμιμα αφαίρεσε το παράνομο λογισμικό και διέκοψε την λειτουργία του, κ.λπ.

Οι σύμβουλοι της Επικρατείας την 80σέλιδη απόφασή τους εισέρχονται σε μια λεπτομερή ανάλυση τόσο των θέσεων της ΑΔΑΕ, όσο και των ισχυρισμών της Vodafone, ενώ προβαίνουν και σε τεχνική ανάλυση των δεδομένων των τηλεφωνικών υποκλοπών.

ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ

- 10/12/2015



Την ανάκτηση των 15,34 εκατ. ευρώ που χορηγήθηκε από τις ελληνικές αρχές στην Ελληνικός Χρυσός διατάσσει το Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε. καθώς απέρριψε τις προσφυγές της Ελλάδας και της εταιρείας.

Συγκεκριμένα, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η Ελλάδα χορήγησε πλεονέκτημα στην Ελληνικός Χρυσός από μεταφορά κρατικών πόρων καθώς η μεταπώληση των μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός σε τιμή χαμηλότερης της αγοραίας τιμής, συνεπάγεται μείωση των εσόδων του Ελληνικού Δημοσίου σε σχέση προς τα έσοδα που θα μπορούσε να έχει αποκομίσει, και συνεπώς, απώλεια πόρων.

Επίσης όπως αναφέρεται στην απόφαση:

η απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής φόρου για τη μεταβίβαση της κυριότητας των μεταλλείων συνιστά κρατική ενίσχυση καθώς συνεπάγεται τόσο πλεονέκτημα για την Ελληνικός Χρυσός όσο και απώλεια πόρων για τον κρατικό προϋπολογισμό,
η κρατική ενίσχυση παρείχε πλεονέκτημα στην Ελληνικός Χρυσός έναντι των ανταγωνιστών της, και αυτό συνεπαγόταν κίνδυνο στρέβλωσης του ανταγωνισμού και επηρεασμού του μεταξύ κρατών μελών εμπορίου,
η Ελλάδα εσφαλμένα υπογραμμίζει ότι η απαίτηση ανάκτησης 15.34 εκατ. ευρώ κινδυνεύει να αναστείλει μια άμεση επένδυση αξίας 850 εκατ. ευρώ, περιορίζοντας έτσι, αντί να τονώσει, την οικονομική ανάπτυξη και τον ανταγωνισμό, σε μια περίοδο μείζονος οικονομικής κρίσης για τη χώρα καθώς η ενίσχυση δεν χορηγήθηκε ούτε για τις επενδύσεις περιφερειακού χαρακτήρα, μήτε για την προστασία του περιβάλλοντος, μήτε για την απασχόληση,
η Ελλάδα, με την παρέμβασή της στην επίμαχη αγοραπωλησία, δεν περιόρισε τις απώλειες που θα είχαν προκύψει από την πλήρη παύση της λειτουργίας των μεταλλείων Κασσάνδρας,
η Επιτροπή ορθώς στηρίχθηκε στην έκθεση των εμπειρογνωμόνων για την αποτίμηση των μεταλλείων Κασσάνδρας,
η Επιτροπή δεν υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτίμησης κατά την εφαρμογή του κριτηρίου του ιδιώτη επενδυτή,
οι διαδικαστικές εγγυήσεις τηρήθηκαν απολύτως από την Επιτροπή, και,
η κατάργηση παράνομης ενίσχυσης διά της ανάκτησης της αποτελεί τη λογική συνέπεια της διαπίστωσης του παράνομου χαρακτήρα της.

Στην απόφαση το ΔΕΕ σημειώνει ότι, πριν από το 2003, τα Μεταλλεία Κασσάνδρας αποτελούσαν ιδιοκτησία της εταιρείας TVX Hellas ΑΕ, η οποία τα είχε εξαγοράσει από το ελληνικό Δημόσιο το 1995 έναντι της τιμής των 11 δισ. δραχμών (περί τα 39,8 εκατ. ευρώ). Το 2003, τα Μεταλλεία Κασσάνδρας μεταβιβάστηκαν από την TVX Hellas στο ελληνικό Δημόσιο έναντι 11 εκατ. ευρώ., ενώ την ίδια ημέρα, το ελληνικό Δημόσιο προέβη στην πώληση των εν λόγω μεταλλείων στην Ελληνικός Χρυσός έναντι 11 εκατ. ευρώ, χωρίς προηγούμενη εκτίμηση των στοιχείων ενεργητικού και χωρίς ανοιχτό διαγωνισμό.
Το Ιστορικό

Τα μεταλλεία Κασσάνδρας, πριν το 2003, ανήκαν στην εταιρεία TVX Hellas, η οποία τα είχε αγοράσει από το ελληνικό Δημόσιο το 1995 έναντι της τιμής των 11 δισ. δραχμών, δηλαδή περίπου 39,8 εκατ. ευρώ. Το 2003 μεταβιβάστηκαν από την TVX Hellas στο ελληνικό Δημόσιο έναντι 11 εκατ. ευρώ, ενώ την ίδια ημέρα το ελληνικό Δημόσιο προέβη στην πώληση των εν λόγω μεταλλείων στην Ελληνικός Χρυσός έναντι 11 εκατ. ευρώ, χωρίς προηγούμενη εκτίμηση των στοιχείων ενεργητικού και χωρίς ανοιχτό διαγωνισμό.

Με απόφαση (C1006) του 2011 της Κομισιόν είχε κηρυχθεί ως παράνομη κρατική ενίσχυση 15,34 εκατ. ευρώ, που χορηγήθηκε από τις ελληνικές αρχές στην Ελληνικός Χρυσός, η παραχώρηση της μεταλλευτικής εκμετάλλευσης της Κασσάνδρας έναντι τιμής χαμηλότερης της πραγματικής αγοραίας αξίας και η απαλλαγή από τους φόρους για την πράξη αυτή και διατάχθηκε η ανάκτηση του ποσού της επιδότησης, πλέον τόκων.

Κατόπιν προσφυγής παράβασης που άσκησε η Επιτροπή το 2012, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) αποφάνθηκε στις 17/10/2013 (υπόθεση C-263/12) ότι η Ελλάδα παρέβη τις υποχρεώσεις της, παραλείποντας να λάβει, εντός των ταχθεισών προθεσμιών, όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να ανακτήσει από την Ελληνικός Χρυσός την ενίσχυση που χορηγήθηκε επ’ ευκαιρία της πώλησης ακινήτων από το Ελληνικό Δημόσιο και η οποία κρίθηκε παράνομη και ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά με την απόφαση της Επιτροπής της 23ης Φεβρουαρίου 2011.

Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου

Με τη σημερινή του απόφαση το Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ διατάσσει την άμεση καταβολή στο ελληνικό κράτος από την Ελληνικός Χρυσός του ποσού των 15,34 εκατ. ευρώ. Επίσης όπως αναφέρεται στην απόφαση:

η απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής φόρου για τη μεταβίβαση της κυριότητας των μεταλλείων συνιστά κρατική ενίσχυση, καθώς συνεπάγεται τόσο πλεονέκτημα για την Ελληνικός Χρυσός όσο και απώλεια πόρων για τον κρατικό προϋπολογισμό,
η κρατική ενίσχυση παρείχε πλεονέκτημα στην Ελληνικός Χρυσός έναντι των ανταγωνιστών της, και αυτό συνεπαγόταν κίνδυνο στρέβλωσης του ανταγωνισμού και επηρεασμού τού μεταξύ κρατών μελών εμπορίου,
η Ελλάδα εσφαλμένα υπογραμμίζει ότι η απαίτηση ανάκτησης 15.34 εκατ. ευρώ κινδυνεύει να αναστείλει μια άμεση επένδυση αξίας 850 εκατ. ευρώ, περιορίζοντας έτσι, αντί να τονώσει, την οικονομική ανάπτυξη και τον ανταγωνισμό, σε μια περίοδο μείζονος οικονομικής κρίσης για τη χώρα, καθώς η ενίσχυση δεν χορηγήθηκε ούτε για τις επενδύσεις περιφερειακού χαρακτήρα, μήτε για την προστασία του περιβάλλοντος, μήτε για την απασχόληση,
η Ελλάδα, με την παρέμβασή της στην επίμαχη αγοραπωλησία, δεν περιόρισε τις απώλειες που θα είχαν προκύψει από την πλήρη παύση της λειτουργίας των μεταλλείων Κασσάνδρας,
η Επιτροπή ορθώς στηρίχθηκε στην έκθεση των εμπειρογνωμόνων για την αποτίμηση των μεταλλείων Κασσάνδρας,
η Επιτροπή δεν υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτίμησης κατά την εφαρμογή του κριτηρίου του ιδιώτη επενδυτή,
οι διαδικαστικές εγγυήσεις τηρήθηκαν απολύτως από την Επιτροπή, και,
η κατάργηση παράνομης ενίσχυσης διά της ανάκτησής της αποτελεί τη λογική συνέπεια της διαπίστωσης του παράνομου χαρακτήρα της.


Η απόφαση της Κομισιόν στις 23 Φεβρουαρίου 2011

Κρατικές ενισχύσεις: Η ελληνική μεταλλευτική εταιρεία Ελληνικός Χρυσός πρέπει να επιστρέψει παράνομες επιδοτήσεις ύψους 15 εκατ. ευρώ περίπου.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατόπιν εμπεριστατωμένης έρευνας, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τιμή πώλησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός το 2003 ήταν κατώτερη της πραγματικής αγοραίας αξίας τους, και ότι, ως εκ τούτου, η εταιρεία έλαβε επιδοτήσεις κατά παράβαση των κανόνων της EE περί κρατικών ενισχύσεων. Το ύψος της επιδότησης υπολογίστηκε σε 14 εκατ. ευρώ. Δεδομένου ότι η εταιρεία δεν επιβαρύνθηκε ούτε με φόρους επί των συναλλαγών, το συνολικό ποσό που το Δημόσιο πρέπει να ανακτήσει από τον δικαιούχο ανέρχεται σε 15,3 εκατ. ευρώ, συν τους τόκους.

Κατόπιν εμπεριστατωμένης έρευνας, η οποία κινήθηκε τον Δεκέμβριο του 2008 (βλ. IP/08/1927), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η τιμή των 11 εκατ. ευρώ που καταβλήθηκε για την πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός το 2003 ήταν κατώτερη της πραγματικής τους αξίας. Τα μεταλλεία βρίσκονται στην περιοχή της Κασσάνδρας Χαλκιδικής, στη βόρεια Ελλάδα. Είναι γνωστά για την παραγωγή χρυσού, αλλά και χαλκού, ψευδαργύρου, μολύβδου και αργύρου. Η Ελληνικός Χρυσός ιδρύθηκε με σκοπό την αγορά των μεταλλείων. Επί του παρόντος ανήκει στην καναδική μεταλλευτική εταιρεία European Goldfields.

Η πώληση πραγματοποιήθηκε χωρίς ανοικτό διαγωνισμό ή εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων των μεταλλείων από ανεξάρτητο εκτιμητή. Επίσης, η πωλητήρια σύμβαση προέβλεπε απαλλαγή από τους φόρους συναλλαγών. Η Επιτροπή έλαβε σχετική καταγγελία τον Ιούλιο του 2007.

Η Επιτροπή βάσισε την απόφασή της στα ευρήματα έκθεσης σχετικά με την Ελληνικός Χρυσός, η εκπόνηση της οποίας ανατέθηκε λίγο μετά την πώληση, και υπολόγισε την αξία των μεταλλείων σε 25 εκατ. ευρώ. Οι φόροι που θα έπρεπε να είχαν καταβληθεί επί της πώλησης ανέρχονται σε 1,34 εκατ. ευρώ.

Για τους ανωτέρω λόγους, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ελληνικός Χρυσός έλαβε παράνομη κρατική ενίσχυση, την οποία η Ελλάδα οφείλει να ανακτήσει, μαζί με τους τόκους. Το μη εμπιστευτικό κείμενο της απόφασης θα δημοσιευθεί με αριθμό υπόθεσης C 48/2008 στο Μητρώο κρατικών ενισχύσεων στον δικτυακό τόπο της ΓΔ Ανταγωνισμού μόλις διευθετηθούν όλα τα ζητήματα που έχουν σχέση με το απόρρητο. Οι νέες δημοσιεύσεις αποφάσεων για κρατικές ενισχύσεις στο Διαδίκτυο και στην Επίσημη Εφημερίδα ανακοινώνονται στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό δελτίο State Aid Weekly e-News.

Ελεγα να γίνω δικηγόρος - τραμπούκος όχι

- 4/12/2015
Σημερινή  η είδηση
Αντωνία Ξυνού News 247
"Βαρύτατη καταγγελία ότι συνήγορος υπεράσπισης επιτέθηκε σε βάρος νεαρής γυναίκας η οποία παρακολουθεί τη διαδικασία κι ενός αλλοδαπού δημοσιογράφου κατατέθηκε στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Ο δικηγόρος φέρεται να χαστούκισε την κοπέλα στη διακοπή της δίκης και να απώθησε βίαια τον 28χρονο δημοσιογράφο που καλύπτει τη δίκη, Alp kayserilioglu. Η ίδια η κοπέλα και μάρτυρες του επεισοδίου, υποστηρίζουν ότι δέχτηκε λεκτική επίθεση και στη συνέχεια ένα χαστούκι από τον δικηγόρο, Στ. Καρυδομμάτη.
Το περιστατικό καταγγέλθηκε στους αστυνομικούς που βρίσκονταν στον ίδιο χώρο οι οποίοι συνέστησαν στα θύματα της επίθεσης να καταθέσουν εάν το επιθυμούν μήνυση σε βάρος του δικηγόρου για να κινηθεί σε βάρος του η αυτόφωρη διαδικασία.
Οι αστυνομικοί υποστηρίζουν ότι οι ίδιοι δεν είδαν το περιστατικό, ενώ οι παριστάμενοι στο ακροατήριο έσπευσαν να χαρακτηρίσουν το συνήγορο "υποκείμενο της τρούμπας".
Από την πλευρά του, ο συνήγορος υποστηρίζει ότι επιχειρήθηκε να δημιουργηθεί επεισόδιο σε βάρος του Γ.Ρουπακιά , ο οποίος εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στο συγκεκριμένο σημείο.
Οι βαρύτατες καταγγελίες περί ύβρεων και βίας από συνήγορο υπεράσπισης, οδήγησε στην απόφαση των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής να αποχωρήσουν από τη διαδικασία. Το δικαστήριο διέκοψε για την Τρίτη 8/12 οπότε θα συνεχιστεί η δίκη."

Προχθές πάλι διάβασα τα λόγια του συνάδελφου Φαήλου που τάραξαν τα social media αλλά και την ψυχή μου.
Στην Ευελπίδων καθημερινά αντιμετωπίζω συμπεριφορές συναδέλφων απίστευτες. Σε μισθωτική που χειριζόμουν δικηγόρος μεγάλης επιχείρησης Super Market in house (!) ειρωνευόταν το συνάδελφο και το μάρτυρα με σκαιότητα που το περιποιημένο γενάκι του δεν δικαιολογούσε. Χωρίς ντροπή.
Αν έχεις πελάτη που αντιμάχεται Τράπεζα αξίζει να θαυμάσεις τους δικηγόρους. In house και αυτοί (!) με τι αέρα βρίζουν τις εκάστοτε κυρία που τόλμησε να συμβληθεί με το αφεντικό τους. Οι αντεύγειες στα άδεια κεφάλια τους τους επιτρέπουν (κοπελιές οι περισσότερες δυστυχώς) να συγχωρούνται μόνον ως ξανθιές και να με συμπαθάν οι ξανθιές που μου αρέσουν.
Υβρεις αντί επιχειρημάτων, ειρωνίες και περισπούδαστο υφάκι ασύμβατο με τους μισθούς πείνας που λαμβάνουν ή το πολιτικό ρουσφετάκι που τους τοποθέτησε κατά κανόνα εκεί. Ανίκανοι για δικηγορία αλλά ικανοί για τζάμπα μαγκιά.
Θα έπρεπε να ντρεπόμαστε ως συνάδελφοι για το χάλι μας. Τους βλέπουμε δίπλα μας στα ακροατήρια και δεν τολμάμε να αντιδράσουμε. Και το χειρότερο ? πολλοί πελάτες το αποζητούν και το κρίνουν ως ορθό. Ειδικώς αυτοί που έχουν μεγάλο άδικο...
Θα πάω αύριο να φάω στη μάνα μου και πάλι θα μουρμουράω. Δικηγόρο με ήθελε και το πέτυχα.
Μου πήρε και τσάντα και στιλό... Θέλει να της φέρω και μια καλή κοπέλα. Λάθος μάνα. Τραμπούκο με ήθελες χωρίς να το ξέρεις. Αλλά τραμπούκος να γίνω δεν μπορώ. Και πάλι θα σου χαλάσω το κέφι και το καμάρι ... Ούτε να τραμπουκέψω για τις απλήρωτες αμοιβές μου. Τους πονάω τους ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν και προχθές πλήρωσα και το γραμμάτιο ενός. Μάνα πάλι δανικά θα σου γυρέψω !

Οταν οι Τράπεζες παρανομούν και τα δικαστήρια δικάζουν

Αλλη μια απόφαση προστίθεται στην σειρά αποφάσεων που εκδίδονται ελέγχοντας την εγκυρότητα δραστηριότητα Τράπεζας. Πλέον ο Αρειος Πάγος έχει αποφανθεί για πολλά ζητήματα και οι δανειολήπτες κάνουν αισθητή την παρουσία τους όπως και οι δικηγόροι τους που καταφέρνουν να τους στηρίξουν, αλλά και συλλογικοί φορείς που ενεργοποιούνται συστηματικά.

Συγκροτείται έτσι ένα σώμα νομολογίας το οποίο ερμηνεύει παλαιούς τραπεζικούς νόμους και εφαρμόζει τη σύγχρονη τραπεζική νομοθεσία συστηματικά καθώς και τη νομοθεσία για την προστασία του καταναλωτή.

 Το ΕΚΠΟΙΖΩ δραστηριοποιείται από το 2007

Με τις με αριθμό 711/2007 και 961/2007 αποφάσεις του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εκδόθηκαν μετά από συλλογικές αγωγές της Ε.Κ.ΠΟΙ.ΖΩ. κατά δύο μεγάλων τραπεζών  κρίνονται καταχρηστικοί 14 όροι που προβλέπουν την επιβολή προμηθειών ή (δήθεν)  εξόδων  για τραπεζικές εργασίες ή προβλέπουν αυθαιρεσίες στη διαμόρφωση των επιτοκίων.
Πρόκειται για πλήθος όρων που κατά περίπτωση βρίσκουν εφαρμογή στο ευρύ καταναλωτικό κοινό, επιβαρύνοντας αδικαιολόγητα τις καθημερινές συναλλαγές των καταναλωτών με τις τράπεζες.
Ειδικότερα, καταχρηστικοί κρίνονται με τις παραπάνω αποφάσεις μεταξύ άλλων οι όροι που ενυπάρχουν στους λογαριασμούς καταθέσεων και προβλέπουν:

• την επιβολή προμήθειας για κατάθεση στο λογαριασμό τρίτου (1,40 ευρώ),
• την επιβολή εξόδων κίνησης σε λογαριασμούς ταμιευτηρίου ή τρεχούμενους (0,80 ευρώ ανά κίνηση μετά την τέταρτη κίνηση κάθε μήνα),
• την επιβολή επιβάρυνσης στον δανειολήπτη 50 ευρώ για τη χορήγηση από την τράπεζα βεβαίωσης οφειλών, 
• την επιβολή εξόδων  τήρησης και παρακολούθησης στους λογαριασμούς καταθέσεων,  
• την μονομερή μεταβολή  των όρων λειτουργίας των λογαριασμών καταθέσεων,
• τον μονομερή καθορισμό των ημερών δέσμευσης και διαθεσιμότητας και μετάθεσης της έναρξης τοκοφορίας αναφορικά με ποσά που κατατίθενται.
• την επιβολή εξόδων αδράνειας (0,60 ή 1,00 ευρώ ανά μήνα) σε καταθετικούς λογαριασμούς που παραμένουν ακίνητοι για διάστημα μεγαλύτερο των 18 μηνών,
• τον περιορισμό της ευθύνης της τράπεζας σε περίπτωση που γίνει παράνομη χρήση του απωλεσθέντος ή κλαπέντος βιβλιαρίου καταθέσεως.
• 
  
  Σύμφωνα εξάλλου με το Ν.2251/1994, όπως αυτός έχει τροποποιηθεί με το Ν. 3587/2007, μια Ένωση Καταναλωτών που έχει τουλάχιστον 500 ενεργά μέλη και έχει εγγραφεί στο μητρώο ενώσεων καταναλωτών τουλάχιστον πριν από ένα έτος, μπορεί να ασκεί κάθε είδους αγωγή για την προστασία των γενικότερων συμφερόντων του καταναλωτικού κοινού (συλλογική αγωγή). Η αγωγή αυτή μπορεί να ασκηθεί και όταν η παράνομη συμπεριφορά προσβάλλει τα συμφέροντα τριάντα (30), τουλάχιστον, καταναλωτών. Οι θετικές υπέρ του καταναλωτή αποφάσεις της Δικαιοσύνης, έχουν γενική ισχύ. Η εφαρμογή τους σε ατομικό επίπεδο, απαιτεί ατομική προσφυγή κάθε ενδιαφερομένου στη Δικαιοσύνη.
  
  Η ΕΚΠΟΙΖΩ έχει καταθέσει, ήδη από το 1996, δεκάδες συλλογικές αγωγές, μεταξύ των οποίων και αρκετές κατά τραπεζικών ιδρυμάτων.Οι  πλέον σημαντικές συλλογικές αγωγές αφορούσαν στους καταχρηστικούς όρους στις συμβάσεις  πιστωτικών καρτών, στεγαστικών δανείων καθώς και καταθετικών λογαριασμών. Οι σημαντικότερες είναι οι με αριθμούς 1219/2001 ΑΠ, 5253/2003 ΕφΑθ., 430/2005 ΑΠ, 1212/2007 ΠολΠρΑθ, 33/2008 ΠολΠρΑθ, 711/2007 ΠολΠρΑθ, 961/2007 ΠολΠρΑθ και 2123/2009 ΑΠ. (Νομολογία - Τράπεζες).
   Οι τράπεζες μεταξύ των άλλων γενικών όρων συναλλαγών στην κατάρτιση δανείων με τους πελάτες τους – καταναλωτές εδώ και χρόνια έχουν συμπεριλάβει μεταξύ άλλων και τον γενικό όρο ότι οι τόκοι υπολογίζονται με βάση έτος 360 ημερών. Αυτός όμως  ο όρος εκρίθη παράνομος και καταχρηστικός  από  4-3-2005 σύμφωνα με την αμετάκλητη απόφαση 430/2005 του Αρείου Πάγου (Δ Πολιτικό Τμήμα) καθώς ήρχετο σε αντίθεση με το παράγωγο ευρωπαϊκό-κοινοτικό  δίκαιο (οδηγία) που ενσωματώθηκε  στο ελληνικό δίκαιο με κοινή υπουργική απόφαση (Ζ1-178/13.2.2001, ΦΕΚ Β 255./8-3-2001)  και επιβάρυνε  το επιτόκιο κάθε ημέρας παρανόμως  στον δανειολήπτη επιπλέον με 1,3889% τόκο (βλ την απόφαση), ενώ ο νόμιμος τρόπος υπολογισμού του τόκου ήταν με βάση έτος 365 ημερών. Όμως η  αμετάκλητη απόφαση επειδή προέρχεται μετά από συλλογική αγωγή με τη διαδικασία του Ν 2251/1994 περί προστασίας καταναλωτών, έχει δημιουργήσει δεδικασμένο έναντι πάντων και οι Ελληνικές Τράπεζες όφειλαν να συμμορφωθούν και να αποδώσουν- επιστρέψουν τους παράνομους τοκογλυφικούς τόκους που κεφαλαιοποίησαν μαζί με τους τόκους που επέβαλαν επ΄αυτών. Αυτή η παρανομία των τραπεζών είναι γνωστή στους Δικαστές από το 2001 τουλάχιστον.
  
  Στις 16-4-2010 από την Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας εξεδόθη η με αριθμ 1210/2010 απόφασή του με την οποία  απορρίφθηκε η αίτηση ακύρωσης 15 τραπεζών κατά της Ζ1-798/25-6-2008 –ΦΕΚ Β 1353/11-7-2008 απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης με την οποία μεταξύ άλλων  παρανόμων –καταχρηστικών ΓΟΣ, απαγόρευε στις τράπεζες να αναγράφουν στις δανειακές συμβάσεις και τον παραπάνω παράνομο και τοκογλυφικό όρο συναλλαγών. Ως εκ τούτου πλέον η παραπάνω υπουργική απόφαση αποτελούσε κανόνα αναγκαστικού δικαίου και αυτό το γνώριζαν τραπεζίτες και δικαστές, οι οποίοι σε δικαστικές υποθέσεις όφειλαν να εφαρμόζουν αυτεπάγγελτα την παραπάνω αναγκαστική απαγόρευση .

Πρόσφατα με την υπ' αριθμό 3789/20-11-2015 απόφαση, το πολυμελές πρωτοδικείο Αθηνών (δικηγόρος ο κ. Αλεξόπουλος) :

- Για πρώτη φορά έκρινε άκυρες τόσο την αρχική δανειακή σύμβαση που συνήψαν δανειολήπτες με την Τράπεζα Πειραιώς όσο και τις τροποποιητικές πρόσθετες πράξεις (ρυθμίσεις) μειωμένης δόσης που υπέγραψαν οι δανειολήπτες αργότερα, καθώς και τις σχετικές συμβάσεις εγγύησης.

- Για πρώτη φορά έκρινε ότι η εν λόγω τράπεζα παρανομούσε βάζοντας καταχρηστικούς όρους στις δανειακές συμβάσεις και γι' αυτό το λόγο είναι άκυρες.

- Για πρώτη φορά έκρινε ότι η προσφυγή για ακύρωση δανειακής σύμβασης πρέπει να εξετάζεται συγκεκριμένα (In Concreto) για κάθε περίπτωση δανειολήπτη και ανάλογα με τις ειδικές κάθε φορά συνθήκες,

- Για πρώτη φορά έκρινε ότι δεν μπορούσαν να γνωρίζουν οι συγκεκριμένοι δανειολήπτες τους κινδύνους του επενδυτικού προϊόντος που ανελάμβαναν με την σύμβαση παρόλο που ήταν απόφοιτοι ΑΕΙ και ο ένας από αυτούς ήταν μάλιστα και δημοσιογράφος. Το μορφωτικό επίπεδο των δανειοληπτών δεν ελήφθη υπόψιν ως στοιχείο αρνητικό.

Είναι η πρώτη απόφαση που επιτυγχάνει εξαφάνιση της δανειακής σύμβασης και όχι μείωση της τρέχουσας τοκοχρεωλυτικής δόσης υπολογιζόμενης με τη συναλλαγματική της ισοτιμία εκταμίευσης. Δηλαδή δεν υπάρχει δάνειο!

Συγχαίρουμε τους συναδέλφους για την επιτυχία και ευελπιστούμε η έκδοση τέτοιων αποφάσεων να περιορίσει την αυτοπεποίθηση των Τραπεζών που με ευκολία καταχρώνται της θέσης τους. Ο καιρός που δεχόμασταν 5 τηλέφωνα την ημέρα επειδή μας έχει εγκριθεί δάνειο που δεν ζητήσαμε δεν είναι μακριά. Οπως δεν είναι μακριά η εποχή που η Αλκηστη Πρωτοψαλτη τραγουδούσε το Μια μέρα Χαράς για να διαφημίσει δάνεια. Γελά καλύτερα και χαίρεται καλύτερα όποιος χαίρεται τελευταίος όμως.

Για εκτενή αποσπάσματα της υπ' αριθμό 3789/20-11-2015 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθήνας εδώ

Οταν οι δικαστές δικάζουν λοιπόν και όσο οι δικαστές δικάζουν πρέπει να αγωνιζόμαστε για την τήρηση του νόμου.