Ενα δημοψήφισμα με πολλές ερμηνείες σε ένα ασαφές ερώτημα επιτρέπει πολλές προσεγγίσεις.
Το ξεκάθαρο ΟΧΙ των ελλήνων όμως είναι ούτως ή άλλως ακουστό όπως, και για να χρησιμοποιήσω έναν όρο του Ευάγγελου Βενιζέλου, οι "συμπαραδηλώσεις" του.
Στο Προεδρικό Μέγαρο σήμερα οι πολιτικοί αρχηγοί συσκέπτοναι όλοι πλην "Λακεδαιμονίων" δηλαδή πλην της Χρυσής Αυγής που όμως ήταν θιασώτης του ΟΧΙ και αυτή.
Το ΟΧΙ χαιρέτισαν μεταξύ άλλων η κ. Λεπέν. Τι συμβαίνει λοιπόν στην Ευρώπη? συντάσσεται η ακροδεξιά και η αριστερά? ή μήπως η αιτία του ΟΧΙ συνδέεται με την άνοδο της ακροδεξιάς?
Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα όπως απέδειξε και η παραίτηση του κ. Σαμαρά λίγες μέρες μετά την αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ έχει αποτύχει.
Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι όσα η συγκυβέρνηση αξίωσε μαζύ με τους δανειστές της Χώρας είναι απορριπτέο.
Το γεγονός είναι ότι η αριστερά και η ακροδεξιά ομονοούν σε ένα θυμωμένο ΟΧΙ ενός αβέβαιου ερωτήματος.
Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη σημαίνει τάχα ότι ο φασισμός κυριαρχεί σταδιακά? ότι μαζύ του κυριαρχεί και η αριστερά με τον τρόπο του Στάλιν και του Αδόλφου?
Για μένα η απάντηση βρίσκεται στην ουσία δηλαδή στην φτώχεια και την απόγνωση.
Είδα γνωστούς και φίλους να ασπάζονται τη Χρυσή Αυγή δήθεν γιατί γεμίσαμε ξένουν όταν οι επιχειρήσεις τους πτώχευσαν.
Είδα συμμαθητές του παιδιού μου να σιτίζονται σε φιλανθρωπικά σωματεία και είδα τα παραδοσιακά κόμματα να θεωρούν φυσιολογικό το να υπάρχει τόση φτώχεια επειδή "οι ταβέρνες παραμένουν γεμάτες". Είδα ανέργους γύρω μου πολλούς και είδα ανθρώπους που το τραπεζικό σύστημα γονάτισε αφού εξαπάτησε υποσχόμενο "μια μέρα χαράς" με εύκολα δάνεια.
Η κοινωνική ψαλίδα είναι μεγάλη. Ακόμη μεγαλύτερη η απόγνωση και η ανομία. Η ακροδεξιά επιθυμεί εκδίκηση στους έχοντες και αναδιανομή του πλούτου. Εχει καθαρές θέσεις. Επίσης έχει τσαμπουκά.
Τα παραδοσιακά κόμματα αναλώνονται να φαντασιώνουν μία κοινωνία που δεν υπάρχει και να προσδοκούν την εξουσία που μοιράσθηκαν για χρόνια διορίζοντας και καλοπερνώντας. Σαν να είμαστε ακόμη είκοσι χρόνια πίσω. Δεν έχουν άδικο. Πήραν παρατάσεις επιβίωσης και η ανομία τους επέτρεψε να καλοπερνούν με μαύρο χρήμα.
Τα παραδοσιακά αστικά κόμματα τελείωσαν. Ισως όχι μόνον τα ελληνικά πάντως.
Ο λόγος του Αλέξη βρίσκει ανταπόκριση και στέλνει στο περιθώριο το παρελθόν. Αυτό είναι το καλό νέο.
Το κακό νέο είναι ότι στο ίδιο ΟΧΙ ομονοεί και η Χρυσή Αυγή και ας μην είναι στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών σήμερα.
Το ΟΧΙ του Δία για τη Λιμπερασιόν είναι ένα αμφίσημο μήνυμα. Oπως και το "ξύπνημα" των γάλλων της παραμονές του αγγλικού δημοψηφίσματος για την Ευρώπη.
Το ξεκάθαρο ΟΧΙ των ελλήνων όμως είναι ούτως ή άλλως ακουστό όπως, και για να χρησιμοποιήσω έναν όρο του Ευάγγελου Βενιζέλου, οι "συμπαραδηλώσεις" του.
Στο Προεδρικό Μέγαρο σήμερα οι πολιτικοί αρχηγοί συσκέπτοναι όλοι πλην "Λακεδαιμονίων" δηλαδή πλην της Χρυσής Αυγής που όμως ήταν θιασώτης του ΟΧΙ και αυτή.Το ΟΧΙ χαιρέτισαν μεταξύ άλλων η κ. Λεπέν. Τι συμβαίνει λοιπόν στην Ευρώπη? συντάσσεται η ακροδεξιά και η αριστερά? ή μήπως η αιτία του ΟΧΙ συνδέεται με την άνοδο της ακροδεξιάς?
Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα όπως απέδειξε και η παραίτηση του κ. Σαμαρά λίγες μέρες μετά την αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ έχει αποτύχει.
Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι όσα η συγκυβέρνηση αξίωσε μαζύ με τους δανειστές της Χώρας είναι απορριπτέο.
Το γεγονός είναι ότι η αριστερά και η ακροδεξιά ομονοούν σε ένα θυμωμένο ΟΧΙ ενός αβέβαιου ερωτήματος.
Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη σημαίνει τάχα ότι ο φασισμός κυριαρχεί σταδιακά? ότι μαζύ του κυριαρχεί και η αριστερά με τον τρόπο του Στάλιν και του Αδόλφου?
Για μένα η απάντηση βρίσκεται στην ουσία δηλαδή στην φτώχεια και την απόγνωση.
Είδα γνωστούς και φίλους να ασπάζονται τη Χρυσή Αυγή δήθεν γιατί γεμίσαμε ξένουν όταν οι επιχειρήσεις τους πτώχευσαν.
Είδα συμμαθητές του παιδιού μου να σιτίζονται σε φιλανθρωπικά σωματεία και είδα τα παραδοσιακά κόμματα να θεωρούν φυσιολογικό το να υπάρχει τόση φτώχεια επειδή "οι ταβέρνες παραμένουν γεμάτες". Είδα ανέργους γύρω μου πολλούς και είδα ανθρώπους που το τραπεζικό σύστημα γονάτισε αφού εξαπάτησε υποσχόμενο "μια μέρα χαράς" με εύκολα δάνεια.
Η κοινωνική ψαλίδα είναι μεγάλη. Ακόμη μεγαλύτερη η απόγνωση και η ανομία. Η ακροδεξιά επιθυμεί εκδίκηση στους έχοντες και αναδιανομή του πλούτου. Εχει καθαρές θέσεις. Επίσης έχει τσαμπουκά.
Τα παραδοσιακά κόμματα αναλώνονται να φαντασιώνουν μία κοινωνία που δεν υπάρχει και να προσδοκούν την εξουσία που μοιράσθηκαν για χρόνια διορίζοντας και καλοπερνώντας. Σαν να είμαστε ακόμη είκοσι χρόνια πίσω. Δεν έχουν άδικο. Πήραν παρατάσεις επιβίωσης και η ανομία τους επέτρεψε να καλοπερνούν με μαύρο χρήμα.
Τα παραδοσιακά αστικά κόμματα τελείωσαν. Ισως όχι μόνον τα ελληνικά πάντως.
Ο λόγος του Αλέξη βρίσκει ανταπόκριση και στέλνει στο περιθώριο το παρελθόν. Αυτό είναι το καλό νέο.
Το κακό νέο είναι ότι στο ίδιο ΟΧΙ ομονοεί και η Χρυσή Αυγή και ας μην είναι στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών σήμερα.
Το ΟΧΙ του Δία για τη Λιμπερασιόν είναι ένα αμφίσημο μήνυμα. Oπως και το "ξύπνημα" των γάλλων της παραμονές του αγγλικού δημοψηφίσματος για την Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου