Το Δημόσιο Δίκαιο στον Αστερισμό της Οικονομικής Κρίσης: Προκόπη Παυλόπουλου

της Eλένης Tροβά - 11/2/2014
Tην Τετάρτη το απόγευμα ο Προκόπης Παυλόπουλος παρουσιάζει το αντιμνημονιακό επιστημονικό του σύγγραμμα ( Το Δημόσιο Δίκαιο στον Αστερισμό της Οικονομικής Κρίσης) με κεντρικό ομιλητή τον επίσης αντιμνημονιακό πρόεδρο του ΣτΕ Σωτήρη Ρίζο, παλαιό φίλο του Αντ. Σαμαρά με τον οποίο ο βουλευτής βρίσκεται σε αρκετή απόσταση λόγω της σχέσης του με τον Κ. Καραμανλή. Στην εκδήλωση (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών – Ίδρυμα Ωνάση) θα μιλήσουν επίσης ο πρόεδρος της Νομικής Θ. Φορτσάκης και ο επίσης Καραμανλικός πρόεδρος του ΔΣΑ Γιάννης Αδαμόπουλος που σε δυο βδομάδες διεκδικεί εκ νέου την προεδρία στον Δικηγορικό Σύλλογο.

Εκδόσεις Λιβάνη
από την παρουσίαση του Εκδότη

Η έννομη τάξη στο σύνολό της, ιδίως δε ο βασικός εκείνος πυλώνας της που συντίθεται από τους κανόνες του δημόσιου δικαίου, αποστεώνεται κανονιστικώς στο «Λαβύρινθο» της βαθειάς οικονομικής κρίσης. Στα έγκατά του παραμονεύει ο νεοφιλελεύθερος «Μινώταυρος» της «απορρύθμισης». Η ελληνική έννομη τάξη βιώνει αυτή τη ζοφερή εμπειρία μέσ’ από την «ξυνωρίδα» αφενός της, «μνημονιακής κοπής», νομοθεσίας και αφετέρου του νομολογιακής προέλευσης «νεφελώδους» δημοσιονομικού δημόσιου συμφέροντος, που πλήττουν ευθέως «εμβληματικά» δικαιώματα του ανθρώπου. Εν τέλει δε την ίδια την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Κάπως έτσι ο θεσμικός «Θησέας» καλείται να υπερασπισθεί ό,τι έχει απομείνει πρωτίστως από το δικαίωμα αίτησης και παροχής δικαστικής προστασίας, το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και τα εν γένει κοινωνικά δικαιώματα. Δηλαδή το κοινωνικό κράτος δικαίου, την ώρα μάλιστα που οι πρώτες εκρήξεις της κοινωνικής αποσύνθεσης ακούγονται πια απειλητικές.
Μια πρώτη γεύση από τον Τιμητικο Τόμο Παραρά
ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΟΝ ΤΙΜΗΤΙΚΟ ΤΟΜΟ ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΡΑΡΑ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ
ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΝΝΟΜΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ «ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ»
του
ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
Βουλευτή, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών

Με το ν. 3845/2010 θεσπίσθηκαν, στο πεδίο της έννομης τάξης μας, κανόνες που αφορούν, τουλάχιστον κατά τον τίτλο τους, μέτρα για την εφαρμογή των Μνημονίων στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πρόκειται για το νόμο που καθιέρωσε θεσμικώς το κοινώς λεγόμενο «Μνημόνιο»). Ακόμη και απλή ανάλυση του νόμου αυτού, από εκείνους που έχουν στοιχειώδη εξοικείωση με το αντικείμενό του, αρκεί για να καταδείξει πως πρόκειται για ένα καινοφανές κανονιστικό υβρίδιο, το οποίο υπερβαίνει, κατά πολύ, τα όρια του συνταγματικού μας οικοδομήματος([2]). Και τούτο διότι, όπως είναι προφανές, ο συντακτικός νομοθέτης του 1975 –αλλά και ο αναθεωρητικός στη συνέχεια- δεν ήταν δυνατό να διανοηθούν, σεβόμενοι την αυτονόητη για το επίπεδο της σύγχρονης Δημοκρατίας μας προοπτική, τη «σπορά» κανόνων δικαίου αυτής της μορφής και αυτού του περιεχομένου στην έννομη τάξη μας([3]). Προς τεκμηρίωση της ως άνω διαπίστωσης θεωρώ απαραίτητο να προηγηθεί των καθαρώς νομικών συλλογισμών μια σύντομη περιγραφή των πραγματικών δεδομένων του ν. 3845/2010.