ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ (?)

Η αποχή των δικηγόρων είναι η δραστικότερη αποχή επαγγελματία από όλους τους κλάδους των ελεύθερων επαγγελμάτων. Δραστικότερη όχι γιατί φέρει επιθυμητά αποτελέσματα αλλά γιατί οι συνέπειες της είναι κατεξοχήν αυτοτιμωρητικές και συγχρόνως με προφανή αρνητική τριτενέργεια σε άμαχο πληθυσμό.

Απέχουμε από τα καθήκοντά μας ως δημόσιοι λειτουργοί για να εκφράσουμε τη δυσφορία μας και την αγανάκτησή μας για τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Περιγραφή με απλά ελληνικά και κατανοητά σε κάθε αναγνώστη. Όμως τι συνέπεια έχει η δική μας αποχή ?

Σε μία εποχή που ψάχνουμε πελάτες με την απόχη αφού όλα τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις κλείνουν, οι ιδιώτες παίρνουν τηλέφωνο το δικηγόρο και του διαπραγματεύονται το ποσό που πρέπει να πληρωθεί για την προείσπραξη, οι πελάτες έχουν γίνει πιο καχύποπτοι από ποτέ και εφαρμόζουν το αξίωμα που προτείνεται στην ιατρική «πάρε και μια δεύτερη γνώμη», μόνο που στην νομική συμβουλευτική το βρίσκουν δωρεάν,  εμείς οι δικηγόροι μικροί και μεγάλοι αλλάζουμε τον τόνο στη απόχη και την κάνουμε αποχή.

Ο δικηγόρος που απέχει από τα καθήκοντά του, απέχει:

1.      Από το να πληρωθεί, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των μαχόμενων δικηγόρων  θα έχει συντάξει ένα δικόγραφο θα το έχει καταθέσει θα έχει ζητήσει τα χρήματα των εξόδων της επίδοσης (αν δε τα έχει βάλει από την τσέπη του και μην τυχόν και χάσει τον πελάτη)  και θα περιμένει να δικαστεί η υπόθεση για να λάβει –τουλάχιστον- την νόμιμη αμοιβή του

2.      Από το να δικάσει μία υπόθεση στην οποία ο πελάτης του θα περιμένει να δικαιωθεί με το να λάβει κάποια χρήματα, με την αναγνώριση κάποιου δικαιώματός τους που έχει προσβληθεί ή ακόμη με το να ξεκαθαρίσει νομικά μια διαφορά που έχει με κάποιον, με αποτέλεσμα να συνεχιστεί η αδικία ή αγωνία την οποία νιώθει και να του αυξήσει τα προβλήματα, τα οποία όπως και το χαμόγελο είναι μεταδοτικά.

3.      Από το να μη δικάσει μία υπόθεση η οποία έχει πάρει ήδη αναβολή 2 φορές και οι αρχικοί του πελάτες ή αντίδικοι έχουν υποκατασταθεί με καθολική διαδοχή  (μακάβριο δικηγορίστικο χιούμορ αν μιλάμε για φυσικά πρόσωπα), οπότε πάλι από την αρχή δουλειά, έρευνα και φυσικά έξοδα

4.      Από το να πει στον πελάτη του αυτό που πραγματικά πιστεύει όταν τον ρωτάει «και τώρα τι γίνεται, πότε θα γίνει το δικαστήριό μου, τι να κάνω», η οποία απάντηση είναι το σταυρό σου ή ο,τι προτείνει η Καμπάλα, ανάλογα με το που πιστεύει. Μεγάλη καταπίεση και αντισυνταγματική να μην μπορείς να εκφραστείς ελεύθερα.

5.      Από το να μη δικάσει ασφαλιστικά μέτρα που το επείγον που πρέπει να αποδειχθεί στην συγκεκριμένη διαδικασία έχει καταντήσει αόριστη νομική έννοια που  σε λίγο θα μπορεί να κριθεί στη νεκροψία από τον Α.Π.

Συγχρόνως με την αποχή του συμμετέχει στην δυσλειτουργία της απονομής της δικαιοσύνης. Δεν λέω ότι οι δικηγόροι φταίμε για όλα τα δεινά στο μηχανισμό της δικαιοσύνης, αλλά σίγουρα δεν χρειάζεται να τον κάνουμε χειρότερο. Επίσης, τα δεδομένα με τα οποία ξεκινάμε δεν πρέπει να τα λησμονούμε. Είμαστε μεσολαβητές και λειτουργοί της δικαιοσύνης και μάλιστα μονοπωλιακά -τουλάχιστον σε όσα ακόμη οι νομοθέτες μας δεν μας έχουν κάνει περιττούς- και για το λόγο αυτό θα είχε κάποιο νόημα να σκεφτούμε πόσο σημαντικές είναι οι δυσάρεστες τριτενέργειες της δικής μας αποχής.

Θέλω να πω αν απέχει ένας έμπορος, ελεύθερος επαγγελματίας, που πουλάει ρούχα και έχει κλειστό το μαγαζί του για ένα μήνα, το πολύ πολύ να χάσει την πελατεία του η οποία θα αγοράσει από αλλού.  Αν απέχουν όλοι οι έμποροι της Ελλάδος που πουλάνε ρούχα το πολύ πολύ να μην αγοράσουμε καινούργια ρούχα ή να αγοράσουμε από το εξωτερικό.

Ο παραλληλισμός είναι ο εξής: το να αγοράσουμε από αλλού, το έχουμε ξεχάσει μετά το νόμο για τους δικηγόρους χωρίς –εσωτερικά- σύνορα όλες οι αποχές είναι συντονισμένες πανελλαδικά, μην τυχόν απέχει η Κόρινθος και πάνε να δικάσουν οι Αθηναίοι. Δεύτερον το να μην αγοράσεις καινούργια ρούχα δεν θυμάμαι να είναι συνταγματικό δικαίωμα, τον να μην μπορείς να φτάσεις στο δικαστήριο, είναι. Όσο για την άλλη διέξοδο, αυτή του εξωτερικού θα σας θυμίσω μόνο ότι η αρχή έχει γίνει με τις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ 2770/2011, και 2771/2011. Είμαι υπερβολική, το ξέρω, δεν πειράζει.

 Καταλαβαίνω ότι πρέπει να φωνάξουμε για να προστατεύσουμε τα δικαιώματά μας, αλλά αυτό το μοντέλο μαρτυρικής διαμαρτυρίας και επιθέσεων αυτοκτονίας είναι κάτι που αγχώνει και δυσκολεύει πολλούς συναδέλφους.

Εν ολίγοις όταν ο δικηγόρος απέχει δεν σημαίνει ότι δεν δουλεύει. Το αντίθετο μάλιστα δουλεύει και δεν πληρώνεται, απέχει αλλά τρέχει στα δικαστήρια να πάρει αναβολή για την υπόθεσή του.  Δε θυμάμαι πολύ καλά… γράφει ο ΚΠολΔ ότι δίνεται αναβολή λόγω αποχής? Η ερώτηση αυτή σχετίζεται με την φυσική της επόμενη αν σε πρωτοείσακτη υπόθεση που αναβάλλεται για το νομικότατο λόγο της αποχής των δικηγόρων στη δεύτερη συζήτηση θα μπορεί να ζητήσει κάποιος αναβολή. Και ακολουθείται από σειρά ερωτημάτων και προβληματισμών που καταλήγουν στον αν η κότα κάνει το αβγό ή το αβγό την κότα.

Απέχει αλλά δεν σταματά να διαβάζει και να γράφει και παράλληλα να θυμώνει με τη δυσλειτουργία του Δημοσίου που απεργεί και απέχει σε όλα τα χρώματα, αγχώνεται για το ραντεβού που ο πελάτης του δε θα έρθει λόγω πορείας και μη λειτουργίας των μέσων.

Κυρίως όμως ο δικηγόρος όταν απέχει δεν κατεβαίνει από το γραφείο –έστω και υπόγειο γιατί κατά το άσμα στα υπόγεια είναι η θέα- στο Κολωνάκι να διαδηλώσει στο Σύνταγμα. Για να μην είμαι όμως πικρόχολη το περιεχόμενο της τελευταίας πρότασής μου το υποθέτω και δεν το τεκμηριώνω αλλιώς πέρα από την εξής απλή σκέψη ότι αν οι δικηγόροι πράγματι διαδήλωναν στο Σύνταγμα, δε θα ήταν ‘άραγε πιο εύκολο στην Ακαδημίας να στρίψουν –πεζοί- αριστερά και να προχωρήσουν περίπου 300 μέτρα για να συζητήσουν στην συνέλευση στην οποία είναι μέλη και να πουν με απλά λόγια ότι ναι τα μέτρα αυτά στον κλάδο μας είναι πολύ επιβαρυντικά, αλλά το να απέχουμε είναι ακόμη χειρότερο.

Η αποχή των δικηγόρων θα μπορούσε τέλος και με βάση τα παραπάνω να παρομοιαστεί με διαμαρτυρία πείνας και για μερικούς συναδέλφους μας αυτά τα δύο συρρέουν δυστυχώς αληθινά, συρροή αληθινή  κατ’ ιδέα, δεκτές οι διορθώσεις από συναδέλφους μάχιμους ποινικολόγους. Ελπίζω η ανάρτηση σε νομικό blog και ο σχολιασμός να μην απαιτεί άδεια από το Σύλλογο.  

ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ (?)

ΥΓ.1. Αγαπητοί κύριοι Δικαστές μας, μας παρεξηγήσατε, το νέο ημερολόγιο του ΔΣΑ 2012-2016 δεν βγήκε για να πικάρουμε εσάς, επειδή δίνετε μακρινές αναβολές… αλλά γιατί εμείς θα απέχουμε μέχρι τότε!!!!

ΥΓ.2. Φανταστείτε συζήτηση με θέμα αποχή των δικηγόρων ανάμεσα σε ένα δικηγόρο 60άρη με 25 χρόνια πάγια αντιμισθία  και ένα 30άρη μαχόμενο δικηγόρο, σαν πίνακας του Πάμπλο (ως μεγάλη θαυμάστρια έχω το θάρρος να τον αποκαλώ με το μικρό).