Από καιρό η έκταση του Ελληνικού απασχολεί την δημοσιότητα είτε με νομικές κατασκευές πρωτότυπες και φερώνυμες, είτε με συζητήσεις περιβαλλοντολότων, είτε με πολιτικές διεθνείς πρωτοβουλίες και πάντα και με ολίγα νομοθετήματα. Αρχικά θα εδίδετο μέσω διεθνούς σύμβασης σε επενδυτές με φερετζέ, στη συνέχεια θα αναβίωνε παρωχημένος θεσμός δικαίου (ο οποίος και στο χαρτί αναβίωσε) και αυτή θα ήταν η μαγική λύση. Πολεοδομικές ρυθμίσεις σωρό. Πολιτικές εξαγγελίες σωρό. Φυσικά προσλήφθηκαν και πολλοί σύμβουλοι. Φυσικά και η ανώνυμη εταιρία που ιδρύθηκε (παρότι δεν της ανήκει το ακίνητο) εν τέλει κατέστη θυγατρική του Ταμείου Αξιοποίησης ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου . Βεβαίως και για τις εντυπώσεις στον επενδυτικό κόσμο κυκλοφόρησε και μία πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος. Βεβαίως και δόθηκαν διευκρινήσεις στους υποψήφιους.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν και άλλα πολλά ανακοινώνονται σήμερα ένα προ- σχέδιο νόμου για το θέμα είδε το φως της ημέρας. Αλλάζει πρόσωπο το Ελληνικό λένε τα δημοσιεύματα.
Δέσμη ρυθμίσεων με όσα προβλέπονται για την ανάπτυξη της περιοχής του πρώην αεροδρομίου απέστειλε ο Γ. Παπακωνσταντίνου στα μέλη της κυβέρνησης. Τέλη Μαρτίου αναμένεται η κατάθεση προσφορών από τους υποψήφιους επενδυτές.
Εγώ τώρα που είμαι αφελής διερωτώμαι: είναι δυνατό μεσούσης της διαγωνιστικής διαδικασίας να αλλάξει πρόσωπο το αντικείμενο του διαγωνισμού? Ο διαγωνισμός αυτός είναι τόσο μα τόσο ευέλικτος που δίδει όρους δόμησης δηλαδή επένδυσης μετά την εορτή? Η θα γίνει νέα πρόσκληση?
Η απάντηση είναι τόσο προφανής όσο και αυτονόητη.
Οι λόγοι προβληματίζουν!
Γιατί από την "επιφάνεια" μέχρι την αφάνεια ο δρόμος είναι μακρύς και δύσβατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου