στο Στέργιο που πιστεύει στη δικαιοσύνη και την απονομή της

23 Dec στο Στέργιο που πιστεύει στη δικαιοσύνη και την απονομή της

Posted at 16:06h in Παρδαlaw by Ελένη Τροβά

αγαπητέ Στέργιε,
η χρονιά φέτος χαρακτηρίστηκε από την ένταση και την εν τέλει απαξίωση της δικαιοσύνης. Χίλιοι λόγοι που απασχόλησαν τα ΜΜΕ έθεσαν την απονομή της δικαιοσύνης στο περιθώριο.
νομοθετήματα κόσμησαν και κοσμούν το πάνθεον της δικαστικής αναποτελεσματικότητας και της πολύχρονης και μοιραίας εν τέλει καθυστέρησης απονομής δικαιοσύνης.
δικαστές ήγειραν αντιρρήσεις, δικαστές συνάντησαν την πολιτική ηγεσία, δικαστές πίστεψαν ότι είναι η στιγμή να τρίξουν τα δόντια στην πολιτική εξουσία ή να την προσκυνήσουν με βαθειά υπόκλιση.
η γνωστή σε όλους πια υπόθεση της σχολής δικαστών και των “ερώτων της” μας απασχόλησε πολλαπλά, άλλοτε με χυδαιότητα και ευτελισμό των ανθρώπινων σχέσεων, άλλοτε να συνηγορία υπέρ του ορθού κάθε είδους.
υπήρξε όπως ξέρεις και μία δικαστική απόφαση που έκρινε την σχέση των εξεταστών με τους εξεταζόμενους και την δύναμη που οφείλει να τους συνδέει για να είναι ύποπτη.
με μειοψηφία ηχηρή. υπήρξε σημαντικός διάλογος για το θέμα πάσης φύσεως.
κατανοώ την οργή των νέων που στοχεύουν στην δικαιοσύνη ως αποκατάσταση επαγγελματική, ως κοινωνικό ρόλο, ως λειτούργημα.
κατανοώ την ενόχληση των γνωστών διαδρομών που ανθίζουν σε φροντιστήρια, διδαχές, συγγένειες και γνωριμίες.
κατανοώ το πάθος των νέων στη σύγχρονη συγκυρία να βρουν ένα επιστημονικό και επαγγελματικό αποκούμπι.
όλα τα κατανοώ.
μόνον εσένα Σέργιε δεν μπόρεσα να καταλάβω και συχώρα με. Ήσουν υποψήφιος δικαστής και δούλεψες μόνος. Σε έκοψαν άδικα αν και πρώτος στα προφορικά, το ξέρω γιατί το έμαθα πριν διαβάσω στις εφημερίδες για την περίπτωσή σας. Μου το είπε σοβαρός και λυπημένος ανώτατος δικαστικός λειτουργός που έκλεισε στη συνέχεια τα μάτια. Πώς μπορούσε να γίνει διαφορετικά?
προσέφυγες στη δικαιοσύνη λες και πίστευες ότι θα μπορέσει να σε δικαιώσει, ενώ δεν είσαι αφελής.
και μετά ξαναέδωσες εξετάσεις στο σύστημα που αμφισβήτησες ενώ ήξερες τι θα γίνει.
φυσικά έγινε αυτό που όλοι γνώριζαν. Δεν πέρασες στις εξετάσεις τις γραπτές. Είτε γιατί δεν άντεξες τη δοκιμασία, είτε γιατί δεν έγραψες καλά και πάλι και ξανά, είτε γιατί έγραψες καλά αλλά ποιός ήθελε να μπλέξει μαζί σου.
με αξιοπρέπεια το αντιμετωπίζεις και συνεχίζεις.
όμως Στέργιε δεν σε καταλαβαίνω μα την αλήθεια: αφού ήξερες τι θα συνέβαινε σε όλες τις φάσεις και μπορούσες να το προβλέψεις γιατί η σύγκρουση αυτή? γιατί η εμπιστοσύνη στη δικαίωση από εκεί που δεν γίνεται να υπάρξει?
σου εύχομαι ολόψυχα καλή χρονιά και δύναμη.
εσύ δεν θα ακούσεις με δικά σου αυτιά όσα άκουσα εγώ για σένα πριν σε γνωρίσω.
Όμως οφείλω να στο πω, όπως δεν το είπα κάποτε στη φίλη μου που «κόπηκε» για μία συγγενή υψηλού προσώπου και μου το είπαν. Εζησα με αυτό και τώρα το βλέπω σε σένα ξανά.
αυτή την Ελλάδα έχουμε, αυτή τη δικαιοσύνη διαθέτουμε.
διαθέτουμε όμως και αυτή τη νεολαία που σπούδασε και κοιτάζει σ’άλλη γη και σ’αλλα μέρη. Στέργιε το φαντάζομαι ότι μάλλον θα φύγεις. Όπως και τόσοι άλλοι στη χώρα μας. Σε βεβαιώνω ότι θα μας λείψεις όπως και τα άλλα παιδιά και οι ελπίδες τους, και η αγνότητά τους και η … νεανική τους αφέλεια. Το 2017 θα μας βρει χωρίς τέτοια παιδιά και οι απουσία τους θα μας κοστίζει. Καλό ταξίδι στα όνειρά σου και στα όνειρα της γενιάς σου που δεν σεβαστήκαμε. Η απονομή της δικαιοσύνης θα είναι φτωχότερη χωρίς την απίστευτη αθωότητά σου.
με αγάπη
η χαμένη μας γενιά.