Μνημονιακά σπαράγματα

Οι μέρες το ζητούν να μιλήσουμε λίγο για το Μνημόνιο το πρώτο, αν ακολουθήσεις φυσικά δεύτερο. Ετσι παραθέτουμε μερικές αποσπασματικές σκέψεις με τρόπο περισσότερο τεχνικό από ότι συνήθως αν και με σκοπό να διαβάζονται από όλους: Στις 8 Μαΐου 2010 υπεγράφη η «Σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης» (Loan Facility Agreement) μεταξύ των περισσότερων κρατών - μελών της Ευρωζώνης και του KfW, ως δανειστών οι οποίο αντιπροσωπεύονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή , της Ελληνικής Δημοκρατίας , ως δανειολήπτη, και της Τράπεζας της Ελλάδος, ως αντιπροσώπου του δανειολήπτη . Στο ζήτημα των συμβαλλόμενων μερών πρέπει να δίδουμε πάντα σημασία για διάφορους λόγους που δεν είναι αντικείμενο του παρόντος. H συγκεκριμένη σύμβαση η οποία σχετίζεται ως προς το σκοπό και ως προς το γράμμα με το λεγόμενο Μνημόνιο και με τη Σύμβαση Intercreditor εν τέλει και παρά τις αρχικές προβέψεις του ν. 3845/2010 δεν κυρώθηκε με νόμο . Δύο ημέρες πριν από την υπογραφή των παραπάνω συμβάσεων «Σύμβασης» και «Μνημονίου» και 4 ημέρες πριν από τη Συμφωνία Έγκρισης ΔΝΤ του «Διακανονισμού Χρηματοδότησης Άμεσης Ετοιμότητας», ψηφίστηκε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος (άρθρο 109 ΚτΒ) και τέθηκε σε ισχύ ο ν. 3845/2010 (ΦΕΚ 65/652010) με τίτλο: «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας από τα κράτη-μέλη της Ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Ο νόμος αυτός αφορούσε την ανωτέρω σύμβαση σε σημαντικά ζητήματα ιδίως όμως το Μνημόνιο το οποίο και αποτέλεσε αντικείμενο πολλών συζητήσεων και μίας αίτησης ακυρώσεως που έδωσαν αφορμή για επιστημονικό διάλογο. Ο νόμος 3854/10 προέβλεψε ειδικά και μεταξύ άλλων ότι : Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου, εισάγονται στη Βουλή για κύρωση». Όμως πέντε ημέρες μετά τη δημοσίευση του ν. 3845/2010, τρεις ημέρες μετά τη σύναψη της Σύμβασης και του Μνημονίου και μία ημέρα μετά τη Συμφωνία Έγκρισης του ΔΝΤ, το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 4 του Άρθρου 1 του ν. 3845/2010 τροποποιήθηκε με το ν. 3847/2010 (ΦΕΚ Α 67/11-5-2010), Άρθρο Μόνο, παράγραφος 9, ως εξής: «Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου εισάγονται στη Βουλή για συζήτηση και ενημέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους». Θεωρήθηκε από πολλούς αναλυτές ότι η ρύθμιση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι η Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης κατά ρητή της πρόβλεψη τίθεται σε ισχύ από της υπογραφής της , οπότε η πρόβλεψη νομοθετικής κύρωσης δημιουργεί ζήτημα ως προς την σχέση της συμβατικής πρόβλεψης και της ανάγκης να κυρωθεί για να ισχύσει. Τούτο όμως θα μπορούσε να θεραπευθεί και με αναδρομική ρύθμιση ως προς την θέση της σε ισχύ ή με πρόβλεψη της κύρωσης με νόμο ως condition precendent (cp) δηλαδή ως αίρεση για την ισχύ του δανεισμού που συνηθίζεται σε δανειακές συμβάσεις που σχετίζονται με νομοθετικές κυρώσεις (όπως άλλωστε πολύ καλά γνωρίζει από το παρελθόν τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και η διεθνής δανειακή αγορά και οι νομικοί της σύμβουλοι). Κατά την άποψή μας ο κύριος λόγος που απέτρεψε την συγκεκριμένη κύρωση με νόμο είναι η ρύθμιση του εφαρμοστέου δικαίου για τη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης που είναι το αγγλικό. Πώς θα κύρωνε η Βουλή των Ελλήνων που ψηφίζει ελληνικού δικαίου κανόνες το αγγλικό δίκαιο? Ποτέ μου δεν το κατανόησα σε όλο το χρόνο που διαβάζω τους θεωρητικούς να αναλύουν τα του Μνημονίου. Μήπως τάχα δεν είναι αυτός ο λόγος που ποτέ δεν κυρώνονται οι πάσης φύσεως δανειακές συμβάσεις που αφορούν μεγάλα έργα και διέπονται από το αγγλικό δίκαιο? Σκοπός μας όμως στο παρόν δεν είναι ούτε να προβληματισθούμε για την αναγκαιότητα της κύρωσης με νόμο συμβάσεων, ούτε για το παράδοξο της κύρωσης με νόμο του ελληνικού δικαίου σύμβαση- κανόνα του αγγλικού δικαίου. Σκοπός μας είναι να εντοπίσουμε τις συνέπειες αυτής της παράδοξης προσπάθειας να κατοχυρωθεί νομικά ο δανειολήπτης με τον τρόπο που γνωρίζει και αποδέχεται, δηλαδή με το αγγλικό δίκαιο το οποίο είναι το εφαρμοστέο στην Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης με μέσα του ελληνικού νομικού συστήματος. Ιδίως με την Νομική Γνωμοδότηση του ΝΣΚ. Αξίζει επίσης να αναρωτηθούμε αν το επέτυχε. Για τα μέσα του κοινοτικού δικαίου δεν θα αναρωτηθούμε στο παρόν παρότι τόσο η αρμοδιότητα του ΔΕΕ όσο και ο ρόλος της Επιτροπής δεν μοιάζει να υποστηρίζονται από τη Συνθήκη. Πιο συγκεκριμένα θα εντοπίσουμε τον προβληματισμό μας στη σημασία της προβλεφθείσας νομικής γνωμοδότησης (legal opinion) του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και των συνεπειών από την σύνταξή της στο πλαίσιο της συγκεκριμένης σύμβασης, στη συνέχεια θα διαπιστώσουμε τι ζητούσαν και για ποιο σκοπό οι δανειστές, θα αναρωτηθούμε αν το ΝΣΚ είχε αρμοδιότητα να εκδώσει τέτοιου είδους κείμενο και αν αυτά που γράφει το σχέδιό του είναι υποστηρίξιμα κατά το ελληνικό σύστημα κανόνων και τέλος θα αναρωτηθούμε αν βλέπαμε ποτέ το συγκεκριμένο έγγραφο σε ποιες παράξενες ατροπούς θα μπορούσε να μας οδηγήσει.   Η πρόβλεψη της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης για την έκδοση Legal Opinion (Νομικής Γνωμοδότησης) Η Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνση προσαρτά σε σχέδιο την Νομική Γνωμοδότηση (Legal Opinion) το ρόλο και το σκοπό της οποίας περιγράφει στο κείμενό της. Η συγκεκριμένη σύμβαση που διέπεται από αγγλικό δίκαιο αξιώνει την συγκεκριμένη γνωμοδότηση ως εγγύηση για το κύρος συγκεκριμένων κυρίως διατάξεών της στο ελληνικό σύστημα δικαίου. Φυσικά όταν συντάχθηκε η δανειακή σύμβαση ο συντάκτης της υπέθετε ότι θα κυρωθεί με νόμο. Μια αγγλικού δικαίου σύμβαση θα κυρωνόταν με ελληνικό νόμο( sic!). Τέλος πάντως αυτό δεν έγινε ποτέ και έτσι γλυτώσαμε αυτό το νομικό ερώτημα. Το υπόδειγμα αυτό που προσαρτάται ως παράρτημα 4 ορίζει: ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4 ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΝΟΜΙΚΗΣ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΣ (Επίσημο έγγραφο του Νομικού Συμβούλου του Κράτους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Νομικού Συμβούλου του Κράτους του Υπουργείου Οικονομικών) [Τόπος, ημερομηνία] Προς: Ευρωπαϊκή Επιτροπή [Διεύθυνση] Θέμα: Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης μεταξύ ορισμένων Κρατών Μελών της Ευρωζώνης και της KfW (ως Δανειστών) και της Ελληνικής Δημοκρατίας (ως Δανειολήπτη) και της Τράπεζας της Ελλάδας (ως Αντιπροσώπου του Δανειολήπτη) που υπεγράφη την [•] 2010 Αγαπητοί κύριοι, Με την ιδιότητά μας του Νομικού Συμβούλου του Κράτους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Νομικού Συμβούλου του Κράτους του Υπουργείου Οικονομικών, αναφερόμαστε στην εν θέματι Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης και τα Παραρτήματά της που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτής (εφεξής αναφερόμενη ως η «Σύμβαση"), που συνάφθηκε, μεταξύ άλλων, μεταξύ ορισμένων Κρατών Μελών της Ευρωζώνης και της KfW (στο εξής οι "Δανειστές") και της Ελληνικής Δημοκρατίας (στο εξής ο «Δανειολήπτης»), την [•]. Επίσης, αναφερόμαστε στο Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής πολιτικής, Μνημόνιο για τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής και Τεχνικό Μνημόνιο Συνεννόησης (στο εξής αναφερόμενα μαζί ως «Μνημόνιο Συνεννόησης»). Δηλώνουμε ότι έχουμε πλήρη αρμοδιότητα για την έκδοση αυτής της νομικής γνωμοδότησης σε σχέση με τη Σύμβαση για λογαριασμό του Δανειολήπτη. Έχουμε διακριβώσει τα πρωτότυπα της Σύμβασης και του Μνημονίου Συνεννόησης. Έχουμε επίσης ελέγξει τις σχετικές διατάξεις του εθνικού και διεθνούς δικαίου που διέπουν το Δανειολήπτη και τον Αντιπρόσωπο του Δανειολήπτη, τις εξουσιοδοτήσεις προς υπογραφή, καθώς και κάθε άλλο έγγραφο, που κρίναμε αναγκαίο ή κατάλληλο. Επιπλέον, έχουμε διενεργήσει κάθε άλλη έρευνα και έχουμε εξετάσει κάθε νομικό ζήτημα, που κρίναμε ως σχετικό με την έκφραση της παρούσας γνώμης. Τεκμαίρονται ως αληθείς (α) η γνησιότητα όλων των υπογραφών (εκτός των υπογραφών του Δανειολήπτη και του Αντιπροσώπου του Δανειολήπτη) και η συμφωνία όλων των αντιγράφων με τα πρωτότυπα, (β) η ικανότητα και αρμοδιότητα σύναψης της Σύμβασης και η έγκυρη εξουσιοδότηση και υπογραφή από κάθε συμβαλλόμενο μέρος εκτός του Δανειολήπτη και του Αντιπροσώπου του Δανειολήπτη και γ) η εγκυρότητα, δεσμευτική ισχύς και εκτελεστότητα της Σύμβασης για κάθε συμβαλλόμενο μέρος σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο. Οι όροι που χρησιμοποιούνται και για τους οποίους δεν δίνονται ορισμοί στην παρούσα γνωμοδότηση έχουν την έννοια που έχει καθορισθεί στη Σύμβαση και στο Μνημόνιο Συνεννόησης. Η γνωμοδότηση αυτή περιορίζεται στο ελληνικό δίκαιο όπως αυτό ισχύει κατά την ημερομηνία της γνωμοδότησης αυτής. Με την επιφύλαξη των ανωτέρω, η γνώμη μας είναι ότι: 1. Κατ’ εφαρμογή των νομοθετικών, κανονιστικών και νομικά δεσμευτικών αποφάσεων που ισχύουν σήμερα στην Ελληνική Δημοκρατία, ο Δανειολήπτης, σε εκτέλεση της Σύμβασης και του Μνημονίου Συνεννόησης από τον […ονοματεπώνυμο], Υπουργό Οικονομικών, έχει έγκυρα και αμετάκλητα δεσμευθεί να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις του στο πλαίσιο αυτό. Ειδικότερα, οι διατάξεις της Σύμβασης που αφορούν την προκαταβολή Δανείων είναι απολύτως έγκυρες. Η εκ μέρους του Δανειολήπτη εφαρμογή, αποδοχή και καλή εκτέλεση της Σύμβασης και του Μνημονίου Συνεννόησης: (i) έχουν πλήρως εγκριθεί με το σύνολο των απαραίτητων συγκαταθέσεων, ενεργειών, εγκρίσεων και εξουσιοδοτήσεων και (ii) δεν έχουν και δεν πρόκειται να παραβιάσουν οποιονδήποτε εφαρμοστέο κανόνα δικαίου ή απόφαση αρμόδιας αρχής ή οποιαδήποτε δεσμευτική συμφωνία ή συνθήκη. Καμία διάταξη στη Σύμβαση αυτή δεν αντιβαίνει ή περιορίζει τα δικαιώματα του Δανειολήπτη να προβαίνει σε έγκαιρη και πραγματική πληρωμή για οποιοδήποτε οφειλόμενο ποσό ως κεφάλαιο, τόκο ή άλλη επιβάρυνση στο πλαίσιο της Σύμβασης. Η Σύμβαση και το Μνημόνιο Συνεννόησης είναι στην κατάλληλη νομική μορφή, σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία, για την εφαρμογή κατά του Δανειολήπτη και του Αντιπροσώπου του Δανειολήπτη. Η εφαρμογή της Σύμβασης δεν είναι αντίθετη με κανόνες δημόσιας τάξης του ελληνικού δικαίου, με τη δημόσια τάξη στην Ελληνική Δημοκρατία, με τις διεθνείς συνθήκες ή τις γενικώς παραδεδεγμένες αρχές του διεθνούς δικαίου που δεσμεύουν τον Δανειολήπτη. Προκειμένου να διασφαλισθεί η νομιμότητα, η εγκυρότητα ή εκτελεστότητα της Σύμβασης και του Μνημονίου Συνεννόησης, δεν είναι απαραίτητο αυτά να κατατεθούν, καταχωρηθούν ή εγγραφούν σε οποιαδήποτε δικαστική ή άλλη αρχή στην Ελληνική Δημοκρατία. Δεν οφείλονται φόροι, τέλη ή άλλες επιβαρύνσεις που επιβάλλονται από την Ελληνική Δημοκρατία ή οποιαδήποτε φορολογική αρχή αυτής ή εντός αυτής για την εκτέλεση και συμμόρφωση προς τη Σύμβαση ούτε για την πληρωμή ή μεταβίβαση κεφαλαίου, τόκων, προμηθειών και άλλων δαπανών που οφείλονται δυνάμει της Σύμβασης. Δεν απαιτείται έλεγχος συναλλάγματος και δεν οφείλεται χρέωση ή άλλη προμήθεια για τη μεταβίβαση οποιουδήποτε οφειλόμενου ποσού βάσει της Σύμβασης. Η συνυπογραφή της Σύμβασης και του Μνημονίου Συνεννόησης από τον […ονοματεπώνυμο], Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, δεσμεύει νόμιμα και έγκυρα τον Αντιπρόσωπο του Δανειολήπτη. Ο ορισμός του αγγλικού δικαίου ως εφαρμοστέου δικαίου για την Σύμβαση αποτελεί έγκυρη επιλογή δικαίου, που δεσμεύει το Δανειολήπτη σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο. Ο Δανειολήπτης υπάγεται νόμιμα, αποτελεσματικά και αμετάκλητα στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τη Σύμβαση και κάθε απόφαση του δικαστηρίου αυτού θα είναι οριστική και εκτελεστή στην Ελληνική Δημοκρατία. Ούτε ο Δανειολήπτης ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή διαφορετικά λόγω της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης – συντηρητικής ή αναγκαστικής - ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη Σύμβαση. Η εφαρμογή της Σύμβασης και του Μνημονίου Συνεννόησης πραγματοποιείται σύμφωνα με τις διατάξεις των […αναφορά των διατάξεων του εθνικού δικαίου]. Η Σύμβαση και το Μνημόνιο Συνεννόησης έχουν κυρωθεί νόμιμα σύμφωνα με τις διατάξεις των […αναφορά των διατάξεων του εθνικού δικαίου]. 1. Εν κατακλείδι, η Σύμβαση και το Μνημόνιο Συνεννόησης έχουν νομίμως συναφθεί/εκτελεσθεί εκ μέρους του Δανειολήπτη και όλες οι υποχρεώσεις του Δανειολήπτη αναφορικά με τη Σύμβαση και το Μνημόνιο Συνεννόησης είναι έγκυρες, δεσμευτικές και εκτελεστές σύμφωνα με τους όρους τους και δεν απαιτείται κάτι επιπλέον για να τεθούν αυτά σε εφαρμογή. Ο Νομικός Σύμβουλος του Κράτους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο Νομικός Σύμβουλος του Κράτους του Υπουργείου Οικονομικών Μια σειρά άλλων διατάξεων αναδεικνύει το εύρος και τη σημασία της νομικής αυτής γνωμοδότησης. Οι ακόλουθες: 3. ΑΝΑΛΗΨΕΙΣ, ΚΑΘΑΡΟ ΠΟΣΟ ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟΙ ΟΡΟΙ (3) Το Αίτημα Χρηματοδότησης είναι αμετάκλητο και δεν θεωρείται ότι έχει δεόντως ολοκληρωθεί εάν δεν προσδιορίζει τουλάχιστον τα ακόλουθα: (α) στην παραλαβή από την Επιτροπή νομικής γνωμοδότησης που ικανοποιεί τους Δανειστές, και παρέχεται από τον Νομικό Σύμβουλο του Κράτους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και από τον Νομικό Σύμβουλο του Υπουργείου Οικονομικών, με βάση το υπόδειγμα που προβλέπεται στο Παράρτημα 4. Η εν λόγω γνωμοδότηση πρέπει να φέρει ημερομηνία, όχι μεταγενέστερη της ημερομηνίας υποβολής του Αιτήματος Χρηματοδότησης. Ο Δανειολήπτης αναλαμβάνει την υποχρέωση να ενημερώσει τους Δανειστές αμέσως αν, μεταξύ της ημερομηνίας της γνωμοδότησης και της Ημερομηνίας Εκταμίευσης, έχει επέλθει οποιοδήποτε συμβάν που θα καθιστούσε εσφαλμένη οποιαδήποτε δήλωση περιέχεται στη γνωμοδότηση· 15. ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ (1) Μετά την υπογραφή της από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη, η παρούσα Σύμβαση τίθεται σε ισχύ από την ημερομηνία που: (α) οι Δανειστές λάβουν την επίσημη ανακοίνωση υπό μορφή Νομικής Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβούλου του Κράτους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Νομικού Συμβούλου του Κράτους του Υπουργείου Οικονομικών σύμφωνα με το υπόδειγμα του Παραρτήματος 4 ότι η Σύμβαση αυτή έχει νομίμως συναφθεί εκ μέρους του Δανειολήπτη και όλες οι υποχρεώσεις του Δανειολήπτη σε σχέση με τη Σύμβαση αυτή είναι έγκυρες, δεσμευτικές και εκτελεστές σύμφωνα με τους όρους τους και τίποτα περαιτέρω δεν απαιτείται για να τεθούν σε ισχύ. 17. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ Τα Παραρτήματα της παρούσας Σύμβασης αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα αυτής: ………………….. 4. Υπόδειγμα Νομικής Γνωμοδότησης Κατά συνέπεια η υπογραφή και προσάρτηση της Νομικής αυτής Γνωμοδότησης αποτελεί προϋπόθεση για τη θέση σε ισχύ της Δανειακής Σύμβασης αλλά και κάθε Αιτήματος Χρηματοδότησης. Η συγκεκριμένη γνωμοδότηση που συνηθίζεται σε αγγλικές δανειακές συμβάσεις αποκτά μια ιδιάζουσα σημασία και καθιστά το κύρος του μνημονίου υποκείμενο σε μία παράδοξη κυκλικότητα. Το δίχως άλλο δεν είναι τυχαίο όπως επισημάνθηκε στη Βουλή , ότι υπογράφθηκε από συγκεκριμένα πρόσωπα η τύχη των οποίων στη συνέχεια ήταν λαμπρή .   Η αρμοδιότητα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Με αφορμή τα ο ζήτημα που εξετάζουμε διερωτάται κανείς αν το ΝΣΚ είχε αρμοδιότητα να συντάξει τέτοια Legal Opinion. Διότι ως γνωστόν το ΝΣΚ δύναται να κάνει μόνον ότι ο νόμος προβλέπει γι’αυτό. Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ρυθμίζεται από το άρθρο 100 Α του Συντάγματος και το ν. 3086/2002 Οργανισμός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και κατάσταση των Λειτουργών και των Υπαλλήλων του όπως ισχύει (ΦΕΚ Α΄ 324/23.12.2002) καθώς και το ΠΔ 238/2003 περί εκτελέσεως των διατάξεων περί Νομικού Συμβουλίου του Κράτους(ΦΕΚ Α΄ 214/9.9.2003). Σύμφωνα με το άρθρο 1 του νόμου 3086/2002 Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (Ν.Σ.Κ.) αποτελεί ενιαία, ανώτατη Αρχή του Κράτους και υπάγεται απευθείας στον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του ίδιου νόμου ορίζονται οι αρμοδιότητες του ΝΣΚ αναλυτικά ως ακολούθως: Στην αρμοδιότητα του Ν.Σ.Κ. υπάγονται: α) Η δικαστική υπεράσπιση των συμφερόντων του Κράτους και γενικότερα η νομική υποστήριξή του. β) Η υποστήριξη των υποθέσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 9 και 15 του Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του Ν. 2594/1998 (ΦΕΚ 62 Α΄) και του άρθρου 56 παρ. 31l περ. α` έως ε` του Π.Δ. 230/1998 (ΦΕΚ 177 Α΄). γ) Η υποστήριξη των υπηρεσιών της Διοίκησης σε θέματα κοινοτικού δικαίου με την επιφύλαξη των διατάξεων που αναφέρονται στην περίπτωση β΄ της παραγράφου αυτής. δ) Η διενέργεια όλων των δικαστικών πράξεων, που αναφέρονται στο άρθρο 6 της Πολυμερούς Σύμβασης "Περί διεκδικήσεως διατροφής εις την αλλοδαπήν" που κυρώθηκε με το Ν.Δ. 4421/1964 (ΦΕΚ 215 Α΄) και ανάγονται στα καθήκοντα του Υπουργείου Δικαιοσύνης. ε) Η διεξαγωγή των δικαστικών πράξεων, που προβλέπονται στις διεθνείς συμβάσεις δικαστικής αρωγής σε ποινικές, αστικές και εμπορικές υποθέσεις, στις οποίες η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος και συνιστούν καθήκοντα του Υπουργείου Δικαιοσύνης ως κεντρικής αρχής. στ) Η καθοδήγηση των ενεργειών της Διοίκησης με νομικές γνωμοδοτήσεις. ζ) Η αναγνώριση απαιτήσεων κατά του Δημοσίου, ο συμβιβασμός σε διαφορές με αυτό και η ρύθμιση χρεών πτωxών οφειλετών του Δημοσίου. η) Η γνωμοδότηση για την υπαγωγή διαφορών του Δημοσίου σε διαιτησία και ο ορισμός διαιτητών του. θ) Η υπεράσπιση δημοσίων υπαλλήλων σε ποινικά δικαστήρια, εφόσον προβλέπεται τούτο από ειδική διάταξη νόμου. (ι Η γνωμοδότηση για το παραδεκτό και βάσιμο των αναιρέσεων του Δημοσίου και Ν.Π.Δ.Δ. σύμφωνα με το άρθρο 12 του Ν. 2298/1995 (ΦΕΚ 62 Α΄), όπως κάθε φορά ισχύει) . ια) Η επεξεργασία των σχεδίων νόμων, διαταγμάτων και κανονιστικών υπουργικών αποφάσεων, που παραπέμπονται αρμοδίως σ` αυτό. ιβ) Η δικαστική υπεράσπιση και γενικότερα η νομική υποστήριξη Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών, των οποίων η νομική υπηρεσία διεξάγεται από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ή από μέλη του σύμφωνα με ειδικές διατάξεις. Σε κανένα σημείο δηλαδή ο νόμος δεν επιτρέπει στο ΝΣΚ να παρέχει ανάλογες γνωμοδοτήσεις Legal Opinions (που επαναλαμβάνουμε διέπονται και ερμηνεύονται ως προς τη σημασία και το σκοπό τους από το αγγλικό δίκαιο ). Πρόσφατα δηλαδή το 2011 και μετά τη σύναψη της Δανειακής Σύμβασης προστέθηκε η ρύθμιση αυτή στο νόμο. Κατά το άρθρο 24 παρ.7 Ν.4002/2011,ΦΕΚ Α 180/22.8.2011εισήχθη ειδική ρύθμιση με το ακόλουθο περιεχόμενο: "Με απόφαση του Προέδρου του Ν.Σ.Κ., σε ειδικές περιπτώσεις, εφόσον κρίνεται απαραίτητο για την άσκηση των αρμοδιοτήτων του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, που προβλέπονται στο άρθρο 2 του ν. 3086/2002 (Α` 324), επιτρέπεται η ανάθεση συλλογής ή επεξεργασίας στοιχείων, καθώς και η σύνταξη τεχνικών ή άλλων εκθέσεων, σε τρίτους. Κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, οι τρίτοι οφείλουν να τηρούν εχεμύθεια για όσα γεγονότα ή πληροφορίες περιήλθαν σε γνώση τους, στο πλαίσιο της ανάθεσης αυτής. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, μετά από εισήγηση του Προέδρου του Ν.Σ.Κ. καθορίζονται οι ειδικότερες προϋποθέσεις, η διαδικασία ανάθεσης των υπηρεσιών που προβλέπεται στην παράγραφο αυτή, κατά παρέκκλιση των διατάξεων των άρθρων 82 έως και 85 του ν. 2362/1995 (Α` 247) και κάθε αναγκαίο ζήτημα για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής". Η ρύθμιση αυτή που δεν έχει αναδρομικό χαρακτήρα επιδίωξε μάλλον να καλύψει το κενό της αρμοδιότητας του ΝΣΚ για την έκδοση Legal Opinion. Υποθέτουμε ότι στο μέλλον θα μπορεί στο πλαίσιο της συγκεκριμένης διάταξη πλην διερωτώμεθα έντονα για το παρελθόν! Κατά συνέπεια το ΝΣΚ και οι εκπρόσωποί του αφενός υπέγραψαν αναρμόδια το σχέδιο κειμένου που τους παρασχέθηκε αφετέρου βεβαίωσαν ένα περιεχόμενο στη βάση της προσδοκίας ότι η δανειακή θα κυρωνόταν με νόμο και έτσι θα μπορούσαν να συμπληρωθούν οι περίφημες τελείες που λείπουν. Μια και η κύρωση δεν έλαβε χώρα διερωτάται κανείς τι ακριβώς έγραψαν στην κρίσιμες τελείες οι εκπρόσωποι του ΝΣΚ! Συμπέρασμα Τα συμπεράσματα είναι προφανή για το κύρος της Δανειακής Σύμβασης όσο και της Γνωμοδότησης του ΝΣΚ. Μάλλον η πρώτη ποτέ δεν τέθηκε σε ισχύ και μάλλον οι ρήτρες της ικανοποιήθηκαν χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το Παράρτημα 4. Όσο για τον κακό και μοχθηρό συντάκτη του παρόντος δεν μπορεί να μην αναρωτηθεί τι τελικώς έγραφε το κείμενο όπως υπογράφθηκε. Θα μπορούσε ίσως η πρόσβαση στα έγγραφα να μας επιτρέψει να το δούμε? Έχουμε έννομο συμφέρον? Θα άξιζε κάποιος να καταθέσει μία αίτηση σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας. Εδώ ή στον Ευρωπαίο Συνήγορο του Πολίτη σύμφωνα με τις διατάξεις που τον διέπουν. Άμα το πάρει και το δει βλέπει τι θα κάνει. Αυτά τα ολίγα για σήμερα και άλλη μέρα θα συζητήσουμε για τους συμβαλλόμενους και άλλα τινά παράδοξα και πονεμένα. Το κείμενο έχει αρκετές παραπομπές και παρατίθεται σε σύντμηση για τις ανάγκες της επικαιρότητας.