Τα τελευταία χρόνια φαίνεται να ακμάζει η δημιουργία μιας συγκεκριμένης κατηγορίας παραγόντων της οικονομικής ζωής: οι σύμβουλοι. Και δεν εννοώ τους νομικούς συμβούλους, τους δικηγόρους δηλαδή, που έχουν ένα συγκεκριμένο ρόλο (διότι βεβαίως υπάρχουν και νομικοί σύμβουλοι κατά το όνομα που δεν ασκούν το συγκεκριμένο ρόλο αλλά είναι και αυτοί σύμβουλοι γενικώς..........).
Τι είναι λοιπόν αυτοί οι σύμβουλοι? παρέχοντες υπηρεσίες κάποιου είδους απασχολούνται και πληρώνονται ακριβά. Συμβουλεύουν τα κράτη αλλά και τους ιδιώτες. Ο ρόλος τους είναι περισσότερο θεσμικός παρά σαφής: κάθονται δίπλα. Παραδείγματος χάριν οι σύμβουλοι γάμου δεν είναι ούτε νύφη, ούτε γαμπρός, ούτε πεθερικά, ούτε καλεσμένοι. Οι σύμβουλοι γάμου όμως σου λένε πώς είναι ο σωστός γάμος αν θελήσεις να προβείς στο απονενοημένο διάβημα. Εφόσον δεν ξέρεις να παντρεύεσαι από μόνος σου δίνουν ένα χεράκι και πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους. Η δικαιολογία είναι ότι απαιτείται εξειδίκευση και δεν υπάρχει χρόνος από την πλευρά των ενδιαφερομένων.Υπάρχουν επίσης σύμβουλοι που σου λένε πού να φας,σου βρίσκουν παρέα και σε ντύνουν κατάλληλα. Η συμβουλή έχει να κάνει με τον τρόπο ζωής που μάλλον δεν ξέρει κανείς να διάγει.
Υπάρχουν όμως και άλλοι σύμβουλοι. Αυτοί που μαθαίνουν ιδίως στα κράτη πώς να συνδέονται με τη διεθνή αγορά, πώς να έχουν το σωστό σύνταγμα, πώς να νομοθετούν ή πώς να επιλέγουν επενδυτές. Οι σύμβλουλοι αυτοί έχουν ακόμη πιό παράδοξο ρόλο καθώς οι κρατικές αρμοδιότητες έχουν συνταγματική βάση και συνήθως αποτελούν αντικείμενο του αρμόδιου υπουργού. Οι σύμβουλοι όμως δεν είναι κυβερνητικά όργανα. Δεν έχουν καμία ευθύνη. Και πάντως πληρώνονται καλύτερα από τους Υπουργούς.
Οι σύμβουλοι αυτοί είναι διεθνές φαινόμενο. Ανθίζει μέσα σε κρίσεις,μετά από πολέμους πάσης φύσεως, κατευθύνεται ανεξέλεγκτα και πάντως έχει συγκεκριμένα ονόματα με διεθνή απόχρωση. Διότι αν και τα κράτη είναι ντόπια σαν αρνιά, οι σύμβουλοι είναι διεθνείς έστω και αν εσύ είναι κάποιος από αυτούς, η η θειά μου η πενταγιώτισα.
Αυτοί λοιπόν οι σύμβουλοι που κάθε μέρα έρχονται να σώσουν και να βελτιώσουν όσο μπορούν τον κόσμο μας με προβληματίζουν πιό πολύ και από τους αγιασμούς ή τα ξόρκια. Διότι κάποτα σε καιρούς καταστροφών μια λιτανεία αρκούσε. Ο κατάλληλος ιερέας βοηθούσε με την πίστη του και το κύρος του θεού που εκπροσωπούσε προσφέροντας την ανεκτίμητη ελπίδα στον κόσμο που έγλειφε τις πληγές του.
Οι σύμβουλοι όμως σήμερα δεν κάνουν ούτε προσευχές, ούτε προσφέρουν ελπίδα αλλά κοστίζουν τόσο περισσότερο όσο λιγώτερα κάνουν.
Η συζήτηση για το θέμα είναι καθημερινή. Πολλοί μάλιστα χαίρονται να δουλεύουν τα παιδιά τους σε τέτοια μαγαζιά για να γνωρίσουν καλό κόσμο και να φοράνε κοστούμι. Και πολλά παιδιά ονειρεύονται να ακουμπήσουν τα πτυχία τους στο ράφι κάποιου συμούλου που θα κάνει τα τζάμια μας αόρατα και θα θεραπεύσει τους χωλούς και τους τυφλούς αφήνοντας στο τέλος το θαύμα της Κανά.
Ποιό θα αναρωτηθείτε ίσως είναι το νομικό ζήτημα των σκέψεων αυτών...
Μα οι σύμβουλοι αποτελούν την αιχμή των ημερών και προσλαμβάνονται με ζήλο για να μας σώσουν. Με διάφορα νομικά προσχήματα, ακατάλληλα και για πρωτοετείς της νομικής αναλαμβάνουν με αναθέσεις να προβούν σε παντοειδείς λιτανείες. Είτε λοιπόν κανείς ονειρεύεται να αποτελέσει ένα κομμάτι τους είτε επιθυμεί να τους ξεγυμνώσει και να αποκαλύψει τον ιστορικό τους ρόλο οφείλει να ξυπνά και να κοιμάται ενθυμούμενος ότι οι διαμεσολαβήσεις στις κρίσιμες συγκυρίες απαιτούν την βοήθεια κάποιου πανάγαθου όποιος και να είναι αυτός, έστω και τράπεζα σε άλλες εποχές που υπήρχε ρευστότητα. Χωρίς αυτόν τον "πανάγαθο" οι σύμβουλοι απλώς διαμεσολαβούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου