και η τελευταία των Μεταλλείων Κασσάνδρας ΣτΕ 551/2015

η χθεσινή απόφαση του ΣτΕ συμπληρώνεται σήμερα με την έκδοση και της υπ αρ. 551/2015 απόφασης του ΣτΕ επί της υπ αρ. 7803/11 αίτησης ακύρωσης κατά της εγκριτικής απόφασης της ΜΠΕ. Η απόφαση αυτή, όπως και οι δύο προηγούμενες (1492/2013 και 549/2015) απορρίπτει την υπ αρ. 7803/2011 αίτηση ακύρωσης κατά της κοινής υπουργικής απόφασης 201745/26.7.2011 με την οποία εγκρίθη­καν οι περιβαλλοντικοί όροι των έργων : αα) «ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΕΣ – ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ», και ββ) «ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ, ΚΑΘΑΡ1ΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΧΩΡΟΥ ΑΠΟΘΕΣΗΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΤΕΛΜΑΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ» της εταιρείας’ «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε.Μ.Β.Χ.» στο Νομό Χαλκιδικής, και κάθε συναφούς, προγενέ­στερης ή μεταγενέστερης, πράξης ή παράλειψης της Διοικήσεως και δέχεται τις παρεμβάσεις του Ελληνικού Χρυσού,  του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Νομού Χαλκιδικής και του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων.

Οι τρεις πλέον αυτές αποφάσεις του ΣτΕ αποτελούν από πλευράς του Ανωτάτου Ακυρωτικού εμφατικό επιστέγασμα της νομιμότητας της περιβαλλοντικής αδειοδότησης του έργου.

Και η τελευταία αυτή  απόφαση που επαναλαμβάνει πολλά σημεία από την προηγηθείσα υπ αρ. 1492/2013, αλλά και την 549/2015, απορρίπτει το σύνολο των ισχυρισμών των αντιδίκων είτε ως αβάσιμους είτε ως απαράδεκτους και θεωρεί ως μη σημαντικές τις επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Βασικά σημεία της απόφασης:

- Βεβαιώνεται επί λέξει ότι "η παρεμβαίνουσα υπέβαλε ολοκληρωμένο επενδυτικό σχέδιο ανάπτυξης των Μεταλλείων Κασσάνδρας επί του οποίου γνωμοδότησε θετικά η Διεύθυνση Μεταλλ. και Βιομηχ. Ορκυτών". Η επένδυση εκλαμβάνεται ως ενιαία (Ολυμπιάδα, Σκουριές, Μαύρες Πέτρες) και δεν χωρεί εξέταση εναλλακτικών λύσεων ως προς το εύρος της εκμετάλλευσης, καθώς έτσι θα ματαιωθεί όλο το σχέδιο.

-  Κρίθηκε ότι η πλήρης αξιοποίηση των ήδη διαπιστωμένων και αξιόλογων κοιτασμάτων, όπως αυτά περιγράφονται στο επενδυτικό σχέδιο και στην υποβληθείσα Μ.Π.Ε., μέσω μεταλλουργικής επεξεργασίας, σύμφωνα με τις συμβατικές δεσμεύσεις της παρεμβαίνουσας, και η μη εξέταση, πέραν της μηδενικής, άλλων εναλλακτικών λύσεων ως προς την έκταση εκμετάλλευσης των διερευνημένων κοιτασμάτων, δεν καθιστά πλημμελώς αιτιολογημένη την προσβαλλόμενη απόφαση, αφού εναρμονίζεται με τις προπαρατεθείσες κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής πολιτικής και του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού για την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και έχει σχεδιασθεί ώστε να επιτυγχάνεται αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος μέσω της χρήσης βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών και ορθών πρακτικών και των εγκριθέντων περιβαλλοντικών όρων.

- Οι εγκαταστάσεις στην περιοχή Ολυμπιάδας δεν θίγουν και βρίσκονται εκτός των οικοτόπων ειδικής προστασίας του δικτύου Natura 2000. Απορρίπτονται ως αβάσιμοι οι ισχυρισμοί των αντιδίκων περί πλημμελούς αιτιολογίας της προσβαλλόμενης και ότι δεν έγινε αξιολόγηση των επιπτώσεων από την εκτεταμένη αποψίλωση.(σκέψη 11)

- Απορρίπτεται ως αβάσιμος ο ισχυρισμός περί αντίθεσης στην οδηγία 92/43/ΕΟΚ. Αβάσιμα τα προβαλλόμενα από τους αντιδίκους περί πλημμέλειας της προσβαλλόμενης για το λόγο ότι η δέουσα εκτίμηση δεν είναι διακριτή και σε ξεχωριστή μορφή από τη ΜΠΕ επί της βάση της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ, δεδομένου ότι η οδηγία 92/43 δεν καθορίζει ειδική μεθοδολογία διεξαγωγής της δέουσας εκτίμησης (σκέψη 13)

- Απορριπτέα ως αβάσιμα τα προβαλλόμενα ότι η δραστηριότητα θα προκαλέσει σημαντική παρενόχληση και καταστροφή των τόπων αναπαραγωγής και ανάπαυσης σε είδη προτεραιότητας (λύκος, βίδρα) (σκέψη 14).

- Απορριπτέος ω ς αβάσιμος ο λόγος περί αντίθεσης στην οδηγία 2000/60/ΕΚ διότι η άντληση και χρήση νερού κατά την εξόρυξη και τις συνοδές τις δραστηριότητες δεν συνιστά έργο διαχείρισης και αξιοποίησης των υδατικών πόρων και δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ως άνω οδηγίας. (σκέψη 15)

- Αναφορικά με τις επιπτώσεις στα ύδατα της περιοχής είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι οι ισχυρισμοί των αντιδίκων καθώς τα ζητήματα που αφορούν τη διατήρηση επαρκούς υδρολογικού ισοζυγίου και τη διατήρηση των υδατικών συστημάτων της περιοχής από ποσοτικής και ποιοτικής άποψης έχουν αντιμετωπισθεί  εξαντλητικά και αποτελεσματικά κατά την ανέλεγκτη κρίση της Διοίκησης με τους Περιβαλλοντικούς Όρους (π.ο.) που έχουν τεθεί. (σκέψη 16).

- Αναφορικά με την οδηγία 2006/118/ΕΚ κρίνεται ότι με τον π.ο. δ1.26 διασφαλίζεται πλήρως η συμμόρφωση με την οδηγία αυτή (σκέψη 17).

- Σε σχέση με το ατμοσφαιρικό περιβάλλον κρίνονται αβάσιμοι οι ισχυρισμοί των αντιδίκων περί υποτίμησης των εκπεμπόμενων ρύπων και σωματιδίων επιβάρυνσης σε βαρέα μέταλλα και κυρίως Ας, κατά το μέρος που πλήττουν την επάρκεια και την καταλληλότητα της μεθοδολογίας που χρησιμοποιήθηκε. (σκέψη 18).

- Απορριπτέος ως αβάσιμος ο λόγος με τον οποίο προβάλλεται ότι κατά παράβαση του αρ.9 της οδηγίας 2008/1/ΕΚ και το αρ.14 της οδηγίας 2010/75/ΕΕ, η προσβαλλόμενη δεν περιλαμβάνει οριακές τιμές των εκπεμπόμενων ρυπογόνων ουσιών αλλά αρκείται στην παράθεση της νομοθεσίας που ορίζει τα όρια των εκπομπών (σκεψη 20).

- Σε σχέση με τη διαχείριση αποβλήτων (ασφαλή απόθεση) οι ισχυρισμοί των αντιδίκων είναι αβάσιμοι και απαράδεκτοι κατά το μέρος που πλήττουν τεχνικές κρίσεις της Διοίκησης (σκέψη 21).

- Αναφορικά με τους ισχυρισμούς των αντιδίκων ότι η ΜΠΕ δεν εκτιμά τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, αυτοί είναι αβάσιμοι διότι κάτι τέτοιο προκύπτει από το Ειδικό Παράρτημα VIII της ΜΠΕ και είναι και αόριστοι διότι δεν προσδιορίζουν οι αντίδικοι ποιές έμμεσες επιπτώσεις προκαλούνται στο περιβάλλον των οποίων η εκτίμηση παραλείπεται (σκέψη 22).

- Αναφορικά με την οδηγία 2001/42/ΕΚ κρίνεται αβάσιμος ο ισχυρισμός των αντιδίκων ότι δεν έχει τηρηθεί η διαδικασία διαβούλευσης με τις δημόσιες αρχές και το ενδιαφερόμενο κοινό. (σκέψη 23).

- Αναφορικά με την Περιβαλλοντική Ευθύνη (οδηγία 2004/35/ΕΚ) απορρίπτεται ως απαράδεκτος ο ισχυρισμός των αντιδίκων σε σχέση με την αναφορά στις διατάξεις της Σύμβασης Μεταβίβασης, διότι ο ισχυρισμός αυτός δεν αναφέρεται σε πλημμέλειες της προσβαλλόμενης πράξης, αλλά στη Σύμβαση που δεν εντάσσεται στη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Περαιτέρω κρίνεται και αβάσιμος καθώς σύμφωνα με τη ΜΠΕ παραμένει ακέραια η ευθύνη της εταιρίας προς αποκατάσταση των ζημιών που τυχόν προξενηθούν από τις δραστηριότητές της. (σκέψη 24).

- Το σχέδιο επένδυσης κρίνεται συμφέρον για την τοπική και εθνική οικονομία και προβλέπει τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ο συσχετισμός δε του προβαλλόμενου λόγου ακύρωσης με τις συμβατικές διατάξεις τον καθιστά απαράδεκτο , διότι ο ισχυρισμός αυτός δεν αναφέρεται σε πλημμέλειες της προσβαλλόμενης πράξης.(σκέψη 25).