Μια υπόθεση συκοφαντικής δυσφήμισης έγινε η αφορμή πριν από χρόνια να πάρει τεράστιες διαστάσεις η καριέρα της κ. Ελισ. Παπαζώη υπουργού τότε του ΠΑΣΟΚ . Η φασαρία δια του ραδιοφώνου έδωσε λαβή στο τέλος μιας σημαντικής πολιτικής καριέρας αφού ναι μεν κέρδισε όλα τα δικαστήρια για τη νομιμότητα του υπόσκαφου αλλά έχασε τη συκοφαντική, τουλάχιστον εξ΄οσων θυμάμαι. Το κακό που έκανε η έκβαση της αγωγής αποζημίωσης σε συνδυασμό με τους όρους της συκοφαντικής δυσφήμησης δεν νομίζω να το έκανε κανείς άλλος στην υπόθεση αυτή.
Τούτο οφείλεται προφανώς στο γεγονός ότι οι όροι συνδρομής του ποινικού νόμου και του συγκεκριμένου αδικήματος είναι τελείως διαφορετικοί από αυτούς που αφορούν στα χωριστά αδικήματα ή παρανομίες.
Η ποινικοποίηση βέβαια που προσφέρει η συκοφαντική δυσφήμηση, το ακροατήριο, αλλά και τα δικαιώματα αποζημίωσης για προσβολή προσωπικότητας είναι πολύ συναρπαστικά και πολλοί συνάδελφοι το ρισκάρουν.
Θέλει όμως ιδιαίτερη προσοχή η συγκεκριμένη τακτική ιδίως αν πρόκειται για πολιτικά κόμματα ή πολιτικά πρόσωπα.
Ετσι γίνεται και άλλες φορές σε πολιτικές υποθέσεις όπου οι ιδιώτες προσπαθούν να πάρουν την λύση σημαντικών προβλημάτων στα χέρια τους!
Αξίζει σαν νομική κυρίως άσκηση να δούμε τα πραγματικά περιστατικά όπως τα αναφέρει η Αυγή
"Ο Χρ. Πάχτας σε ραδιοφωνικούς σταθμούς που αναπαράχθηκαν στη συνέχεια και σε ηλεκτρονικές ιστοσελίδες δήλωνε τότε ότι «Οι κουκουλοφόροι είναι γνωστοί, είναι ντόπιοι και ξένοι, τους έχουμε δει, ξέρουμε ποιοι είναι... ενώ η κοινωνία έχει αγκαλιάσει την επένδυση, υπάρχει μια μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ και κάποιων δυνάμεων που δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσουν τους νόμους του κράτους... Υπάρχει το δικαίωμα της αντίδρασης δεν μπορούμε όμως να επιτρέψουμε την επικράτηση του νόμου της κουκούλας, του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας των πολιτών... η κα Ιγγλέζη είναι μέρος αυτού του προβλήματος. Και τον Οκτώβρη οι ίδιοι κουκουλοφόροι μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και μαζί με μη κουκουλοφόρους έκαψαν 50 στρέμματα, κατέστρεψαν αυτοκίνητα της πυροσβεστικής που πήγαν να σβήσουν τις φωτιές, χτύπησαν τους πάντες, διέλυσαν τα πάντα...».
Ο ΣΥΡΙΖΑ στην συνέχεια απάντησε με δελτίο τύπου τονίζοντας μεταξύ αλων ότι : «Η υπόδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ως υπεύθυνου πολιτικού χώρου για τα γεγονότα, από το γνωστό διαπλεκόμενο και υπόλογο για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της πολιτικής ιστορίας κ. Πάχτα, έχει ως προφανή στόχο να ανακόψει τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής που αγωνίζονται για τη ζωή τους. Αυτές οι δηλώσεις βρίσκονται σε πλήρη αντιστοιχία με τα επιχειρηματικά συμφέροντα ενώ εντάσσεται στη στρατηγική της έντασης και της ενοχοποίησης των κοινωνικών αγώνων και του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ, στην οποία επενδύει η κυβέρνηση. Ματαιοπονούν. Ο λαός τους έχει πάρει χαμπάρι και θα τους διώξει.».
Το δικαστήριο με την υπ`αριθμό απόφαση 3765/2014 απέρριψε την αγωγή του Χρ. Πάχτα δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι οι δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδεικνύεται ότι είναι ψευδείς αλλά ούτε και με αυτά που ισχυρίζεται ο Χρ. Πάχτας τις αναιρεί καθώς κατά την μεταβίβαση των μεταλλείων από το Ελληνικό Δημόσιο στην Ελληνικός Χρυσός επέτρεψε κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας παράνομη κρατική ενίσχυση στην εταιρεία, κίνηση που στοιχειοθετεί την έννοια της “διαπλοκής” και σε πολιτικό επίπεδο του “σκανδάλου”.
Συγκεκριμένα στην απόφαση που καθαρογράφηκε πριν λίγο καιρό το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά τονίζει ότι οι παραπάνω δηλώσεις δεν “αποδεικνύεται ότι είναι ψευδείς, αλλά ούτε ότι το εναγόμενο ισχυρίστηκε τα παραπάνω τελώντας σε γνώση της αναλήθειας τους, δεδομένου ότι ο ενάγων που έχει το σχετικό βάρος απόδειξης ουδόλως απέδειξε, ως όφειλε, κάτι τέτοιο”!
Αντιθέτως όπως αναφέρεται στην απόφαση του δικστηρίου η πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας από το Ελληνικό Δημόσιο στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός τον Δεκέμβριο του 2013 την οποία υπέγραψε ο Χρ. Πάχτας ως τότε υφυπουργός Οικονομικών υπέκρυπτε παράνομη σύμφωνα και με το άρθρο 108 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ε.Ε. Κρατική ενίσχυση στην Ελληνικός Χρυσός ύψους 15,34 εκατ. Ευρώ. Και αυτό γιατί σύμφωνα με την κρίση της Ε.Ε.η πώληση των περιουσιακών στοιχείων και της γης σε τιμή κατώτερη της αξίας της (διαφορά 14 εκατομμύρια ευρώ) και η απαλλαγή της υποχρέωσης καταβολής των συνδεόμενων με τη μεταβίβαση φόρων, ύψους 1,34 εκατομμυρίων ευρώ, με σκοπό την προστασία της απασχόλησης και του περιβάλλοντος, καθώς και τη δημιουργία κινήτρου για τους υποψήφιους αγοραστές των Μεταλλείων Κασσάνδρας, είναι ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά.
Στο σκεπτικό δε της απόφασης αυτής υπογραμμίζεται ο τρόπος πώλησης των μεταλλείων αφού στις 12-12-2003 αυτά μεταβιβάστηκαν από τη μέχρι τότε ιδιοκτήτριά τους Τ\/Χ Hellas στο Ελληνικό Δημόσιο, έναντι τιμήματος 11 εκατομμυρίων ευρώ, υπό όρους εξώδικου διακανονισμού στο πλαίσιο του οποίου πραγματοποιήθηκε συμψηφισμός αμοιβαίων αξιώσεων (οι αξιώσεις της Τ\/Χ Hellas έναντι του ελληνικού Δημοσίου ανέρχονταν σε 293,5 εκατομμύρια ευρώ), ενώ την ίδια ημέρα, το Ελληνικό Δημόσιο προέβη στην πώλησή τους στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.Μ.Β.Χ», έναντι του ίδιου ως άνω τιμήματος, χωρίς προηγούμενη εκτίμηση των στοιχείων του ενεργητικού τους (μεταλλεία Στρατωνίου, Σκουριών και Ολυμπιάδος, τα σχετικά μεταλλευτικά δικαιώματα, γη, αποθέματα μεταλλευμάτων και πάγια στοιχεία ενεργητικού, όπως εξοπλισμός εξόρυξης - επεξεργασίας, κατοικίες εργαζομένων και βιομηχανικά κτίρια) και χωρίς ανοικτό διαγωνισμό.
Το δικαστήριο συνεχίζει την αναφορά στην κρίση της Ε.Ε η οποία λέει ξεκάθαρα ότι η καθαρή αξία των μεταλλείων κατά το χρόνο της πώλησής τους ήταν πολύ μεγαλύτερη (25 εκ. ευρώ)από αυτήν στην οποία πουλήθηκαν δηλαδή 11 εκατ. Ευρώ. Επιπλέον η απαλλαγή της αγοράστριας από την υποχρέωση καταβολής φόρου και από τη μείωση των δικηγορικών αμοιβών, ύψους 1,34 εκατομμυρίων ευρώ, αποτελεί, σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, πλεονέκτημα του οποίου έτυχε η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.Μ.Β.Χ». Έτσι το δικαστήριο καταλήγει ότι τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά, που διαπιστώθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ουδόλως ανακρούονται από τον ενάγοντα στην αγωγή του κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
Να προσθέσουμε ότι στην απόφαση του δικαστηρίου τονίζεται ακόμη ότι μπορεί το ΣΤΕ να ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου αναφέροντας ότι διασφαλίζουν την ορθολογική διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος ωστόσο όπως σημειώνει το δικαστήριο “από μεγάλο τμήμα της επιστημονικής κοινότητας διατυπώνονται σοβαρές ανησυχίες και επιφυλάξεις για τις επιπτώσεις που θα έχει στο περιβάλλον η εκμετάλλευση των παραπάνω μεταλλείων, οι περιβαλλοντικές συνέπειες της οποίας κρίνονται μη αναστρέψιμες, ενώ ο ενάγων τάσσεται δημοσίως με σχετικές δηλώσεις του υπέρ της εκμετάλλευσης των Μεταλλείων Κασσάνδρας από την εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.Μ.Β.Χ», προφανώς υποστηρίζοντας τη σχετική επιχειρηματική δραστηριότητα”
Ουσιαστικά το δικαστήριο μέμφει τον Χρ. Πάχτα για την αμέριστη στήριξη που έχει υποδείξει στην εταιρεία ενώ καταλήγοντας στην απόφαση του δηλώνει ότι ευνοϊκή μεταχείριση της Ελληνικός Χρυσός κατά την πράξη της αγοράς των μεταλλείων δεν δικαιολογείται υπό όρους δημοσίου συμφέροντος και στοιχειοθετεί την έννοια της διαπλοκής καθιστώντας τον υπόλογο εναντι του εκλογικού σώματος υπό την έννοια της παροχής των αναγκαίων διευκρινίσεων για ενέργειές του που έχουν κριθεί παράνομες.
Έτσι το δελτίο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδεικνύεται ότι προέβη σε συκοφαντική δυσφήμηση του Χρ. Πάχτα αλλά ότι το πολιτικό κόμμα ενήργησε σε καθήκον για την διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος σχετικά με την πώληση και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τον τρόπο λειτουργίας των Μεταλλείων Κασσάνδρας, τη στιγμή μάλιστα που ο ενάγων σαφώς κατηγόρησε αυτό (τον ΣΥΡΙΖΑ) για υποκίνηση ατόμων σε διάπραξη εγκληματικών ενεργειών σε βάρος της εταιρείας “Ελληνικός Χρυσός ” τις οποίες ρητά καταδίκασε.
Ο Χρ. Πάχτας σε ραδιοφωνικούς σταθμούς που αναπαράχθηκαν στη συνέχεια και σε ηλεκτρονικές ιστοσελίδες δήλωνε τότε ότι «Οι κουκουλοφόροι είναι γνωστοί, είναι ντόπιοι και ξένοι, τους έχουμε δει, ξέρουμε ποιοι είναι... ενώ η κοινωνία έχει αγκαλιάσει την επένδυση, υπάρχει μια μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ και κάποιων δυνάμεων που δεν είναι δυνατόν να υποκαταστήσουν τους νόμους του κράτους... Υπάρχει το δικαίωμα της αντίδρασης δεν μπορούμε όμως να επιτρέψουμε την επικράτηση του νόμου της κουκούλας, του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας των πολιτών... η κα Ιγγλέζη είναι μέρος αυτού του προβλήματος. Και τον Οκτώβρη οι ίδιοι κουκουλοφόροι μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και μαζί με μη κουκουλοφόρους έκαψαν 50 στρέμματα, κατέστρεψαν αυτοκίνητα της πυροσβεστικής που πήγαν να σβήσουν τις φωτιές, χτύπησαν τους πάντες, διέλυσαν τα πάντα...».
Ο ΣΥΡΙΖΑ στην συνέχεια απάντησε με δελτίο τύπου τονίζοντας μεταξύ αλων ότι : «Η υπόδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ως υπεύθυνου πολιτικού χώρου για τα γεγονότα, από το γνωστό διαπλεκόμενο και υπόλογο για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της πολιτικής ιστορίας κ. Πάχτα, έχει ως προφανή στόχο να ανακόψει τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χαλκιδικής που αγωνίζονται για τη ζωή τους. Αυτές οι δηλώσεις βρίσκονται σε πλήρη αντιστοιχία με τα επιχειρηματικά συμφέροντα ενώ εντάσσεται στη στρατηγική της έντασης και της ενοχοποίησης των κοινωνικών αγώνων και του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ, στην οποία επενδύει η κυβέρνηση. Ματαιοπονούν. Ο λαός τους έχει πάρει χαμπάρι και θα τους διώξει.».
Το δικαστήριο με την υπ`αριθμό απόφαση 3765/2014 απέρριψε την αγωγή του Χρ. Πάχτα δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι οι δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδεικνύεται ότι είναι ψευδείς αλλά ούτε και με αυτά που ισχυρίζεται ο Χρ. Πάχτας τις αναιρεί καθώς κατά την μεταβίβαση των μεταλλείων από το Ελληνικό Δημόσιο στην Ελληνικός Χρυσός επέτρεψε κατά παράβαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας παράνομη κρατική ενίσχυση στην εταιρεία, κίνηση που στοιχειοθετεί την έννοια της “διαπλοκής” και σε πολιτικό επίπεδο του “σκανδάλου”.
Συγκεκριμένα στην απόφαση που καθαρογράφηκε πριν λίγο καιρό το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά τονίζει ότι οι παραπάνω δηλώσεις δεν “αποδεικνύεται ότι είναι ψευδείς, αλλά ούτε ότι το εναγόμενο ισχυρίστηκε τα παραπάνω τελώντας σε γνώση της αναλήθειας τους, δεδομένου ότι ο ενάγων που έχει το σχετικό βάρος απόδειξης ουδόλως απέδειξε, ως όφειλε, κάτι τέτοιο”!
Αντιθέτως όπως αναφέρεται στην απόφαση του δικστηρίου η πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας από το Ελληνικό Δημόσιο στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός τον Δεκέμβριο του 2013 την οποία υπέγραψε ο Χρ. Πάχτας ως τότε υφυπουργός Οικονομικών υπέκρυπτε παράνομη σύμφωνα και με το άρθρο 108 της συνθήκης για τη λειτουργία της Ε.Ε. Κρατική ενίσχυση στην Ελληνικός Χρυσός ύψους 15,34 εκατ. Ευρώ. Και αυτό γιατί σύμφωνα με την κρίση της Ε.Ε.η πώληση των περιουσιακών στοιχείων και της γης σε τιμή κατώτερη της αξίας της (διαφορά 14 εκατομμύρια ευρώ) και η απαλλαγή της υποχρέωσης καταβολής των συνδεόμενων με τη μεταβίβαση φόρων, ύψους 1,34 εκατομμυρίων ευρώ, με σκοπό την προστασία της απασχόλησης και του περιβάλλοντος, καθώς και τη δημιουργία κινήτρου για τους υποψήφιους αγοραστές των Μεταλλείων Κασσάνδρας, είναι ασυμβίβαστη με την εσωτερική αγορά.
Στο σκεπτικό δε της απόφασης αυτής υπογραμμίζεται ο τρόπος πώλησης των μεταλλείων αφού στις 12-12-2003 αυτά μεταβιβάστηκαν από τη μέχρι τότε ιδιοκτήτριά τους Τ\/Χ Hellas στο Ελληνικό Δημόσιο, έναντι τιμήματος 11 εκατομμυρίων ευρώ, υπό όρους εξώδικου διακανονισμού στο πλαίσιο του οποίου πραγματοποιήθηκε συμψηφισμός αμοιβαίων αξιώσεων (οι αξιώσεις της Τ\/Χ Hellas έναντι του ελληνικού Δημοσίου ανέρχονταν σε 293,5 εκατομμύρια ευρώ), ενώ την ίδια ημέρα, το Ελληνικό Δημόσιο προέβη στην πώλησή τους στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.Μ.Β.Χ», έναντι του ίδιου ως άνω τιμήματος, χωρίς προηγούμενη εκτίμηση των στοιχείων του ενεργητικού τους (μεταλλεία Στρατωνίου, Σκουριών και Ολυμπιάδος, τα σχετικά μεταλλευτικά δικαιώματα, γη, αποθέματα μεταλλευμάτων και πάγια στοιχεία ενεργητικού, όπως εξοπλισμός εξόρυξης - επεξεργασίας, κατοικίες εργαζομένων και βιομηχανικά κτίρια) και χωρίς ανοικτό διαγωνισμό.
Το δικαστήριο συνεχίζει την αναφορά στην κρίση της Ε.Ε η οποία λέει ξεκάθαρα ότι η καθαρή αξία των μεταλλείων κατά το χρόνο της πώλησής τους ήταν πολύ μεγαλύτερη (25 εκ. ευρώ)από αυτήν στην οποία πουλήθηκαν δηλαδή 11 εκατ. Ευρώ. Επιπλέον η απαλλαγή της αγοράστριας από την υποχρέωση καταβολής φόρου και από τη μείωση των δικηγορικών αμοιβών, ύψους 1,34 εκατομμυρίων ευρώ, αποτελεί, σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, πλεονέκτημα του οποίου έτυχε η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.Μ.Β.Χ». Έτσι το δικαστήριο καταλήγει ότι τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά, που διαπιστώθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ουδόλως ανακρούονται από τον ενάγοντα στην αγωγή του κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
Να προσθέσουμε ότι στην απόφαση του δικαστηρίου τονίζεται ακόμη ότι μπορεί το ΣΤΕ να ενέκρινε τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου αναφέροντας ότι διασφαλίζουν την ορθολογική διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος ωστόσο όπως σημειώνει το δικαστήριο “από μεγάλο τμήμα της επιστημονικής κοινότητας διατυπώνονται σοβαρές ανησυχίες και επιφυλάξεις για τις επιπτώσεις που θα έχει στο περιβάλλον η εκμετάλλευση των παραπάνω μεταλλείων, οι περιβαλλοντικές συνέπειες της οποίας κρίνονται μη αναστρέψιμες, ενώ ο ενάγων τάσσεται δημοσίως με σχετικές δηλώσεις του υπέρ της εκμετάλλευσης των Μεταλλείων Κασσάνδρας από την εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.Μ.Β.Χ», προφανώς υποστηρίζοντας τη σχετική επιχειρηματική δραστηριότητα”
Ουσιαστικά το δικαστήριο μέμφει τον Χρ. Πάχτα για την αμέριστη στήριξη που έχει υποδείξει στην εταιρεία ενώ καταλήγοντας στην απόφαση του δηλώνει ότι ευνοϊκή μεταχείριση της Ελληνικός Χρυσός κατά την πράξη της αγοράς των μεταλλείων δεν δικαιολογείται υπό όρους δημοσίου συμφέροντος και στοιχειοθετεί την έννοια της διαπλοκής καθιστώντας τον υπόλογο εναντι του εκλογικού σώματος υπό την έννοια της παροχής των αναγκαίων διευκρινίσεων για ενέργειές του που έχουν κριθεί παράνομες.
Έτσι το δελτίο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποδεικνύεται ότι προέβη σε συκοφαντική δυσφήμηση του Χρ. Πάχτα αλλά ότι το πολιτικό κόμμα ενήργησε σε καθήκον για την διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος σχετικά με την πώληση και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τον τρόπο λειτουργίας των Μεταλλείων Κασσάνδρας, τη στιγμή μάλιστα που ο ενάγων σαφώς κατηγόρησε αυτό (τον ΣΥΡΙΖΑ) για υποκίνηση ατόμων σε διάπραξη εγκληματικών ενεργειών σε βάρος της εταιρείας “Ελληνικός Χρυσός ” τις οποίες ρητά καταδίκασε".
Δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ με την έκβαση αυτής της δίκης! ο Σύριζα δικαιούται να έχει γνώμη και πολιτική θέση το δίχως άλλο ενώ είναι παράξενο το γεγονός ότι ταυτίζει ένας άλλος πολιτικός πρώην υπουργός, ο κ. Πάχτας το βίο του με μία επένδυση. Αλλοίμονο αν ο κ. Λαλιώτης περνούσε τη ζωή του αναφερόμενος στο Αεροδρόμιο των Σπάτων, στην Αττική Οδό κοκ. Ακόμη θα είχαμε τις ίδιες ιστορίες (γιατί και για τα έργα αυτά υπήρχε μεγάλη αμφισβήτηση) και σίγουρα δεν θα είχαν ολοκληρωθεί.
Ηδη κόστισε στον κ. Πάχτα το δήμο τώρα χάνει και τις εντυπώσεις. Ενίοτε η σιγή είναι Χρυσός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου