Διαβάζοντας για μια στιγμή τις σημερινές ειδήσεις για την υπόθεση των ψηφιακών της Siemens έννοιωσα πάλι παιδί.
Τότε που άδολα και αθώα δικηγορούσα στο γραφείο Κουταλίδη και που η έννοια των δημοσίων συμβάσεων, των εξαιρούμενων τομέων (τηλεπικοινωνίες πχ, αεροδρόμια) ήταν σε πρώτη ζήτηση σε μια Ελλάδα που επικοινωνούσε με το κοινοτικό δίκαιο αιφνιδιαστικά. Τότε που το ΠΑΣΟΚ μετά το βρώμικο 89 συνομιλούσε με την επιχειρηματικότερα σε επιστημονική βάση.
Παιδί πραγματικά θυμάμαι τον μεγαλοφυή Σωκράτη Κόκκαλη να αποφασίζει για τις γνωστές πολυγνωμοδοτήσεις του που έδιδαν πολιτικό άλλοθι σε αναθέσεις δισεκατομμυρίων και συστράτευαν τον επιστημονικό κόσμο στην ανταλλαγή στελεχών που έκανε ο ΟΤΕ με ιδιωτικές τότες εταιρίες χωρίς το φόβο του ασυμβιβάστου που μόνο πολύ αργότερα άρχισε κάπως να απασχολεί.
Αιστάνθηκα παιδί ενθυμούμενη τις όμορφες μέρες που η τετράδα Τσάτσος- Σπηλιωτόπουλος- Σκουρής - Λοβέρδος έκαναν την πρώτη πολυγνωμοδότηση κοινού πολιτικού προσανατολισμού για τα ψηφιακά. Η αλήθεια είναι ότι ο μακαρίτης ο Τσάτσος δεν ήταν μοναχοφάης. Ηθελε και πολιτική συναίνεση και παρέα για νομιμοποίηση της γραφής του και της υπογραφής του. Πόσο αθώα αντιμετώπιζα τότε την παρουσία ομάδων καθόλα σεβαστών προσώπων στην δραστήρια επιχειρηματικότητα της εποχής και την συναίνεση που διασφάλιζε η ομοψυχία τους.
Προβληματίσθηκα κάποτε από την πλησμονή των υπογραφών και της επιλογής τους ανάλογα με τους υπουργούς που κυβερνούσαν, δεν ήξερα πώς λειτουργούν αυτά τα πράγματα και ο μακαρίτης ο Κουταλίδης δεν εξέθετε τους συμπράττοντες επιστήμονες αλλά φρόντιζε να τους χρησιμοποιεί όπως τους άξιζε χωρίς λεπτομερειακές αναφορές.
Το γεγονός ότι η δικαιοσύνη σήμερα μόνον που όχι μόνον δεν είμαι πιά παιδί αλλά που πολλοί από τους πρωταγωνιστές είναι παροπλισμένοι ή βλέπουν το γκαζόν ανάποδα όπως έλεγε ο μακαρίτης ο Κουταλίδης, με βάζει σε σκέψεις. Οχι πώς ανησυχώ ότι θα καταδικασθεί κανείς από τα δευτεροκλασσάτα στελέχη που ίσως παραπεμφθούν.
Χαίρομαι που πολλοί ανταμείφθηκαν για το έργο τους συμπεριλαμβανομένου και του επιστημονικου αν και άλλοι ξεχάσθηκαν όπως απαιτεί η ιστορία.
Το δίχως άλλο δεν είναι απλό να διοικήσεις την Cosmote με προσόντα μόνον μία γνωμοδότηση στα τηλεπικοινωνιακά. Ομως τότε και ο ΟΤΕ και το σύστημα έδιδε προοπτικές.
Δεν είναι απλό να είσαι Υπουργός ή πρόεδρος δικαστηρίου, ή αρχηγός κόμματος, μόνον με μια ακαδημαϊκή καριέρα σε επαρχιακά πανεπιστήμια. Η εξασφάλιση πολιτικής συναίνεσης από τον μεγαλοφυή επιμένω Σωκράτη Κόκκαλη ήταν η αιτία της ανάδειξης της επιχειρηματικότητας με τη νομιμότητα που αμφισβητείται πολύ πολύ αργά και αν.
Αιστάνθηκα παιδί ξανά μετά από τόσα χρόνια. Νάχει καλό ο κ. Εισαγγελέας και οι 64 που θα στείλει ίσως να δικασθούν για βαρειά κακουργήματα. Στο πλευρό τους δοξάσθηκαν πολλοί, πλούτισαν άλλοι, έγραψαν επιστημονικά πονήματα τρίτοι και κανείς δεν κατάλαβε τι έγινε καλά.
Η δικηγορική μου παιδική ηλικία ήρθε ξαφνικά στη μνήμη μου και νομίζω έχω πολλά να θυμηθώ.
Οχι πως σήμερα άλλαξε κάτι ουσιαστικά. Το Piaget που μου είχε προσφέρει ο κ. Κόκκαλης ως ευχαριστία για το τρέξιμο που έκανα τότε για τα ψηφιακά του συνεχίζει να μην λειτουργεί καθώς ο Βουράκης από τον οποίο αγοράσθηκε έκλεισε λίγο καιρό μετά. Είναι όμως πανέμορφο και κομψό και μου θυμίζει το ασήμαντο του χρόνου και τη σημασία του είναι για να δείτε ότι διαβάζω και γερμανούς.
Εγώ τότε δεν υπέγραψα ούτε αποφάσισα τίποτε καθώς ήμουν παιδί. Σύντομα προτίμησα να αφήσω αυτά τα παίγνια στους επαείοντες και να ασχοληθώ με όσα μπορώ να κάνω ζαύτι μοναχιά μου. Αλλά έχω πολλά να θυμάμαι και να διηγούμαι τώρα που τα χρόνια πέρασαν και νοιώθω σαν τη θεία Λένα που λέει παιδικά παραμύθια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου