Πώς να αισθάνεται σήμερα αλλά και τόσο συχνά ο Μιχαήλ Δεκλερής διαπιστώνοντας πώς εξελίχθηκε η περιβαλλοντική νομολογία του? Πώς να αντέχει αυτές τις εξελίξεις? Δημοσιεύματα με τίτλ Αμα σε λένε Σπύρο Λάτση, αναδεικνύουν τη σχετικότητα του νόμου και του νοήματός του αλλά και τη σχετικότητα του κύρους των δικαστικών αποφάσεων.
ας δούμε τι λένε τα νέα της εποχής:
Το χαρακτήρισαν «μεγάλη επένδυση - fast track» για να παρακάμψουν την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε παράνομη την ανέγερση του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρου στα Βαλκάνια (από το Πρώτο Θέμα)
Με μια σκανδαλώδη απόφαση της διυπουργικής επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων και σε μια από τις κρισιμότερες στιγμές της κυβέρνησης, η πολιτεία αποφασίζει να νομιμοποιήσει το εμπορικό κέντρο «The Mall» της Lamda Development στο Μαρούσι που είχε «κατεδαφίσει» στις αρχές του χρόνου το Συμβούλιο της Επικρατείας, κρίνοντας ως παράνομο.Σχεδόν δέκα χρόνια μετά την λειτουργία του «The Mall», το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της χώρας έκανε δεκτές τις προσφυγές πολιτών του Αμαρουσίου, ανοίγοντας παράθυρο νομιμοποίησης για να μην κατεδαφιστεί. Η κυβέρνηση άδραξε την ευκαιρία ανάβοντας το πράσινο φως στο μεγαλύτερο αυθαίρετο κτίσμα της χώρας να ενταχθεί στους νόμους και τους κανόνες που υπακούουν στις στρατηγικές επενδύσεις του fast track.
Η νομιμοποίηση του Mall έχει δρομολογηθεί από τις αρχές του χρόνου, καθυστέρησε όμως για να μην συμπέσει με τις εξελίξεις στο Ελληνικό, που επίσης έχει κερδίσει η εταιρεία του ομίλου Λάτση και για το οποίο η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ έχουν δεχθεί δριμεία κριτική τους τελευταίους μήνες.
Και ως προς το τίμημα αλλά και ως προς την μοναδική προσφορά που κατατέθηκε για το παράκτιο «φιλέτο» με τα μοναδικά χαρακτηριστικά σε ολόκληρο την Μεσόγειο ενώ στην διεκδίκησή του είχαν εμφανιστεί να διαγκωνίζονται κορυφαίοι επενδυτές του εξωτερικού.
Η διαδικασία νομιμοποίησης μεθοδεύτηκε πριν τις ημέρες του Πάσχα σιωπηλά. Όπως αναφέρουν πληροφορίες αρχικώς εγκρίθηκε από το διοικητικό συμβούλιο του Invest In Greece το σχέδιο ενεργειακής αναβάθμισης του κτιρίου που αποτελεί το άλλοθι της εταιρείας Lamda Οlympic Village ιδιοκτήτριας εταιρείας του εμπορικού κέντρου για να ενταχθεί το αυθαίρετο κτίσμα στις ευεργετικές διαδικασίες ταχείας αδειοδότησης.
Με βάση πάντως τα όσα ορίζει ο νόμος περί αυθαιρέτων σε περίπτωση ανάκλησης οικοδομικής άδειας ή ακύρωσης, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου υποχρεούνται σε επιβολή παραβόλου που για κτίσματα πάνω από 5.000 τ.μ ορίζεται σε 10.000 ευρώ.
Επί του παρόντος δεν είναι σαφές αν η εταιρεία ακινήτων θα υποχρεωθεί στην καταβολή του συγκεκριμένου προστίμου ή όχι παρά το γεγονός ότι η επιβολή του αποτελεί ξεχωριστή διαδικασία από εκείνη που έχει επιλέξει για να νομιμοποιηθεί το ακίνητο.
Υπενθυμίζεται πως για το εμπορικό κέντρο της Lamda Development υπήρξε απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που δημοσιοποιήθηκε στις αρχές του χρόνου η οποία ακυρώνει τη ρύθμιση του 2003, που φέρει την υπογραφή του τότε υπουργού Πολιτισμού κ. Ευάγγελου Βενιζέλου και υποχρεώνει την εταιρεία στην έναρξη διαδικασίας νομιμοποίησης με την κατάθεση νέας περιβαλλοντικής μελέτης.
Στόχος της εταιρείας του ομίλου Λάτση είναι η πολεοδομική τακτοποίηση του Mall με την εκπόνηση Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ), το οποίο θα θεσμοθετηθεί με Προεδρικό Διάταγμα, πράγμα που σημαίνει ότι θα περάσει από τον έλεγχο του ΣτΕ. Από την στιγμή που η εταιρεία έχει πάρει το πράσινο φως από την ΔΕΣΕ θα υποβάλλει τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) και με την θεσμοθέτηση του Προεδρικού Διατάγματος θα κατατεθεί νέα περιβαλλοντική μελέτη.
Το Mall ξεκίνησε να λειτουργεί το Φθινόπωρο του 2005. Το σύνολο της επένδυσης υπολογίζεται στα 320 εκατομμύρια ενώ με την σημερινή εμπορική αξία φτάνει τα 435 εκατομμύρια ευρώ.
Το δημοσίευμα αυτό μαζί με πολλά άλλα που έφεραν πάλι στην επικαιρότητα έθεσαν το ζήτημα που ευθαρσώς ονομάζει η Capital άμα σε λενε Σπύρο Λάτση.
Υπάρχει άραγε έλλειψη ισονομίας?
δεν είναι τάχα γεμάτη αυθαίρετα η χώρα μας?
Αλλά και ο ίδιος ο Δήμος Αμαρουσίου είναι ταχα έμπλεος νομιμότητας?
Είναι η πρώτη δέσμη ερωτημάτων που σχετίζεται με την ισονομία.
Η απάντηση είναι προφανής
Θα αντιστρέψουμε τώρα το ερώτημα: έστω ότι χτίζεις με τους κανόνες του παιχνιδιού της χώρας. Και σε λένε και Σπύρο Λάτση. Θα πρέπει να υφίστασαι τις συνέπειες της ακυρωτικής δίκης και να είσαι πάντα στο έλεος της ανασφάλειας δικαίου? Τι φταίς όπως και αν σε λένε να μην γνωρίζεις ποιοί κανόνες ισχύουν, ποιοί ακυρώνονται και πώς μπορείς να ενεργείς νόμιμα?
Η απάντηση είναι και πάλι προφανής.
Υπάρχει δικαστική προστασία επαρκής? Οταν χρόνια μετά την έκδοση μιας απόφασης ακυρώνεται μια απόφαση αυτό λέγεται δικαστική προστασία? Μπορεί για πάντα να εκκρεμεί μία δίκη? Και πώς θα κρίνει κάποιος αν λειτουργεί η πολιτεία αφού η απονομή δικαιοσύνης κρατά χρόνια τόοοοοοσα πολλά?
Η απάντηση είναι προφανής
Αμα τώρα είσαι ένας έλλην διανοούμενος ιδεαλιστής και δικάζεις, πώς αντέχεις να βλέπεις τους αγώνες της ζωής σου να ευτελίζονται με γιγάντια αυθαίρετα και κατασκευές νομικών για τις οποίες μόνο να ντρέπεσαι αντέχεις? Αμα δεν σε λένε Λάτση αλλά σε λένε Δεκλερή?
φαντάζομαι το φιλοσοφείς και σκέπτεσαι ότι έκανες ότι μπορούσες.
όπως καο ο Σπύρος Λάτσης έτσι και ο Μιχαήλ Δεκλερής έκαναν ότι μπορούσαν για τα δεδομένα της χώρας, της νεόπλουτης χώρας που δεν απέκτησε ποτέ γνήσια αστική τάξη και σπεύδει να επιδείξει τον εξευρωπαϊσμό της με μαιζονέττες, mall, και άλλα δεινά.
Υπαρξιακό είναι το ζήτημα όπως και αν σε λένε. Ούτε το κέρδος είναι κακό, ούτε η απόδοση δικαιοσύνης, ούτε η ιδεολογία, ούτε υφίσταται επί τα βελτίω διακριτική μεταχείριση κανείς.
Θα ζήλευα τον κ. Λάτση αν μπορούσε να χτίσει με βεβαιότητα για τη νομιμότητα που διέπει την αδειοδότησή του.
Θα ζήλευα τον κ. Δεκλερή αν μετά τη συνταξιοδότησή του ήξερα ότι η σκέψη και ο λόγος του υπήρξαν παρακαταθήκη έστω και για την επιβίωση μίας επιπλέον πεταλούδας. Οτι ανέτρεψε το τυχαίο.
Θα ζήλευα και τους κυβερνώντες αν στις λύσεις που προσφέρουν δώθε και κείθε έχουν τη δυνατότητα να αντιλάβουν ευγνωμοσύνη και όχι ύβρεις ... (ως συνήθως)
Ομως όπως και αν σε λένε η ιστορία έχει τη δική της δύναμη. Προσωπικά δεν ζηλεύω κανενός το πεπρωμένο. Η απόφαση Mall έχει την αυταξία της, όπως και η χαρά του παιδιού μου που θα πάει σινεμά στο Mall με ασφάλεια και καθαριότητα. Τώρα αν η προταθείσα λύση θα είναι αποτελεσματική θα δούμε! Προσωπικά δεν το πιστεύω πάντως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου