ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ


Οι 3 καλύτερες δικηγόροι του κόσμου*


Gareth Pierce
Στη δεκαετία του 1980 εκπροσώπησε τους Guildford Four, τέσσερις ανθρώπους που ύστερα από βομβιστικές επιθέσεις στην Ιρλανδία κρατήθηκαν στη φυλακή χωρίς να είναι ένοχοι. Η υπόθεση αυτή έχει γίνει ταινία με τίτλο «Εις το όνομα του πατρός», όπου την Pierce υποδύθηκε η Emma Thompson. Μεταξύ άλλων υπερασπίζεται τον Julian Assange, ιδρυτή των Wikileaks. Πολλοί θεωρούν το όνομά της ως «συνώνυμο με τα πολιτικά δικαιώματα».

Shada Nasser

Το 1989 ήταν η πρώτη γυναίκα στην Υεμένη, που εργάστηκε ως δικηγόρος. Ειδικεύεται και γι’ αυτό διώκεται στα δικαιώματα των γυναικών. η πιο διάσημη πελάτισσά της ήταν η Nujoud Ali, η οποία υποχρεώθηκε στην ηλικία των εννέα ετών σε γάμο. Η Nasser εκπροσώπησε αμισθί το κορίτσι, ο γάμος λύθηκε, όταν η Ali ήταν δέκα ετών. Το βιβλίο της «Δέκα ετών διαζευγμένη» έχει γίνει best seller

Laura Wasser

Η «βασίλισσα του διαζυγίου». Η πιο διάσημη δικηγόρος που χειρίζεται υποθέσεις των σταρ του Χόλλυγουντ με εξαιρετική μυστικότητα και επιτυχία.


* Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Brigitte, 22.2.2012

οι πιό σέξυ δικηγόροι των ΗΠΑ για το 2013! μήπως να έρθουν στο ΔΣΑ?

 Tim Bechtold


http://www.businessinsider.com.au/the-sexiest-lawyers-in-america-2013-4#32-tim-bechtold-1
http://static.businessinsider.com/image/4e87078669bedda948000064/image.jpg

Kamala Harris

Αμάλ Αλαμουντίν (Amal Alamuddin) : δικηγόρος

Η  Αμάλ Αλαμουντίν (Amal Alamuddin) που, αν επιβεβαιωθούν οι πολύ ισχυρές φήμες που δημοσιεύονται μέχρι και στα πιο έγκυρα ειδησεογραφικά έντυπα, θα γίνει η δεύτερη σύζυγος του Τζορτζ Κλούνεϊ είναι barristerστο Doughty Street Chambers του Λονδίνου.
Η Amal έχει αποφοιτήσει από το St Hugh's College στο Oxford University και το 2000 ξεκίνησε τη Νομική στο New York University School. Όσο ήταν φοιτήτρια, δούλευε παράλληλα σε δικηγορικά γραφεία για να αποκτήσει εμπειρία.
Μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο αφοσιώθηκε στο διεθνές δίκαιο για τρία χρόνια. Αυτή τη στιγμή δουλεύει για βρετανική εταιρία και ειδικεύεται στα ανθρώπινα δικαιώματα και το ποινικό δίκαιο. Είναι νομικός σύμβουλος του Βασιλιά του Μπαχρέιν και εκπρόσωπος του Julian Assange από το site WikiLeaks.
Όσο ήταν στο Πανεπιστήμιο τιμήθηκε με το Jack J. Katz Memorial Award, που δίνεται στους φοιτητές που έχουν άριστα στο δίκαιο της ψυχαγωγίας. Το 2013, αναδείχθηκε μία από τις 21 πιο hot δικηγόρους στο Λονδίνο από το Tumblr blog «Your Barrister Boyfriend».
 

Ιδού έν βιογραφικό της όμορφης Αμάλ, λοιπόν, σύμφωνα με το περιοδικό "People". Διαθέτει και σελίδα στη wiki για περαιτέρω πληροφόρηση http://en.wikipedia.org/wiki/Amal_Alamuddin


Η Amal έχει αποφοιτήσει από το St Hugh's College στο Oxford University και το 2000 ξεκίνησε τη Νομική στο New York University School. Όσο ήταν φοιτήτρια, δούλευε παράλληλα σε δικηγορικά γραφεία για να αποκτήσει εμπειρία.
Μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο αφοσιώθηκε στο διεθνές δίκαιο για τρία χρόνια. Αυτή τη στιγμή δουλεύει για βρετανική εταιρία και ειδικεύεται στα ανθρώπινα δικαιώματα και το ποινικό δίκαιο. Είναι νομικός σύμβουλος του Βασιλιά του Μπαχρέιν και εκπρόσωπος του Julian Assange από το site WikiLeaks.
Όσο ήταν στο Πανεπιστήμιο τιμήθηκε με το Jack J. Katz Memorial Award, που δίνεται στους φοιτητές που έχουν άριστα στο δίκαιο της ψυχαγωγίας. Το 2013, αναδείχθηκε μία από τις 21 πιο hot δικηγόρους στο Λονδίνο από το Tumblr blog «Your Barrister Boyfriend».

Η Αμάλ Αλαμουντίν γεννήθηκε πριν από 36 χρόνια στη Βυρηττό του Λιβάνου και μετακόμισε στη Βρετανία με τους γονείς της όταν ήταν 2 ετών. Λέγεται ότι πήρε την ομορφιά της από την 55χρονη μητέρα της, Μπάρια (Baria) η οποία λέγεται ότι μοιάζει με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ και έχει εργαστεί στην Αραβική εφημερίδα "Al Hayat" και έχει εμφανιστεί πολλές φορές ως ειδική αναλύτρια σε τηλεοπτικές εκπομπές για τα θέματα της Μέσης Ανατολής. Η γιαγιά της Αμάλ λέγεται ότι είναι η πρώτη γυναίκα απόφοιτος του Αμερικανικού Πανεπιστημίου στη Βηρυττό. Όσο για τον μέλλοντα πεθερό του Κλούνεϊ; Λέγεται Ράμζι (Ramzi) και υπήρξε αντιπρόεδρος του εν λόγω πανεπιστημίου. Οι γονείς Αλαμουντίν, που λέγεται ότι είναι πολύ άνετοι οικονομικά, επέστρεψαν στον Λίβανο το 1991.

2.Σπούδασε Νομικά στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και της Νέας Υόρκης. Σήμερα είναι μόνιμη κάτοικος Λονδίνου και μιλά με ευχέρεια Γαλλικά, Αραβικά και Αγγλικά.
Όσο σπούδαζε στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, η Αμάλ εργαζόταν ως ειδικευόμενη για τη νυν Ανώτατη Δικαστή Σόνια Σοτομαγιόρ (Sonia Sotomayor), ενώ και μετά την αποφοίτησή της συνέχισε σε αντίστοιχες εργασίες. 3.Η Αλλαμουντίν είναι μια επιτυχημένη νομικός που ειδικεύεται στο διεθνές δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις εκδόσεις και το ποινικό δίκαιο για τη διάσημη λονδρέζικη νομική φίρμα Doughty Street Chambers. Το 2011 ξεκίνησε να εκπροσωπεί τον Τζούλιαν Ασάνζ (Julian Assange) ιδρυτή του WikiLeaks κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του να εκδοθεί στη Σουηδία. Παράλληλα έχει αναλάβει πολλές υποθέσεις των Ηνωμένων Εθνών ενώ είναι σύμβουλος του πρώην Γενικού Γραμματέα των Η Ε, Κόφι Ανάν (Kofi Annan) στη Συρία.
4.Πέρσι, η Αμάλ ψηφίστηκε από ένα blog του Tumblr που παρακολουθεί "καυτές δικηγορίνες" ως η "πιο καυτή νομικός", ενώ σύμφωνα με το σάιτ, κέρδισε τη διάκριση καθώς εκτός από την ομορφιά της που κόβει την ανάσα, η Αλαμουντίν είναι και απίστευτα επιτυχημένη.

Μήπως λέει άραγε τίποτε και για μένα αυτό το Blog? θα το ψάξω άμεσα

Μετά τον κ. Λυκουρέζο και τον επιτυχή γάμο του με τη Ζωίτσα μας η Αμάλ δικαιώνει τον κλάδο ... αντιστρέφοντας τα δεδομένα! 

από το δικηγορικό σύλλογο που ανήκει ιδού και η σελίδα της:  http://www.doughtystreet.co.uk/barristers/profile/amal-alamuddin

 

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Υπάρχει η ΕΥΡΩΠΗ?

H αβάσταχτη ελαφρότητα της Eurovision
Η Ευρώπη ως Ένωση ονειρεύεται να προσεγγίσει το 2020. Παρά ταύτα το ερώτημα παραμένει και είναι κυρίως Ιστορικό: υπάρχει η Ευρώπη?

File:Europe countries map local lang 2.pngΗ Ευρωπαϊκή ένωση είναι το δίχως άλλο νομική κατασκευή. Με πολιτικό διακύβευμα και ιστορικό ζητούμενο. Είναι όμως μια κατασκευή. Προϊόν συστηματικής προπαγάνδας όπως τα περισσότερα σύγχρονα διακυβεύματα πείθει για το καλό που προσφέρει με τον τρόπο των φαρμακευτικών εταιριών. Διοργανώνει συνέδρια, πληρώνει Ινστιτούτα, γίνεται μάθημα σε πανεπιστήμια, κατασκευάζει τους ανθρώπους της, υιοθετεί πολιτικές και δημιουργεί θεσμούς όπως η διαφάνεια κλπ.

Η Ευρώπη είναι μια ωραία ουτοπία που σερβίρεται από πολιτικούς επιστήμονες και ιστορικούς σαν αυτονόητο συχνά. Ενα νομικό κατασκεύασμα που με τη συνδρομή της λήθης και πολλών εορτών όπως αυτή της ημέρας της (παραμονή των γενεθλίων μου η άτιμη) παριστάνει το αυτονόητο "πράγμα" στο νομικό κόσμο. Είναι όμως όσο αυτονόητη παρουσιάζεται?

Καταλήγει λοιπόν με το πέρασμα του χρόνου να είναι μια αυτονόητη οντότητα όπως και η έννοια του έθνους. Το έθνος και το έθνος κράτος εργαστηριακά κατασκευάσματα μιας εποχής και ιδεολογίας ήρθαν στον αντίποδα της βασιλικής εξουσίας να διαιρέσουν το χάρτη σε κομμάτια λιγότερο συνδεόμενα με τη βασιλική εξουσία και τη φεουδαρχία. Η Γαλλία πρωτοστάτησε σε αυτό, έδωσε τέλος στην ένδοξη βασιλεία της και έκτοτε διεκδικεί το ρόλο της δημοκρατικής χώρας στο πρόσωπο της Μαριάννας χωρίς να αναρωτιέται τι αλήθεια της συμβαίνει. Το έθνος κράτος αμφισβητήθηκε στο πεδίο της δημιουργίας του εξίσου εργαστηριακά και αφού μάτωσε το σύμπαν από άλλο εργαστηριακό κατασκεύασμα την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Συνέχεια αυτής της νομικής κατασκευής του έθνους κράτους, διόρθωσε τα σφάλματα η Ενωση κατασκευάζοντας μια αυτοκρατορία χωρίς αυτοκράτορα, μια επικράτεια χωρίς βασιλιά, ένα έδαφος - τόπο χωρίς πόλεμο και πάθη που συνθέτει εθνικά κράτη και στηρίζεται σε πυλώνες όλοι κατασκευασμένοι με τα μέσα της σύγχρονης τεχνολογίας.

Παλεύει να υπάρξει και διορθώνει με αναθεωρήσεις τις Συνθήκες της, διευρύνεται προσαρμόζεται και αγκομαχάει να διώξει τους μετανάστες και την ανεργία με τον ίδιο τρόπο που φιλοξενεί στα εδάφη της δυναμικά μια κυρία με μούσι (που παίρνει το βραβείο της για το τραγουδάκι της) και κλειτοριδεκτομές. Η Ευρώπη δεν είναι καν η κυρία με το μούσι. Ομως την εκφράζει απεριόριστα το σύμβολο. Διότι είναι και κατασκευασμένο, και αφύσικο και ανιστόρητο.Eurovision 2014: Ο φοίνικας, το μούσι και ο χορός των δισεκατομμυρίων

Η νίκη του Εθνικού Μετώπου της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία μόνο με πολιτικό σεισμό μπορεί να χαρακτηριστεί πιστεύουν οι Γάλοι "Οι Γάλλοι μίλησαν καθαρά και έδειξαν τι θέλουν. Οι άνθρωποι είπαν ότι θέλουν να πάρουν την τύχη της χώρας τους στα χέρια τους. Δεν θέλουν οι αποφάσεις να παίρνονται από άλλους. Θέλουν ένα κέντρο εξουσίας και αυτό να είναι στη Γαλλία", ήταν οι πρώτες δηλώσεις της ηγέτιδας του FN, οι οποίες δείχνουν και προς τα πού θα κινηθεί.
Η ηγέτιδα του FN ζήτησε διάλυση της Βουλής και πρόωρες εκλογές με τη Liberation να αποτυπώνει στο σημερινό της πρωτοσέλιδο το κλίμα. "Η Γαλλία... τέλος" γράφει κάνοντας λογοπαίγνιο με τα αρχικά του Εθνικού Μετώπου.


Στη Μεγάλη Βρετανία, ο Νάιτζελ Φάρατζ και το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου άφησαν πίσω τους τους Εργατικούς και τους Συντηρητικούς με ποσοστό-ρεκόρ που αγγίζει το 27%. Είναι η πρώτη φορά από το 1906 που δεν κερδίζουν μια εθνικού επιπέδου εκλογική αναμέτρηση οι Συντηρητικοί ή οι Εργατικοί, οπότε είναι εύκολα αντιληπτή η συμβολική σημασία της εξέλιξης αυτής.


Στην Αυστρία, το ακροδεξιό, ευρωσκεπτικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων (FPO) συγκεντρώνει ποσοστό περίπου 20%, καταγράφοντας μεγάλη άνοδο σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές, όπου είχε συγκεντρώσει μόνο 13%.

Στο Βέλγιο, ποσοστό της τάξης του 30% φέρεται να παίρνει το ακροδεξιό εθνικιστικό φλαμανδικό κόμμα N-VA του Βελγίου, με καταμετρημένο περίπου το ένα πέμπτο των ψήφων, σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα από τις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν σήμερα στο Βέλγιο, μαζί με τις ευρωεκλογές.

  Στη Δανία, το αντιμεταναστευτικό Λαϊκό Κόμμα (DPP) κέρδισε την πρωτιά με 26,7% ξεπερνώντας το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών της πρωθυπουργού Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ, που έφτασε το 19,1%.
Οι Αληθινοί Φινλανδοί έφτασαν το 13,2% αυξάνοντας τις δυνάμεις τους σε σχέση με το 2009, ενώ υπενθυμίζεται ότι από την Ελλάδα, η Χρυσή Αυγή είναι τρίτο κόμμα και στέλνει μέλη της στο Ευρωκοινοβούλιο με ένα ποσοστό λίγο κάτω από το 10%.

Πώς είναι δυνατό λοιπόν η άνοδος των εθνικιστών (του προηγούμενου εργαστηριακού κατασκευάσματος) να δικαιώνει το νεώτερο? Δεν λειτούργησε το φάρμακο?
Φαίνεται πώς όχι. Και μάλιστα δίνει την ευκαιρία το φάρμακο ως αντίμετρο να ενισχύσει το προηγούμενο εργαστηριακό κατασκεύασμα που ήταν το έθνος- κράτος.
Κάπως σαν τους ανεξέλεγκτους ιούς των εργαστηρίων πρέπει τώρα να θεραπευθεί το πρόβλημα με την δημιουργία εμβολίων.
Τα γιατροσόφια θα είναι πολλά. Το μόνο ψέμμα που διατηρείται είναι ότι ο κόσμος χτίζεται χωρίς ιστορία. Μόνον με φαντασίωση και ψεύδος δεν μπορείς να δημιουργείς στην εποχή της πληροφορίας.
Η ιστορία κάποτε κατασκευαζόταν από τους νικητές καθώς είχαν τον έλεγχο της γραφής και της γνώσης. Σήμερα όλοι είναι νικητές και η σχετικότητα κυριαρχεί συνεπικουρούμενη από την προπαγάνδα που είναι όπλο του καθενός.
Μήπως πρέπει σιγά σιγά να αντιμετωπίσει κανείς το ενδεχόμενο αντί για τις κατασκευές να δει την αλήθεια κατά πρόσωπο?
Θα είναι το πιό δύσκολο τόλμημα μετά από αιώνες. Μοιάζει αδύνατο αλλά στα χέρια των μικρών ανθρώπων η ελευθερία επιτρέπει την ελπίδα. Η Ευρώπη δεν ανήκει στους λαούς. Ούτε στα κράτη. Η Ευρώπη χωρίς κράτη έθνη πιά χρειάζεται μικρούς βασιλιάδες (ο καθένας μπορεί να γίνει πλέον) που θα πολεμήσουν όποιον βλέπουν για εχθρό. Η ευρώπη των προσώπων ίσως να επιτρέψει την δημιουργία μιας αυτοκρατορίας ιδεών στον τόπο που πάντα ανθούσαν δυναμικά.

Βασική προυπόθεση να δει την αλήθεια κατά πρόσωπο. Που δεν είναι η κυρία με το μούσι και το τραγούδι της, αλλά το ολοκαύτωμα στις Βρυξέλλες προχθές, οι διωγμένοι τσιγγάνοι και οι έγγαμοι ομοφυλόφιλοι. Να αναζητήσει την αλληλεγγύει λίγο πέρα από τους σκύλους (που δεν μας φταίνε σε τίποτε) και να αποκτήσει σκοπό μέσω των προσώπων και όχι μέσω της προπαγάνδας.
Ας δει η Ευρώπη το χορό του Μπουτάρη και της συντρόφου του. Θα κερδίσει πολύ περισσότερα από αυτό το χορό σε νόημα και προοπτική από εκατό αναλύσεις ειδικών.
Θα της μείνει και κάμποση ελπίδα.
Αν σήμερα υπάρχει Ευρώπη δεν είναι στο βραβείο της Ευροβίζιον αλλά στο χορό του Μπουτάρη.
Με αυτή τη μουσική, ούτε καν με τον Υμνο της Χαράς, ας συνοδεύσουμε τα όνειρά μας πριν η κ. Λεπέν λάβει το λόγο δυναμικά. .
 Θεσσαλονίκη: Ο λάτιν χορός του Γιάννη Μπουτάρη με τη σύντροφό του - Δείτε τα βίντεο από τα επινίκεια!

Η διαιτησία Adidas: συμβαίνουν και εις Παρισίους

Συμβαίνουν και εις Παρισίους! 
Ο θεσμός της διαιτησίας είναι γνωστό ότι λειτουργεί συχνά ως ο καλύτερος τρόπος επίλυσης πολιτικών διαφορών με το αποτέλεσμα που είναι επιθυμητό χωρίς ευθύνη υπουργών , χωρίς δηλαδη πολιτική ευθύνη.
Ο θεσμός της διαιτησίας παρέχει συχνά αυτή την κάλυψη και είναι γνωστό στους παροικούντες εν Ιερουσαλήμ.
Ομως ο νόμος περί ευθύνης υπουργών ενίοτε δεν αρκεί και οι μεθοδεύσεις γίνονται κατανοητές ακόμη και από απλούς δικαστές που ελέγχουν τις διαιτητικές αποφάσεις.
Ετσι και στη Γαλλία πρόσφατα ξεθάφτηκε μια παλιά ιστορία με γνωστούς πρωταγωνιστές που όλοι λίγο ως πολύ πρόκοψαν στη ζωή τους και ακόμη και σήμερα παίζουν σημαντικό ρόλο στη νομική μας οικογένεια.
Μεταξύ αυτών και η κ. Λαγκάρντ.
To δεξί χέρι του Σαρκοζί ύποπτος για σκάνδαλο με αφορμή μια διαιτησία που έγινε το 2008. Τη λεγόμενη διαιτησία Adidas. Η απόφαση ελέγχεται και αγγίζει τον Κλων Γκεάν γενικό γραμματέα της Κυβέρησης της εποχής που σήμερα είναι δικηγόρος στο Παρίσι.


Το διαιτητικό δικαστήριο καταδίκασε το  Consortium de réalisation (CDR), δημόσια δομή που διαχειριζόταντο παθητικό της  Crédit lyonnais,να πληρώσει στον Ταπί 285 εκ ευρώ αποζημίωση (400 μαζί με τους τόκους). .

Οι διαιτητές που "πούλησαν" την υπόθεση ως φαίνεται είναι
ο δικηγόρος Jean-Denis Bredin,
ο συνταξιούχος δικαστής  Pierre Estoup
 και ο πρώην πρόεδρος του Συνταγματικού δικαστηρίου  Pierre Mazeaud. Ο ίδιος δηλώνει ότι δεν έχει τίποτε να κρύψει καθώς δεν υπέστη καμία πίεση για την έκδοση της απόφασης.Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι γόνος σπουδαίας νομικής οικογένειας αλλά κυρίως διάσημος ορειβάτης και γνωστός οπαδός του Σιράκ ( ο οποίος ήδη πάντως ελέγχεται από  τη γαλλική δικαιοσύνη).



Η κρίσιμη υπόθεση
Στην κρίσιμη αυτή υπόθεση που ήχθη σε διαιτησία ο Μπερνάρ Ταπί κέρδισε 403 εκ ευρώ επιλύοντας τη διαφορά με την τράπεζα Credit Lyonnais για την επαναγορά της Adidas. O γαλλικός άρειος Πάγος βλέπει πίσω από αυτή τη διαιτησία ένα δικαστικό ψεύδος θεωρώντας ότι η διαιτησία επέλυσε πολιτικά μία προειλημένη απόφαση. Ο Κλων Γκεάν ήταν ο ενδιάμεσος για την οργάνωση αυτής της διαιτησίας.


Πρωταγωνιστής της υπόθεσης ο πρώην διευθυντής του γραφείο της Λαγάρντ Στεφάν Ρισαρ. Πολλά θα πούμε με τον καιρό για την υπόθεση αυτή για λόγους εθνικής αυτογνωσίας και νομικής ενημέρωσης. 


Claude Guéant le 29 janvier 2014 à Paris

Ο καταζητούμενος!

Στο Εβραικό Μουσείο των Βρυξελών έγινε μία ανείπωτη έκρηξη μίσους που προβληματίζει τον κόσμο (παράλληλα το δίχως άλλο με το εκλογικό αποτέλεσμα για τις ευρωεκλογές).
Τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και ακόμη ένας τραυματίσθηκε σοβαρά κατά τη διάρκεια πυροβολισμών μέσα και έξω από το εβραϊκό μουσείο στο κέντρο των Βρυξελλλών, σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα διεθνή πρακτορεία.

Ο άνδρας απεικονίζεται να πυροβολεί με ένα ημιαυτόματο τουφέκι Καλάσνικοφ. Είναι μετρίου αναστήματος και γυμνασμένος, σύμφωνα με την ομοσπονδιακή αστυνομία του Βελγίου η οποία δημοσίευσε την περιγραφή του στον ιστότοπό της. Όταν εξαπέλυσε την επίθεση φορούσε ένα σκουρόχρωμο καπελάκι του μπέιζμπολ, γυαλιά, σκούρο παντελόνι και κουβαλούσε δύο τσάντες. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου του δεν διακρίνονται καθαρά στα ασπρόμαυρα πλάνα.
Στο ένα από τα βίντεο απεικονίζεται ο άνδρας να πυροβολεί πριν φύγει τρέχοντας από το μουσείο. Μια ανθρώπινη σορός κατά τα φαινόμενα κείτεται μπροστά του, ωστόσο στο βίντεο έχει μπει «μωσαϊκό», ώστε να μην είναι ορατά τα χαρακτηριστικά του θύματος. Το τουφέκι του δράστη είναι ένα AK-47 με αναδιπλούμενο κοντάκι, σύμφωνα με την αστυνομία και ο άνδρας διέφυγε πεζή.
Τα βίντεο προέρχονται από μια κάμερα ασφαλείας στο εσωτερικό του μουσείου. Η αστυνομία, η οποία είχε ανακοινώσει το πρωί ότι δεν έχει μπορέσει να εξακριβώσει την ταυτότητα του δράστη, δημοσίευσε τις εικόνες και τα βίντεο, καλώντας τους πολίτες να ενημερώσουν τις αρχές εάν τον αναγνωρίσουν, ενώ δημιούργησε επίσης έναν ειδικό τηλεφωνικό αριθμό για όσους θέλουν να δώσουν πληροφορίες.
Νωρίτερα ένας Βέλγος ο οποίος είχε τραυματιστεί στηνεπίθεση του αγνώστου άνδρα, υπέκυψε στα τραύματά του με αποτέλεσμα ο αριθμός των νεκρών να αυξηθεί σε τέσσερις.

Τέσσερεις λοιπόν οι νεκροί στην πρωτεύουσα της Ευρώπης παραμονές των εκλογών της.
και μετά ΣΕΙΣΜΟΣ όπως λένε τα διεθνή μέσα.
Σεισμός από την άνοδο της ακροδεξιάς.
Μια συνολική αποτίμηση του προσωρινού εκλογικού αποτελέσματος ανά χώρα από το Μonde διδάσκει πολλά.

43% η συμμετοχή πανευρωπαϊκά. Ούτε οι μισοί ευρωπαίοι δηλαδή. Οι άλλοι μισοί το δίχως άλλο δεν απασχολούν την μεγάλη ευρωπαϊκή δημοκρατία.  Δεν μπορεί να τους πείσει να μην είναι απράγμονες.
 Η Γερμανία επιβάλει τον τρόπο της γενικώς.
Η ακροδεξιά ακολουθεί δυναμικά
Η Ελλάδα και η Μάλτα μουγκρίζουν, η Δανία και η Γαλλία βρυχώνται.

Ο καταζητούμενος περιδιαβαίνει από χώρα σε χώρα, αν τον ψάχνετε. Λέγεται φασισμός και θριαμβεύει. Η ευρώπη τον εξέθρεψε και συστηματικά τον ταίζει αντισημιτικά μεζεδάκια. Τον δίκασε τον καταδίκασε κάμποσες φορές αλλά αυτός ακόμη επιβιώνει και θεριεύει.
Το γιατί είναι στην καρδιά της Ευρώπης. Που αν δεν το νοιώσει στο πετσί της και συνεχίσει να ψεύδεται ασύστολα και να φαντασιώνει ομόσπονδες δημοκρατίες δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να καταλάβει γιατί στην Αγγλία κερδίζουν οι ευρωσκεπτικιστές. Γιατί στη μόνη χώρα άλλωστε που είχε εβραίο πρωθυπουργό κάποτε, το ευρώ είναι ανεπιθύμητο και η ευρώπη "αναγκαίο κακό".
Η Ευρώπη είναι  ένα συλλογικό ψεύδος, μια φαντασίωση που ξεχνά την ιστορία και ποντάρει στις μάζες. Μια γριά που ομφαλοσκοπεί όταν γύρω της ο κόσμος αλλάζει. Μια γριά στη σήψη που δεν θέλει να ταφεί γιατί δεν βρέθηκε ακόμη το κατάλληλο γι'αυτήν νεκροταφείο.
Η Ευρώπη μετά την εθνική ιδέα (κατασκευής δικής της) αποτελεί το δεύτερο μεγάλο ιστορικό ψεύδος που κοστίζει σε αίμα. Οι Φλαμανδοί το βροντοφωνάζουν.
Αν δεν ξεφύγει από τον εφιάλτη (γερμανικού - γαλλικού) μεγαλείου θα μας κάνει σύντομα να νοσταλγήσουμε τους Λουδοβίκους και τους φεουδάρχες βασιλείς που το δίχως άλλο επέτρεπαν μεγαλύτερο πλουραλισμό και ανοχή στα εδάφη τούτα.
Ο καταζητούμενος (αν βρεθεί σύντομα) θα μπορούσε να μας πει με ειλικρίνεια τους λόγους των σφαγών που γίνονται στα εδάφη της Ευρώπης χρόνια τώρα και που συμβολίζονται την εβραϊκή διαφορετικότητα δήθεν. Λίγο καιρό πριν η Γαλλία έδιωχνε και τους τσιγγάνους.
Η μόνη διαφορά μα την αλήθεια είναι η ευνοϊκή μεταχείρηση των ομοφυλόφιλων. Και τούτο ως φαίνεται γιατί γέμουν την άρχουσα τάξη και σιγά σιγά αποκαλύπτονται.

Συνταγματολόγοι ευρωβουλευτές! Στο δρόμο του Δημήτρη?ή στο δικό τους δρόμο που θα χαράξουν?

Αν και έχει καταμετρηθεί το 11,3% των σταυρών, ήδη είναι φανερό ποιοί μπαίνουν στο Ευρωκοινοβούλιο μετά τη χθεσινή εκλογική αναμέτρηση.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ είναι οι ακόλουθοι:
Από τον ΣΥΡΙΖΑ, οι Μανώλης Γλέζος, Σοφία Σακοράφα, Δημήτρης Παπαδημούλης, Κωνσταντίνα Κούνεβα, Γεώργιος Κατρούγκαλος, Κων. Χρυσόγονος.

Από τη ΝΔ, οι Μανώλης Κεφαλογιάννης, Μαρία Σπυράκη, Θεόδωρος Ζαγοράκης, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Γιώργος Κύρτσος.

Από τη Χρυσή Αυγή, οι Ελευθέριος Συναδινός, Λάμπρος Φουντούλης, Γεώργιος Επιτήδειος

Από την Ελιά, οι Νίκος Ανδρουλάκης και Εύα Καϊλή

Από το Ποτάμι, οι Γεώργιος Γραμματικάκης και Μιλτιάδης Κύρκος

Από το ΚΚΕ, οι Κων. Παπαδάκης και Σωτήρης Ζαριανόπουλος

Από τους Ανεξάρτητους Έλληνες ο Νότης Μαριάς

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Μανώλης Γλέζος συγκεντρώνει περισσότερους από 45.000 σταυρούς, μακράν περισσότερους από κάθε άλλο υποψήφιο όλων των κομμάτων.

Πηγή Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων

Ο Γιώργος και ο Κώστας, φίλοι από παλιά μπαίνουν στην Ευρωβουλή! Για τους φίλους μου χαίρομαι μόνον. Ιδίως όταν έρχονται από παλιά και από ακόμη παλαιότερα όπως ο Γιώργος. Επιτυχημένοι πανεπιστημιακοί και οι δύο, άτομα πολιτικοποιημένα από νωρίς, ο ένας Κνίτικων καταβολών ο άλλος μάλλον Πασοκογενής. Παιδιά του Τσάτσου, του Δημήτρη αλλά και του Βαγγέλη (του Βενιζέλου).  Παιδιά ταλαντούχα που αγκάλιασε το ακαδημαϊκό και πολιτικό σύστημα (και το αγκάλιασαν και αυτά) προσθέτοντας τις πινελιές του είναι τους, ωριμάζοντας, αμφισβητώντας. 
Από καρδιάς τους εύχομαι καλή επιτυχία και στην Ευρωβουλή και από το Δημήτρη να κρατήσουν το χιούμορ, τη χαρά της ζωής αλλά καθόλου μα καθόλου τη "φυσαρμόνικα" και την προσκόληση στην εξουσία. Εχουν αποδείξει ότι η συμπόρευση με το σύστημα ήταν και για τους δύο μέσον και όχι σκοπός. 
Εκεί που θα πάνε έχουν σκληρό δρόμο να χαράξουν και αντιπάλους ζόρικους. Θα πρέπει να βγάλουν από μέσα τους ότι πιο γνήσιο και δυνατό για να εκφράσουν τη γενιά μας που τόσο μα τόσο είναι χαμένη με τη "γενιά του πολυτεχνείου" μπροστά της. Πιστεύω ότι θα προσπαθήσουν και ότι η εποχή θα τους κάνει διαφορετικούς ώστε να πολεμήσουν για ότι λαχταράνε  αφήνοντας πίσω όλα τα απορριπτέα του "συστήματος" που τους επέλεξε και κρατώντας μόνον τα καλά.

Μπράβο στο φίλο του γιού μου τον Καφετζόπουλο!

Σημαντικός λόγος να επαινείς κάποιον είναι η ιστορία του και η ζωή του. Ο Αντώνης είναι φίλος του Μανώλη από χρόνια. Παραμένει όπως και η Φαίη και ο Σπύρος πάντα βαθειά στην καρδιά του. Ο πίνακας της Φαίης είναι στο προσκεφάλι του και οι συμβουλές του Αντώνη στην καρδιά του. Τον θέλουμε πάντα χαρούμενο και νικητή. Μπράβο Αντώνη (έστω και αν ο Μανώλης τώρα δεν είναι ΑΕΚ προς το παρόν....).
Ανήκω στους σπάνιους γονιούς που το παιδί τους τους προσφέρει "γνωριμίες". Είναι ενδεικτικό του πόσο ο κόσμος αλλάζει και το πού αναζητά τους ήρωές του. Οι άκαπνοι πολιτικοί αποδοκιμάσθηκαν συνολικά. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι αυτής της εποχής δεν είναι στο πεδίο της μάχης πάντα. Είναι αυτοί που (από όποιο μετερίζι έλαχε) βλέπουν τη ζωή αλλιώς και την αλλάζουν χειροτεχνία. Ο Αντώνης είναι ένας μοναχικός πολεμιστής. Μαγκιά του λοιπόν.

Το ΣτΕ για την ΕΡΤ ! δεν ενοχλείται!

Με την υπ' αριθμ. 1901/2014 απόφασή της, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (με πλειοψηφία 15 υπέρ και 10 κατά) έκρινε «συνταγματικό, νόμιμο και μη αντίθετο στην ευρωπαϊκή νομοθεσία», το κλείσιμο της ΕΡΤ, τη 12η Ιουνίου του 2013. Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ απέρριψε την αίτηση της «Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Προσωπικού Επιχειρήσεων Ραδιοφωνίας - Τηλεόρασης» (ΠΟΣΠΕΡΤ) και του πρόεδρου της Παναγιώτη Καλφαγιάννη.

  Η πολυσέλιδη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, με πρόεδρο τον Σωτήρη Ρίζο και εισηγητή το σύμβουλο Επικρατείας Κωνσταντίνο Κουσούλη, κάνει μια μακροσκελή αναδρομή από το 1930 στην ιστορική πορεία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, η οποία με την πάροδο των ετών επεκτάθηκε και στην τηλεόραση. Ακόμη, αναφέρεται ότι από τον Ιούλιο του 2011, σύμφωνα με το πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής της Ελλάδος, οι σταθμοί δημόσιας τηλεόρασης περιελήφθησαν στον σχεδιασμό κατάργησης, συγχώνευσης ή εξυγίανσης «μη απαραίτητων δημοσίων φορέων»». Επίσης, οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι από τις Συνταγματικές επιταγές (άρθρο 15) «δεν προκύπτει ότι επιβάλλεται η λειτουργία δημόσιου φορέα ραδιοτηλεοράσης».
Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, ο νομοθέτης «έχει την ευχέρεια, συνεκτιμώντας την οικονομική δυνατότητα του κράτους σε κάθε συγκεκριμένη χρονική περίοδο, να επιλέξει αν, με κριτήριο την αποτελεσματική εφαρμογή των συνταγματικών επιταγών για τη ραδιοτηλεόραση, είναι αναγκαίο και δυνατόν να ιδρυθεί δημόσιος φορέας ραδιοτηλεόρασης».
Προσθέτουν οι δικαστές ότι «σε περίπτωση κατά την οποία επιλεγεί η ίδρυση δημόσιου φορέα ραδιοτηλεόρασης, σύμφωνα με το Σύνταγμα αυτός επιβάλλεται να έχει πλουραλιστική δομή, να οργανώνεται με τρόπο που αποτρέπει κυβερνητικές και κομματικές επιρροές και λειτουργεί αυστηρά με βάση της αρχές της αντικειμενικότητας, της αμεροληψίας και της πολυφωνίας».
Η Ολομέλεια υπογραμμίζει ότι η κατάργηση της ΕΡΤ έγινε, πέραν των δημοσιονομικών λόγων, με σκοπό να ιδρυθεί νέος φορέας δημόσιας τηλεόρασης, σύμφωνα με τον νόμο 4173/2013, ενώ μέχρι τη λειτουργία του νέου φορέα, άρχισε να λειτουργεί μεταβατικός φορέας δημόσιας τηλεόρασης.
Αντίθετα, δέκα σύμβουλοι Επικρατείας μειοψήφησαν υποστηρίζοντας ότι η κατάργηση της ΕΡΤ και των θυγατρικών της προσκρούει στο άρθρο 15 του Συντάγματος. Η μειοψηφία των 10, μεταξύ των άλλων, αναφέρει ότι «ο νομοθέτης δεν επιτρέπεται να καταργήσει το φορέα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και δη επ' αόριστον». Μάλιστα, προσθέτουν οι δέκα, «η υποχρέωση αυτή του νομοθέτη, συναπτόμενη και με την τήρηση της αρχής της συνεχούς λειτουργίας της δημόσιας υπηρεσίας, καθίσταται ακόμη εντονότερη στην προκειμένη περίπτωση, λόγω του ότι οι ιδιωτικοί φορείς ραδιοτηλεόρασης λειτουργούν παρανόμως μέχρι σήμερα με την ανοχή της Πολιτείας».
Παράλληλα, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι η κατάργηση της ΕΡΤ «δεν παραβιάζει το άρθρο 10 της ΕΣΔΑ και ειδικά όταν καταργήθηκε για να ιδρυθεί νέος φορέας δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Ούτε προσκρούει η κατάργηση αυτή στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρωτόκολλο 29 σχετικά με το σύστημα δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στα κράτη μέλη).
  Το ΣτΕ ομόφωνα έκρινε ότι τόσο ο νόμος για τις ομαδικές απολύσεις (Ν. 1387/19830), όσο και η ευρωπαϊκή οδηγία 75/129/ΕΟΚ που αφορά και πάλι τις ομαδικές απολύσεις, δεν καταλαμβάνει εργαζόμενους «που απασχολούνται σε οργανισμούς δημοσίου δικαίου που ασκούν δημόσια εξουσία».
Κατά συνέπεια, τονίζεται στην απόφαση της Ολομέλειας, οι νομοθετικές διατάξεις (Ευρωπαϊκές και εθνικές) «περί ελέγχου των ομαδικών απολύσεων δεν εφαρμόζονται στο προσωπικό που απασχολείται σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ, που ασκούν δημόσια εξουσία εξυπηρετώντας δημόσιο σκοπό».
Επομένως, καταλήγει η Ολομέλεια, «η ΕΡΤ εξαιρείται από την εφαρμογή τόσο της οδηγίας για τις ομαδικές απολύσεις, όσο και του νόμου 1387/1983».

Επί της αρχής θα πρέπει να σημειωθεί ότι το αηδιαστικό φαινόμενο των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και των μεθοδεύσεων που συνόδευσε δεν εθίγει νομολογιακά. Αλλωστε και γι'αυτό επελέγη. Διότι τις ΠΝΠ ως εργαλείο το Δικαστήριο δεν το κρίνει... Παρότι ο "λαός" δεν νογάνει ευρέως από ΠΝΠ και πιθανότατα δεν πολυσκοτίζεται ούτε για την Ερτ ούτε για το ΣτΕ, αισθάνεται τι συμβαίνει, απαξιώνει το πολιτικό σύστημα όπως λειτουργεί και το δηλώνει στο εκλογικό αποτέλεσμα. Αρα κάτι νογάει και ο "λαός". Τώρα θα μου πεις τι σχέση έχει η ΠΝΠ με τη Χρυσή Αυγή! Εμ έλα που έχει!

Σημειώνεται ότι η κ. Παπαζώη παραιτήθηκε από την δική της αίτηση ακυρώσεως η οποία δεν συζητήθηκε εν τέλει παρά το γεγονός ότι περιείχε άλλους λόγους ακυρώσεως.
 

Υπόθεση Νερό: το ΣτΕ και οι ιδιωτικοποιήσεις

Νομολογική είδηση επιπέδου! 

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε η μετατροπή της ΕΥΔΑΠ σε  ιδιωτική επιχείρηση είναι αντίθετη στα άρθρα 5 και 21 του Συντάγματος, που επιβάλλουν την μέριμνα του κράτους για την υγεία των πολιτών, αλλά και κατοχυρώνεται το δικαίωμα στην προστασία της υγείας

Το Σύνταγμα με δύο άρθρα του δεν επιτρέπει την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, αποφάνθηκε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με απόφασή της που δημοσιεύθηκε δύο ημέρες πριν της σημερινές Ευρωεκλογές.

Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ για την ΕΥΔΑΠ, αποτελεί πρόκριμα για την «τύχη» της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, παρά το γεγονός ότι απορρίφθηκαν για τυπικούς λόγους, οι σχετικές αιτήσεις των εργαζομένων στην εταιρεία ύδρευσης της συμπρωτεύουσας.

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου με την υπ΄ αριθμ. 1906/2014 απόφασή της έκανε δεκτή την αίτηση κατοίκων της Αθήνας που ζητούσαν να ακυρωθεί η κυβερνητική απόφαση με την οποία μεταβιβάστηκε χωρίς αντάλλαγμα από  το Ελληνικό Δημόσιο στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) το 34,033% του μετοχικού κεφαλαίου (36.245.240 μετοχές) της ΕΥΔΑΠ.

Σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας, η μετατροπή της ΕΥΔΑΠ σε  ιδιωτική επιχείρηση είναι αντίθετη στα άρθρα 5 και 21 του Συντάγματος, που επιβάλλουν την μέριμνα του κράτους για την υγεία των πολιτών, αλλά   και κατοχυρώνεται το δικαίωμα στην προστασία της υγείας.

Ειδικότερα, αναφέρεται στην δικαστική απόφαση ότι «η παροχή υπηρεσιών κοινής ωφελείας δεν συνιστά δραστηριότητα αναπόσπαστη από τον πυρήνα της κρατικής εξουσίας».

Αυτό, συνεχίζει η απόφαση , «ισχύει και προκειμένου περί των υπηρεσιών υδρεύσεως και αποχετεύσεως, τις οποίες δύναται να παρέχει μια δημόσια επιχείρηση που λειτουργεί υπό νομικό καθεστώς ιδιωτικού δικαίου ως Ανώνυμη Εταιρεία».

Όμως, ο χαρακτήρας της δημοσίας επιχειρήσεως «αναιρείται στην περίπτωση της αποξενώσεως του Ελληνικού Δημοσίου από τον έλεγχο της Α.Ε. δια του μετοχικού κεφαλαίου, ήτοι της αποξενώσεως του από εκείνο το ποσοστό των μετοχών που εξασφαλίζει τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα».

«Η κατ΄  ουσίαν μετατροπή της δημόσιας επιχειρήσεως σε ιδιωτική, που λειτουργεί με γνώμονα το κέρδος, καθιστά αβέβαιη την συνέχεια της εκ μέρους της παροχής προσιτών υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και δη υψηλής ποιότητας, η οποία δεν εξασφαλίζεται πλήρως με την κρατική εποπτεία»,  υπογραμμίζεται στην δικαστική απόφαση.
Η απόφαση επισημαίνει επίσης  ότι «οι υπηρεσίες της ΕΥΔΑΠ παρέχεται μονοπωλιακώς, σε μεγάλο πληθυσμό διαβιούντα υπό δυσμενείς οικιστικές συνθήκες στον περιορισμένο χώρο της Αττικής, από δίκτυα που είναι μοναδικά στην  περιοχή και ανήκουν στα πάγια περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας» και συνεχίζουν: «Συνίστανται δε οι υπηρεσίες αυτές στην ύδρευση και αποχέτευση που είναι αναγκαίες για την υγιεινή διαβίωση και ιδίως στην παροχή του πόσιμου ύδατος, φυσικού αγαθού απαραίτητου για την επιβίωση που καθίσταται σπανιότερο συν τω χρόνω».

Αβεβαιότητα  -αναφέρεται στην δικαστική απόφαση- «ως προς τη συνέχεια της παροχής προσιτών υπηρεσιών κοινής ωφελείας με αυτόν τον βαθμό αναγκαιότητας δεν συγχωρείται από το άρθρο 5 του Συντάγματος» ειδικότερα μάλιστα μετά το από 6.4.2001 ψήφισμα της Ζ΄ αναθεωρητικής Βουλής, και «κατοχυρώνει το δικαίωμα στην προστασία της υγείας, καθώς και στο άρθρο 21 παράγραφος 3 που ορίζει ότι το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών».

Συνεπώς, σημειώνει η απόφαση «η αποξένωση του Ελληνικού Δημοσίου από την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΥΔΑΠ Α.Ε., του οποίου η διατήρηση είναι αναγκαία για να μην μετατραπεί η δημόσια επιχείρηση σε ιδιωτική, συνιστά παράβαση των άρθρων 5 παρ. 5 και 21 παρ. 3 του Συντάγματος».

Κατόπιν αυτών, η Ολομέλεια ακύρωσε την από 25.4.2012 απόφαση  της διυπουργικής επιτροπής αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων κατά το σκέλος εκείνο που μεταβιβάζονται από το Ελληνικό Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ  το 34,033% του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΥΔΑΠ.

Κατά συνέπεια σε περίπτωση που υπάρξουν νέες προσφυγές κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ (σύμφωνα με την απόφαση για την ΕΥΔΑΠ) θα γίνουν δεκτές από το ΣτΕ.

σύντομα και το πλήρες κείμενο!
 

Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Η απάντηση βρίσκεται μέσα στη ερώτηση την ίδια!

Ερώτηση στην Κομισιόν με θέμα την έλλειψη διαφάνειας στους διαγωνισμούς που διενεργεί για το ΤΑΙΠΕΔ για τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας και την παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις δημόσιες συμβάσεις έθεσε ο ευρωβουλευτής και υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, Κρίτων Αρσένης.

Με αφορμή την κατάθεση της ερώτησης στην Κομισιόν, ο Κρίτων Αρσένης δήλωσε τα εξής:

«Έξι μεγάλοι διαγωνισμοί που προκήρυξε το ΤΑΙΠΕΔ ολοκληρώθηκαν με μία τελική προσφορά. Η πώληση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και του Αγίου Κοσμά πραγματοποιούνται χωρίς διαφάνεια κατά παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις δημόσιες συμβάσεις.
 


  το πλήρες κείμενο της ερώτησης

Μία μόνο προσφορά σε έξι μεγάλους διαγωνισμούς του ΤΑΙΠΕΔ - Παραβίαση ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις δημόσιες συμβάσεις

Σε έξι μεγάλους διαγωνισμούς που προκήρυξε το ΤΑΙΠΕΔ (ΔΕΣΦΑ, ΟΠΑΠ, Κρατικά Λαχεία, Διεθνές Κέντρο Ραδιοτηλεόρασης, ΔΕΠΑ, Ελληνικό) παρότι αρχικά οι ενδιαφερόμενοι ήταν τρεις ή και περισσότεροι, τελικά έμεινε μόνο μία τελική προσφορά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τακτική του ΤΑΙΠΕΔ στο διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και του Αγίου Κοσμά καθώς και του ΟΛΘ. Το ΤΑΙΠΕΔ στους συγκεκριμένους διαγωνισμούς δεν εφαρμοζεί τους ευρωπαϊκούς κανόνες για τις δημόσιες συμβάσεις υπό το πρόσχημα ότι οι διαγωνισμοί αυτοί δεν αφορούν συμβάσεις παραχώρησης αλλά απλώς πώληση των μετοχών δημόσιων εταιρειών. Η παράκαμψη των ευρωπαϊκών κανόνων επιτρέπει στο ΤΑΙΠΕΔ να αναπροσαρμόζει κατά το δοκούν τους όρους των διαγωνισμών μετά την προκήρυξή τους. Το γεγονός αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις εξαγγελίες της ελληνικής κυβέρνησης για προσέλκυση νέων επενδυτών με σεβασμό στους κανόνες διαφάνειας, και παραβιάζει τους ευρωπαϊκούς κανόνες διαφάνειας.

Με βάση τα ανωτέρω, ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

Είναι ενήμερη για το γεγονός ότι σε 6 μεγάλους διαγωνισμούς του ΤΑΙΠΕΔ υπήρχε μόνο μία τελική προσφορά;

Ο τρόπος διεξαγωγής των διαγωνισμών παραβιάζει το ευρωπαϊκό δίκαιο για τις δημόσιες συμβάσεις;Κρίτων Αρσένης καταγγέλει ΤΑΙΠΕΔ για έλλειψη διαφάνειας

Διερωτάται κανείς αν η ερώτηση έγινε για τη νομιμοποίηση της παρανομίας ή για την ανάδειξή της.
Προφανώς κ. Αρσένη επιτρέπεται κατά πάγια νομολογία η επιλογή αναδόχου αν και υπάρχει μία προσφορά. Επίσης οι διαγωνισμοί δεν κρίνονται σωρευτικά ανά εξάδες δωδεκάδες κλπ.
Η απάντηση βρίσκεται μέσα στην ερώτηση έλεγε ένας ανατολίτης σοφός.
Μήπως ρωτώντας έτσι νομιμοποιείται η τακτική αυτή του ΤΑΙΠΕΔ? 
επίσης γιατί επιλέγεται αυτός ο χρόνος όταν όλα έχουν ουσιαστικά τελειώσει? 
Ωραίος ο Κρίτων αλλά το νομικό θέμα καυτό και θα άξιζε καλύτερη τύχη!
 

Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

ΝΟΜΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ!

Πολύ συχνά εκεί που κάθομαι να γράψω διάφοροι διεθνείς εκδότες μου προτείνουν να με βραβεύσουν με μικρό σχετικά αντάλλαγμα.
Ως την καλύτερη δικηγόρο του σύμπαντος
ως την καλύτερη δικηγόρο με σκύλο
ως την καλύτερη δικηγόρο φίλοι κάθε διαβόλου και βάλε
ως ειδική δια πάσαν νόσον
ως ελληνίδα με τα μεγαλύτερα φρύδια (δικηγόρο εννοείται)
ως ευρωπαία με τα στρογγυλότερα γόνατα και ειδίκευση στο δίκαιο της καρπαζιάς
κοκ

Μα την αλήθεια δεν απαντώ! δεν θέλω αδελφέ βραβεύσεις και τιμές! δεν θέλω η φίρμα μας να στολίζετε με αριστεία των λίγων ευρώ!
επανέρχονται όμως.
και φέρνουν και τους φίλους τους.
και προτείνουν και άλλες βραβεύσεις σπουδαιότερες.
Αλήθεια δεν ξέρουν πιά όλοι πόσο κοστίζει ένα μπράβο τέτοιου είδους? 
βάλε και τα endorsments σε άλλα τζάμπα sites μπορώ να αποβιώσω πλέον με ειρήνη.
Οσα μπράβο δεν μου είπε ο πατέρας μου "για να μην παίρνουν αέρα τα μυαλά μου" τόσα μου δίνει η εξέλιξη του επαγγέλματος και της τεχνολογίας.
Τελευταία κάποιοι μου λένε ότι με έχουν υποδείξει διάφοροι συνάδελφοι. Αυτό και αν είναι απίστευτο.
Εξηγούμαι λοιπόν. Οποιος θέλει να με υποδείξει ας με κεράσει παγωτό. Αυτά τα βραβεία μου προκαλούν ταραχή.
Βλέπεις μούχει μείνει του πατέρα μου η άποψη περί του αέρα στα μυαλά και φοβάμαι μην ... απογειωθώ από το πολύ φούσκωμα..


αστεία ονόματα δικών και... διαδίκων


ενας νομικός όχι ιδιαίτερα σοβαροφανής κατέταξε:
 
United States v. 11 1/4 Dozen Packages of Articles Labeled in Part Mrs. Moffat’s Shoo-Fly Powders for Drunkenness, 40 F. Supp. 208 (W.D.N.Y. 1941) (holding product misbranded because it was not in fact a cure or treatment for drunkenness).
Robin Hood, et al. v. US Gov. Banking Industry, et al., No. 3:12-cv-1542-EDL (N.D. Cal. filed Mar. 27, 2012).
Easter Seals Society for Crippled Children v. Playboy Enterprises, 815 F.2d 323 (5th Cir. 1987).
Fortner v. ATF Agents Dog 1, Cat 2, and Horse 3, No. 06-cv-02148, 2011 WL 11489 (D. Colo. Jan. 4, 2011).
Julius Goldman's Egg City v. United States, 464 U.S. 814 (1983).
I Am The Beast Six Six Six of the Lord of Hosts in Edmond Frank MacGillivray Jr. Now.  I Am The Beast Six Six Six of the Lord of Hosts IEFMJN. I Am The Beast Six Six Six of the Lord of Hosts.  I Am The Beast Six Six Six of the Lord of Hosts OTLOHIEFMJN. I Am The Beast SSSOTLOHIEFMJN. I Am The Beast Six Six Six. Beast Six Six Six Lord v. Michigan State Police, et al., File No. 5:89:92, 1990 U.S. Dist. LEXIS 8792 (W.D. Mich. July 12, 1990).
United States ex rel. Mayo v. Satan and His Staff (W.D. Pa. 1971).
Batman v. Commissioner, 189 F.2d 107 (5th Cir. 1951), cert. denied 342 U.S. 877 (1951).
Schmuck v. United States, 489 U.S. 705 (1989).
Terrible v. Terrible, 534 P.2d 919 (Nev. 1975) (denying ex-husband's petition to split up property he and ex-wife owned as tenants in common).
Juicy Whip v. Orange Bang, 185 F.3d 1364 (Fed. Cir. 1999).
United States v. Approximately 64,695 Pounds of Shark Fins, No. 05-56274 (9th Cir. Mar. 17, 2008).
United States v. 2,507 Live Canary Winged Parakeets, 689 F. Supp. 1106 (S.D. Fla. 1988).
United States v. Article Consisting of 50,000 Cardboard Boxes More or Less, Each Containing One Pair of Clacker Balls, 413 F. Supp. 1281 (D. Wisc. 1976).
United States v. One Lucite Ball Containing Lunar Material (One Moon Rock) and One Ten Inch by Fourteen Inch Wooden Plaque, 252 F. Supp. 2d 1367 (S.D. Fla. 2003).
Nebraska v. One 1970 2-Door Sedan Rambler (Gremlin), 215 N.W.2d 849 (Neb. 1974).
South Dakota v. Fifteen Impounded Cats, 785 N.W.2d 272 (S.D. 2010).
4 Exotic Dancers v. Spearmint Rhino and the Wild Goose, et al., No. CV 08-4038 ABC, 2009 WL 250054 (C.D. Cal. Jan. 29, 2009) (denying plaintiffs' motion for leave to proceed pseudonymously).
Association of Irritated Residents v. United States Environmental Protection Agency, ___ F.3d ___, No. 09-71383 (9th Cir. Feb. 2, 2011).
Wang v. Poon, 302 DLR (4th) 679, 84 BCLR (4th) 199, 2008 BCCA 442 (B.C. Court of Appeal Nov. 7, 2008).
United States v. International Brotherhood of Teamsters, Chauffeurs, Warehousemen and Helpers of America, AFL-CIO; Commission of La Cosa Nostra; Anthony Salerno, also known as Fat Tony; Matthew Ianniello, also known as Matty the Horse; Anthony Provenzano, also known as Tony Pro; Nunzio Provenzano, also known as Nunzi Pro; Anthony Corallo, also known as Tony Ducks; Salvatore Santoro; Christopher Furnari, Sr., also known as Christie Tick; Frank Manzo; Carmine Persico, also known as The Snake, also known as Junior; Gennaro Langella, also known as Gerry Lang; Philip Rastelli, also known as Rusty; Nicholas Marangello, also known as Nicky Glasses; Joseph Massino, also known as Joey Messino; Anthony Ficarotta, also known as Figgy; Eugene Boffa, Sr.; Francis Sheeran; Milton Rockman, also known as Maishe; John Tronolone, also known as Peanuts; Joseph John Aiuppa, also known as Joey Aiuppa, also known as Joe Doves, also known as Joey O'Brien; John Phillip Cerone, also known as Jackie Cerone, also known as Jackie the Lackie; Joseph Lombardo, also known as Joey the Clown; Angelo LaPietra, also known as The Nutcracker; Frank Balistrieri, also known as Carl Angelo Deluna, also known as Toughy; Carl Civella, also known as Corky; Anthony Thomas Civella, also known as Tony Ripe; General Executive Board, International Brotherhood of Teamsters; Jackie Presser, General President [and  other officers including sixteen Vice Presidents]; In re Application LXXXVI of the Independent Administrator, Leroy Ellis, Appellee v. Roadway Express, Inc., 3 F.3d 634 (2d Cir. 1993).
And maybe my personal favorite so far:
Death v. Graves, CGC-06-451316 (San Francisco Super. Ct. filed Apr. 17, 2006) (complaint alleging that the defendants' vehicle crashed into plaintiff Alan Death's motorcycle; Death lived).


.....

ο ΔΙΚΑΣΗΣ SCALIA για τις νομικές σπουδές!

Justice Antonin Scalia
[I]f law school is to remain three years, costs have to be cut; the system is not sustainable in its present form. The graduation into a shrunken legal sector of students with hundreds of thousands of dollars of student debt, nondischargeable in bankruptcy, cannot continue. Perhaps — just perhaps — the more prestigious law schools (and I include William and Mary among them) can continue the way they are, though that is not certain. But the vast majority of law schools will have to lower tuition.
– Justice Antonin Scalia, in his commencement speech at William & Mary School of Law. More highlights from Justice Scalia’s remarks, after the jump.

Legal education is a hot topic among Supreme Court justices these days. Not long ago, Justice Samuel Alito told us what he really thinks about the U.S. News law school rankings.
Back to Justice Scalia’s speech. After getting in some digs at Judge Richard Posner and President Barack Obama for supporting proposals to make law school two years, Justice Scalia declared:
I vigorously dissent. It seems to me that the law-school-in-two-years proposal rests on the premise that law school is — or ought to be — a trade school. It is not that. It is a school preparing men and women not for a trade but for a profession — the profession of law.
Now this makes it sound like Justice Scalia, a former law professor himself, is down with the “law is fascinating,” don’t worry about the loans school of thought. But in fairness to the justice, he is concerned about cost, as reflected in the quotation above.
What are some of the consequences of lower tuition? They’re not necessarily bad, according to His Honor:
[Lower tuition] probably means smaller law-school faculties — though not necessarily one-third smaller. That would be no huge disaster. Harvard Law School, in the year I graduated, had a faculty of 56 professors, 9 teaching fellows, and 4 lecturers; it now has a faculty of 119 professors, 53 visiting professors, and 115 lecturers in law. A total of 69 then and 287 now.
And cutting back on law-school tuition surely means higher teaching loads. That also would not be the end of the world. When I got out of law school, the average teaching load was almost 8 hours per week. Currently it is about half that.
And last but not least, professorial salaries may have to be reduced, or at least stop rising. Again, not the end of the world. To use Harvard again as an example: Faculty salaries have much more than doubled in real terms since 1969.
While judicial salaries have dropped in real terms since then, as noted by Chief Justice John Roberts. If his former colleagues in academia were to complain to him about slower growth or even drops in compensation, Justice Scalia might reply, “Welcome to my world.”
Scalia v. Posner (& Obama), Round XXIV – Nino “Vigorously Dissents” From 2-Years of Law School
[Josh Blackman's Blog]
Justice Scalia’s commencement speech at William & Mary Law School
[Volokh Conspiracy / Washington Post]
Reflections on the Future of the Legal Academy [William & Mary School of Law]

http://abovethelaw.com/2014/05/justice-scalia-the-current-law-school-model-is-not-sustainable/?utm_source=Above%20the%20Law&utm_campaign=Above_the_Law_Daily_05_19_2014&utm_medium=email


Aυτό που με τρελλαίνει σε τέτοια κείμενα είναι που δικαστές του επιπέδου αυτού ασχολούνται με τις νομικές σπουδές! που διαφωνούν και έχουν γνώμη! 



η καλύτερη διαφήμιση!

  Μήνυση κατά της ταινίας «Welcome to New York» θα καταθέσει ο Ντομινίκ Στρος-Καν
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν θα καταθέσει μήνυση για δυσφήμηση εντός των προσεχών ημερών κατά της ταινίας του Αμπελ Φεράρα "Welcome to New York", η οποία αναφέρεται στην υπόθεση του Sofitel που προκάλεσε την πτώση του τότε γενικού διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και έβαλε τέλος στις πολιτικές του φιλοδοξίες.
Σε σημερινές του δηλώσεις στο ραδιοφωνικό δίκτυο Europe 1, ο δικηγόρος του Ζαν Βέιλ δήλωσε ότι η ταινία είναι "ένα σκατό, μία κουράδα σκύλου", που περιλαμβάνει και "μία πλευρά αντισημητισμού".
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν "είναι αηδιασμένος και τρομαγμένος από την ταινία αυτή" και "ζήτησε από τους δικηγόρους του να καταθέσουν μήνυση για δυσφήμηση εξαιτίας των κατηγοριών για βιασμό και για τους υπαινιγμούς που εμφανίζονται καθ΄όλη τη διάρκεια της ταινίας", διευκρίνισε ο δικηγόρος του.
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν "απηλλάγη των κατηγοριών κατά τον πλέον σαφή τρόπο από τον εισαγγελέα της Νέα Υόρκης" στην υπόθεση Sofitel και όπως όλοι "έχει το δικαίωμα στη λήθη...Οι άνθρωποι του περιβάλλοντός του και οι δικηγόροι του τον συμβούλευσαν να μην δει την αηδιαστική ταινία", πρόσθεσε.
Η δημοσιογράφος Αν Σενκλέρ, πρώην σύζυγος του Ντομινίκ Στρος-Καν, εκφράζει την αηδία της για την ταινία "Welcome to New York" του Αμπελ Φεράρα, που αναφέρεται στην υπόθεση του Sofitel, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι δεν θα προσφύγει στη δικαιοσύνη.
"Δεν συνηθίζω από τις στήλες αυτές να κοινοποιώ τα προσωπικά μου συναισθήματα. Ομως, καθώς η προσωπικότητα της Σιμόν στην ταινία "Welcome to New York" υποτίθεται ενσαρκώνει εμένα, θέλω απλώς να εκφράσω εδώ την αηδία μου... Δεν θα κάνω τη χάρη στους κ.κ. Φεράρα και Μάραβαλ (συμπαραγωγός) να προσφύγω στη δικαιοσύνη... Δεν προσφεύγω κατά της βρωμιάς, την φτύνω", γράφει η δημοσιογράφος σε σημείωμά της στη γαλλική ιστοσελίδα της Huffington Post, την οποία και διευθύνει.
Η ταινία "Welcome to New York", με τους Ζεράρ Ντεπαρντιέ και Ζακλίν Μπισέ, προβλήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο φεστιβάλ των Καννών.
Η δίωρη ταινία αφηγείται την ιστορία ενός καθηγητή οικονομικών, ονόματι Ντεβερό τον οποίο υποδύεται ο Ντεπαρντιέ. Ο Ντεβερό γίνεται πολιτικός με την βοήθεια της τεράστιας περιουσίας της συζύγου του Σιμόν -την οποία υποδύεται η Ζακλίν Μπισέ- κερδίζει σε δημοτικότητα και αναδεικνύεται σε αστέρι της πολιτικής σκηνής, μέχρι την στιγμή που έρχεται η πτώση, μετά τις κατηγορίες για τον βιασμό καμαριέρας σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης.
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές, είναι όταν η καμαριέρα μπαίνει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου για να καθαρίσει και ο Ντεπαρντιέ βγαίνει από το μπάνιο, τυλιγμένος με μία πετσέτα και την ρωτά: «Ξέρειες ποιος είμαι;». Η εν λόγω ατάκα βρίσκεται και στην διαφημιστική αφίσα της ταινίας.
Παρότι στην αρχή του τρέιλερ αναφέρεται ότι οι χαρακτήρες βασίζονται σε πραγματική μεν δικαστική υπόθεση, αλλά είναι προϊόντα φαντασίας, οι θεατές σίγουρα δεν θα δυσκολευτούν να κάνουν τους συσχετισμούς με τον πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ και κάποτε επίδοξο πρόεδρο της Γαλλίας, ο οποίος το 2011 κατηγορήθηκε για τον βιασμό της καμαριέρας Ναφισάτου Ντιαλό, στο Sofitel της Νέας Υόρκης, γεγονός που οδήγησε στην παραίτησή του από την κεφαλή του Ταμείου, όπου και τον διαδέχθηκε η Κριστίν Λαγκάρντ.

Η δίωρη ταινία αφηγείται την ιστορία ενός καθηγητή οικονομικών, ονόματι Ντεβερό τον οποίο υποδύεται ο Ντεπαρντιέ. Ο Ντεβερό γίνεται πολιτικός με την βοήθεια της τεράστιας περιουσίας της συζύγου του Σιμόν -την οποία υποδύεται η Ζακλίν Μπισέ- κερδίζει σε δημοτικότητα και αναδεικνύεται σε αστέρι της πολιτικής σκηνής, μέχρι την στιγμή που έρχεται η πτώση, μετά τις κατηγορίες για τον βιασμό καμαριέρας σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης.
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές, είναι όταν η καμαριέρα μπαίνει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου για να καθαρίσει και ο Ντεπαρντιέ βγαίνει από το μπάνιο, τυλιγμένος με μία πετσέτα και την ρωτά: «Ξέρειες ποιος είμαι;». Η εν λόγω ατάκα βρίσκεται και στην διαφημιστική αφίσα της ταινίας.
Παρότι στην αρχή του τρέιλερ αναφέρεται ότι οι χαρακτήρες βασίζονται σε πραγματική μεν δικαστική υπόθεση, αλλά είναι προϊόντα φαντασίας, οι θεατές σίγουρα δεν θα δυσκολευτούν να κάνουν τους συσχετισμούς με τον πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ και κάποτε επίδοξο πρόεδρο της Γαλλίας, ο οποίος το 2011 κατηγορήθηκε για τον βιασμό της καμαριέρας Ναφισάτου Ντιαλό, στο Sofitel της Νέας Υόρκης, γεγονός που οδήγησε στην παραίτησή του από την κεφαλή του Ταμείου, όπου και τον διαδέχθηκε η Κριστίν Λαγκάρντ.

Τι περίμενε δηλαδή ο Ντομινίκ να μην δώσει αφορμή για εισητήρια? λίγο το σκάνδαλο λίγο η μήνυση κόσμος θα σπεύσει να το δει! 

Η ΑΠΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ



- 19/5/2014
Υψηλή ήταν για ακόμη μία φορά η αποχή στον πρώτο γύρο των εκλογών, καθώς η πανελλαδική συμμετοχή έφτασε το 60,3% του συνόλου των εγγεγραμμένων. Το 2010 η συμμετοχή ήταν 60,88% στις περιφερειακές και 61,03% στις δημοτικές. Αν και σε όλη την προεκλογική περίοδο συνδυασμοί και κόμματα διακήρυξαν την κρισιμότητα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, οι πολίτες δεν ανταποκρίθηκαν. Η μόνη αξιόλογη διαφορά σημειώνεται στη μείωση των άκυρων – λευκών από 9,1% σε 7,1%. Παρότι η αποχή εμφανίζεται να κινείται σε ποσοστό 40%, στην πραγματικότητα είναι μικρότερη, καθώς η εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων δεν είναι τακτική και μεταξύ των εγγεγραμμένων υπάρχουν αρκετοί θανόντες (τουλάχιστον 30.000). Επίσης, οι ψηφοφόροι που είναι άνω των 70 ετών και δεν υποχρεούνται από τον νόμο να ψηφίσουν ξεπερνούν τους 2.200.000.
Ολοι ερμηνεύουν σήμερα το νόημα του αποτελέσματος της Κυριακής.
Ολοι αναρωτιούνται για τόσα και τόσα.
Η αποχή σε τόσο ψηλό επίπεδο όμως σημαίνει πολλά και είναι φαινόμενο που πρέπει να γίνει σταδιακά αντιληπτό για το πολιτικό σύστημα.
Είναι τάχα η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου που στηρίζει Καμίνη και Σγουρό που μας κάνει να απέχουμε (ως λαός) σε τέτοια έκταση?
η απαξία της δημοκρατίας?
είναι η έλλειψη ιδεολογίας και η απογοήτευση του πολίτη από τους θεσμούς?
Είναι ιδιαίτερα σοβαρό το διακύβευμα και ίσως αυτό, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο πρέπει να προσεγγισθεί με πίστη στη δημοκρατία.

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

google Το δικαίωμα να ξεχνιέσαι...

 Η απόφαση για το Δικαίωμα στην λήθη

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τμήμα μείζονος συνθέσεως)
της 13ης Μαΐου 2014
«Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα — Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων αυτών — Οδηγία 95/46/ΕΚ — Άρθρα 2, 4, 12 και 14 — Καθ’ ύλην και εδαφικό πεδίο εφαρμογής — Μηχανές αναζήτησης στο διαδίκτυο — Επεξεργασία δεδομένων που περιλαμβάνονται σε ιστοτόπους — Αναζήτηση, ευρετηρίαση και αποθήκευση των δεδομένων αυτών — Ευθύνη του φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης — Εγκατάσταση επί του εδάφους κράτους μέλους — Περιεχόμενο των υποχρεώσεων του εν λόγω φορέα εκμετάλλευσης και των δικαιωμάτων του υποκειμένου των δεδομένων — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρα 7 και 8»
Στην υπόθεση C‑131/12,
με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής απόφασης δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Audiencia Nacional (Ισπανία) με απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2012, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 9 Μαρτίου 2012, στο πλαίσιο της δίκης
Google Spain SL,
Google Inc.
κατά
Agencia Española de Protección de Datos (AEPD),
Mario Costeja González,
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (τμήμα μείζονος συνθέσεως),
συγκείμενο από τους Β. Σκουρή, Πρόεδρο, K. Lenaerts, αντιπρόεδρο, M. Ilešič (εισηγητή), L. Bay Larsen, T. von Danwitz, M. Safjan, προέδρους τμήματος, J. Malenovský, E. Levits, A. Ó Caoimh, A. Arabadjiev, M. Berger, A. Prechal και E. Jarašiūnas, δικαστές,
γενικός εισαγγελέας: N. Jääskinen
γραμματέας: M. Ferreira, κύρια υπάλληλος διοικήσεως,
έχοντας υπόψη την έγγραφη διαδικασία και κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζήτησης της 26ης Φεβρουαρίου 2013,
λαμβάνοντας υπόψη τις παρατηρήσεις που υπέβαλαν:
–        η Google Spain SL και η Google Inc., εκπροσωπούμενες από τους F. González Díaz, J. Baño Fos και B. Holles, abogados,
–        ο M. Costeja González, εκπροσωπούμενος από τον J. Muñoz Rodríguez, abogado,
–        η Ισπανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον A. Rubio González,
–        η Ελληνική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την Ε.-Μ. Μαμούνα και τον Κ. Μπόσκοβιτς,
–        η Ιταλική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από την G. Palmieri, επικουρούμενη από τον P. Gentili, avvocato dello Stato,
–        η Αυστριακή Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον G. Kunnert και την C. Pesendorfer,
–        η Πολωνική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους B. Majczyna και M. Szpunar,
–        η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από την I. Martínez del Peral και τον B. Martenczuk,
αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα που ανέπτυξε τις προτάσεις του κατά τη συνεδρίαση της 25ης Ιουνίου 2013,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
1        Η αίτηση προδικαστικής απόφασης αφορά την ερμηνεία των άρθρων 2, στοιχεία β΄ και δ΄, 4, παράγραφος 1, στοιχεία α΄ και γ΄, 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 281, σ. 31), καθώς και του άρθρου 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης).
2        Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο ένδικης διαφοράς μεταξύ, αφενός, της Google Spain SL (στο εξής: Google Spain) και της Google Inc. και, αφετέρου, της Agencia Española de Protección de Datos (ισπανικής αρχής προστασίας δεδομένων, στο εξής: AEPD) και του M. Costeja González με αντικείμενο την απόφαση της αρχής αυτής με την οποία έγινε δεκτή η καταγγελία που υπέβαλε ο M. Costeja González κατά των δύο προαναφερθεισών εταιριών και επιβλήθηκε στην Google Inc. η υποχρέωση, αφενός, να λάβει τα αναγκαία μέτρα για τη διαγραφή από το ευρετήριό της των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που αφορούν τον M. Costeja González και, αφετέρου, να καταστήσει ανέφικτη τη μελλοντική πρόσβαση στα δεδομένα αυτά.
 Το νομικό πλαίσιο
 Το δίκαιο της Ένωσης
3        Η οδηγία 95/46 η οποία, κατά το άρθρο 1 αυτής, έχει ως αντικείμενο την προστασία των θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων των φυσικών προσώπων, και ιδίως της ιδιωτικής ζωής, έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και την εξάλειψη των εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, προβλέπει, στις αιτιολογικές σκέψεις 2, 10, 18 έως 20 και 25, τα εξής:
«(2)  [εκτιμώντας] ότι τα συστήματα επεξεργασίας δεδομένων υπηρετούν τον άνθρωπο· ότι πρέπει, ανεξαρτήτως ιθαγένειας ή κατοικίας των φυσικών προσώπων, να σέβονται τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματά τους, και ιδίως την ιδιωτική ζωή, και να συμβάλλουν στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο, στην ανάπτυξη των εμπορικών συναλλαγών καθώς και στην ευημερία του ατόμου·
[...]
(10)  [εκτιμώντας] ότι στόχος των εθνικών νομοθεσιών όσον αφορά την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα είναι η διασφάλιση της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ιδίως της ιδιωτικής ζωής, όπως επίσης αναγνωρίζεται στο άρθρο 8 της ευρωπαϊκής σύμβασης περί προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών [η οποία υπεγράφη στη Ρώμη στις 4 Νοεμβρίου 1950] καθώς και στις γενικές αρχές του κοινοτικού δικαίου· ότι, για τον λόγο αυτό, η προσέγγιση των εν λόγω νομοθεσιών δεν πρέπει να οδηγήσει στην εξασθένηση της προστασίας που εξασφαλίζουν αλλά, αντιθέτως, πρέπει να έχει ως στόχο την κατοχύρωση υψηλού επιπέδου προστασίας στην Κοινότητα·
[...]
(18)      [εκτιμώντας] ότι, προκειμένου να αποφευχθεί ο αποκλεισμός ενός προσώπου από την δυνάμει της παρούσας οδηγίας προστασία, είναι απαραίτητο κάθε επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται στην Κοινότητα να τηρεί τη νομοθεσία ενός από τα κράτη μέλη· ότι είναι σκόπιμο οι επεξεργασίες που εκτελούνται από πρόσωπα ενεργούντα υπό τον έλεγχο του υπευθύνου της επεξεργασίας ο οποίος είναι εγκατεστημένος σε κράτος μέλος να υπόκεινται στη νομοθεσία του κράτους αυτού·
(19)      [εκτιμώντας] ότι η εγκατάσταση στο έδαφος κράτους μέλους περιλαμβάνει την πραγματική άσκηση δραστηριότητας βάσει μονίμου καταστήματος· ότι η νομική μορφή ενός τέτοιου καταστήματος, είτε πρόκειται για απλό υποκατάστημα είτε για θυγατρική με νομική προσωπικότητα, δεν συνιστά καθοριστικό παράγοντα εν προκειμένω· ότι, όταν ένας μόνον υπεύθυνος επεξεργασίας είναι εγκατεστημένος στο έδαφος πλειόνων κρατών μελών, ιδίως μέσω θυγατρικής, πρέπει να εξασφαλίζει, κυρίως για να αποφεύγονται οι καταστρατηγήσεις, ότι κάθε κατάστημά του πληροί τις απαιτήσεις τις οποίες προβλέπει η οικεία εθνική νομοθεσία·
(20)      [εκτιμώντας] ότι η εγκατάσταση σε τρίτη χώρα του υπευθύνου της επεξεργασίας δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην προστασία των προσώπων που προβλέπεται από την παρούσα οδηγία· ότι, στην περίπτωση αυτή, ενδείκνυται οι εκτελούμενες επεξεργασίες να υπάγονται στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκονται τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία και να παρέχονται εγγυήσεις ώστε τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που προβλέπονται από την παρούσα οδηγία να γίνονται πράγματι σεβαστά·
[...]
(25)      [εκτιμώντας] ότι οι αρχές της προστασίας δέον να εκφράζονται, αφενός, στις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχουν πρόσωπα […] υπεύθυν[α] για την επεξεργασία, όσον αφορά ιδίως την ποιότητα των δεδομένων, την ασφάλεια της τεχνικής, την κοινοποίηση στην αρχή ελέγχου, τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορεί να εκτελεσθεί η επεξεργασία και, αφετέρου, με τα δικαιώματα που παρέχονται στα πρόσωπα, τα δεδομένα των οποίων αποτελούν αντικείμενο της επεξεργασίας, προκειμένου να ενημερώνονται επί των δεδομένων, να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά, να ζητούν τη διόρθωσή τους ή ακόμη να αντιτάσσονται στην επεξεργασία τους».
4        Το άρθρο 2 της οδηγίας 95/46 ορίζει ότι, «για τους σκοπούς [αυτής], νοούνται ως:
α)      “δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα”, κάθε πληροφορία που αναφέρεται σε φυσικό πρόσωπο του οποίου η ταυτότητα είναι γνωστή ή μπορεί να εξακριβωθεί [(υποκείμενο των δεδομένων)]· ως πρόσωπο του οποίου η ταυτότητα μπορεί να εξακριβωθεί λογίζεται το πρόσωπο εκείνο που μπορεί να προσδιοριστεί, άμεσα ή έμμεσα, ιδίως βάσει αριθμού ταυτότητας ή βάσει ενός ή περισσοτέρων συγκεκριμένων στοιχείων που χαρακτηρίζουν την υπόστασή του από φυσική, βιολογική, ψυχολογική, οικονομική, πολιτιστική ή κοινωνική άποψη·
β)       “επεξεργασία δεδομένα δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα” (επεξεργασία), κάθε εργασία ή σειρά εργασιών που πραγματοποιούνται με ή χωρίς τη βοήθεια αυτοματοποιημένων διαδικασιών και εφαρμόζονται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως η συλλογή, η καταχώρηση, η οργάνωση, η αποθήκευση, η προσαρμογή ή η τροποποίηση, η ανάκτηση, η αναζήτηση πληροφοριών, η χρήση, η ανακοίνωση με διαβίβαση, η διάδοση ή κάθε άλλη μορφή διάθεσης, η εναρμόνιση ή ο συνδυασμός, καθώς και το κλείδωμα, η διαγραφή ή η καταστροφή·
[...]
δ)       “υπεύθυνος της επεξεργασίας”, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, η δημόσια αρχή, η υπηρεσία ή οποιοσδήποτε άλλος φορέας που μόνος ή από κοινού με άλλους καθορίζει τους στόχους και τον τρόπο της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Όταν οι στόχοι και ο τρόπος της επεξεργασίας καθορίζονται από νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις, εθνικές ή κοινοτικές, ο υπεύθυνος της επεξεργασίας ή τα ειδικά κριτήρια για τον ορισμό του μπορούν να καθορίζονται από το εθνικό ή το κοινοτικό δίκαιο·
[...]».
5        Το άρθρο 3 της εν λόγω οδηγίας, το οποίο επιγράφεται «Πεδίο εφαρμογής», ορίζει, στην παράγραφο 1, τα εξής:
«Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας εφαρμόζονται στην αυτοματοποιημένη, εν όλω ή εν μέρει, επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα καθώς και στη μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία τέτοιων δεδομένων που περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν σε αρχείο.»
6        Το άρθρο 4 της ίδιας οδηγίας, το οποίο έχει τον τίτλο «Εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο», ορίζει τα εξής:
«1.      Κάθε κράτος μέλος εφαρμόζει τις εθνικές διατάξεις που θεσπίζει δυνάμει της παρούσας οδηγίας σε κάθε επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, εφόσον:
α)      η επεξεργασία εκτελείται στα πλαίσια των δραστηριοτήτων υπευθύνου εγκατεστημένου στο έδαφος του κράτους μέλους. Όταν ο ίδιος υπεύθυνος είναι εγκατεστημένος στο έδαφος περισσοτέρων του ενός κρατών μελών, πρέπει να λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται ότι κάθε εγκατάστασή του πληροί τις απαιτήσεις που προβλέπει η εφαρμοστέα εθνική νομοθεσία·
β)      ο υπεύθυνος δεν είναι εγκατεστημένος στο έδαφος του κράτους μέλους, αλλά σε τόπο όπου εφαρμόζεται η εθνική του νομοθεσία δυνάμει του δημοσίου διεθνούς δικαίου·
γ)      ο υπεύθυνος της επεξεργασίας δεν είναι εγκατεστημένος στο έδαφος της Κοινότητας και για τους σκοπούς της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προσφεύγει σε μέσα, αυτοματοποιημένα ή όχι, ευρισκόμενα στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, εκτός εάν τα μέσα αυτά χρησιμοποιούνται μόνο με σκοπό τη διέλευση από το έδαφος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
2.      Στην περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, στοιχείο γ΄, ο υπεύθυνος της επεξεργασίας πρέπει να υποδείξει έναν αντιπρόσωπο εγκατεστημένο στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους. Δεν θίγεται η τυχόν ανάληψη νομικών ενεργειών κατά του ιδίου του υπευθύνου της επεξεργασίας.»
7        Το άρθρο 6 της οδηγίας 95/46, το οποίο εντάσσεται στο κεφάλαιο II, τμήμα I, που φέρει τον τίτλο «Αρχές που πρέπει να τηρούνται ως προς την ποιότητα των δεδομένων», έχει ως εξής:
«1.      Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα πρέπει:
α)      να υφίστανται σύννομη και θεμιτή επεξεργασία·
β)      να συλλέγονται για καθορισμένους, σαφείς και νόμιμους σκοπούς και η μεταγενέστερη επεξεργασία τους να συμβιβάζεται με τους σκοπούς αυτούς. Η μεταγενέστερη επεξεργασία για ιστορικούς, στατιστικούς ή επιστημονικούς σκοπούς δεν θεωρείται ασυμβίβαστη εφόσον τα κράτη μέλη προβλέπουν κατάλληλες εγγυήσεις·
γ)      να είναι κατάλληλα, συναφή προς το θέμα και όχι υπερβολικά σε σχέση με τους σκοπούς για τους οποίους συλλέγονται και υφίστανται επεξεργασία·
δ)      να είναι ακριβή και, εφόσον χρειάζεται, να ενημερώνονται· πρέπει να λαμβάνονται όλα τα εύλογα μέτρα ώστε δεδομένα ανακριβή ή ελλιπή σε σχέση με τους σκοπούς για τους οποίους έχουν συλλεγεί ή υφίστανται κατόπιν επεξεργασία, να διαγράφονται ή να διορθώνονται·
ε)      να διατηρούνται με μορφή που επιτρέπει τον προσδιορισμό της ταυτότητας των προσώπων στα οποία αναφέρονται μόνο κατά τη διάρκεια περιόδου που δεν υπερβαίνει την απαιτούμενη για την επίτευξη των σκοπών για τους οποίους έχουν συλλεγεί ή για τους οποίους αργότερα υφίστανται επεξεργασία. Τα κράτη μέλη προβλέπουν κατάλληλες εγγυήσεις για τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που διατηρούνται πέραν της περιόδου αυτής για σκοπούς ιστορικούς, στατιστικούς ή επιστημονικούς.
2.       Εναπόκειται στον υπεύθυνο της επεξεργασίας να εξασφαλίσει την τήρηση της παραγράφου 1.»
8        Το άρθρο 7 της οδηγίας 95/46, το οποίο εντάσσεται στο κεφάλαιο II, τμήμα ΙΙ, που φέρει τον τίτλο «Βασικές αρχές της νόμιμης επεξεργασίας δεδομένων», ορίζει τα εξής:
«Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μπορεί να γίνεται μόνον εάν:
[...]
στ)      είναι απαραίτητη για την επίτευξη του εννόμου συμφέροντος που επιδιώκει ο υπεύθυνος της επεξεργασίας ή ο τρίτος ή οι τρίτοι στους οποίους ανακοινώνονται τα δεδομένα, υπό τον όρο ότι δεν προέχει το συμφέρον ή τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι ελευθερίες του προσώπου στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα που χρήζουν προστασίας δυνάμει του άρθρου 1, παράγραφος 1, της παρούσας οδηγίας.»
9        Το άρθρο 9 της εν λόγω οδηγίας, με τίτλο «Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ελευθερία έκφρασης», ορίζει τα εξής:
«Για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται αποκλειστικώς για δημοσιογραφικούς σκοπούς ή στο πλαίσιο καλλιτεχνικής ή λογοτεχνικής έκφρασης, τα κράτη μέλη προβλέπουν τις εξαιρέσεις ή παρεκκλίσεις από τις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου, του κεφαλαίου IV και του κεφαλαίου VI μόνο στον βαθμό που είναι αναγκαίες ώστε το δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής να συμβιβάζεται με τους κανόνες που διέπουν την ελευθερία έκφρασης.»
10      Το άρθρο 12 της ίδιας οδηγίας 95/46, το οποίο επιγράφεται «Δικαίωμα πρόσβασης», ορίζει τα εξής:
«Τα κράτη μέλη εγγυώνται στα πρόσωπα στα οποία αναφέρονται τα δεδομένα το δικαίωμα να λαμβάνουν από τον υπεύθυνο της επεξεργασίας:
[...]
β)      κατά περίπτωση, τη διόρθωση, τη διαγραφή ή το κλείδωμα των δεδομένων των οποίων η επεξεργασία δεν είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, ιδίως λόγω ελλιπούς ή ανακριβούς χαρακτήρα των δεδομένων·
[...]».
11      Το άρθρο 14 της οδηγίας 95/46, το οποίο έχει τον τίτλο «Δικαίωμα αντίταξης του προσώπου στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα», ορίζει τα εξής:
«Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν στο πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα το δικαίωμα:
α)      τουλάχιστον στις περιπτώσεις του άρθρου 7, στοιχεία ε΄ και στ΄, να αντιτάσσεται ανά πάσα στιγμή, για επιτακτικούς και νόμιμους λόγους σχετικούς με την προσωπική του κατάσταση, στην επεξεργασία των δεδομένων που το αφορούν, εκτός εάν στην εθνική νομοθεσία ορίζεται άλλως. Σε περίπτωση αιτιολογημένης αντίταξης, η επεξεργασία δεν μπορεί πλέον να αφορά τα δεδομένα αυτά·
[...]».
12      Το άρθρο 28 της εν λόγω οδηγίας, με τίτλο «Αρχή ελέγχου», έχει ως εξής:
«1.      Κάθε κράτος μέλος προβλέπει ότι μία ή περισσότερες δημόσιες αρχές επιφορτίζονται με τον έλεγχο της εφαρμογής, στο έδαφός του, των εθνικών διατάξεων που έχουν θεσπισθεί από τα κράτη μέλη, κατ’ εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.
[...]
3.      Κάθε αρχή ελέγχου διαθέτει συγκεκριμένα:
–        μέσα για τη διεξαγωγή έρευνας, όπως το δικαίωμα να έχει πρόσβαση στα δεδομένα που αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας και το δικαίωμα να συλλέγει κάθε αναγκαία πληροφορία για την εκπλήρωση της αποστολής ελέγχου,
–        αποτελεσματικές εξουσίες παρέμβασης, όπως για παράδειγμα […] την εξουσία να επιτάσσει τη δέσμευση, διαγραφή ή την καταστροφή δεδομένων, να απαγορεύει επίσης προσωρινά ή οριστικά την επεξεργασία [...]
–        [...]
Κατά των αποφάσεων της αρχής ελέγχου μπορούν να ασκηθούν ένδικα μέσα.
4.      Κάθε πρόσωπο ή κάθε ένωση που το εκπροσωπεί μπορεί να υποβάλει σε κάθε αρχή ελέγχου αίτηση σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών του έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Ο αιτών ενημερώνεται σχετικά με τη συνέχεια που δίδεται στην αίτησή του.
[...]
6.      Κάθε αρχή ελέγχου είναι αρμόδια, ανεξάρτητα από την εθνική νομοθεσία που εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη επεξεργασία, για την άσκηση, στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο υπάγεται, των εξουσιών που διαθέτει σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου. Κάθε αρχή μπορεί να κληθεί να ασκήσει τις εξουσίες της από αρχή άλλου κράτους μέλους.
Οι αρχές ελέγχου διατηρούν μεταξύ τους την αναγκαία συνεργασία για την εκπλήρωση της αποστολής τους, ιδίως με την ανταλλαγή όλων των χρήσιμων πληροφοριών.
[...]»
 Το ισπανικό δίκαιο
13      Η οδηγία 95/46 έχει μεταφερθεί στο ισπανικό δίκαιο με τον οργανικό νόμο 15/1999, της 13ης Δεκεμβρίου 1999, για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (BOE αριθ. 298, της 14ης Δεκεμβρίου 1999, σ. 43088).
 Η διαφορά της κύριας δίκης και τα προδικαστικά ερωτήματα

14      Στις 5 Μαρτίου 2010 ο M. Costeja González, ισπανικής ιθαγένειας και κάτοικος Ισπανίας, υπέβαλε στην AEPD καταγγελία κατά της La Vanguardia Ediciones SL, η οποία εκδίδει καθημερινή εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας, ιδίως στην Καταλονία (Ισπανία) (στο εξής: La Vanguardia) καθώς και κατά της Google Spain και της Google Inc. Η καταγγελία αυτή υποβλήθηκε για τον λόγο ότι όταν ένας χρήστης του διαδικτύου εισήγε το ονοματεπώνυμο του M. Costeja González στη μηχανή αναζήτησης της Google (στο εξής: Google Search), εμφανίζονταν σύνδεσμοι προς δύο σελίδες της εφημερίδας La Vanguardia, αντιστοίχως της 19ης Ιανουαρίου και της 9ης Μαρτίου 1998, στις οποίες περιλαμβανόταν ανακοίνωση, με μνεία του ονοματεπώνυμου του M. Costeja González, για πλειστηριασμούς ακινήτων κατόπιν κατάσχεσης που επιβλήθηκε λόγω κοινωνικοασφαλιστικών οφειλών.
15      Με την καταγγελία αυτή, ο M. Costeja González ζητούσε, αφενός, να υποχρεωθεί η La Vanguardia να απαλείψει ή να τροποποιήσει τις ως άνω σελίδες, ώστε να μην εμφανίζονται πλέον τα σχετικά με αυτόν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, ή να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία που προσφέρουν οι μηχανές αναζήτησης προκειμένου να προστατευθούν τα δεδομένα αυτά. Αφετέρου, ζήτησε να υποχρεωθεί η Google Spain ή η Google Inc. να διαγράψει ή να αποκρύψει τα προσωπικά δεδομένα του ώστε να μην εμφανίζονται πλέον στα αποτελέσματα αναζήτησης και να μην περιλαμβάνονται πλέον σε συνδέσμους της La Vanguardia. Στο πλαίσιο αυτό, ο M. Costeja González επισήμανε ότι η διαδικασία κατάσχεσης που είχε κινηθεί εναντίον του είχε ολοκληρωθεί και διευθετηθεί από μακρού και ότι οποιαδήποτε μνεία της διαδικασίας αυτής ήταν περιττή.
16      Με απόφαση της 30ής Ιουλίου 2010, η AEPD απέρριψε την εν λόγω καταγγελία κατά το μέρος που αφορούσε την La Vanguardia, εκτιμώντας ότι η εκ μέρους της δημοσίευση των επίμαχων πληροφοριών ήταν από νομικής άποψης δικαιολογημένη, δεδομένου ότι πραγματοποιήθηκε κατ’ εντολή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και είχε ως σκοπό να δώσει τη μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα στη διαδικασία του πλειστηριασμού ώστε να προσελκύσει τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ενδιαφερομένων.
17      Αντιθέτως, η ως άνω καταγγελία έγινε δεκτή κατά το μέρος που αφορούσε την Google Spain και την Google Inc. Η AEPD έκρινε συναφώς ότι οι φορείς εκμετάλλευσης μηχανών αναζήτησης υπόκεινται στη νομοθεσία περί προστασίας των δεδομένων, δεδομένου ότι προβαίνουν σε επεξεργασία δεδομένων για την οποία φέρουν ευθύνη και ότι ασκούν δραστηριότητες ενδιάμεσου στην κοινωνία της πληροφορίας. Η AEPD εκτίμησε ότι έχει την εξουσία να επιβάλλει την υποχρεωτική απόσυρση των δεδομένων καθώς και την απαγόρευση πρόσβασης των φορέων εκμετάλλευσης μηχανών αναζήτησης σε ορισμένα δεδομένα, εφόσον κρίνει ότι ο γεωγραφικός εντοπισμός τους ή η διάδοσή τους ενδέχεται να θίγουν το θεμελιώδες δικαίωμα της προστασίας των δεδομένων και την αξιοπρέπεια του προσώπου εν ευρεία εννοία, στην οποία εμπίπτει επίσης η απλή βούληση του ενδιαφερόμενου προσώπου να μην καθίστανται γνωστά τα δεδομένα του σε τρίτους. Η AEPD έκρινε ότι η υποχρέωση αυτή μπορεί να βαρύνει απευθείας τους φορείς εκμετάλλευσης μηχανών αναζήτησης, χωρίς να είναι απαραίτητη η διαγραφή των δεδομένων ή των πληροφοριών από τον ιστότοπο εντός του οποίου περιλαμβάνονται, ιδίως όταν η διατήρηση των πληροφοριών αυτών στον εν λόγω ιστότοπο έχει ως δικαιολογητικό της έρεισμα ορισμένη διάταξη νόμου.
18      Η Google Spain και η Google Inc. προσέβαλαν, καθεμία χωριστά, την εν λόγω απόφαση ενώπιον του Audiencia Nacional, το οποίο αποφάσισε να συνεκδικάσει τις δύο υποθέσεις.
19      Στην απόφαση περί παραπομπής, το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι το ζήτημα που εγείρει η εν λόγω διαφορά είναι ποιες είναι οι υποχρεώσεις των φορέων εκμετάλλευσης μηχανών αναζήτησης σχετικά με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα προσώπων τα οποία δεν επιθυμούν τον γεωγραφικό εντοπισμό, την ευρετηρίαση και την επ’ αόριστο διάθεση στους χρήστες του διαδικτύου ορισμένων πληροφοριών που έχουν δημοσιευθεί σε ιστοτόπους τρίτων και περιλαμβάνουν τα προσωπικά δεδομένα τους βάσει των οποίων καθίσταται δυνατός ο συσχετισμός των εν λόγω πληροφοριών με τα πρόσωπα αυτά. Η απάντηση στο ζήτημα αυτό εξαρτάται από τον τρόπο κατά τον οποίο πρέπει να ερμηνεύεται η οδηγία 95/46 στο πλαίσιο των τεχνολογιών που έχουν εμφανιστεί μετά την έκδοσή της.
20      Υπό τις προϋποθέσεις αυτές, το Audiencia Nacional ανέστειλε την ενώπιόν του διαδικασία και υπέβαλε στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:
«1)       Όσον αφορά την εδαφική εφαρμογή της οδηγίας [95/46] και, κατά συνέπεια, της ισπανικής νομοθεσίας για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα:
α)      Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας [95/46] την έννοια ότι υφίσταται “εγκατάσταση” οσάκις συντρέχει μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
–        όταν η επιχείρηση που παρέχει τη μηχανή αναζήτησης προβαίνει στην ίδρυση γραφείου ή στη σύσταση θυγατρικής εντός κράτους μέλους με σκοπό την προώθηση και πώληση του διαφημιστικού χώρου της μηχανής αναζήτησης, η οποία κατευθύνει τη δραστηριότητά της στους κατοίκους του κράτους αυτού,
ή
–        όταν η μητρική εταιρία ορίζει θυγατρική της, εγκατεστημένη στο εν λόγω κράτος μέλος, ως εκπρόσωπό της και υπεύθυνη της επεξεργασίας δύο συγκεκριμένων συστημάτων αρχείων σχετικών με τα δεδομένα των πελατών που συνήψαν συμβάσεις παροχής διαφημιστικών υπηρεσιών με την εν λόγω εταιρία,
ή
–        όταν το γραφείο ή η θυγατρική που είναι εγκατεστημένη σε κράτος μέλος διαβιβάζει στη μητρική εταιρία, που είναι εγκατεστημένη εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις αιτήσεις που της απευθύνουν τόσο οι ενδιαφερόμενοι όσο και οι αρμόδιες αρχές σχετικά με την τήρηση του δικαιώματος προστασίας των δεδομένων, ακόμα και όταν η συνεργασία αυτή πραγματοποιείται εκουσίως;
β)      Έχει το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, της οδηγίας [95/46] την έννοια ότι υφίσταται “προσφυγή σε μέσα […] ευρισκόμενα στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους”:
–        όταν η μηχανή αναζήτησης χρησιμοποιεί προγράμματα ανίχνευσης (web crawlers ή web robots) για να εντοπίσει και να ευρετηριάσει τις πληροφορίες που περιέχονται σε ιστοσελίδες που αναρτώνται από εξυπηρετητές του εν λόγω κράτους μέλους,
ή
–        όταν χρησιμοποιεί όνομα τομέα ενός κράτους μέλους και κατευθύνει τις αναζητήσεις και τα αποτελέσματα αναλόγως της γλώσσας του κράτους μέλους αυτού;
γ)      Μπορεί να συνιστά προσφυγή σε μέσα, κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, της οδηγίας [95/46], η εκ μέρους των μηχανών αναζήτησης του διαδικτύου προσωρινή αποθήκευση των ευρετηριαζόμενων πληροφοριών; Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο ερώτημα αυτό, μπορεί να θεωρηθεί ότι ο συνδετικός αυτός παράγοντας συντρέχει όταν η επιχείρηση αρνείται να αποκαλύψει τον χώρο όπου αποθηκεύει τα ευρετήρια αυτά επικαλούμενη λόγους σχετικούς με τον ανταγωνισμό;
δ)      Ανεξαρτήτως της απάντησης που θα δοθεί στα προηγούμενα ερωτήματα και ειδικά στην περίπτωση που το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχουν οι συνδετικοί παράγοντες του άρθρου 4 της οδηγίας [95/46]:
Πρέπει να εφαρμοστεί η οδηγία [95/46] για την προστασία δεδομένων, υπό το πρίσμα του άρθρου 8 του [Χάρτη], στο κράτος μέλος όπου βρίσκεται το κέντρο βάρους της σύγκρουσης και όπου είναι δυνατή η αποτελεσματικότερη προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
2)       Όσον αφορά τη δραστηριότητα των μηχανών αναζήτησης ως φορέων παροχής περιεχομένων σε σχέση με την οδηγία 95/46/ΕΚ για την προστασία δεδομένων:
α)      Όσον αφορά τη δραστηριότητα της [Google Search] ως φορέα παροχής περιεχομένων, δραστηριότητα η οποία συνίσταται στον εντοπισμό των πληροφοριών που αναρτούν στο διαδίκτυο τρίτοι, στην αυτόματη ευρετηρίασή τους, στην προσωρινή τους αποθήκευση και, τελικώς, στην παροχή της δυνατότητας στους χρήστες του διαδικτύου να αποκτούν πρόσβαση σε αυτές με ορισμένη σειρά προτίμησης, και εφόσον οι πληροφορίες αυτές περιέχουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τρίτων προσώπων, έχει η δραστηριότητα αυτή την έννοια της “επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα” κατά το άρθρο 2, στοιχείο β΄, της οδηγίας [95/46];
β)      Σε περίπτωση αρνητικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα και πάντοτε σε σχέση με δραστηριότητα όπως η ανωτέρω περιγραφείσα:
Πρέπει να ερμηνευθεί το άρθρο 2, στοιχείο δ΄, της οδηγίας 95/46 υπό την έννοια ότι η επιχείρηση που διαχειρίζεται τη [Google Search] είναι ο “υπεύθυνος της επεξεργασίας” των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που περιλαμβάνονται στις ιστοσελίδες που ευρετηριάζει;
γ)      Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα:
Μπορεί η [AEPD], η οποία μεριμνά για την προάσπιση των δικαιωμάτων του άρθρου 12, στοιχείο β΄, και του άρθρου 14, [πρώτο εδάφιο,] στοιχείο α΄, της οδηγίας [95/46] να προσφεύγει απευθείας στη [Google Search] προκειμένου να ζητήσει τη διαγραφή από τα ευρετήριά της πληροφορίας δημοσιευθείσας από τρίτους, χωρίς να απευθυνθεί προηγουμένως ή ταυτοχρόνως στον κάτοχο της ιστότοπος ιστοτόπου ιστοσελίδας στην οποία αναρτήθηκε η επίμαχη πληροφορία;
δ)      Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο προηγούμενο ερώτημα:
Πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι μηχανές αναζήτησης, κατ’ εξαίρεση, δεν υποχρεούνται να προστατεύουν τα δικαιώματα αυτά όταν η πληροφορία που περιέχει τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα δημοσιεύθηκε νόμιμα από τρίτους και διατηρείται στην ιστοσελίδα όπου αρχικώς αναρτήθηκε;
3)       Όσον αφορά το περιεχόμενο του δικαιώματος διαγραφής και/ή αντίταξης στην επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε σχέση με το δικαίωμα στη λήθη υποβάλλεται το εξής ερώτημα:
Έχει η οδηγία [95/46] την έννοια ότι τα δικαιώματα διαγραφής και κλειδώματος των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κατά το άρθρο 12, στοιχείο β΄, και το δικαίωμα αντίταξης στην επεξεργασία τέτοιων δεδομένων κατά το άρθρο 14, [πρώτο εδάφιο,] στοιχείο α΄, της εν λόγω οδηγίας σημαίνουν, μεταξύ άλλων, ότι το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί να απευθυνθεί στις μηχανές αναζήτησης προκειμένου να παρεμποδίσει την ευρετηρίαση των πληροφοριών που αφορούν το πρόσωπό του και οι οποίες αναρτώνται σε ιστοσελίδες από τρίτους, επικαλούμενο την επιθυμία του να μην είναι προσβάσιμες στους χρήστες του διαδικτύου οι πληροφορίες αυτές οσάκις εκτιμά ότι μπορεί να του προκαλέσουν βλάβη ή επιδιώκει να λησμονηθούν, έστω και αν έχουν δημοσιευτεί νόμιμα από τρίτους;»
 Επί των προδικαστικών ερωτημάτων
 Επί του δεύτερου προδικαστικού ερωτήματος, στοιχεία α΄ και β΄, σχετικά με το καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 95/46
21      Με το δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, στοιχεία α΄ και β΄, το οποίο επιβάλλεται να εξεταστεί στην αρχή, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν το άρθρο 2, στοιχείο β΄, της οδηγίας 95/46 έχει την έννοια ότι η δραστηριότητα μηχανής αναζήτησης ως φορέα παροχής περιεχομένων η οποία συνίσταται στον εντοπισμό πληροφοριών που δημοσιεύουν ή αναρτούν στο διαδίκτυο τρίτοι, στην αυτόματη ευρετηρίασή τους, στην προσωρινή τους αποθήκευση και, τελικώς, στη διάθεσή τους στους χρήστες του διαδικτύου με ορισμένη σειρά προτίμησης πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα», κατά την έννοια της διάταξης αυτής, όταν οι πληροφορίες αυτές περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, το αιτούν δικαστήριο ζητεί εξάλλου να διευκρινιστεί αν το άρθρο 2, στοιχείο δ΄, της ως άνω οδηγίας έχει την έννοια ότι ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης πρέπει να θεωρείται «υπεύθυνος» της εν λόγω επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κατά την έννοια της διάταξης αυτής.
22      Κατά την Google Spain και την Google Inc., η δραστηριότητα των μηχανών αναζήτησης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως επεξεργασία δεδομένων που περιλαμβάνονται στις ιστοσελίδες τρίτων οι οποίες εμφανίζονται στον κατάλογο αποτελεσμάτων της αναζήτησης, δεδομένου ότι οι μηχανές αυτές χρησιμοποιούν τις προσβάσιμες στο διαδίκτυο πληροφορίες στο σύνολό τους, χωρίς να προβαίνουν σε διαφοροποίηση μεταξύ των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και των λοιπών πληροφοριών. Εξάλλου, ακόμη και αν υποτεθεί ότι η δραστηριότητα αυτή πρέπει να χαρακτηριστεί ως «επεξεργασία δεδομένων», ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως «υπεύθυνος» της επεξεργασίας αυτής, δεδομένου ότι δεν έχει γνώση των εν λόγω δεδομένων και δεν ασκεί έλεγχο επ’ αυτών.
23      Αντιθέτως, ο M. Costeja González, η Ισπανική, η Ιταλική, η Αυστριακή και η Πολωνική Κυβέρνηση καθώς και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φρονούν ότι η εν λόγω δραστηριότητα συνεπάγεται προδήλως «επεξεργασία δεδομένων» κατά την έννοια της οδηγίας 95/46, η οποία είναι διαφορετική από την επεξεργασία δεδομένων που πραγματοποιούν οι εκδότες ιστοτόπων και επιδιώκει διαφορετικά αποτελέσματα σε σχέση με την τελευταία. Ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης είναι «υπεύθυνος» της επεξεργασίας δεδομένων στην οποία έχει προβεί, δεδομένου ότι αυτός καθορίζει τους σκοπούς και τον τρόπο της εν λόγω επεξεργασίας.
24      Κατά την Ελληνική Κυβέρνηση, η επίμαχη δραστηριότητα συνιστά μεν «επεξεργασία», αλλά στον βαθμό που οι μηχανές αναζήτησης παρέχουν απλώς ενδιάμεσες υπηρεσίες, οι επιχειρήσεις που τις εκμεταλλεύονται δεν μπορούν να θεωρηθούν ως «υπεύθυνοι», εκτός των περιπτώσεων στις οποίες αποθηκεύουν δεδομένα σε μια «ενδιάμεση μνήμη» ή σε μια «κρυφή μνήμη» για χρονική περίοδο που υπερβαίνει το τεχνικά αναγκαίο μέτρο.
25      Επισημαίνεται συναφώς ότι το άρθρο 2, στοιχείο β΄, της οδηγίας 95/46 ορίζει ως «επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» «κάθε εργασία ή σειρά εργασιών που πραγματοποιούνται με ή χωρίς τη βοήθεια αυτοματοποιημένων διαδικασιών και εφαρμόζονται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως η συλλογή, η καταχώρηση, η οργάνωση, η αποθήκευση, η προσαρμογή ή η τροποποίηση, η ανάκτηση, η αναζήτηση πληροφοριών, η χρήση, η ανακοίνωση με διαβίβαση, η διάδοση ή κάθε άλλη μορφή διάθεσης, η εναρμόνιση ή ο συνδυασμός, καθώς και το κλείδωμα, η διαγραφή ή η καταστροφή».
26      Όσον αφορά ειδικά το διαδίκτυο, το Δικαστήριο έχει διαπιστώσει ότι η πράξη που συνίσταται στην ανάρτηση, σε σελίδα του διαδικτύου, δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να θεωρηθεί ως «επεξεργασία» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο β΄, της οδηγίας 95/46 (βλ. απόφαση Lindqvist, C‑101/01, EU:C:2003:596, σκέψη 25).
27      Αναφορικά με την επίμαχη στην κύρια δίκη δραστηριότητα, δεν αμφισβητείται ότι, μεταξύ των δεδομένων που εντοπίζονται, ευρετηριάζονται, αποθηκεύονται από τις μηχανές αναζήτησης και τίθενται στη διάθεση των χρηστών των μηχανών αυτών, περιλαμβάνονται επίσης πληροφορίες που αφορούν φυσικά πρόσωπα των οποίων η ταυτότητα είναι γνωστή ή μπορεί να εξακριβωθεί και, ως εκ τούτου, «δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο α΄, της οδηγίας αυτής.
28      Επομένως, διαπιστώνεται ότι ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, καθόσον ερευνά με αυτοματοποιημένο, διαρκή και συστηματικό τρόπο το διαδίκτυο προς αναζήτηση πληροφοριών δημοσιευμένων σε αυτό, «συλλέγει» τέτοια δεδομένα τα οποία «ανακτά», «καταχωρίζει» και «οργανώνει» εν συνεχεία στο πλαίσιο των προγραμμάτων ευρετηρίασης που διαθέτει, τα «αποθηκεύει» στους εξυπηρετητές του και, ενδεχομένως, τα «ανακοινώνει» και τα «θέτει στη διάθεση» των χρηστών της μηχανής υπό μορφή καταλόγων αποτελεσμάτων αναζήτησης. Δεδομένου ότι το άρθρο 2, στοιχείο β΄, της οδηγίας 95/46 κατονομάζει ρητώς και ανεπιφύλακτα τις εν λόγω πράξεις, αυτές πρέπει να χαρακτηριστούν ως «επεξεργασία» κατά την έννοια της διάταξης αυτής, χωρίς να ασκεί επιρροή το ότι ο φορέας εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης προβαίνει στις ίδιες πράξεις και για άλλου είδους πληροφορίες και δεν κάνει διαφοροποίηση μεταξύ των πράξεων αυτών και των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
29      Η προηγούμενη διαπίστωση δεν κλονίζεται εξάλλου από το γεγονός ότι τα δεδομένα αυτά είναι ήδη δημοσιευμένα στο διαδίκτυο και δεν τροποποιούνται από τη μηχανή αναζήτησης.
30      Ειδικότερα, το Δικαστήριο έχει διαπιστώσει ότι οι πράξεις στις οποίες αναφέρεται το άρθρο 2, στοιχείο β΄, της οδηγίας 95/46 πρέπει να χαρακτηρίζονται ως επεξεργασία ακόμη και στην περίπτωση κατά την οποία αφορούν αποκλειστικά πληροφορίες οι οποίες έχουν ήδη δημοσιευθεί αυτούσιες στα μέσα ενημέρωσης. Πράγματι, το Δικαστήριο επισήμανε συναφώς ότι αν σε μια τέτοια περίπτωση γινόταν δεκτή μια γενική παρέκκλιση από την εφαρμογή της οδηγίας 95/46, η τελευταία θα καθίστατο σε μεγάλο βαθμό άνευ περιεχομένου (βλ., επ’ αυτού, απόφαση Satakunnan Markkinapörssi και Satamedia, C‑73/07, EU:C:2008:727, σκέψεις 48 και 49).
31      Εξάλλου, όπως προκύπτει από τον ορισμό που περιλαμβάνεται στο άρθρο 2, στοιχείο β΄, της οδηγίας 95/46, μολονότι η τροποποίηση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποτελεί ασφαλώς επεξεργασία κατά την έννοια της οδηγίας, εντούτοις οι λοιπές πράξεις που διαλαμβάνονται στη διάταξη αυτή ουδόλως προϋποθέτουν την τροποποίηση των ως άνω δεδομένων.
32      Όσον αφορά το ζήτημα αν ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης πρέπει ή όχι να θεωρείται ως «υπεύθυνος της επεξεργασίας» των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα η οποία πραγματοποιείται με τη μηχανή αυτή στο πλαίσιο δραστηριότητας όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, υπενθυμίζεται ότι κατά το άρθρο 2, στοιχείο δ΄, της οδηγίας 95/46 ως «υπεύθυνος της επεξεργασίας» νοείται «το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, η δημόσια αρχή, η υπηρεσία ή οποιοσδήποτε άλλος φορέας που μόνος ή από κοινού με άλλους καθορίζει τους στόχους και τον τρόπο της επεξεργασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα».
33      Συνεπώς, ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, δεδομένου ότι καθορίζει τους σκοπούς και τον τρόπο άσκησης της δραστηριότητας αυτής και, επομένως, της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην οποία προβαίνει στο πλαίσιο της ως άνω δραστηριότητας, πρέπει να χαρακτηριστεί ως «υπεύθυνος» της επεξεργασίας αυτής δυνάμει του προαναφερθέντος άρθρου 2, στοιχείο δ΄.
34      Επιπλέον, διαπιστώνεται ότι ο αποκλεισμός του φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης από την έννοια «υπεύθυνος» για τον λόγο ότι δεν ασκεί έλεγχο επί των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που είναι δημοσιευμένα σε ιστοσελίδες τρίτων θα ήταν αντίθετος όχι μόνο στο σαφές γράμμα αλλά και στον σκοπό της προαναφερθείσας διάταξης, ο οποίος συνίσταται στη διασφάλιση, μέσω του ευρέος ορισμού της εν λόγω έννοιας, αποτελεσματικής και πλήρους προστασίας των υποκειμένων των δεδομένων.
35      Συναφώς, υπογραμμίζεται ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της δραστηριότητας μηχανής αναζήτησης διαφέρει από και συμπληρώνει τη δραστηριότητα των εκδοτών ιστοτόπων, η οποία συνίσταται στην ανάρτηση των δεδομένων αυτών σε σελίδα του διαδικτύου.
36      Εξάλλου, δεν αμφισβητείται ότι η δραστηριότητα αυτή των μηχανών αναζήτησης διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην καθολική διάδοση των εν λόγω δεδομένων, καθόσον τα καθιστά προσβάσιμα σε οποιονδήποτε χρήστη του διαδικτύου πραγματοποιεί αναζήτηση με βάση το ονοματεπώνυμο του υποκειμένου των δεδομένων, συμπεριλαμβανομένων των χρηστών του διαδικτύου οι οποίοι διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να εντοπίσουν την ιστοσελίδα στην οποία έχουν δημοσιευθεί τα προαναφερθέντα δεδομένα.
37      Επιπλέον, η οργάνωση και η συγκέντρωση των δημοσιευόμενων στο διαδίκτυο πληροφοριών που πραγματοποιούν οι μηχανές αναζήτησης με σκοπό τη διευκόλυνση της πρόσβασης των χρηστών σε αυτές μπορεί, όταν η αναζήτηση πραγματοποιείται με βάση το ονοματεπώνυμο φυσικού προσώπου, να έχει ως αποτέλεσμα να μπορούν οι χρήστες να αποκτήσουν, μέσω του καταλόγου αποτελεσμάτων, μια συστηματική επισκόπηση των διαθέσιμων στο διαδίκτυο πληροφοριών που αφορούν το εν λόγω πρόσωπο και που παρέχουν στους χρήστες τη δυνατότητα να σχηματίσουν ένα, κατά το μάλλον ή ήττον, λεπτομερές προφίλ του υποκειμένου των δεδομένων.
38      Επομένως, στο μέτρο κατά το οποίο η δραστηριότητα της μηχανής αναζήτησης ενδέχεται να θίγει σε μεγάλο βαθμό και συμπληρωματικά προς τη δραστηριότητα των εκδοτών ιστοτόπων τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ιδιωτική ζωή και στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ο φορέας εκμετάλλευσης της μηχανής αυτής, ως πρόσωπο που καθορίζει τους σκοπούς και τον τρόπο άσκησης της εν λόγω δραστηριότητας, πρέπει να διασφαλίζει, στο πλαίσιο των ευθυνών, των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων του, ότι η εν λόγω δραστηριότητα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της οδηγίας 95/46 ώστε οι προβλεπόμενες με αυτήν εγγυήσεις να μπορούν να παράγουν πλήρως τα αποτελέσματά τους και να μπορεί να υλοποιείται στην πράξη η αποτελεσματική και πλήρης προστασία των υποκειμένων των δικαιωμάτων, ιδίως η προστασία του δικαιώματός του στην προστασία της ιδιωτικής τους ζωής.
39      Τέλος, η δυνατότητα των εκδοτών ιστοτόπων να διευκρινίζουν στους φορείς εκμετάλλευσης μηχανών αναζήτησης, χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων πρωτόκολλα αποκλεισμού όπως το «robot.txt» ή κωδικούς τύπου «noindex» ή «noarchive», ότι επιθυμούν να αποκλειστεί εξ ολοκλήρου ή κατά ένα μέρος από τα αυτόματα ευρετήρια των μηχανών αναζήτησης ορισμένη πληροφορία που έχουν δημοσιεύσει στον ιστότοπό τους δεν σημαίνει ότι τυχόν παράλειψη τέτοιας διευκρίνισης εκ μέρους των ως άνω εκδοτών απαλλάσσει τον φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης από την ευθύνη του για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην οποία έχει προβεί στο πλαίσιο της δραστηριότητας της μηχανής αυτής.
40      Πράγματι, η προαναφερθείσα δυνατότητα δεν αλλάζει το γεγονός ότι οι σκοποί και ο τρόπος της επεξεργασίας αυτής καθορίζονται από τον φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης. Εξάλλου, ακόμη και αν υποτεθεί ότι η εν λόγω δυνατότητα των εκδοτών ιστοτόπων έχει την έννοια ότι αυτοί καθορίζουν από κοινού με τον εν λόγω φορέα εκμετάλλευσης τον τρόπο της ως άνω επεξεργασίας, η διαπίστωση αυτή ουδόλως επηρεάζει την ευθύνη του φορέα αυτού, δεδομένου ότι το άρθρο 2, στοιχείο δ΄, της οδηγίας 95/46 ορίζει ρητώς ότι ο υπεύθυνος μπορεί να καθορίζει τον τρόπο επεξεργασίας «μόνος ή από κοινού με άλλους».
41      Από το σύνολο των ανωτέρω εκτιμήσεων έπεται ότι στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, στοιχεία α΄ και β΄, πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 2, στοιχεία β΄ και δ΄, της οδηγίας 95/46 έχει την έννοια ότι, αφενός, η δραστηριότητα μηχανής αναζήτησης, η οποία συνίσταται στον εντοπισμό πληροφοριών που δημοσιεύουν ή αναρτούν στο διαδίκτυο τρίτοι, στην αυτόματη ευρετηρίασή τους, στην προσωρινή αποθήκευσή τους και, τελικώς, στη διάθεσή τους στους χρήστες του διαδικτύου με ορισμένη σειρά προτίμησης, πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο β΄, όταν οι εν λόγω πληροφορίες περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και, αφετέρου, ότι ο φορέας εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης πρέπει να θεωρείται ως «υπεύθυνος» της εν λόγω επεξεργασίας κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο δ΄.
 Επί του πρώτου προδικαστικού ερωτήματος, στοιχεία α΄ έως δ΄, σχετικά με το εδαφικό πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 95/46
42      Με το πρώτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχεία α΄ έως δ΄, το αιτούν δικαστήριο ζητεί να διευκρινιστεί αν, σε συνθήκες όπως αυτές της κύριας δίκης, είναι δυνατή η εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας με την οποία έχει μεταφερθεί στην εσωτερική έννομη τάξη η οδηγία 95/46.
43      Στο πλαίσιο αυτό, το αιτούν δικαστήριο διαπίστωσε τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
–        Η υπηρεσία Google Search παρέχεται σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω του ιστοτόπου «www.google.com». Σε πολλά κράτη, υπάρχουν εγχώριες εκδόσεις προσαρμοσμένες στην εθνική γλώσσα. Η ισπανική έκδοση της υπηρεσίας Google Search παρέχεται μέσω του ιστοτόπου «www.google.es», ο οποίος είναι καταχωρισμένος από τις 16 Σεπτεμβρίου 2003. Η υπηρεσία Google Search είναι μία από τις περισσότερο χρησιμοποιούμενες μηχανές αναζήτησης στην Ισπανία.
–        Η Google Inc., μητρική εταιρία του ομίλου Google με έδρα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, εκμεταλλεύεται την υπηρεσία Google Search.
–        Η υπηρεσία Google Search ευρετηριάζει ιστοτόπους απ’ όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και ιστοτόπους εντός της Ισπανίας. Οι πληροφορίες που ευρετηριάζονται με τα «προγράμματα αράχνες» και τους αυτόματους ανιχνευτές ευρετηρίασης της υπηρεσίας Google Search, ήτοι με προγράμματα ηλεκτρονικού υπολογιστή που χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό και τη σάρωση του περιεχομένου των ιστοσελίδων σε συστηματική και αυτοματοποιημένη βάση, αποθηκεύονται προσωρινά σε εξυπηρετητές το κράτος τοποθεσίας των οποίων είναι άγνωστο, η πληροφορία δε αυτή είναι απόρρητη για λόγους ανταγωνισμού.
–        Η υπηρεσία Google Search δεν περιορίζεται μόνο στην παροχή πρόσβασης στα περιεχόμενα που φιλοξενούνται στους ευρετηριαζόμενους ιστοτόπους, αλλά εκμεταλλεύεται τη δραστηριότητα αυτή για να δημοσιεύει, έναντι πληρωμής, διαφημιστικά μηνύματα που συνδέονται με τους όρους αναζήτησης που εισάγουν οι χρήστες του διαδικτύου και που καταχωρούνται από επιχειρήσεις που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν το εργαλείο αυτό για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους χρήστες του διαδικτύου.
–        Ο όμιλος Google έχει αναθέσει στη θυγατρική του Google Spain την προώθηση των πωλήσεων του διαφημιστικού χώρου που διατίθεται εντός του ιστοτόπου «www.google.com». Η Google Spain, η οποία ιδρύθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2003 και διαθέτει χωριστή νομική προσωπικότητα, έχει την εταιρική έδρα της στη Μαδρίτη (Ισπανία). Ασκεί τις δραστηριότητές της απευθυνόμενη κατά βάση στις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες στην Ισπανία, ενεργώντας ως εμπορικός αντιπρόσωπος του εν λόγω ομίλου στο προαναφερθέν κράτος μέλος. Ο εταιρικός της σκοπός συνίσταται στην προώθηση, στη διευκόλυνση και στην πραγματοποίηση πωλήσεων διαδικτυακών διαφημιστικών προϊόντων και υπηρεσιών προς τρίτους καθώς και στη συνολική πολιτική διάθεσης του διαφημιστικού χώρου.
–        Η Google Inc. έχει ορίσει την Google Spain ως υπεύθυνη της επεξεργασίας, στην Ισπανία, δύο συστημάτων αρχείων τα οποία έχουν καταχωριστεί από την Google Inc. στην AEPD και έχουν δημιουργηθεί για να περιλάβουν τα προσωπικά δεδομένα των πελατών που έχουν συνάψει συμβάσεις διαφημιστικών υπηρεσιών με την Google Inc.
44      Πιο συγκεκριμένα, το αιτούν δικαστήριο διερωτάται κατά κύριο λόγο ποια είναι η έννοια του όρου «εγκατάσταση» που χρησιμοποιείται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46, και της φράσης «προσφυγή σε μέσα […] ευρισκόμενα στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους» που χρησιμοποιείται στο άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄.
 Επί του πρώτου προδικαστικού ερωτήματος, στοιχείο α΄
45      Με το πρώτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχείο α΄, το αιτούν δικαστήριο ερωτά, κατ’ ουσίαν, αν το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 έχει την έννοια ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πραγματοποιείται στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων εγκατάστασης που έχει ο υπεύθυνος της επεξεργασίας αυτής στο έδαφος ορισμένου κράτους μέλους κατά την έννοια της διάταξης αυτής, όταν πληρούται μία ή περισσότερες από τις τρεις ακόλουθες προϋποθέσεις:
–        ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης ιδρύει σε κράτος μέλος υποκατάστημα ή θυγατρική που έχει ως αποστολή την προώθηση και την πώληση του διαφημιστικού χώρου ο οποίος διατίθεται στο πλαίσιο της μηχανής αναζήτησης και που ασκεί δραστηριότητα η οποία κατευθύνεται στους κατοίκους του κράτους μέλους αυτού, ή
–        η μητρική εταιρία ορίζει θυγατρική της, εγκατεστημένη στο εν λόγω κράτος μέλος, ως εκπρόσωπό της και υπεύθυνη της επεξεργασίας δύο συγκεκριμένων συστημάτων αρχείων που περιέχουν τα δεδομένα των πελατών που έχουν συνάψει συμβάσεις παροχής διαφημιστικών υπηρεσιών με την εν λόγω επιχείρηση, ή
–        το εγκατεστημένο σε κράτος μέλος υποκατάστημα ή η εγκατεστημένη σε κράτος μέλος θυγατρική διαβιβάζει στη μητρική εταιρία, που είναι εγκατεστημένη εκτός της Ένωσης, τις καταγγελίες και τις αποφάσεις που απευθύνουν τόσο οι ενδιαφερόμενοι όσο και οι αρμόδιες αρχές σχετικά με την τήρηση του δικαιώματος προστασίας των δεδομένων, ακόμα και όταν η συνεργασία αυτή λαμβάνει χώρα εκουσίως.
46      Όσον αφορά την πρώτη από τις τρεις ως άνω προϋποθέσεις, το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι η Google Inc. εκμεταλλεύεται και διαχειρίζεται την υπηρεσία Google Search και ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι η Google Spain ασκεί στην Ισπανία δραστηριότητα άμεσα συνδεόμενη με την ευρετηρίαση ή με την αποθήκευση πληροφοριών ή δεδομένων που περιλαμβάνονται σε ιστοτόπους τρίτων. Εντούτοις, η δραστηριότητα της προώθησης και της πώλησης διαφημιστικού χώρου την οποία ασκεί η Google Spain στην Ισπανία αποτελεί το κύριο τμήμα της εμπορικής δραστηριότητας του ομίλου Google και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως στενά συνδεδεμένη με την υπηρεσία Google Search.
47      O M. Costeja González, η Ισπανική, η Ιταλική, η Αυστριακή και η Πολωνική Κυβέρνηση καθώς και η Επιτροπή φρονούν ότι, λαμβανομένου υπόψη του αδιάσπαστου συνδέσμου μεταξύ της δραστηριότητας της μηχανής αναζήτησης την οποία εκμεταλλεύεται η Google Inc. και της δραστηριότητας της Google Spain, η δεύτερη πρέπει να θεωρηθεί ως εγκατάσταση της πρώτης, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της οποίας λαμβάνει χώρα η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Αντιθέτως, κατά την Google Spain, την Google Inc. και την Ελληνική Κυβέρνηση, το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 δεν έχει εφαρμογή στην περίπτωση της πρώτης από τις τρεις προϋποθέσεις που έχει απαριθμήσει το αιτούν δικαστήριο.
48      Συναφώς, επισημαίνεται καταρχάς ότι στην αιτιολογική σκέψη 19 της οδηγίας 95/46 διευκρινίζεται ότι «η εγκατάσταση στο έδαφος κράτους μέλους περιλαμβάνει την πραγματική άσκηση δραστηριότητας βάσει μονίμου καταστήματος» και ότι «η νομική μορφή ενός τέτοιου καταστήματος, είτε πρόκειται για απλό υποκατάστημα είτε για θυγατρική με νομική προσωπικότητα, δεν συνιστά καθοριστικό παράγοντα εν προκειμένω».
49      Πάντως, δεν αμφισβητείται ότι η Google Spain ασκεί πραγματική και υπαρκτή δραστηριότητα μέσω μόνιμου καταστήματος στην Ισπανία. Εξάλλου, δεδομένου ότι έχει χωριστή νομική προσωπικότητα, η Google Spain αποτελεί θυγατρική της Google Inc. επί του ισπανικού εδάφους και, ως εκ τούτου, «εγκατάσταση» κατά την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46.
50      Προκειμένου να πληρούται το οριζόμενο από την ως άνω διάταξη κριτήριο, πρέπει επίσης η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τον υπεύθυνο της επεξεργασίας να «εκτελείται στα πλαίσια των δραστηριοτήτων» εγκατάστασης που έχει ο εν λόγω υπεύθυνος στο έδαφος ορισμένου κράτους μέλους.
51      Η Google Spain και η Google Inc. φρονούν ότι δεν συντρέχει τέτοια περίπτωση, διότι η επίμαχη στην κύρια δίκη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πραγματοποιείται αποκλειστικά από την Google Inc., που εκμεταλλεύεται την υπηρεσία Google Search χωρίς οποιαδήποτε παρέμβαση της Google Spain, της οποίας η δραστηριότητα περιορίζεται στην παροχή υποστήριξης στη διαφημιστική δραστηριότητα του ομίλου Google, δραστηριότητα διακριτή από την υπηρεσία μηχανής αναζήτησης που παρέχει.
52      Εντούτοις, όπως υπογράμμισαν μεταξύ άλλων η Ισπανική Κυβέρνηση και η Επιτροπή, το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 δεν απαιτεί η επίμαχη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα να γίνεται «από» την οικεία εγκατάσταση, αλλά απλώς να γίνεται «στα πλαίσια των δραστηριοτήτων» της εγκατάστασης αυτής.
53      Εξάλλου, λαμβανομένου υπόψη του σκοπού της οδηγίας 95/46, ο οποίος συνίσταται στη διασφάλιση αποτελεσματικής και πλήρους προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των φυσικών προσώπων και, ιδίως, του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή, έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, η τελευταία αυτή φράση δεν μπορεί να ερμηνεύεται υπό στενή έννοια (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση L’Oréal κ.λπ., C‑324/09, EU:C:2011:474, σκέψεις 62 και 63).
54      Επισημαίνεται συναφώς ότι, όπως προκύπτει μεταξύ άλλων από τις αιτιολογικές σκέψεις 18 έως 20 και από το άρθρο 4 της οδηγίας 95/46, βούληση του νομοθέτη της Ένωσης ήταν να αποτραπεί, αφενός, τυχόν αποκλεισμός κάποιου προσώπου από την προστασία που εγγυάται η οδηγία και, αφετέρου, η καταστρατήγηση της εν λόγω προστασίας την οποία θα συνεπαγόταν ο καθορισμός ιδιαιτέρως ευρέος εδαφικού πεδίου εφαρμογής.
55      Λαμβανομένου υπόψη του σκοπού αυτού της οδηγίας 95/46 και του γράμματος του άρθρου 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται για τις ανάγκες υπηρεσίας μηχανής αναζήτησης, όπως η Google Search, την οποία εκμεταλλεύεται επιχείρηση που έχει έδρα σε τρίτο κράτος αλλά διαθέτει εγκατάσταση εντός ορισμένου κράτους μέλους, εκτελείται «στα πλαίσια των δραστηριοτήτων» της εν λόγω εγκατάστασης, εφόσον αυτή έχει ως σκοπό την προώθηση και πώληση, εντός του προαναφερθέντος κράτους μέλους, του διαφημιστικού χώρου που διατίθεται στο πλαίσιο της μηχανής αναζήτησης και που αποσκοπεί στην οικονομική εκμετάλλευση της υπηρεσίας που παρέχεται με την εν λόγω μηχανή.
56      Πράγματι, υπό τις περιστάσεις αυτές, οι δραστηριότητες του φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης και οι δραστηριότητες της εγκατάστασής του εντός του οικείου κράτους μέλους είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένες, εφόσον οι σχετικές με τον διαφημιστικό χώρο δραστηριότητες αποτελούν το μέσο για να καταστεί η επίμαχη μηχανή αναζήτησης οικονομικώς αποδοτική και εφόσον η μηχανή αυτή είναι συγχρόνως το μέσο που καθιστά δυνατή την άσκηση των ως άνω δραστηριοτήτων.
57      Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι, όπως διευκρινίστηκε στις σκέψεις 26 έως 28 της παρούσας απόφασης, η εμφάνιση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε σελίδα αποτελεσμάτων αναζήτησης αποτελεί επεξεργασία των δεδομένων αυτών. Δεδομένου όμως ότι η εμφάνιση των αποτελεσμάτων συνοδεύεται, στην ίδια σελίδα, από την εμφάνιση διαφημιστικών μηνυμάτων που συνδέονται με τους όρους αναζήτησης, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η επίμαχη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πραγματοποιείται στο πλαίσιο της διαφημιστικής και εμπορικής δραστηριότητας της εγκατάστασης που έχει ο υπεύθυνος της επεξεργασίας στο έδαφος κράτους μέλους, εν προκειμένω στο ισπανικό έδαφος.
58      Υπό τις συνθήκες αυτές, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται για τις ανάγκες λειτουργίας της εν λόγω μηχανής αναζήτησης δεν υπόκειται στις υποχρεώσεις και στις εγγυήσεις της οδηγίας 95/46, ειδάλλως θα διακυβευόταν η πρακτική αποτελεσματικότητά της και η επιδιωκόμενη με αυτήν αποτελεσματική και πλήρης προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των φυσικών προσώπων (βλ., κατ’ αναλογία, απόφαση L’Oréal κ.λπ., EU:C:2011:474, σκέψεις 62 και 63), ιδίως η προστασία του δικαιώματος στον σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής, έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, δικαιώματος στο οποίο η εν λόγω οδηγία αποδίδει ιδιαίτερη σημασία, όπως προκύπτει μεταξύ άλλων από το άρθρο 1, παράγραφος 1, και από τις αιτιολογικές σκέψεις 2 και 10 αυτής (βλ., επ’ αυτού, αποφάσεις Österreichischer Rundfunk κ.λπ., C‑465/00, C‑138/01 και C‑139/01, EU:C:2003:294, σκέψη 70· Rijkeboer, C‑553/07, EU:C:2009:293, σκέψη 47, καθώς και IPI, C‑473/12, EU:C:2013:715, σκέψη 28 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
59      Στο μέτρο κατά το οποίο η πρώτη από τις τρεις προϋποθέσεις που έχει απαριθμήσει το αιτούν δικαστήριο αρκεί αφεαυτής προκειμένου να συναχθεί το συμπέρασμα ότι εγκατάσταση όπως η Google Spain πληροί το κριτήριο που προβλέπεται με το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46, δεν είναι αναγκαία η εξέταση των δύο άλλων προϋποθέσεων.
60      Από τα ανωτέρω έπεται ότι στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχείο α΄, πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 έχει την έννοια ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πραγματοποιείται στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων εγκατάστασης που έχει ο υπεύθυνος της επεξεργασίας αυτής στο έδαφος κράτους μέλους, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, όταν ο φορέας εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης ιδρύει σε ορισμένο κράτος μέλος υποκατάστημα ή θυγατρική που έχει ως σκοπό την προώθηση και την πώληση του διαφημιστικού χώρου ο οποίος διατίθεται στο πλαίσιο της μηχανής αναζήτησης και που ασκεί δραστηριότητα κατευθυνόμενη προς τους κατοίκους του εν λόγω κράτους μέλους.
 Επί του πρώτου ερωτήματος, στοιχεία β΄ έως δ΄
61      Κατόπιν της απάντησης που δόθηκε στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχείο α΄, παρέλκει η απάντηση στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα, στοιχεία β΄ έως δ ΄.
 Επί του δεύτερου προδικαστικού ερωτήματος, στοιχεία γ΄ και δ΄, σχετικά με την έκταση της ευθύνης του φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης δυνάμει της οδηγίας 95/46
62      Με το δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, στοιχεία γ΄ και δ΄, το αιτούν δικαστήριο ερωτά, κατ’ ουσίαν, αν τα άρθρα 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι, προκειμένου να προστατεύονται τα δικαιώματα που προβλέπουν οι διατάξεις αυτές, ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης υποχρεούται να απαλείφει από τον κατάλογο αποτελεσμάτων, ο οποίος εμφανίζεται κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο ενός προσώπου, συνδέσμους προς δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν πληροφορίες σχετικές με το πρόσωπο αυτό, και στην περίπτωση κατά την οποία το ονοματεπώνυμο αυτό ή οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν διαγραφεί προηγουμένως η ταυτοχρόνως από τις ως άνω ιστοσελίδες, τούτο δε ακόμη και όταν η δημοσίευση των ως άνω πληροφοριών στις εν λόγω ιστοσελίδες είναι νόμιμη.
63      Η Google Spain και η Google Inc. φρονούν ότι, δυνάμει της αρχής της αναλογικότητας, οποιοδήποτε αίτημα για την αφαίρεση πληροφοριών πρέπει να υποβάλλεται στον εκδότη του σχετικού ιστοτόπου δεδομένου ότι αυτός φέρει την ευθύνη της δημοσιοποίησης των ως άνω πληροφοριών, είναι σε θέση να εκτιμήσει τον νόμιμο χαρακτήρα της δημοσίευσης αυτής και διαθέτει τα αποτελεσματικότερα και λιγότερο περιοριστικά μέσα για να καταστήσει τις πληροφορίες αυτές μη προσβάσιμες. Εξάλλου, η επιβολή στον φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης της υποχρέωσης να αφαιρεί από τα ευρετήριά της πληροφορίες δημοσιευμένες στο διαδίκτυο δεν θα λάμβανε αρκούντως υπόψη τα θεμελιώδη δικαιώματα των εκδοτών ιστοτόπων, των λοιπών χρηστών του διαδικτύου καθώς και του ίδιου του φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης.
64      Κατά την Αυστριακή Κυβέρνηση, μια εθνική αρχή ελέγχου μπορεί να επιβάλει σε φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης την υποχρέωση να διαγράψει από τα αρχεία του πληροφορίες δημοσιευμένες από τρίτους μόνον αν έχει προηγουμένως διαπιστωθεί η παρανομία ή η ανακρίβεια των επίμαχων δεδομένων ή αν το υποκείμενο των δεδομένων έχει ασκήσει επιτυχώς το δικαίωμα αντίταξης έναντι του εκδότη του ιστοτόπου στον οποίο έχουν δημοσιευθεί οι πληροφορίες αυτές.
65      Ο M. Costeja González, η Ισπανική, η Ιταλική και η Πολωνική Κυβέρνηση καθώς και η Επιτροπή φρονούν ότι η εθνική αρχή μπορεί να επιβάλει απευθείας στον φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης την υποχρέωση να αφαιρέσει από τα ευρετήρια και από την ενδιάμεση μνήμη της μηχανής πληροφορίες που περιέχουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα δημοσιευμένα από τρίτους, χωρίς να είναι απαραίτητο να αποταθεί προηγουμένως ή ταυτοχρόνως στον εκδότη της ιστοσελίδας στην οποία περιλαμβάνονται οι πληροφορίες αυτές. Επιπλέον, κατά τον M. Costeja González, την Ισπανική και την Ιταλική Κυβέρνηση καθώς και την Επιτροπή, το γεγονός ότι οι εν λόγω πληροφορίες έχουν δημοσιευθεί νόμιμα και ότι εξακολουθούν να περιλαμβάνονται στην ιστοσελίδα προέλευσης δεν ασκεί επιρροή στις υποχρεώσεις του εν λόγω φορέα εκμετάλλευσης δυνάμει της οδηγίας 95/46. Αντιθέτως, κατά την Πολωνική Κυβέρνηση, το γεγονός αυτό μπορεί να απαλλάσσει τον φορέα εκμετάλλευσης από τις υποχρεώσεις του.
66      Υπενθυμίζεται προκαταρκτικά ότι, όπως προκύπτει από το άρθρο 1 και από την αιτιολογική σκέψη 10, η οδηγία 95/46 αποσκοπεί στη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων των φυσικών προσώπων, ιδίως δε της ιδιωτικής τους ζωής, έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (βλ., επ’ αυτού, απόφαση IPI, EU:C:2013:715, σκέψη 28).
67      Κατά την αιτιολογική σκέψη 25 της οδηγίας 95/46, οι προβλεπόμενες από αυτήν αρχές προστασίας έχουν εξειδικευθεί, αφενός, με τις υποχρεώσεις τις οποίες υπέχουν τα πρόσωπα που επεξεργάζονται δεδομένα, όσον αφορά ιδίως την ποιότητα των δεδομένων, την τεχνική ασφάλεια, την κοινοποίηση στην αρχή ελέγχου, τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιείται η επεξεργασία και, αφετέρου, με τα δικαιώματα που παρέχονται στα πρόσωπα των οποίων τα δεδομένα αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας να ενημερώνονται για την επεξεργασία αυτή, να μπορούν να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα, να ζητούν τη διόρθωσή τους ή ακόμη να αντιτάσσονται στην επεξεργασία υπό ορισμένες προϋποθέσεις.
68      Το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι οι διατάξεις της οδηγίας 95/46, κατά το μέρος που διέπουν την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε προσβολή των θεμελιωδών ελευθεριών και, ειδικότερα, του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή, πρέπει οπωσδήποτε να ερμηνεύονται υπό το πρίσμα των θεμελιωδών δικαιωμάτων, τα οποία, κατά πάγια νομολογία, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των γενικών αρχών του δικαίου, την τήρηση των οποίων διασφαλίζει το Δικαστήριο, και είναι πλέον κατοχυρωμένα με τον Χάρτη (βλ., μεταξύ άλλων, αποφάσεις Connolly κατά Επιτροπής, C‑274/99 P, EU:C:2001:127, σκέψη 37, καθώς και Österreichischer Rundfunk κ.λπ., EU:C:2003:294, σκέψη 68).
69      Ειδικότερα, το άρθρο 7 του Χάρτη κατοχυρώνει το δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής, ενώ το άρθρο 8 του Χάρτη διακηρύσσει ρητώς το δικαίωμα στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 8 διευκρινίζουν ότι η επεξεργασία των δεδομένων αυτών πρέπει να γίνεται νόμιμα, για καθορισμένους σκοπούς και με βάση τη συγκατάθεση του ενδιαφερομένου ή για άλλους θεμιτούς λόγους που προβλέπονται από τον νόμο, ότι κάθε πρόσωπο δικαιούται να έχει πρόσβαση στα συλλεγέντα δεδομένα που το αφορούν και να επιτυγχάνει τη διόρθωσή τους και ότι ο σεβασμός των ως άνω κανόνων υπόκειται στον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής. Οι απαιτήσεις αυτές έχουν εξειδικευθεί μεταξύ άλλων με τα άρθρα 6, 7, 12, 14 και 28 της οδηγίας 95/46.
70      Όσον αφορά το άρθρο 12, στοιχείο β΄, της οδηγίας 95/46, αυτό ορίζει ότι τα κράτη μέλη εγγυώνται στα υποκείμενα των δεδομένων το δικαίωμα να ζητούν από τον υπεύθυνο της επεξεργασίας να προβεί, κατά περίπτωση, στη διόρθωση, στη διαγραφή ή στο κλείδωμα των δεδομένων των οποίων η επεξεργασία δεν είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις της οδηγίας 95/46, ιδίως λόγω του ελλιπούς ή του ανακριβούς χαρακτήρα των δεδομένων. Δεδομένου ότι η τελευταία αυτή διευκρίνιση σχετικά με την τήρηση ορισμένων απαιτήσεων που διαλαμβάνονται στο άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο δ΄, της οδηγίας 95/46 έχει ενδεικτικό και μη εξαντλητικό χαρακτήρα, ο μη σύμφωνος με τις διατάξεις της οδηγίας χαρακτήρας της επεξεργασίας, στον οποίο μπορεί να στηριχθεί το υποκείμενο των δεδομένων για να ασκήσει το δικαίωμα που του αναγνωρίζει το άρθρο 12, στοιχείο β΄, αυτής, μπορεί επίσης να προκύπτει από τη μη τήρηση άλλων προϋποθέσεων που αυτή επιβάλλει προκειμένου η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα να είναι νόμιμη.
71      Συναφώς, υπενθυμίζεται ότι, με την επιφύλαξη των παρεκκλίσεων που δέχεται το άρθρο 13 της οδηγίας αυτής, κάθε επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να είναι σύμφωνη, αφενός, προς τις αρχές σχετικά με την ποιότητα των δεδομένων κατά το άρθρο 6 της ως άνω οδηγίας, και, αφετέρου, προς τις βασικές αρχές της νόμιμης επεξεργασίας δεδομένων που απαριθμεί το άρθρο 7 της εν λόγω οδηγίας (βλ. αποφάσεις Österreichischer Rundfunk κ.λπ., EU:C:2003:294, σκέψη 65· ASNEF και FECEMD, C‑468/10 και C‑469/10, EU:C:2011:777, σκέψη 26, καθώς και Worten, C‑342/12, EU:C:2013:355, σκέψη 33).
72      Κατά το προαναφερθέν άρθρο 6 και με την επιφύλαξη ειδικών διατάξεων που μπορούν να θεσπίζουν τα κράτη μέλη στις περιπτώσεις επεξεργασίας για ιστορικούς, στατιστικούς ή επιστημονικούς σκοπούς, εναπόκειται στον υπεύθυνο της επεξεργασίας να διασφαλίζει ότι τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα «υφίστανται σύννομη και θεμιτή επεξεργασία», ότι «συλλέγονται για καθορισμένους, σαφείς και νόμιμους σκοπούς και [ότι] η μεταγενέστερη επεξεργασία τους […] συμβιβάζεται με τους σκοπούς αυτούς», ότι είναι «κατάλληλα, συναφή προς το θέμα και όχι υπερβολικά σε σχέση με τους σκοπούς για τους οποίους συλλέγονται και υφίστανται επεξεργασία», ότι είναι «ακριβή και, εφόσον χρειάζεται, […] ενημερώνονται» και, τέλος, ότι «διατηρούνται με μορφή που επιτρέπει τον προσδιορισμό της ταυτότητας των προσώπων στα οποία αναφέρονται μόνο κατά τη διάρκεια περιόδου που δεν υπερβαίνει την απαιτούμενη για την επίτευξη των σκοπών για τους οποίους έχουν συλλεγεί ή για τους οποίους αργότερα υφίστανται επεξεργασία». Στην αλληλουχία αυτή, ο υπεύθυνος της επεξεργασίας πρέπει να λαμβάνει όλα τα εύλογα μέτρα ώστε δεδομένα που δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της διάταξης αυτής να διαγράφονται ή να διορθώνονται.
73      Όσον αφορά τον νόμιμο χαρακτήρα, κατά την έννοια του άρθρου 7 της οδηγίας 95/46, επεξεργασίας όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, την οποία πραγματοποιεί ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, η επεξεργασία αυτή ενδέχεται να εμπίπτει στην περίπτωση του εν λόγω άρθρου 7, στοιχείο στ΄.
74      Η ως άνω διάταξη επιτρέπει την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εφόσον αυτή είναι απαραίτητη για την επίτευξη του εννόμου συμφέροντος που επιδιώκει ο υπεύθυνος της επεξεργασίας ή ο τρίτος ή οι τρίτοι στους οποίους ανακοινώνονται τα δεδομένα, υπό τον όρο ότι δεν προέχει το συμφέρον ή τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες του υποκειμένου των δεδομένων, ιδίως το δικαίωμά του στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που χρήζουν προστασίας δυνάμει του άρθρου 1, παράγραφος 1, της οδηγίας αυτής. Ειδικότερα, η εφαρμογή του εν λόγω άρθρο 7, στοιχείο στ΄, προϋποθέτει τη στάθμιση των επίμαχων αντιτιθεμένων δικαιωμάτων και συμφερόντων στο πλαίσιο της οποίας πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η σπουδαιότητα των δικαιωμάτων που αντλεί το υποκείμενο των δεδομένων από τα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη (βλ. απόφαση ASNEF και FECEMD, EU:C:2011:777, σκέψεις 38 και 40).
75      Μολονότι ο σύμφωνος με τα άρθρα 6 και 7, στοιχείο στ΄, της οδηγίας 95/46 χαρακτήρας της επεξεργασίας μπορεί να ελέγχεται στο πλαίσιο αίτησης κατά την έννοια του άρθρου 12, στοιχείο β΄, της οδηγίας αυτής, το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί επιπροσθέτως να ασκήσει υπό ορισμένες προϋποθέσεις το δικαίωμα αντίταξης που προβλέπεται με το άρθρο 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας αυτής.
76      Κατά το άρθρο 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν στο υποκείμενο των δεδομένων το δικαίωμα, τουλάχιστον στις περιπτώσεις του άρθρου 7, στοιχεία ε΄ και στ΄, της οδηγίας 95/46, να αντιτάσσεται ανά πάσα στιγμή, για επιτακτικούς και νόμιμους λόγους σχετικούς με την προσωπική του κατάσταση, στην επεξεργασία δεδομένων που το αφορούν, εκτός αν στην εθνική νομοθεσία ορίζεται άλλως. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η στάθμιση που πρέπει να διενεργείται στο πλαίσιο του άρθρου 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, καθιστά δυνατή τη συνεκτίμηση, σε εξειδικευμένη βάση, όλων των περιστάσεων που αφορούν τη συγκεκριμένη κατάσταση του υποκειμένου των δεδομένων. Σε περίπτωση αιτιολογημένης αντίταξης, η επεξεργασία που πραγματοποιεί ο υπεύθυνος της επεξεργασίας δεν μπορεί πλέον να αφορά τα δεδομένα αυτά.
77      Οι αιτήσεις δυνάμει των άρθρων 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 μπορούν να υποβάλλονται απευθείας από το υποκείμενο των δεδομένων στον υπεύθυνο της επεξεργασίας ο οποίος πρέπει εν συνεχεία να εξετάζει δεόντως τη βασιμότητά τους και, εφόσον παρίσταται ανάγκη, να παύει την επίμαχη επεξεργασία δεδομένων. Όταν ο υπεύθυνος της επεξεργασίας δεν ανταποκρίνεται στις αιτήσεις αυτές, το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί να αποταθεί στην αρχή ελέγχου ή στις δικαστικές αρχές προκειμένου αυτές να προβούν στους απαραίτητους ελέγχους και, κατά συνέπεια, να επιβάλουν στον υπεύθυνο τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων.
78      Συναφώς, επισημαίνεται ότι, όπως προκύπτει από το άρθρο 28, παράγραφοι 3 και 4, της οδηγίας 95/46, οποιοσδήποτε μπορεί να υποβάλει σε κάθε αρχή ελέγχου αίτηση σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών του έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και ότι η αρχή αυτή διαθέτει μέσα για τη διεξαγωγή έρευνας και αποτελεσματικές εξουσίες παρέμβασης που της επιτρέπουν μεταξύ άλλων να επιβάλλει τη δέσμευση, τη διαγραφή ή την καταστροφή δεδομένων ή να απαγορεύει προσωρινά ή οριστικά την επεξεργασία.
79      Οι ως άνω εκτιμήσεις πρέπει να αποτελούν τον άξονα ερμηνείας και εφαρμογής των διατάξεων της οδηγίας 95/46 οι οποίες διέπουν τα δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένων όταν αυτό υποβάλλει στην αρχή ελέγχου ή σε δικαστική αρχή αίτηση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη.
80      Συναφώς, πρέπει εξαρχής να επισημανθεί ότι, όπως διαπιστώθηκε στις σκέψεις 36 έως 38 της παρούσας απόφασης, η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, την οποία πραγματοποιεί ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, ενδέχεται να θίγει σημαντικά τα θεμελιώδη δικαιώματα στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, όταν η αναζήτηση μέσω της μηχανής αυτής πραγματοποιείται με βάση το ονοματεπώνυμο φυσικού προσώπου, εφόσον η εν λόγω επεξεργασία παρέχει τη δυνατότητα σε οποιονδήποτε χρήστη του διαδικτύου να αποκτά, μέσω του καταλόγου αποτελεσμάτων, μια συστηματική επισκόπηση των διαθέσιμων στο διαδίκτυο πληροφοριών σχετικά με το εν λόγω πρόσωπο, οι οποίες αφορούν δυνητικά διάφορες πτυχές της ιδιωτικής του ζωής και θα ήταν αδύνατο ή εξαιρετικά δυσχερές να διασταυρωθούν χωρίς τη μηχανή αναζήτησης, και κατά τον τρόπο αυτό, να σχηματίζει ένα, κατά το μάλλον ή ήττον, λεπτομερές προφίλ του προσώπου αυτού. Εξάλλου, οι συνέπειες που έχει η επέμβαση στα προαναφερθέντα δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένων διογκώνονται λόγω του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζουν το διαδίκτυο και οι μηχανές αναζήτησης στη σύγχρονη κοινωνία, με αποτέλεσμα οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο αποτελεσμάτων να είναι προσβάσιμες ανά πάσα στιγμή και από οποιοδήποτε σημείο (βλ., επ’ αυτού, απόφαση eDate Advertising κ.λπ., C‑509/09 και C‑161/10, EU:C:2011:685, σκέψη 45).
81      Επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η επέμβαση αυτή, λόγω της ενδεχόμενης σοβαρότητάς της, δεν μπορεί να δικαιολογείται μόνο με βάση το οικονομικό συμφέρον του φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης στην ως άνω επεξεργασία. Εντούτοις, στον βαθμό που η απάλειψη συνδέσμων από τον κατάλογο αποτελεσμάτων θα μπορούσε, αναλόγως της πληροφορίας για την οποία πρόκειται, να έχει αντίκτυπο στο έννομο συμφέρον των δυνητικά ενδιαφερόμενων χρηστών του διαδικτύου για πρόσβαση στην πληροφορία αυτή, πρέπει, σε περιπτώσεις όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, να αναζητείται η δίκαιη εξισορρόπηση ιδίως μεταξύ του συμφέροντος αυτού και των θεμελιωδών δικαιωμάτων του υποκειμένου των δεδομένων δυνάμει των άρθρων 7 και 8 του Χάρτη. Μολονότι, ασφαλώς, τα προστατευόμενα με τα άρθρα αυτά δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένων υπερέχουν, κατά κανόνα, του προαναφερθέντος συμφέροντος των χρηστών του διαδικτύου, εντούτοις η εξισορρόπηση αυτή μπορεί, σε ειδικές περιπτώσεις, να εξαρτάται από τη φύση της επίμαχης πληροφορίας και από τον ευαίσθητο χαρακτήρα της για την ιδιωτική ζωή του υποκειμένου των δεδομένων καθώς και από το συμφέρον του κοινού να διαθέτει την πληροφορία αυτή, συμφέρον το οποίο μπορεί να διαφοροποιείται αναλόγως, μεταξύ άλλων, του ρόλου που διαδραματίζει το εν λόγω υποκείμενο στον δημόσιο βίο.
82      Η αρχή ελέγχου ή η δικαστική αρχή, κατόπιν εκτίμησης των προϋποθέσεων εφαρμογής των άρθρων 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 στην οποία πρέπει να προβαίνουν όταν επιλαμβάνονται αίτησης όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, μπορούν να επιβάλλουν στον φορέα εκμετάλλευσης την υποχρέωση να απαλείψει από τον κατάλογο αποτελεσμάτων, ο οποίος εμφανίζεται κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο ενός προσώπου, συνδέσμους προς δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν πληροφορίες σχετικές με το πρόσωπο αυτό, χωρίς για την επιβολή της υποχρέωσης αυτής να απαιτείται να απαλειφθούν προηγουμένως ή ταυτοχρόνως, με τη συγκατάθεση του εκδότη ή σε εκτέλεση σχετικής διαταγής, το ως άνω ονοματεπώνυμο και οι ως άνω πληροφορίες από την ιστοσελίδα στην οποία δημοσιεύτηκαν.
83      Πράγματι, όπως διαπιστώθηκε στις σκέψεις 35 έως 38 της παρούσας απόφασης, στο μέτρο κατά το οποίο η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της δραστηριότητας μηχανής αναζήτησης διαφέρει από και συμπληρώνει τη δραστηριότητα των εκδοτών ιστοτόπων και επηρεάζει συμπληρωματικά προς την τελευταία αυτή δραστηριότητα τα θεμελιώδη δικαιώματα του υποκειμένου των δικαιωμάτων, ο φορέας εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης, ως υπεύθυνος της επεξεργασίας αυτής, πρέπει να διασφαλίζει, στο πλαίσιο των ευθυνών, των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων του, ότι η εν λόγω δραστηριότητα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της οδηγίας 95/46 ώστε οι προβλεπόμενες με αυτήν εγγυήσεις να μπορούν να παράγουν πλήρως τα αποτελέσματά τους.
84      Συναφώς, επισημαίνεται ότι, λαμβανομένης υπόψη, αφενός, της ευχέρειας με την οποία οι δημοσιευμένες σε ορισμένο ιστότοπο πληροφορίες μπορούν να αναπαραχθούν σε άλλους ιστοτόπους και, αφετέρου, του γεγονότος ότι οι υπεύθυνοι για τη δημοσίευσή τους δεν υπόκεινται πάντοτε στο δίκαιο της Ένωσης, η αποτελεσματική και πλήρης προστασία των υποκειμένων των δεδομένων δεν θα μπορούσε να διασφαλιστεί αν αυτά όφειλαν, καταρχάς ή παράλληλα, να επιτύχουν τη διαγραφή, εκ μέρους των εκδοτών των ιστοτόπων, των πληροφοριών που τα αφορούν.
85      Εξάλλου, η επεξεργασία από εκδότη ιστοσελίδας, η οποία συνίσταται στη δημοσίευση πληροφοριών σχετικών με ορισμένο φυσικό πρόσωπο, μπορεί ενδεχομένως να πραγματοποιείται «αποκλειστικώς για δημοσιογραφικούς σκοπούς» και, επομένως, να υπάγεται, δυνάμει του άρθρου 9 της οδηγίας 95/46, στις παρεκκλίσεις από τις απαιτήσεις της οδηγίας αυτής, πράγμα το οποίο δεν ισχύει για την επεξεργασία την οποία πραγματοποιεί ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης. Επομένως, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να ασκήσει, υπό ορισμένες περιστάσεις, το υποκείμενο των δεδομένων τα δικαιώματα που προβλέπονται με τα άρθρα 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 κατά του εν λόγω φορέα, όχι όμως κατά του εκδότη της εν λόγω ιστοσελίδας.
86      Τέλος, διαπιστώνεται ότι όχι μόνο ο λόγος που, δυνάμει του άρθρου 7 της οδηγίας 95/46, δικαιολογεί τη δημοσίευση δεδομένου προσωπικού χαρακτήρα σε ορισμένο ιστότοπο δεν ταυτίζεται κατ’ ανάγκη με τον λόγο που ισχύει στην περίπτωση της δραστηριότητας των μηχανών αναζήτησης, αλλά επίσης ότι, ακόμη και όταν υπάρχει τέτοια ταύτιση, το αποτέλεσμα της στάθμισης των επίμαχων συμφερόντων, η οποία πρέπει να διενεργείται δυνάμει των άρθρων 7, στοιχείο στ΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας αυτής, μπορεί να διαφέρει αναλόγως του αν πρόκειται για επεξεργασία από τον φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης ή για επεξεργασία από τον εκδότη της ιστοσελίδας, δεδομένου ότι, αφενός, τα έννομα συμφέροντα που δικαιολογούν την επεξεργασία στις δύο αυτές περιπτώσεις μπορούν να είναι διαφορετικά και, αφετέρου, οι συνέπειες που έχει η επεξεργασία στις περιπτώσεις αυτές για το υποκείμενο των δεδομένων, και ιδίως για την ιδιωτική του ζωή, δεν είναι κατ’ ανάγκη οι ίδιες.
87      Πράγματι, στο μέτρο κατά το οποίο η εμφάνιση, εντός του καταλόγου αποτελεσμάτων που προκύπτει κατόπιν αναζήτησης με βάση το ονοματεπώνυμο ενός προσώπου, ορισμένης ιστοσελίδας και των περιλαμβανόμενων σε αυτήν πληροφοριών σχετικά με το εν λόγω πρόσωπο, αφενός, διευκολύνει αισθητά την πρόσβαση στις εν λόγω πληροφορίες οποιουδήποτε χρήστη του διαδικτύου πραγματοποιεί αναζήτηση σχετική με το υποκείμενο των δεδομένων και, αφετέρου, μπορεί να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο για τη διάδοση των εν λόγω πληροφοριών, η εμφάνιση αυτή μπορεί ενδεχομένως να αποτελεί σοβαρότερη επέμβαση στο θεμελιώδες δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής του υποκειμένου των δεδομένων απ’ ό,τι η δημοσίευση των ως άνω πληροφοριών από τον εκδότη της επίμαχης ιστοσελίδας.
88      Κατόπιν των ανωτέρω εκτιμήσεων, στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, στοιχεία γ΄ και δ΄, πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι τα άρθρα 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι, προκειμένου να προστατεύονται τα δικαιώματα που προβλέπουν οι διατάξεις αυτές και εφόσον πληρούνται πράγματι οι οριζόμενες από αυτές προϋποθέσεις, ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης υποχρεούται να απαλείφει από τον κατάλογο αποτελεσμάτων, ο οποίος εμφανίζεται κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο ενός προσώπου, συνδέσμους προς δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν πληροφορίες σχετικές με το πρόσωπο αυτό, και στην περίπτωση κατά την οποία το ονοματεπώνυμο αυτό ή οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν διαγραφεί προηγουμένως ή ταυτοχρόνως από τις ως άνω ιστοσελίδες, η υποχρέωση δε αυτή ισχύει ακόμη και όταν αυτή καθαυτή η δημοσίευση των επίμαχων πληροφοριών στις εν λόγω ιστοσελίδες είναι νόμιμη.
 Επί του τρίτου προδικαστικού ερωτήματος, σχετικά με τα κατοχυρωμένα με την οδηγία 95/46 δικαιώματα του υποκειμένου των δεδομένων
89      Με το τρίτο προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ερωτά, κατ’ ουσίαν, αν τα άρθρα 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι παρέχουν στο υποκείμενο των δεδομένων τη δυνατότητα να απαιτεί από τον φορέα εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης να απαλείψει από τον κατάλογο αποτελεσμάτων, ο οποίος εμφανίζεται κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο του εν λόγω υποκειμένου, συνδέσμους προς νόμιμα δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν αληθείς πληροφορίες σχετικά με το υποκείμενο αυτό, ισχυριζόμενο ότι οι πληροφορίες αυτές μπορούν να του προκαλέσουν βλάβη ή ότι επιθυμεί να «λησμονηθούν» μετά την παρέλευση ορισμένου χρόνου.
90      Η Google Spain, η Google Inc., η Ελληνική, η Αυστριακή και η Πολωνική Κυβέρνηση καθώς και η Επιτροπή φρονούν ότι στο ερώτημα αυτό πρέπει να δοθεί αρνητική απάντηση. Η Google Spain, η Google Inc., η Πολωνική Κυβέρνηση και η Επιτροπή υποστηρίζουν συναφώς ότι τα άρθρα 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 παρέχουν στα υποκείμενα των δεδομένων δικαιώματα μόνον υπό την προϋπόθεση ότι η επίμαχη επεξεργασία δεν είναι σύμφωνη με την εν λόγω οδηγία ή για επιτακτικούς και νόμιμους λόγους σχετικούς με την προσωπική τους κατάσταση, και όχι απλώς και μόνον επειδή, κατά την εκτίμησή τους, η επεξεργασία αυτή μπορεί να τους προκαλέσει βλάβη ή επειδή επιθυμούν να λησμονηθούν τα δεδομένα που έχουν αποτελέσει αντικείμενο της ως άνω επεξεργασίας. Η Ελληνική και η Αυστριακή Κυβέρνηση φρονούν ότι το υποκείμενο των δεδομένων πρέπει να αποτείνεται στον εκδότη του οικείου ιστοτόπου.
91      Ο M. Costeja González καθώς και η Ισπανική και η Ιταλική Κυβέρνηση έχουν την άποψη ότι το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί να αντιτάσσεται στην ευρετηρίαση των προσωπικών δεδομένων του από μηχανή αναζήτησης, όταν η διάδοση των δεδομένων αυτών μέσω της εν λόγω μηχανής του προκαλεί βλάβη κι ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα στην προστασία των εν λόγω δεδομένων και στον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής, τα οποία εμπεριέχουν το «δικαίωμα στη λήθη», υπερέχουν των έννομων συμφερόντων του φορέα εκμετάλλευσης της εν λόγω μηχανής και του γενικού συμφέροντος στην ελεύθερη πληροφόρηση.
92      Όσον αφορά το άρθρο 12, στοιχείο β΄, της οδηγίας 95/46, η εφαρμογή του οποίου υπόκειται στην προϋπόθεση ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα δεν είναι σύμφωνη με την οδηγία αυτή, υπενθυμίζεται ότι, όπως επισημάνθηκε στη σκέψη 72 της παρούσας απόφασης, ο μη σύμφωνος προς την οδηγία χαρακτήρας μπορεί να προκύπτει όχι μόνο από τον ανακριβή χαρακτήρα των δεδομένων αλλά, ιδίως, επίσης από το γεγονός ότι αυτά είναι ακατάλληλα, άσχετα προς το οικείο ζήτημα και υπερβολικά σε σχέση με τους σκοπούς της επεξεργασίας, ότι δεν ενημερώνονται ή ότι διατηρούνται για χρονική περίοδο που υπερβαίνει την απαιτούμενη, εκτός και αν η διατήρηση αυτή επιβάλλεται για ιστορικούς, στατιστικούς ή επιστημονικούς σκοπούς.
93      Από τις απαιτήσεις αυτές, οι οποίες προβλέπονται με το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχεία γ΄ έως ε΄, της οδηγίας 95/46, προκύπτει ότι ακόμη και η αρχικά νόμιμη επεξεργασία μη ανακριβών δεδομένων μπορεί, με την πάροδο του χρόνου, να καταστεί αντίθετη με την οδηγία αυτή, εφόσον τα εν λόγω δεδομένα πάψουν να είναι απαραίτητα για τους σκοπούς για τους οποίους συνελέγησαν ή υπέστησαν επεξεργασία. Τούτο συμβαίνει ιδίως όταν τα δεδομένα είναι ακατάλληλα, δεν είναι ή έχουν πάψει να είναι συναφή με το οικείο ζήτημα ή είναι υπερβολικά σε σχέση με τους ως άνω σκοπούς ή με τον χρόνο που έχει παρέλθει.
94      Ως εκ τούτου, εφόσον, κατόπιν αίτησης του υποκειμένου των δεδομένων δυνάμει του άρθρου 12, στοιχείο β΄, της οδηγίας 95/46, διαπιστωθεί ότι η εμφάνιση, εντός του καταλόγου αποτελεσμάτων που προκύπτει από αναζήτηση με βάση το ονοματεπώνυμο του ως άνω υποκειμένου, συνδέσμων προς νόμιμα δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν αληθείς πληροφορίες σχετικά με το υποκείμενο αυτό, είναι, επί του παρόντος, ασύμβατη με το προαναφερθέν άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχεία γ΄ έως ε΄, για τον λόγο ότι οι πληροφορίες αυτές, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των περιστάσεων που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη περίπτωση, παρίστανται ακατάλληλες, δεν είναι ή έχουν πάψει να είναι συναφείς με το οικείο ζήτημα ή εμφανίζονται υπερβολικές σε σχέση με τους σκοπούς της επίμαχης επεξεργασίας την οποία πραγματοποιεί ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης, οι επίμαχες πληροφορίες και οι επίμαχοι σύνδεσμοι που περιλαμβάνονται στον ως άνω κατάλογο αποτελεσμάτων πρέπει να διαγράφονται.
95      Όσον αφορά τις αιτήσεις κατά την έννοια του προαναφερθέντος άρθρου 12, στοιχείο β΄, οι οποίες στηρίζονται σε προβαλλόμενη μη τήρηση των προϋποθέσεων του άρθρου 7, στοιχείο στ΄, της οδηγίας 95/46 καθώς και των προϋποθέσεων του άρθρου 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας αυτής, επισημαίνεται ότι ο κατά το προαναφερθέν άρθρο 7 νόμιμος χαρακτήρας κάθε επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να υφίσταται καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της πραγματοποίησής της.
96      Κατόπιν των ανωτέρω, στο πλαίσιο της εκτίμησης αιτήσεων που υποβάλλονται κατά επεξεργασίας, όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, πρέπει μεταξύ άλλων να εξετάζεται αν το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να πάψει η σχετική με το πρόσωπό του πληροφορία να συνδέεται, επί του παρόντος, με το ονοματεπώνυμό του μέσω του καταλόγου αποτελεσμάτων ο οποίος προκύπτει κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο αυτό. Υπογραμμίζεται συναφώς ότι η αναγνώριση ενός τέτοιου δικαιώματος δεν προϋποθέτει ότι η εμφάνιση της επίμαχης πληροφορίας στον κατάλογο αποτελεσμάτων προκαλεί βλάβη στο υποκείμενο των δεδομένων.
97      Δεδομένου ότι το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί, βάσει των θεμελιωδών δικαιωμάτων του κατά τα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη, να ζητήσει να πάψει η επίμαχη πληροφορία να τίθεται στη διάθεση του ευρέος κοινού μέσω της εμφάνισής της στον προαναφερθέντα κατάλογο αποτελεσμάτων, πρέπει να γίνει δεκτό, όπως προκύπτει ιδίως από τη σκέψη 81 της παρούσας απόφασης, ότι τα δικαιώματα αυτά καταρχήν υπερέχουν όχι μόνο του οικονομικού συμφέροντος του φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης, αλλά και του συμφέροντος του κοινού να αποκτήσει την πληροφορία αυτή στο πλαίσιο αναζήτησης με βάση το ονοματεπώνυμο του εν λόγω υποκειμένου. Εντούτοις, η διαπίστωση αυτή δεν ισχύει όταν, για ειδικούς λόγους, όπως ο ρόλος που διαδραματίζει το εν λόγω υποκείμενο στον δημόσιο βίο, προκύπτει ότι η επέμβαση στα θεμελιώδη δικαιώματά του δικαιολογείται από το υπέρτερο συμφέρον του κοινού για πρόσβαση στην επίμαχη πληροφορία συνεπεία της εμφάνισής της στον προαναφερθέντα κατάλογο.
98      Όσον αφορά περίπτωση όπως αυτή της κύριας δίκης, η οποία αφορά την εμφάνιση, εντός του καταλόγου αποτελεσμάτων που προκύπτει όταν ο χρήστης του διαδικτύου πραγματοποιεί αναζήτηση βάσει του ονοματεπωνύμου του υποκειμένου των δεδομένων με τη χρήση της υπηρεσίας Google Search, συνδέσμων προς δύο σελίδες των προσβάσιμων στο διαδίκτυο αρχείων καθημερινής εφημερίδας, οι οποίες περιλαμβάνουν το ονοματεπώνυμο του υποκειμένου αυτού και αφορούν πλειστηριασμούς ακινήτων κατόπιν κατάσχεσης που επιβλήθηκε λόγω κοινωνικοασφαλιστικών οφειλών, πρέπει να γίνει δεκτό ότι, λαμβανομένου υπόψη, αφενός, του ευαίσθητου χαρακτήρα των πληροφοριών που περιλαμβάνονται στις ανακοινώσεις αυτές για την ιδιωτική ζωή του εν λόγω υποκειμένου και, αφετέρου, του γεγονότος ότι η αρχική δημοσίευση των σελίδων έλαβε χώρα προ δεκαέξι ετών, το υποκείμενο των δεδομένων έχει βασίμως δικαίωμα να πάψουν οι πληροφορίες αυτές να συνδέονται με το ονοματεπώνυμό του μέσω τέτοιου καταλόγου. Επομένως, στον βαθμό που, εν προκειμένω, προφανώς δεν υφίστανται ιδιαίτεροι λόγοι που να δικαιολογούν υπέρτερο συμφέρον του κοινού για πρόσβαση, μέσω αναζήτησης, στις ως άνω πληροφορίες, στοιχείο το οποίο εναπόκειται πάντως στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει, το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί, δυνάμει των άρθρων 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46, να απαιτήσει την απάλειψη των εν λόγω συνδέσμων από τον κατάλογο αποτελεσμάτων.
99      Κατόπιν των ανωτέρω εκτιμήσεων, στο τρίτο προδικαστικό ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι τα άρθρα 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι, στο πλαίσιο της εκτίμησης σχετικά με τη συνδρομή των προϋποθέσεων εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων, πρέπει μεταξύ άλλων να εξετάζεται αν το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να πάψει η σχετική με το πρόσωπό του πληροφορία να συνδέεται, επί του παρόντος, με το ονοματεπώνυμό του μέσω του καταλόγου αποτελεσμάτων ο οποίος προκύπτει κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο αυτό, χωρίς πάντως η αναγνώριση του δικαιώματος αυτού να προϋποθέτει ότι η εμφάνιση της επίμαχης πληροφορίας στον κατάλογο αποτελεσμάτων προκαλεί βλάβη στο υποκείμενο των δεδομένων. Δεδομένου ότι το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί, βάσει των θεμελιωδών δικαιωμάτων του κατά τα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη, να ζητήσει να πάψει η επίμαχη πληροφορία να τίθεται στη διάθεση του ευρέος κοινού λόγω της εμφάνισής της στον προαναφερθέντα κατάλογο αποτελεσμάτων, τα δικαιώματα αυτά καταρχήν υπερέχουν όχι μόνο του οικονομικού συμφέροντος του φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης, αλλά και του συμφέροντος του κοινού να αποκτήσει πρόσβαση στην πληροφορία αυτή στο πλαίσιο αναζήτησης με βάση το ονοματεπώνυμο του εν λόγω υποκειμένου. Εντούτοις, τούτο δεν ισχύει όταν, για ειδικούς λόγους, όπως ο ρόλος που διαδραματίζει το εν λόγω υποκείμενο στον δημόσιο βίο, προκύπτει ότι η επέμβαση στα θεμελιώδη δικαιώματα του υποκειμένου δικαιολογείται από το υπέρτερο συμφέρον του κοινού για πρόσβαση στην επίμαχη πληροφορία συνεπεία της εμφάνισής της στον προαναφερθέντα κατάλογο.
 Επί των δικαστικών εξόδων
100    Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.
Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τμήμα μείζονος συνθέσεως) αποφαίνεται:
1)      Το άρθρο 2, στοιχεία β΄ και δ΄, της οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, έχει την έννοια ότι, αφενός, η δραστηριότητα μηχανής αναζήτησης, η οποία συνίσταται στον εντοπισμό πληροφοριών που δημοσιεύουν ή αναρτούν στο διαδίκτυο τρίτοι, στην αυτόματη ευρετηρίασή τους, στην προσωρινή αποθήκευσή τους και, τελικώς, στη διάθεσή τους στους χρήστες του διαδικτύου με ορισμένη σειρά προτίμησης, πρέπει να χαρακτηρίζεται ως «επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο β΄, όταν οι εν λόγω πληροφορίες περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, και, αφετέρου, ότι ο φορέας εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης πρέπει να θεωρείται ως «υπεύθυνος» της εν λόγω επεξεργασίας κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο δ΄.
2)      Το άρθρο 4, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 έχει την έννοια ότι η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πραγματοποιείται στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων εγκατάστασης που έχει ο υπεύθυνος της επεξεργασίας αυτής στο έδαφος κράτους μέλους, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, όταν ο φορέας εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης ιδρύει σε ορισμένο κράτος μέλος υποκατάστημα ή θυγατρική που έχει ως σκοπό την προώθηση και την πώληση του διαφημιστικού χώρου ο οποίος διατίθεται στο πλαίσιο της μηχανής αναζήτησης και που ασκεί δραστηριότητα κατευθυνόμενη προς τους κατοίκους του εν λόγω κράτους μέλους.
3)      Τα άρθρα 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι, προκειμένου να προστατεύονται τα δικαιώματα που προβλέπουν οι διατάξεις αυτές και εφόσον πληρούνται πράγματι οι οριζόμενες από αυτές προϋποθέσεις, ο φορέας εκμετάλλευσης μηχανής αναζήτησης υποχρεούται να απαλείφει από τον κατάλογο αποτελεσμάτων, ο οποίος εμφανίζεται κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο ενός προσώπου, συνδέσμους προς δημοσιευμένες από τρίτους ιστοσελίδες που περιέχουν πληροφορίες σχετικές με το πρόσωπο αυτό, και στην περίπτωση κατά την οποία το ονοματεπώνυμο αυτό ή οι πληροφορίες αυτές δεν έχουν διαγραφεί προηγουμένως ή ταυτοχρόνως από τις ως άνω ιστοσελίδες, η υποχρέωση δε αυτή ισχύει ακόμη και όταν αυτή καθαυτή η δημοσίευση των επίμαχων πληροφοριών στις εν λόγω ιστοσελίδες είναι νόμιμη.
4)      Τα άρθρα 12, στοιχείο β΄, και 14, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α΄, της οδηγίας 95/46 έχουν την έννοια ότι, στο πλαίσιο της εκτίμησης σχετικά με τη συνδρομή των προϋποθέσεων εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων, πρέπει μεταξύ άλλων να εξετάζεται αν το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να πάψει η σχετική με το πρόσωπό του πληροφορία να συνδέεται, επί του παρόντος, με το ονοματεπώνυμό του μέσω του καταλόγου αποτελεσμάτων ο οποίος προκύπτει κατόπιν αναζήτησης που έχει διενεργηθεί με βάση το ονοματεπώνυμο αυτό, χωρίς πάντως η αναγνώριση του δικαιώματος αυτού να προϋποθέτει ότι η εμφάνιση της επίμαχης πληροφορίας στον κατάλογο αποτελεσμάτων προκαλεί βλάβη στο υποκείμενο των δεδομένων. Δεδομένου ότι το υποκείμενο των δεδομένων μπορεί, βάσει των θεμελιωδών δικαιωμάτων του κατά τα άρθρα 7 και 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να ζητήσει να πάψει η επίμαχη πληροφορία να τίθεται στη διάθεση του ευρέος κοινού λόγω της εμφάνισής της στον προαναφερθέντα κατάλογο αποτελεσμάτων, τα δικαιώματα αυτά καταρχήν υπερέχουν όχι μόνο του οικονομικού συμφέροντος του φορέα εκμετάλλευσης της μηχανής αναζήτησης, αλλά και του συμφέροντος του κοινού να αποκτήσει πρόσβαση στην πληροφορία αυτή στο πλαίσιο αναζήτησης με βάση το ονοματεπώνυμο του εν λόγω υποκειμένου. Εντούτοις, τούτο δεν ισχύει όταν, για ειδικούς λόγους, όπως ο ρόλος που διαδραματίζει το εν λόγω υποκείμενο στον δημόσιο βίο, προκύπτει ότι η επέμβαση στα θεμελιώδη δικαιώματα του υποκειμένου δικαιολογείται από το υπέρτερο συμφέρον του κοινού για πρόσβαση στην επίμαχη πληροφορία συνεπεία της εμφάνισής της στον προαναφερθέντα κατάλογο.
(υπογραφές)

 _____________________________________________________________

Δικαίωμα στη λήθη (right-to-forget στα αγγλικά) ονομάζεται το δικαίωμα των χρηστών του διαδικτύου στη διαγραφή των δεδομένων που έχουν προκύψει από δραστηριότητά τους που έχει γίνει στο παρελθόν και αποτελεί αίτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εισαχθεί στην κοινοτική νομοθεσία στη διάρκεια του 2011.
Δεδομένου ότι κατά τη διαδικτυακή τους δραστηριότητα οι πολίτες αποκαλύπτουν προσωπικά τους δεδομένα, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αναγνωρίζει τη θέληση των πολιτών να έχουν τη δυνατότητα να τα διαγράφουν και θα προχωρήσει σε αναθεώρηση της οδηγίας για την προστασία των δεδομένων (95/46/EΚ) που εξέδωσε η ΕΕ το 1995
Η ΕΕ θα θεσπίσει ειδικούς ελεγκτικούς φορείς με δικαιοδοσία τη διερεύνηση δραστηριοτήτων εταιρειών κοινωνικής δικτύωσης με χρήστες από την ΕΕ.
Οι ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να απαιτήσουν από τη google να απομακρύνει πληροφορίες που παραβιάζουν τα δικαιώματα της ιδιωτικής ζωής και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων ενός ατόμου.

Το Δικαστήριο της ΕΕ (ΔΕΕ) στο Λουξεμβούργο ενίσχυσε με την απόφασή του τα δικαιώματα των καταναλωτών στο διαδίκτυο. Κάνοντας χρήση του λεγόμενου «δικαιώματος στη λήθη» οι ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να απαιτήσουν από τη google να απομακρύνει από τα αποτελέσματα των αναζητήσεων συνδέσμους (link), όταν αυτοί παρέχουν πληροφορίες που παραβιάζουν τα δικαιώματα της ιδιωτικής ζωής και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.

Η Βίβιαν Ρέντινγκ, Επίτροπος της ΕΕ για θέματα Δικαιοσύνης, Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και Ιθαγένειας, υπενθύμισε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει εγκρίνει μία ευρεία τροποποίηση της οδηγίας για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Όπως δήλωσε σε συνέντευξή της στη Γερμανική Ραδιοφωνία (Deutschlandfunk): «Πρέπει να σβήνονται πληροφορίες όταν το ζητάει ο πολίτης; Ο σημερινός νόμος δεν είναι ιδιαίτερα σαφής, αλλά η νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι ξεκάθαρη ως προς αυτό και κάνει διάκριση ανάμεσα σε συσσωρευμένη γνώση του δημοσιογράφου από τη μία, στην ελευθερία του Τύπου και το δικαίωμα του καθενός να αυτοπροσδιορίζεται».

Καταιγισμό αιτημάτων προβλέπουν οι ειδικοί

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αφορά σε link για ιστοσελίδες, τα οποία εμφανίζονται κατά την αναζήτηση ονομάτων στη google.

Για παράδειγμα, ιστοσελίδες που αναρτήθηκαν από τρίτους και περιέχουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα ενός ατόμου. Η google υποχρεούται να διαγράψει αυτά τα δεδομένα μετά την πάροδο ετών ή εφόσον η δημοσίευση δεν εκπληρώνει τον αρχικό σκοπό ανάρτησής τους στο διαδίκτυο.

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου εκδόθηκε στη βάση προσφυγής κατά της google ενός Ισπανού, το σπίτι του οποίου είχε βγει σε πλειστηριασμού προ 15ετίας. Η επίσημη απόφαση του πλειστηριασμού δημοσιεύθηκε εν συνεχεία το 1998 σε ισπανική εφημερίδα και το διαδίκτυο. Αιτιολογώντας την απόφασή του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διευκρινίζει ότι με την πληκτρολόγηση ενός ονόματος στη μηχανή αναζήτησης μπορεί ο χρήστης να φτιάξει ένα λιγότερο ή περισσότερο λεπτομερές προφίλ του αναζητούμενου προσώπου. Αυτό αποτελεί σύμφωνα με το δικαστήριο παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων.

Ειδικοί εκτιμούν ότι η απόφαση αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα οδηγήσει σε καταιγισμό αιτημάτων για διαγραφή δεδομένων από τη μηχανή αναζήτησης της google.