Νίκκι Σινκλαίρ: ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ?

Μία βρετανίδα βουλευτής, η Νίκκι Σινκλαίρ, αποκάλυψε πως είναι η πρώτη πολιτικός στη χώρα της που έχει κάνει αλλαγή φύλου. Σε αυτοβιογραφία της περιγράφει τα παιδικά της χρόνια ως αγόρι και την μεγάλη απόφαση που πήρε πριν από 20 περίπου χρόνια. Ως εδώ τα πράγματα φαίνονται απλά. Η σύγχρονη πραγματικότητα την αλλαγή φύλου την έχει αποδεχθεί.

Η 45χρονη εξελέγη με το UKIP του γνωστού Νάιτζελ Φάρατζ τον Ιούνιο του 2009 αλλά διαγράφηκε από το κόμμα το 2010, λόγω πολιτικής διαφωνίας, καθώς έβρισκε ακροδεξιές τις απόψεις μελών του.
Στη συνέχεια ίδρυσε δικό της κόμμα με το όνομα «Απαιτούμε δημοψήφισμα», που είναι υπέρ της διεξαγωγής δημοψηφίσματος για το αν η Βρετανία πρέπει να παραμείνει στην ΕΕ ή όχι.

Η κ. Σινκλέρ, όπως ανέφερε στην Sun, θέλει να συνεχίσει την πολιτική της καριέρα στη χώρα και να γίνει υπουργός.

«Δεν θέλω το παρελθόν να επισκιάσει την πολιτική μου πορεία. Θεωρώ πως πραγματική ισότητα έχουμε μόνο όταν το χρώμα, το φύλο και η σεξουαλικότητά μας δεν είναι ταμπέλα δίπλα στο όνομά μας. Δεν έχουμε φτάσει εκεί ακόμη», λέει.

Μιλώντας για την αλλαγή φύλου αναφέρει πως από τα εφηβικά χρόνια ήξερε πως ήταν διαφορετική και ότι τελικά στα 23 αποφάσισε να κάνει εγχείρηση που θα την μετέτρεπε από άνδρα σε γυναίκα. Λίγα χρόνια αφότου έγινε γυναίκα κάποιος την είχε βιάσει στο κεντρικό Λονδίνο καθώς πήγαινε για βόλτα και έκτοτε είναι λεσβία. Εδώ τώρα τα πράγματα είναι πιό ιδιότροπα. Η επιλογή αυτή συνάδει τάχα με την αρχική?

Στο βιβλίο της με τίτλο «Μην εγκαταλείπεις ποτέ» αποκαλύπτει πως μέχρι σήμερα μόνο η οικογένεια και οι φίλοι της ήξεραν το μυστικό. Τώρα που όλοι ξέρουμε το μυστικό της δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε για τις βεβαιότητες που θεωρούσαμε ότι ισχύουν έστω και ως προς το φύλο.

Η συμμετοχή της Σινκλαίρ την πολιτική ζωή κάνει τα πράγματα πιό ενδιαφέροντα. Δήλωσε άλλωστε πρόσφατα:

«Δεν θέλω το παρελθόν να επισκιάσει την πολιτική μου πορεία. Θεωρώ πως πραγματική ισότητα έχουμε μόνο όταν το χρώμα, το φύλο και η σεξουαλικότητά μας δεν είναι ταμπέλα δίπλα στο όνομά μας. Δεν έχουμε φτάσει εκεί ακόμη».