Δικηγόροι

- 1/8/2013
Μεγάλη είδηση σήμερα είναι η μέτρηση της δικηγορικής ανεργίας! Οσο και αν ο υπολογισμός της με παραστάσεις σε δικαστήρια δεν είναι απόλυτη δεν παύει να αποτελεί ένδειξη για την ουσία του επαγγέλματος που είναι φυσικά η παρουσία του δικηγόρου στα δικαστήρια!
Ιδού λοιπόν
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΣΑ, 2.914 νέοι δικηγόροι – που αποτελούν το 30,15% της συνολικής δύναμης των μελών του ΔΣΑ που είναι 21.550 δικηγόροι - δεν έχουν ούτε μία παράσταση μέσα στο 2013! Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, από 1 έως 2 παραστάσεις είχαν 1.005 δικηγόροι, από 3-4 παραστάσεις οι 759, από 5-10 παραστάσεις οι 676, από 11-12 παραστάσεις οι 590, από 21-50 παραστάσεις οι 405 και πάνω από 50 παραστάσεις 138.

Αντίθετα, η εικόνα των νέων δικηγόρων ήταν αρκετά καλύτερη τον περασμένο χρόνο, καθώς τους 12 μήνες του 2012 δεν είχαν μεν καμία παράσταση 2.940 δικηγόροι (περισσότεροι από το 2013), αλλά από 1-2 παραστάσεις είχαν 1.043, από 3-4 παραστάσεις είχαν 799, από 5-10 παραστάσεις είχαν 660, από 11 έως 20 παραστάσεις είχαν 620, 21-50 παραστάσεις είχαν 340 και πάνω από 50 παραστάσεις είχαν 85 νέοι δικηγόροι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αριθμός των δικηγόρων που έχουν μέχρι 7 χρόνια δικηγορία ανέρχεται στους 6.487, ενώ από 8-15 χρόνια δικηγορίας ο αριθμός ανέρχεται στους 5.438, από 16-25 χρόνια ανέρχεται στους 5.122, από 26-35 χρόνια ανέρχεται στους 2.918 και από 36 χρόνια και πάνω 1.585.

Πάντως, η μείωση της δικηγορικής ύλης είναι ανεξάρτητα ηλικίας είναι εμφανής. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του ΔΣΑ το πρώτο επτάμηνο του 2013, 7.747 δικηγόροι μέλη του ΔΣΑ δεν είχαν καμιά παράσταση, από 1-2 παραστάσεις είχαν 2.535 δικηγόροι, από 3-4 παραστάσεις είχαν 2.359 δικηγόροι, από 5-10 παραστάσεις είχαν 2.538, από 11-20 παραστάσεις είχαν 2.854, από 21-50 παραστάσεις είχαν 2.500 και άνω των 50 είχαν 1.017 δικηγόροι.

Αυτό που πληγώνει περισσότερο είναι η διάψευση των αριστούχων του λυκείου μέσα από σχολές που οδήγησαν σε θυσία της εφηβείας τους και σε μια συνολική ματαίωση των φιλοδοξιών και των προσδοκιών τους. Θα μπορούσε αλήθεια να υπάρξει αστική ευθύνη του Δημοσίου που ορίζει ετησίως τον αριθμό των εισακτέων στις σχολές? Αλλά και αν ναι ποιός θα αξίωνε αποζημίωση από τους γονείς εκείνους που οδηγούν τα παιδιά τους σε ποικιλόμοργα πτυχία παντοειδούς προέλευσης αρκεί να τα δούν δικηγόρους? Γονιός δεν είναι αυτός που σου λέει αλήθειες? και κράτος δεν είναι αυτό που δεν σε εξαπατά?