20 Nov o εξαιρετικός κ. Τέλλογλου
Το διαδίκτυο σήμερα είναι γεμάτο από αναδημοσιεύσεις του άρθρου του κ Τέλλογολου στο inside story με τίτλο Ο Πρόεδρος, ο Υπουργός και ο Δικαστής.
Πρόκειται για ένα δημοσίευμα το περιεχόμενο του οποίου ιντριγκάρει και δύσκολα διαψεύδεται.
Δεν νομίζω κανείς να περιμένει η Προεδρία της Δημοκρατίας να εκδώσει ανακοίνωση λέγοντας ότι ουδεμία σχέση έχει με το δημοσίευμα. Ούτε φυσικά ο κ. Υπουργός. Οσο για το δικαστή που φέρεται να νίκησε νομίζω ότι Κυριακή σήμερα βλέπει Παναθηναϊκό και μάλλον δεν θα διαψεύσει τον έγκυρο και σοβαρό δημοσιογράφο. Δεν περιμένει κανείς οι δικαστές που μετέχουν στη σύνθεση της κρίσιμης απόφασης να διαψεύσουν τα λεγόμενα του δημοσιογράφου, ούτε φυσικά ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας να αρνηθεί τη σχέση που του αποδίδεται με την Κυβέρνηση?
Τι μένει λοιπόν να γίνει? Ε πιστεύουμε ότι εκεί εναπόκειται ο σκοπός του δημοσιεύματος, το οποίο γράφει με δυναμισμό όσα λέγονται εδώ και καιρό από τους επαϊοντες. Και για τη δίκη των καναλιών οι γνώστες είναι πολλοί. Ιδίως μέχρι να εκδοθεί επιτέλους η απόφαση που έχει αφήσει ιστορία πριν ακόμη υπάρξει.
Σημεία των καιρών για την κατάσταση της δικαιοσύνης, της δικηγορίας, της πολιτικής το άρθρο αυτό εκθέτει την κατάσταση της χώρας που μοιάζει να είναι με μικρό συνοικιακό καφενείο. Λίγο από σεξ, λίγο από φήμες, λίγο από ίντριγκα- εκβιασμό και ιδού η τύχη της ελεύθερης τηλεόρασης. Μήπως τελικά την απόφαση θα ήταν καλύτερο αντί για τον Σύμβουλο κ. Παπαγεωργίουνα συνέτασσε η Ελένη Μενεγάκη?
Φυσικά ο κ. Τέλλογλου έκανε το δημοσιογραφικό του καθήκον. Το δίχως άλλο έτσι θα έπραττε αν ο εισηγητής δικαστής ήταν ματιασμένος και το γνώριζε ή αν είχε δει όνειρο την παραμονή η πλειοψηφία. Διότι όλα έχουν επίδραση σε μία απόφαση. Οι έρωτες, οι φίλοι, οι γνωστοί, το μάτι, τα νομικά, οι Πρόεδροι, ο Παναθηναϊκός και φυσικά οι προσευχές. Γιατί ποιός καναλάρχης δεν προσευχήθηκε την παραμονή της τελευταίας διάσκεψης?
Ας με συγχωρέσει ο καλός δημοσιογράφος για τα παραπάνω. Παρέλειψε ίσως να αναφέρει για το δικηγόρο που εκβιάσθηκε και παραφρόνησε μέσα στο ακροατήριο, για τη σημασία της προσωπικότητας του κ. Μαρινάκη στα δικαστικά δρώμενα γνωστά και από το καράβι από την Ινδία κοκ.
Από μέρος μου ένα θα του επισημάνω. Ο γνωστόςσε όλους Μιχαήλ Δεκλερής όταν ξεκίνησε τη νομολογία περιβάλλοντος θεωρήθηκε εχθρός της μακαρίτισσας Μαρίκας Μητσοτάκη που δεν τον έκανε Πρόεδρο. Επί έτη το σύμπαν έτρεμε τη νομολογία Δεκλερή και ήταν εκείνος που όρισε ως παραδεκτά ασκούμενες αιτήσεις ακυρώσεως με διεύρυνση του εννόμου συμφέροντος και επέκταση της προθεσμίας των 60 ημερών. Εκείνο τον καιρό όλοι μιλούσαν για τις προσωπικές του προτιμήσεις και τους έρωτες του Τρισμέγιστου (όπως αποκαλείτο) Κάποτε η νομολογία αυτή αποδυναμώθηκε και σήμερα άλλες αγάπες διαπνέουν τη νομολογία του Θησέα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Κάθε απόφαση όμως και δη αυτές της Ολομέλειας αποφασίζεται από πολλούς δικαστές. Ο καθένας έχει το ρόλο του και κανείς δεν είναι αμελητέος. Μήπως γι’αυτό τάχα δεν φρόντισε του Μάξιμου να διαρρεύει τις μειοψηφίες στην επίμαχη απόφαση?
Οταν με το καλό ο Σύμβουλος κ. Παπαγεωργίου ολοκληρώσει το έργο του (που απο το δημοσίευμα φαίνεται να τελειώνει πιά με το καλό) θα γίνει σαφές ποιός ψήφισε τι και ποιός έρωτας τον οδήγησε στη γνώμη του. Το σίγουρο στην υπόθεσή μας είναι ότι δεν πρόκειται για “έρωτα” αρχηγού κόμματος, για έρωτα χρήματος, για έρωτα δόξας. Το άκρως κατατοπιστικό δημοσίευμα αφήνει πολλούς υπαινιγμούς.
Πράγματι οι εποχές αλλάζουν. Οι νικητές είναι πολλοί και ίσως πράγματι να αξίζει να χρεώσουμε στον αγαπητό Νάσο Ράντο τη νίκη επί των εκβιαστών του. Ομως ούτε και ο ίδιος θα επιθυμούσε πιστεύω να μείνει στην ιστορία ως Εκδικητής ή ως ο άνθρωπος που άλλαξε τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της Αιτήσεως Ακυρώσεως για ένα γινάτι.
Εξαιρετικός ο κ. Τέλλογλου αλλά γιατί δεν περιμένει την έκδοση της απόφασης? γιατί δεν νοιάζεται για τους δικαστές της σύνθεσης? Μήπως καμιά φορά είναι αυτοί που αποφασίζουν?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου