ΝΟΜΙΚΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ

Μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου δεν μπορώ να μην σκεφθώ το γεγονός ότι το μικρό νομικό βιβλίο που εκδόθηκε στη ΝΟΜΟΣ στη Γερμανία με θέμα The Olympic Games of the European Union και κυκλοφόρησε πριν από τους αγώνες του Λονδίνου έκανε 2 εκδόσεις που εξαντλήθηκαν σχεδόν χωρίς οι συγγραφείς να κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας. Με πολύχρονη εμπειρία στο βιβλίο και μεγάλη αγάπη είναι η αλήθεια, διαπιστώνω ότι ο ελληνικός εκδοτικός χώρος στα νομικά βιβλία υπήρξε απλά κρατικοδίαιτος με έμφαση στο βιβλίο που μοιράζεται στα πανεπιστήμια και ανδρώθηκε με λυσάρια για τις εξετάσεις ή με λυσάρια για δικηγόρους. Στη ζούλα έβγαζαν και κανένα βιβλίο χωρίς όμως κρίση ή ουσιαστική βούληση να επιτύχει. 

Ο κραταιός Σάκκουλας διαιρέθηκε και επιβίωσε σε τρία κομμάτια για καιρό σταδιακά όμως τα νέα του δεν είναι τα καλύτερα. Μαζί και τα νέα των βιβλίων μας για τα οποία αρκεί να πώ ένα πράγμα που ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει: αν ανεβάσει κανείς στο scrib κάποιο εξαντλημένο βιβλίο ή κάποιο από αυτά που σαπίζουν στις αποθήκες τους, γνωρίζει χιλιάδες χτυπήματα, παραπέμπεται και διαβάζεται με τρόπο που προκαλεί δάκρυα χαράς στο συγγραφέα.

Η Νομική Βιβλιοθήκη καρπώθηκε τη δυσαρέσκεια από τον προαναφερόμενο χώρο, κινήθηκε με κανόνες marketing και επενδύει στον προσωπικό της πελατιακό κύκλο εφόσον δείξει την κατάλληλη υποταγή. Εχει δυναμισμό και στόχευση αλλά μακριά κινείται από το να εκδίδει βιβλία. Πουλάει απλά εκδοτικά προϊόντα (συλλογές νομοθεσίας, έργα πολιτικών και δικηγόρων που προωθεί κλπ), κάνει ιστοσελίδες, μισθώνει αίθουσες, διεξάγει σεμινάρια και βρίσκεται στο κέντρο της πνευματικής ανέχειας της εποχής.

Σίγουρα υπάρχει κόσμος που ενδιαφέρεται να διαβάσει και να σκεφθεί. Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Κρήτης εξέδωσαν πρόσφατα δύο έξοχα βιβλία νομικού ενδιαφέροντος για τα οποία θα ακολουθήσει επόμενο ποστ, τα οποία σε μια ευνομούμενη εκδοτική αγορά θα είχαν εκδοθεί από νομικό εκδότη. Ομως όχι. Οι εκδόσεις Πόλις το επιβεβαιώνουν καθώς και άλλοι εκδοτικοί οίκοι που ενδιαφέρονται για σκέψη  (κάπως περισσότερο και μεταξύ άλλων). Παρόλα αυτά το δοκίμιο και το χρηστικό βιβλίο είναι τα μόνα λένε τα δημοσιεύματα που έχουν εκδοτικό ενδιαφέρον. Τα μόνα με διάρκεια ζωής. Ποιός όμως θα κάνει ορθολογική κριτική επιλογή και αξιολόγηση? Ποιός θα εξετάσει το εκδοτικό ενδιαφέρον ενός βιβλίου? κανείς ικανοποιημένος από τις αθρόες κινήσεις πανεπιστημιακών βιβλίων διανεμόμενων δωρεάν, κανείς κρατικοδίαιτος υπηρέτης ενός συστήματος που ανακυκλώνει πανεπιστημιακούς, πολιτικούς, παρατρεχάμενους, επαφές και συμφέροντα που καμία σχέση δεν έχουμε με το βιβλίο.

Λυπάμαι πολύ για την κακή τύχη εκδοτών πάντα. Η φθορά τους εμπλέκει βιβλία και σκέψη. Ακόμη και αν χαίρομαι για την εξαφάνιση από τον οικονομικό κόσμο κακών επιχειρηματικών και αντιλήψεων μαζί τους χάνονται και βιβλία.

Ξεκινώντας η χρονιά αυτή θα πρέπει όλοι να αναθεωρήσουν τις αρχές τους και να ωφεληθούν από την κρίση. Ολοι μας οφείλουμε να μάθουμε και να προχωρήσουμε για το καλύτερο. Ολοι μας διαπιστώνουμε ότι το γάλα δεν είναι φτηνό γιατί κάποιος το πίνει. Οπως και κάποιοι τρώνε ψωμί. Εκδοτικά υποπροϊόντα γιατί να αγοράσει κανείς? 

Και να μην μου πει κανείς ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον για πνεύμα και σκέψη. Φθηνές δικαιολογίες αδαών. Απλώς!