Η εκλογή του Κωσταντίνου Μενουδάκου ως Νέου Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας αποτελεί είδηση που διαβάζουμε στα ΜΜΕ.
Ο αρχαιότερος αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) Κώστας
Μενουδάκος είναι από χθες ο νέος πρόεδρος του Ανωτάτου Διοικητικού
Δικαστηρίου και διαδέχεται τον Παναγιώτη Πικραμμένο, που διατέλεσε
υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Στα ΜΜΕ θα μάθει κανείς και τα βασικά στοιχεία του βιογραφικού και τις δηλώσεις του.
Η ανακοίνωση της LAWNET σήμερα επισημαίνει το σημαντικό γεγονός ότι η κυβέρνηση Σαμαρά για πρώτη φορά τήρησε την επετηρίδα καθώς ο Κωσταντίνος Μενουδάκος προφανώς δεν ανήκει στην ομάδα εκείνη των δικαστικών λειτουργών που φλερτάρουν τη Νέα Δημοκρατία με σκοπό την Προεδρεία. Η τήρηση της επετηρίδας λοιπόν κοσμεί την Κυβέρνηση Σαμαρά αλλά και τον φίλο Αντώνη Ρουπακιώτη νυν Υπουργό Δικαιοσύνης. Αλλωστε η επετηρίδα αυτή συμπίπτει να είναι και απολύτως αξιοκρατική. Το γεγονός λοιπόν που επισημαίνει μεταξύ άλλωνμ η LAWNET είναι σωστό.
Οσοι γνωρίζουμε το μικρόκοσμο του Συμβουλίου Επικρατείας έχουμε ένα καλό λόγο για τον Κώστα το Μενουδάκο που πέραν όλων είναι ένας γλυκός και μειλίχιος άνθρωπος στρατευμένος με το δικό του τρόπο σε αξίες και αρχές. Με φιλίες και φίλους που δεν θα ονόμαζες παρέες, με αρχές και αξίες που δεν θα θεωρούσες εμμονές. Το δίχως άλλο η δυσλειτουργία της δικαιοσύνης και του ΣτΕ τον προβληματίζει κάτι που ανέφερε αισχάτως σε τηλεοπτική εκπομπή, κακίζοντας άδικα κατά τη γνώμη μας τις δικηγορικές απεργίες για την καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης.
Πέραν όλων όμως πιστεύω κάτι που θα πρέπει να του αναγνωρίσει κανείς είναι ότι, αν και χαμηλών τόνων άνθρωπος, επέτυχε κάτι το ζηλευτό: να γεμίσει περιεχόμενο το όνομά του και την προσωπικότητά του μέσα από τη ζωή του.
Θεωρώ ότι αυτό το χαρακτηριστικό (ακόμη και αν κανείς δεν συμφωνεί με το περιεχόμενο που έδωσε ο ίδιος στον εαυτό τους και τις επιλογές του) είναι το περισσότερο αξιοσημείωτο!
Δεν είναι η ήπια οικολογία, η πολιτική της πραότητας και των ισορροπιών, η συμμετοχή σε αποφάσεις που πονούσαν. Τουλάχιστον όχι τόσο για μένα.
Δεν είναι η ήπια οικολογία, η πολιτική της πραότητας και των ισορροπιών, η συμμετοχή σε αποφάσεις που πονούσαν. Τουλάχιστον όχι τόσο για μένα.
Το να ξεχωρίσεις όμως τον εαυτό σου, χωρίς να συντρέχει λόγος εκ των αυτονοήτων, το να δώσεις υπόσταση στο ήσυχο βλέμμα σου είναι κάτι που αξίζει και τούτο σημαίνει περισσότερα για την επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά.
Ενας χρόνος του μένει να δείξει τι του προσέδωσε η εξουσία του Κώστα. Ενας χρόνος πειρασμός αφού το να προλάβει είναι δύσκολο αλλά δεν θα αφήσει και πολλά περιθώρια στους αντιπάλους του να ακυρώσουν τις επιλογές του.
Ενας χρόνος που ξεκινά με τη νομιμοποίηση έναντι ανταλλάγματος των αυθαιρέτων και τον απαλλάσσει έτσι από το άγος εκκρεμών αποφάσεων που θα σήμαιναν καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία όπως η τυχόν κρίση ότι το Mall δεν έχει νόμιμη άδεια.
Στην Αυγή και το Φώτη ευχόμαστε να τον καμαρώνουν και να τον στηρίζουν και στον ίδιο κάθε καλό και αντοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου