ΟΤΑΝ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΑΙΖΕΙ ΜΟΥΣΙΚΗ

της Eλένης Tροβά - 16/3/2015
Εδώ και εβδομάδες όλη η Ελλάδα αναζητά ένα παιδί και μέσα της ξέρει. Γιατί κανένας δεν αφήνει το τηλέφωνό του  και χάνεται χωρίς λόγο. Ξέρει ότι το παιδί δεν ήταν καταθληπτικό και έτοιμο να αυτοκτονήσει, ξέρει ότι το παιδί δεν ήταν καυγατζής και χάθηκε σε καυγά, ξέρει ότι δεν ήταν λαμόγιο να εξαφανισθεί κάνοντας τη μάνα του να κλαίει.

Τη διαλεύκανση της υπόθεσης ανέλαβαν ιδιώτες και δημόσιοι φορείς με αφορμή τις προσπάθειες της οποίας μάθαμε τόσα και τόσα ανατριχιαστικά. Τελικά το σώμα του παιδιού βρέθηκε τυχαία και ο θρήνος μας συνεχίζεται μαζύ με το θρήνο για τη μοίρα της χώρας και των υπόλοιπων παιδιών που κληρονομούν την απάθειά μας.

Σε αυτοχειρία οφείλεται λοιπόν ο θάνατος του 20χρονου φοιτητή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, Βαγγέλη Γιακουμάκη,το πτώμα του οποίου βρέθηκε το πρωί της Κυριακής σε χωματόδρομο της λίμνης Παμβώτιδας. Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, η νεκροψία έδειξε ότι ο Γιακουμάκης έθεσε τέλος στη ζωή του την ημέρα της εξαφάνισής του, στις 6 Φεβρουαρίου.

Ο ιατροδικαστής, Θεόδωρος Βουγιουκλάκης, διαπίστωσε ότι το μοναδικό τραύμα που έφερε το θύμα ήταν στον δεξιό καρπό και προκλήθηκε απο μαχαίρι πριν τον θάνατο. Με βάση αυτό το συμπέρασμα και με δεδομένο ότι το θύμα ήταν αριστερόχειρας, οι αστυνομικοί καταλήγουν πλέον στο ότι ο Γιακουμάκης αυτοκτόνησε κόβοντας τις φλέβες του δεξιού καρπού του. Ο δε χρόνος του θανάτου του συμπίπτει με την ημερομηνία της εξαφάνισής του.

Το πτώμα του Γιακουμάκη βρέθηκε λίγο πριν τις οκτώ το πρωί της Κυριακής, από ζευγάρι που έκανε βόλτα σε χωμάτινο δρόμο, ο οποίος οδηγεί στη λίμνη Παμβώτιδα, κοντά στη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων. Το πτώμα βρέθηκε παραμορφωμένο, καθώς ήταν σε προχωρημένη σήψη και έφερε σημάδια από επιθέσεις άγριων ζώων και όχι από την ελληνική αστυνομία και τα εκπαιδευμένα της σκυλιά.

Κανείς δεν θα δικασθεί ούτε θα διωχθεί για το χαμένο αυτό παιδί, ούτε φυσικά θα αποδοθεί ποτέ δικαιοσύνη για το χαμό του.

Για όσους έχουν αυτιά θα ακούν το εικοσάχρονο "τζουγκ μποξ" να τραγουδά από τον ουρανό και να συντροφεύει όλους εμάς που συνεχίζουμε τη ματαιότητα της υποκρισίας.

Από σήμερα για όσους αναζητούν δικαιοσύνη, ο ουρανός θα παίζει μουσική. Από τους ήχους της καρδιάς του χαμένου μας παιδιού που τραγούδαγε σαν τζουγκ μποξ για τους συμμαθητές του.

Και οι ένοχοι μην  αναρωτιέστε, αν δεν γίνουν πολιτικοί θα γίνουν τραπεζίτες του μέλλοντος καθώς θα ξέρουν ότι δεν θα δικασθούν ποτέ και ότι δικαιοσύνη δεν υπάρχει παρά μόνον στη θεωρία.