Χαστουκίζοντας τη δικαιοσύνη

Η δίκη Κασιδιάρη Κανέλλη για το γνωστό χαστούκι μας φέρνει αντιμέτωπους με την ιδιαιτερότητα του ποινικού συστήματος ιδίως στο μέτρο που η πράξη έλαβε χώρα δημόσια και οι μάρτυρες ήταν εκατοντάδες.
Ο πολίτης διαπιστώνει ότι ο Κασιδιάρης αθωώνεται και θεωρεί ότι καλώς την έδειρε δημοσίως την κ. Κανέλλη όπως άλλωστε λένε και πολλοί ομοϊδεάτες του: της χρειαζόταν! Γι αυτούς η αθώωση σημαίνει δικαίωση. Δικαίωση του να δέρνεις δημοσίως.
Ο νομικός κατανοεί το τεχνικό σκέλος της έλλειψης έγκλησης αφού... η σωματική βλάβη δεν ήταν βαριά αλλά και το σκέλος της αδικίας λόγω του βάρους της δημόσιας προβολής του γεγονότος. Δεν μπορεί όμως να αντιδράσει. Πώς θα αρνηθεί τις ιδιαιτερότητες του ποινικού συστήματος που σε λίγο καιρό μπορεί να καταδικάσει το ίδιο πρόσωπο ακριβώς λόγω τέτοιων ιδιαιτεροτήτων?
Πόσο μακριά βρίσκεται λοιπόν η απόδοση δικαιοσύνης δια του ποινικού νόμου από την πραγματικότητα?
Πολύ μακριά αδιαμφισβήτητα.
Και πόσο αντέχουν οι διεστραμμένοι νόες των νομικών να κατανοήσουν ότι το αίτημα της δίκης οφείλει να είναι η απόδοση δικαιοσύνης πρωτίστως?
Oλοι πλέον γνωρίζουμε ότι συμβαίνει καμιά φορά το κοινό περί δικαίου αίσθημα να ταυτίζεται με τη δικαστική κρίση. Όχι πάντα, όχι συνήθως. Και αυτό δεν μας σοκάρει καθόλου.
Η συγκεκριμένη περίπτωση θα όφειλε να προκαλέσει σκέψεις στους νομικούς και αντιδράσεις λόγω του απλού της μηνύματος. Θα όφειλε. Όμως οι νομικοί χαρακτηρίζονται από επαγγελματική υποκρισία. Και στο βάθος ίσως πολλοί να θεωρούν ότι «καλά της έκανε» …
Προσωπικά θεωρώ ότι χρειάζεται να δει κανείς το νόημα της δίκης ως μιας επανάληψης της πραγματικότητας σε μεταγενέστερο χρόνο και με κριτήρια διαφορετικά. Τότε οι δίκες θα αποκτήσουν το νόημα που τους αποδίδει η έννομη τάξη που είναι η εξομάλυνση των προβλημάτων έστω και μέσα από το παράδοξο βλέμμα του δικαστή.
Σκοπός δεν είναι δηλαδή η απόδοση δικαιοσύνης αλλά η κοινωνική συνέχεια με όσο το δυνατόν μικρότερο κόστος. Υπό την έννοια αυτή η κ. Κανέλλη δεν έπαθε και τίποτε θα πει κάποιος. Είχε προβολή, εκλέγεται στο κοινοβούλιο όπως και ο κ. Κασιδιάρης και έφαγε και ένα μπατσάκι ενώπιον του μελλοντικού Προέδρου Δημοκρατίας που απλώς εσίγησε και έτσι επέτυχε την σύγκληση των αντιθέσεων.
Όχι λοιπόν με ειλικρίνεια: η απόδοση δικαιοσύνης δεν αφορά τα δικαστήρια  (συνήθως!)