Η απόφαση που μάθαμε όλοι πρόσφατα επιβεβαιώνει το πραγματικό γεγονός της πολιτικής λειτουργίας της δικαιοσύνης και της παντελούς έλλειψης διάκρισης των λειτουργιών.
Μόνο που όταν αυτό έγινε για την προφυλάκιση των χρυσαυγιτών είμαστε χαρούμενοι ενώ τώρα θρηνούμε. Και τότε πολιτική απόφαση ήταν και τώρα το ίδιο. Και τόσες όμως άλλες φορές που ξεχνούμε ή ηρωωποιούμε τους "αθωωθέντες" ή τους "καταδικασθέντες".
Η εργαλειακή χρήση της δικαιοσύνης (και δυστυχώς και των δικαστών) είναι φαινόμενο διεφθαρμένων κοινωνιών που δεν είναι διόλου λίγες.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα άξιζε να αναρωτηθεί κανείς για το πώς θα μιλήσει στον πελάτη του που διώκεται για τρία τάλλαρα όταν η εξουσία λειτουργεί με τον τρόπο αυτό. Ολοι δα το ξέρουμε.
Είναι κρίμα που κάπως πρέπει να εξηγήσουμε αυτά τα πράγματα σε τρίτους,εμείς οι νομικοί. Είναι κρίμα για τον κυνισμό που οφείλουμε να έχουμε για να επιβιώσουμε.
Είναι κρίμα που χειραγώγηση των δικαστών είναι τόσο μα τόσο μοιραία.
Οπως έλεγα και προ ημερών το 4% του ΠΑΣΟΚ είναι μια απάντηση.
Η θρησκευτική θέση του προέδρου ενός δικαστηρίου "Πήγαινε και μηκέτι αμάρτανε" όμως τι μπορεί να είναι?
Το γονάτισμα από τα μισθολογικά και η υπόσχεση διαιτησιών? θέσεων? ο διορισμός των παιδιών τους που έγιναν όλοι νομικοί σαν το γονιό?
Θα τα καταλάβαινα όλα αυτά ως διαλόγους αστέγων στα δημόσια υπνωτήρια. Θα καταλάβαινα τις διαμαρτυρίες των δικαστών για τα μισθολογικά τους αν έκαναν τη δουλειά για την οποία τους πληρώνουμε σωστά και σύμφωνα με το Σύνταγμα.
Τώρα όμως υποθέτω εφεξής θα λέμε να πάνε να εισπράξουν τις συνέπειες του μέλλοντος που επιφύλαξαν στον εαυτό τους από τον κ. Παπακωσταντίνου. Oσο για το παρελθόν... δείτε μεταξύ άλλων εδώ.http://www.lifo.gr/team/gnomes/56354?ref=nl_260315
Πιτσιρίκο ν'αγιάσει το στόμα σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου