Εγκριση και νομοθετική λειτουργία

του παρδαlaw - 7/11/2012 1:37:26 μμ

Το περιεχόμενο της νομοθετικής λειτουργίας και των νομοθετικών αρμοδιοτήτων της Βουλής οφείλει να γνωρίζει ένας καλός φοιτητής της νομικής εξάπαντος. Επίσης και απλή ανάγνωση του Συντάγματος βοηθά να κατανοήσουμε ότι δεν σφάλει η ιστοσελίδα της Βουλής στον τρόπο που αντιλαμβάνεται τις εργασίες της. Ούτε όμως στις αναφορές για τη νομοθετική διαδικασία βλέπω να σφάλει με βάση τις γνώσεις ενός πρωτοετούς φοιτητού. Προς τι όλα αυτά τα κοινότυπα? θα αναρωτηθεί κάποιος. Διότι πολύ απλά η Βουλή ενέκρινε σχέδια συμβάσεων ξεκινώντας με το ΝΟΜΟ ΥΠ΄ΑΡΙΘΜ. 4046 (ΦΕΚ Α΄28/14.02.2012) Έγκριση των Σχεδίων Συμβάσεων Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης μεταξύ του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (Ε.Τ.Χ.Σ.), της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, του Σχεδίου του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος και άλλες επείγουσες διατάξεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους και τη διάσωση της εθνικής

Τι μπορεί να σημαίνει αυτό κύριοι καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου σε σχέση με το νομοθετικό έργο της Βουλής? Εγκρίνει τι σημαίνει? ότι αποδέχεται κάτι που αποφάσισε κάποιος άλλος? μα εδώ πρόκειται για σχέδια συμβάσεων! δηλαδή ποιό το νόημα του άρθρου? ότι αν κάποιος συνάψει τις συμβάσεις αυτές (όπως πιό κάτω εξουσιοδοτείται...) πρέπει να συνάψει οπωσδήποτε αυτά τα σχέδια και να μην διαφύγει του γράμματος? Ούτε και αυτό πιστεύω διότι θα το έλεγε ο νόμος! Αναζητώ τις απαντήσεις με ανησυχία για την διανοητική μου επάρκεια.

Οχι μου λέει το ένστικτό μου! αυτό δεν είναι νόμος! Πιθανό να αποτελεί πολιτική βούληση αλλά νόμος δεν είναι.
Μετά διαβάζω όμως και το ν 3985/11 όπου και πάλι η Βουλή εγκρίνει κάτι πίνακες. Χωρίς κανένα ρήμα. Εγκρίνεται το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο... το οποίο έχει ως εξής. Σίγουρα η Βουλή το πίστεψε για νόμο. Είναι όμως νόμος? Διαβάζω με επιμέλεια την έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής. Ο υπογράφων την Εκθεση Ανδρέας Κούνδρουρος, παλαιός γνώριμος από το Παρίσι προφανώς δεν τα έχει χαμένα και ελληνικά γνωρίζει. Και τρόπους. Γράφει λιτά και σοφά. "Οι προς ψήφιση διατάξεις, ιδίως οι σχετικές με παρεμβάσεις, περιέχουν κανόνες δικαίου οι οποίοι δεν είναι δεκτικοί νομοτεχνικής επεξεργασίας λόγω της μορφής τους (βλ., σχετικώς, Ι. Αραβαντινό, Εισαγωγή στην επιστήμη του δικαίου, 1983, σελ. 127 επ.)." Ευχαριστώ Ανδρέα γιατί νόμιζα ότι τα είχα χαμένα για λίγο. Το παρόν δεν επιλύει το πρόβλημα της παρούσας πολιτικής συγκυρίας. Ούτε επιδιώκει να ερμηνεύσει τα ανερμήνευτα.

Οι κοινοβουλευτικές εγκρίσεις όμως συνεχίζονται: Στη Βουλή κατατέθηκε το νομοσχέδιο με το οποίο κυρώνεται η πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την έγκριση της νέας δανειακής σύμβασης ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), την Ελληνική Δημοκρατία, την Τράπεζα της Ελλάδος και το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Τελευταία μου μεταφραστική απορία: πρόκειται για approval ή για ratification? Το περιεχόμενο των κειμένων δεν επιτρέπει τη δεύτερη εκδοχή. Εφόσον λοιπόν μιλάμε για approval τα πράγματα είναι κάπως σοβαρά. Ακόμη σοβαρότερα φαίνονται να είναι όταν τα εισηγούνται υπουργοί καθηγητές Συνταγματικού Δικαίου. Και πραγματικά προβληματίζομαι όταν διαβάζω στον ημερήσιο τύπο ανακοινώσεις για τους νομικούς - δικηγόρους- γενικής φύσεως νομικούς παραστάτες ελληνικού και αγγλικού δικαίου με σκοπό την προβολή τους ως προς το γιατί πληρώθηκαν ή ως προς το τι τελικά παρήγαγαν με τα κείμενα αυτά που δεν ξέρω αν ήταν well approved το σίγουρο είναι ότι από νομικής απόψεως θα χαρακτηρίζονταν ιδίως ως "κατεβατά" η δεσμευτικότητα των οποίων εναπόκειται σε καταστάσεις κείμενες εκτός της σφαίρας του Συντάγματος και των νόμων.
Ο προβληματισμός ίσως μοιάζει προβοκατόρικος και χωρίς νόημα τελικά όταν η κρίση επιβάλει το δικό της τρόπο πολιτεύεσθαι.
Ομως κάθε εποχή χαρακτηρίζεται από τα καμώματά της. Ακόμη και σε επίπεδο νομοθετικών κειμένων τώρα μάλιστα που ξεκινά συζήτηση για την αναθεώρηση του συντάγματος  με μπρίο