ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΙΔΙΟΔΟΞΩ

της Εβίτας Μανούδη - 7/11/2012 1:37:26 μμ

Ενόψει της ταχύτατης και απαιτητικής καθημερινότητας, του κυκεώνα των πληροφοριών και των γεγονότων που μας κατακλύζουν, των συνεχώς και αυξανόμενων προσδοκιών στις οποίες καλούμαστε να ανταποκριθούμε, καλούμαστε συγχρόνως να δώσουμε απάντηση σε σκέψεις, ανησυχίες και ζητήματα που ταλαιπωρούν κατά τη διάρκεια της ημέρας το μυαλό μας. Και για να γίνω πιο ακριβής, τα ζητήματα που ταλανίζουν έναν εν δυνάμει ή εν ενεργεία ασκούμενο δικηγόρο, ποικίλλουν και δεν είναι μοναχά βιοποριστικής υφής. Ο κορεσμός του επαγγέλματος αποτελεί πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός. Το ερώτημα αν θα είμαι σε θέση να παρέχω επαρκείς νομικές υπηρεσίες γίνεται ακόμα πιο έντονο. Με ποιον τρόπο θα εξασφαλίσω μια δημιουργική, πλουραλιστική και άκρως εποικοδομητική σταδιοδρομία ως ασκούμενος; Τα εφόδια που έλαβα και πρόκειται να λάβω είναι επαρκή, για να ανταποκριθώ στον αυξανόμενο ανταγωνισμό; Και έπειτα; Θα μπορέσω να αυτονομηθώ ή θα απορροφηθώ και εγώ σε μεγάλες νομικές εταιρίες;

Δύσκολο, βέβαια, να δοθούν απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα, καθότι η θέση του μελλοντικού ασκουμένου είναι δυστυχώς αδύναμη και αυτό διότι εξαρτάται από εξωγενείς παράγοντες, οι οποίοι διαρκώς μεταβάλλονται. Και ως τέτοιους δεν εννοώ μόνον τον εργοδότη του, αλλά και τις αλλαγές που βιώνει το ίδιο το επάγγελμα . Οι μεταβολές, κυρίως ως απόρροια της οικονομικής πορείας της χώρας, τον εξαναγκάζουν όχι να επιλέξει, αλλά να αρκεσθεί και να συμβιβαστεί σε ό, τι του προσφέρεται. Άπαντες γνωρίζουν φαινόμενα και περιστατικά εκμετάλλευσης ασκούμενων. Εικάζω πως τέτοια περιστατικά δεν θα εκλείψουν, πόσο μάλλον στην εποχή που καταλύονται καθημερινώς αυτονόητα δικαιώματα συνταγματικής περιωπής, όπως τα εργασιακά και που οι νομικές εταιρίες και τα μεγάλα δικηγορικά γραφεία αποτελούν τον κανόνα . Όχι, δεν καταδικάζω τις εταιρίες! Όποιος άλλωστε διαθέτει το κεφάλαιο, έχει και την εξουσία. Καταδικάζω, όμως, τη νοοτροπία!

Μήπως, όμως, δεν φταίει η μορφή υπό την οποία ασκείται η δικηγορία και δη η εταιρική, αλλά οι άνθρωποι που την απαρτίζουν; Γιατί η δημιουργικότητα και η παραγωγικότητα φτάνουν στο σημείο της απομύζησης, καθιστώντας την νομική επιστήμη έναν άχρωμο εννοιολογικό λήμμα στο λεξικό.

Η νομική επιστήμη είναι άκρως ενδιαφέρουσα, καθώς συγκεντρώνει το κύρος, τον πλούτο γνώσεων, το ευτυχές αποτέλεσμα μιας αντιδικίας, την οικονομική ευρωστία και τόση δυσκολία όση να σε προκαλεί να ασχοληθείς μαζί της. Το θέμα, όμως, έγκειται στο πώς αυτή καταντά. Σαφώς, κάθε επαγγελματική δραστηριότητα προσφέρει αμφιθυμικά συναισθήματα, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Όταν όμως γύρω μου όλα μεταβάλλονται, πώς μπορώ να βεβαιωθώ ότι αυτό που επιλέγω αξίζει, ότι θα με ‘’αποζημιώσει’’ και θα μου προσφέρει τα προσδοκώμενα ; Γιατί αυτό που θα επιλέξω τώρα θα είναι το υπόβαθρο όσων θα ζήσω μετά. Δεν έχω όμως άλλη επιλογή πάρα να αισιοδοξώ . . .