ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΕΣ

ΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! 

ΤΟ ΔΩΡΟ ΜΑΣ ΕΔΩ!

Εισπρακτικές και δικηγορικές εταιρίες

της Eλένης Tροβά - 20/12/2013

Στο στόχαστρο του εισαγγελέα τίθενται εισπρακτικές εταιρίες προκειμένου να διαπιστωθεί αν διαπράττουν αδικήματα όπως αυτό της αντιποίησης Αρχής και αν τηρούν τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας περί προστασίας του καταναλωτή, της ιδιωτικής ζωής, του τραπεζικού απορρήτου, της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών.

Με εντολή της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Παναγιώτας Φάκου ζητείται να διενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση για τον τρόπο που λειτουργούν εισπρακτικές εταιρίες έναντι οφειλετών τραπεζών.

Η έρευνα θα εστιάσει στη δραστηριότητα εταιρειών ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις και την τυχόν τέλεση εκ μέρους στελεχών και υπαλλήλων τους, αυτεπαγγέλτως διωκομένων πράξεων (μεταξύ των οποίων η αντιποίηση της άσκησης δημόσιας υπηρεσίας ή δικηγορικού λειτουργήματος, η χρήση παρένθετων δικηγόρων, δικαστικών επιμελητών κ.λπ.).

Ακόμη, στο πλαίσιο της έρευνας θα διερευνηθεί εάν οι εν λόγω εταιρείες τηρούν τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας περί προστασίας του καταναλωτή, της ιδιωτικής ζωής, του τραπεζικού απορρήτου, της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών.

Την προκαταρκτική εξέταση, που θα επιβλέπει ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Χαράλαμπος Λακαφώσης θα διενεργήσει η ΓΑΔΑ.

Η εισαγγελική έρευνα έχει στόχο τη διερεύνηση καταγγελιών, ώστε να εξακριβωθεί αν οι εν λόγω εταιρίες λειτουργούν σύννομα ή αν προκύπτει τυχόν τέλεση εκ μέρους στελεχών και υπαλλήλων τους αυτεπαγγέλτως διωκομένων πράξεων, μεταξύ των οποίων η αντιποίηση της άσκησης δημόσιας υπηρεσίας ή δικηγορικού λειτουργήματος, η χρήση παρένθετων δικηγόρων, δικαστικών επιμελητών κλπ.

Πλήθος είναι τα παράπονα που φτάνουν σε καθημερινή βάση τόσο στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, όσο και στον Τραπεζικό Μεσολαβητή, και οι καταναλωτές διαμαρτύρονται και καταγγέλλουν αθέμιτες πρακτικές, αφού οι υπάλληλοι αυτών των εταιρειών στις τηλεφωνικές κλήσεις ασκούν στον δανειολήπτη ψυχολογική πίεση, ενώ απειλούν και με διαδικασίες πλειστηριασμού αν το χρέος δεν εξοφληθεί έγκαιρα.

Στην περίπτωση που δέχεστε τέτοιες κλήσεις θα πρέπει να γνωρίζετε τα εξής:

Απαγορεύεται να σας καλεί εισπρακτική εταιρεία, χωρίς τη δική σας εξουσιοδότηση. Δηλαδή η τράπεζα στην οποία έχετε το δάνειο ή την πιστωτική κάρτα θα πρέπει να σας ενημερώσει για την εταιρεία με την θα οποία συνεργάζεται και θα σας καλεί για την οφειλή σας.
Θα πρέπει να δώσετε την έγγραφη συγκατάθεση σας, δηλαδή ότι συναινείτε να ενημερώνεστε από την εισπρακτική εταιρεία.
Απαγορεύεται να σας καλούν σε καθημερινή βάση, για την ίδια οφειλή.
Απαγορεύεται να σας καλούν στο χώρο εργασίας, ή να ενημερώνουν τρίτους για το είδος της οφειλής σας.
Η εισπρακτική εταιρεία μπορεί να σας καλεί κάθε δεύτερη μέρα (μόνο τις εργάσιμες) και στις ώρες από 9 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ.
Απαγορεύεται η άσκηση ψυχολογικής βίας, η προσβλητική συμπεριφορά και χρήση προσβλητικών εκφράσεων.

Ευκαιρία ενόψει δικηγορικών εκλογών να λάβει το λόγο και ο ΔΣΑ.

Δικαιοσύνη και φήμες

Υποχρέωση γνωστοποίησης ποινικής δίωξης υπαλλήλου στην προϊστάμενη  αρχή σύμφωνα με τροποποίηση του Υπαλληλικού Κώδικα Με το άρθρο 19 του ψηφισθέντος νόμου "Ρυθμίσεις Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης  και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και άλλες διατάξεις" επέρχεται  τροποποίηση του άρθρου 114   του Υπαλληλικού Κώδικα. Η παράγραφος 6 του άρθρου 114 του Κώδικα Δημοσίων Πολιτικών  Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (ν. 3528/2007 όπως ισχύει), αντικαθίσταται  ως εξής:  «6. Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών έχει υποχρέωση να ανακοινώνει αμέσως στην  προϊσταμένη αρχή του υπαλλήλου κάθε ποινική δίωξη που ασκείται κατ' αυτού. Ο Γραμματέας του Δικαστηρίου ή του δικαστικού συμβουλίου υποχρεούται να ανακοινώνει  αμέσως στην ίδια αρχή τα παραπεμπτικά ή απαλλακτικά βουλεύματα σε κάθε βαθμό δικαιοδοσίας  καθώς και τις εκδιδόμενες σε κάθε βαθμό δικαιοδοσίας, καταδικαστικές ή αθωωτικές αποφάσεις  κατά του υπαλλήλου. Σε περίπτωση εγκλεισμού σε σωφρονιστικό κατάστημα, ο διευθυντής  φυλακών γνωστοποιεί τούτο, χωρίς καθυστέρηση, στην προϊστάμενη αρχή του υπαλλήλου.  Με την επιφύλαξη των καταδικαστικών αποφάσεων όπου η άσκηση της πειθαρχικής δίωξης  είναι υποχρεωτική, τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα οφείλουν εντός είκοσι (20) ημερών μετά την ως  άνω ενημέρωση τους να αποφαίνονται αιτιολογημένα για την άσκηση ή μη πειθαρχικής δίωξης  σε βάρος του υπαλλήλου.» Η είδηση Να γνωστοποιούνται άμεσα οι ποινικές διώξεις μόλις ασκούνται ζητά ο Άρειος Πάγος Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αναστάσιος Κανελλόπουλος με εγκύκλιό του προς όλες τις Εισαγγελίες Εφετών και Πρωτοδικών, καθώς και στους ανακριτές της χώρας παρήγγειλε μόλις ασκούνται ποινικές διώξεις κατά δημοσίων και δημοτικών υπαλλήλων, υπαλλήλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), στρατιωτικών, αστυνομικών, κ.λπ., αμέσως να γνωστοποιούν αυτές στις υπηρεσίες που εργάζονται. Ακόμη, ο κ. Κανελλόπουλος αναφέρει ότι παράλληλα με την γνωστοποίηση της ποινικής δίωξης κατά των δημοσίων, κ.λπ. υπαλλήλων στις υπηρεσίες που απασχολούνται, θα πρέπει «αμελλητί» οι διώξεις αυτές να γνωστοποιούνται στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης (Γ.Ε.Δ.Δ.) και στο Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (Σ.Ε.Ε.Δ.Δ.).Επίσης, ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου θεωρεί «αυτονόητο ότι αν η δίωξη, κ.λπ. αφορά δικαστικούς λειτουργούς και γραμματείς δικαστηρίων, η δίωξη θα γνωστοποιείται στο υπουργείο Δικαιοσύνης». Αφορμή για την έκδοση της εγκυκλίου αυτής, όπως αναφέρει ο κ. Κανελλόπουλος, απετέλεσε η διαπίστωση ότι σε πολλές περιπτώσεις, παρά τις αντίθετες νομοθετικές προβλέψεις που υπάρχουν, δεν γίνεται από τις Εισαγγελίες η γνωστοποίηση των ποινικών διώξεων σε βάρος των αστυνομικών, και υπολοίπων υπαλλήλων στις υπηρεσίες που εργάζονται, αλλά και στις περιπτώσεις που γίνονται δεν κοινοποιούνται αυτές στον Γ.Ε.Δ.Δ. και στο Σ.Ε.Ε.Δ.Δ. Το σχόλιο  Αραγε με την άσκηση ποινικής δίωξης αίρεται το τεκμήριο αθωότητας? Η άσκηση και μόνον της ποινικής δίωξης δεν θα μπορούσε να μην συνάδει με το Σύνταγμα και το  άρθ. 6.2 της ΕΣΔΑ? Η συνέπεια φυσικά είναι η αποζημίωση. Και για το ζήτημα αυτό οι αποφάσεις είναι πολλές. Εστω και αν η υποχρέωση ενημέρωσης έχει σημασία και ιδίως για δημοσίους υπαλλήλους η τήρηση ορισμένων βασικών κανόνων θα όφειλε να λάβει υπόψη της το γεγονός ότι η δικαιοσύνη συνεχίζει να απονέμεται κατά ένα συγκεκριμένο τρόπο, δηλαδή με έκδοση δικαστικών αποφάσεων έστω και αν αυτές αργούν ή δεν αρέσουν σε πολλούς. Η απονομή δικαιοσύνης δια του τύπου, της τηλεόρασης, της δυσφήμισης και των φημών που προέβλεψε ο νόμος φοβάμαι ότι θα επιτρέψει τις σκευωρίες και δεν θα οδηγήσει στην διαφάνεια που τόσο έχει γίνει της μόδας. Λίγοοι ανεξάρτητες αρχές, λίγο η διαμεσολάβηση, λίγο οι soft laws  τελικώς τι απομένει από τη δικαιοσύνη που τόσους αιώνες συνηθίσαμε (και σε πολλούς ακόμη αρέσει καθώς δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο να την αντικαταστήσει?)

ΤΣΑΚΑΛΙ Ο ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ

Αρχικά υπενθυμίζουμε τις φετεινές δηλώσεις πόθεν έσχες από τον Ενικό. Πού να τα θυμάται ο καθείς!

 

Διευκρινίσεις έδωσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κ Ευκλείδης Τσακαλώτος, σχετικά με το πόθεν έσχες του που δημοσιοποιήθηκε τη Δευτέρα από τη Βουλή σύμφωνα με το Βήμα σήμερα.

Ο ίδιος επισημαίνει πώς οι επενδύσεις σε μετοχές δεν είναι δικές του, αλλά πρόκειται για χαρτοφυλάκιο του πατέρα του, στο οποίο έχει οριστεί ως συνδικαιούχος.
Αναλυτικότερα, ο κ. Τσακαλώτος τόνισε πως «τα ποσά που επενδύθηκαν δεν αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής μου θητείας, το μεγαλύτερο μέρος αυτών των ποσών δεν αποκτήθηκε καν από εμένα. Είναι αποταμιεύσεις του πατέρα μου, στις οποίες κάποια στιγμή έγινα συνδικαιούχος». Καταλήγοντας, υπογράμμισε πως «ουδέποτε ασχολήθηκα προσωπικά με τη διαχείριση των εν λόγω ποσών».

Οι επενδύσεις είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία ξένα funds όπως Blackrock Global Funds, JP Morgan Fund, Invesco Balanced Risk Allocation Fund κ.α. καθώς και ομόλογα αξίας 100.000 λιρών Αγγλίας της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων αλλά και ελληνικά ομόλογα του EFSF αξίας 12.127 ευρω.

Κατά τα άλλα ο κ. Τσακαλώτος εμφανίζει εισοδήματα 51.985 ευρώ το 2009, 49.611 ευρώ το 2010 και 47.586 ευρώ το 2011. Η σύζυγός του Heather Denise Gibson δηλώνει εισοδήματα 124.970 ευρώ 2009, 143.177 ευρώ 2010 και 136.621 2011.

Η ακίνητη περιουσία του ζεύγους περιλαμβάνει 2 οικίες στην Κηφισιά, ένα γραφείο και μια οικία στην Πρέβεζα. Τέλος διαθέτουν και 2 ΙΧ.

 

Ιδού τι έγραψε ο κ. Τσακαλώτος στο Facebook:

Ορισμένες διευκρινίσεις σχετικά με τη «συζήτηση» για το πόθεν έσχες μου:

 1) Τα ποσά που επενδύθηκαν δεν αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής μου θητείας.

2) Το μεγαλύτερο μέρος αυτών των ποσών δεν αποκτήθηκε καν από εμένα. Είναι αποταμιεύσεις του πατέρα μου, στις οποίες κάποια στιγμή έγινα συνδικαιούχος.

3) Ουδέποτε ασχολήθηκα προσωπικά με τη διαχείριση των εν λόγω ποσών.

Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα! Τουλάχιστον κ. Τσακαλώτος δεν τα πήρε προίκα για την ομορφάδα του και το υπέροχο κορμί του όπως άλλοι τινές.

Ετσι απάνω που όλοι πιστέψαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έδειχνε το αδιάφθορο πρόσωπό του έρχεται το πόθεν έσχες να μας βάλει σε σκέψεις. Τι να καταργήσουμε τώρα: το πόθεν έσχες ή την ηθική?

 

ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Ν. 3669/2008 ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ

Νεότερη και επικαιροποιημένη κωδικοποίηση της νομοθεσίας δημοσίων έργων εδώ.
Οι ανάγκες των καιρών επιβάλουν συχνή ενημέρωση για όλους
Τούτο φυσικά δεν συνάδει με την αναγκαία ασφάλεια δικαίου ιδίως όταν ένα μέρους της κωδικοποίησης αυτής έχει ήδη αντικατασταθεί από άλλο νόμο (δικαστική προστασία) κλπ.

ΝΟΜΟΣ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 4219 (ΦΕΚ Α 269 11.12.2013) Κύρωση των Συμφωνιών Τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων και ρύθμιση συναφών θεμάτων.

	Ενδιαφέρουσα πρόσφατη νομοθεσία

 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή:

 Άρθρο πρώτο

 Κύρωση Συμφωνίας Τροποποίησης Διατάξεων

 της Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου

 της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης,

 Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης

 του τμήματος Μαλιακός-Κλειδί του

 Αυτοκινητόδρομου Πάτρα-Αθήνα-

 Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι (ΠΑΘΕ)

 Κυρώνεται και αποκτά ισχύ νόμου η από 28.11.2013 Συμφωνία Τροποποίησης Διατάξεων της

Σύμβασης Παραχώρησης, πλην των προσαρτημάτων αυτής, σύμφωνα με τις παραγράφους 46.1.1

και 46.1.2 του άρθρου 46 της από 28 Ιουνίου 2007 Σύμβασης Παραχώρησης, όπως αυτή

κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 3605/2007 «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου

της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του

τμήματος Μαλιακός - Κλειδί του Αυτοκινητόδρομου Πάτρα- Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι (ΠΑΘΕ)

και ρύθμιση συναφών θεμάτων» (Α'190) (η «Συμφωνία Τροποποίησης»), μεταξύ αφ' ενός του

Ελληνικού Δημοσίου και αφ' ετέρου: α) της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία

«Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου, Ανώνυμη Εταιρεία Παραχώρησης για τον Αυτοκινητόδρομο Τμήμα

ΠΑΘΕ Μαλιακός - Κλειδί» και β) εκ τρίτου των Μετόχων της παραπάνω Ανώνυμης Εταιρείας (1)

Εταιρείας Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία «HOCHTIEF ΡΡΡ SOLUTIONS GmbH» που

εδρεύει στο Essen Γερμανίας, (2) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΑΚΤΩΡ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ

Α.Ε.» που εδρεύει στη Νέα Κηφισιά, (3) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «J & Ρ ΑΒΑΞ

ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΗ - ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ -ΕΜΠΟΡΙΚΗ - ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ - ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ

ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ» με το διακριτικό τίτλο «J & Ρ ΑΒΑΞ Α.Ε.» που εδρεύει στο Δήμο

Αμαρουσίου, (4) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «VINCI CONCESSIONS S.A.S.» που εδρεύει

στη Γαλλία, (5) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΑΕΓΕΚ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΕΝΙΚΩΝ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΣΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ» με το

διακριτικό τίτλο «ΑΕΓΕΚ», (6) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΑΘΗΝΑ AT.Ε.» που εδρεύει

στο Δήμο Αμαρουσίου. Το κείμενο της Συμφωνίας Τροποποίησης, πλην των προσαρτημάτων

αυτής, προσαρτάται σε πρωτότυπο ως Παράρτημα Α' του παρόντος νόμου και αποτελεί

αναπόσπαστο μέρος του άρθρου πρώτου του νόμου αυτού.

 Άρθρο δεύτερο

 Κύρωση Συμφωνίας Τροποποίησης Διατάξεων

 της Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου

 της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης,

 Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης

 του Αυτοκινητόδρομου Κεντρικής Ελλάδος

 Κυρώνεται και αποκτά ισχύ νόμου η από 28.11.2013 Συμφωνία Τροποποίησης Διατάξεων της

Σύμβασης Παραχώρησης, πλην των προσαρτημάτων αυτής, σύμφωνα με τα άρθρα 37.1 και 37.2

της από 31 Μαΐου 2007 Σύμβασης Παραχώρησης, όπως αυτή κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του

ν. 3597/2007 «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής,

Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του Αυτοκινητόδρομου Κεντρικής

Ελλάδος και ρύθμιση συναφών θεμάτων» (Α'168) (η «Συμφωνία Τροποποίησης»), μεταξύ αφ' ενός

του Ελληνικού Δημοσίου και αφ' ετέρου: α) της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία

«Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας Ανώνυμη Εταιρία Παραχώρησης», και β) εκ τρίτου των

Μετόχων της παραπάνω Ανώνυμης Εταιρείας (1) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «CINTRA

CONCESSIONES DE INFRAESTRUCTURAS DE TRANSPORTE S.A.» που εδρεύει στη Μαδρίτη Ισπανίας,

(2) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ

ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ» που εδρεύει στην Αθήνα (3) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «IRIDIUM

CONCESIONES DE INFRAESTRUCTURAS S.A.» που εδρεύει στη Μαδρίτη Ισπανίας, (4) Ανώνυμης

Εταιρείας με την επωνυμία «DRAGADOS S.A.» που εδρεύει στη Μαδρίτη Ισπανίας. Το κείμενο της

Συμφωνίας Τροποποίησης, πλην των προσαρτημάτων αυτής, προσαρτάται σε πρωτότυπο ως

Παράρτημα Β' του παρόντος νόμου και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του άρθρου δεύτερου του

νόμου αυτού.

 Άρθρο τρίτο

 Κύρωση Συμφωνίας Τροποποίησης Διατάξεων

 της Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου

 της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης,

 Λειτουργίας Συντήρησης και Εκμετάλλευσης

 του Αυτοκινητόδρομου Ιονία Οδός από Αντίρριο

 μέχρι Ιωάννινα, ΠΑΘΕ Αθήνα (Α/Κ Μεταμόρφωσης)-

 Μαλιακός (Σκάρφεια) και Συνδετήριος Κλάδος

 του ΠΑΘΕ Σχηματάρι-Χαλκίδα

 Κυρώνεται και αποκτά ισχύ νόμου η από 28.11.2013 Συμφωνία Τροποποίησης Διατάξεων της

Σύμβασης Παραχώρησης, πλην των προσαρτημάτων αυτής, σύμφωνα με τα άρθρα 37.1 και 37.2

της από 19 Δεκεμβρίου 2006 Σύμβασης Παραχώρησης, όπως αυτή κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο

του ν. 3555/2007 «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του'Εργου της Μελέτης, Κατασκευής,

Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του Αυτοκινητόδρομου Ιονία Οδός

από Αντίρριο μέχρι Ιωάννινα, ΠΑΘΕ Αθήνα (Α/Κ Μεταμόρφωσης) - Μαλιακός (Σκάρφεια) και

Συνδετήριος Κλάδος του ΠΑΘΕ Σχημα-τάρι - Χαλκίδα και λοιπές διατάξεις» (Α'81) (η «Συμφωνία

Τροποποίησης»), μεταξύ αφ' ενός του ελληνικού Δημοσίου και αφ' ετέρου: α) της Ανώνυμης

Εταιρείας με την επωνυμία «Νέα Οδός Ανώνυμη Εταιρία Παραχώρησης», και β) εκ τρίτου των

Μετόχων της παραπάνω Ανώνυμης Εταιρείας (1) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «CINTRA

CONCESSIONES DE INFRAESTRUCTURAS DE TRANSPORTE S.A.» που εδρεύει στη Μαδρίτη Ισπανίας,

(2) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΓΕΚ ΤΕΡ-ΝΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ

ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ» που εδρεύει στην Αθήνα, (3) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «IRIDIUM

CONCESIONES DE INFRAESTRUCTURAS S.A.» που εδρεύει στη Μαδρίτη Ισπανίας, (4) Ανώνυμης

Εταιρείας με την επωνυμία «ACS SERVICIOS Υ CONCESIONES SL» που εδρεύει στη Μαδρίτη

Ισπανίας, (5) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «DRAGADOS S.A.» που εδρεύει στη Μαδρίτη

Ισπανίας. Το κείμενο της Συμφωνίας Τροποποίησης, πλην των προσαρτημάτων αυτής,

προσαρτάται σε πρωτότυπο ως Παράρτημα Γ του παρόντος νόμου και αποτελεί αναπόσπαστο

μέρος του άρθρου τρίτου του νόμου αυτού.

 Άρθρο τέταρτο

 Κύρωση Συμφωνίας Τροποποίησης Διατάξεων

 της Σύμβασης Παραχώρησης του'Εργου

 της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης,

 Λειτουργίας Συντήρησης και Εκμετάλλευσης

 του Αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα- Κόρινθος-

 Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα

 Κυρώνεται και αποκτά ισχύ νόμου η από 29.11.2013 Συμφωνία Τροποποίησης Διατάξεων της

Σύμβασης Παραχώρησης, πλην των προσαρτημάτων αυτής, σύμφωνα με τα άρθρα 37.1 και 37.2

της από 24 Ιουλίου 2007 Σύμβασης Παραχώρησης, όπως αυτή κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του

ν. 3621/2007 «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής,

Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του Αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα -

Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσάκωνα και άλλες διατάξεις» (Α'279) (η «Συμφωνία Τροποποίησης»),

μεταξύ αφ' ενός του Ελληνικού Δημοσίου και αφ' ετέρου: α) της Ανώνυμης Εταιρείας με την

επωνυμία «Ολυμπία Οδός Ανώνυμη Εταιρία Παραχώρησης για τον Αυτοκινητόδρομο Ελευσίνα -

Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσάκωνα» (πρώην «Άπιον Κλέος Ανώνυμη Εταιρία Παραχώρησης για

τον Αυτοκινητόδρομο Ελευσίνα - Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσάκωνα»), και β) εκ τρίτου των

Μετόχων της παραπάνω Ανώνυμης Εταιρείας (1) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «VINCI

CONCESSIONS S.A.S.» που εδρεύει στη Γαλλία, (2) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΑΚΤΩΡ

ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ Α.Ε.» που εδρεύει στην Νέα Κηφισιά, (3) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «J &

Ρ ΑΒΑΞ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΗ - ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ - ΕΜΠΟΡΙΚΗ - ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ -

ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ» και το διακριτικό τίτλο «J & Ρ ΑΒΑΞ Α.Ε.» που εδρεύει

στο Δήμο Αμαρουσίου, (4) Εταιρείας Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία «HOCHTIEF PPP

SOLUTIONS GmbH» που εδρεύει στο Essen Γερμανίας, (5) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία

«ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ» και το διακριτικό

τίτλο «ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ» που εδρεύει στην Αθήνα, (6) Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «ΑΘΗΝΑ

Α.Τ.Ε.» που εδρεύει στο Δήμο Αμαρουσίου. Το κείμενο της Συμφωνίας Τροποποίησης, πλην των

προσαρτημάτων αυτής, προσαρτάται σε πρωτότυπο ως Παράρτημα Δ' του παρόντος νόμου και

αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του άρθρου τέταρτου του νόμου αυτού.

 Άρθρο πέμπτο

 Ρυθμίσεις για τον οδικό άξονα

 «Αυτοκινητόδρομος Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα»

 1. Ο οδικός άξονας «Αυτοκινητόδρομος Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα» χαρακτηρίζεται ως έργο

υποδομής άμεσης προτεραιότητας, προκειμένου, αμέσως μετά την εξαίρεση του από τη Σύμβαση

Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης

και Εκμετάλλευσης του Αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα - Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσάκωνα (η

Σύμβαση Παραχώρησης), όπως αυτή θα ισχύσει μετά την τροποποίηση της σύμφωνα με τα

προβλεπόμενα στο άρθρο τέταρτο του παρόντος νόμου, να δημοπρατηθεί εντός του πρώτου

εξαμήνου του έτους 2014. Ειδικά:

 α) το τμήμα από Α/Κ Μυντιλογλίου (πέρας παράκαμψης Πάτρας) έως Α/Κ Πύργου θα

κατασκευασθεί σύμφωνα με τις έρευνες και μελέτες που υποχρεούται να εκπονήσει ο

Παραχωρησιούχος δυνάμει της παραγράφου 18.2.3 της τροποποιημένης Σύμβασης Παραχώρησης,

μέσω της αξιοποίησης εθνικών και κοινοτικών πόρων, με στόχο η κατασκευή του να έχει

ολοκληρωθεί όχι αργότερα από την ολοκλήρωση του έργου της Σύμβασης Παραχώρησης,

 β) το τμήμα από κόμβο Καλού Νερού έως Α/Κ Κυπαρισσίας θα κατασκευασθεί με εθνικούς και

κοινοτικούς πόρους, με βάση τους ήδη εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους, τις υφιστάμενες

πλήρεις μελέτες οδοποιίας και αυτές που θα εκπονηθούν κατά προτεραιότητα, προκειμένου να έχει

ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2016,

 γ) το τμήμα Πύργος - Καλό Νερό παραμένει έργο προτεραιότητας, το οποίο περιλαμβάνεται στον

εθνικό σχεδιασμό για τη σύνδεση του αυτοκινητόδρομου Πάτρα - Πύργος - Τσάκωνα με τον

αυτοκινητόδρομο Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα.

 2. Τα Αναβαλλόμενα Τμήματα του αυτοκινητόδρομου Κεντρικής Ελλάδος (Ε65), όπως αυτά

ορίζονται στο άρθρο 4.2.3 της Σύμβασης Παραχώρησης του έργου της Μελέτης - Κατασκευής -

Χρηματοδότησης - Λειτουργίας - Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του αυτοκινητόδρομου

Κεντρικής Ελλάδος (Ε65), όπως αυτή θα ισχύσει μετά την τροποποίηση της, σύμφωνα με τα

προβλεπόμενα στο Άρθρο δεύτερο του παρόντος νόμου, χαρακτηρίζονται ως έργα υποδομής

άμεσης προτεραιότητας τα οποία περιλαμβάνονται στον εθνικό σχεδιασμό για τη σύνδεση του

αυτοκινητοδρόμου Π.Α.Ο.Ε. με την Εγνατία Οδό και θα ολοκληρωθούν με εθνικούς και

κοινοτικούς πόρους και ειδικότερα τα μεν τμήματα του άρθρου 4.2.2 (α) (ί) και (iii) εντός τριών

(3) ετών, το δε τμήμα του άρθρου 4.2.2 (α) (ίν) εντός πέντε (5) ετών. Η διάταξη της κατωτέρω

παραγράφου 3 εφαρμόζεται και για την κατασκευή των ανωτέρω τμημάτων.

 3. Οι υπολειπόμενες αναγκαίες αναγκαστικές απαλλοτριώσεις για την κατασκευή των ως άνω

τμημάτων του αυτοκινητόδρομου Πάτρα-Πύργος-Τσάκωνα, ο οποίος έχει χαρακτηρισθεί ως έργο

Εθνικής Σημασίας, θα κηρυχθούν σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7Α του Κώδικα

Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων.

 Άρθρο έκτο

 Η παρ. 20 του άρθρου 8 του ν. 4109/2013 τροποποιείται ως εξής:

 «20. Ορίζεται μεταβατικό διάστημα λειτουργίας των καταργούμενων και συγχωνευόμενων

φορέων έως 31.12.2015, για λόγους εξασφάλισης της δυνατότητας υλοποίησης των

συγχρηματοδοτούμενων Πράξεων της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου του ΕΣΠΑ 2007-

2013.

 Για ισόχρονο διάστημα παρατείνεται και η διάρκεια θητείας των ΔΣ. των καταργούμενων και

συγχωνευόμενων φορέων, με αρμοδιότητα την υλοποίηση των αντίστοιχων Πράξεων, μέσω των

εγκεκριμένων Τεχνικών Δελτίων, τη διενέργεια πράξεων εκκαθάρισης δικαιωμάτων και

υποχρεώσεων, καθώς και κάθε άλλης γεγενημένης έννομης σχέσης των καταργούμενων και

συγχωνευόμενων φορέων. Οι εκκρεμείς δίκες των καταργούμενων και συγχωνευόμενων φορέων,

σε περίπτωση μη αποπερατώσεώς τους κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, συνεχίζονται χωρίς

καμία άλλη διατύπωση και χωρίς να επέρχεται βίαιη διακοπή τους, από τους φορείς στους οποίους

μεταβιβάζονται οι αρμοδιότητες τους.»

 Άρθρο έβδομο

 1. Παρέχεται στους Υπουργούς Οικονομικών και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων

εξουσιοδότηση να υπογράψουν εκπροσωπώντας από κοινού το Ελληνικό Δημόσιο:

 (α) Σύμβαση αναδοχής χρέους («Assumption Agreement») μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, της

Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της ανώνυμης εταιρίας ειδικού σκοπού με την επωνυμία

«Ολυμπία Οδός Ανώνυμη Εταιρία Παραχώρησης για τον αυτοκινητόδρομο Ελευσίνα - Κόρινθος -

Πάτρα - Πύργος - Τσάκωνα» (η «Εταιρία Παραχώρησης»), προς εξασφάλιση των δικαιωμάτων της

Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, που απορρέουν από τις Καθορισμένες Δανειακές Συμβάσεις,

που συνάπτονται στο πλαίσιο της σύμβασης παραχώρησης του έργου «Μελέτη - Κατασκευή -

Χρηματοδότηση - Συντήρηση - Λειτουργία και Εκμετάλλευση του Αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα -

Κόρινθος - Πάτρα -Πύργος - Τσάκωνα» (το «Έργο»), η οποία έχει κυρωθεί με το ν. 3621/2007

(Α'279).

 (β) Σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, της Εταιρίας Παραχώρησης, του Διατραπεζικού

Εκπροσώπου των δανειστριών τραπεζών του'Εργου, του Εκπροσώπου των Ομολογιούχων

Δανειστών και του Εκπροσώπου Εξασφαλίσεων των δανειστριών τραπεζών του Έργου

(«Subordination Deed»), για τη ρύθμιση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των μερών σε

περίπτωση αναδοχής του χρέους της Εταιρίας Παραχώρησης από το Ελληνικό Δημόσιο έναντι της

Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σύμβαση αναδοχής χρέους της

ανωτέρω περίπτωσης α'.

 2. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και

Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων καθορίζεται η διαδικασία μεταφοράς πιστώσεων του

Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων στους ειδικούς λογαριασμούς της παραγράφου 12.2 του

άρθρου 12 εκάστης των Συμφωνιών Τροποποίησης που κυρώνονται με τα άρθρα πρώτο έως

τέταρτο του παρόντος νόμου, καθώς και οι λοιπές λεπτομέρειες για την εφαρμογή της

παραγράφου αυτής.

 Άρθρο όγδοο

 Η ισχύς του παρόντος νόμου αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

 Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή

του ως νόμου του Κράτους.

 Αθήνα, 11 Δεκεμβρίου 2013

 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ

 ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

 ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ                          ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ                        ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

                                                        ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ                             ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

 ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΝΑΡΑΣ               ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΙΚΟΥΡΑΣ                     ΚΩΝ/ΝΟΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ

 ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ                                    ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ

 ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ                                   ΚΑΙ ΔΙΚΤΥΩΝ

 ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ                                                ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗΣ

 ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ                                            ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ

 ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ                                       ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

 ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

 ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ                                                   ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

 Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους

 Αθήνα, 11 Δεκεμβρίου 2013

 Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

 ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

τροποποίηση του Κανονισμού Της Βουλής

Πρωτ. 11956 Αριθμ.            Διεκπ. 7935  (ΦΕΚ Α' 263/10/12/2013) Δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως αποφάσεως της Ολομέλειας της Βουλής «Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό και Μέρος Β')».                                                          Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                               ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Έχοντας υπόψη:   1. Το άρθρο 65 παρ. 1 του Συντάγματος σε συνδυασμό με το άρθρο 97 (πρώην άρθρο 103) του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Β' - ΦΕΚ 51 Α'/10.4.97), όπως ισχύει.   2. Τα άρθρα 11 παρ. 4 και 118 παρ. 6 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό).   3. Την από 26 Νοεμβρίου 2013 πρόταση του Προέδρου της Βουλής.   4. Την από 25 Νοεμβρίου 2013 πρόταση Βουλευτών.   5. Την από 29 Νοεμβρίου έκθεση της επί του Κανονισμού της Βουλής Επιτροπής.   6. Την κατά ΜΑ' συνεδρίαση της 2.12.2013 απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων, κατά την οποία ψηφίσθηκε η από 26 Νοεμβρίου 2013 πρόταση του Προέδρου της Βουλής και η από 25 Νοεμβρίου 2013 πρόταση Βουλευτών «Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό και Μέρος Β')».   Παραγγέλλουμε τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της αποφάσεως αυτής, που έχει ως εξής:                                         ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ   Για την τροποποίηση διατάξεων του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό και Μέρος Β')                                                Α. Μέρος Κοινοβουλευτικό                                             (ΦΕΚ 106Α'/1987), όπως ισχύει Άρθρο 1 Ειδική Μόνιμη Επιτροπή παρακολούθησης των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου   1. Στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 43Α του Κανονισμού της Βουλής προστίθεται νέο εδάφιο ι' ως εξής:   «ι) Μόνιμη επιτροπή παρακολούθησης των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.»   2. Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 43Α του Κανονισμού της Βουλής αντικαθίσταται ως εξής:   «Οι επιτροπές των περιπτώσεων β, γ, δ, ε', στ, ζ', η', θ' και ι' συνιστώνται στην αρχή κάθε τακτικής συνόδου.»   3. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 43Α του Κανονισμού της Βουλής προστίθεται νέο εδάφιο ι' ως εξής:   «ι) Αντικείμενο της επιτροπής παρακολούθησης των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είναι η παρακολούθηση και η αξιολόγηση της εφαρμογής των αποφάσεων του Δικαστηρίου και ιδίως της συμμόρφωσης προς τις αποφάσεις που αφορούν την Ελληνική Δημοκρατία. Η επιτροπή δύναται να συντάσσει ειδικότερες εκθέσεις, οι οποίες διαβιβάζονται από τον Πρόεδρο της Βουλής στους, κατά περίπτωση, αρμόδιους Υπουργούς και φορείς».   4. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 43Α του Κανονισμού της Βουλής, μετά το τέταρτο εδάφιο, προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:   «Η επιτροπή παρακολούθησης των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελείται από 21 μέλη.»   5. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 43Α του Κανονισμού της Βουλής μετά το έβδομο εδάφιο προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής:   «Η επιτροπή παρακολούθησης των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελείται από τον Πρόεδρο της διαρκούς επιτροπής δημόσιας διοίκησης, δημόσιας τάξης και δικαιοσύνης, ως Πρόεδρο της επιτροπής, τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης και συμπληρώνεται με μέλη της διαρκούς επιτροπής δημόσιας διοίκησης, δημόσιας τάξης και δικαιοσύνης.» Άρθρο 2 Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Σωφρονιστικού Συστήματος και λοιπών Δομών Εγκλεισμού Κρατουμένων   1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 43Α του Κανονισμού της Βουλής μετονομάζεται ως εξής:   «θ) Μόνιμη επιτροπή σωφρονιστικού συστήματος και λοιπών δομών εγκλεισμού κρατουμένων.»   2. Η περίπτωση θ' της παραγράφου 2 του άρθρου 43Α του Κανονισμού της Βουλής διαμορφώνεται ως ακολούθως:   «θ) Αντικείμενο της επιτροπής σωφρονιστικού συστήματος και λοιπών δομών εγκλεισμού κρατουμένων είναι η μελέτη, η παρακολούθηση και η αξιολόγηση της κατάστασης του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας, καθώς και η κατάθεση προτάσεων για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κρατουμένων στα σωφρονιστικά καταστήματα και στις άλλες δομές κράτησης, ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου και εν γένει η χάραξη στρατηγικής σε θέματα σωφρονιστικής πολιτικής.»   3. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 43Α του Κανονισμού της Βουλής διαμορφώνεται ως ακολούθως:   «Οι επιτροπές θεσμών και διαφάνειας, προστασίας περιβάλλοντος, έρευνας και τεχνολογίας, ισότητας, νεολαίας και δικαιωμάτων του ανθρώπου και σωφρονιστικού συστήματος και λοιπών δομών εγκλεισμού κρατουμένων αποτελούνται από δεκατρείς (13) βουλευτές η πρώτη και η τέταρτη, τριάντα (30) βουλευτές η δεύτερη, είκοσι πέντε (25) βουλευτές η τρίτη και δεκαπέντε (15) βουλευτές η πέμπτη.» Άρθρο 3   Μετά το άρθρο 83 του Κανονισμού της Βουλής προστίθεται νέο άρθρο 83Α ως εξής: Άρθρο 83Α «Αναστολή χρηματοδότησης κόμματος   1. Η κατά το άρθρο 7Α του Ν. 3023/2002, όπως ισχύει, απόφαση για την αναστολή κάθε είδους κρατικής χρηματοδότησης και οικονομικής ενίσχυσης προς κόμματα λαμβάνεται από την Ολομέλεια της Βουλής με ονομαστική ψηφοφορία και απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Το σχετικό ζήτημα εγγράφεται στην ημερήσια διάταξη της Ολομέλειας της Βουλής μετά την υποβολή γνώμης από την Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας περί συνδρομής των προϋποθέσεων που τάσσει ο νόμος.   2. Η Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας διατυπώνει τη γνώμη της βάσει αντιγράφου του φακέλου της υπόθεσης τον οποίο αποστέλλει προς τον Πρόεδρο της Βουλής η αρμόδια δικαστική ή εισαγγελική αρχή. Ο Πρόεδρος της Βουλής διαβιβάζει στον Πρόεδρο της Επιτροπής Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας τα ανωτέρω στοιχεία και ορίζει προθεσμία εντός της οποίας η Επιτροπή πρέπει να διατυπώσει τη γνώμη της. Η Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας μπορεί να ζητεί από τις αρμόδιες δικαστικές ή εισαγγελικές αρχές τη διαβίβαση κάθε άλλου αναγκαίου στοιχείου για τη διατύπωση της γνώμης της περί της συνδρομής των προϋποθέσεων που τάσσει ο νόμος.   3. Κατά τα λοιπά εφαρμόζεται αναλόγως το άρθρο 83. Η Επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της αφού ακούσει εκπρόσωπο του κόμματος στο οποίο αφορά η υπόθεση, εφόσον αυτός το επιθυμεί, κατά την παράγραφο 3 του άρθρου 83. Κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια μετέχουν μόνο οι εκπρόσωποι των Κοινοβουλευτικών Ομάδων και οι βουλευτές που διατυπώνουν αντιρρήσεις στη γνώμη της Επιτροπής για πέντε (5) λεπτά της ώρας καθένας, τηρουμένου πάντοτε του δικαιώματος ακροάσεως εκπροσώπου του κόμματος στο οποίο αφορά η υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση, κάθε βουλευτής για τον οποίο φέρονται να συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 7Α του Ν. 3023/2002 έχει το δικαίωμα να υποβάλει στη Βουλή έγγραφο υπόμνημα, που καταχωρίζεται στα πρακτικά.   4. Σε περίπτωση έκδοσης αμετάκλητου απαλλακτικού βουλεύματος ή αμετάκλητης αθωωτικής απόφασης αίρεται αυτοδικαίως η κατά τα ανωτέρω αναστολή χρηματοδότησης». Άρθρο 4   Στο άρθρο 120 του Κανονισμού της Βουλής (Μέρος Κοινοβουλευτικό) προστίθεται παράγραφος 11, ως εξής:   «11. Η Βουλή απολαύει πλήρους αυτονομίας κατά το άρθρο 65 παράγραφος 1 του Συντάγματος ως προς την εν γένει λειτουργία της και δεν εντάσσεται στη «Γενική Κυβέρνηση». Για λόγους διαφάνειας και στατιστικής ταξινόμησης, αναρτά στοιχεία, μέσω της διαδικτυακής της πύλης, ως προς τον προϋπολογισμό εξόδων και τον ισολογισμό - απολογισμό της.»                                                              Β. Μέρος Β'                                                (ΦΕΚ 51Α'/1997), όπως ισχύει Άρθρο 5   1 .α) Στην παράγραφο 2 του άρθρου 3 προστίθεται εδάφιο γ' ως εξής:   «γ) Κλιμάκιο της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών».   2. Στην αρχή της περίπτωσης α' της παρ. 3 του άρθρου 23 προστίθενται εδάφια, ως εξής:  «Το Τμήμα Προϋπολογισμού αποτελεί υπηρεσία της Βουλής, που στελεχώνεται από υπαλλήλους της Βουλής, οι οποίοι, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους διέπονται από τη ρύθμιση, ανάλογα εφαρμοζόμενη, της παρ. 3 του άρθρου 23 του Ν. 2362/1995, όπως ισχύει.   Για την εξυπηρέτηση αποκλειστικά και μόνον της ανάγκης αυτόματης καταγραφής των δαπανών της Βουλής στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Δημοσιονομικής Πολιτικής (Ο.Π.Σ.Δ.Π.) και της έκδοσης εντολών μεταφοράς και πίστωσης λογαριασμού προς την Τράπεζα της Ελλάδος, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής και την κείμενη νομοθεσία, για την πληρωμή των δαπανών της Βουλής, με κοινή απόφαση του Προέδρου της Βουλής και του Υπουργού Οικονομικών που εκδίδεται εντός δέκα (10) ημερών από τη δημοσίευση του παρόντος, συνιστάται στη Βουλή των Ελλήνων κλιμάκιο υπαγόμενο στη Γενική Διεύθυνση Δημοσιονομικών Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών, το οποίο συνεργάζεται με το Τμήμα Προϋπολογισμού της Βουλής. Με την ίδια απόφαση ρυθμίζεται κάθε ειδικότερο θέμα που αφορά τη λειτουργία και τους όρους συνεργασίας της ως άνω υπηρεσίας με το Τμήμα Προϋπολογισμού της Βουλής. Στη συγκρότηση του ως άνω κλιμακίου μετέχουν, διατιθέμενοι με απόφαση του Προέδρου της Βουλής, δύο υπάλληλοι της Βουλής.»   3. Στο τέλος της περίπτωσης α' της παρ. 3 του άρθρου 23 προστίθενται εδάφια, ως εξής:   «Η εκπόνηση τριμηνιαίων πινάκων εκτέλεσης του Προϋπολογισμού της Βουλής, πινάκων προσδιορισμού και επίτευξης στόχων.   Η διενέργεια, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και στα πλαίσια της συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ελέγχων στα επιχορηγούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση προγράμματα.   Η βεβαίωση, στις πράξεις διορισμού, μετάταξης ή απόσπασης, περί της ύπαρξης σχετικής πρόβλεψης και πίστωσης στον Προϋπολογισμό της Βουλής.   Ο έλεγχος της νομιμότητας και της ορθότητας των εντολών πληρωμής που εκδίδουν τα αρμόδια όργανα της Βουλής.   Η παροχή βεβαίωσης επί των σχεδίων των κανονιστικών πράξεων του Προέδρου της Βουλής οι οποίες προκαλούν δαπάνη σε βάρος του Προϋπολογισμού της, ως προς την ύπαρξη ή μη της απαιτούμενης πίστωσης στον εκτελούμενο Προϋπολογισμό.   Η άσκηση κάθε άλλη αρμοδιότητας που ανατίθεται σε αυτό με απόφαση του Προέδρου της Βουλής».   4. Όπου στον παρόντα Κανονισμό αναφέρεται «Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία», εννοείται το κλιμάκιο του Υπουργείου Οικονομικών στη Βουλή των Ελλήνων το υπαγόμενο στη Γενική Διεύθυνση Δημοσιονομικών Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών, το οποίο συνεργάζεται με το Τμήμα Προϋπολογισμού της Βουλής. Άρθρο 6   Στο άρθρο 106 προστίθεται παράγραφος 3, ως εξής:   «3. Το ως άνω Ταμείο δεν ανήκει στους «Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης», οι οποίοι αποτελούν υποτομέα της «Γενικής Κυβέρνησης».». Άρθρο 7   Η ισχύς της παρούσας αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.   Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.                                                     Αθήνα, 6 Δεκεμβρίου 2013                                                     Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ                                            ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ - ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ι.

Η ΥΠΌΘΕΣΗ ΝΤΡΈΙΦΟΥΣ

της Eλένης Tροβά - 18/12/2013
  Από το ενδιαφέρον ιστολόγιο του Τ. Πάσχου αναπαράγουμε τη δημοσίευση για την πολύκροτη υπόθεση αυτή γνωστή και από το Κατηγορώ του Εμίλ Ζολά.
Λόγοι προσωπικοί με κάνουν να ευαισθητοποιούμαι ιδιαίτερα στο θέμα ειδικά αυτό της αυτοπλαστογραφίας και αποφεύγω να σχολιάσω αναλυτικά την υπόθεση. Η λογική της δικαστικής πλάνης για λόγους ιστορικούς και πολιτικούς είναι συναρπαστική και πρέπει να γίνεται όσο πιο πολύ γνωστή είναι δυνατό.

ΝΕΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
Ο Άλφρεντ Ντρέιφους (Alfred Dreyfus) ήταν ένας Γάλλος αξιωματικός του Γαλλικού στρατού, Εβραίος στο θρήσκευμα, που υπήρξε το κεντρικό πρόσωπο της ομώνυμης πολύκροτης υπόθεσης που συγκλόνισε τη Γαλλία στα τέλη του 19ου αιώνα.
Γεννήθηκε στη Μιλούζ της Αλσατίας στις 9 Οκτωβρίου του 1859 και ήταν γιος μιας εβραϊκής οικογένειας που είχε υφαντουργική βιομηχανία. Μετά τον Γάλλο-Ρωσικό πόλεμο η οικογένειά του εγκατέλειψε την Αλσατία, όταν αυτή παραχωρήθηκε στη Γερμανία, επειδή ήθελαν να παραμείνουν Γάλλοι πολίτες. Αφού τέλειωσε το σχολείο στη Γκρενόμπλ, διάλεξε να ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα και γι’ αυτό μπήκε στην Πολυτεχνική Σχολή του Παρισιού το 1878 και το 1882 κατατάχθηκε στο στρατό ως αξιωματικός του μηχανικού. Στη συνέχεια αποφοίτησε από τη σχολή πυροβολικού (1889) και έλαβε το βαθμό του λοχαγού σε ηλικία 29 ετών. Μετά από επιτυχείς εξετάσεις έγινε δεκτός στη Σχολή Πολέμου και αποφοίτησε 9ος (1892), παρά την εχθρότητα που προκαλούσε η εβραϊκή του καταγωγή.

ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗ
Στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε υπηρεσία του Γενικού Επιτελείου Στρατού στο Παρίσι, όπου το 1894 οργανώθηκε σε βάρος του μια πρωτοφανής σκευωρία και βρέθηκε κατηγορούμενος για εσχάτη προδοσία. Συγκεκριμένα, η εφημερίδα «Ελεύθερος Λόγος», εκκλησιαστικών συμφερόντων, που την ποδηγετούσε η Καθολική Εκκλησία, δημοσίευσε ένα άρθρο με το οποίο κατηγορούσε τον Εβραίο αξιωματικό ότι αυτός ήταν ο συντάκτης ενός εγγράφου που παραδόθηκε στον στρατιωτικό ακόλουθο της Γερμανικής Πρεσβείας στο Παρίσι. Τι είχε συμβεί; Τον Σεπτέμβριο του 1894, η γαλλική στρατιωτική Αντικατασκοπεία βρήκε ανάμεσα σε μερικά έγγραφα, που πάρθηκαν από το γραφείο του στρατιωτικού ακολούθου της Γερμανικής Πρεσβείας, έναν κατάλογο, γνωστό ως Bordereau (=σχέδιο), μυστικών εγγράφων με πληροφορίες εμπιστευτικού χαρακτήρα (στρατιωτικά μυστικά), που δόθηκε στους Γερμανούς από κάποιο Γάλλο στρατιωτικό. Μια βιαστική και εντελώς ανεπαρκής έρευνα έπεισε τον αντισημίτη αρχηγό της Αντικατασκοπείας, συνταγματάρχη Sandherr, ότι ο προδότης ήταν ο Ντρέιφους. Εκτός από κάποια ομοιότητα ανάμεσα στον γραφικό χαρακτήρα του Ντρέιφους και αυτού του Bordereau, δεν μπόρεσαν να βρεθούν και πολλές πειστικές αποδείξεις κατά του Ντρέιφους.
Παρόλα αυτά, ο Ντρέιφους συλλαμβάνεται στις 15 Οκτωβρίου. Η δίκη του στο Στρατοδικείο έγινε κεκλεισμένων των θυρών, και έλαβε χώρα από τις 19 ως τις 21 Δεκεμβρίου, στη διάρκεια της οποίας ο Ντρέιφους αρνείται όλες τις κατηγορίες, ενώ τα στοιχεία εναντίον του αποδείχθηκαν πενιχρά και η γραφολογική εξέταση αμφισβητήθηκε έντονα. Παρόλα αυτά το δικαστήριο τον βρίσκει ένοχο και του επιβάλλει τη μεγαλύτερη ποινή: ισόβια κάθειρξη, καθαίρεση και ατιμασμό. Εξορίζεται στο διαβόητο Νησί του Διαβόλου, κοντά στις ακτές της Γαλλικής Γουιάνας, για να εκτίσει την ποινή του, κάτω από τις πιο απάνθρωπες συνθήκες. Η κοινή γνώμη ξεσηκώνεται και βίαιες αντισημιτικές διαδηλώσεις σαρώνουν ολόκληρη τη Γαλλία. Ενώ εξακολουθούσε να υποστηρίζει την αθωότητά του, ο Ντρέιφους δεν γνώριζε ότι είχε καταδικαστεί με τη βοήθεια ενός μυστικού φακέλου που είχε προετοιμάσει η στρατιωτική Αντικατασκοπεία. Η παράδοση το φακέλου αυτού στους δικαστές, χωρίς να το γνωρίζει η υπεράσπισή του, παραβίαζε τη νόμιμη διαδικασία και ήταν η πρώτη μεταξύ πολλών πράξεων που θα δυσφημούσε το στρατό και θα κατέστρεφε τις σταδιοδρομίες των αξιωματικών που εμπλέκονταν στην υπόθεση.
Η υπόθεση Ντρέιφους τροφοδότησε και αναζωπύρωσε τα πολιτικά πάθη, που διαίρεσαν για μια ολόκληρη δεκαετία τη Γαλλία, όπου ο λαός είχε χωριστεί σ’ αυτούς που ήταν υπέρ και σε αυτούς που ήταν κατά της απόφασης του στρατοδικείου εναντίον του Ντρέιφους. Συνεπώς, δεν επρόκειτο για μια πολεμική γύρω από μια υποτιθέμενη δικαστική πλάνη, αλλά για μια βαθιά κρίση των γαλλικών πολιτικών ηθών κατά τα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.

ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ
Πεπεισμένη για την αθωότητά του, η οικογένεια του Ντρέιφους δεν θα αφήσει το θέμα να ταφεί και ζητάει δικαίωση. Οδηγούμενη από τον αδελφό του Άλφρεντ, τον Mathieu, αναζητάει νέες αποδείξεις που θα έπειθαν τον στρατό να αρχίσει και πάλι την έρευνα της υπόθεσης. Εκτός από μερικά άτομα, όπως τον λαμπρό νεαρό συγγραφέα Bernard Lazare και τον ευυπόληπτο ισόβιο γερουσιαστή Scheurer-Kestner, μαζί της συντάσσονται δημοκρατικά στοιχεία, η πνευματική Γαλλία, αλλά και ακέραιοι άνθρωποι του στρατεύματος. Οι προσπάθειες τους όμως ξεσήκωσαν τον αντισημιτικό Τύπο που φώναζε για εξάλειψη του «εβραϊκού συνδικάτου» που προσπαθούσε να διαφθείρει τον στρατό.
Η τύχη για πρώτη φορά ήρθε να βοηθήσει τον Ντρέιφους, τον Ιούλιο του 1895, όταν ο νέος αρχηγός της Αντικατασκοπείας, ο συνταγματάρχης Marie Georges Picquart, πείσθηκε για την αθωότητα του Ντρέιφους. Του παραδίδεται ολόκληρος ο φάκελος και με έκπληξη ανακαλύπτει τη φοβερή σκευωρία. Είναι φανερό από την πρώτη στιγμή ότι επρόκειτο για πλαστογραφημένα έγγραφα. Ο γερουσιαστής Scheurer-Kestner, σε συνεργασία με τον Picquart και τον αδελφό του κατάδικου, Mathieu Dreyfus, εντοπίζει και καταγγέλλει ως πλαστογράφο και συντάκτη του Bordereau έναν άλλο Γάλλο αξιωματικό, τον ταγματάρχη Πεζικού Walsin-Esterhazy. Παρόλο που ο Picquart δεν μπόρεσε να πείσει τους ανωτέρους του να επανεξετάσουν την ετυμηγορία, αποφάσισε να βοηθήσει τον Ντρέιφους.
Οι αποκαλύψεις του Picquart δυσαρέστησαν τη στρατιωτική ηγεσία, που επιθυμούσε τη συγκάλυψη της υπόθεσης. Η Κυβέρνηση θορυβείται. Σε μια σπασμωδική της ενέργεια, κάνει δυσμενή μετάθεση στον Συνταγματάρχη Picquart στην Τύνιδα, που τότε ήταν γαλλική αποικία.

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Ο Picquart, πριν εξαναγκαστεί να αυτοεξοριστεί στην Τύνιδα, δίνει τον φάκελο της υπόθεσης στον δικηγόρο του. Ανίκανοι ακόμα να πείσουν την κυβέρνηση να λάβει μέτρα, η οικογένεια του Ντρέιφους και οι υποστηρικτές του κατηγορούν τον Esterhazy ως υπεύθυνο του εγκλήματος για το οποίο τιμωρήθηκε ο Ντρέιφους. Ο αντισημιτικός Τύπος αντεπιτίθεται και το ζήτημα Ντρέιφους μετατρέπεται σε Υπόθεση Ντρέιφους, καθώς η κοινή γνώμη ξεσηκώνεται εναντίον των λίγων που τόλμησαν να αμφισβητήσουν την ετυμηγορία του Στρατοδικείου. Υποστηριζόμενος από φίλους, μέσα από τη διοίκηση του στρατού, ο Esterhazy απαιτεί να δικαστεί από στρατοδικείο για να αποδείξει την αθωότητά του. Η δίκη-παρωδία που ακολούθησε αθώωσε τον κατηγορούμενο παμψηφεί, τον Ιανουάριο του 1898. Οι αποδείξεις κατά του Esterhazy ήταν λίγο καλύτερες από αυτές που είχαν καταδικάσει τον Ντρέιφους, αλλά η αθώωσή του γκρέμισαν τις ελπίδες των οπαδών του Ντρέιφους, που περίμεναν η καταδίκη του Esterhazy να αποδείξει την αθωότητα του Ντρέιφους.
Η Γαλλία έχει χωριστεί πλέον σε δύο παρατάξεις. Οι αντισημίτες, με την κάλυψη της Καθολικής Εκκλησίας, μάχονται απεγνωσμένα να μη γίνει αναθεώρηση και αναψηλάφηση της δίκης. Ματαιώνουν την επανεξέταση της υπόθεσης από ανεξάρτητη αρχή. Οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται, ενώ η πολεμική στις εφημερίδες φτάνει σε εξαιρετική οξύτητα. Οι κυβερνητικές εφημερίδες μάχονται με πρωτοσέλιδα. Δημοσιεύουν κάθε μέρα και νέα στοιχεία για την πλεκτάνη που στήθηκε σε βάρος του Ντρέιφους. Αυτό δημιουργεί τις πρώτες αμφιβολίες στην κοινή γνώμη. Η φοβερή δύναμη της Εκκλησίας αρχίζει να κάμπτεται. Δεδομένου ότι ο Ντρέιφους ήταν ο μόνος αξιωματικός εβραϊκής καταγωγής στο Γενικό Επιτελείο, οι σοσιαλιστικές και οι ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις άρχισαν σφοδρότατη πολεμική κατά των εθνικιστικών και συντηρητικών κομμάτων, κατηγορώντας τα για φατριασμό και απροκάλυπτο αντισημιτισμό. Δημιουργείται ένα πραγματικό κίνημα με αίτημα την αναθεώρηση της δίκης. Στο κίνημα αυτό ενεργοποιούνται καλλιτέχνες, διανοούμενοι, προοδευτικά στοιχεία και πολιτικοί. Αλλά και μεγάλο πια μέρος της κοινής γνώμης.

ΝΕΑ ΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΑΓΗ
Όμως, ο παγκόσμια γνωστός μυθιστοριογράφος Emile Zola βρήκε τον τρόπο να ανοίξει και πάλι η υπόθεση. Δημοσίευσε στην εφημερίδα «Αυγή» (Aurore) το περίφημο άρθρο με τίτλο «Κατηγορώ!» (J’accuse!), με μορφή ανοικτής επιστολής προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, που προκάλεσε βαθύτατη και αποφασιστική εντύπωση. Στο άρθρο αυτό καταγγέλλει τις παρανομίες που διαπράχθηκαν σε βάρος του Ντρέιφους. Κατήγγειλε τους δικαστές που συγκρότησαν το στρατοδικείο ότι ενήργησαν κατά επιταγή και όχι σύμφωνα με τη συνείδησή τους, αθωώνοντας τον Esterhazy, ενώ ήξεραν ότι ήταν ένοχος. Με την ενέργειά του αυτή ο Zola παραπέμφθηκε σε δίκη για παράβαση του περί Τύπου νόμου και καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση και πρόστιμο 3.000 φράγκα. Ο Zola είχε την ελπίδα ότι θα έφερνε τα γεγονότα της υπόθεσης Ντρέιφους μπροστά σε πολιτικό δικαστήριο, όπου θα ήταν πολύ πιο δύσκολο για τον στρατό να συγκαλύψει αυτό που είχε συμβεί. Η προσπάθειά του είχε μόνο μερική επιτυχία, αλλά η απήχηση του άρθρου ήταν παγκόσμια. Προοδευτικοί πνευματικοί κύκλοι σε όλον τον κόσμο ξεσηκώνονται. Το ενδιαφέρον του κοινού για την υπόθεση αυξήθηκε και η βία στους δρόμους ανάγκασαν τις αρχές να αναλάβουν περαιτέρω δράση.
Ο υπουργός Πολέμου, Godefroy Cavaignac, με σκοπό να σταματήσει την κριτική, δημοσιοποιεί πολλές από τις αποδείξεις κατά του Ντρέιφους. Αλλά οι οπαδοί του Ντρέιφους, με αρχηγό τον σοσιαλιστή ηγέτη Jean Jaurès, καταγγέλλουν ότι η πλαστογραφία ήταν φανερή.
Στις 31 Αυγούστου του 1898, κατόπιν καταγγελίας του Picquart, ένας υπάλληλος της Αντικατασκοπείας, ο συνταγματάρχης Joseph Henry, μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του Ντρέιφους, αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι ο ίδιος είχε πλαστογραφήσει το έγγραφο-καταπέλτη που στάλθηκε στη Βουλή και με το οποίο ενοχοποιείτο ο Ντρέιφους, που στην πραγματικότητα ήταν αθώος. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Στη φυλακή και ενώ περιμένει τη δίκη του, αυτοκτονεί. Αυτό ήταν και το αποφασιστικό σημείο της υπόθεσης. Η αυτοκτονία του προκαλεί σειρά παραιτήσεων στις ανώτερες θέσεις της ιεραρχίας του στρατού, που παρασύρουν και τον ίδιο τον Υπουργό Πολέμου. Η Κυβέρνηση, παρά τη φοβερή αντίδραση του Επιτελείου Στρατού που καλύπτει τους αντιδραστικούς κύκλους και τη μεσαιωνική πρακτική της Εκκλησίας, αποφασίζει την αναθεώρηση της δίκης στο Ανώτατο Εφετείο.
Το Εφετείο του Σηκουάνα, στις 3 Ιουνίου του 1899, ακυρώνει την παραπεμπτική απόφαση του 1894 και παραπέμπει τον Ντρέιφους σε νέα δίκη. Ο Ντρέιφους επαναφέρεται στη Γαλλία για να αντιμετωπίσει μια καινούργια δίκη στο στρατοδικείο στη Rennes, το Σεπτέμβριο του 1899. Παρόλα αυτά, η αναθεώρηση της δίκης του Ντρέιφους, δεν κατέληξε σε αθώωση του κατηγορούμενου, αλλά μόνο σε μείωση της ποινής του. Αυτή είναι μια συμβιβαστική δίκη. Το δικαστήριο, με ψήφους 5 έναντι 2, βγάζει την ετυμηγορία ότι είναι ένοχος με ελαφρυντικά και τον καταδικάζει σε δεκαετή φυλάκιση και δέκα μέρες αργότερα, ο πρωθυπουργός Pierre Waldeck Rousseau και ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Emile Loubet του απονέμουν... χάρη.

ΠΟΤΕ!
Ο Ντρέιφους αποφυλακίζεται, αλλά αρνείται να δεχθεί την απονομή χάριτος και το 1902 ζητάει την αναθεώρηση της «ελαφριάς» απόφασης του 1899. Η χάρη που του δόθηκε δεν κατασίγασε τα πολιτικά πάθη, τα οποία, ενισχύοντας τη βαθύτατη αγανάκτηση της κοινής γνώμης, φέρνουν το 1902 την εκλογική νίκη των ριζοσπαστικών-σοσιαλιστών καθορίζοντας έτσι την οριστική στροφή του εκλογικού σώματος, που στην πλειονότητά του ήταν έως τότε παραδοσιακά συντηρητικό. Οι πολιτικοί της Αριστεράς, όταν αναλαμβάνουν την εξουσία διατάζουν έρευνα της υπόθεσης σε βάθος. Οι συντηρητικοί κύκλοι της Εκκλησίας εξαπολύουν μαχητικές επιθέσεις μέσω του Τύπου, ο οποίος σχεδόν στο σύνολό του κατευθύνεται από αυτούς, και ξεσηκώνουν τον όχλο. Ταραχές και διαδηλώσεις σε όλη τη Γαλλία. Τα συνθήματα που κυριαρχούν είναι «Όχι αναθεώρηση», «Όχι στους προδότες». Οι πρωταίτιοι και οι διοργανωτές αυτής της θλιβερής συνωμοσίας αποκαλύπτονται, συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Το τοπίο ξεκαθαρίζει. Τώρα είναι αρκετές οι εφημερίδες που τάσσονται υπέρ της αναθεώρησης. Το Ακυρωτικό Δικαστήριο, μετά από ευρεία συζήτηση της υπόθεσης, στις 12 Ιουλίου 1906, αναιρεί παμψηφεί την καταδικαστική «χλιαρή» απόφαση, εφόσον αποδείχθηκε ότι την προδοσία είχε διαπράξει ο συνταγματάρχης Henry, που αυτοκτόνησε και ο άλλοτε κατηγορηθείς ταγματάρχης Esterhazy. Έτσι έληξε η υπόθεση, που συγκλόνισε τη Γαλλία για 12 χρόνια, συνέτεινε στον εσωτερικό διχασμό και υπήρξε αφορμή δημιουργίας αντισημιτικού πνεύματος στη Γαλλία.
Ο Ντρέιφους επιστρέφει στο στράτευμα, αποκτά και πάλι λευκό ποινικό μητρώο, προβιβάζεται και του απονέμεται το μεγάλο παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, αλλά σύντομα συνταξιοδοτείται. Επιστρέφει στην ενεργό υπηρεσία στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και μετά περνά την υπόλοιπη ζωή του στην αφάνεια. Ο θάνατός του στο Παρίσι, στις 11 Ιουλίου του 1935, σε ηλικία 76 ετών, περνά σχεδόν απαρατήρητος. Ο Συνταγματάρχης Picquart γίνεται ο ήρωας της αλήθειας. Προάγεται σε Στρατηγό και κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου γίνεται από τον Πρωθυπουργό George Clemenseau Υπουργός Πολέμου.
Ο Ταγματάρχης Walsin-Esterhazy καταδικάζεται. Έχει ήδη διαφύγει στην Αγγλία. Ο Συνταγματάρχης Joseph Henry αυτοκτονεί στη φυλακή. Ο Emile Zola κάνει το «Κατηγορώ» παγκόσμια εκδοτική επιτυχία. Στη δεκαετία του ’30 γυρίζεται η υπόθεση Ντρέιφους ταινία. Οι επανεκδόσεις του «Κατηγορώ» διαδέχονται η μία την άλλη και η κυκλοφορία του εκτοξεύεται στα ύψη. Οι προοδευτικοί και οι αντισκοταδιστές κερδίζουν έδαφος, οι λαοί μέρα με την ημέρα παίρνουν όλο και περισσότερο την απόφαση να απαλλαγούν από τις αντιδημοκρατικές και αναχρονιστικές θέσεις της Εκκλησίας, από την ανάμιξή της στην πολιτική.

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Ο Ντρέιφους δεν κατάλαβε και πολλά για τη μάχη που μαινόταν γύρω από το όνομά του. Το ζήτημα της αθωότητάς του έγινε δευτερεύον θέμα. Το πρωτεύον θέμα ήταν τα ατομικά ανθρώπινα δικαιώματα απέναντι στις απαιτήσεις της πολιτικής του κράτους. Τα πολιτικά θέματα έπαιξαν επίσης ρόλο στην υπόθεση: Για πολλούς συντηρητικούς ο στρατός και η Εκκλησία ήταν τα τελευταία προπύργια της κοινωνικής σταθερότητας. Με τη νίκη των οπαδών του Ντρέιφους και τα δύο υπονομεύτηκαν. Πολλοί από την Αριστερά καλωσόρισαν την ευκαιρία να χτυπήσουν τις δυνάμεις της Μοναρχίας και του Κλήρου, που τις θεωρούσαν εχθρό της Δημοκρατίας. Τελευταίο, αλλά όχι ασήμαντο, ήταν το θέμα του αντισημιτισμού. Η υπόθεση Ντρέιφους έδειξε την πρώτη έκχυση του σύγχρονου πολιτικού αντισημιτισμού, που αποδείχθηκε προάγγελος του Ναζιστικού τρόμου.
Η άμεση πολιτική συνέπεια της υπόθεσης Ντρέιφους ήταν να έρθουν στην εξουσία οι Ριζοσπαστικές δυνάμεις, που πήραν πολλά μέτρα κατά του Κλήρου.
Έτσι, το 1901, η Γαλλική Κυβέρνηση:
- Απαγορεύει τη λειτουργία και την κοινωνική δραστηριότητα των περίφημων Εκκλησιαστικών Ταγμάτων, δίχως προηγούμενη κρατική έγκριση.
- Απαγορεύεται να διδάσκουν μοναχοί σε δημόσια ή ιδιωτικά σχολεία.
- Παύει η μισθοδοσία των κληρικών από το Κράτος (1905)
- Τέλος, το 1905, κατοχυρώνεται συνταγματικά ο χωρισμός Κράτους-Εκκλησίας. Μάλλον... Εκκλησίας-Κράτους.
Τα πάθη, που εκδηλώθηκαν με την υπόθεση Ντρέιφους, σκεπάστηκαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά εμφανίστηκαν και πάλι με την ήττα του 1940 και κάτω από το καθεστώς του Vichy.

για το ίδιο ζήτημα μεταξύ άλλων βλ.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A5%CF%80%CF%8C%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7_%CE%9D%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%B9%CF%86%CE%BF%CF%85%CF%82

http://tvxs.gr/news/%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B1/%CF%85%CF%80%CF%8C%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AD%CE%B9%CF%86%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B1

Παράβολο 500 ευρώ για τη μετάθεση δικηγόρου

Για την εφαρμογή του άρθρου 25 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων σχετικά με τον καθορισμό παραβόλου για μετάθεση Δικηγόρου από το Δικηγορικό Σύλλογο που είναι εγγεγραμμένος σε άλλον, η Συντονιστική Επιτροπή των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, που συνήλθε στις 14 Δεκεμβρίου 2013, στην Αθήνα, έκανε δεκτή την εισήγηση του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Γιάννη Δ. Αδαμόπουλου, να μειωθεί εφεξής στο ελάχιστο η σχετική επιβάρυνση των συναδέλφων (που, στους περισσότερους Δικηγορικούς Συλλόγους ανέρχονταν μέχρι πρότινος σε αρκετές έως πολλές χιλιάδες ευρώ) και προτείνει στον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τον καθορισμό ενιαίου παραβόλου για ολόκληρη την ελληνική επικράτεια στο ύψος των πεντακοσίων (500) ευρώ. (dsa.gr)

Μείωση των μαθημάτων της Νομικής Σχολής προτείνει ανεξάρτητη αρχή για την εκπαίδευση

Λιγότερα μαθήματα και διδασκαλία ορισμένων εξ αυτών σε ξένες γλώσσες εισηγείται μεταξύ άλλων η έκθεση εξωτερικής αξιολόγησης που έγινε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και δημοσιοποιήθηκε από την ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ). Οπως τονίζεται στην έκθεση, στη Νομική Σχολή προσφέρονται συνολικά 111 μαθήματα (31 υποχρεωτικά και 80 επιλογής), αριθμός υπερβολικά υψηλός, και προτείνεται μείωση σε 80 συνολικά. Η εξωτερική αξιολόγηση έγινε στο διάστημα από 7 έως 11 Οκτωβρίου, περίοδο που η σχολή ήταν κλειστή λόγω της απεργίας. Δείτε ολόκληρη την έκθεση της ΑΔΙΠ εδώ 

Πληροφορική τράπεζες και δίκαιο! ψάξτε το χρήμα: είναι απλό!

της Eλένης Tροβά - 17/12/2013
Έτοιμος να δώσει ονόματα και διευθύνσεις για το «πάρτι» που γίνονταν στις προμήθειες των εξοπλιστικών προγραμμάτων μαθαίνουμε σήμερα
Να επιστρέψει τα 14 εκατ. δολάρια που οι ελληνικές αρχές εντόπισαν στη Σιγκαπούρη προτίθεται ο πρώην αναπληρωτής γενικός διευθυντής εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Αντώνης Κάντας, ο οποίος κατηγορείται για ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος και απολογείται στον ανακριτή Γαβριήλ Μαλλή, που ερευνά την υπόθεση των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Αυτό ανέφερε ο συνήγορος του κατηγορουμένου κ. Γιάννης Μαντζουράνης ενόψει της απολογίας του εντολέα του στον ανακριτή.

Σύμφωνα με τον κ. Μαντζουράνη τα 14 εκατ. δολάρια ανήκουν στον Αντώνη Κάντα ο οποίος προτίθεται -επίσης σύμφωνα με τον κ. Μαντζουράνη- να δώσει ονόματα και διευθύνσεις για το «πάρτι» που γινόταν στις προμήθειες των εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Μακάρι τα φράγκα να επιστρέψουν. Και αυτά και άλλα που λίγο ως πολύ γνωρίζουμε. Η δική μου απορία είναι πώς αφού το χρήμα ρέει on line και ο Σφακιανάκης νάναι καλά το βλέπει το σύμπαν, γιατί δεν το βρίσκουμε ταχύτερα. Μήπως και ηλεκτροδοτηθεί και κανένα σπιτάκι πολύτεκνου.
Η συνεργασία πληροφορικης - Τραπεζών και δικαίου επείγει και θα λύσει προβλήματα πολλά.
Είναι τόσο εύκολο γιατί τάχα καθυστερεί?

Άρειος Πάγος: Καταγγελία σύμβασης έμμισθης εντολής δικηγόρου: Υποχρέωση καταβολής πλήρους αποζημίωσης

ΑΠ 249/2012: «…Εξάλλου, η διάταξη του άρθρου 94 παρ. 1 εδ. τελευταίο του Κώδικα περί δικηγόρων (ν.δ. 3026/1954), όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν.δ. 3790/1957, ορίζει ότι "εν περιπτώσει λύσεως της συμβάσεως δια καταγγελίας του εντολέως, ο δικηγόρος δικαιούται να λαμβάνει την συμπεφωνημένην εντός των ορίων του άρθρου 92 του παρόντος αμοιβήν του, μέχρι πλήρους αποζημιώσεως". Από αυτή τη διάταξη σαφώς προκύπτει ότι δεν ιδρύεται ακυρότητα της καταγγελίας της συμβάσεως εντολής από τη μη καταβολή πλήρους αποζημιώσεως και επομένως η σύμβαση που καταγγέλθηκε, λύεται οπωσδήποτε, η δε υποχρέωση του εντολέα για την καταβολή της συμφωνημένης αμοιβής στο δικηγόρο μέχρι καταβολής πλήρους της αποζημιώσεως είναι παροχή ex lege προς το δικηγόρο, που επιβάλλεται ως είδος ποινής στον εντολέα και μέσο εξαναγκασμού του για την καταβολή της αποζημιώσεως.

Yποβάθμιση συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών διαπιστώνουν οι δικαστές

Για παραβίαση θεμελιωδών συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών μέσα στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης κάνει λόγο η ανακοίνωση που εξέδωσε η Εταιρία Ελλήνων Δικαστικών Λειτουργών. Η ανακοίνωση της εταιρείας δικαστικών λειτουργών για τη Δημοκρατία και τις ελευθερίες έχει ως εξής: " Η Εταιρία Ελλήνων Δικαστικών Λειτουργών για τη Δημοκρατία και τις Ελευθερίες διαπιστώνει ότι, με αφορμή τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση που διέρχεται η Χώρα μας, πολλά συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών βρίσκονται σε υποχώρηση. Το δικαίωμα στην εργασία (άρθρο 22 παρ. 1), το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση (άρθρο 22 παρ. 5), το δικαίωμα στην υγεία (άρθρο 21 παρ. 3 και 5  παρ. 5) δοκιμάζονται καθημερινά.

Ebussuud Efendi και Toulipomania

της Eλένης Tροβά - 10/12/2013
Σπουδαίος νομομαθής και εκσυγχρονιστής της περιόδου του Σουλεϊμάν ο Εμπουσούντ Εφεντι (Mehmed Ebussuûd Efendi (1490– Αύγουστος 1574) έμεινε γνωστός ως πρόδρομος του διαφωτισμού και του θετικού δικαίου αμφισβητώντας την αυθεντία του θρησκευτικού νόμου προς όφελος του Πασά Σουλεϊμάν. Ήταν γιος του İskilipli Sheikh Muhiddin Mehmed Efendi. Στη δεκαετία του 1530 υπηρέτησε σαν δικαστής στην Προύσσα,την Κωνσταντινούπολη και την Ρούμελη όπου έφερε τους τοπικούς νόμους σε αντιστοιχία με τον Ισλαμικό νόμο (sharia). Ερμηνευτής του Κορανίου και του νόμου έγινε δικαστής, Μέγας Μουφτής το 1545. Στην προσωπικότητα αυτή οφείλει ο Σουλειμάν τον τίτλο του νομομαθούς.

Μαζί με τον Σουλεϊμάν τον «Δίδοντα τους Νόμους» ο Ebussuud αναδιοργάνωσε την Οθωμανική νομοθεσία και την έθεσε κατω από αυστηρότερο κυβερνητικό έλεγχο, δημιουργώντας ένα νομικό πλαίσιο που ενώνει την sharia με τον Οθωμανικό διοικητικό κώδικα (qānūn-κανουν). Ενώ η μέχρι τότε κρατούσα άποψη ήταν ότι οι δικαστές ήταν ελεύθεροι να ερμηνεύσουν τον Ισλαμικό νόμο, τον νόμο του οποίου ακόμα και ο κυβερνήτης ήταν υποκείμενος. Ο Ebussuud εγκαθίδρυσε ένα πλαίσιο στο οποίο η δικαστική εξουσία προέρχεται από τον Σουλτάνο και που ανάγκαζε τους δικαστές να ακολουθούσουν τα qānūn-nāmes, «νόμος-γράμματαα» του Σουλτάνου, στην εφαρμογή του νόμου.
Εξέδωσε πολλές γνωμοδοτήσεις μεταξύ των οποίων αυτή με την οποία επετράπη ο Καραγκιόζης και η κατανάλωση του καφέ.

Ιδιαίτερη αδυναμία είχε στην κηπουρική και την καλλιέργεια σπάνιων λουλουδιών. Είχε πάθος με τις τουλίπες και τις ποικιλίες τους στις οποίες έδινε διάφορα μοναδικά ονόματα. Η τουλίπα σύμβολο μετέπειτα της Κωσταντινούπολης με το όνομα Φώς του Παραδείσου Nur–ı Adn ήταν δική του καλλιέργεια.
Όπως ήταν και στη μουσουλμανική παράδοση μια προσωπικότητα όφειλε να γνωρίζει κάποια τέχνη παράλληλα με τα γράμματα. Ετσι ο διασημότερος νομομαθής της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είχε το πάθος των κήπων και της κηπουρικής το οποίο και οδήγησε την εξάπλωση της τουλίπας σε όλη την ευρώπη μέσω του πρέσβη Busbecq που εκπροσωπούσε τον αυστριακό αυτοκράτορα το 1554. Πήρε μερικούς βολβούς στη Βιέννη και εκεί ο Ελβετός κηπουρός Konrad Gesner είδε ένα κήπο με τουλίπες για πρώτη φορά. Ο διάσημος βοτανολόγος από την Ολλανδία Clusius πήρε μερικούς βολβούς από τον Busbecq ανέπτυξε διάφορες ποικιλίες και μέχρι το 1630 στην Ολλανδία μιλούσαν για τη Μανία της Τουλίπας σύμβολο της χώρας μέχρι σήμερα.
Δεν ξέρω τι να ζηλέψω περισσότερο από αυτόν τον μοναδικό νομικό και διανοούμενο: την τύχη του να αντιληφθεί και εφαρμόσει θετικό δίκαιο ή την πολιτιστική συγκυρία που του επέτρεψε να είναι παράλληλα και ευτυχισμένος κηπουρός. Απολύτως αδύνατο στις μέρες μας να δούμε ανάλογο βιογραφικό με γνωμοδοτήσεις και τουλίπες επιτρέπει στον καθένα από εμάς τη σκέψη ότι «θάθελε νάναι κηπουρός» σε ένα κήπο μαγικό που να μην του επιβάλει να αναιρέσει τις λοιπές ιδιότητες του βίου του.

To μέλλον της Ευρώπης: ελευθερία, συμμετοχικότητα, ομοσπονδία

του Νίκου Γιαννή - 10/12/2013
Του Νίκου Γιαννή

Το μέλλον της Ευρώπης: ελευθερία, συμμετοχικότητα, ομοσπονδία

Μπορεί να υπάρξει δημοκρατία άλλη από αυτή που ξέρουμε;
Το κράτος – έθνος επικάθησε σε επιμέρους ιδιαιτερότητες και στις περισσότερες περιπτώσεις συνέτριψε στο όνομα της εθνικής ενότητας τις μειοψηφικές ιδιοπροσωπείες, δημιουργώντας μια δημοκρατία, επί τη βάσει μη προϋφιστάμενων κριτηρίων-προϋποθέσεων. Η ευρωπαϊκή δημοκρατία χωρίς να συντρίψει δια της ενότητας την εθνική διαφορετικότητα, όπως έκαναν τα έθνη στο εσωτερικό τους, οικοδομείται ομοίως επί τη βάσει μη προϋφισταμένων κριτηρίων, δηλαδή όχι κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση της δημοκρατίας όπως τη δημιουργήσαμε και βιώσαμε στο εθνικό πλαίσιο. Η εθνική δημοκρατία δεν είναι το τέλος της ιστορίας της δημοκρατίας αλλά μόνον η αρχή της. Είναι μόνον η γέννηση της δημοκρατίας ως μιας πορείας όλων των ανθρωπίνων κοινοτήτων του κόσμου, ξεχωριστά και μαζί, προς τη μη βια, τη μέγιστη ευημερία και την ελευθερία για όλους.
Δεν θα ήταν καλύτερα να επιστρέφαμε στη θαλπωρή του έθνους μας;
Προ κρατικής οργάνωσης (200-250 χρόνια πριν) υπήρχαν χιλιάδες πόλεις, δουκάτα, φυλές, φέουδα, φάρες, επικυριαρχίες κ.λπ. Σήμερα αν θελήσουμε να ξετυλίξουμε προς τα πίσω το κουβάρι και η ΕΕ έθνησκε, πηγαίνοντας ακόμη πιο πίσω θα έθνησκαν και τα κράτη και θα είχαμε εν έτει 2014, περίπου 5.000 έθνη, όσα έχουν καταγράψει οι εθνολόγοι σήμερα, δηλαδή 25 φορές περισσότερα από τα σχεδόν 200 κράτη του ΟΗΕ.
Πως θα αποφύγουμε ένα ολοκληρωτικό υπερ-κράτος και μια συγκεντρωτική γραφειοκρατία των Βρυξελλών;
Πιο ισχυρή Ευρώπη δεν σημαίνει μια τεράστια Ευρώπη. Από τη φύση του ο φεντεραλισμός είναι αντισυγκεντρωτικός, αποδυναμώνει την ισχύ και κατευνάζει την ανισότητα χωρίς να ισοπεδώνει την ετερότητα. Ενότητα μέσα από τη διαφορετικότητα. Σε μια ομοσπονδιακή Ευρώπη, η αυτοδιοίκηση, το κράτος και η ΕΕ θα έχουν διακριτές αρμοδιότητες και με βάση της αρχή της επικουρικότητας η επιδίωξη θα είναι οι αποφάσεις να λαμβάνονται όσο πιο κοντά στους πολίτες. Τέλος, τα διαφορετικά πολιτικά κόμματα, αριστερά, δεξιά, φιλελεύθερα και πράσινα, αναλόγως της εκλογικής τους δύναμης και της πολιτκής διελκυστίνδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα επηρεάζουν την ποιότητα, την ένταση, ενδεχομένως και το εύρος των ευρωπαϊκών πολιτικών αποφάσεων.

Υπάρχουν ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα; Πως εκλέγεται η Επιτροπή;
Όχι. Οι ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες συγκροτούνται από το άθροισμα των εθνικών πολιτικών κομμάτων, τα οποία ανταγωνίζονται για την εθνική πολιτική εξουσία κι αυτό είναι παράλογο. Παράλογη είναι και η αντίληψη των Ευρωεκλογών ως δημοσκόπησης των εθνικών κομμάτων. Είναι σαν να ψηφίζεις για τη Βουλή με κριτήριο τι ψηφίζεις στον Δήμο της Αθήνας. Ενώπιον των Ευρωεκλογών του 2014, οι πολιτικές ομάδες, πρέπει για πρώτη φορά να προτείνουν υποψηφίους Προέδρους για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι οποίοι θα έχουν τύχη ανάλογη με την εκλογική τους απήχηση. ‘Ετσι για πρώτη φορά τίθενται τα θεμέλια της δημιουργίας ευρωπαϊκών κομμάτων. Το επόμενο βήμα κατ’ ελάχιστον θα είναι η σειρά των υποψηφίων να διαμορφωθεί με εσωτερικές εκλογικές διαδικασίες στα εθνικά κόμματα ώστε οι Ευρωβουλευτές να είναι εντολοδόχοι των (κομματικοποιημένων έστω) πολιτών και όχι των εθνικών αρχηγών. Θα ήταν ακόμη καλύτερο τα εθνικά κόμματα να μην ασκούσαν καθόλου επιρροή, αλλά οι πολίτες πρωτογενώς να διαμόρφωναν το εκλογικό πρόγραμμα και τους συνδυασμούς των υποψηφίων, φυσικά ανά ιδεολογική και πολιτική οικογένεια., ως εθνική έκφανση της αντίστοιχης ευρωπαϊκής. Τέλος για την εκλογή του Προέδρου της Επιτροπής απαιτείται τελική συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Ευρωπαϊκά κόμματα και ευρωπαϊκή κυβέρνηση σημαίνουν ύπαρξη ευρωπαϊκού δήμου. Υπάρχει; Πως μπορεί να δημιουργηθεί;
Ας μην υποτιμούμε τους εαυτούς μας. Ένα πρωτόλειο ευρωπαϊκού δήμου υπάρχει ήδη. Όμως, ένα είδος υποχρεωτικής ενδοευρωπαϊκής κινητικότητας, ανάλογο του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus για τους φοιτητές, θα πρέπει να επιβληθεί κατά κάποιον τρόπο σε όλους, φαναρτζήδες, δικαστές, οδοντιάτρους, μεσίτες, δημοτ. συμβούλους, παραγωγούς, φοροφυγάδες και `με τον σταυρό στο χέρι῭, ράθυμους κι εργατικούς. Μόνον αν περνούμε ένα μέρος του χρόνου μας σε άλλη χώρα της ΕΈ θα αποκτήσουμε ισχυρότερη συνείδηση κοινότητας. Στην Ευρώπη σήμερα, το 16% δεν έχει ταξιδέψει σε άλλη χώρα της ΕΕ, το 25% μόνο 1-2 φορές και το 59% αρκετές φορές. Η Ελλάδα, όπου οι αριθμοί αυτοί είναι σχεδόν ανάποδα, επειδή είναι περιφερειακή χώρα και κάπως απομονωμένη από γεωγραφική άποψη ως προς την ΕΕ, αλλά και με διαφορετική ιστορική διαδρομή, χρειάζεται επιπλέον ενέσεις κινητικότητας.

Είναι ο φεντεραλισμός το όχημα του γερμανικού ηγεμονισμού στον ευρωπαϊκό χώρο;
Αν η επίσημη Γερμανία προβάλλει ένα τέτοιο σχέδιο για την Ευρώπη οι εθνικιστικές, λαϊκιστικές και οπισθοδρομικές δυνάμεις εντός αυτής θα προβάλλουν σθεναρές αντιστάσεις προτιμώντας τον απομονωτισμό και την αποστροφή προς τη διευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Ο φεντεραλισμός είναι αντιηγεμονικός κι αντιεραρχικός, διασπείρει την εξουσία. Είναι προτιμότερο η γερμανική ισχύς να κατευνάζεται και διυλίζεται διαμέσου των μηχανισμών και προϋπολογισμού της ΕΕ παρά να τη διαπραγματεύεται και να την επιβάλλει η Γερμανία διμερώς με την Ελλάδα και κάθε άλλο κράτος. Η πρώτη περίπτωση στην ιστορία, μιας πολύ περιορισμένης έστω, αλλά οικειοθελούς υποστολής του εθνικού εγωϊσμού και συμφέροντος είναι η ευρωπαϊκή ενοποίηση εδώ και 64 χρόνια, την οποία η Γερμανία στηρίζει σταθερώς και σθεναρώς. Ούτε τα δημογραφικά δεδομένα της Γερμανίας, ούτε η προοπτική μαζικής αντισυσπείρωσης σε ενδεχόμενες γερμανικές ηγεμονικές τάσεις, αλλά ούτε και η μέση γερμανική κουλτούρα και συλλογική μνήμη ευνοούν μια τέτοια ηγεμονική προοπτική.

Είναι ρεαλιστικό να ελπίζουμε σε μια πολιτικά ενωμένη Ευρώπη;
Η συγκυρία των Ευρωεκλογών του 2014, εν μέσω βαρύτατης και κατεσπαρμένης σχεδόν παντού κρίσης όλων των ειδών και αξιοπρόσεκτων θεσμικών αλλαγών στο ευρωπαϊκό σύστημα που τώρα τίθενται σε ισχύ, είναι σαν όλα να συνωμοτούν ώστε το 2014-2016 να εξελιχθούν σε καμπή για την ευρωπαϊκή ιστορία. Ο ρεαλισμός είναι η προσφιλής μέθοδος όσων δεν θέλουν να διακινδυνεύουν προσωπικά παρά να κατασπεύδουν όταν όλα έχουν κριθεί, χωρίς η ιστορία τελικώς να τους χρωστάει τίποτα. Όμως αυτό που συμβαίνει στη ζωή δεν είναι αυτό που προβλέψαμε, αλλά αυτό που θελήσαμε. Η λύση δεν είναι η συγκεντρωτική εξουσία, ο εθνικισμός και ο σπάταλος δημόσιος τομέας, αλλά η ελευθερία και η δημιουργία, η συμμετοχική δημοκρατία και η συμμετοχική ηγεσία και ο φεντεραλισμός-ομοσπονδία-πολιτική ένωση.

law firm Mandela Tambo

της Eλένης Tροβά - 6/12/2013
Ισως να μη περιμένει κανείς σε αυτή την κατηγορία αυτό το γραφείο. Και όμως πιστεύω ότι το πρώτο μαύρο δικηγορικό γραφείο της Ν. Αφρικής έχει τη θέση του εδώ. Οι δικηγόροι ξεκινούν και αγωνίζονται με διάφορους τρόπους σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Law Firms ευτυχώς δεν είναι μόνον τα γραφεία του City...

Ας δούμε τι λέει ο ίδιος για το γραφείο του:

In 1951, after I had completed my articles* at Witkin, Sidelsky and Eidelman, I went to work for the law firm of Terblanche & Briggish. When I completed my articles, I was not yet a fully-fledged attorney, but I was in a position to draw court pleadings, send out summonses, interview witnesses - all of which an attorney must do before a case goes to court. After leaving Sidelsky, I had investigated a number of white firms - there were, of course, no African law firms. I was particularly interested in the scale of fees charged by these firms and was outraged to discover that many of the most blue-chip law firms charged Africans even higher fees for criminal and civil cases than they did their far wealthier white clients.

... In August of 1952, I opened my own law office. ... Oliver Tambo was then working for a firm called Kovalsky and Tuch. I often visited him there during his lunch hour, and made a point of sitting in a Whites Only chair in the Whites Only waiting room. Oliver and I were very good friends, and we mainly discussed ANC** business during those lunch hours. He had first impressed me at Fort Hare, where I noticed his thoughtful intelligence and sharp debating skills. With his cool, logical style he could demolish an opponent's argument - precisely the sort of intelligence that is useful in a courtroom. Before Fort Hare, he had been a brilliant student at St. Peter's in Johannesburg. His even-tempered objectivity was an antidote to my more emotional reactions to issues. Oliver was deeply religious and had for a long time considered the ministry to be his calling. He was also a neighbor: he came from Bizana in Pondoland, part of the Transkei, and his face bore the distinctive scars of his tribe. It seemed natural for us to practice together and I asked him to join me.

... "Mandela and Tambo" read the brass plate on our office door in Chancellor House, a small building just across the street from the marble statues of justice standing in front of the Magistrate's Court in central Johannesburg. Our building, owned by Indians, was one of the few places where Africans could rent offices in the city. From the beginning, Mandela and Tambo was besieged with clients. We were not the only African lawyers in South Africa, but we were the only firm of African lawyers. For Africans, we were the firm of first choice and last resort. To reach our offices each morning, we had to move through a crowd of people in the hallways, on the stairs, and in our small waiting room.
Africans were desperate for legal help in government buildings: it was a crime to walk through a Whites Only door, a crime to ride a Whites Only bus, a crime to use a Whites Only drinking fountain, a crime to walk on a Whites Only beach, a crime to be on the streets past eleven, a crime not to have a pass book and a crime to have the wrong signature in that book, a crime to be unemployed and a crime to be employed in the wrong place, a crime to live in certain places and a crime to have no place to live.

Every week we interviewed old men from the countryside who told us that generation after generation of their family had worked a scraggly piece of land from which they were now being evicted. Every week we interviewed old women who brewed African beer as a way to supplement their tiny incomes, who now faced jail terms and fines they could notande afford to pay. Every week we interviewed people who had lived in the same house for decades only to find that it was now declared a white area and they had to leave without any recompense at all. Every day we heard and saw the thousands of humiliations that ordinary Africans confronted every day of their lives.

.. Oliver had a prodigious capacity for work. He spent a great deal of time with each client, not so much for professional reasons but because he was a man of limitless compassion and patience. He became involved in his clients' cases and in their lives. He was touched by the plight of the masses as a whole and by each and every individual.
I realized quickly what Mandela and Tambo meant to ordinary Africans. It was a place where they could come and find a sympathetic ear and a competent ally, a place where they would not be either turned away or cheated, a place where they might actually feel proud to be represented by men of their own skin color. This was the reason I had become a lawyer in the first place, and my work often made me feel I had made the right decision.