ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΑΥΛΩΝΑ: το βραβείο!

Στην αληθινή ζωή τα παιδιά "δεν παίζουν" στο δρόμο. Στο δρόμο κρατούν πιστόλι και πολεμούν. Αναφέρομαι στους φιλοξενούμενους ανήλικους των φυλακών Αυλώνα! ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΚΕΛΙ! Είναι το σύνθημά μας και σας στηρίζουμε με ή χωρίς βραβεία της μαθηματικής εταιρίας. Διότι η είδηση αυτή όσο και αν τιμά το νεαρό που το κατάφερε και το σχολείο που εντός των φυλακών τον υποστήριξε δεν τιμά ολόκληρη την κοινωνία μας που κομπάζει καθώς φυλακισμένα παιδιά βραβεύονται. Υποθέτω θα τους υποσχόμαστε ότι τους περιμένει λαμπρή συνέχεια και δόξα. Οτι θα τους στηρίξουν δυναμικά διάφοροι στην αποφυλάκισή τους. Οτι το στίγμα τους θα διαγραφεί δια παντός αφού η αριστεία ξεπλένει. Ε λοιπόν λεβέντες όχι! η αριστεία δεν ξεπλένει τίποτε. Και κυρίως δεν ξεπλένει αντιλήψεις που πιστεύουν ότι η θέση του παιδιού μπορεί να είναι στη φυλακή. Οτι και να έπραξε, ότι και να ήταν ο λόγος της καταδίκης του. Στις φυλακές ανηλήκων Αυλώνα κρατούνται περίπου 300 παιδιά σήμερα για βαρειά αδικήματα. Είναι ιδιαίτερα σκληρές οι φυλακές αυτές όπως και η ορμή της εφηβείας των ανήλικων παραβατών.

Η άποψή μας δεν είναι ούτε ακραία ούτε εξωθεσμική. Ακόμη και ο Συνήγορος του Παιδιού την αποδέχεται και δηλώνει ότι δεν υπάρχει θέση για παιδιά στις φυλακές. Παρότι δεν διεκδικούμε την μοναδικότητα του θεσμού ο προβληματισμός παραμένει. Και όλοι γνωρίζουν ότι ο εκλεισμός επιβεβεβαιώνει και την βελτιώνει αποτελεσματικά. Παρότι συχνά αυτοκτονούν τα παιδιά που φυλακίζονται συνήθως αποφυλακίζονται με πτυχίο στο έγκλημα.

Τα ανήλικα καταδικασμένα παιδιά είναι συνήθως έξυπνα. Το έγκλημα χρειάζεται εξυπνάδα για να το κάνεις. Και θυμό. Ο νεαρός βραβευμένος της μαθηματικής εταιρίας είναι μια απόδειξη. Ο υψηλότατος δείκτης νοημοσύνης των μικρών τσιγγάνων που ποτέ δεν πηγαίνουν σχολείο άλλη. Αλλά γιατί χρειαζόμαστε αποδείξεις? Για άλλοθι για επιβεβαίωση?

Προσωπικά θα επιθυμούσα να ακούσω τα παιδιά των φυλακών αν και ξέρω πως δεν μπορώ να τα βοηθήσω. Γιατί εκτός από κατανόηση και σκέψη δεν ξέρω καν αν θα προσλάμβανα ποτέ έναν απόφοιτο φυλακών. Δεν ξέρω αν θα είχα το κουράγιο.
Η κοινωνία άλλωστε έχει σοβαρότερες εργασίες αυτό τον καιρό να διεκπεραιώσει. Ισως όμως θα είχε νόημα να τα ακούσει ο Υπουργός των Οικονομικών της συφοριασμένης μας πατρίδας (αντί να μιλάει μόνον με την Τρόικα) για να του πούν πώς κάποιοι επιβιώνουν χωρίς φράγκο. Μήπως και πάρει ιδέες. Επίσης θα ήθελα να τα ακούσουν όλα "τα φλόρια" που εκτρέφουμε ως ελπίδα της κοινωνίας καθώς η αλήθεια δεν είναι μόνον μία, ούτε το καλό αυτονόητο και δεδομένο. Οι αξίες είναι παντού. Ακόμη και στην ανήθικη φυλακή για παιδιά. Με ή χωρίς βραβεία πρέπει να τις ψάξουμε, να τις βρούμε και να τους αποδώσουμε τη θέση τους.

Μήπως και ως κοινωνία ξεχρεώσουμε.