Η Δίκη του Φ. Κάφκα.

Η Δίκη του Φράντς Κάφκα είναι ένα γνωστό βιβλίο που ενδιαφέρει κάθε νομικό. Παρότι θεωρείται ένα δυσνόητο έργο αξίζει να πούμε σε τι αφορά με λίγα λόγια. Ο μεταφυσικός του χαρακτήρας οφείλει να μας βάλει σε σκέψεις κάθε φορά που γυρίζοντας από μία δίκη αλλάζουμε δικογραφία ασυλλόγιστα. Για κάποιον ίσως να επρόκειτο για την ημέρα της ζωής του. Για την ημέρα της κρίσης.

Κεντρικό πρόσωπο της Δίκης είναι ο Γιόζεφ Κ. τραπεζικός υπαλληλος. Είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος στου οποίου τη ζωή δεν συμβαίνει τίποτα το εξαιρετικό.

Η ζωή

του ανατρέπεται αιφνιδίως όταν δύο άγνωστοι χτυπούν την πόρτα του και του ανακοινώνουν ότι ήρθαν να τον οδηγήσουν στον ανακριτή. Σίγουρα θα επρόκειτο για παρεξήγηση, είναι αδύνατον να έχει κάνει κάτι κακό ο Γιόζεφ Κ.

Μετά την ανάκριση αφήνεται προσωρινά ελεύθερος, ωστόσο έχει χάσει πια την ηρεμία του. Δεν τον έχουν κατηγορήσει φανερά για τίποτα, όμως έχει την αίσθηση ότι τον θεωρούν ένοχο.
Όταν μετά από λίγες μέρες τον καλούν και πάλι για ανάκριση ο Γιόζεφ Κ. βρίσκεται σ' ένα τεράστιο μουντό δικαστήριο, αντιμέτωπος με μία ομάδα από γέρους δικαστές που τον τυρρανούν με τις ερωτήσεις τους. Απόλυτα βέβαιος για την αθωότητά του προσπαθεί με όσες δυνάμεις διαθέτει να να υπερασπιστεί τον εαυτό του και φεύγει από το δικαστήριο με την εντύπωση ότι τους έχει πείσει.

Είναι αδύνατον πια να νιώσει ήσυχος και πιστεύει πως κάποιος δικηγόρος

θα μπορούσε να αποδείξει ότι είναι άσχετος με την κατηγορία την οποία ακόμη δεν γνωρίζει. Όμως ο δικηγόρος, όργανο της εξουσίας ο ίδιος, σπρώχνει τον Γιόζεφ Κ. βαθύτερα στο λαβύρινθο που έχει μπλεχτεί. Αναζητά τότε τη βοήθεια ενός φίλου του ζωγράφου αλλά επικαλείται κι έναν ιερέα μήπως θα μπορούσαν λόγω της ιδιότητάς τους να επηρεάσουν ευνοϊκά τους δικαστές, μάταια όμως.

Ολόκληρο το περιβάλλον του, ολόκληρος ο κόσμος γίνεται προέκταση της δίκης Στον κάθε συμπολίτη του βλέπει κι έναν δικαστή, στο κάθε βλέμμα και μια κατηγορία. Στα όρια της φαντασίωσης ή και της σχιζοφρένειας αρχίζει να πιστεύει πως όλοι τον κατασκοπεύουν, ψάχνοντας να βρουν ακόμη και στις πιο απλές πράξεις του αποδείξεις ενοχής. Σιγά σιγά βεβαιώνεται πως η δίκη ήδη γίνεται, με κατηγορούμενο τον ίδιο, για ένα έγκλημα που δεν γνωρίζει. Βλέποντας πως καμία προσπάθειά του δεν καρποφορεί, περιμένει υπομονετικά τη μέρα που θα μάθει την ποινή που θα του επιβάλουν.

Ένα βράδυ δύο μαυροντυμένοι άνδρες του ζητούν να τους ακολουθήσει ως την άκρη της πόλης. Ανίκανος πια να καταλάβει αλλά και να αντιδράσει, ο Γιόζεφ Κ. τους ακολουθεί σ' ένα έρημο λατομείο, για να εκτελεστεί σε λίγο ψυχρά και απάνθρωπα με μια μαχαιριά στο στήθος.

Περισσότερο από την υπόθεση αυτό που ενδιαφέρει στο συγκεκριμένο βιβλίο είναι το ύφος. Το άγχος που διακατέχει τον αναγνώστη είναι ανάλογο του άγχους του κάθε ανθρώπου απέναντι στον ΚΑΝΟΝΑ είτε είναι κοινωνικός, είτε νομικός είτε θρησκευτικός. Ας μην ξεχνάμε πως ο Καφκα σαν εβραίος γνωρίζει καλά την ενοχή και την τιμωρία. Το βιβλίο γράφτηκε στα γερμανικά το 1914 και ήταν κατά κάποιο τρόπο προφητικό για τη γενιά του που μαρτύρησε σύντομα. Μαζί της και η ελευθεροφροσύνη του δημιουργού, όπως ο Κάφκα.

Τα Νομικά Νέα θεωρούν ότι οι Δίκες που απασχόλησαν τις θρησκείες, τη λογοτεχνία ακόμη και την τηλεόραση έχουν μεγάλη σημασία για το αρχέτυπο του νομικού λόγου. Τις ενθυμούνται κάθε φορά που γίνονται προαγωγές δικαστών, μεγάλες καταδίκες, πολύμηνες προφυλακίσεις κοκ. και εύχονται τα καλύτερα στους Αρεοπαγίτες που επέλεξε το τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο.