Διαζύγιο!

Το διαζύγιο προϋποθέτει το γάμο. Γάμο θρησκευτικό ή πολιτικό. Γάμο λουλουδάτο και με δεξίωση, γάμο σκέτο ήσυχο. Θα σκεπτόμουν και το «κλέψιμο» αλλά τελευταία δεν άκουσα κανέναν να κλεφτεί και να παντρευτεί. Και ο γάμος απαιτεί για την δόξα του τέκνα. Παρότι αυτά δεν έχουν άμεση σχέση με αυτόν. Όπως δεν έχουν σχέση με το διαζύγιο …

Ένα διαζύγιο έβγαλα στην καριέρα μου (φίλων) και αρνήθηκα 2-3 (πάλι φίλων). Παράξενος δικηγόρος. Τυχερός.

Θυμάμαι παιδί στο σχολείο αν χώριζαν κάποιου παιδιού οι γονείς ήταν μεγάλο θέμα. Κουτσομπολιό και φρίκη. «Και το παιδί με πρόβλημα», έλεγε η δασκάλα ψάχνοντας να παντρευτεί και αυτή.
Όταν πέθανε η Αννα οι γονείς της έκλαιγαν… χώρια. Η Αννα των παιδικών μου χρόνων. Ήταν ακόμη παιδί. Αργότερα έγιναν πολλά και το πρόβλημα…………μειώθηκε. Δηλαδή συνηθίσαμε. Στην πορεία ήρθε το αίτημα των ομοφυλοφίλων να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά. Τι ζήλεψαν στους άλλους δεν το ξέρω. Άλλαξαν οι εποχές. Ο διάχυτος οίκτος έγινε στιγμιαίο γεγονός: το διαζύγιο μια απλή κοινοτυπία. Πάντα το διαζύγιο μου θύμιζε την Άννα
Τα μπλογκ είναι γεμάτα μπαμπάδες και μαμάδες. Το θέμα «παιδί» είναι πάντα σπουδαίο και επίκαιρο και πολλοί μπαμπάδες πλέον διατυμπανίζουν δημοσίως την πατρότητα και την αξία της, όπως άλλοτε θα καμάρωναν για τα παράσημα του πολέμου. Και οι μαμάδες παρούσες πληκτρολογούν και αυτές. Η πρώτη μπλόγκερ που συμπάθησα ήταν μαμά. Έγραφε ωραία και το θέμα της ήταν το παιδί της.
Μέσα σε όλα αυτά και ο Σύλλογος για την ανδρική και πατρική αξιοπρέπεια http://www.sos-sygapa.eu/arthra-genika.htm του οποίου το έργο αξίζει να δει κανείς. Δεν τους ξέρω, μόλις τους γνώρισα ηλεκτρονικά. Άνδρες χωρισμένοι και πατεράδες. Σε μια περίοδο λαίλαπας για το γάμο και το σύμφωνο συμβίωσης καλό είναι να σκεφθεί κανείς και το διαζύγιο.
Όχι μόνον την αρχή αλλά και το τέλος. Της κάθε συγκεκριμένης σχέσης που αποκτά θεσμικό ένδυμα.

Ελπίζω να συνεχίσω να φέρω τον τίτλο του δικηγόρου χωρίς να αναλαμβάνω διαζύγια. Δεν θέλω να ακούω τα «λόγια τους».