Η κρίση έφερε τους δικηγόρους στα όριά τους. Απλήρωτοι από πολλούς πελάτες, λένε ότι είναι ακόμη και γνωστοί καρχαρίες της αγοράς. Πολιτικά μπερδεμένοι καθώς τα δικηγορικά σπίτια που ευνοούσαν τα παλαιά κόμματα βρίσκονται ενώπιον των νέων συριζαίικων τζακιών, φυσικά και των ΑΝΕΛ. Ακριβή η πρόσβαση δικαιοσύνη όσο ποτέ κάνει τους πελάτες να την αποφεύγουν σαν το διάολο το λιβάνι. Πτωχεύσεις εταιριών και λίγες οικονομικές απόπειρες, άρα αναδουλειά. Μόνον οι ποινικολόγοι δεν περιόρισαν τη ζήτησή τους. Ίσως όπως κάποιοι λένε να περιόρισαν λίγο τις αμοιβές τους. Τα ταμεία και η φορολογία έδωσαν τη χαριστική βολή: το τέλος της μεσαίας τάξης είναι εδώ.
Οι δικηγόροι εξάντλησαν την αλληλεγγύη τους την εποχή της απεργίας. Μιας απεργίας βέβαια που είχε πολλές εξαιρέσεις και άδειες παράστασης. Μετά το τέλος της απεργίας τα μαχαίρια ακονίσθηκαν και το νέο ήθος ξεπετάχτηκε με ορμή. Να φάμε ο ένας τον άλλο. Να κλείσει το σπίτι του γείτονα. Να του αρπάξουμε όποια δουλειά έχει.
Όλοι το έχουμε ζήσει: λαμβάνεις εντολή σήμερα και την ίδια μέρα άλλος δικηγόρος σπεύδει να καταθέσει δικόγραφο στο όνομα του πελάτη. Όταν μου συνέβη πέρσι, ο καταθέσας ήταν από τα λεγόμενα μεγάλα γραφεία. Υποχώρησε καθώς ο πελάτης δεν σήκωσε κουβέντα. Κάτι πολύ σπάνιο όμως. Το Συμβούλιο Επικρατείας έτριβε τα μάτια του. Δεν προσέφυγα στο πειθαρχικό από σεβασμό στον πελάτη. Να μην τρωγόμαστε σαν τα κοκόρια ενώ ο άλλος καίγεται.
Οι συνάδελφοι διηγούνται πολλές ιστορίες επαγγελματικής ασυδοσίας στα θέματα δεοντολογίας που με ζήλο προστατεύει ο Κώδικας. Και όχι από τα παιδάκια τα ξεπεταρόνια του επαγγέλματος. Από γέροντες που όφειλαν να έχουν αποσυρθεί για να απολαύσουν τις ώρες που τους απομένουν. Από μεγάλους της αγοράς. Διότι η όρεξη ποτέ δεν περιορίζεται.
Προσωπικά δέχθηκα αρκετές τέτοιες επιθέσεις. Κάποιος πολύ γνωστός συνάδελφος προ ετών κατέθεσε προσφυγή εναντίον μου στο πειθαρχικό γιατί ενώ μου πήρε πελάτη ισχυριζόμενος πολιτικές διασυνδέσεις χωρίς να έχω πληρωθεί, θεωρούσε ότι μπορεί να τον εμποδίσω! Έσπευσε πρώτος δηλαδή. Η κυρία Σόνια Δροσοπούλου, σύμβουλος του ΔΣΑ τότε και μέλος του πειθαρχικού μου τηλεφώνησε και με ενημέρωσε με τάκτ. Φυσικά ο φάκελος έκλεισε αμέσως καθώς δεν υπήρχε παράπτωμα δικό μου. Όμως η παράκληση ήταν να μην το παρατραβήξω και κάνω εγώ προσφεύγοντας εναντίον του καταγγείλαντος. Με την κυρία Δροσοπούλου μείναμε φίλες και ευχόμαστε η μία στην άλλη πάντα στις ονομαστικές γιορτές. Ο συνάδελφος κράτησε τον πελάτη, έχασε την υπόθεση που ήταν διαγωνισμός για μεγάλο έργο πολύ σύντομα. Βαρύ το τίμημα για τον πελάτη. Αλλά δεν τον λυπάμαι. Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Ο συνάδελφος είχε φθάσει στο σημείο να υποστηρίξει τότε ότι ήμουν εξώγαμο τέκνο ανταγωνιστή του εντολέα και θα τον έριχνα. Εγγράφως μάλιστα! Conflict λόγω αίματος. Ευτυχώς ο πατέρας μου, δικηγόρος και αυτός, είχε πεθάνει προ πολλού. Δεν τον κατήγγειλα τον «σινάμενο» τότε. Βαριόμουν δε φοβόμουν.
Τέτοιες ιστορίες δικηγορικής αλητείας θα επισημαίνω συχνά αυτό τον καιρό και ο νοών νοείτω. Διότι διάφοροι υποψήφιοι για τις εκλογές σπεύδουν να μας προτείνουν να ξεχάσουμε τις αλητείες των επιτιθέμενων συναδέλφων ενόψει εκλογών. Μαζεύουν ψήφους από τα λαμόγια του επαγγέλματος. Καλύτερα λοιπόν θα ήταν σε αυτές τις εκλογές η κρίση να αντιμετωπισθεί με ήθος και αλληλεγγύη. Όχι με συγχώρεση στους ημιθανείς καρχαρίες για ψηφαλάκια. Και αν υπάρξει μία πρόσκληση για συστράτευση από τους υποψήφιους ας είναι υπέρ της νομιμότητας. Όχι υπέρ της παρανομίας. Εκτός και αν υποθέτουν ότι είναι τόσα τα λαμόγια που δίχως τους δεν εκλέγονται.
Οι δικηγόροι εξάντλησαν την αλληλεγγύη τους την εποχή της απεργίας. Μιας απεργίας βέβαια που είχε πολλές εξαιρέσεις και άδειες παράστασης. Μετά το τέλος της απεργίας τα μαχαίρια ακονίσθηκαν και το νέο ήθος ξεπετάχτηκε με ορμή. Να φάμε ο ένας τον άλλο. Να κλείσει το σπίτι του γείτονα. Να του αρπάξουμε όποια δουλειά έχει.
Όλοι το έχουμε ζήσει: λαμβάνεις εντολή σήμερα και την ίδια μέρα άλλος δικηγόρος σπεύδει να καταθέσει δικόγραφο στο όνομα του πελάτη. Όταν μου συνέβη πέρσι, ο καταθέσας ήταν από τα λεγόμενα μεγάλα γραφεία. Υποχώρησε καθώς ο πελάτης δεν σήκωσε κουβέντα. Κάτι πολύ σπάνιο όμως. Το Συμβούλιο Επικρατείας έτριβε τα μάτια του. Δεν προσέφυγα στο πειθαρχικό από σεβασμό στον πελάτη. Να μην τρωγόμαστε σαν τα κοκόρια ενώ ο άλλος καίγεται.
Οι συνάδελφοι διηγούνται πολλές ιστορίες επαγγελματικής ασυδοσίας στα θέματα δεοντολογίας που με ζήλο προστατεύει ο Κώδικας. Και όχι από τα παιδάκια τα ξεπεταρόνια του επαγγέλματος. Από γέροντες που όφειλαν να έχουν αποσυρθεί για να απολαύσουν τις ώρες που τους απομένουν. Από μεγάλους της αγοράς. Διότι η όρεξη ποτέ δεν περιορίζεται.
Προσωπικά δέχθηκα αρκετές τέτοιες επιθέσεις. Κάποιος πολύ γνωστός συνάδελφος προ ετών κατέθεσε προσφυγή εναντίον μου στο πειθαρχικό γιατί ενώ μου πήρε πελάτη ισχυριζόμενος πολιτικές διασυνδέσεις χωρίς να έχω πληρωθεί, θεωρούσε ότι μπορεί να τον εμποδίσω! Έσπευσε πρώτος δηλαδή. Η κυρία Σόνια Δροσοπούλου, σύμβουλος του ΔΣΑ τότε και μέλος του πειθαρχικού μου τηλεφώνησε και με ενημέρωσε με τάκτ. Φυσικά ο φάκελος έκλεισε αμέσως καθώς δεν υπήρχε παράπτωμα δικό μου. Όμως η παράκληση ήταν να μην το παρατραβήξω και κάνω εγώ προσφεύγοντας εναντίον του καταγγείλαντος. Με την κυρία Δροσοπούλου μείναμε φίλες και ευχόμαστε η μία στην άλλη πάντα στις ονομαστικές γιορτές. Ο συνάδελφος κράτησε τον πελάτη, έχασε την υπόθεση που ήταν διαγωνισμός για μεγάλο έργο πολύ σύντομα. Βαρύ το τίμημα για τον πελάτη. Αλλά δεν τον λυπάμαι. Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Ο συνάδελφος είχε φθάσει στο σημείο να υποστηρίξει τότε ότι ήμουν εξώγαμο τέκνο ανταγωνιστή του εντολέα και θα τον έριχνα. Εγγράφως μάλιστα! Conflict λόγω αίματος. Ευτυχώς ο πατέρας μου, δικηγόρος και αυτός, είχε πεθάνει προ πολλού. Δεν τον κατήγγειλα τον «σινάμενο» τότε. Βαριόμουν δε φοβόμουν.
Τέτοιες ιστορίες δικηγορικής αλητείας θα επισημαίνω συχνά αυτό τον καιρό και ο νοών νοείτω. Διότι διάφοροι υποψήφιοι για τις εκλογές σπεύδουν να μας προτείνουν να ξεχάσουμε τις αλητείες των επιτιθέμενων συναδέλφων ενόψει εκλογών. Μαζεύουν ψήφους από τα λαμόγια του επαγγέλματος. Καλύτερα λοιπόν θα ήταν σε αυτές τις εκλογές η κρίση να αντιμετωπισθεί με ήθος και αλληλεγγύη. Όχι με συγχώρεση στους ημιθανείς καρχαρίες για ψηφαλάκια. Και αν υπάρξει μία πρόσκληση για συστράτευση από τους υποψήφιους ας είναι υπέρ της νομιμότητας. Όχι υπέρ της παρανομίας. Εκτός και αν υποθέτουν ότι είναι τόσα τα λαμόγια που δίχως τους δεν εκλέγονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου