Ο Λαός

Η κρίση του Λαού συζητήθηκε εκτενώς στα χθεσινά πάνελ. Αλλοι έκριναν ότι οι φτωχοί δεν ξέρουν να ψηφίζουν. Αλλοι είπαν ότι η αποχή και το 6% που δεν μπαίνει στη Βουλή είναι η πλειοψηφία. Αλλοι πώς μάγεψε τις γυναίκες ο Αλέξης με τη γοητεία του.

Η αλήθεια είναι πώς λίγες μέρες πριν οι γκέι θεωρούσαν ότι ο Αλέξης θα χάσει τις εκλογές γιατί θα τον μαυρίσουν.

Πολλά τα σχόλια περί του Λαού τη χθεσινή βραδυά.

Και πολλά που αφορούν στην εκτίμησή του για σοβαρά ζητήματα όπως η Χρυσή Αυγή, τις Σκουριές, το προσφυγικό και την κ. Τασία.

Ο Λαός λίγο "χαζούτσικος και κακομοίρης", λίγο ξελιγωμένες οι ψηφοφόροι για νέο αρσενικό πετσί, λίγο πιεσμένος ο λαός από τους αχρείους δημοσκόπους κάνει του κεφαλιού του ανεξέλεγκτα. 

Στο Λαό στόχευσε ο τύπος της τελευταίας εβδομάδας με την οσμή σκανδάλων και την σημασία στα σχολεία των τέκνων αλλά και την παρουσία του Φαλτσιανί. 

Στο Λαό που πολλοί χθες τον είπαν Λαουτζίκο. 

Συνταγματική έννοια με βάθος, βάση της Δημοκρατίας και του αντιπροσωπευτικού συστήματος ο χαζοχαρούμενος για πολλούς  Λαός μας, εμείς, ρίξαμε τα χαρτιά της μοίρας μας ως ακολούθως:

Πρωθυπουργός ισχυρός με ισορροπίες- το νέο σύστημα (Αλέξης και Καμένος)

Αντιπολίτευση έμπειρη και ώριμη (ΝΔ που οφείλει να αλλάξει ρότα κάποτε ως παλαιό σύστημα)

Χρυσή Αυγή της οργής και του θυμού και της απαξίας του κομματικού συστήματος των προηγούμενων

Πασόκ προς ανασυγκρότηση και αυτό αλλά με κουράγια αφού άλλαξε τουλάχιστον η ηγεσία

Το ΚΚΕ σταθερό και δυνατό και αμετακίνητο  ούτε μπρος ούτε πίσω

Το ποτάμι πήρε το Ποτάμι ...

ο Λαφαζάνης στο γκρεμό με τους αποστάτες 

Ο Λαός είναι θυμωμένος και έξαλλος. Εχει αρχές και τιμωρεί. Παλεύει να ελπίζει και να δώσει στο μέλλον ευκαιρίες. Μην τον αδικείται με κρίσεις καιροσκοπισμού. Αυτοκριτική χρειάζεται και αλλαγές σε βάθος. Ο Λαός αποφάσισε και θυμάται. Τη μνήμη του από σήμερα να την υπολογίζει κάθε ένας που του υποσχέθηκε ελπίδα. 

Γιατί ενώ τα κόμματα πεθαίνουν και  νέα σχήματα εμφανίζονται ο Λαός υπάρχει και τον έχει ανάγκη το πολιτικό σύστημα και η Δημοκρατία. Ακόμη και θλιμένους συνταγματολόγους διάβασα να θρινούν για το Λαό. Φαίνεται πέρασε η εποχή των χαρούμενων συνταγματολόγων και τώρα καιρός να εστιάσουμε στη συνταγματικότητα της θλίψης και ίσως της οργής του Λαού.