Μετά την απόφαση (ασφαλιστικών) Κατσανέβας κατά WIKIPEDIA το μονομελές πρωτοδικείο Αθηνών εξέδωσε την απόφαση (ασφαλιστικών) Σκουρής Π. κατά Σκουρή Β και Ακαδημίας Αθηνών. Στη μία περίπτωση κρίθηκε η ελευθερία της συκοφαντίας δια ηλεκτρονικού μέσου στη δεύτερη η ελευθερία του παράφρονος και ξεμωραμένου λόγου σε έντυπο της Ακαδημίας Αθηνών.
Και στις δύο περιπτώσεις οι αιτήσεις απορρίφθηκαν, αν και με διαφορετικό αιτιολογικό, πάντα υπέρ της ελευθερίας του λόγου.
Η περίπτωση Κατσανέβα όσο και αν κανείς δεν σχετίζεται ή διαφωνεί με το πρόσωπο και την πολιτεία του οδήγησε σε μία απόφαση σκοπιμότητας το δίχως άλλο που σίγουρα δεν θα ίσχυε για τον Γέροντα Παστίτσιο. Ο νεκρός πεθερός επρυτάνευσε.
Η περίπτωση "Σκουρή" είναι πιό σκαμπρόζικη, τραγική αλλά και ενδεικτική προθέσεων εφόσον κρίνει τη δυνατότητα εξ ονόματος του κύρους και της υπόλειψης των θεσμών, με πρόσχημα την ελευθερία του λόγου να μιλάς για ανύπαρκτες έννοιες όπως λέει και η απόφαση και εν τέλει, με επιχειρήματα συντακτικού του ταλήρου να δηλώνεις (υπαναχωρώντας για να σώσεις το θέμα) ότι ατελή εννοούσες τη μονογονεϊκή και όχι τη "θετή"οπότε λύνονται τα χέρια του δικαστή που στηρίζει έναν "εγκεκριμένο" καθηγητή όπως λέει η απόφαση.
Μετά την ελευθερία της συκοφαντίας η ελευθερία της ξεφτίλας των θεσμών και των εγκεκριμένων επί το έργον.
Εμπρός λοιπόν γκει μονογονεϊκές οικογένειες, στρέητ μονογονεϊκές οικογένειες, χήρες, χήροι, διαζευγμένοι, ο πρόεδρος του ΔΕΕ και η πρόεδρος πρωτοδικών και μέλος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κρίνουν ότι είναι ΟΚ να λέγεται "ατελής" η οικογένειά σας. Ο Σκουρής (ο δικηγόρος) φτηνά τη γλύτωσε προς το παρόν αφού με διαφορά κόματος και άνω τελείας δεν εννοούσε την "θετή οικογένεια" ο μπαμπάς του.
Η ελευθερία του λόγου επιτρέπει τα πάντα λοιπόν. Αρκεί να μην είσαι ο συντάκτης του Γέροντα Παστίτσιου, οπότε βλασφημείς.
Αν αγωνίσθηκες μια ζωή για να πεθάνεις και να βρίσεις μετά θάνατον το γαμπρό σου, είναι μαγκιά!
Αν σπούδασες, πρόκοψες, για να τα βάλεις με το παιδί σου και το παιδί του μαγκιά. Ιδίως αν δεν σου κάθεται και η νύφη σου και τόχεις γινάτι.
Μαζί σου θα είναι η WIKIPEDIA, η Ακαδημία Αθηνών και θα προασπίζονται την ελευθερία του ξεμωραμένου γεροντικού και υποκριτικού λόγου. (Ελπίζω η Ακαδημία Αθηνών τώρα να μην θυμώσει που δεν θέλαμε το γέρο και προτιμήσαμε το νέο και ωραίο καθότι και η ελευθερία του γήρατος είναι προνόμιο της Ακαδημίας).
Η ελευθερία του λόγου μάλιστα υπερέχει μας λέει το Μονομελές Πρωτοδικείο κάμπτοντας άλλες διατάξεις όπως η προστασία της προσωπικότητας αλλά και την τήρηση του νόμου (όπως σαφώς αναφέρει για την παράβαση στην οποία προέβη η Ακαδημία Αθηνών μη τηρώντας τις καταστατικές της διατάξεις). Αυτή την διάκριση των συνταγματικών διατάξεων είχα να την ακούσω χρόνια...
Προασπίζομαι την ελευθερία του λόγου με δυναμισμό και επωνύμως επί έτη. Ακόμη και την ελευθερία του βλακώδους και χυδαίου λόγου, ακόμη και την ελευθερία της πρόκλησης και της τρέλλας (ιδίως αυτής αν είναι και κληρονομική!).
Η ελευθερία του λόγου όμως σε καμία περίπτωση δεν καθιστά "ατελή" τη μονογονεϊκή οικογένεια και καμία μονογονεϊκή οικογένεια στον κόσμο επειδή ο λαλών τον ελεύθερο λόγο ρήτων είναι "εγκεκριμένος" όπως μας λέει η απόφαση. Η ελευθερία του αγράμματου λόγου και της υποταγής δεν συνάδει με τη δικαιοσύνη και την απονομή της.
Οπως και η ελευθερία της αγραμματοσύνης και της παραφροσύνης δεν απαγορεύει σε κανέναν να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Δύσκολο όπως αντιλαμβάνεται έκαστος να έχει τις πεθερικά διακεκριμένα ή και "εγκεκριμένα" διότι αντιμετωπίζει ένα σύνολο νομικών εμβληματικών καταστάσεων που το χιούμορ δεν αρκεί. Ευτυχώς που οι Παπανδέου και οι Σκουρήδες δεν είναι "ατελείς οικογένειες" οπότε μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Η δημοκρατία προάγεται και η δικαιοσύνη βασίζεται στην ελευθερία του ξεμωραμένου λόγου.
Είμαι βεβαία ότι η νομολογία που επιτρέπει την κριτική των επωνύμων με μεγάλη ανοχή παγίως θα αντιμετωπίσει με πνεύμα σύμφωνο με την ελευθερία του λόγου τα γραφόμενά μου. Επίσης η κριτική των δικαστικών αποφάσεων αποτελεί δικαίωμα του επιστημονικού λόγου. Η μήπως όχι?
Και στις δύο περιπτώσεις οι αιτήσεις απορρίφθηκαν, αν και με διαφορετικό αιτιολογικό, πάντα υπέρ της ελευθερίας του λόγου.
Η περίπτωση Κατσανέβα όσο και αν κανείς δεν σχετίζεται ή διαφωνεί με το πρόσωπο και την πολιτεία του οδήγησε σε μία απόφαση σκοπιμότητας το δίχως άλλο που σίγουρα δεν θα ίσχυε για τον Γέροντα Παστίτσιο. Ο νεκρός πεθερός επρυτάνευσε.
Η περίπτωση "Σκουρή" είναι πιό σκαμπρόζικη, τραγική αλλά και ενδεικτική προθέσεων εφόσον κρίνει τη δυνατότητα εξ ονόματος του κύρους και της υπόλειψης των θεσμών, με πρόσχημα την ελευθερία του λόγου να μιλάς για ανύπαρκτες έννοιες όπως λέει και η απόφαση και εν τέλει, με επιχειρήματα συντακτικού του ταλήρου να δηλώνεις (υπαναχωρώντας για να σώσεις το θέμα) ότι ατελή εννοούσες τη μονογονεϊκή και όχι τη "θετή"οπότε λύνονται τα χέρια του δικαστή που στηρίζει έναν "εγκεκριμένο" καθηγητή όπως λέει η απόφαση.
Μετά την ελευθερία της συκοφαντίας η ελευθερία της ξεφτίλας των θεσμών και των εγκεκριμένων επί το έργον.
Εμπρός λοιπόν γκει μονογονεϊκές οικογένειες, στρέητ μονογονεϊκές οικογένειες, χήρες, χήροι, διαζευγμένοι, ο πρόεδρος του ΔΕΕ και η πρόεδρος πρωτοδικών και μέλος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κρίνουν ότι είναι ΟΚ να λέγεται "ατελής" η οικογένειά σας. Ο Σκουρής (ο δικηγόρος) φτηνά τη γλύτωσε προς το παρόν αφού με διαφορά κόματος και άνω τελείας δεν εννοούσε την "θετή οικογένεια" ο μπαμπάς του.
Η ελευθερία του λόγου επιτρέπει τα πάντα λοιπόν. Αρκεί να μην είσαι ο συντάκτης του Γέροντα Παστίτσιου, οπότε βλασφημείς.
Αν αγωνίσθηκες μια ζωή για να πεθάνεις και να βρίσεις μετά θάνατον το γαμπρό σου, είναι μαγκιά!
Αν σπούδασες, πρόκοψες, για να τα βάλεις με το παιδί σου και το παιδί του μαγκιά. Ιδίως αν δεν σου κάθεται και η νύφη σου και τόχεις γινάτι.
Μαζί σου θα είναι η WIKIPEDIA, η Ακαδημία Αθηνών και θα προασπίζονται την ελευθερία του ξεμωραμένου γεροντικού και υποκριτικού λόγου. (Ελπίζω η Ακαδημία Αθηνών τώρα να μην θυμώσει που δεν θέλαμε το γέρο και προτιμήσαμε το νέο και ωραίο καθότι και η ελευθερία του γήρατος είναι προνόμιο της Ακαδημίας).
Η ελευθερία του λόγου μάλιστα υπερέχει μας λέει το Μονομελές Πρωτοδικείο κάμπτοντας άλλες διατάξεις όπως η προστασία της προσωπικότητας αλλά και την τήρηση του νόμου (όπως σαφώς αναφέρει για την παράβαση στην οποία προέβη η Ακαδημία Αθηνών μη τηρώντας τις καταστατικές της διατάξεις). Αυτή την διάκριση των συνταγματικών διατάξεων είχα να την ακούσω χρόνια...
Προασπίζομαι την ελευθερία του λόγου με δυναμισμό και επωνύμως επί έτη. Ακόμη και την ελευθερία του βλακώδους και χυδαίου λόγου, ακόμη και την ελευθερία της πρόκλησης και της τρέλλας (ιδίως αυτής αν είναι και κληρονομική!).
Η ελευθερία του λόγου όμως σε καμία περίπτωση δεν καθιστά "ατελή" τη μονογονεϊκή οικογένεια και καμία μονογονεϊκή οικογένεια στον κόσμο επειδή ο λαλών τον ελεύθερο λόγο ρήτων είναι "εγκεκριμένος" όπως μας λέει η απόφαση. Η ελευθερία του αγράμματου λόγου και της υποταγής δεν συνάδει με τη δικαιοσύνη και την απονομή της.
Οπως και η ελευθερία της αγραμματοσύνης και της παραφροσύνης δεν απαγορεύει σε κανέναν να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Δύσκολο όπως αντιλαμβάνεται έκαστος να έχει τις πεθερικά διακεκριμένα ή και "εγκεκριμένα" διότι αντιμετωπίζει ένα σύνολο νομικών εμβληματικών καταστάσεων που το χιούμορ δεν αρκεί. Ευτυχώς που οι Παπανδέου και οι Σκουρήδες δεν είναι "ατελείς οικογένειες" οπότε μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Η δημοκρατία προάγεται και η δικαιοσύνη βασίζεται στην ελευθερία του ξεμωραμένου λόγου.
Είμαι βεβαία ότι η νομολογία που επιτρέπει την κριτική των επωνύμων με μεγάλη ανοχή παγίως θα αντιμετωπίσει με πνεύμα σύμφωνο με την ελευθερία του λόγου τα γραφόμενά μου. Επίσης η κριτική των δικαστικών αποφάσεων αποτελεί δικαίωμα του επιστημονικού λόγου. Η μήπως όχι?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου