Εκείνη στο χείλος του γκρεμού,
καθότι ανάρμοστη στις αγορές Κι εσύ (Ευρώπη), απόμακρη
απ΄ τη χώρα που σου δάνεισε το λίκνο.
Ό,τι με ψυχή αναζητούσες
και το βρήκες, τ΄απαξιώνεις τώρα σα σκουπίδι.
Στιγματισμένη, σαν ένας σκέτος οφειλέτης, υποφέρει η χώρα εκείνη
που φρόντιζες να λες πως της χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Στη φτώχεια καταδικασμένη
μια χώρα που ο πλούτος της
λαμπρά τα μουσεία σου κοσμεί:
μια λεία που την περιφρουρείς.
Οι ένστολοι, που με τη βία των όπλων σάρωσαν τη με νησιά ευλογημένη χώρα,
φύλαγαν και τον Χέντερλιν στο γυλιό τους.
Καμιά δεν δείχνεις πλέον ανοχή
σε μια χώρα που συνταγματάρχες της κάποτε ανεχόσουνα για συμμάχους.
Χώρα χωρίς δικαιώματα,
που το δίκαιο του ισχυρού όλο και πιο πολύ της σφίγγει το ζωνάρι.
Αψηφώντας σε, μαυροφορεί η Αντιγόνη και πενθεί ο λαός που σε φιλοξενούσε.
Έξω όμως απ΄τη χώρα, μιμητές του Κροίσου έχουν μαζέψειό,τι λάμπει
στα θυσαυροφυλάκιά σου.
"Πιές το επιτέλους, πιές το!"
ωρύονται οι κόλακες των Επιτρόπων,
μα ο Σωκράτης με οργή γεμάτο σου επιστρέφει το ποτήρι.
Κατάρες θε να ρίξουν, σε ό,τι ανήκει, εν χορώ οι Θεοί, που τον Όλυμπο ζητάς να τους στερήσεις.
Πνευματικά θα ζαρώσεις
δίχως τη χώρα που το ίδιο της το πνεύμα, Ευρώπη, εσένα επινόησε.
__________________________________________________________________________
Europas Schande
Dem Chaos nah, weil dem Markt nicht gerecht,
bist fern Du dem Land, das die Wiege Dir lieh.
Was mit der Seele gesucht, gefunden Dir galt,
wird abgetan nun, unter Schrottwert taxiert.
Als Schuldner nackt an den Pranger gestellt, leidet ein Land,
dem Dank zu schulden Die Redensart war.
Zur Armut verurteiltes Land, dessen Reichtum
gepflegt Museen schmückt: von Dir gehütete Beute.
Die mit der Waffen Gewalt das inselgesegnete Land
heimgesucht, trugen zur Uniform Hölderlin im Tornister.
Kaum noch geduldetes Land, dessen Obristen von Dir
einst als Bündnispartner geduldet wurden.
Rechtloses Land, dem der Rechthaber Macht
den Gürtel enger und enger schnallt.
Dir trotzend trägt Antigone Schwarz und landesweit
kleidet Trauer das Volk, dessen Gast Du gewesen.
Außer Landes jedoch hat dem Krösus verwandtes Gefolge
alles, was gülden glänzt gehortet in Deinen Tresoren.
Sauf endlich, sauf! schreien der Kommissare Claqueure,
doch zornig gibt Sokrates Dir den Becher randvoll zurück.
Verfluchen im Chor, was eigen Dir ist, werden die Götter,
deren Olymp zu enteignen Dein Wille verlangt.
Geistlos verkümmern wirst Du ohne das Land,
dessen Geist Dich, Europa, erdachte.
Sϋddeutsche Zeitung 25-5-12
Σε ποίημα, με τίτλο "Η ντροπή της Ευρώπης", που δημοσιεύεται στην έντυπη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας του Μονάχου Sueddeutsche Zeitung, ο Γκρας προειδοποιεί την ΕΕ: "Εσύ η Ευρώπη, θα πεθάνεις χωρίς ψυχή, χωρίς τη χώρα που σε δημιούργησε".
"Καρφωμένη γυμνή στον πάσσαλο, γιατί είναι πνιγμένη στα χρέη, μια χώρα υποφέρει", γράφει ο 84χρονος Γερμανός συγγραφέας, στο κείμενο αυτό των δώδεκα στροφών που αποτελούνται από δύο στίχους η κάθε μία.
Απευθυνόμενο άμεσα την Ευρώπη, το ποίημα αρχίζει έτσι "Απομακρύνεσαι από τη χώρα, που ήταν το λίκνο σου, και είναι κοντά στο χάος, γιατί δεν συμμορφώθηκε με τις αγορές". Και αμέσως μετά αναφέρει ότι η χώρα αυτή "καταδικασμένη στη φτώχεια, της οποίας ο πλούτος κοσμεί τα μουσεία" είναι "ακόμα μόλις ανεκτή".
Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που δόθηκε στην δημοσιότητα η πλειοψηφία των Γερμανών 60% τάσσεται κατά της εξακολούθησης της παραμονής της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου