Διαφήμιση Δικηγόρων

Ο Κώδικας περί Dικηγόρων απαγορεύει τη δικηγορική διαφήμιση με πειθαρχικές συνέπειες. Όμως το 2010 σε συμμόρφωση με το κοινοτικό δίκαιο ψηφίσθηκε η ακόλουθη διάταξη. Ακολούθησαν σχόλια και σκέψεις. Είναι δα γνωστό ότι και αν απαγορευόταν η δικηγορική διαφήμιση (γκρίζα μαύρη και πάντα καλοπληρωμένη) ήταν πάντα κάτι που συνέβαινε. Και στην τηλεόραση, και στον τύπο και φυσικά στα διάφορα διεθνή και τοπικά έντυπα που έναντι αμοιβής μας κάναν όλους νευροχειρουργούς.

Το άρθρο 25 του Νόμου 3844/2010 προβλέπει: «1. Καταργούνται όλες οι συνολικές απαγορεύσεις εμπορικών επικοινωνιών για τα νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα. 2. Οι εμπορικές επικοινωνίες που χρησιμοποιούν τα νομοθετικώς κατοχυρωμένα επαγγέλματα πρέπει να τηρούν τους επαγγελματικούς κανόνες που συνάδουν με το κοινοτικό δίκαιο και ιδιαίτερα αυτούς οι οποίοι είναι συναφείς με την ανεξαρτησία, την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα του επαγγέλματος, καθώς και το επαγγελματικό απόρρητο, κατά τρόπο συνάδοντα με τις ιδιαιτερότητες κάθε επαγγέλματος. Οι επαγγελματικοί κανόνες για τις εμπορικές επικοινωνίες δεν πρέπει να δημιουργούν διακρίσεις, οφείλουν να δικαιολογούνται αντικειμενικά από επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος και να είναι αναλογικοί. 3. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, καταργούνται ή τροποποιούνται οι υφιστάμενοι περιορισμοί και απαγορεύσεις στα πλαίσια των ρυθμίσεων της προηγούμενης παραγράφου.». Μετά από αυτό άρχισε η φασαρία στο χώρο των δικηγόρων αλλά και στο χώρο της διαφήμισης. Η Ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων έδωσε στη δημοσιότητα σχέδιο κώδικα δικηγορικής διαφήμισης. Με απόφαση του ΔΣΑ στη συνέχεια δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση σχέδιο προεδρικού διατάγματος που ρυθμίζει το δικαίωμα επαγγελματικής προβολής των δικηγόρων και των δικηγορικών εταιριών. Το ΔΣ του ΔΣΑ συγκρότησε επιτροπή, αποτελούμενη από τους Ιωάννη Χαρακτινιώτη, Χριστίνα Τσαγκλή, Φώτιο Κωτσή , Ηλία Νικολακάκο, και Παναγιώτη Γαλετσέλη, προκειμένου να επεξεργασθεί κείμενο σχεδίου του ΠΔ που προβλέπεται στο άρθρο 25 του Νόμου 3844/2010, με το οποίο καταργούνται όλες οι απαγορεύσεις που υπάρχουν σχετικά με τη διαφήμιση των ελευθέρων επαγγελματιών. Το κείμενο αυτό όταν οριστικοποιηθεί και εγκριθεί από το ΔΣ, θα προταθεί στον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης. Η επιτροπή αφού έλαβε υπ΄ όψη της τον ισχύοντα κώδικα δεοντολογίας καθώς και τον κώδικα δεοντολογίας της CCBE, κατέληξε στην ακόλουθη πρόταση, η οποία αναρτάται σήμερα στην ιστοσελίδα του ΔΣΑ, και καλούνται οι συνάδελφοι να αποστείλουν τις παρατηρήσεις και προτάσεις τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση: proedros@dsa.gr.

Το προτεινόμενο σχέδιο έχει ως ακολούθως: «Άρθρο 1 Επιτρέπεται η προβολή, δημοσιοποίηση και προώθηση της επαγγελματικής δραστηριότητας δικηγόρου ή δικηγορικής εταιρίας τόσο εντός της Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό στο μέτρο και βαθμό που καθορίζεται στο παρόν και με τρόπο που να συνάδει με το κύρος και την αξιοπρέπεια του δικηγορικού λειτουργήματος. Επιτρέπεται μόνο σε δικηγόρο-φυσικό πρόσωπο να αναφέρει την επιστημονική του εξειδίκευση, η οποία αποδεικνύεται κατ’ αρχήν από ακαδημαϊκούς τίτλους. Η δικηγορική εταιρία ως νομικό πρόσωπο δεν έχει αυτοτελώς επιστημονική εξειδίκευση. Επιτρέπεται σε δικηγόρο ή δικηγορική εταιρία η αναφορά στους τομείς επαγγελματικής δραστηριότητας με τους οποίους ασχολούνται. Άρθρο 2 Ειδικότερα επιτρέπεται: (α) η δημοσίευση και κυκλοφορία επαγγελματικών καρτών με στοιχεία επικοινωνίας και αναφορά είτε σε επιστημονική ειδίκευση, ως ορίζεται ανωτέρω, είτε σε τομέα δραστηριότητας, εφόσον τα στοιχεία είναι ακριβή. (β) η καταχώριση αγγελίας σε τηλεφωνικούς ή άλλους καταλόγους επικοινωνίας, σε τοπικά, εθνικά ή διεθνή ευρετήρια δικηγόρων ή άλλα ευρετήρια που εκδίδονται στον τομέα των υπηρεσιών, έντυπα ή ηλεκτρονικά. (γ) η δημιουργία και παρουσίαση επαγγελματικής ιστοσελίδας στο διαδίκτυο με το κατά τα ως άνω επιτρεπόμενο περιεχόμενο. Άρθρο 3 Οποιαδήποτε προβολή ή δημοσιότητα δικηγόρου ή δικηγορικής εταιρίας δεν πρέπει: (α) να είναι αθέμιτη. (β) να είναι ανακριβής, αναληθής ή παραπλανητική. (γ) να περιέχει αναφορά σε αριθμό υποθέσεων ή ποσοστά επιτυχίας του δικηγόρου σε δικαστηριακές ή άλλες υποθέσεις. (δ) να περιλαμβάνει αναφορές ή συγκρίσεις με άλλους δικηγόρους ή δικηγορικές εταιρίες σε σχέση με την ποιότητα των υπηρεσιών, ή την αμοιβή σε ωριαία βάση ή οποιαδήποτε άλλη μέθοδο χρέωσης. (ε) να περιέχει ονόματα πελατών ακόμα και με την συγκατάθεση τους. (στ) να γίνεται στις εφημερίδες ή περιοδικά, ραδιόφωνο, τηλεόραση ή μέσω ομαδικών επιστολών και κάθε είδους εντύπου. (ζ) να περιέχεται σε αφίσες ή να τοποθετείται σε διαφημιστικές πινακίδες. (η) να περιέχει οποιαδήποτε αναφορά σε προηγούμενη ιδιότητα του δικηγόρου. Άρθρο 4 Απαγορεύεται σε δικηγόρο είτε ατομικά είτε ως μέλος δικηγορικής εταιρίας να δίνει συνεντεύξεις στον Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, με τρόπο που να έχει ως αποτέλεσμα την έμμεση παραβίαση των παραπάνω υποχρεώσεων. Ο δικηγόρος επίσης οφείλει να μην αναπαράγει τη δημοσίευση στοιχείων ή πληροφοριών σε σχέση με εκκρεμούσα υπόθεση ενώπιον της Δικαιοσύνης. Άρθρο 5 Κάθε δικηγόρος ή δικηγορική εταιρεία που δημιουργεί και ανανεώνει υφιστάμενη επαγγελματική ιστοσελίδα οφείλει εντός προθεσμίας ενός μηνός να γνωστοποιεί αυτή στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο. Εντός προθεσμίας 2 μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, όλοι οι δικηγόροι και δικηγορικές εταιρίες που διατηρούν ιστοσελίδα να γνωστοποιούν αυτή στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο. Άρθρο 6 Η παραβίαση των διατάξεων του παρόντος, πέραν των ποινικών ή αστικών ή διοικητικών συνεπειών που τυχόν προβλέπονται σε άλλες διατάξεις (περί ψευδούς διαφήμισης, περί προστασίας του καταναλωτή κλπ.), συνιστά και πειθαρχικό παράπτωμα τιμωρούμενο δια προστίμου 1.000-10.000€ ανά παράβαση. Σε περίπτωση υποτροπής δικηγόρου ή δικηγορικής εταιρίας επιβάλλεται η ποινή της προσωρινής παύσης από δύο ως έξι μηνών. Άρθρο 7 Αρμόδιοι για την κίνηση της πειθαρχικής διαδικασίας είναι και ο Δικηγορικός Σύλλογος όπου είναι εγγεγραμμένος ο δικηγόρος ή η δικηγορική εταιρία, και ο Δικηγορικός Σύλλογος στην περιφέρεια του οποίου τελέσθηκε το παράπτωμα, οι οποίοι υποχρεούνται να κινήσουν αμελλητί την πειθαρχική διαδικασία όταν με οποιοδήποτε τρόπο λάβουν γνώση πληροφορίας ότι τελέσθηκε παράβαση των διατάξεων του παρόντος.- Στο Σχέδιο Νόμου «Επείγουσες ρυθμίσεις που αφορούν την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012 – 2015» ρυθμίζεται στο άρθρο 6 για τη δικηγορική διαφήμιση τελικώς άλλη ρύθμιση Το πλήρες κείμενο του σχεδίου νόμου εδώ και η αιτιολογική έκθεση εδώ. Άρθρο 6 Ρυθμίσεις επειγόντων θεμάτων Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων 1. Μετά το άρθρο 38 του ΝΔ 3026/1954 (Α' 235) προστίθεται άρθρο 38 Α, ως εξής: «Άρθρο 38 Α 1.Επιτρέπεται η προβολή, δημοσιοποίηση και προώθηση των τομέων της επαγγελματικής δραστηριότητας δικηγόρου ή δικηγορικής εταιρίας, τόσο εντός της Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό, στο μέτρο και βαθμό που καθορίζεται στο παρόν και με τρόπο που να συνάδει με το κύρος και την αξιοπρέπεια του δικηγορικού λειτουργήματος. 2.Επιτρέπεται ιδίως η δημοσίευση και κυκλοφορία επαγγελματικών καταχωρήσεων, έντυπα ή ηλεκτρονικά, στις εφημερίδες ή στα περιοδικά, με στοιχεία επικοινωνίας και αναφορά είτε σε τίτλους σπουδών που αφορούν σε επιστημονική ειδίκευση δικηγόρου - φυσικού προσώπου, είτε σε τομέα δραστηριότητας. 3.Οποιαδήποτε προβολή ή δημοσιοποίηση δικηγόρου ή δικηγορικής εταιρίας δεν πρέπει: (α) να είναι αθέμιτη. (β) να είναι ανακριβής, αναληθής ή παραπλανητική. (γ) να περιέχει αναφορά σε αριθμό υποθέσεων ή ποσοστά επιτυχίας του δικηγόρου σε δικαστηριακές ή άλλες υποθέσεις. (δ) να περιλαμβάνει αναφορές ή συγκρίσεις με άλλους δικηγόρους ή δικηγορικές εταιρίες σε σχέση με την ποιότητα των υπηρεσιών, ή την αμοιβή σε ωριαία βάση ή οποιαδήποτε άλλη μέθοδο χρέωσης. (ε) να περιέχει ονόματα πελατών εκτός αν υπάρχει η συναίνεσή τους και εφόσον πρόκειται για καταλόγους δικηγόρων ή για εκδόσεις που αφορούν δικηγόρους. (στ) να γίνεται στο ραδιόφωνο ή την τηλεόραση. (ζ) να περιέχεται σε αφίσες ή να τοποθετείται σε υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες, 4.Απαγορεύεται σε δικηγόρο είτε ατομικά είτε ως μέλος δικηγορικής εταιρίας να δίνει συνεντεύξεις στον Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, αναπαράγοντας τη δημοσίευση στοιχείων ή πληροφοριών σε σχέση με εκκρεμούσα υπόθεση ενώπιον της Δικαιοσύνης. 5.Κάθε δικηγόρος ή δικηγορική εταιρία που διατηρεί ή δημιουργεί επαγγελματική ιστοσελίδα, οφείλει να το γνωστοποιεί στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο με την υποβολή της ετήσιας δήλωσης εγγραφής. 6.Η παραβίαση των διατάξεων του παρόντος, πέραν των ποινικών ή αστικών ή διοικητικών συνεπειών που τυχόν προβλέπονται σε άλλες διατάξεις συνιστά και πειθαρχικό παράπτωμα τιμωρούμενο δια προστίμου 1.000-10.0006 ανά παράβαση. Σε περίπτωση υποτροπής δικηγόρου επιβάλλεται η ποινή της προσωρινής παύσης από δύο ως έξι μήνες και πρόστιμο μέχρι το διπλάσιο του ανωτάτου ορίου. Σε περίπτωση υποτροπής δικηγορικής εταιρίας επιβάλλεται η ποινή του προηγούμενου εδαφίου στο νόμιμο εκπρόσωπο αυτής. 7. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Οικονομικών τα ανωτέρω πρόστιμα μπορούν να αναπροσαρμόζονται». Σήμερα η διαδικασία ολοκληρώθηκε και η δικηγορική διαφήμιση ρυθμίζεται συνολικά. Ας ελπίσουμε και με τη δέουσα σοβαρότητα! Δεν θέλουμε να σχολιάσουμε τη ρύθμιση ούτε τις εξελίξεις. Η συνέχεια θα δώσει πολλές αφορμές και πολύ χαριτωμένες. Πρέπει όμως να κρατήσουμε στο νου την ημέρα και τη συγκυρία. διότι οι καιροί αλλάζουν.

Μανικούρ - Manicure !

Όταν είσαι γυναίκα δικηγόρος έχεις να αντιμετωπίσεις κάποια θέματα διαφορετικά από τους άνδρες συναδέλφους. Δεν φοράς στολή κοστούμι, δεν έχεις μάσκα κοινώς αποδεκτή ως προς το ρόλο σου. Πρέπει να αποφασίσεις για την εικόνα σου, εσύ να την κρίνεις ως κατάλληλη, για τα μαλλιά σου, για τα νύχια σου για τα παπούτσια σου. Το είδαμε γλαφυρά και στην Σιδηρά κυρία το θέμα της εικόνας της γυναίκας στην πολιτική. Να βάψω τα νύχια μου λοιπόν ή θα με κρίνουν αρνητικά?

Πώς να ντυθώ για το δικαστήριο? Κάποιοι επιβάλουν dressing code- μαύρο ταγιέρ! Στα νιάτα μου ένας συνάδελφος που δούλευα στο γραφείο του μου ζήτησε σε επαγγελματικό ραντεβού στο Λονδίνο να φορέσω πουκάμισο με φιόγκο. Δεν είχα (δεν μου άρεσαν οι δεμένοι φιόγκοι κιόλας) και έπεσε πανικός! Τίποτε όμως δεν ήταν χειρότερο από τα νύχια. Έτρωγα τα νύχια μου από μωρό. Μεγαλώνοντας συμβιβάστηκα με το χάλι των χεριών μου μέχρι που το επάγγελμα επέβαλε περισσότερη περιποίηση. Πού χρόνος όμως για μανικούρ! Και όποτε το πετύχαινα το πληκτρολόγιο μου έβγαζε τη γλώσσα ενώ η τουαλέτα έδινε τη χαριστική βολή. Ετσι, μη δυνάμενη να αποφύγω για καιρό την τουαλέτα, έμενα με τα νύχια σε χάλια μαύρα. Η ζωή το έφερε να λάβω το μάθημά μου όμως.

Πριν λίγα χρόνια μου είχε ζητήσει μία συνάντηση ο Χρήστος Λαμπράκης για κάποια νομικά θέματα. Ο ίδιος και χωρίς ακροατήριο. Ευθύνη! Φυσικά πήγα κομμωτήριο και φυσικά φόρεσα το μαύρο ήσυχο ταγιέρ με ένα απλό μπλουζάκι. Τα νύχια όμως? Τα έκοψα προσεκτικά, τα λίμαρα και αφού τα πέρασα σκληρυντικό αποφάσισα να τα βάψω. Στο ρίσκο που πήρα η τουαλέτα με πρόδωσε και πάλι. Λίγο το άγχος λίγο η ευθύνη, μισή ώρα πριν το ραντεβού βρέθηκα να ξεβάφω τα χέρια μου που είχαν γίνει ντροπιαστικά παρδαλά. Στο τέλος μη μπορώντας να καθαρίσω καλά κάποια νύχια σκαρφίστηκα το καταπληκτικό να τα τυλίξω με χανζαπλάστ.

Πήγα λοιπόν στο ραντεβού με κάποια νύχια τυλιγμένα σε χανζαπλάστ και πολλή πολλή ντροπή και αμηχανία. Ο Χρήστος Λαμπράκης, του οποίου η φυσική ευγένεια και απλότητα δεν θα μπορούσε να έχει όμοιο, με περίμενε πρώτος και με υποδέχθηκε προσωπικά. Ούτε αναμονή, ούτε ψάρωμα ούτε τα συνήθη των επιχειρηματιών. Τηλέφωνα δεν χτυπούσαν σαν να ήμασταν οι δυό μας μόνοι στον κόσμο με μερικές φωτογραφίες από γάτες να μας περιβάλουν. Τότε είδα τα χέρια του. Λόγω της ασθένειας που τον ταλαιπωρούσε τα ωραία του δάκτυλα ήταν σχεδόν δίχρωμα. Μισά μισά- άσπρα μελανά. Όλα τα δάχτυλα. Ταράχθηκα με το θέαμα. Και φυσικά σκέφθηκα τα νύχια μου και … τα χάλια μου. Με ήσυχο τρόπο έβγαλα τα χανζαπλάστ και έμεινα να συζητήσω κοντά του χωρίς άγχος. Δεν κατάλαβα ποτέ να ενοχλήθηκε. Με κοιτούσε νευρικά στο πρόσωπο και διάβαζε τη σκέψη μου πριν μιλήσω. Παραγέμισε με ευγένεια την ανησυχία μου και κατάφερε όποτε τον θυμάμαι, γιατί όλοι έχουμε λόγους να τον θυμόμαστε συχνά, να επικρατεί η ιστορία με τα νύχια. Ούτε οι εφημερίδες, ούτε το Μέγαρο, ούτε τίποτε. Μόνο τα νύχια τα δικά του τα μισομέλανα και τα δικά μου τα κακοξεβαμμένα.

NOMIKA NEA ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

Αγαπητέ φίλε που κατοχύρωσες ως domain name τον τίτλο μας εφέτος (2012) και κυκλοφορείς στον ιστοχώρο με το όνομά μας ως νομική εφημερίδα παίρνοντας και διαφημίσεις λάβε υπόψη σου ότι ότι ότι και να κάνεις, όσο και να προσπαθείς στο google είμαστε και παραμένουμε πρώτοι. Χωρίς να πληρώνουμε, χωρίς να μετράμε και να λογαριάζουμε ακροαματικότητα, χωρίς να ψωνιζόμαστε και να κάνουμε πολιτική. Μόνο με τη δύναμη της σκέψης. Μην την υποτιμάς.

Baltasar Garzon

Αν και η τοπική μας πραγματικότητα θα οδηγούσε σε σκέψεις για τους οικονομικούς εισαγγελείς Πεπόνη και Μουζακίτη, τον Υπουργό Δικαιοσύνης και τις αιχνές του αλλά και το νομοσχέδιο που κατατέθηκε χωρίς ευτυχώς στον τίτλο του την αρνησιδικεία, σήμερα ο δικαστής Baltasar Garzon οφείλει να είναι στο επίκεντρο των προβληματισμών μας. Η Guardian, η Τελεγκραφ, η Express, η ELPAIS, όλος ο διεθνής και τοπικός τύπος δεν τον αγνόησαν. Η υπεράσπιση όπως και η εισαγγελία ζήτησαν την Τρίτη την ακύρωση των διώξεων κατά του Ισπανού δικαστή Μπαλτάσαρ Γκαρθόν, κατά την πρώτη συνεδρίαση της θυελλώδους δίκης του δικαστικού. Ο Μπαλτάσαρ κατηγορείται ότι έθιξε ένα απαγορευμένο θέμα, διατάσσοντας μία έρευνα για τους αγνοούμενους της περιόδου του Φρανκισμού. Η υπόθεση αυτή, που έφθασε στην αίθουσα του δικαστηρίου μετά τις αγωγές που υπέβαλαν εναντίον του Γκαρθόν δύο ακροδεξιές οργανώσεις, θα πρέπει να αρχειοθετηθεί, όπως δήλωσε ο εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Μαδρίτης Λουΐς Ναβάχας, υιοθετώντας τα επιχειρήματα της υπεράσπισης, στο τέλος της πρώτης συνεδρίασης. Έξω από το δικαστήριο περίπου 200 διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί καταγγέλλοντας το "δικαστικό λιντσάρισμα", με συνθήματα όπως "θέλουμε την μνήμη, επιθυμούμε δικαιοσύνη". Μέσα στην αίθουσα, ο δικαστής ντυμένος συμβολικά με την μαύρη τήβεννό του και τις δαντέλες στα μανίκια, παρακολούθησε σιωπηρός τη διαδικασία. "Θεωρώ πως είναι ένας θαρραλέος δικαστής. Είναι ο μοναδικός που αποτόλμησε να ερευνήσει τα εγκλήματα του Φρανκισμού. Και είναι εκείνος που βρίσκεται ενώπιον της δικαιοσύνης, ενώ οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι", τόνισε ενδεικτικά η 47χρονη διαδηλώτρια Μερθέδες ντελ Βας, απόγονος ενός από τους αγνοουμένους. Εκτός από τους οικείους των θυμάτων, πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστία και η Human Rights Watch κινητοποιήθηκαν και απέστειλαν παρατηρητές τους στη δίκη. Ο 56χρονος Γκαρθόν, που απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του από τον Μάιο του 2010, κινδυνεύει σε περίπτωση που καταδικαστεί να του απαγορευθεί να δικάζει για 20 χρόνια το ανώτερο, ποινή που μπορεί να θέσει τέλος στη λαμπρή σταδιοδρομία του. Ο Γκαρθόν κατηγορείται πως, διατάσσοντας τις έρευνες για τους 114.000 αγνοουμένους, παραβίασε τη νομοθεσία για αμνηστία που ψηφίστηκε τον Οκτώβριο 1977, δύο χρόνια μετά το θάνατο του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο, η οποία στόχευε να ρίξει πέπλο σιωπής στα ζοφερά χρόνια του Εμφυλίου (1936-39) και της μακράς δικτατορίας του (1939-75). Η δίκη αυτή ανεξάρτητα από το ηθικό της σκέλος και το πολιτικό της ενδιαφέρον φέρει μία προσωπικότητα του χώρου της δικαιοσύνης στο εδώλιο του κατηρορουμένου δοκιμάζοντας πολλαπλά τις αντοχές της δικαστικής εξουσίας.Είναι πολλές οι δίκες στην ιστορία του κόσμου που έθεσαν μεγάλα ερωτηματικά τόσο στους πολίτες όσο και στους νομικούς.

Η εποχή μας οδήγησε στο εδώλιο πολλούς πρωθυπουργούς, πολιτικούς δικαστές, καταδίκασε πρόσφατα τον Σιράκ, απαξίωσε τον Στροςς Καν, και εκμηδένισε σειρά "προσωπικοτήτων" με ή χωρίς δίκες με ταχείες διαδικασίες. Τόσο που αξίζει να αναρωτιέται κανείς αν η ανάδειξη σε οντότητα του πενταλέπτου μέσω των μηχανισμών δημοσιότητας αξίζει ολωσδιόλου. Η εποχή μας αλλάζει πολλά δεδομένα με τα οποία η απονομή δικαιοσύνης λειτούργησε εδώ και αιώνες. Η εποχή μας εξάλλου ανάδειξε την ακροδεξιά και πάλι σε παράγοντα σοβαρό και την επέτρεψε ως συνομιλιτή. Ο κ. Καρατζαφέρης και η ομάδα του κοσμούς καθημερινά τα δελτία ειδήσεων. Η δίκη του Γκαρθόν λοιπόν είναι μία δίκη της ακροδεξιάς ισπανικής προελεύσεως, μία δίκη που επιτρέπει σε μία ιδεολογία που ήταν στο περιθώριο μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο να ακούγεται και να παρίσταται στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Παρότι δεν χαίρομαι προσωπικά καθόλου με τη συγκεκριμένη πολιτική εξέλιξη, δεν μπορώ παρά να αποδεχθω σε κρίση Βολταιρισμού ότι έχει και η ακροδεξιά δικαιώματα και οφείλουμε να τις παρέχουμε βήμα ως δημοκρατική κοινωνία. Σκεπτόμενη τον άνθρωπο που δικάζεται αυτές τις ημέρες ως αρχετυπική μορφή Σωκράτη, Ιησού, κλπ δεν μπορώ παρά να θυμηθώ την ισπανική λογοτεχνία, τον ισπανικό πόλεμο και τον ίδιο τον πατέρα μου που λάτρευε αυτή την εποχή και τα μεγάλα ζητήματα που έθεσε. Προσωπικά δεν πιστεύω ούτε στις μεγάλες καθαρτήριες δίκες και το διακύβευμα που περιέχουν αναγκαία κάθε φορά. Ιστορικά λαμβάνουν χώρα και σηματοδοτούν περάσματα. Τον Γκαρθόν όμως με την χαριτωμένη του φυσιογνωμία τον σκέπτομαι πολύ. Ποτέ άλλωστε δεν μπορεί κανείς Βολτερικός να ξεχάσει ότι δικάζεται στη χώρα της Ιεράς Εξέτασης και των ανελέητων σφαγών της διαφορετικότητας.

και φυσικά και ο Πάνος ο Λαζαράτος

έλεγα για τα υπαρξιακά των δικηγόρων με αφορμή τη συλλογή του φίλου του Σωτήρη του Φέλιου. Μου τηλεφώνησε όμως ένας συνάδελφος επισημαίνοντας ότι στο σκέλος αυτό όφειλα να αναφέρω πρώτον τον Πάνο το Λαζαράτο που είναι και καθηγητής. Γνωστός (δηλώνει) τενόρος και με κανάλι στο you tube δοξάζει την τέχνη με το δικό του τρόπο, σε όλες τις γλώσσες και τα είδη τραγουδιού, συμπεριλαμβανομένης και όπερας με τον Καρβέλα. Ισως γι'αυτό στηρίζει και την Ανίτα Πάνια. Ε λοιπόν αγαπητέ συνάδελφε που το επισήμανες πρέπει να πω ότι έχεις δίκαιο. Ετσι σε δύσκολες μέρες μπορεί να χαμογελάσει το χειλάκι μας και να σπάσει ο σοβαροφάνεια που καλλιεργούν οι πανεπιστημιακοί για το είδος τους. Αλλωστε εκτός από τα υπαρξιακά αδιέξοδα των δικηγόρων και των νομικών εν γένει υπάρχει και το χιούμορ. δείτε και στον antenna! ακούστε τον με τον Καρβέλα! και διαβάστε την άποψή του για τη γραμματική ερμηνεία στο κοινοτικό δίκαιο! et maintenant? για ποιόν θα μου παραπονεθείτε?

O Σωτήρης και η Συλλογή του: η άλλη Αρκαδία

Το Σωτήρη τον γνωρίζω πάνω από 25 χρόνια. Ξεκίνησε να δικηγορεί σε ένα γραφείο συστεγαζόμενος με κάποιους γνωστούς μου και δουλεύει ακόμη αφού φυσικά εξελίχθηκε επαγγελματικά πολύ από τότε. Είναι όμως ένας δικηγόρος όπως υπάρχουν και άλλοι πρέπει να σημειώσω που έχει μεταξύ άλλων το πάθος της συλλογής. Η σχέση του με την τέχνη είναι ιδιαίτερη και δεν ξέρω πολλά να πω γι'αυτό. Το πρότυπο όμως του δικηγόρου συλλέκτη έργων τέχνης πάντα με έβαζε σε σκέψεις. Θα εξηγηθώ καλύτερα! Αλλά θα μείνω λίγο ακόμη στο Σωτήρη. Φυσικά γράφω για το Σωτήρη το Φέλιο και το ίδρυμα Η άλλη Αρκαδία όπου νομίζω είναι και η συλλογή του. Με πλούσια δραστηριότητα το Ιδρυμα αυτό προβάλει την καλλιτεχνική δημιουργία και νέους εν ζωή έλληνες καλλιτεχνες διεθνώς. Ο Σωτήρης αποτελεί εκπρόσωπο μεταξύ των νεώτερων συναδέλφων της ειδικής εκείνης κατηρορίας που "κομίζουν εις την τέχνη" ένα μέρος του είναι τους, και αντιστροφα η τέχνη τους συμπληρώνει. Ενας φιλότεχνος λοιπόν δικηγόρος που αφιερώθηκε στο πάθος του. Είναι τάχα η δικηγορία ως επάγγελμα ανεπαρκής να μας προσφέρει την υπαρξιακή εκείνη διάσταση που επιτρέπει σε κάποιον να νοιώθει πληρέστερος? είναι ο ρόλος του δικηγόρου ανεπαρκής να μας καλύψει τα κενά του βίου που ίσως μπορούν άλλα επαγγέλματα? Γι'αυτό η τέχνη? Γι'αυτό για άλλους η πολιτική, η δημοσιοργαφία, ή άλλα παράλληλα έργα? Είναι γεγονός ότι σπάνια θα δει κανείς άλλους επαγγελματίες καταξιωμένους να αποκτούν δεύτερη υπόσταση. Ισως γιατί ένας γιατρός ή ένας αρχιτέκτονας νοιώθει επαρκώς ότι δημιουργεί, ότι πράττει... Ενώ εμείς? Ισως πάλι η δικηγορία να μας το επιτρέπει αρκούντως καθώς δεν αξιώνειτόση πολλή μελέτη ή αφιέρωση. Ισως να έχει να κάνει και με την αστική προέλευση του επαγγέλματος. Πριν μερικές δεκαετίες δικηγόρος δεν γινόταν κάθε παιδί της επαρχίας ή κάθε παιδί μικροαστικής καταγωγής. Οφειλες να είσαι μεγαλοαστός και στην Αθήνα αθηναίος. Σήμερα δικηγόροι γίνονται όλοι. Τουλάχιστον ως προς τον τίτλο τον επαγγελματικό, ως προς την ταυτότητα. Και λεφτά βγάζουν αρκετοί. Η κοινωνική όμως αποδοχή δεν είναι σπουδαία. Δεν είσαι καν αστός με το συγκεκριμένο επάγγελμα. Δεν σε καλούν επειδή απλώς κερδίζεις χρήμα ή έχεις πελάτες. Συνήθως μάλιστα οι πελάτες για να σε χρειάζονται δεν είναι και τα καλύτερα παιδιά. Οσο και να λέμε ότι κάνουμε συμβουλευτική δικηγορία οπότε συνυπάρχουμε με καλύτερα παιδιά, ο καλός δικηγόρος είναι αυτός που κάνει τα "βαρειά χειρουργία". Αρα παίζει με κακά παιδιά. Η τέχνη, είναι η παράλληλη εκείνη υπόσταση που επιτρέπει την αστική ταυτότητα, την συνύπαρξη με καλύτερα παιδιά αν διατηρείς παιγνιώδη φύση. Ε ναι. Ο Σωτήρης παραμένει παιχνιδιάρης.Και ας σκεφτούμε όλοι όσοι είμαστε ακόμη στο παιχνίδι και δεν ξαποσταίνουμε στο θώκο του μεγαλείου που φαντασιώνουμε ότι όλο και κάποια μπάλα ή κάποια κούκλα χρειάζεται για να μην σκευρώσεις από το κλίμα των καιρών που είναι μουντό.

Ιστορία δικαίου

Αποτέλεσε ένα επιστημονικό αντικείμενο που λίγοι αγάπησαν. Η ιστορία του δικαίου στις μέρες μας ήταν μερικά κεφάλαια βυζαντινορωμαϊκού δικαίου και σοσ για τις εξετάσεις. Μετά δεν το ξαναβρίσκεις μπροστά σου. Ομως όσο περνούν τα χρόνια μετανιώνω γι αυτό. Σπεύδω και προμηθεύομαι την λιγοστή βιβλιογραφία. Ολο και βρίσκω κάτι το ενδιαφέρον που αναζητώ. Οσο μεγαλώνω με συναρπάζει.
Τον τελευταίο καιρό μάλιστα διερωτώμαι γιατί δεν έχει αναδειχθεί επαρκώς ο συσχετισμός της γλώσσας μας και της ιδιαιτερότητάς της (η πρώτη γνωστή γραπτή γλώσσα που περιέλαβε φωνήεντα) και του γραπτού δικαίου. Ο Δράκων και ο Σόλων θα μπορούσαν να αναδείξουν μία άλλη διάσταση στη θέσπιση κανόνων αφού μόνον τότε υπήρξαν φωνήεντα. Θα μου πεις γιατί?
Μα γιατί οι προηγούμενοι γραπτοί κανόνες των γραπτών γλωσσών χωρίς φωνήεντα απαιτούσαν έναν ιδιάζοντα ρόλο του αναγνώστη που γινόταν ταυτόχρονα και ερμηνευτής καθώς προσέθετε κατά το δοκούν τα φωνήεντα και έδινε περιεχόμενο στο θεσμοθετιμένο κείμενο. Εχουμε σκεφθεί ότι οι 10 εντολές δεν είχαν φωνήεντα? ότι η ραββινική ερμηνευτική μέθοδος μέχρι σήμερα πλουτίζει συνειδητά ή όχι τον τρόπο ερμηνείας του δικαίου διεθνώς?
Η ελληνική αντίθετα είναι απλή και δημοκρατική. Δεν χωράει πολλές αυθαιρεσίες. Η γραμματική ερμηνεία βασίζεται στη γλώσσα που μπορεί να διαβασθεί και έχει από μόνη της περιεχόμενο και λογική. Με φωνήεντα.
Αυτά διαβάζω αυτό τον καιρό με ζήλο. Και έτσι ακονίζω λίγο δημιουργικά το νου μου.
Ιστορία δικαίου με έμφαση στα φωνήεντα.

Στη βουλή η σύμβαση με τη Siemens

Και ενώ όλοι περιμένουμε νέα του σκανδάλου της Siemens στη Βουλή σήμερα κατατέθηκε η σύμβαση για τη σηματοδότηση του Μετρό. Το πολιτικό μέρος είναι αντιληπτό. Το γεγονός ότι έχουμε επιφυλαχθεί για τις αποζημιώσεις θα το λύσει η ιστορία.
Εμείς θα αναφερθούμε στο παράδοξο της κατάθεσης στη Βουλή σειράς συμβάσεων εδώ και χρόνια, γεγονός που έχει απασχολήσει και τη νομική θεωρία και τη νομολογία.
Εχει υποστηριχθεί ότι η κατάθεση στη Βουλή για κύρωση συμβάσεων απαιτείται για λόγους νομικούς και ουσίας. Για λόγους που δεν έχουν να κάνουν μόνον με την ευθύνη των υπουργών ή όσων υπογράφουν και το φόβο της φυλακής. Οτι απαιτείται για λόγους ενημέρωσης του λαού και της εθνικής αντιπροσωπείας. Εθνικό φαινόμενο αντιμετωπίζεται συχνά και δημιουργεί προβληματισμούς ιδίως στο δημόσιο δίκαιο που βλέπει πολλές συμβάσεις να αποκτούν το ένδυμα του νόμου.
Μα μπορεί ο νόμος να είναι ένδυμα?
Ηταν πάντα η μεγάλη μου ένσταση στο ζήτημα της κύρωσης των συμβάσεων αυτή. Οτι δηλαδή ο νόμος έχει συγκεκριμένο κατά το Σύνταγμα περιεχόμενο και ελάχιστα ενιαφέρεται για την ευθύνη των Υπουργών ή την άρση των παρανομιών των συμμβαλόμενων μερών. Η διαφύλαξη του κύρους του νόμου και της Βουλής όφειλε να αποτελεί μέριμνα του κράτους και όχι η μεταβολή του ενδύματος της συμφωνίας σε νόμο.
Πολλά δεινά έχουν ξεκινήσει από την πρακτική αυτή. Το μεγαλύτερο κατά τη γνώμη μου παραμένει η απαξίωση του νόμου. Που κάποιες φορές , όπως τότε με το Μετρό Θεσσαλονίκης και την υπογραφείσα σύμβαση παραχώρησης αλλά και άλλες συμβάσεις που κυρώθηκαν, έμεινε σκέτο χαρτί στο ΦΕΚ. Διότι η σύμβαση περιείχε αιρέσεις ή διότι παρενέβη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή διότι ακυρώθηκε η ανάθεση από το ΣτΕ.
Η σύμβαση και καμία σύμβαση δεν χρειάζεται ενδύματα άλλα από αυτά που ρητά προβλέπονται. Αν αφορά ακίνητα συμβολαιογραφικός τύπος. Το έγγραφο από μόνο του και οι υπογραφές των μερών θα όφειλαν να είναι αρκετά για την βεβαίωση της δέσμευσης των μερών.
Τώρα με αφορμή τη συγκεκριμένη σύμβαση το πράγμα είναι σαφέστατο. Η Αττικό Μετρό είναι πλήρως εξουσιοδοτημένη να υπογράψει. Αρα η κύρωση δεν θεραπεύει την έλειψη εξουσιοδότησης του ενός συμβαλόμενου. Ο τύπος των συμβάσεών της είναι πάντα το απλό έγγραφο όπως μας έχει αποδείξει η ιστορία της Αττικό Μετρό και της πάγιας για το θέμα νομολογίας. Ομως ο κ. Βορίδης (ως εποπτεύων υπουργός) ήθελε να έχει το κεφάλι του ήσυχο και την έφερε στη Βουλή. Το δίχως άλλο έτσι τον συμβούλεψαν να κάνει.
Και έρχεται τώρα η ώρα να πάρει το λόγο η Βουλή. Θα συζητήσει και θα ψηφίσει κάτι που ένας άλλος νόμος λέει ότι κάνει η Αττικό Μετρό (αναλαμβάνοντας και τις ευθύνες).Για την τιμή του Υπορυγού, για την τιμή της χώρας, για το φόβο των εισαγγελέων δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει ότι ο νόμος και πάλι θα γίνει πρόχειρο φουστάνι καθημερινό που θα φορέσει η ξυπόλητη σύμβαση της καταρακωμένης γερμανικής Siemens, της σταχτομπούτας που ξαναχτυπά.

Πάτερ ημών!

Οταν κάμποσα χρόνια πίσω διάβαζε σε σπαστά ελληνικά στη Μητρόπολη μπροστά στη σoρό του πατέρα του ο Γιώργος Παπανδρέου το γνωστό: "Τάμαθες τα νέα πατέρα", όλοι πρόσεχαν ότι η σωρός ήταν ανάμεσα σε δύο γυναίκες. Και ο χθεσινός πρωθυπουργός και τότε γιός σε πένθος ήταν ένα ορφανό με χωρισμένους γονείς και βαρύτατα "κερατωμένη φεμινίστρια αμερικανίδα μητέρα". Αλλά αυτό δεν ήταν το χειρότερο. Ακόμη χειρότερο ήταν ότι η "στρίγγλα γκόμενα" χρειάσθηκε να τον στηρίξει για να πάρει και κανένα υπουργείο όταν ο πατέρας ήταν διασωληνωμένος πρωθυπουργός. Τύχη κακή για ένα νέο πολιτικό και σκληρή για ένα φιλόδοξο σοσιαλιστή. Καμία απολύτως υπερηφάνεια!

Και αυτός και τα απομεινάρια της κραταιάς του οικογένειας προσπάθησαν να διατηρήσουν την εικόνα της ενότητας και του ταλέντου που χαμένο δεν πήγε. Ολοι συνέχισαν το δρόμο τους. Ενας έγινε ... καθηγητής ελληνικού πανεπιστημίου, άλλος έγραψε με δυσκολία στην ξένη αυτή και δύσκολη γλώσσα ... λογοτεχνία (τον θυμήθηκα προ ημερών στο έργο Πρώτη φορά νονός της Ολγας Μαλέα (δηλαδή Κουταλίδη, ιδέα που είχε και αυτή η κοπέλα για καλλιτεχνικό ψευδώνυμο!.
Θα μου πείτε το μπλογκ είναι νομικό. Τι μας λες τώρα φτηνή ψυχολογία...
Σωστά.
Ομως το ψυχόδραμα αυτών των παιδιών συνδέθηκε με τη μοίρα της χώρας μας (όπως και των παιδιών των λοιπών τριών οικογενειών που όμως στη μία περίπτωση ο Πατέρας ζει και βασιλεύει και μάλιστα αμφισβητείται αν ποτέ πεθάνει, ενώ στην άλλη πατέρας μάλλον δεν υπήρξε ποτέ κανείς και πουθενά).

Υπό αμερικανικές συνθήκες λοιπον πολιτικού βίου, καλή αμερικανική δικηγορική εταιρία δεν θα υποστήριξε κανέναν πρωθυπουργό για ένα τόσο άθλιο και άσχετο κείμενο δανείου όσο το Μνημόνιο. Η άλλη πλευρά το δίχως άλλο με την ισχύ του δανειστή θεώρησε ότι θα βγάλει την άκρη τότε που θα χρειασθεί με τρόπο αποτελεσματικό. Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα υπήρχε δικηγορικό γραφείο που θα πρόσφερε στους δανειστές legal opinion εκπροσώπων του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σε σύμβαση διεπόμενη από αγγλικό δίκαιο. Υπό κανονικές συνθήκες το να γίνουν τα πράγματα σωστά θα ήταν ανάγκη για το κύρος του δανείου (όχι φυσικά του δανιζομένου).

Ομως όχι όλα στα κουτουρού. Κάτι συνταγματολόγοι παραπονέθηκαν για τις συνταγματικές πλειοψηφίες λέγοντας ότι πρόκειται για διεθνή σύμβαση. Κάτι άλλοι δικηγόροι προσέφυγαν στο ΣτΕ. Και το πικραμένο παιδάκι πήρε την άγουσα παραδίδοντας τη χώρα στο καταπληκτικότερο θεσμικό ατόπημα που είναι η παρούσα πολιτική διευθέτηση. Χωρίς να ανοίξει μύτη. Χωρίς ούτε ένα παράπονο πικραμένου συνταγματολόγου.Ολα καλά. Ολα για το μοναχικό παιδί με την μητριά του παραμυθιού.

Η περίφημη διαφάνεια, η πρόσβαση στα έγγραφα σε κανέναν δεν έδωσε την ιδέα να ζητήσει να δει το τελικό κείμενο της Legal Opinion του ΝΣΚ (που πάντως κατά νόμο δεν επιτρέπεται να υπογράφει τέτοιο πράγμα). Κανείς δεν ζήτησε να δει ποιές διατάξεις ναι ναι αυτές που είναι στις τελίτσες του σχεδίου καθιστούν νόμιμα και εκτελεστά τα αναφερόμενα εκεί (ζητώ συγγνώμη για τον απλουστευτικό τρόπο που τα γράφω αλλά όποιος ξέρει τα κείμενα θα τα καταλάβει πιστεύω). Η διαφάνεια εσιώπησε και μαζύ της η κάθε αξιοπρέπεια των υπογραφών, των υπογραφόντων και των υπογραφομένων.
Βέβαια θα μου πεις εδώ δόθηκε διαιτητική αρμοδιότητα στο ΔΕΕ στη βάση άρθρου της Συνθήκης (272 ΣΛΕΕ) που αφορά σε άλλο θέμα με τέχνασμα αβέβαιο αυτό θα ήταν το θέμα μας?

Ε λοιπόν από τα ψυχικά παιδικά τραύματα περάσαμε σε νομικές ακροβασίες. Ιδού η αιτία!
Ο νόμος είναι πάντα προϊόν του Πατέρα. Του Πατέρα που συμβολικά καθορίζει κανόνες και ρυθμίζει συνέπειες. Σήμερα οποιαδήποτε λογική κανόνων χάνεται ραγδαία καθιστώντας φαινάκη και τη σκέψη ακόμη της κανονιστικής λογικής.

Είναι γεγονός ότι τις συνέπειες της μεταπολεμικής ηθικής στους κανόνες δικαίου τις εισπράττουμε όλοι. Το μπάχαλο του πατρικού ρόλου που διατήρησε τα απομεινάρια του ανδρισμού του παριστάνοντας τον εραστή απεικονίσθηκαν σε φαύλες διατάξεις και βαθύτατη ανομία. Δήθεν κανόνες, δήθεν συνέπειες, δήθεν δημοκρατίες. Το φαινόμενο δεν είναι εθνικό. Μοιάζει να είναι γενικευμένο.

Σε λίγες μέρες η Μαίριλ Στρήπ θα μας θυμίσει στο σινεμά πόσο χάος έσπειρε (και φυσικά μιμηθήκαμε) και η κυρία Θάτσερ. Για να μην θυμηθώ άλλες γυναίκες εξουσίας.
Καιρός να δούμε την κοινωνία που στήνουμε με άλλο βλέμμα. Και αν οι κανόνες και οι πατέρες δεν αρκούν να τους αλλάξουμε με κάτι άξιο να διατηρήσει τις κοινωνικές ομάδες ενεργές και λειτουργικές. Εστω και αν το πολίτευμα δεν λέγεται δημοκρατία. Ας είναι όμως να μην λέγεται φασισμός (με ότι όνομα αυτό μπορεί να ακουσθεί).

Απόψε συζητάμε τις σκανταλιές του κ. Κουλούρη ενώ άστεγοι πεθαίνουν στο δρόμο. Και αυτός ο θάνατος δεν ήταν δήθεν. Ο θάνατος αυτός είναι αληθινός.

... ως εν ουρανώ και επί της γης....

και τώρα στο ψητό!

Είναι γεγονός ότι ο ρόλος του τύπου και της σχέσης του με την πολιτική εξουσία στη χώρα μας είναι ιδιάζων και κρίσιμος.
Η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση χάραξε την όψη της σύγχρονης πολιτικής ζωής με αδρά γράμματα σηματοδοτώντας τον πρώτο κύκλο σκανδάλων το 89.
Εκτοτε πολλά τα σκάνδαλα πολλές και οι αναθεωρήσεις.
Ο "βασικός μέτοχος" έφθασε στο ΔΕΕ ταξίδεψε αρκετά στας ευρώπας και γύρισε πρόσφατα επιτρέποντας στο ΣτΕ να αποφανθεί επιτέλους για τη συνταγματικότητα του 14.9... Ηταν ένα μακρύ παράξενο ταξείδι για να τηρούνται τα προσχήματα. Ενα νομικό ταξείδι που επέτρεψε πολλά πολλά σχόλια και θέσεις.
Πόσες αναθεωρήσεις του Συντάγματος, πόσα πορίσματα του ΕΣΡ, πόσα πρόστιμα... Ενα ράφι βιβλία των μεν και των δε.
Η διαφάνεια έγινε σημαία στο Σύνταγμά μας μόνο και μόνο για να μαζευτεί η επίδραση των ΜΜΕ στην πολιτική ζωή...
Η αλήθεια είναι ότι για τα θέματα αυτά αποφεύγω να γράφω λόγω επαγγελματικής εμπλοκής. Μόνο για τη διαφάνεια ολίγα. Τώρα όμως όλοι οφείλουμε να σκεπόμαστε και να διαλεγόμαστε. Τώρα δεν υπάρχει περιθώριο για συγκρατημένη στάση.
Ο κόμπος έφθασε στο χτένι.

Η Απογευματινή τελείωσε νωρίς. Ενας βασικός μέτοχος λειγότερος. Και το κατασκευαστικό του σκέλος ενώθηκε με αυτό του Εθνους (που λέει ο λόγος δηλαδή).
Η Ελευθεροτυπία σώπασε.
Ο ΔΟΛ μετά το θάνατο του Χρήστου Λαμπράκη αναζητά δανεισμό σε τράπεζες και του λένε όχι!
όχι?
δεκάδες απολυμένοι δημοσιογράφοι. Από αυτούς που τελείωσαν σχολές ΜΜΕ. Από αυτούς της νέας κοπής και της παλιάς.

Και ο τύπος λοιπόν και τα ΜΜΕ ελέγχονται μέσω του δανεισμού?
Και καλά τώρα που δεν λαμβάνουν δανεισμό. Πριν? πριν που ελάμβαναν? τι πληροφόρηση είχαμε?
Ο κύκλος κλείνει δραματικά. Από σκάνδαλα σε σκάνδαλα, από ιδεοληψίες σε δίκες και κρίσεις και από αυτές σε .... δάνεια.
Για να μην πούμε για το δανεισμό των κομμάτων.

Και τώρα οι δηλώσεις του κ. Ψυχάρη και οι απαντήσεις του κ. Μπεγλίτη, και τώρα δηλαδή στο ψητό.
Ας μην ξεχνάμε και την ηλεκτρονική πληροφόρηση. Τα μπλογκ και τα φθηνότερα μέσα. Αλλά κανείς δεν μπορεί να δηλώσει ότι η εποχή του τύπου έκλεισε. Όπως δεν μπορεί να αποδεχθεί φωναχτά ότι τελείωσε η κοινοβουλευτική δημοκρατία.

Τα δάνεια ξεγυμνώνουν.
Ξεγυμνώνουν του πλούσιους φίλους μας που χωρίς καγιέν και λουί βουιτόν μοιάζουν κοινότυποι.
Ξεγυμνώνουν τις φίρμες που χάνονται η μια μετά την άλλη.
Ξεγυμνώνουν τα κόμματα που ζουν με δανεικά και φυσικά και με κλεμμένα.
Ξεγυμνώνουν τον τύπο που χωρίς δανεικά δεν υπάρχει.
Ξεγυμνώνουν τη δημοκρατία που αξιώνει κοινοβουλευτικό πραξικόπημα για να συνεχίσει να ψευτολειτουρτεί το πολίτευμα ενόψει δανεισμού του από την τρόικα.
Η επόμενη αναθεώρηση θα αφορά τάχα το δανεισμό? και τι θα λέει? ως άλλη προστασία κεφαλαίων εξωτερικού θα προστατεύουμε τον εξωτερικό δανεισμό από κάθε εχθρό?
Πολλές απορρίες έχω.

Μα η μεγαλύτερη αφορά τη σκέψη.
Τόσα χρόνια βλέπω τους εθνικούς σκεπτόμενους, διανοούμενους, καθηγητές, δημοσιογράφους να επιβιώνουν υμνώντας ή κατακρίνοντας κατά το δοκούν. Και ανταμείβονται. Στα συστήματα διαπλοκής αυτό ήταν το μεγαλύτερο θύμα. Θυμάμαι προ ετών όταν έγινε ένα συνέδριο για τη διαφάνεια, με κάλεσαν οι οργανωτές και μου πρότειναν να απευθυνθώ σε πελάτες μου με άμεσα συνδεδεμένα συμφέροντα με το θέμα για χορηγεία. Εφυγα. Εκείνοι όμως βρήκαν άλλη πρόσβαση και η χορηγεία δόθηκε.

Ποτέ δεν ξέρεις αν μια άποψη είναι προϊόν συλλογισμού ή κολακίας.
Ποτέ δεν ξέρεις αν η κριτική είναι προϊόν έστω θυμού ή απλά πρόκειται για πληρωμένη αντιπολίτευση.
Με ένα τρόπο και η σκέψη έζησε με δανεικά. Γι' αυτό και κανείς σήμερα δεν νοιάζεται για την τύχη του τύπου. Τα ένθετα τα αγοράζει και μόνος του. Κανείς δεν διαβάζει εφημερίδα ή δεν ακούει τηλεόραση με την πεποίθηση ότι πρόκειται για ειδήσεις ή για γνώμες. Απλή και ξερή προπαγάνδα.
Με την ευκαιρία αυτή πάντως, όπως και η Ελευθεροτυπία πριν σωπάσει, έτσι και ο ΔΟΛ φαίνεται να βρίσκει τη φόρμα του.
Πολεμος ΓΑΠ - ΔΟΛ λοιπόν !
σιγά όμως! σε λίγο οι οικονομικοί εισαγγελείς θα περάσουν μεγάλη πόρτα. Και τότε θα έχουμε λέει Ονόματα.

Αρχιμηνιά !

Καλό μήνα σε όλους και καλή μας χρονιά. Ιδίως σε όσους θεωρούν εαυτούς συνταγματολόγους μετά το πέρας των προβληματισμών για τη νομική φύση του Μνημονίου, πεδίον δόξης λαμπρόν! Ερχεται και νέα αναθεώρηση! Η είδηση σημερινή:
Hμερομηνία : 03-01-12
Γ. Σταυρόπουλος: Να αρχίσει από τώρα η «προετοιμασία» της συνταγματικής αναθεώρησης του 2013

Η κυβέρνηση Παπαδήμου έχει την νομιμοποίηση να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, δήλωσε ο υπουργός Επικρατείας Γ. Σταυρόπουλος, στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ.

Ο κ. Σταυρόπουλος σημείωσε χαρακτηριστικά:

«Η Βουλή εκλέγεται για 4 χρόνια. Στον βαθμό που δεν διαλύεται, η Βουλή αναδεικνύει κυβερνήσεις. Εδώ είναι μια ειδική περίπτωση. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη λαϊκή νομιμοποίηση να κάνει αυτά που πρέπει να γίνουν. Έχει τεκμήριο λαϊκής νομιμοποίησης, από τη στιγμή που η μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων τη στηρίζουν. Συνεπώς μπορεί να προχωρήσει, έχει δυνατότητα και το ηθικό κύρος, θα έλεγα, να προχωρήσει μεταρρυθμίσεις».

Ο υπουργός πρότεινε να αρχίσει από τώρα η συζήτηση για την προετοιμασία της συνταγματικής αναθεώρησης του 2013, καθώς, όπως είπε, υπάρχει ζήτημα θεσμικών μεταρρυθμίσεων και πρόσθεσε:

«Πρέπει αυτές οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις να αρχίσουν να συζητώνται από τώρα και- θα έλεγα- διακομματικά, έτσι ώστε, με ένα συναινετικό τρόπο, να μπορέσουμε να προετοιμάσουμε τη συνταγματική αναθεώρηση, που, ελπίζω αυτή τη φορά να είναι πολύ ουσιαστικότερη, εντός του κοινοβουλίου. Δεν υπάρχει λόγος να μην αρχίσουμε να συζητάμε από τώρα τα θέματα, έστω και αν διαδικαστικά αυτό θα αρχίσει το 2013».

Η Καθημερινή αναμεταδίδει την είδηση χωρίς σχόλια. Προσωπικά θα πρότεινα πριν αναθεωρηθεί οτιδήποτε μια ολιγόλεπτη ενδοσκόπιση όλων (και όχι μόνον των συνταγματολόγων) για τις συνέπειες των αναθεωρήσεων των τελευταίων ετών. Ισως και κανένα συνέδριο, αν υπήρχε χιούμορ στην επιστήμη.

Ούτε λόγος φυσικά για την αρχική θέση ότι η παρούσα κυβέρνηση νομιμοποιείται να προβεί σε ανάλογα διαβήματα. Σε λίγο θα μας ανακοινώσει ότι δεν χρειάζεται και να ξαναγίνουν εκλογές αφού ούτως ή άλλως ματαιοπονούμε.

Η χρονιά προβλέπεται να ξεκινά με δυναμισμό. Ηδη προσέφυγε ιερέας υψηλόβαθμος στο ΣτΕ κατά της κατασκευής τεμένους (πόση ανεξιθρησκεία μα τον Αλάχ) ενώ ο κ. Καπελέρης μας άφησε χρόνους.

Ας προετοιμαστούμε λοιπόν για την αναθεώρηση. Λουστείτε, πλυθείτε και αποτρίχωση. Ποτέ δεν ξέρεις!