ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

NOMIKΑ ΝΕΑ LAW BLOG

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009

Ρόλοι και ρολάκια!

Με αφορμή ένα συνέδριο του Συνηγόρου του Πολίτη και κάποιες σκέψεις του e-lawyer για το πρόσωπό μου και τα βιβλία μου στις οποίες απάντησα έλαβα ένα μαιλ ενός πραγματικά ξεχωριστού συναδέλφου που θεωρεί υπερβολικές τις σκέψεις μου σε σχέση με τη φράση " Στην πράξη τουλάχιστον για την Ελλάδα είναι τόπος διορισμού διδακτόρων ευνοούμενων ή μαστερούχων πολύ ευνοούμενων με ποσόστοση ανά κόμμα που τιμωρούνται για τις προσπάθειες που έκαναν μέχρι τούδε στο βίο τους καταδικασμένοι σε απραξία μέχρι να τους βγεί η ψυχή τους" προσθέτοντας ότι εκτιμά την άποψη "Εμένα πάλι στις καταστάσεις αυτές αυτό που με πικραίνει είναι γιατί χάνονται και απαξιώνονται τόσα παιδιά με αξία λόγω συνηγοροποίησης ή γενικώς Αδοποίησής τους?".
Η απάντησή μου στην συγκεκριμένη θέση βρίσκεται μια πρόταση πριν αυτή που προβλημάτισε όπου λέω ότι δεν αναφέρομαι σε πρόσωπα αλλά σε θεσμούς. Και φυσικά την αποψή μου για τα πρόσωπα την διατύπωσα ρητά στο τέλος του σχολίου...
Προβλημάτισε ιδιαίτερα το γεγονός ότι έκανα μνεία σε κομματική ποσόστοση και μάλιστα χωρίς εξαιρέσεις ή επιφυλάξεις. Μα αυτό θα αναφερόταν στα πρόσωπα και όχι στο θεσμό! Για τα πρόσωπα δεν είπα πουθενά ότι ευθύνονται.
Έπί της ουσίας... Στα πανεπιστημιακά μας χρόνια ανεδρωθήκαμε με θεωρητικό must τον Ombudsman τον οποίο όποιος πρόφερε σωστά έπερνε άριστα στα μαθήματα δημοσίου δικαίου. Ακόμη και ο καθηγητής Σπηλιωτόπουλος τον ανέφερε τονίζοντας τις θεσμικές του αρετές. Ε λοιπόν το όνειρο αυτό εκπληρώθηκε στη χώρα και μάλιστα σήμερα με συνταγματικές αναφορές. Οι ΑΔΑ είναι γεγονός και αυξάνονται και πληθύνονται. Τις απόψεις μου για τις ΑΔΑ δεν θα τις επαναλάβω. Εξ αυτών όσες δεν έχουν αποφαστιστική αρμοδιότητα περιορίζονται σε ρόλο κυτίου παραπόνων με ρόλο τηλεοπτικό. Ο Συνήγορος του Πολίτη ανάδειξε κάποιους ανθρώπους και κατατρόπωσε συμβολικά την κ. Ελισάβετ Παπαζώη για ένα ακίνητο που ο ΣτΠ θεώρησε παράνομο ενώ τα δικαστήρια και η διοίκηση όχι. Μετά από τη συγκεκριμένη ενέργεια περιορίσθηκε σε πορίσματα τα οποία μετά την άνοδο στην εξουσία της ΝΔ έχουν κυρίως αντιπολιτευτικό χαρακτήρα αλλά χωρίς συνέπειες για κανέναν. Ε η γκρινια δεν αποτελεί πολιτική ή θεσμική αρετή! Αν θέλαμε θεσμούς με νόημα θα έπρεπε να τους οπλίζουμε με τα κατάλληλα θεσμικά όπλα. Και ως τέτοια δεν εννοώ τους υπαλλήλους τους... Διότι εν κατακλείδι οι ΑΔΑ που ξεκίνησαν φιλόδοξα με στόχο τον εκσυγχρονισμό κατέληξαν να μισθοδοτούν άριστους επιστήμονες και να τους απαξιώνουν. Διότι όσα και να σε πληρώσουν, το να γκρινιάζεις δεν αξίζει τόσες σπουδές! Οι ΑΔΑ στελεχώθηκαν με τους άριστους μιας γενιάς φοιτητές πολλοί εκ των οποίων σήμερα θα μπορούσαν να είναι τακτικοί καθηγητές σε σημαντικά πανεπιστήμια χωρών όπου τα πανεπιστήμια διατηρούν το νόημά τους. Ομως γειώθηκαν σε ρόλο θεσμικής αχρησίας και υπαλληλοποίησης. Αν η εξεγερσή τους περιορίζεται στην άρση του δικηγορικού ασυμβιβάστου είναι να τους λυπάται κάποιος θεός των ΑΔΑ διότι ως φαίνεται τα χρήματα που παίρνουν δεν είναι αρκετά...αλλά δεν τολμούν και να τα εγκαταλείψουν.
Προσωπικά το να με κερνάει η χώρα θεσμούς μαϊμούδες είναι κάτι που το περιμένω και το αντέχω. Το να βλέπω την απαξίωση ανθρώπων που έμαθαν να προσπαθούν, να αποδίδουν και να διακρίνονται επειδή ο θεσμός που υπηρετούν έχει απλά τηλεοπτική λειτουργία με εξοργίζει. Αυτό άλλωστε λέω σε όσους ζηλεύουν που δεν κατάφεραν να έχουν την τύχη τους να διορισθούν σε ένα Συνήγορο και αυτοί... Οτι θεωρώ ελάχιστη ανταμοιβή για την επιστημονική πειθαρχία στο μέντορα που τους στήριξε (και το κόμμα του) το μισθό ενός Συνηγόρου. Δεν θα άξιζε κανείς να αποκοιμηθεί τόσο νέος ούτε για πολύ περισσότερα...
Τώρα αυτή είναι η γνώμη μου! αν ενοχλεί λυπάμαι. Μέσα στο Συνήγορο εργάζονται φίλοι μου και πρόσωπα που εκτιμώ καθώς και κάποια που δεν γνωρίζω. Δεν έχει καμία σημασία. Στις επιστημονικές εκδηλώσεις που συμμετέχω ή οργανώνω πάντα καλώ εκπρόσωπο απευθυνόμενη θεσμικά στην κεφαλή κάθε Κύκλου που επιλέγει τον κατάλληλο και έρχεται δίνοντας τον καλύτερο εαυτό του!
Για την τύχη της γενιάς μας τώρα θα πρέπει να μιλήσουμε άλλη φορά και ίσως περισσότεροι. Στο Πολυτεχνείο είμαστε στο Δημοτικό και στα σημερινά Δεκεμβριανά τα παιδιά μας συμμετέχουν αφήνοντας τη σκόνη τους στο πρόσωπό μας. Η κοινωνικη αλλαγή του ΠΑΣΟΚ συνόδευσε τις ελπίδες μας για αστικοποίηση χωρίς τελειωμό γεμίζοντας την Εκάλη μεζονέττες.
Η γενιά της μεζονέττας, των δανείων, της συμβατικότητας και των πολλών πτυχίων πλησιάζει τα πενήντα. Ελπίζω η ¨κρίση" να δώσει νόημα στο μόχθο μας και την ματαίωση που τον συνόδευσε. Να κόψουμε τις ψευδαισθήσεις και το life style και να δημιουργήσουμε κάτι πριν γεράσουμε οριστικά. Στη δημιουργία δε συμπεριλαμβάνω και τη γνώμη, τη θέση, την κριτική!
Στον ακαδημαϊκο καθηγητή που μας εξέταζε στον Ombudsman συνεπώς απαντώ: μπαρμπούτσαλα και μιμιτισμός οι ρόλοι. Καλή γάτα είναι αυτή που πιάνει ποντίκια. Διότι κύριε καθηγητά η συγκεκριμένη επιλογή κατάφερε να απαξιώσει(τότε δε με μισθούς πείνας) και το δικαστικό σύστημα. Οι δικαστές απαξιώθηκαν όταν οι ΑΔΑ προβλήθηκαν ως το μόνο ορθό. Κανείς από τους άριστους δεν έσπευδε με ευκολία στις δικαστικές καριέρες... ενώ σπρώξιμο για τις ΑΔΑ...Θα μου πεις ποιός ασχολείται... εκτός απο τα κόμματα που αποκαθιστούν διάφορους ημέτερους που δεν έχουν άλλο τρόπο να ζήσουν και ίσως τους νέους που ονειρεύονται ρόλο στο μεγάλο θέατρο της κοινωνίας μας.
Αν οι διδάκτορες ήταν πρωτοδίκες ή εισηγτές θα έβγαζαν και καμιά απόφαση όπως οι σημερινοί λεβέντες που έκριναν υπαίτιο το Ελληνικό Δημόσιο για το γιάκοβλεφ! Μαγκιά στα ΤΔΔ και στο ΣτΕ! Αν ήταν δικηγόροι θα έβγαζαν γλώσσα όπως η αφεντιά μου!

8 σχόλια:

Nikolas είπε...

Ένας απόφοιτος της νομικής που δεν κατάγεται από νομική οικογένεια ή δεν αντέχει το άγχος της δικηγορίας, δεν έχει άλλη επιλογή από το να ζητήσει μια θέση κάπου στο ευρύτερο δημόσιο να βγάζει ένα μεροκάματο από εκεί και ότι τύχει από τη δικηγορία μέχρι να στρώσει η πελατεία. Η αγορά ειδικά στην Αθήνα είναι πολύ δύσκολη για τα νέα παιδιά. Αυτός είναι ο λόγος που τρέχουν για μεταπτυχιακά. Επίσης γυρίζουν πίσω γιατί η ξενιτιά είναι πικρή. Όταν ήμουν έξω πέθανε η γιαγιά μου και δεν ήμουν στην κηδεία. Έχω δει παιδιά με τρελά βιογραφικά. Με ASSAS, Cambridge, Harvard, Oxford, που δούλεψαν σε μεγάλα γραφεία και παρόλα αυτά γύρισαν πίσω. Τους κατανοώ απόλυτα γιατί εκτός από τα λεφτά υπάρχει και ο παράγων άνθρωπος. Κατά τη γνώμη μου παρόλο που έχω κάνει μεταπτυχιακά στο εξωτερικό, οι νομικές γνώσεις που πήρα ήταν χειρότερες από ότι περίμενα. Μάλιστα τολμώ να πω ότι η Νομική Αθήνας είναι ίσως μια από τις κορυφαίες ευρωπαϊκές σχολές. Σε επίπεδο κοινωνικό η χώρα στην οποία πήγα με έκανε χειρότερο άνθρωπο.

Όσο για τις ΑΔΑ, στην Ελλάδα δεν τις χρειαζόμαστε. Ούτε καν την επιτροπή ανταγωνισμού. Ο λόγος είναι ότι δεν είναι ανεξάρτητες και δεν παράγουν έργο.
Προσωπικά όταν ήμουν πιο νέος έκανα κάποιες αναφορές για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι είναι ή διεφθαρμένοι (είχε πέσει τηλέφωνο) ή ανίκανοι.
Θυμάμαι μια φορά θέλησα να ανανεώσω το διαβατήριό μου στην Ευρώπη. Πήρα στο προξενειο τηλ μου λένε να πάω και δεν είχαν διαβατήρια. Δεν είχαν και κάτι μελάνια ειδικά και τηλεφωνούσαν για να τους στείλουν από αλλού. Μου κάνανε μια τρίμηνη παράταση, έχασα κάμποσα λεφτά σε εισιτήρια τραίνου και την ημέρα μου. Τα στέλνω στο συνήγορο του πολίτη και μου απάντησε ότι επειδή μου έκαναν την τρίμηνη παράταση εξυπηρετήθηκα. Μα εγώ δεν πήγα για την τρίμηνη. Πήγα για να πάρω διαβατήριο 5ετίας. Το χαρτί είχε υπογραφή αρκετά γνωστού σήμερα. Τι να περιμένεις λοιπόν από αυτούς?

Θα μου πειτε γιατί δε γίνονται δικαστές. Γιατί απλά δεν είναι ελεύθεροι. Άλλωστε δικαστές δε γίνονται οι καλύτεροι. το αποφεύγουν και δικαίως για πολλούς και διάφορους λόγους. Αφήστε που κάπου πέταξε μια συνάδελφος σε blog στα σχόλια ότι οι εξετάσεις πλέον είναι στημένες. Δηλ. και κόλλες αλλάζουν και στα προφορικά κόβουν.

Unknown είπε...

Aγαπητέ Νικόλα, καλώς ορίσατε. Δεν συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Ενας απόφοιτος νομικής έχει πολλές επιλογές για να διασφαλίσει την αξιοπρέπειά του. Μπορεί να γίνει οτιδήποτε του αποδίδει τα προς το ζην. Ο σχεδόν αυτονόητος τίτλος του δικηγόρου δε σημαίνει τίποτε.
Εξάλλου τα μεταπτυχιακά δεν βοηθούν αυτοτελώς σε καριέρες. Απλά πιστοποιούν καλύτερη γνώση ξένης γλώσσας.
Επίσης πρέπει να επισημάνω ότι πολλοί δεν γυρίζουν στην Ελλάδα. Πιθανό οι πιό απελπισμένοι και οι πιό άξιοι. Ισως πάλι να είναι θέμα τύχης.
Εγώ πάλι δεν έχω δει "τρελλά βιογραφικά" όπως λέτε. Οι αγορασμένες σπουδές δεν αρκούν. Και στην πράξη το βιογραφικό το κάνει η επαγγελματική δεινότητα.
Επίσης δε συμφωνώ για ότι λέτε για τους δικαστές. Προς θεού δεν είναι οι αποτυχημένοι! αυτό ίσχυε πολύ παλιά και πάλι δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω. Παιδιά που δίνουν εξετάσεις στη σχολή δικαστών στα 27 δεν μπορεί να θεωρούνται αποτυχημένα.Τώρα αν όλα είναι στημένα τι να σας πω! Συνήθως όσοι αποτυγχάνουν βλέπουν ίντριγκες. Αλλά υπάρχουν και ίντριγκες. Ας μη γενικεύουμε.
Οσο για το πού είναι οι καλύτεροι, παρακαλώ διαφωτίστε με και μένα. Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει αξία,και αν στα 18 του πέρασε πανελλήνιες με εικοσάρια δεν μπορεί να είναι ντενεκές. Κάτι συμβαίνει μετά και ο νους του αποκοιμιέται ή η ψυχή του απελπίζεται.
Οχι, προσωπικά πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος ακόμη και κάθε νομικός μπορεί να αναδείξει τον καλύτερο εαυτό του αν δεν τον οδηγήσουν οι συνθήκες σε συμβιβασμούς.
Και πάντως διαφωνώ με αφορισμούς "ότι η αγορά στην Αθήνα είναι πολύ δύσκολη για νέα παιδιά"! Τρομάζουμε να βρούμε άνθρωπο που να αξίζει και να μπορεί να δουλέψει! διότι και εμείς μέρος της αγοράς είμαστε! Επίσης τρομάζουμε να βρούμε άνθωπο που να θέλει και να μπορεί να κερδίσει χρήματα: αν το πιστεύετε!

Nikolas είπε...

Δεν έγραψα εγώ ότι ένας απόφοιτος νομικής δε μπορεί να διασφαλίσει την αξιοπρέπειά του. Περιέγραψα μόνο τους λόγους για τους οποίους άτομα με διδακτορικά πάνε στις ΑΔΑ. Κι εκεί εξασφαλίζουν την αξιοπρέπειά τους και αξιοπρεπώς βγάζουν το ψωμί τους.

Τα μεταπτυχιακά σου εξασφαλίζουν 3 πράγματα.
1) Τη γλώσσα
2) Την πρόσβαση σε περισσότερη βιβλιογραφία
3)Την απομυθοποίηση του εξωτερικού και την αντιμετώπιση κάποιων καταστάσεων εντελώς διαφορετικά.
4) Και αν θέλετε, εξασφαλίζουν και την απόδειξη ότι αυτός για να βγάλει το προτζεκτ πάει να πει ότι τραβάει. (Σχετικό είναι αυτό γιατί μπορεί να έπεσε σε καλό καθηγητή, να είχε εύκολο θέμα κλπ.)

Για μένα ένα γρήγορο πτυχίο από τη νομική Αθήνας είναι το καλύτερο μεταπτυχιακό. Αν ήμουν σε θέση να προσλάβω θα ζητούσα εισαγωγή με πανελλαδικές, πτυχίο όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, αγγλικά σε επίπεδο μητρικής. Τώρα αν προέρχεται από φτωχή οικογένεια ή από υποβαθμισμένη επαρχία κι έχει τα ανωτέρω είναι ο καλύτερος διότι δείχνει άτομο συγκροτημένο φιλοπρόοδο κι επίμονο.

Ελλάδα δε γυρίζουν όσοι μπορούν να προσαρμοστούν στη ζωή έξω. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανεύρεση εργασίας έξω και η δημιουργία οικογένειας εκεί.

Δεν έγραψα ότι δικαστές γίνονται οι αποτυχημένοι. Έγραψα ότι δε γίνονται οι καλύτεροι. Από το έτος μου έγιναν δικαστές καλοί φοιτητές αλλά δεν είχαν εποπτεία επί της ζωής. Έγιναν επίσης δικαστές άνθρωποι που ήθελαν να κάνουν αυτή τη ζωή. Ελεύθερα πνεύματα όμως δεν έγιναν δικαστές.

Η Ελληνική κοινωνία είναι μια μικροαστική κοινωνία υποκρισίας. Το 18 των πανελλαδικών δεν λέει πολλά πράγματα. Εγώ κατάλαβα πως δουλεύει όταν είδα κάποια πράγματα από μέσα. Τα παιδιά μπορεί να είναι καλοί αλλά τους διαλύει το σύστημα μόλις βγουν στην αγορά εργασίας. Αγωνίζονται για να επιβιώσουν απλά πλέον.

Η αγορά είναι δύσκολη. Εσείς προφανώς ζητάτε άτομα που να ασχολούνται με το πολύ ειδικό αντικείμενο που κάνετε και που είναι σχετικά νέο και καθαρά ελληνικό. Τέτοιους είναι δύσκολο να βρείτε. Εγώ δεν είμαι του κλάδου σας και για να αποδώσω πλήρως σε αυτά που ζητάτε θα πρέπει να διαβάσω αρκετά. Κάνω άλλα πράγματα. Πάντως επειδή έχω αρκετούς γνωστούς βλέπω ότι τα φέρνουν δύσκολα βόλτα.

Unknown είπε...

Σαν πολύ καλά να τα λες Νικόλα. Αναρωτιέμαι πόσο χρονώ να είσαι! Και οι διευκρινήσεις σου και οι σκέψεις σου είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Σίγουρα συμφωνώ σε όσα λες για τα προσόντα πρόσληψης. Προσωπικά τα ίδια βλέπω (παρόλο που τυχαίνει σπάνια) και όταν μπορώ ζητώ πληροφόρηση για τις σχολικές γνώσεις. Είναι πολύ συνηθισμένο παιδιά να μην μπορούν να γράψουν ελληνικά μια σωστή πρόταση και ας έχουν μεταπτυχιακά και τέτοια. Τώρα το βασικό είναι για μένα να βρει κανείς καλούς ανθρώπους. Αλλά το ήθος είναι ότι πιο σπάνιο ...

Unknown είπε...

A ! και για τον κλάδο που λες! τι σημαίνει αλήθεια νομική εξειδίκευση? όταν ακούω μεταπτυχιακά στο δημόσιο, που φαντάζομαι θεωρείς ότι είναι ο κλάδος μας είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτική. Αστικό Εμπορικό είναι τα νομικά που χρειαζόμαστε. Τα άλλα είναι εύκολα...

Nikolas είπε...

Είδα ότι ασχολείστε με διοικητικές συμβάσεις. Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ και δε θα μπορούσα ποτέ να ασχοληθώ διότι δε θα είχα την ανάλογη πελατεία. Είμαι της Πολιτικής Δικονομίας ας πούμε. Τώρα που έχω πλέον μια ωριμότητα και βλέπω τα πράγματα πιο ψύχραιμα τη θεωρώ λάθος κλάδο. Στην Ελλάδα την έχουμε σε υπόληψη λόγω της δυσλειτουργίας της Δικαιοσύνης. Προσπαθείς δηλ. να μη σου τη φέρουν μέσω της δικονομίας. Αλλά μάταιος ο κόπος γιατί αν είναι να σου τη φέρουν 300 τόνους βιβλία να τους πας θα σου τη φέρουν. Θυμάμαι μια φορά κατέθεσα επαγγελματική ταυτότητα στο δικαστήριο και ήμουν παρ Εφέταις και φυσικά γράφει η ταυτότητα σε ποιο δικαστήριο είσαι διορισμένος. Μου βγαίνει η απόφαση και λέει ότι ήμουν παρά πρωτοδίκαις και μου τα απέρριψε. Ο ΑΜ είναι καταχωρημένος μέσα στην απόφαση. Ο λόγος? Αφού δε μπορούσε να βρει κάτι άλλο το δημιούργησε. Μάλιστα είναι μνημείο αθλιότητας γιατί για την ίδια υπόθεση έχω 2 αντιφατικές αποφάσεις. Με βάση τα ανωτέρω τι να περιμένεις πλέον? Στην Ευρώπη η δικονομία δεν ενδιαφέρει κανέναν πια και όσοι έχουν τέτοια χαρτιά ζορίζονται να βρουν δουλειά. Αντίθετα οι συμβάσεις και το εμπορικό δίκαιο ή αλλιώς το ''οικονομικό'' δίκαιο όπως το έχουν βαφτίσει είναι αυτό που πλέον έχει το προβάδισμα.

Είμαι αρκετά μεγάλος για να τα λέω αυτά που λεω και τα προσόντα που ζητάω τα έχω. Δε θα ζητούσα κάτι που δεν θα το είχα ο ίδιος. Όταν ήμουν στο 8ο εξάμηνο χρωστούσα μόνο 2 μαθήματα. Τα υπόλοιπα 4 τα είχα περάσει ήδη από το 3ο έτος.

Βρίσκομαι εκτός Ελλάδας.

Ελπίζω να καταλάβατε τώρα το περίγραμμα.

Nikolas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Nikolas είπε...

Το ήθος είναι σπάνιο διότι επί 40 χρόνια ο ηθικός ήταν ο βλάκας και ο ανήθικος έξυπνος. Αυτό έχει οδηγήσει σε ένα πλειστηριασμό διαφθοράς και θα συνεχίσει. Αν λοιπόν σκεφτείτε ότι τα προσόντα που έγραψα τα έχουν 5-6 φοιτητές ανά ορκωμοσία και μέσα από αυτούς τους 5-6 πρέπει να βρεις κάποιον που να είναι ηθικός και να ταιριάζουν οι χημείες καταλαβαίνετε ότι κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο.