Αφελής και ατελής- υπερήρωας και μάρτυς

 Αξιότιμη κ. Πρόεδρε του Αρείου Πάγου,

Με ιδιαίτερο (και αποδεδειγμένο) ενδιαφέρον παρακολουθώ τον διάλογο στον οποίο ο καθηγητής Τσακυράκης σας προκαλεί, πετώντας σας το γάντι εδώ και μήνες, ίσως επειδή ταυτίζομαι μαζί σας ως γυναίκα, ίσως επειδή έχω αντιληφθεί προσωπικά την αξία σας και σας τιμώ.

Ο καθηγητής Τσακυράκης έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να προκαλέσει ένα «πείραμα» στην ελευθερία του λόγου στην πράξη στην Ελλάδα, λόγω του επιστημονικού πάθους του με το συγκεκριμένο ζήτημα όντας ο ίδιος υποστηρικτής της απόλυτης ελευθερίας του λόγου με επιστημονική συνέπεια και ζήλο.

Στο «πείραμα» που σας προσκάλεσε ως συνομιλήτρια απαντήσατε με έγκληση και δώσατε συνέχεια σε μία μονομαχία με έντονο επιστημονικό διακύβευμα , που θέτει τη νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων σε δοκιμασία. Τούτο ιδίως διότι,  όπως ξέρετε, η νομολογία μας με ελάχιστες ή μόνον μία ίσως εξαίρεση -και τούτη σε σχέση με την υποβόσκουσα βλασφημία- υποστηρίζει την ελευθερία του λόγου τόσο  σε επίπεδο ποινικού όσο και αστικού δικαίου. Αλλά δεν θα σας διδάξω εγώ τα πορίσματα της νομολογίας που άριστα γνωρίζετε.

Αντιλαμβάνομαι την προσβολή που έγινε στο θεσμό του Προέδρου του Αρείου Πάγου μέσω του προσώπου σας και θεωρώ ότι θα άξιζε την μέγιστη καταδίκη, αυτή της περιφρόνησης και της ιστορικής λησμονιάς του γράφοντος, ο οποίος άλλωστε  δεν έχει και τόσο μεγάλο επιστημονικό έργο ώστε να μείνει αλησμόνητος στην ιστορία της σκέψης όπως πλείστοι εξ ημών των ελληνοφώνων μοναχικών συγγραφέων. Όμως του δίδετε μία μοναδική ευκαιρία να γίνει επώνυμος ήρωας σε επίπεδο μάλιστα διεθνές και είμαι βέβαιη ότι γνωρίζετε καλύτερα από εμέ τους λόγους των κινήσεών σας. 

Ο κύριος Τσακυράκης «καταδικάσθηκε» ήδη στη νομική αθανασία και θα γίνει ένα παράδειγμα στη διδασκαλία του Συνταγματικού Δικαίου με ήρωα έναν καθηγητή της νομικής σχολής της Αθήνας: Είτε καταδικασθεί, είτε αθωωθεί.

Ο λόγος της επιστολής μου, και αυτό που με εξέπληξε ιδιαίτερα στην έγκλησή σας που διάβασα με προσοχή ήταν η επιλογή της μάρτυρος στην οποία προβήκατε: της άξιας δικαστού κ. Στενιώτη με μεγάλη συνδικαλιστική δράση.

Έτυχε να γνωρίσω την κ. Στενιώτη ως μάρτυς σε υπόθεση οικογενειακής φύσεως και να θαυμάσω το ζήλο της ως προς την ελευθερία του λόγου ( ΜονΠρωτΑθ 8834/2014), αλλά και των «εγκεκριμένων» όπως ατυχώς ονόμασε τους «εγκρίτους καθηγητές των νομικών σχολών» στην απόφαση που συνέταξε υποδειγματικά. Στην υπόθεση αυτή ασφαλιστικών μέτρων που αφορούσε προσβολή προσωπικότητας δια λόγου από καθηγητή ιδιαίτερα σεβαστό, ενώπιον της Ακαδημίας Αθηνών, κατονομάζοντας ως ατελή την μονογονεϊκή αλλά και τη θετή οικογένεια- η κ. Στενιώτη εξέφρασε την άποψη αφενός της απόλυτης ελευθερίας του λόγου ερμηνεύοντας το Σύνταγμα κατά τη νομολογία, αφετέρου προέβη σε σύμφωνη με την προσωπικότητα του γράφοντος συντακτική ερμηνεία του κειμένου ώστε να καταλήξει ότι δεν συντρέχει η παραμικρή προσβολή προσωπικότητας όταν χαρακτηρίζεται ως «ατελής» η μονογονεϊκή και η θετή οικογένεια.

Στην προκείμενη περίπτωση ο ποινικός χαρακτήρας των εγκλημάτων τιμής καθιστά το διακύβευμα περισσότερο ενδιαφέρον. 

Διερωτώμαι σοβαρά πώς η κ. Στενιώτη, ως μάρτυς θα καταθέσει κατά «εγκεκριμένου» ετέρου καθηγητή νομικής ο οποίος αγωνίζεται για το ζήτημα της ελευθερίας του λόγου επί έτη προσφέροντάς της άφθονες παραπομπές στη θεωρία, όταν υποστηρίζει την ελευθερία αυτή σε αποφάσεις της, ο οποίος (καθηγτής)  μάλιστα προσβάλει πρόσωπο και θεσμό που η νομολογία θεωρεί ανεκτό να υφίσταται προσβολές και όχι ένα μικρό παιδί και την οικογένειά του…

Δεν θα βρεθεί σε δύσκολη θέση όταν η απόφαση αυτή όπως και τόσες άλλες στις οποίες πρωτοστάτησε σε επιστημονική συμφωνία με τον κ. Τσακυράκη τεθούν ενώπιον του δικαστηρίου που θα κρίνει το ζήτημα? Ο δικηγόρος του κ. Τσακυράκη δεν θα υποδείξει το θέμα και τη νομολογία των δικαστηρίων μας στη μάρτυρα που την συντάσσει. 

Κα Πρόεδρε, 

Με την εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπό σας φοβάμαι ότι εκτός από έναν νομικό υπερήρωα, θα δημιουργήσει η έγκλησή σας και μία μάρτυρα – μάρτυρα της δικαστικής και επιστημονικής συνέπειας. Η κ. Στενιώτη για να μαρτυρήσει καταθέτοντας στην έγκλησή σας, θα μαρτυρήσει και για την επιστημονική της συνέπεια. 

Διότι ο κ. Τσακυράκης στις απόψεις του είναι συνεπής.

Η κ.Στενιώτη όμως πώς θα τον αντιμετωπίσει? Επιστημονική άποψη δεν εκφράζει   ο συγκεκριμένος συγγραφέας για τους θεσμούς? Και πόσο άραγε απέχει ως εξύβριση η «αφελής Πρόεδρος του Αρείου Πάγου», από την «ατελή οικογένεια» ενός τέκνου μονογονεϊκής ή θετής οικογένειας?