Σιδεροκέφαλοι και ήδη μείον ένας που παραιτήθηκε

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 73 (ΦΕΚ Α 116 23.9.2015)

 Διορισμός Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Υπουργών, Αναπληρωτών Υπουργών και Υφυπουργών.

 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 Έχοντας υπόψη:

 1. Τις διατάξεις των άρθρων 37 παρ. 1 και 81 παρ. 1 του Συντάγματος.

 2. Τις διατάξεις των άρθρων 39 και 47 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα 
Κυβερνητικά Όργανα (Π.δ. 63/2005, Α΄ 98), με πρόταση του Πρωθυπουργού, αποφασίζουμε:


 Διορίζουμε τους:

 1) Ιωάννη Δραγασάκη του Ανδρέα σε θέση Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης,

 2) Παναγιώτη Κουρουμπλή του Ελευθερίου στη θέση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής 
Ανασυγκρότησης,

 3) Γεώργιο Σταθάκη του Μηνά στη θέση του Υπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού,

 4) Παναγιώτη Καμμένο του Ηλία στη θέση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας,

 5) Νικόλαο Φίλη του Αριστοτέλη στη θέση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων,

 6) Νικόλαο Κοτζιά του Αγγέλου στη θέση του Υπουργού Εξωτερικών,

 7) Νικόλαο Παρασκευόπουλο του Ανδρέα στη θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και 
Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,

 8) Γεώργιο Κατρούγκαλο του Στέλιου - Παναγιώτη στη θέση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής 
Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης,

 9) Ανδρέα Ξανθό του Γεωργίου στη θέση του Υπουργού Υγείας,

 10) Αριστείδη - Νικόλαο - Δημήτριο Μπαλτά του Αλεξάνδρου στη θέση του Υπουργού Πολιτισμού 
και Αθλητισμού,

 11) Ευκλείδη Τσακαλώτο του Στεφάνου στη θέση του Υπουργού Οικονομικών,

 12) Παναγιώτη Σκουρλέτη του Βασιλείου στη θέση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας,

 13) Χρήστο Σπίρτζη του Παναγιώτη στη θέση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων,

 14) Θεόδωρο Δρίτσα του Παναγιώτη στη θέση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής,

 15) Ευάγγελο Αποστόλου του Δημητρίου στη θέση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και 
Τροφίμων,

 16) Νικόλαο Παππά του Στυλιανού στη θέση του Υπουργού Επικρατείας,

 17) Αλέξανδρο Φλαμπουράρη του Γερασίμου στη θέση του Υπουργού Επικρατείας,

 18) Χριστόφορο Βερναρδάκη του Δημοσθένη στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών 
και Διοικητικής Ανασυγκρότησης,

 19) Νικόλαο Τόσκα του Στεφάνου στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών και 
Διοικητικής Ανασυγκρότησης,

 20) Ιωάννη Μουζάλα του Ευστρατίου στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών και 
Διοικητικής Ανασυγκρότησης,

 21) Έλενα Κουντουρά του Αλεξάνδρου στη θέση της Αναπληρώτριας Υπουργού Οικονομίας, 
Ανάπτυξης και Τουρισμού,

 22) Δημήτριο Βίτσα του Αθανασίου στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας,

 23) Αθανασία Αναγνωστοπούλου του Πέτρου στη θέση της Αναπληρώτριας Υπουργού Παιδείας, 
Έρευνας και Θρησκευμάτων,

 24) Κωνσταντίνο Φωτάκη του Εμμανουήλ στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Παιδείας, 
Έρευνας και Θρησκευμάτων,

 25) Νικόλαο Ξυδάκη του Γαλάτη στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών,

 26) Δημήτριο Παπαγγελόπουλο του Παρασκευά στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού 
Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,

 27) Θεανώ Φωτίου του Βασιλείου στη θέση της Αναπληρώτριας Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής 
Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης,

 28) Ουρανία Αντωνοπούλου του Αντωνίου στη θέση της Αναπληρώτριας Υπουργού Εργασίας, 
Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης,

 29) Παύλο Πολάκη του Πέτρου στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας,

 30) Τρύφωνα Αλεξιάδη του Ζαφείρη στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών,

 31) Γεώργιο Χουλιαράκη του Μιχαήλ στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών,

 32) Ιωάννη Τσιρώνη του Αγγέλου στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και 
Ενέργειας,

 33) Μάρκο Μπόλαρη του Ηλία στη θέση του Αναπληρωτή Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και 
Τροφίμων,

 34) Τέρενς - Σπένσερ - Νικόλαο Κουίκ του Φιλίππου στη θέση του Υφυπουργού στον 
Πρωθυπουργό,

 35) Όλγα Γεροβασίλη του Βασιλείου στη θέση της Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό,

 36) Ιωάννη Μπαλάφα του Περικλή στη θέση του Υφυπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής 
Ανασυγκρότησης,

 37) Μαρία Κόλλια - Τσαρουχά του Ευστρατίου στη θέση της Υφυπουργού Εσωτερικών και 
Διοικητικής Ανασυγκρότησης,

 38) Αλέξανδρο Χαρίτση του Βύρωνα στη θέση του Υφυπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και 
Τουρισμού,

 39) Θεοδώρα Τζάκρη του Εμμανουήλ στη θέση του Υφυπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και 
Τουρισμού,

 40) Θεοδόση Πελεγρίνη του Νικολάου στη θέση του Υφυπουργού Παιδείας, Έρευνας και 
Θρησκευμάτων,

 41) Ιωάννη Αμανατίδη του Γεωργίου στη θέση του Υφυπουργού Εξωτερικών,

 42) Αναστάσιο Πετρόπουλο του Πέτρου στη θέση του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής 
Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης,

 43) Χαράλαμπο - Σταύρο Κοντονή του Νικολάου στη θέση του Υφυπουργού Πολιτισμού και 
Αθλητισμού,

 44) Δημήτριο Καμμένο του Κωνσταντίνου στη θέση του Υφυπουργού Υποδομών, Μεταφορών και 
Δικτύων.

 Στον Πρωθυπουργό αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγματος.

 Αθήνα, 23 Σεπτεμβρίου 2015

 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

 ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ Β. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

 Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

 ΑΛΕΞΙΟΣ Π. ΤΣΙΠΡΑΣ

Συνταγματική η μείωση αποδοχών των δικηγόρων : ΣτΕ Ολ 3372/2015

- 23/9/2015
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την υπ΄ αριθμ. 3372/2015 απόφασή της, έκρινε συνταγματική και σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) τη μείωση των αποδοχών των εμμίσθων δικηγόρων, που έγινε από 1.1.2013, οι οποίοι απασχολούνται στα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου που ανήκουν στο κράτος, τα ΝΠΔΔ, τους ΟΤΑ, κ.λπ. ή σε επιχειρήσεις που χρηματοδοτούνται κατά 50% τουλάχιστον από τους εν λόγω φορείς. Η Ολομέλεια του ΣτΕ απέρριψε ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς των Δικηγορικών Συλλογών Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Πατρών, καθώς και 93 δικηγόρων που συνδέονται με σχέση έμμισθης εντολής με ΝΠΙΔ του δημοσίου τομέα, που ζητούσαν από το ΣτΕ να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και αντίθετη στην ΕΣΔΑ, η από 4.1.2013 υπουργική απόφαση με την οποία επεκτάθηκε υποχρεωτικά στα ΝΠΙΔ του Δημοσίου τομέα η ισχύς αντίστοιχης υπουργικής απόφασης (28.2.2011) που καθόριζε τις αποδοχές των εμμίσθων δικηγόρων στο Δημόσιο και στα ΝΠΔΔ. Το ΣτΕ έκρινε ότι η μείωση των αποδοχών των εν λόγω εμμίσθων δικηγόρων είναι σύμφωνη με τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας, της ισότητας και της οικονομικής ελευθερίας. Τέλος, η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι οι περικοπές των αποδοχών των εμμίσθων δικηγόρων δεν είναι αντίθετη με το άρθρο 1 του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, που προστατεύει τα περιουσιακά δικαιώματα των εμμίσθων δικηγόρων, στην έννοια των οποίων περιλαμβάνονται και οι αποδοχές των εν λόγω δικηγόρων.

Στη Λαμία

- 23/9/2015
Για θανάτωση ζώου και παράβαση του νόμου περί όπλων συνελήφθη ένας 40χρονος άνδρας στη Λαμία, ο οποίος πυροβόλησε και σκότωσε με κυνηγετικό όπλο έναν αδέσποτο σκύλο. Το περιστατικό συνέβη το πρωί της Τρίτης, όταν ο δράστης δε δίστασε να πυροβολήσει...
και να τραυματίσει θανάσιμα το σκύλο.

Από τους αστυνομικούς κατασχέθηκαν το ανωτέρω κυνηγετικό όπλο και δύο ακόμη κυνηγετικά όπλα του 40χρονου, για τα οποία, όπως διαπιστώθηκε, ο συλληφθείς δεν είχε προβεί στην ανανέωση των αδειών κατοχής τους. Επίσης, κατασχέθηκε ένας κάλυκας κυνηγετικού φυσιγγίου.

Την προανάκριση διενήργησε το Τμήμα Ασφαλείας Λαμίας, ενώ ο συλληφθείς οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Λαμίας.

Επισημαίνεται ότι ο βασανισμός, η κακοποίηση και η βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε ζώου, αλλά και η αναίτια θανάτωσή του, είναι πράξεις άδικες που διώκονται σε βαθμό πλημμελήματος, τιμωρούνται δε με φυλάκιση και χρηματική ποινή.

ας είναι! ένα πετραδάκι ακόμη στον εθισμό των ανθρώπων στο θάνατο και το βασανισμό ανυπεράσπιστων φίλων, πιστών και αθώων όπως τα σκυλιά. γιατί μετά οι άνθρωποι έπονται και το ίδιο όπλο θα τους σκοτώσει ...

Αντισυνταγματικότητα ενσημου στις αναγνωριστικές αγωγές

- 23/9/2015
Αριθμός 4557/2014

ΠΟΛΥΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Δικαστές: Χριστίνα Ρωμέση, Πρόεδρος Πρωτοδικών, Βασιλική Γεωργούση, Πρωτόδικης, Ανδρέας
Μπότσαρης, Πρωτόδικης - Εισηγητής
Δικηγόροι: Γεώργιος Κατσαβριάς, Αθανάσιος Βαρλάμης, Ιωάννης Κατσουρίνης

[...]

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά τη διάταξη του άρθρου 138 παρ. 1 ΑΚ «δήλωση βούλησης που δεν έγινε στα σοβαρά παρά
μόνο φαινομενικά (εικονική) είναι άκυρη» κατά δε τη διάταξη του άρθρου 139 του αυτού Κώδικα
«η εικονικότητα δεν βλάπτει εκείνον που συναλλάχθηκε αγνοώντας την». Από τις διατάξεις αυτές
προκύπτει ότι, στην εικονικότητα μιας σύμβασης, ουσιώδες στοιχείο είναι η γνώση και συμφωνία
όλων των κατά το χρόνο της κατάρτισής της συμβαλλομένων για το ότι η σύμβαση που
συνάφθηκε είναι εικονική και δεν παράγει έννομες συνέπειες. Ειδικότερα για τη σύμβαση
πωλήσεως, από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων με αυτής του άρθρου 513 ΑΚ, με
σαφήνεια προκύπτει ότι για την αναγνώριση αυτής ως άκυρης λόγω εικονικότητας, αρκεί η
διαπίστωση της έλλειψης σοβαρής συναλλακτικής πρόθεσης των μερών προς μεταβίβαση της
κυριότητας του πράγματος. Τέτοια εικονικότητα υπάρχει, όταν και οι δύο συμβαλλόμενοι
γνωρίζουν ότι η σύμβαση της πώλησης δεν συνάπτεται πραγματικά, για να μεταβιβαστεί η
κυριότητα του ακινήτου στον αγοραστή, αλλά φαινομενικά (ΑΠ 387/1993 ΕλλΔικ 35, 1300).

Τέλος, όταν η εικονικότητα στη σύμβαση αναφέρεται στο πρόσωπο του αγοραστή, η σύμβαση
είναι άκυρη και γι’ αυτό θεωρείται σαν να μην έγινε ως προς τον φαινομενικό αγοραστή, ισχύοντας
αντίστοιχα για τον πραγματικό αγοραστή, η ακυρότητα δε αυτή είναι απόλυτη, δηλαδή μπορεί να
προταθεί από καθέναν που έχει έννομο συμφέρον, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 180 ΑΚ
και 68 και 70 ΚΠολΔ (ΑΠ 1517/2009 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 483/2005
ΕλλΔνη 20005.14531, ΑΠ 1162/2000 ΕλλΔνη 2001.1296, ΕφΑΘ 2439/2008 ΕλλΔνη 2009.214).
Συνακόλουθα, για να είναι ορισμένος και άρα να προτείνεται παραδεκτά ο ισχυρισμός περί
εικονικότητας μιας συμβάσεως πωλήσεως και μεταβιβάσεως πράγματος ή άλλου αγαθού, ως προς
το πρόσωπο του αγοραστή, πρέπει να μνημονεύεται σε αυτήν, εκτός άλλων, ότι υπήρξε σχετική
συμφωνία μεταξύ του πωλητή, του φαινομενικού αγοραστή και του πραγματικού αγοραστή (ΑΠ
2306/2009, ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, όπως προκύπτει από το άρθρο 513 του ΑΚ ουσιώδη στοιχεία της
σύμβασης πώλησης είναι το πράγμα, το τίμημα και η συμφωνία γι' αυτά. Δεν ασκεί επιρροή για το
κύρος της σύμβασης πώλησης η μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων, που ανέλαβε ο αγοραστής
έναντι του πωλητή ειδικά, καμία επιρροή δεν ασκεί επί του κύρους της καταρτισμένης σύμβασης
πωλήσεως το αν ο αγοραστής κατέβαλε πράγματι και με ποιο τρόπο το συμφωνημένο τίμημα,
αφού μπορεί να χαριστεί ή να εξοφληθεί με δόση αντί καταβολής ή μπορεί η σχετική αξίωση να
αποσβεσθεί με παραγραφή ή κατ’ άλλο τρόπο. Απλώς το δικαστήριο κατά την έρευνα της ύπαρξης
συναλλακτικής πρόθεσης των συμβαλλομένων, μπορεί να συναγάγει τεκμήριο ή επιχείρημα για το
ότι η σύμβαση πώλησης δεν είναι εικονική από το υποδεικνυόμενο γεγονός της καταβολής του
τιμήματος από τον αγοραστή (ΑΠ 334/2007 Νόμος, ΑΠ 269/2007 Νόμος, ΑΠ 74/2006 ΕλλΔνη 2006
σ. 1383). Επίσης, δεν ασκούν επιρροή για το κύρος της σύμβασης τα αίτια, τα οποία οδήγησαν
τους συμβαλλομένους για τη σύναψη της σύμβασης, ούτε ο τπώτερος σκοπός, στον οποίο αυτοί
απέβλεπαν με την κατάρτιση της τύμβασης (ΕφΔωδ 6/2002 ΝοΒ 2004 σ. 58). Ενδέχεται δε κάτω
από την εικονική να υποκρύπτεται άλλη δικαιοπραξία, η οποία να είναι έγκυρη, αν τα μέρη την
ήθελαν και συντρέχουν οι όροι που απαιτούνται για τη σύσταση της.

Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 68 και 70 του (ΠολΔ προκύπτει ότι και
ο τρίτος, που δεν είναι συμβαλλόμενος στη Σύμβαση, η οποία καταρτίστηκε μεταξύ άλλων, έχει
δικαίωμα να ζητήσει την αναγνώριση της ακυρότητας της, όταν γι’ αυτό έχει έννομο συμφέρον,
εκτός αν στη συγκεκριμένη περίπτωση διάταξη νόμου του αποκλείει το δικαίωμα αυτό. Το έννομο,
δε, συμφέρον του, το οποίο μπορεί να είναι υλικό ή ηθικό, εξαρτάται από τις εκάστοτε περιστάσεις
και γενικά υπάρχει, όταν από την κατάρτιση της άκυρης σύμβασης δημιουργείται αβεβαιότητα, ως
προς ορισμένη έννομη σχέση του και κίνδυνος για τα συμφέροντα του, είτε άμεσος είτε
επικείμενος, είτε εξαρτώμενος από τη συνδρομή και άλλου μέλλοντος περιστατικού, την αποτροπή
του οποίου εξασφαλίζει η αιτούμενη αναγνώριση της ακυρότητας της σύμβασης (ΕφΑΘ 2439/2008
Δ/νη 2009.214). Επιπροσθέτως, από τις διατάξεις των άρθρων 1094, 1113 και 1116 του ΑΚ
προκύπτει ότι, εάν υπάρχει συγκυριότητα, ο κάθε συγκύριος, όταν προσβάλλεται στο δικαίωμα
συγκυριότητας με κατάληψη της νομής του πράγματος από τρίτον, έχει κατ’ αυτού τη
διεκδικητική αγωγή μόνον για τη μερίδα του. Αίτημα της αγωγής του θα είναι όχι η παράδοση
όλου του πράγματος σ’ αυτόν, αλλά της συννομής του κατά την ιδανική του μερίδα (ΑΠ 557/1994
ΕΕΝ 62, 383, ΕφΑΘ 8464/2004 ΝΟΜΟΣ). Δικαιούται όμως, χωρίς να επιβάλλεται υποχρέωση προς
τούτο (άρθρο 1116 ΑΚ), εάν το πράγμα το κατέχει τρίτος, να διεκδικήσει όλο το πράγμα υπέρ των
συγκυριών, οπότε έχει υποχρέωση να απαιτήσει την απόδοση τούτου προς όλους τους
συγκυρίους. Σε μία τέτοια όμως περίπτωση οφείλει να εκθέσει στο δικόγραφο της αγωγής τα
θεμελιωτικά αυτής γεγονότα τόσο για τη δική του συγκυριότητα όσο και για τη συγκυριότητα των
λοιπών συγκυριών (ΑΠ 438/2001 ΕλλΔνη 43, 382, ΕφΛαρ 187/2004, Αρμ 2005, 24), τους οποίους
βέβαια πρέπει να κατονομάσει (ΑΠ 18/1997, ΝΟΜΟΣ). Στην περίπτωση δε που την αγωγή ασκούν
μερικοί μόνον από τους συγκυρίους, χωρίς να προβαίνουν στους ανωτέρω αναγκαίους
προσδιορισμούς, που απαιτούνται κατά νόμο για την παραγωγή του αγωγικού δικαιώματος των
συγκυριών που δεν μετέχουν στην δίκη, επάγεται μεν αοριστία ως προς την βάση της αγωγής που
ερείδεται επί της διατάξεως του άρθρου 1116 ΑΚ (με την οποία ασκούνται αξιώσεις για ολόκληρο
το πράγμα) όχι όμως και ως προς την αναγκαίως εμπεριεχόμενη βάση των άρθρων 1094 ΑΚ σε
συνδ. με 1113 ΑΚ (που προβλέπουν την κατά τις γενικές διατάξεις προστασία εκάστου ιδανικού
μεριδίου της συγκυριότητας). Τούτο δε θα έχει ως αποτέλεσμα την απόρριψη της αγωγής, λόγω
αοριστίας, κατά το μέρος του πράγματος, που υπερβαίνει την ιδανική μερίδα των εναγόντων με το
συνακόλουθο αίτημα της αποδόσεως του σε όλους τους συγκυρίους και τον περιορισμό αυτής
στην απόδοση στους ενάγοντες της νομής αυτού κατά το ιδανικό μέρος, κατά το οποίο
αποδεικνύεται η συγκυριότητα τους (ΑΠ 438/2001, ΕλλΔνη 43, 382). Τούτο δε είναι εφικτό καθώς
η κυριότητα είναι διαιρετό δικαίωμα και συνεπώς είναι επιδεκτικό κτήσης, άσκησης και απώλειας
κατ’ ιδανικά μέρη, ενώ επί διεκδικητικής αγωγής, όταν ενάγουν ή ενάγονται περισσότεροι δεν
υφίσταται δεσμός αναγκαστικής ομοδικίας υπό την έννοια του άρθρου 76 ΚΠολΔ και καθένας από
τους ομοδίκους συγκυρίους ενεργεί ανεξάρτητα των λοιπών, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου
75 ΚΠολΔ (ΕφΑΘ 4608/2001 Δ/νη 2002, 234). Εξάλλου, σύμφωνα με τα άρθρα 221 παρ. 1 α' και
222 παρ. 1 ΚΠολΔ η κατά το άρθρο 215 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα κατάθεση της αγωγής
συνεπάγεται εκκρεμοδικία, μετά την επέλευση της οποίας και κατά τη διάρκεια της δεν μπορεί να
γίνει ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου νέα δίκη για την ίδια διαφορά, με βάση την ίδια ιστορική
και νομική αιτία, μεταξύ των ίδιων διαδίκων, εφόσον εμφανίζονται με την ίδια ιδιότητα. Περαιτέρω,
κατά την παράγραφο 2 του ως άνω άρθρου 222 ΚΠολΔ, ορίζεται ότι αν κατά τη διάρκεια της
εκκρεμοδικίας ασκηθεί άλλη αγωγή, αναστέλλεται και αυτεπαγγέλτως η εκδίκασή της, εωσότου
περατωθεί η πρώτη δίκη (ΑΠ 716/2009, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η εκκρεμοδικία παύει με την έκδοση
οριστικής απόφασης και η παύση της διαρκεί μέχρι την άσκηση ένδικου μέσου κατ’ αυτής, μετά
την άσκηση του οποίου δημιουργείται νέα εκκρεμοδικία (ΑΠ 1048/2009 ΕΠολΛ 2010/439, ΑΠ
929/2006 ΝοΒ 2007/2129, ΑΠ 201/2006 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 457/2000 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 240/1998 Δ 1998/719,
ΕφΔωδ I 168/2004 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 5646/2002 Αρμ 2003/1807, ΕφΑΘ 8813/2000 ΕπισκΕΔ
2001/409, ΕφΑΘ 2232/1998 ΑρχΝ 1999/198, ΕφΑΘ 2041/1974 ΝοΒ 1974/527). Η άσκηση της
τριτανακοπής επιφέρει εκκρεμοδικία (Κεραμεύς - Κονδύλης - Νίκας, ΕρμΚΠολΔ, τόμος I, υπό άρθρο
588, σελ. 1093). Τέλος, σύμφωνα με το αρθρ. 2 του ν. ΓΠΟΗ/1912, όπως ερμηνεύτηκε
αυθεντικώς, με το αρθρ. 7 παρ. 1 2 3 και 4 του ν.δ. 1544/1942 και τροποποιήθηκε, με το ν.δ.
180/1961, αν ο ενάγων παραλείψει την προκαταβολή του οφειλόμενου τέλους δικαστικού
ενσήμου, θεωρείται ότι δικάζεται ερήμην. Σύμφωνα με το αρθρ. 173 παρ. 1, 175 και 272 παρ.1
ΚΠολΔ (που τέθηκε σε ισχύ στη θέση του καταργημένου αρθρ. 272 με το αρθρ. 30 του ν.
3994/2011), αν η συζήτηση γίνεται με επιμέλεια του ενάγοντος και είτε εμφανιστεί αυτός και .δεν
λάβει μέρος κανονικά στη συζήτηση, είτε δεν εμφανιστεί, το δικαστήριο συζητεί την υπόθεση χωρίς
αυτόν και απορρίπτει την αγωγή. Στην ουσία η απόρριψη επέρχεται λόγω της ερημοδικίας, που
μπορεί να είναι και πλασματική και δεν τίθεται κανένα απαράδεκτο της αγωγής. Με το αρθρ. 70
του ν. 3994/2011 αντικαταστάθηκε η παρ. 3 του αρθρ. 7 του ν.δ. 1544/1942 ως εξής: «Στο
τέλος, που επιβάλλεται κατά το αρθρ. 2 του ν. ΓΠΟΗ/1912, δεν υπόκεινται οι περί εξάλειψης
υποθήκης και προσημείωσης, καθώς κι εκείνες, που αφορούν την ακύρωση πλειστηριασμού.

Σύμφωνα με την διάταξη του αρθρ. 72 του ν. 3994/2011, και την παρ. 14 αυτού, η παρ. 3 του
αρθρ. 7 του ν.δ. 1544/1942, όπως είχε τροποποιηθεί, εφαρμόζεται στις αγωγές, που ασκούνται
μετά την έναρξη ισχύος του παραπάνω νόμου. Η έναρξη, δε, ισχύος αυτού είναι η 25-07-2011
(ΦΕΚ A 165). Στη συνέχεια εκδόθηκε και τέθηκε σε ισχύ, από τις 12- 03-2012, ο ν. 4055/12 (ΦΕΚ A
51), κατά τον οποίο, η διάταξη της παρ. 14 του αρθρ. 72, του ν. 3994/11, δεν εφαρμόζεται στις
αγωγές, που ασκήθηκαν ως καταψηφιστικές, πριν την έναρξη ισχύος του, εφόσον μετατραπούν σε
1 αναγνωριστικές, μετά την έναρξη ισχύος αυτού (αρθρ. 21 παρ. 2 ν. 4055/2012).

Παράλληλα, με το αρθρ. 21 παρ. 1 του ν. 4055/2012, επήλθε και νεώτερη αλλαγή στο αρθρ. 3
του ν.δ. 1544/1942, από 02-04-2012, με αποτέλεσμα η παρ. 3 να διαμορφωθεί ως εξής: «Στο
τέλος, που επιβάλλεται κατά το αρθρ. 2 του ν. ΓΠΟΗ/1912, δεν υπόκεινται οι αναγνωριστικές, που
αφορούν τις διαφορές των αρθρ. 663, 677, 681Α και 681Β (εννοείται του ΚΠολΔ), καθώς και οι
αγωγές για την εξάλειψη υποθήκης και προσημείωσης και εκείνες που αφορούν την ακύρωση του
πλειστηριασμού». Μετά τις παραπάνω αλλαγές, σε τέλος δικαστικού ενσήμου υπόκεινται πλέον και
οι αναγνωριστικές αγωγές, που δεν εξαιρέθηκαν (όσες δεν αφορούν εργατικές διαφορές - από
παροχή εργασίας - αυτοκινητικές - από διατροφή κι επιμέλεια τέκνων). Με ρητή διάταξη του
νόμου, οι νέες διατάξεις δεν εφαρμόζονται σε όσες αγωγές ασκήθηκαν πριν τις 25-07-2011, γιατί,
στην πραγματικότητα, το αρθρ. 21 παρ. 1 του ν. 4055/12 δεν προσθέτει κάτι διαφορετικό.

Ωστόσο, όπως σαφώς προκύπτει, από την διάταξη του αρθρ. 7 παρ. 3 του ν.δ. 1544/1942, σε
τέλος δικαστικού ενσήμου υπόκεινται αποκλειστικά και μόνο οι καταψηφιστικές αγωγές. Για τον
απλό λόγο, ότι σε κάθε καταψηφιστική αγωγή εμπεριέχεται και αναγνωριστικό αίτημα. Οι
αναγνωριστικές αγωγές τρέπονται, σύμφωνα με το νόμο, σε καταψηφιστικές, για να μπορεί ο
ενάγων, να απαιτήσει την καταβολή της απαίτησης, που αναγνωρίστηκε. Διπλή καταβολή
δικαστικού τέλους, για την ίδια διαφορά κι απαίτηση, που κατάγεται σε δίκη, ούτε προβλέπεται
ούτε μπορεί να προβλεφτεί. Σύμφωνα με τα αρθρ. 294 και 295 παρ. 1 ΚΠολΔ, προβλέπεται το
δικαίωμα του ενάγοντος, να παραιτηθεί από το δικόγραφο της αγωγής. Ο περιορισμός του
αιτήματος της θεωρείται μερική παραίτηση. Κατά τον ίδιο τρόπο, η τροπή του αιτήματος της
αγωγής, από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, έχει την έννοια μερικής παραίτησης, από το
(καταψηφιστικό) αίτημα της αγωγής. Κατά τον τρόπο αυτό η προβλεπόμενη από το νόμο
παραίτηση, που παρέχεται ως δικαίωμα στον ενάγοντα, χάνει την έννοια δικαιώματος. Η
διαφοροποίηση της αναγνωριστικής από την καταψηφιστική αγωγή κι η επιβολή δικαστικού
ενσήμου μόνο στην δεύτερη δικαιολογείται, από το ότι ο πολίτης μπορεί, με σχετικά ολιγοδάπανη
διαδικασία, να εμποδίσει την παραγραφή του δικαιώματος του, να άρει αμφισβήτηση για την
ύπαρξή του, να βεβαιωθεί για την φερεγγυότητα του οφειλέτη και ως προς τη δυνατότητα
εκτέλεσης της απόφασης ή μη και να προστατεύσει εμπράγματα δικαιώματά του, από προσβολή. Η
επέκταση καταβολής δικαστικού ενσήμου και στις αναγνωριστικές αγωγές και μάλιστα με
καταβολή διπλάσιου ποσοστού, από ότι ίσχυε μέχρι τώρα (βλ. αρθρ. 6 του ν.4093/2012 και 40 του
ν. 4111/2013), δηλώνει, ότι η καταβολή δικαστικού ενσήμου καθίσταται δικονομική προϋπόθεση
του παραδεκτού άσκησης αγωγής και υπό την αναγνωριστική της μορφή. Η τέτοιου είδους,
προκαταβολική είσπραξη τέλους, εκ μέρους του δημοσίου, ήδη σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας
της δίκης, παρίσταται κατά των αρχών του κράτους δικαίου, της παροχής πλήρους και
αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και νομιμότητας, της συνταγματικής επιταγής για
δημοκρατική νομιμοποίηση και νομιμότητα της άσκησης της δικαστικής λειτουργίας, που
θεμελιώνονται στις διατάξεις των αρθρ. 20 παρ. 1, 26 παρ. 3, 94 παρ. 4, 95 παρ. 5 του
Συντάγματος, 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ, 1 του πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου αυτής 2 παρ. 3 και 14
παρ. 1 του, με το ν. 2462/1997, κυρωθέντος Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά
δικαιώματα. Το δικαίωμα του πολίτη για παροχή έννομης προστασίας από τα Δικαστήρια αποτελεί
θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα (άρθρο 20 παρ. 1 Σ), το οποίο κατοχυρώνεται και από την
κυρωθείσα με το ν.δ. 53/1974 Ευρωπαϊκή Σύμβαση της Ρώμης του 1950 για τα δικαιώματα του
ανθρώπου (ΕΣΔΑ άρθρα 6 και 13) και αποτελεί θεμελιώδη αρχή του κράτους δικαίου. Ο
ουσιαστικός νόμος καθορίζει τις ειδικότερες προϋποθέσεις για την άσκηση του δικαιώματος
προσφυγής στη Δικαιοσύνη θεσπίζοντας δικονομικές προϋποθέσεις, δαπανήματα και γενικότερα
διατυπώσεις για την πρόοδο της δίκης, πλην όμως, ο κοινός νομοθέτης δεν έχει απεριόριστη
εξουσία προσδιορισμού των προϋποθέσεων αυτών. Οι ρυθμίσεις του ουσιαστικού νόμου πρέπει να
συνάπτονται προς τη λειτουργία των Δικαστηρίων και την ανάγκη αποτελεσματικής απονομής της
Δικαιοσύνης και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θέτουν αδικαιολόγητους δικονομικούς
φραγμούς στην παροχή εννόμου προστασίας από τα Δικαστήρια, οι οποίοι ισοδυναμούν με
κατάργηση, άμεση ή έμμεση, του σχετικού δικαιώματος, άλλως οι ρυθμίσεις αυτές είναι προδήλως
αντισυνταγματικές και αντίκεινται στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ. Επιπλέον, η επιβολή φορολογικού
βάρους με τη μορφή του τέλους δικαστικού ενσήμου μόνο στις καταψηφιστικές αγωγές δεν
συνιστούσε στέρηση του δικαιώματος αυτού, καθώς συναρτάτο με την εκτελεστότητα της
απόφασης και όχι με την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, δεδομένου ότι το δικαίωμα προσφυγής στη
Δικαιοσύνη προστατευόταν επαρκώς με δυνατότητα άσκησης αναγνωριστικής αγωγής. Η
διαφορετική αντιμετώπιση της καταψηφιστικής από την αναγνωριστική αγωγή στο θέμα του
δικαστικού ενσήμου, είχε επαρκή δικαιοπολιτική εξήγηση, καθώς οι αποφάσεις επί
καταψηφιστικών αγωγών είναι το δίχως άλλο εκτελεστές, ενώ οι αποφάσεις επί των
αναγνωριστικών αγωγών δεν είναι εκτελεστές, το δε Δημόσιο δεν στερείται του αναλογούντος
δικαστικού ενσήμου που καταβάλλεται όταν η αναγνωριστική απόφαση γίνει, με τους όρους που
στο νόμο προβλέπονται, εκτελεστή. Η επέκταση του δικαστικού ενσήμου, όμως, και στις
αναγνωριστικές αγωγές σημαίνει ότι πλέον καθίσταται δικονομική προϋπόθεση του παραδεκτού
της παράστασης του διαδίκου, γεγονός προδήλως αντισυνταγματικό, καθώς, καθιστώντας
δυσβάσταχτη οικονομικά την προσφυγή στη Δικαιοσύνη, περιορίζει και σε πολλές περιπτώσεις
στερεί το συνταγματικό δικαίωμα παροχής δικαστικής προστασίας. Στα πλαίσια αυτά, ο Αρειος
Πάγος με τη με αριθ. 675/2010 απόφασή του, έκρινε ότι η υποχρέωση καταβολής αναλογικού
τέλους δικαστικού ενσήμου στις καταψηφιστικές αγωγές δεν αναιρεί το ατομικό δικαίωμα παροχής
έννομης προστασίας του διαδίκου «λαμβανομένου υπόψη ότι το εν λόγω δικαίωμα ικανοποιητικά
προστατεύεται με την άσκηση αναγνωριστικού χαρακτήρα αγωγής». Είναι προφανές ότι η νομική
παραδοχή του Αρείου Πάγου περί τη συνταγματικότητας του δικαστικού ενσήμου προϋπέθετε την
απωλεσθείσα πλέον δυνατότητα του πολίτη να προσφύγει στα Δικαστήρια με αναγνωριστική
αγωγή, η άσκηση της οποίας χωρίς υποχρέωση καταβολής δικαστικού ενσήμου προστατεύει
ικανοποιητικά το συνταγματικό δικαίωμα παροχής εννόμου προστασίας. Με την αιτιολογική
έκθεση επί του σχεδίου νόμου για το άρθρο 70 φέρεται ως σκοπός της νέας διάταξης η αύξηση
των δημοσίων εσόδων, πρόβλεψη που αποτυπώνεται και στη σχετική Έκθεση του Γενικού
Λογιστηρίου του Κράτους επί του σχεδίου νόμου.

Πλην όμως, σύμφωνα και με τον έντονο νομικό προβληματισμό που διατύπωσε η Επιστημονική
Επιτροπή της Βουλής με την έκθεσή της επί του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και κατά την πάγια
νομολογία του ΣτΕ, η επίκληση αμιγώς ταμειακών αναγκών του Δημοσίου χωρίς σύνδεση με τη
λειτουργία των Δικαστηρίων και την ανάγκη αποτελεσματικής απονομής της Δικαιοσύνης, δεν είναι
συνταγματικώς ανεκτή για τη θέσπιση προϋποθέσεων για την παροχή δικαστικής προστασίας.

Αντίστοιχη είναι και η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
(ΕΔΔΑ), κατά την οποία μόνο το δημοσιονομικό συμφέρον του Δημοσίου δεν μπορεί να
αφομοιωθεί συλλήβδην σε ένα γενικότερο δημόσιο συμφέρον, το οποίο θα δικαιολογούσε σε κάθε
συγκεκριμένη περίπτωση την παραβίαση των δικαιωμάτων του πολίτη. Αλλωστε, η υποχρεωτική
επιβολή δικαστικού ενσήμου σε όλες τις αγωγές που έχουν περιουσιακό αντικείμενο ή είναι
χρηματικά αποτιμητές δεν συνδέεται με τη λειτουργία των Δικαστηρίων και την ανάγκη
αποτελεσματικής απονομής της Δικαιοσύνης, ούτε μπορεί να δικαιολογηθεί επαρκώς από τις
ταμειακές ανάγκες του δημοσίου από την «κινητοποίηση ενός πολυδάπανου δημόσιου
μηχανισμού», όπως αναφέρεται στη σχετική αιτιολογική έκθεση. Πρώτον, διότι το λειτουργικό
κόστος της Δικαιοσύνης όχι μόνο δεν έχει αυξηθεί, αλλά αντίθετα έχει περιοριστεί κατά πολύ.
Δεύτερον, διότι η Δικαιοσύνη δεν αποτελεί «μηχανισμό», όπως εσφαλμένα αναφέρεται στην ως
άνω αιτιολογική έκθεση, αλλά αποτελεί δημόσια λειτουργία, συνταγματικά κατοχυρωμένη και
χρηματοδοτούμενη από το δημόσιο προϋπολογισμό και δεν λειτουργεί με βάση την αρχή της
ανταποδοτικότητας. Τρίτον, διότι θα έπρεπε με την ίδια λογική το σχετικό τέλος να επεκταθεί σε
όλες τις αγωγές και όχι μόνο στις χρηματικά αποτιμητές, καθώς οι λοιπές αγωγές κινητοποιούν τον
ίδιο πολυδάπανο «μηχανισμό» κατά την έκφραση της αιτιολογικής έκθεσης. Φαίνεται, αντίθετα, ότι
η ρύθμιση αποκτά αποτρεπτικό, καταρχήν, και, στη συνέχεια, κυρωτικό χαρακτήρα, ειδικά για τις
χρηματικά αποτιμητές αγωγές, καθώς, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, με την
επέκταση του δικαστικού ενσήμου και στις αναγνωριστικές αγωγές επιδιώκεται «να αποτραπεί η
συζήτηση προπετών και αβασίμων αγωγών». Ο πολίτης, για λόγους καθαρά εισπρακτικούς,
στερείται του δικαιώματος να προσφύγει στη Δικαιοσύνη χωρίς να καταβάλει δικαστικό ένσημο για
να εμποδίσει την παραγραφή του δικαιώματος του, να άρει υφιστάμενη αβεβαιότητα περί της
ύπαρξης του δικαιώματος ή της έκτασής του, να εκδώσει αναγνωριστική απόφαση, όταν υπάρχει
αμφιβολία για τη φερεγγυότητα του οφειλέτη και για τη δυνατότητα εκτέλεσης της απόφασης, να
προστατεύσει το εμπράγματο δικαίωμά του, χωρίς βεβαίως όλα αυτά να μπορούν να θεωρηθούν
προπετείς και αβάσιμες αγωγές. Αλλωστε, κατά το Σύνταγμα, μόνο τα αρμόδια Δικαστήρια και
ουδείς άλλος, και βεβαίως όχι προκαταβολικά, μπορεί να κρίνει αν οι αγωγές είναι πράγματι
προπετείς και αβάσιμες, προβλέπονται δε στον ΚΠολΔ επαρκείς ποινές (άρθρο 205) και κυρώσεις
(άρθρα 178-179, περί δικαστικής δαπάνης) για τις περιπτώσεις τέτοιων αγωγών, ώστε να μην
χρειάζονται άλλες και σε καμία περίπτωση το δικαστικό ένσημο δεν μπορεί να αποτελέσει τέτοιου
είδους κύρωση.

Επιπλέον, ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί ότι λαμβάνεται υπόψη το δικαστικό ένσημο στον
υπολογισμό της επιδικαζόμενης δικαστικής δαπάνης, το γεγονός αυτό αφορά στο χρόνο μετά την
παροχή δικαστικής προστασίας και δεν εξισορροπεί τα εμπόδια που τίθενται στον πολίτη κατά το
χρόνο προσφυγής του στη Δικαιοσύνη. Συνεπώς, η υποχρεωτική προσκομιδή δικαστικού ενσήμου
στις αναγνωριστικές αγωγές και μάλιστα τέτοιου ύψους, ως προϋπόθεση προσφυγής στη
Δικαιοσύνη, αποτελεί συνταγματικά ανεπίτρεπτο περιορισμό που παρεμποδίζει την ανοιχτή
πρόσβαση κάθε πολίτη στη Δικαιοσύνη και ισοδυναμεί με έμμεση κατάργηση του
προστατευόμενου και από την ΕΣΔΑ δικαιώματος παροχής εννόμου προστασίας, καθώς
προσβάλλει την ίδια την υπόσταση του δικαιώματος (Ολ. ΣΤΕ 601/2012 ΝΟΒ 2012.376, Ολ. ΣΤΕ
3087/2011, Ολ Ελ. Συν 2006/2008 A Δημοσίευση}Νόμος, Ολ. ΣΤΕ 647/2004 ΔΕΕ 2004.821, ΑΕΔ
33/1995 Δνη 1995.571, ΕΔΔΑ της 28-10-1998, Ait Mououb κατά Γαλλίας, της 15- 2-2000 Garcia
Manipardo κατά Ισπανίας, της 19-5-2001 Kreuz κατά Πολωνίας, Απόφαση ΕΔΔΑ της 24-5-2006 επί
της υπόθεσης Λιακόπουλου κατά Ελλάδος στην προσφυγή υπ αριθμ. 20627/2004, σχόλιο Κ.Μπέη
κάτωθι της ΑΠ 9/2002 σε Δίκη 2002.686, Εφετείο Πειραιά 55/2009, Δίκη 2009.246 με σχόλιο
Κ.Μπέη, ΜονΠρΧαν 3/2013, ΝοΒ 2013/415, Αρμ 2013/480, ΕΠολΔ 2013/251).

[...]

Ο Λαός

Η κρίση του Λαού συζητήθηκε εκτενώς στα χθεσινά πάνελ. Αλλοι έκριναν ότι οι φτωχοί δεν ξέρουν να ψηφίζουν. Αλλοι είπαν ότι η αποχή και το 6% που δεν μπαίνει στη Βουλή είναι η πλειοψηφία. Αλλοι πώς μάγεψε τις γυναίκες ο Αλέξης με τη γοητεία του.

Η αλήθεια είναι πώς λίγες μέρες πριν οι γκέι θεωρούσαν ότι ο Αλέξης θα χάσει τις εκλογές γιατί θα τον μαυρίσουν.

Πολλά τα σχόλια περί του Λαού τη χθεσινή βραδυά.

Και πολλά που αφορούν στην εκτίμησή του για σοβαρά ζητήματα όπως η Χρυσή Αυγή, τις Σκουριές, το προσφυγικό και την κ. Τασία.

Ο Λαός λίγο "χαζούτσικος και κακομοίρης", λίγο ξελιγωμένες οι ψηφοφόροι για νέο αρσενικό πετσί, λίγο πιεσμένος ο λαός από τους αχρείους δημοσκόπους κάνει του κεφαλιού του ανεξέλεγκτα. 

Στο Λαό στόχευσε ο τύπος της τελευταίας εβδομάδας με την οσμή σκανδάλων και την σημασία στα σχολεία των τέκνων αλλά και την παρουσία του Φαλτσιανί. 

Στο Λαό που πολλοί χθες τον είπαν Λαουτζίκο. 

Συνταγματική έννοια με βάθος, βάση της Δημοκρατίας και του αντιπροσωπευτικού συστήματος ο χαζοχαρούμενος για πολλούς  Λαός μας, εμείς, ρίξαμε τα χαρτιά της μοίρας μας ως ακολούθως:

Πρωθυπουργός ισχυρός με ισορροπίες- το νέο σύστημα (Αλέξης και Καμένος)

Αντιπολίτευση έμπειρη και ώριμη (ΝΔ που οφείλει να αλλάξει ρότα κάποτε ως παλαιό σύστημα)

Χρυσή Αυγή της οργής και του θυμού και της απαξίας του κομματικού συστήματος των προηγούμενων

Πασόκ προς ανασυγκρότηση και αυτό αλλά με κουράγια αφού άλλαξε τουλάχιστον η ηγεσία

Το ΚΚΕ σταθερό και δυνατό και αμετακίνητο  ούτε μπρος ούτε πίσω

Το ποτάμι πήρε το Ποτάμι ...

ο Λαφαζάνης στο γκρεμό με τους αποστάτες 

Ο Λαός είναι θυμωμένος και έξαλλος. Εχει αρχές και τιμωρεί. Παλεύει να ελπίζει και να δώσει στο μέλλον ευκαιρίες. Μην τον αδικείται με κρίσεις καιροσκοπισμού. Αυτοκριτική χρειάζεται και αλλαγές σε βάθος. Ο Λαός αποφάσισε και θυμάται. Τη μνήμη του από σήμερα να την υπολογίζει κάθε ένας που του υποσχέθηκε ελπίδα. 

Γιατί ενώ τα κόμματα πεθαίνουν και  νέα σχήματα εμφανίζονται ο Λαός υπάρχει και τον έχει ανάγκη το πολιτικό σύστημα και η Δημοκρατία. Ακόμη και θλιμένους συνταγματολόγους διάβασα να θρινούν για το Λαό. Φαίνεται πέρασε η εποχή των χαρούμενων συνταγματολόγων και τώρα καιρός να εστιάσουμε στη συνταγματικότητα της θλίψης και ίσως της οργής του Λαού.

Για τις εξετάσεις ασκουμένων!

Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η Υπουργική Απόφαση αναφορικά με τον τρόπο διενέργειας του διαγωνισμού υποψήφιων δικηγόρων, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του νέου Κώδικα Δικηγόρων (άρθρο 18 - 22 Νόμου 4194/2013).
Υπενθυμίζεται ότι με βάση την παρ. 1 του άρθρου 165 του Νόμου 4194/2013, οι διατάξεις για τις εξετάσεις των υποψήφιων δικηγόρων εφαρμόζονται στους υποψηφίους δικηγόρους που εγγράφονται στα σχετικά βιβλία ασκουμένων από 1.1.2014.
Σύμφωνα με την απόφαση 67514/14.9.2015 του Υπουργού Δικαιοσύνης, ο διαγωνισμός των υποψήφιων δικηγόρων είναι πανελλήνιος και διενεργείται δύο φορές το χρόνο ταυτόχρονα σε όλες τις έδρες των εφετειακών επιτροπών.
Θέματα
Ως προς τα θέματα του διαγωνισμού, η απόφαση ορίζει ότι αυτά είναι κοινά για όλους τους υποψηφίους.
Τρία τουλάχιστον μέλη της Κεντρικής Επιτροπής προτείνουν δύο (2) θέματα ο καθένας για κάθε μάθημα, ενώ κάθε θέμα περιλαμβάνει συνθετική παρουσίαση πρακτικού θέματος με περισσότερα ερωτήματα.
Η Κεντρική Επιτροπή, σε μυστική συνεδρίαση της, προβαίνει σε κλήρωση των θεμάτων, τα οποία δύναται να συμπληρώσει και, σε περίπτωση που χρειάζεται διευκρίνιση, να απαλείψει ή να αναδιατυπώσει μέρος αυτών.
Για τον σκοπό αυτό συνέρχεται δύο (2) τουλάχιστον ώρες πριν από την ώρα που ορίστηκε για την έναρξη της γραπτής διαδικασίας σε κάθε εξεταστέο μάθημα σε αίθουσα της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ τα μη κληρωθέντα θέματα καταστρέφονται.
Τα θέματα που κληρώθηκαν, όπως αυτά τελικώς διατυπώθηκαν από την Κεντρική Επιτροπή, αποστέλλονται τριάντα (30) λεπτά πριν την έναρξη της γραπτής δοκιμασίας με FAX στους Προέδρους των Οργανωτικών Επιτροπών, οι οποίοι, με ευθύνη τους, φροντίζουν για την αναπαραγωγή τους με απόλυτη ασφάλεια, προκειμένου να διανεμηθούν στους εξεταζόμενους.
Βαθμολόγηση
Ως προς τη βαθμολόγηση, η απόφαση προβλέπει ότι εντός δύο ημερών από το πέρας του συνόλου των γραπτών εξετάσεων συνέρχεται η Κεντρική Επιτροπή, η οποία συντάσσει πρακτικό με τις ορθές απαντήσεις και καθορίζει σε κλίμακα δέκα βαθμών τις μονάδες αξιολόγησης για το πρακτικό θέμα και για κάθε ερώτημα, υποχρεωτικές για τους βαθμολογητές και αναβαθμολογητές.
Οι κατ' άρθρο 20 παρ. 4 του Ν. 4194/2013 Ομάδες Βαθμολόγησης ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εδρεύουν στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αποτελούνται από: έναν (1) εφέτη Πολιτικών Δικαστηρίων ή έναν εφέτη Διοικητικών δικαστηρίων ή έναν Αντεισαγγελέα εφετών ως πρόεδρο και δύο (2) δικηγόρους με δεκαπενταετή τουλάχιστον άσκηση δικηγορίας.
Κάθε μέλος συντάσσει πίνακα με τον αύξοντα αριθμό κάθε γραπτού που του διενεμήθη και τον συμπληρώνει με την αντίστοιχη βαθμολογία. Όταν ο πίνακας ολοκληρωθεί, ο βαθμολογητής υπογράφει στο τέλος αυτού και τον παραδίδει στον γραμματέα μέσα σε κλειστό φάκελο.
Αφού συγκεντρωθούν οι φάκελοι και των τριών βαθμολογητών, ο γραμματέας της Ομάδας συντάσσει πίνακα βαθμολογίας του εξεταζόμενου μαθήματος ανά εφετείο, ο οποίος περιλαμβάνει τον αύξοντα αριθμό κάθε γραπτού και τον βαθμό κάθε βαθμολογητή.
Αν η Ομάδα Βαθμολόγησης ή ο γραμματέας αυτής διαπιστώσει ότι κάποιο γραπτό έχει βαθμολογηθεί με απόκλιση τουλάχιστον τριών (3) μονάδων μεταξύ της μεγαλύτερης και της μικρότερης βαθμολογίας, τότε το διαβιβάζει στην Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων για αναβαθμολόγηση. Με απόφαση του Προέδρου της Κεντρικής Επιτροπής, η αναβαθμολόγηση του γραπτού ανατίθεται στο μέλος με τη μεγαλύτερη συνάφεια αντικειμένου.
Ο τελικός βαθμός του υποψήφιου στο συγκεκριμένο μάθημα αποτελείται από τον μέσο όρο της αρχικής βαθμολόγησης και της αναβαθμολόγησης, αφού αφαιρεθούν ο μικρότερος και ο μεγαλύτερος βαθμός, κατά τις κείμενες διατάξεις.
Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με το άρθρο 21 του Ν. 4194/2013, τα γραπτά των υποψήφιων βαθμολογούνται με κλίμακα από μηδέν (0) έως δέκα (10) από τρεις (3) βαθμολογητές χωριστά.
Επιτυχών θεωρείται ο υποψήφιος, ο οποίος έλαβε μέσο όρο βαθμολογίας σε όλα τα μαθήματα τουλάχιστον έξι (6).
Δεν θεωρείται επιτυχών, όποιος έλαβε βαθμό τρία ή μικρότερο σε οποιοδήποτε μάθημα ή τέσσερα σε περισσότερα από ένα μαθήματα.
Παράβολο
Τέλος, σύμφωνα με την Κοινή Υπουργική Απόφαση 67001/16.9.2015,  το παράβολο υπέρ Ελληνικού Δημοσίου που υποβάλουν οι ασκούμενοι στις οικείες Οργανωτικές Επιτροπές εξετάσεων για τη συμμετοχή τους στον διαγωνισμό υποψήφιων δικηγόρων, ορίζεται στο ποσό των εξήντα πέντε (65,00) ευρώ.
Ολόκληρη την υπουργική απόφαση για τον τρόπο διενέργειας του διαγωνισμού υποψήφιων δικηγόρων μπορείτε να βρείτε εδώ.

Δικηγορική Επικαιρότητα του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά

O Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά διατηρεί ένα ενδιαφέρον περιοδικό την Δικηγορική Επικαιρότητα το οποίο στο Τεύχος Φεβρουαρίου Μαρτίου μας τίμησε με την παρουσίαση που έκανε για τα Νομικά Ιστολόγια. Η κ. Λιλή Αποστολίδιου έκανε ένα πλουραλιστικό αφιέρωμα το οποίο καθιστά σταφές ότι πλέον ο νομικός ηλεκτρονικός λόγος έχει αποκτήσει δυναμική και ουσία.
Τους ευχαριστούμε πολύ!

Καλή Χρονιά στα Παιδιά με την Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη

	12/09/2015

Πλάκα μας κάνεις παππού! Πάλι έχουμε εκλογές; ... - Πλάκα μας κάνεις παππού! Πάλι έχουμε εκλογές; Σου θυμίζω ότι μας είχες υποσχεθεί ότι αυτό το Σαββατοκύριακο θα ήταν η τελευταία μας ευκαιρία για ψάρεμα προτού φθινοπωριάσει και αρχίσουν να ζορίζουν τα μαθήματα στο σχολείο. Δηλαδή τώρα θα αφήσουμε το ψάρεμα, να πάμε για ...εκλογές; Εσύ δεν ήσουν που μας έλεγες τις προάλλες πως σύμφωνα με το Σύνταγμα εκλέγουμε βουλευτές κάθε τέσσερα χρόνια; Εδώ τώρα, κάθε λίγο και λιγάκι, μας λέτε πως έχουμε εκλογές… τι στο καλό πια… δεν μπορείτε να αποφασίσετε ποιοι είναι άξιοι και ποιοι ανάξιοι …και όλο αλλάζετε γνώμη; Τόσο δύσκολο είναι; Τι δεν καταλαβαίνετε; - Μμμμμ. Φαίνεται πως είναι λιγουλάκι πιο σύνθετο το θέμα, Θέμη παιδί μου. Και ναι, το Σύνταγμα προβλέπει πως κάθε 4 χρόνια οι πολίτες εκλέγουμε τους βουλευτές μας αλλά, να που στην πράξη λίγες ήταν οι φορές στην ιστορία μας που η Βουλή των Ελλήνων ολοκλήρωσε την τετραετή θητεία της. Συγκεκριμένα, έψαξα στα βιβλία και βρήκα πως από τότε που ψηφίσαμε το πρώτο Σύνταγμα το 1843 και συμφωνήσαμε πως θα εκλέγουμε τους αντιπροσώπους μας, οι Έλληνες έχουμε κάνει 64 φορές εκλογές! Το λες και ζαλίζεσαι. Μόνο από την πτώση της δικτατορίας το 1974 μέχρι σήμερα έχουμε κάνει εκλογές 16 φορές! Δηλαδή κατά μέσο όρο κάνουμε εκλογές κάθε 2,5 χρόνια! Και μπορεί να μου διαφεύγει και καμία… - Και μετά μου λες παππού για την «ωριμότητα» των μεγάλων. Και ότι πρέπει να μεγαλώσεις για να μπορείς να κρίνεις και να αποφασίζεις… Δεν μου τα λες καλά… και εδώ και καιρό το έχω καταλάβει… Περίεργα και ακατανόητα πράγματα κάνετε όλοι σας… και εσείς που ψηφίζετε και αυτοί (που εσείς) ψηφίζετε. Και δεν καταλαβαίνω πώς εσείς που ψηφίζετε δεν μπορείτε να διακρίνετε ποιοι είναι οι καλοί που αξίζουν να εκλεγούν. Και επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί αυτοί που ψηφίζετε δεν κάθονται να σκεφτούν, να συζητήσουν όλοι μαζί και να βρουν τον τρόπο να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα; Και η δουλειά τους είναι «σκληρά για την πατρίδα μας να ιδροκοπούν, τα καλά και δίκαια για όλους μας να αποφασίζουν». Αυτά είναι ακριβώς τα λόγια σου παππού όταν μιλάγαμε για το Σύνταγμα και τα θυμάμαι καλά όπως βλέπεις… Άλλωστε, όλοι δεν θέλουμε το καλό της Ελλάδας; Και η Ελλάδα δεν είμαστε όλοι εμείς; Τόσο δύσκολο είναι; Τι δεν καταλαβαίνετε; ... Αυτός είναι ο διάλογος μεταξύ του παππού Σόλωνα και του Θέμη, στο άκουσμα της είδησης για τις επερχόμενες εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου. Υ.Γ: Ο παππούς Σόλωνας ακόμα σκέφτεται τι να απαντήσει στον εγγονό του… Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; … Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα (Δ. Σαββόπουλος) Τζ.Π-Κ. _

Αυτό το φθινόπωρο, διαβάστε: _ ΤΙ ΤΟΥΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ; Μαθαίνουμε για την αναγκαιότητα των νόμων και τη σημασία τους για τη Δημοκρατία. Συγγραφέας: Λ.Σκουλαρίκη Έκδοση: 2013 Σελ. 48 Tιμή: 12 € ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ Απόσπασμα ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ Μαθαίνουμε για τους πρόσφυγες και τα δικαιώματά τους. Συγγραφέας: Β.Μπαντή Έκδοση: 2013 Σελ. 48 Tιμή: 12 € ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟ Απόσπασμα _

ΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ – Σάββατο 24 Οκτωβρίου _ _ Η Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη οργανώνει το Σάββατο 24 Οκτωβρίου ημερίδα με τίτλο: «ΜΙΚΡΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ – Εκπαιδεύοντας ενεργούς πολίτες» Γνωριμία εκπαιδευτικών με ΠΝΒ και παρουσίαση του Εκπαιδευτικού Προγράμματος, Δανειστικής Βαλίτσας, με παράλληλα βιωματικά εργαστήρια. Ομιλητές: Γιάννης Παπαδάτος, Χρύσα Κουράκη, Τζελίνα Βογιατζόγλου, Βέρα Βορύλλα,Τζίνα Παπαντωνοπούλου – Καρατζά, Ελένη Σβορώνου, Μαρίζα Ντεκάστρο, κ.α. Δηλώστε έγκαιρα τη συμμετοχή σας (e-mail: paidikinb@nb.org) _

Κυκλοφορεί σύντομα από την ΠΝΒ! _ Δίκαιος Πολυδίκης! Ωραίο όνομα, ε; Αυτός είναι ο παππούς μου. Ναι, αυτός που σας έχω ζωγραφίσει στη διπλανή σελίδα. Δεν τον έχω πετύχει και πολύ γιατί δεν ζωγραφίζω συχνά με στυλό σε χαρτί. Θα ρωτήσετε πού στο καλό βρήκα αυτά τα προϊστορικά πράγματα: στιλό και χαρτί. Α, ο παππούς μου έχει πολλά τέτοια από τη δουλειά του. Δούλευε σε ένα μέρος που λεγόταν δικαστήριο. Τώρα, αν ρωτάτε τι είναι δικαστήριο, ας πούμε ότι ήταν ένα μέρος που πήγαιναν όσοι ήθελαν να βρουν το δίκιο τους... Το ξέρω, σας μπερδεύω, κι εγώ στην αρχή μπερδευόμουν. Θα προσπαθήσω να σας το εξηγήσω πιο κάτω καλύτερα. Πάντως πια αυτό το μέρος, το δικαστήριο, δεν υπάρχει! Όπως δεν υπάρχει και το επάγγελμα που έκανε εκεί ο παππούς μου (ή λειτούργημα, όπως το λέει ο ίδιος). Τι επάγγελμα έκανε; Δικαστής! Δεν το έχετε ξανακούσει, έτσι; Λογικό, κι εγώ πρώτη φορά από τον παππού μου το άκουσα. Μάλιστα ο παππούς μου ήταν ένας από τους τελευταίους, αν όχι ο τελευταίος δικαστής. Ξεκίνησε πριν από 60 χρόνια, το μακρινό 2015 και το επάγγελμά του καταργήθηκε 20 χρόνια μετά. Τι έκανε ο δικαστής; Με δυο λόγια, όταν υπήρχε μια διαφορά, όταν κάποιοι τσακώνονταν, αποφάσιζε, ακούγοντας και τις δύο πλευρές και ακολουθώντας τους τότε νόμους, ποιος είχε δίκαιο και ποιος όχι. Κουφό, έτσι; Να αποφασίζει άνθρωπος αν κάποιος έχει δίκαιο ή όχι! Τέλος πάντων, η ιστορία του δικαστή-παππού μου έχει πολλά κουφά και συναρπαστικά, οπότε καλύτερα να σας την πω από την αρχή... _ Ο Πάνος Χριστοδούλου και η Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη ετοιμάζουν για εσάς την ιστορία του Δίκαιου Πολυδίκη και του εγγονού του Άρη, με όλα όσα θα θέλατε να μάθετε για την... λειτουργία της δικαιοσύνης. _ Αναμείνατε με ανυπομονησία μέχρι τον Οκτώβριο. _ _

oanagnostis.gr και ΠΝΒ Η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Π.Τ.Π.Ε., του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Τασούλα Τσιλημένη γράφει στον Αναγνώστη για το βιβλίο του Βασίλη Παπαθεοδώρου: _ ….Πρωταγωνιστές δυο αδέλφια. Ο 19χρονος Μάνθος και ο 13χρονος Ηλίας. Ο Μάνθος είναι παίκτης στην τοπική ομάδα και ο Ηλίας, μαθητής Γυμνασίου, τον έχει ίνδαλμά του. Σε πρώτο αφηγηματικό πρόσωπο, επιλογή του συγγραφέα με πρόθεση να κεντρίσει περισσότερο το ενδιαφέρον του αναγνώστη στον οποίο απευθύνεται, η ιστορία ξετυλίγεται με ειλικρινή απεικόνιση, αποφεύγοντας κατασκευασμένες υπερβολές. Φωτογραφίζει όχι μόνο τη βία στα γήπεδα, αλλά κυρίως το πώς οδηγείται ένας κοινός τύπος έφηβου να αλλάξει δρόμο και πορεία και να βρεθεί να υιοθετεί ακραίες συμπεριφορές. Ο Παπαθεοδώρου, γνωστός για τον πετυχημένο πάντα τρόπο να ψυχογραφεί τους έφηβους ήρωές του και μάλιστα τους «παραβατικούς», στήνει ένα μυθιστόρημα που καθρεφτίζει την υπόθεση απ΄ όλες τις πλευρές. Το ρόλο της οικογένειας, του σχολείου, των φίλων και κυρίως το πώς σκέφτεται ένας έφηβος. Έτσι μέσα από την αφήγηση του Ηλία σκιαγραφείται το ζήτημα του ποδοσφαίρου, της απόλαυσης και του δικαιώματος σε αυτή, αλλά και η πίσω σκοτεινή πλευρά των αναβολικών, τα στημένα παιχνίδια, η απομάκρυνση, η μοναξιά και η απογοήτευση…. _ http://www.oanagnostis.gr/nomiki-pediki-vivliothiki-ne/ _ _

Ο Μπαρμπαρόσα και η Ελένη Σβορώνου στον ΙΑΝΟ _ Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η _ Η Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη και το βιβλιοπωλείο IANOS σας προσκαλούν, σε μια ξεχωριστή εκδήλωση, βασισμένη στο βιβλίο της Ελένης Σβορώνου Σάββατο 3 Οκτωβρίου, 12.00 - Αθήνα, Σταδίου 24 _ _ Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων (4 Οκτωβρίου) η Ελένη Σβορώνου και το βιβλίο της «Ζητείται δικηγόρος με μουστάκια και ουρά» σας περιμένουν στον παιδότοπο του Ιανού (Σταδίου 24) το Σάββατο 3 Οκτωβρίου, στις 12.00 το πρωί. _

Μια σούπερ έκπληξη από την ΠΝΒ και τα καταστήματα Public: Παιδικοί Λογοτεχνικοί Περίπατοι – Ο Μικρός Πολίτης πάει στη Βουλή _ _ Τα Public και η Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη εγκαινιάζουν τους «Παιδικούς Λογοτεχνικούς Περιπάτους»! Πιο συγκεκριμένα, λίγοι τυχεροί μικροί αναγνώστες θα έχουν την ευκαιρία ένα Σάββατο το μήνα να περιηγηθούν μαζί με συγγραφείς και ειδικούς οδηγούς, με αφορμή ένα βιβλίο ανακαλύπτοντας που δένει η αλήθεια με τη φαντασία, πότε πατάμε στη γη και πότε στα σύννεφα. Ο πρώτος περίπατος είναι αφιερωμένος στο παιδικό βιβλίο της Παιδικής Νομικής Βιβλιοθήκης, «Το Σύνταγμα της Ελλάδας για παιδιά» της Τζίνας Παπαντωνοπούλου - Καρατζά και οδηγοί των παιδιών θα είναι οι εκπαιδευτικοί: Δρ. Χρύσα Κουράκη και Τζελίνα Βογιατζόγλου. Σάββατο 31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ, στις 10.30 πμ Δηλώστε έγκαιρα συμμετοχή στο www.blog.public.gr __ _ _