Νομοσκόπιο

Ταύρος Απρ 21-Μαϊ 20 Οι βόλτες στην εξοχή έχουν εξελιχθεί σε έναν θαυμάσιο τρόπο να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας! Ο συνδυασμός δουλειάς και ψυχαγωγίας βελτιώνει την διάθεσή σας και σας καθιστά ακαταμάχητους τόσο στον επαγγελματικό όσο και τον προσωπικό τομέα. Πολλοί θα αναρωτηθούν που οφείλεται αυτή η λάμψη στο πρόσωπό σας. Αφήστε τους με την απορία κάτι που θα αυξήσει την γοητεία σας… Για τους άρρενες του ζωδίου, προσοχή στις προκλητικές συμπεριφορές συναδέλφων και μη απέναντί σας καθώς το σαγηνευτικό προφίλ σας θα ξεσηκώσει θύελλες αντιδράσεων από το αντίθετο φύλο.	Δίδυμοι Μάϊ 21-Ιούν 22 Στις προβλέψεις για την τύχη που θα είχατε πέσαμε διάνα. Είχατε πολλή μεγάλη επιτυχία στα επαγγελματικά σας σχέδια και μεγάλη σταθερότητα στην προσωπική σας ζωή. Το μόνο που χρήζει βελτίωσης είναι η άσκηση που πρέπει να μπει στη ζωή σας, κάτι που συστηματικά αμελείτε! Δεν είναι αρκετό το περπάτημα από την Ευελπίδων στο γραφείο σας, το οποίο βρίσκεται μερικά τετράγωνα παρακάτω και θα πρέπει να συμπληρώσετε με τακτική άσκηση! Το ότι είστε ένα από τα πιο ευνοημένα ζώδια του έτους είναι κάτι που γνωρίζετε και σας κάνει δικαιολογημένα αισιόδοξους για το μέλλον!	Καρκίνος Ιούν 22-Ιούλ 22  Αρκετά ταξιδέψατε αυτό το διάστημα και χαλαρώσατε! Ώρα για λίγη δουλειά έως τις γιορτές, για λίγο δηλαδή διάστημα ακόμα. Τα νομικά συνέδρια για τα οποία ενημερώνεστε μέσω των νομικών sites, που ανελλιπώς διαβάζετε δεν είναι πάντα για κάποιους άλλους συναδέλφους σας. Καιρός να πάτε σε καμία ημερίδα ή έστω συμπόσιο για να είστε ενήμεροι και να κάνετε και τις επαφές σας. Ο Δίας συνεχίζοντας την ανάδρομη πορεία του, διασταυρώνεται με τη δική σας και αυτό δεν είναι ευχάριστο! Το προσεχές χρονικό διάστημα, όμως, θα σας έχουμε καλύτερα νέα. Υπομονή!	Λέων Ιούλ 23-Αύγ 22 Ο Ερμής πλησίασε τον Άρη και σχημάτισε σύνοδο μαζί του λίγες μέρες πριν, κάτι που σίγουρα αντιληφθήκατε αλλά δεν γνωρίζατε που ακριβώς οφείλεται. Οι αναταράξεις θα συνεχιστούν και θα πρέπει να είστε ετοιμοπόλεμοι για νέες μάχες και δικαστικές διαμάχες! Το ότι κερδίσατε εκείνη την τελευταία δύσκολη υπόθεση για την οποία ταλανιζόσασταν τον τελευταίο χρόνο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχάζετε. Οι πελάτες δηλώνουν ευχαριστημένοι μόνο όταν δουν ένα θετικό αποτέλεσμα στη δικαστική τους διένεξη και ξεχνούν τα πάντα αν δεν ευοδωθούν και όλες οι μέλλουσες υποθέσεις τους. Μην το ξεχνάτε!
Παρθένος Αύγ 23-Σέπ 22 Ο Ήλιος προχωρά σταθερά στο ζώδιο σας έχοντας προπομπό του τον Ερμή. Ραγδαίες εξελίξεις σας περιμένουν, που δεν θα είναι πάντα ευχάριστες! Κρατήστε υψηλά το φρόνημά σας και ετοιμαστείτε να διαχειριστείτε την οποία αντιξοότητα προκύψει. Οι πελάτες σας δυσκολεύονται αυτό το διάστημα οικονομικά και δεν είστε οι μόνοι που αντιμετωπίζετε παρόμοια ζητήματα οικονομικών εκκρεμοτήτων μαζί τους. Οπλιστείτε με ψυχραιμία και σύνεση και θα έρθουν καλύτερες μέρες… Οι γιορτές θα σας βρούν αγκαλιά με το ταίρι σας (αλλά δεν θα προδώσουμε τις προβλέψεις Δεκεμβρίου)!	Ζυγός Σέπ 23-Όκτ 23 Η παρουσία του Ήλιου στον Σκορπιό θα βγάλει στην επιφάνεια ανομολόγητες επιθυμίες και οι προσωπικές εκρήξεις είναι στο πρόγραμμα του μήνα. Επιστροφή στην ομαλότητα δεν είναι σίγουρο ότι θα επιτευχθεί εντός του έτους αλλά διαβάστε και τις προβλέψεις του επόμενου μήνα για κάθε ενδεχόμενο. Οι αλλαγές στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας θα χαροποιήσουν κάποιους από τους πελάτες σας που ανυπομονούν να φορέσουν τα νέα βραχιολάκια ηλεκτρονικής επιτήρησης. Όσοι επίσης, από αυτούς που είχαν υποπέσει σε πταίσματα κατά το παρελθόν πάλι θα χαρούν να μάθουν τα νέα που θα τους πείτε για την παραγραφή αυτών.	Σκορπιός Όκτ 24-Νοέμ 22 Συνεχίζετε να δίνετε δυναμικό παρόν σε συμπόσια και συνέδρια και ταξιδεύετε και εκτός Αττικής, χωρίς να έχετε κατορθώσει έως τώρα να επωφεληθείτε και σε προσωπικό επίπεδο από τις γνωριμίες που αναπόφευκτα κάνατε. Μην αγχώνεστε καθώς οι μέρες που θα έλθει η μεγάλη αλλαγή στην προσωπική σας ζωή είναι μετρημένες! Στην ίδια στήλη τον άλλο μήνα, ίσως να δείτε ακόμα καλύτερες ειδήσεις. Είναι προς τιμήν σας που βρίσκετε το χρόνο να διαβάζετε και το μηνιαίο νομοσκόπιο. Φαντάζομαι ότι έχετε καταλάβει έως τώρα ότι δεν έχει νομοθεσία ή νομολογία. Είναι όμως ότι καλύτερο για την ζωδιακή σας ενημέρωση για έναν νομικό όπως εσείς!	Τοξότης Νοέμ 23-Δεκ 21  Ο Ερμής και ο Ποσειδώνας γυρίζουν σε ορθή πορεία και τα πράγματα θα κυλίσουν αρμονικά και σχεδόν ειδυλλιακά. Η πίεση και οι περιορισμοί που βιώσατε το προηγούμενο διάστημα, σας έκαναν πλουσιότερους σε εμπειρίες και αύξησαν τον σεβασμό στο πρόσωπό σας. Οι ανταμοιβές θα είναι μακροχρόνιες και αυτό σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα. Δεν ξέρουμε τι έχετε προγραμματίσει για τις γιορτές των Χριστουγέννων, αλλά ενδέχεται να υπάρξουν απρόοπτες αλλαγές στα σχέδια σας, καθώς η πολλή καλή εικόνα που έχετε καλλιεργήσει έως τώρα στους πελάτες σας, μπορεί να σας γυρίσει μπούμερανγκ στον προγραμματισμό των προσωπικών σας ταξιδιών και εξόδων!
Αιγόκερως Δεκ 22-Ιαν 20 Με πέντε πλανήτες στον οίκο των οικονομικών οι συναλλαγές με τράπεζες και εφορίες είναι στο μενού του μήνα! Θα εξελιχθούν όλα καλύτερα από τις προσδοκίες σας και θα σας περισσέψουν σημαντικά κονδύλια για τις χριστουγεννιάτικες εξορμήσεις σας. Η ηλιακή έκλειψη θα σας φέρει και πρόσθετες πηγές εσόδων, τις οποίες έχοντας άριστη γνώση διαχείρισης οικονομικών (ίσως τις καλύτερες μεταξύ των λοιπών ζωδίων) γνωρίζετε πως θα διαχειριστείτε. Είναι λογικό και σώφρον να αναμένετε το μειωμένο φόρο στα ακίνητα με το νέο έτος για τις επενδύσεις σας.	Υδροχόος Ιαν 21-Φεβ 19 Το ακαταμάχητο στυλ σας το οποίο περιγράψαμε με γλαφυρό ίσως τρόπο στην προηγούμενη μας πρόβλεψη είχε καίρια αποτελέσματα στην απογείωση του προσωπικού σας γοήτρου. Παρευρισκόμενοι στις δικαστικές αίθουσες ζήτησαν κάρτα από τον συνάδελφο που σας συνόδευε, όντας δικαιολογημένα εντυπωσιασμένοι από την παρουσία σας στο ακροατήριο. Τα ραντεβού δεν θα τα κλείσετε εντός του έτους λόγω του αναμενόμενου φόρτου εργασίας και αυτό ενδέχεται να απογοητεύσει κάποιους! Τι να κάνουμε όμως…	Ιχθείς Φεβ 20-Μάρ 20 Έχετε από τώρα κάνει λεπτομερή προγραμματισμό όλων των εορτών και ανυπομονείτε να ενθουσιάσετε τους προσκεκλημένους σας με τα καινούργια χριστουγεννιάτικα stands γλυκών σε σχήματα αστεριών, σε συνδυασμό με τα σετ σε κόκκινο-άσπρο με χρυσές λεπτομέρειες για τον στολισμό του εορταστικού τραπεζιού. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων οι άρρενες ασχολείστε με πιο σοβαρά θέματα, προγραμματίζοντας βέβαια με τον ίδιο παθιασμένο τρόπο τα πάντα από νωρίς έως την τελευταία τους λεπτομέρεια. Η οργάνωσή σας είναι παροιμιώδης και το γραφείο σας την αντανακλά!	Κριός Μαρ 21-Απρ 20 Εντυπωσιάζετε καθημερινά με τις ικανότητες σας, τις οποίες κρατούσατε καλά κρυμμένες για χρόνια. Ουδέν κρυπτόν, όμως, καθώς ήρθε η ώρα να φανούν τα κρυφά ταλέντα σας και να σας αποδοθούν τα εύσημα για την εξαιρετική δουλειά σας. Γνωρίζετε όλους τους νέους νόμους που αλλάζουν σημαντικά το νομικό μας πεδίο και παρακολουθείτε στενά τη νομολογία έχοντας πάντα γνώση όλων των τελευταίων αποφάσεων. Εύγε και συνεχίστε με αυτό τον τρόπο. Στα προσωπικά απολαμβάνετε την σταθερότητα που αξίζετε.

Για τις ως άνω προβλέψεις και περιγραφές, η προσέγγιση δεν είναι επιστημονική, βασίζεται αποκλειστικά στη φαντασία και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία.

Αθώο έκρινε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας τον δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη, παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση υπέρ της ενοχής του για τη δημοσιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ.

Μετά την αθώωσή του, ο δημοσιογράφος μίλησε για δικαίωση. Κάποιοι προσπάθησαν να μας πατήσουν, αλλά με τα πατήματά τους φάνηκε η αλήθεια, είπε.

"Σε τέτοιες συνθήκες εκφυλισμού του δημοσίου βίου της χώρας, η ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου αποτελεί σημείο στήριξης. Ο Βαξεβάνης, δημοσιοποιώντας τη λίστα, προσέφερε στο ελληνικό Δημόσιο. Εκείνοι που τον δίωξαν δεν ήθελαν να φανεί η αλήθεια" δήλωσε ο συνήγορος του Κώστα Βαξεβάνη, Νίκος Κωνσταντόπουλος.

Ο εισαγγελέας της έδρας είχε προτείνει την ενοχή του δημοσιογράφου για το αδίκημα της παραβίασης προσωπικών δεδομένων, υποστηρίζοντας ότι με τη δημοσίευση και αποκάλυψη της λίστας Λαγκάρντ παραβιάστηκαν προσωπικά δεδομένα.

Ο εισαγγελικός λειτουργός χρησιμοποίησε το επιχείρημα ότι δίπλα στα ονόματα της λίστας Λαγκάρντ δημοσιεύθηκαν και τα επαγγέλματα, καθώς επίσης και το γεγονός ότι τα άτομα δεν συναίνεσαν στη δημοσίευση. Μάλιστα, είπε ότι η προσέγγισή του θα ήταν διαφορετική εάν ο κατηγορούμενος δημοσίευε αποκλειστικά πρόσωπα που ασκούσαν δημόσιο λειτούργημα ή ονόματα παρένθετων προσώπων που λειτουργούσαν για λογαριασμό δημοσίων προσώπων.

Είχε προηγηθεί η απολογία του Κώστα Βαξεβάνη, κατά την οποία μεταξύ άλλων υποστήριξε ότι στόχος της δημοσιοποίησης της λίστας Λαγκάρντ ήταν να αποκαλυφθεί το σύστημα διαφθοράς που καταδυναστεύει τη χώρα.

Βασικού Μετόχου αυτόφωρο! και καταδίκη

Σήμερα δικάζεται ενώπιον του Β΄ Αυτοφώρου Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας ο εκδότης της εφημερίδας "Απογευματινή" Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος για μη καταβολή χρεών ύψους 208.000 ευρώ στο Δημόσιο.

Η είδηση της σύλληψης του έγινε γνωστή χθες, ωστόσο πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα όταν και παραπέμφθηκε στο Αυτόφωρο.
Η δίκη δεν πραγματοποιήθηκε αφού ζήτησε και έλαβε προθεσμία για να δικαστεί σήμερα.

Και να σκεφθεί κανείς ότι η συγκεκριμένη προσωπικότητα πρωταγωνίστησε στο έργο του Βασικού Μετόχου που παιζόταν την προηγούμενη δεκαετία.
Είναι δυνατό αλήθεια    στον τόπο μας οι χθεσινοί πανίσχυροι "επικίνδυνοι θεσμικά"," διαπλεκόμενοι", "νταβατζήδες", να διώκονται διότι πτώχευσαν τον καιρό της πολιτικής παντοδυναμίας των πολιτικών τους φίλων?
Είναι δυνατό να αποτελεί κανείς αντικείμενο συνταγματικών ρυθμίσεων, συνταγματικής νομολογίας του ΔΕΕ, διατριβών και επιστημονικών έργων, και τούτο διότι πρωτού ο αλέκτωρ λαλήσει να διώκεται για χρέη στο δημόσιο?
Είναι δυνατό η ισχυρή ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, της δεξιάς παράταξης να σβήνει μεσούσης της δεξιάς παντοδυναμίας?
Αλλά είναι δυνατό και όλες οι "δεξιές" εργολήπτριες εταιρίες, για τις οποίες οι ροζ σελίδες έγραφαν ότι θα πάρουν τις μεγάλες δουλειές στην μεταπασοκική εποχή, να χάνονται εν μία νυκτί?
Το ζήτημα είναι μείζον και θεσμικά και ιστορικά.
Η εμφιλιοπολεμική αντίληψη διατηρείται όπως και ο πλούτος εταιριών που άνθισαν με το σχέδιο Μάρσαλ ή τα πακέτα Ντελόρ ποτίζοντας μέλι την εξουσία. Αποτέλεσμα φυσικά ότι οι μεν οικονομικοί παράγοντες καταστράφηκαν η δε πολιτική εξουσία είναι χώρος προς αποφυγήν κάθε συνετού πολίτη.
Τώρα σταδιακά δικάζονται είτε οι οικονομικοί παράγοντες είτε οι πολιτικοί, βήμα βήμα.
Αρκεί όμως αυτό?
Μετά τη συνταγματική ρύθμιση της προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού, η ρύθμιση του Βασικού Μετόχου υπήρξε το μοναδικό συνταγματικό δημιούργημα της επιστήμης της χώρας και το προϊόν της βούληση των πολιτών σε συνταγματικό επίπεδο. Σήμερα ο Βασικός Μέτοχος είναι στο αυτόφωρο.
Ο εχθρός της δημοκρατίας σαν μικροαπατεώνας δικάζεται για τα αυτονόητα. Οπως και πολλοί υπουργοί. Ας αναρωτηθούν οι συνταγματολόγοι μήπως τελικά το αυτόφωρο αρκεί και δεν απαιτείται η προσφυγή στο ΔΕΕ και σε λοιπά διεθνή φόρα. Μήπως η απάντηση είναι στο αυτονόητο.
Αλλά για το αυτονόητο δεν χρειάζεται και στοιχειώδης ιστορική αυτογνωσία?
Ολοι λοιπόν παίρνουν σειρά για την Ευελπίδων. Για τους δικαστές της Σχολής Δικαστών με τους ψαλιδισθέντες μισθούς, για τους δικαστές της γυναικείας χειραφέτησης και των ματαιωμένων προσδοκιών.
Στην Ευελπίδων κρίνονται όλα!

και ιδού η επιβεβαίωση

Σε ποινή φυλάκισης τριών ετών καταδικάστηκε, από το Β΄ Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας, ο πρώην εκδότης της εφημερίδας...

«Απογευματινή», Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος.

Ειδικότερα, το Δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για μη καταβολή χρεών ύψους 208.000 ευρώ στο Δημόσιο.

Η είδηση της σύλληψης του έγινε γνωστή χθες Τετάρτη, ωστόσο πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα όταν και παραπέμφθηκε στο Αυτόφωρο.

Τότε ζήτησε και έλαβε προθεσμία προκειμένου να ετοιμάσει την υπεράσπισή του, ενώ αφέθηκε ελεύθερος και η υπόθεση εκδικάστηκε σήμερα. Ο ίδιος δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο και εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο

Το Αυτόφωρο έδωσε στην ποινή που επιβλήθηκε στον Κ. Σαραντόπουλο αναστολή εκτέλεσης της απόφασης.

Εγκύκλιος του Αρείου Πάγου για την εκτέλεση του ν. 4198/13

Με χθεσινή εγκύκλιο του Αρείου Πάγου σε εκτέλεση του νόμου 4198/13 ξεκινά η εφαρμογή του άρθρου 8 του άνω νόμου. 
Σύμφωνα με το ΦΕΚ Α 215 την 11/10/2013 που δημοσιεύτηκε ο πρόσφατος Νόμος 4198/2013 και συγκεκριμένα το άρθρο 8, ορίζεται ότι:

1) Παραγράφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη των ακόλουθων αξιόποινων πράξεων, που έχουν τελεσθεί μέχρι 31.8.2013: α) των πταισμάτων και β) των πλημμελημάτων, κατά των οποίων ο νόμος απειλεί ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή ή και τις δύο ποινές. Στην περίπτωση των πλημμελημάτων, εάν ο υπαίτιος υποπέσει μέσα σε ένα έτος από τη δημοσίευση του νόμου σε νέα από δόλο αξιόποινη πράξη κακουργήματος ή πλημμελήματος και καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, συνεχίζεται η κατʼ αυτού παυθείσα ποινική δίωξη και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής του αξιόποινου της πρώτης πράξης ο διανυθείς χρόνος από την παύση της δίωξης μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη.
2) Ποινές στερητικές της ελευθερίας διάρκειας μέχρι έξι μηνών που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις,
οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εφόσον οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και οι επιβληθείσες ποινές δεν έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα τελέσει μέσα σε δύο έτη από τη δημοσίευση του νόμου αυτού, νέα από δόλο αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών. Σε περίπτωση νέας καταδίκης ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά, μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη εκτιθείσα, και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής της μη εκτιθείσας ποινής, ο διανυθείς χρόνος από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μέχρι την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη.

Έτσι, ποινικά αδικήματα πλημ/τα π.χ. όπως της απείθειας, εξύβρισης, απειλής, υγειονομικών κανονισμών, στέρηση άδειας λειτουργίας καταστημάτων, ΚΟΚ στέρηση άδειας οδήγησης κτλ, και πταίσματα, όπως  επαιτεία, πορνεία, διαταράξεις, στέρηση άδειας μουσικών οργάνων από το Δήμο, αυτοδικία κτλ, που έχουν τελεστεί μέχρι και την 31/8/2013 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.
Επίσης, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ αδικήματα τα οποία εκδικάστηκαν σε Α” βαθμό και δεν έχουν εκδικαστεί από τα αρμόδια Δικαστήρια σε Β” βαθμό, που λειτουργούν ως Εφετεία (Τριμελές Πλημ/κείο).
Οι συνάδελφοι που έχουν δικογραφίες και που είναι μάρτυρες σε τέτοιες υποθέσεις θα πρέπει να γνωρίζουν τις αλλαγές που επέφερε ο νόμος αυτός.







ΑΡΘΡΟ 8 του Ν.4198/2013:

..............................
3.α. Παραγράφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη
των ακόλουθων αξιόποινων πράξεων, που έχουν τε−
λεσθεί μέχρι 31.8.2013: α) των πταισμάτων και β) των
πλημμελημάτων, κατά των οποίων ο νόμος απειλεί
ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος ή χρηματική ποινή ή
και τις δύο ποινές. Στην περίπτωση των πλημμελημά−
των, εάν ο υπαίτιος υποπέσει μέσα σε ένα έτος από
τη δημοσίευση του νόμου σε νέα από δόλο αξιόποινη
πράξη κακουργήματος ή πλημμελήματος και καταδικα−
στεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της
ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, συνεχίζεται η κατ’
αυτού παυθείσα ποινική δίωξη και δεν υπολογίζεται στο
χρόνο παραγραφής του αξιόποινου της πρώτης πράξης
ο διανυθείς χρόνος από την παύση της δίωξης μέχρι
την αμετάκλητη καταδίκη για τη νέα πράξη.
β. Οι δικογραφίες που αφορούν τις παραπάνω αξι−
όποινες πράξεις, τίθενται στο αρχείο με πράξη του
αρμόδιου εισαγγελέα ή δημόσιου κατηγόρου. Για την
τύχη των πειστηρίων αποφαίνονται με αιτιολογημένη
διάταξη, επί πλημμελημάτων ο αρμόδιος εισαγγελέας
και επί πταισμάτων ο αρμόδιος πταισματοδίκης.
γ. Οι αστικές αξιώσεις που τυχόν απορρέουν από τις
παραπάνω αξιόποινες πράξεις δεν θίγονται με οποιον−
δήποτε τρόπο. Η παραγραφή του αξιοποίνου και η παύ−
ση της δίωξης δεν κωλύει την επιβολή των κατά νόμο
προβλεπόμενων διοικητικών κυρώσεων στις υποθέσεις
αυτές.
δ. Η κατά τα ανωτέρω παραγραφή του αξιόποινου
και η παύση της ποινικής δίωξης, δεν ισχύει για τις
παραβάσεις: α) του άρθρου 358 και του άρθρου 377 του
3684 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ)
Ποινικού Κώδικα για τις περιπτώσεις αγοράς εμπορευ−
μάτων με πίστωση, β) του ν. 690/1945, γ) του άρθρου
28 του ν. 3996/2011, δ) του άρθρου 29 του ν. 703/1977
και του άρθρου 44 του ν. 3959/2011, ε) του ν. 2168/1993,
στ) της Α5/3010 από 14.8.1985 απόφασης του Υπουργού
Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Β΄ 593),
ζ) του άρθρου 6 του ν. 456/1976 και η) του άρθρου 41
ΣΤ΄ του ν. 2725/1999.
4. α. Ποινές στερητικές της ελευθερίας διάρκειας
μέχρι έξι μηνών που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις,
οι οποίες έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του πα−
ρόντος νόμου, εφόσον οι αποφάσεις αυτές δεν έχουν
καταστεί αμετάκλητες και οι επιβληθείσες ποινές δεν
έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο μέχρι τη δημο−
σίευση του παρόντος νόμου, παραγράφονται και δεν
εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα
τελέσει μέσα σε δύο έτη από τη δημοσίευση του νόμου
αυτού, νέα από δόλο αξιόποινη πράξη, για την οποία
θα καταδικαστεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή
στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών. Σε
περίπτωση νέας καταδίκης ο καταδικασθείς εκτίει
αθροιστικά, μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη
εκτιθείσα, και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής
της μη εκτιθείσας ποινής, ο διανυθείς χρόνος από τη
δημοσίευση του νόμου αυτού μέχρι την αμετάκλητη
καταδίκη για τη νέα πράξη.
β. Οι μη εκτελεσθείσες κατά τα ανωτέρω αποφάσεις
τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγε−
λέα ή δημόσιου κατηγόρου. Η παραγραφή των ποινών
δεν κωλύει την επιβολή των κατά νόμο προβλεπόμενων
διοικητικών κυρώσεων στις υποθέσεις αυτές.
γ. Εξαιρούνται των ως άνω ρυθμίσεων αποφάσεις που
αφορούν παραβάσεις των άρθρων 167, 189, 235, 236, 237,
242, 256, 258, 259, 292, 309, 334 παράγραφος 3, 372, 382
και 390 του Ποινικού Κώδικα. Ομοίως εξαιρούνται απο−
φάσεις που αφορούν παραβάσεις: α) του ν. 2168/1993,
β) του άρθρου 6 του ν. 456/1976, γ) της Α5/3010 από
14.8.1985 απόφασης του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και
Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Β΄ 593) και δ) του άρθρου 41
ΣΤ΄ του ν. 2725/1999.
5. Οι διατάξεις του άρθρου 1 του ν. 4043/2012 εφαρ−
μόζονται και στους κρατουμένους που εκτίουν ποινή
στερητική της ελευθερίας και πληρούν τις τασσόμενες
με αυτό προϋποθέσεις κατά το χρόνο δημοσίευσης του
παρόντος νόμου. Το ίδιο ισχύει και για τους καταδίκους
που αποκτούν τις προϋποθέσεις αυτές: α) μέχρι τις
30.6.2014 και β) μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου
ύστερα από άσκηση ενδίκου μέσου και εφόσον η έκτιση
της ποινής τους έχει αρχίσει κατά τη δημοσίευσή του.
6. α. Με πράξη του Προέδρου του αρμοδίου Δικαστηρί−
ου ή του οικείου Τμήματος κηρύσσονται καταργημένες
εκκρεμείς δίκες για αιτήσεις ακυρώσεως και απορρίπτο−
νται αιτήσεις αναστολής που ασκήθηκαν μέχρι 31.12.2010
και αφορούν ακυρωτικές διαφορές, υπαγόμενες στην
αρμοδιότητα του τριμελούς διοικητικού πρωτοδικείου
ή του τριμελούς διοικητικού εφετείου, οι οποίες δημι−
ουργήθηκαν από την προσβολή ατομικών διοικητικών
πράξεων, που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή της νομοθεσίας
περί αλλοδαπών (άρθρο15 του ν. 3068/2002), εφόσον
έχει παρέλθει άπρακτη η κατωτέρω, υπό στοιχείο β΄,
οριζόμενη προθεσμία.
β. Οι πληρεξούσιοι που υπογράφουν τις παραπάνω
αιτήσεις ακυρώσεως οφείλουν μέσα σε τρεις (3) μήνες
από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου να καταθέσουν
στη γραμματεία του αρμοδίου δικαστηρίου εξουσιοδό−
τηση του αλλοδαπού διαδίκου θεωρημένη ως προς το
γνήσιο της υπογραφής του, στην οποία να δηλώνεται
ότι επιθυμεί τη συζήτηση της υποθέσεως. Η παραπάνω
δήλωση μπορεί να γίνει και με αυτοπρόσωπη παρά−
σταση του διαδίκου στη γραμματεία του δικαστηρίου.
γ. Τα ανωτέρω δεν εφαρμόζονται σε υποθέσεις των
οποίων η αρχική η μετά από αναβολή δικάσιμος έχει
ορισθεί εντός της, υπό στοιχείο β΄, τρίμηνης προθε−
σμίας.
Το τρίτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν. 3886/
2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«Το 1/3 του ποσού του παραβόλου καταβάλλεται κατά
την κατάθεση της αιτήσεως, το 1/3 μέχρι την πρώτη
συζήτηση και αν η αίτηση απορριφθεί ο αιτών καταδικά−
ζεται στην καταβολή του υπολοίπου 1/3 με την απόφαση
του δικαστηρίου.»
8. Στην υποπερίπτωση ε΄ της πρώτης παραγράφου
του άρθρου 10 του ν.δ. 1017/1971, προστίθεται εδάφιο
ως εξής:
«Οι αιτήσεις και τα υπομνήματα των απόρων κρατου−
μένων υποβάλλονται ατελώς.»
9. Όσοι κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου
έχουν καταδικαστεί τελεσίδικα ή αμετάκλητα σε ποινή
πρόσκαιρης κάθειρξης για εγκλήματα που προβλέπο−
νται στον ν. 3459/2006, απολύονται υφ’ όρον αν έχουν
συμπληρώσει το 1/3 πραγματικής έκτισης της ποινής
που τους επιβλήθηκε. Την απόλυση διατάσσει ο εισαγ−
γελέας πλημμελειοδικών του τόπου έκτισης της ποινής

Χριστουγεννιάτικο μπαζάρ για τα παιδιά των φυλακισμένων

Διήμερο μπαζάρ για την ενίσχυση των άπορων κρατουμένων και των παιδιών που ζουν με τις φυλακισμένες μητέρες τους στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας, διοργανώνει η ομάδα ξεblogάρισμα, το ερχόμενο Σαββατοκύριακο (30 Νοεμβρίου & 1 Δεκεμβρίου) στον πολυχώρο «Άρδην» στο Σύνταγμα.

Στόχος του φετινού μπαζάρ είναι να χρηματοδοτηθούν τα δημιουργικά εργαστήρια των φυλακών, τα οποία έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά και να συγκεντρωθούν είδη πρώτης ανάγκης για τις κρατούμενες και τα παιδιά τους. 

 

Τα είδη στα οποία υπάρχει σημαντική έλλειψη είναι το χαρτί υγείας, τα σαμπουάν, τα μωρομάντηλα και οι τηλεκάρτες. Επίσης ανάγκη υπάρχει για πάνες, είδη παιδικής περιποίησης, αφρόλουτρα, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, σερβιέτες, απορρυπαντικό για πλύσιμο ρούχων, υγρό καθαρισμού χώρου, σαπούνια. Περισσότερες λεπτομέρειες υπάρχουν στο ξεblogάρισμα.

 

Στο διήμερο μπαζάρ θα πωλούνται εκατοντάδες ενδιαφέροντες τίτλοι σε τιμές από 0,50 ως 5 ευρώ, σπιτικές μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού και λικέρ, τσίπουρα, βιολογικό λάδι από τη Μάνη, χειροποίητα σαπούνια και κεραλοιφές από το Πήλιο, χριστουγεννιάτικα διακοσμητικά, κεραμικά, κοσμήματα και ρούχα. Θα διατίθενατι επίσης έργα κρατουμένων και αποφυλακισμένων από την Επάνοδο.

 

Μέρες και ώρες λειτουργίας: Σάββατο 30 Νοεμβρίου από τις 10 το πρωί ως τις 8 το βράδυ και την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου από τις 10 το πρωί ως τις 7 το απόγευμα, στον πολυχώρο Άρδην, στην οδό Ξενοφώντος 4, στο Σύνταγμα.

 

Σελίδα του μπαζάρ στο Facebook: https://www.facebook.com/events/405740432887873/

 

Το ξεblogάρισμα

 

Το ξεblogάρισμα είναι μια ομάδα από bloggers που ξεκίνησε την δράση της πριν από 5 χρόνια με σκοπό την βοήθεια και την υποστήριξη των παιδιών 0-3 ετών που κρατούνται μαζί με τις φυλακισμένες μητέρες τους στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας. Το πλαίσιο υποστήριξης, μαζί με τα 20 περίπου παιδάκια περιλαμβάνει και τις 100 άπορες φυλακισμένες γυναίκες. Οι εθελοντές του ξεblogαρίσματος οργανώνουν αποστολές ειδών πρώτης ανάγκης στις φυλακές και διοργανώνουν εκδηλώσεις για την οικονομική υποστήριξη και την κάλυψη των άμεσων αναγκών των παιδιών και των άπορων.

Ένας κόσμος χωρίς δικηγόρους ή η ουτοπία του Τόμας Μορ

του Γιώργου Καζολέα, δικηγόρου - 25/11/2013
 Και να σκεφτεί κανείς ότι έναν κόσμο όπου δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν δικηγόροι επειδή δεν θα έχουν αντικείμενο εργασίας, τον οραματίστηκε ένας νομικός, γιος δικαστή. Ο Τόμας Μορ (Thomas More) γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1478 στο Λονδίνο, σπούδασε στην Οξφόρδη και υπήρξε μέλος του κύκλου του Τζον Μόρτον, αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρυ. Αφού έλαβε ευρεία θεολογική και κλασσική μόρφωση, έγινε δικηγόρος, μέλος του Κοινοβουλίου και αναδείχθηκε σε διάφορα διοικητικά και δικαστικά αξιώματα. Το 1529 έγινε αρχικαγκελάριος. Υπήρξε όμως και σπουδαίος συγγραφέας. Η «Ουτοπία» (1515) είναι το πιο γνωστό από τα έργα του κι ένα από τα πλέον συζητημένα κείμενα μέχρι σήμερα, καθώς ανοίγει ορίζοντες σκέψης διαχρονικούς, που συνδέουν το παρελθόν με το μέλλον και επιχειρούν να αγγίξουν τα προβλήματα των εκάστοτε κοινωνιών. Ο τίτλος του προέρχεται από ελληνικές λέξεις (ου-τόπος, ένας τόπος που δεν υπάρχει).
Πρόκειται για την περιγραφή μιας ιδανικής κοινωνίας ισότητας, κοινοκτημοσύνης, θρησκευτικής ανοχής, με κυρίαρχα στοιχεία την αλληλεγγύη και την συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς ιδιοκτησία και χρήματα και χωρίς δικηγόρους. Xωρίς σύστημα δικαιοσύνης δηλαδή και χωρίς δικαστές να δικάζουν και να καταδικάζουν. Αυτή η ιδανική κοινωνία είναι και μια κριτική της αγγλικής κοινωνίας της εποχής του Μορ. Είναι ο ίδιος ο Μορ όμως που διατυπώνει τις επιφυλάξεις του για το κατά πόσον είναι δυνατή η αφθονία αγαθών χωρίς την ύπαρξη κινήτρων και εκφράζει την ανησυχία του για την αδιαφορία των οκνηρών που θα επιβαρύνει τους εργατικούς. Τελικά μεταθέτει την πραγμάτωση της ουτοπίας του στο απώτερο μέλλον «όταν όλοι οι άνθρωποι θα είναι καλοί».
Η ουτοπική προσδοκία του διαψεύστηκε πολύ γρήγορα και μπορεί για το απώτερο μέλλον να μη το έμαθε ποτέ, αλλά το κοντινό του το συνειδητοποίησε όταν άκουσε την ετυμηγορία στη δίκη του. Αρνούμενος να αναγνωρίσει τον βασιλιά Ερρίκο ως αρχηγό της Εκκλησίας της Αγγλίας, ο Μορ είχε ήδη διαπράξει βαρύ αδίκημα. Το ότι το 1533 αρνήθηκε να παραστεί στον γάμο του Ερρίκου με την Άννα Μπολέιν, μετά το διαζύγιό του από την Αικατερίνη της Αραγονίας, είχε σαν συνέπεια να κληθεί ενώπιον βασιλικής επιτροπής ώστε να παραδεχθεί ενόρκως ότι ο γάμος του Ερρίκου με την Αικατερίνη ήταν άκυρος, και ο γάμος του με την Άννα Μπολέιν έγκυρος. Ο Μορ αρνήθηκε να δώσει τον όρκο που σήμαινε άρνηση του παπικού πρωτείου με αποτέλεσμα να παραπεμφθεί σε δίκη με όχι και τόσο αμερόληπτους δικαστές καθώς ανάμεσα τους ήταν ο πατέρας, ο αδελφός και ο θείος της Άννας Μπολέιν, από τους οποίους καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και αποκεφαλίστηκε. Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Καλός υπηρέτης του βασιλιά, πρωτίστως όμως του Θεού»
Η ίδια του η ζωή έδειξε στον Μορ πως αυτό το νησάκι με το όνομα Ουτοπία είναι άφταστο και μακρινό. Και το ήξερε και ο ίδιος. Στις ζωές των ανθρώπων δεν υπάρχει χώρος για ανιδιοτέλεια και αλληλεγγύη, συνωστίζονται μόνο η απληστία, ο ανταγωνισμός, η μικροπρέπεια και η κακοβουλία. Όμως ακόμα κι έτσι την χρειάζονται οι άνθρωποι την ουτοπία. Μπορεί να μη την φτάνουν, όμως κοιτώντας προς αυτήν κάνουν μερικά βήματα μπροστά. Στο βιβλίο του «Η Ιστορία των Ουτοπιών» Ο Λιούις Μάμφορντ γράφει: «Θεωρήσαμε την ουτοπία αντίθετο του πραγματικού κόσμου. Κι όμως, αυτό που κάνει υποφερτό τον πραγματικό κόσμο είναι οι ουτοπίες μας. Όσο περισσότερο αντιδρούν οι άνθρωποι στο περιβάλλον τους και το τροποποιούν με βάση ένα ανθρώπινο σχέδιο τόσο περισσότερο ζουν στην ουτοπία» . Ή όπως έλεγε ο Όσκαρ Ουάιλντ «πρόοδος δεν είναι παρά η υλοποίηση της μιας μετά την άλλη ουτοπίας». (βιογραφικά στοιχεία από: Wikipedia.gr, tovima.gr)

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ - ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΑ ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ

 

Με χαρά μας σας παρουσιάζουμε με την ευκαιρία του χθεσινού εορτασμού των Δικαιωμάτων του Παιδιού το αφιέρωμα στα Νομικά Νέα.

Θα περιμένουμε πάντα με ενδιαφέρον τις συμμετοχές σας

Με εκτίμηση

Ελένη Τροβά http://www.nomika-nea.gr/

Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

της Eλένης Tροβά - 20/11/2013
Δεν αγνοεί το ζήτημα η Ευρώπη και εννοούμε η Ενωση.
Οι κατακτήσεις του κοινοτικού δικαίου για τα δικαιώματα του παιδιού στις 1 Οκτωβρίου του 2013 αποτελούν γεγονός. Σημαντικά και συστηματοποιημένα κείμενα για τον καθένα που θέλει να μάθει.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενημερώνει και αναπτύσσει διεξοδικά. Διότι φυσικά γνωρίζει ότι τα δικαιώματα των παιδιών και του κάθε παιδιού αποτελούν αντικείμενο της ψυχοθεραπείας των ενηλίκων δυστυχώς.

Η νομολογία ήδη αναγνωρίζει τα δικαιώματα του παιδιού ως έννοια και νομική κατηγορία
Βλ Ειδικά την απόφαση C 403/09 και συγκεκριμένα την ακόλουθη αναφορά:

" Τέλος, υπέρ των ανωτέρω εκτιμήσεων συνηγορούν οι επιταγές που απορρέουν από την τριακοστή τρίτη αιτιολογική σκέψη του κανονισμού 2201/2003, κατά την οποία ο κανονισμός αναγνωρίζει τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές που προασπίζει ο Χάρτης, μεριμνώντας ειδικότερα για τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων του παιδιού, όπως προβλέπει το άρθρο 24 του Χάρτη.

54 Πρέπει να τονιστεί ότι ένα από τα εν λόγω θεμελιώδη δικαιώματα του παιδιού είναι το προβλεπόμενο στο άρθρο 24, παράγραφος 3, του Χάρτη δικαίωμα του παιδιού να διατηρεί τακτικές προσωπικές σχέσεις και άμεσες επαφές με τους δύο γονείς του, ο σεβασμός του οποίου αποτελεί αναμφισβήτητα ύψιστο συμφέρον κάθε παιδιού.

55 Το άρθρο 20 του κανονισμού 2201/2003 δεν πρέπει να ερμηνεύεται κατά τρόπο αντίθετο προς το εν λόγω θεμελιώδες δικαίωμα.

56 Συναφώς, διαπιστώνεται ότι η παράνομη μετακίνηση του τέκνου κατόπιν μονομερούς αποφάσεως ενός από τους γονείς του στερεί κατά κανόνα από το τέκνο τη δυνατότητα να διατηρεί τακτικές προσωπικές σχέσεις και άμεσες επαφές με τον έτερο γονέα.

57 Συνεπώς, το άρθρο 20 του κανονισμού 2201/2003 δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τέτοιον τρόπο ώστε να χρησιμεύει για τον γονέα που μετακίνησε παρανόμως το τέκνο ως μέσο διαιωνίσεως της de facto καταστάσεως που δημιούργησε με την παράνομη συμπεριφορά του ή νομιμοποιήσεως των συνεπειών της συμπεριφοράς αυτής.

58 Βεβαίως, κατά το άρθρο 24, παράγραφος 3, του Χάρτη, παρέκκλιση από το θεμελιώδες δικαίωμα του τέκνου να διατηρεί τακτικές προσωπικές σχέσεις και άμεσες επαφές με τους δύο γονείς του χωρεί αν ένα τέτοιο ύψιστο συμφέρον αντίκειται σε άλλο συμφέρον του τέκνου.

59 Πρέπει, συνεπώς, να γίνει δεκτό ότι ένα μέτρο που εμποδίζει τη διατήρηση τακτικών προσωπικών σχέσεων και άμεσων επαφών με τους δύο γονείς του τέκνου μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον από την ύπαρξη άλλου συμφέροντος τέτοιας φύσεως ώστε να υπερτερεί του σχετικού με το εν λόγω θεμελιώδες συμφέρον δικαιώματος.

60 Πάντως, η ισορροπημένη και λογική εκτίμηση όλων των αντικρουόμενων συμφερόντων, η οποία πρέπει να στηρίζεται σε αντικειμενικές εκτιμήσεις αφορώσες το τέκνο καθαυτό και το κοινωνικό περιβάλλον του πρέπει, καταρχήν, να πραγματοποιείται στο πλαίσιο διαδικασίας ενώπιον του δικαστηρίου που έχει δικαιοδοσία ως προς την ουσία, βάσει των διατάξεων του κανονισμού 2201/2003.

61 Κατόπιν των ανωτέρω σκέψεων, στα υποβληθέντα ερωτήματα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 20 του κανονισμού 2201/2003 έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, δεν παρέχει σε δικαστήριο κράτους μέλους τη δυνατότητα να εκδώσει προσωρινό μέτρο γονικής μέριμνας σχετικό με την ανάθεση της επιμέλειας τέκνου ευρισκόμενου στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους σε έναν από τους δύο γονείς του, όταν δικαστήριο άλλου κράτους μέλους, το οποίο έχει βάσει του κανονισμού αυτού δικαιοδοσία ως προς την ουσία της σχετικής με την επιμέλεια του τέκνου διαφοράς, έχει ήδη εκδώσει απόφαση με την οποία η επιμέλεια του τέκνου αυτού ανατέθηκε προσωρινώς στον έτερο γονέα και η απόφαση αυτή έχει κηρυχθεί εκτελεστή στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους.

Επί των δικαστικών εξόδων

62 Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) αποφαίνεται:

Το άρθρο 20 του κανονισμού (ΕΚ) 2201/2003 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2003, για τη διεθνή δικαιοδοσία και την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας, ο οποίος καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) 1347/2000, έχει την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές της υποθέσεως της κύριας δίκης, δεν παρέχει σε δικαστήριο κράτους μέλους τη δυνατότητα να εκδώσει προσωρινό μέτρο γονικής μέριμνας σχετικό με την ανάθεση της επιμέλειας τέκνου ευρισκόμενου στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους σε έναν από τους δύο γονείς του, όταν δικαστήριο άλλου κράτους μέλους, το οποίο έχει βάσει του κανονισμού αυτού δικαιοδοσία ως προς την ουσία της σχετικής με την επιμέλεια του τέκνου διαφοράς, έχει ήδη εκδώσει απόφαση με την οποία η επιμέλεια του τέκνου αυτού ανατέθηκε προσωρινώς στον έτερο γονέα και η απόφαση αυτή έχει κηρυχθεί εκτελεστή στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους.

(υπογραφές)

Ο Γενικός Εισαγγελέας αναπτύσσει το θέμα διεξοδικά.
.
H θεωρία επικουρεί τη νομολογία:

Gouttenoire, Adeline: Les droits de l'enfant devant la Cour de justice de l'Union européenne, Revue des affaires européennes 2009-10 p.627-634
Idot, Laurence: Conflits de juridictions et enlèvement d'enfant, Europe 2010 Janvier Comm. nº 57 p.42
Henrich, Dieter: Zeitschrift für das gesamte Familienrecht 2010 p.526-527
Komárek, J.: Předběžná opatření týkající se péče o dítě s přeshraničním prvkem, Soudní rozhledy : mesícník ceské, zahranicní a evropské judikatury : nová soudní rozhodnutí vydávaná redakcí casopisu Právní rozhledy ve spoluprác jednotlivymi soudci 2010 p.115-117
Grasso, G.: Il Foro italiano 2010 IV Col.132-134
Brière, Carine: Bruxelles II bis: mesure provisoire sur mesure provisoire ne vaut, Recueil Le Dalloz 2010 nº 17 p.1056-1058
Jault-Seseke, Fabienne: Conflit de juridictions. Les règles communautaires, Recueil Le Dalloz 2010 p. 1593-1598
Guez, Philippe: Les mesures urgentes et provisoires de l'article 20 du règlement Bruxelles II bis en cas de déplacement illicite d'enfant, Gazette du Palais 2010 nº 148-149 Jur. p.47-49
Cortés Martín, José Manuel: Jurisprudencia del Tribunal de Justicia de la Uníon Europea, Septiembre - Diciembre 2010, Revista de Derecho Comunitario Europeo 2010 nº35 p.257-322
Tsantinis, Spyros: Recent ECJ Judgments in Cases of Children Abduction and Parental Responsibility The ECJ Judgments "Deticek", "Povse" and "Purrucker", Int'l Lis 2010 p.118-127
Brkan, Maja: Neskladnost slovenske potrošniške zakonodaje z evropsko?, Pravna praksa 2010 nº 47 p.11-13
Requejo Isidro, Marta: El artículo 20 Reglamento (CE) número 2201/2003 ante el TJCE, Diario La ley 2010 nº 7479 p.1-6
Janzen, Ulrike ; Gärtner, Veronika: Kindschaftsrechtliche Spannungsverhältnisse im Rahmen der EuEheVO - die Entscheidung des EuGH in Sachen Detiček, Praxis des internationalen Privat- und Verfahrensrechts 2011 p.158-166
De Boer, Th.M.: Nederlandse jurisprudentie ; Uitspraken in burgerlijke en strafzaken 2011 nº 348
Bergamini, Elisabetta: Evoluzioni nel diritto di famiglia dell'Unione europea: il regolamento 1259/2010 sulla legge applicabile al divorzio e alla separazione personale, Studi sull'integrazione europea 2012 nº 1 p.181-201
L'ubíca, Gregová Širícová: Rozsudok "DETIČEK", Výber z rozhodnutí Súdneho dvora Európskych spoločenstiev 2012 nº 3 p.63-6

Είναι πιστεύουμε μια καλή αρχή. Χρειάζεται όμως συνέχεια δυναμική.

Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη

της Eλένης Tροβά - 20/11/2013
H μέρα και το αφιέρωμα επιβάλουν μνεία στην πρωτοποριακή εργασία της Νομικής Βιβλιοθήκης, την Παιδική Νομική Βιβλιοθήκη.
Με περισσότερους τίτλους πλέον επιτρέπει την εκπαίδευση των παιδιών σε έννοιες για τις οποίες ούτε πολλοί ενήλικες γνωρίζουν.
Τι τους θέλουμε τους Νόμους? ένα πρώτο πρόσφατο παράδειγμα
Τι τους θέλουμε τους νόμους; αναρωτιούνται ο Θέμης και η Θέτις σ’ αυτό το βιβλίο. Δεν θα ήμασταν πιο ελεύθεροι χωρίς αυτούς; Για να το διαπιστώσουν, ταξιδεύουν με την παρότρυνση της σοφής κουκουβάγιας στη χώρα της Μπανανομίας. Μια χώρα, όπου οι κάτοικοι ζουν χωρίς νόμους και κανόνες και καθένας κάνει ό,τι θέλει. Προς μεγάλη έκπληξή τους δυσάρεστες εκπλήξεις τους περιμένουν εκεί: σκουπίδια και μόλυνση, κυκλοφοριακό κομφούζιο, κλέφτες που τους αρπάζουν τα πράγματα και στρατηγοί και βασιλιάδες που φτιάχνουν ο καθένας κι από έναν δικό του, αυθαίρετο νόμο. Με τον τρόπο αυτόν, ο Θέμης και η Θέτις συνειδητοποιούν τη χρησιμότητα του νόμου, αλλά όχι οποιουδήποτε νόμου: μαθαίνουν ότι νόμος που αξίζει να τον τηρούμε είναι μόνο εκείνος που θεσπίζεται από όργανα δημοκρατικά εκλεγμένα και με τη νόμιμη, δημοκρατική διαδικασία.

Ακόμη πιό πρόσφατο είναι οι Οδύσσειες παιδιών

Ο Οδυσσέας και ο καλύτερός του φίλος, ο Θέμης, συναντούν συχνά παιδιά με άλλο χρώμα δέρματος όταν παίζουν στο γήπεδο ή όταν πηγαίνουν βόλτες με το ποδήλατο.

«Από πού έρχονται αυτά τα παιδιά; Γιατί έφυγαν από τις πατρίδες τους; Γιατί βρίσκονται στην Ελλάδα; Μήπως κι αυτά πέρασαν μια μικρή Οδύσσεια, όπως ο μυθικός Οδυσσέας, για να φτάσουν στην πατρίδα μας;», αναρωτιούνται οι δυο φίλοι.

Με πλοηγό τη δασκάλα τους κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι στις χώρες των προσφύγων συμμαθητών τους και μαθαίνουν για τις μικρές τους Οδύσσειες. Τα προσφυγόπουλα του βιβλίου διηγούνται με αφοπλιστική ειλικρίνεια και συγκινητική απλότητα τις προσωπικές τους ιστορίες, προσμένοντας όχι τη λύπηση αλλά την κατανόησή σας. Η Αζίζα, η Φατίμα, ο Ισαάκ, παιδιά του διπλανού θρανίου, σας προσκαλούν με τις αφηγήσεις τους να τα πλησιάσετε, αποδεχόμενοι τη διαφορετικότητά τους. Στο βιβλίο αυτό θα μάθετε όμως και για τους διεθνείς οργανισμούς που προστατεύουν τα δικαιώματα των προσφύγων και για τη δράση τους.

Χριστούγεννα έρχονται είναι το καλύτερο δώρο!

<- a="">

Παιδί και κανόνας δικαίου

του παρδαlaw - 20/11/2013 3:50:03 μμ
Mιά σύνοψη της νομολογίας των δικαιωμάτων του παιδιού του 2013 όπως εκφράζεται από το δικαστήριο των δικαιωμάτων του ανθρώπου θα επέτρεπε σήμερα μια απάντηση στην άποψη της Hilary Clinton ότι η έννοια των δικαιωμάτων του παιδιού απαιτεί ορισμό και δεν είναι αυτονόητη.
Ομως η άποψη αυτή παραμένει αβέβαιη καθώς τα δικαιώματα των παιδιών στην ουσία τους θίγονται συνεχώς έστω και αν τα ορίσουμε όπως προβλέπει η Συνθήκη.
Η χώρα μας έχει θέση στη σύνοψη αυτή πρωτεύουσα λόγω ιδίως των διακρίσεων στα παιδιά Ρομά. Φαντάζομαι δεν ξεχάσαμε ακόμη την ξανθή Μαρία.
Δεν είναι όμως η μόνη.
Το διεθνές δίκτυο των δικαιωμάτων του παιδιού μας παρέχει πλέον επαρκή πληροφορία για το νομικό καθεστώς των δικαιωμάτων του παιδιού διεθνώς.
Είναι όμως αλήθεια το νομολογιακό ζήτημα μείζον?
οι αντιλήψεις?
η ιστορία που γνωρίζει το παιδί ως υποκείμενο μόνον πρόσφατα?
οι θρησκείες που προσεγγίζουν με ιδιαιτερότητες το παιδί?
O ορισμός του παιδιού είναι το πρώτο βήμα. To ίδιο το παιδί. Οχι απλά το ανήλικο. Οχι το έμβρυο.
Οχι η αστικολογική θέση των κληρονομικών δικαιωμάτων ή του φυσικού προσώπου. Οχι μόνον.
Είναι ομως νωρίς και το γνωρίζουμε όλοι.
Η υπόθεση παιδί παραμένει νεωτερισμός για το δίκαιο. Παιδί και δίκαιο αποτελεί πεδίο έρευνας

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ!

του παρδαlaw - 20/11/2013 2:27:09 μμ
Μας το θύμισε η Google ότι είναι σήμερα. Της οφείλουμε δυό λόγια!

H Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989, προσέφερε ένα νέο ορισμό για την παιδική ηλικία, βασισμένο στα ανθρώπινα δικαιώματα. Η επιστημονική κοινότητα μέχρι και σήμερα με σοβαρότητα αναρωτιέται αν υπάρχει ουσιαστικό αντικείμενο αυτής της κατηγορίας δικαιωμάτων ή αν απλά αποτελεί φιλανθρωπική διακήρυξη. Είναι γνωστό ότι το παιδί ως νομικό υποκείμενο δεν έχει σημαντικά δικαιώματα σε κάθε έννομη τάξη. Ούτως ή άλλως και η οντότητα παιδί αποτελεί πρόσφατη νομική αναγνώριση κυρίως ως τέκνο τινός. Ειδικοί νόμοι πάντως έχουν ψηφισθεί που κατοχυρώνουν τα παιδιά ως προς την εργασία, την υποχρεωτική εκπαίδευση, την κοινωνική προστασία και θεσπίζουν υποχρεώσεις των ενηλίκων απέναντί τους....

Η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού  υπήρξε όμως  ο προάγγελος για σημαντικές προόδους στην πραγμάτωση των δικαιωμάτων των παιδιών στην επιβίωση, την υγεία και την εκπαίδευση μέσω της παροχής των στοιχειωδών αγαθών και υπηρεσιών. Επιπλέον συνέβαλε στην αναγνώριση της ανάγκης να δημιουργήσουμε ένα προστατευτικό περιβάλλον για να θωρακίσουμε τα παιδιά απέναντι στην εκμετάλλευση, την κακοποίηση και τη βία. Κυρίως ο χαρακτήρας της βέβαια παραμένει συμβολικός.

Παρόλα αυτά, τα δικαιώματα πάνω από ενός δισεκατομμυρίου παιδιών παραβιάζονται επειδή αποστερούνται μία ή περισσότερες από τις βασικές υπηρεσίες που απαιτούνται για να επιβιώσουν, να μεγαλώσουν κα να αναπτυχθούν. Η βλάβη όμως που προξενείται παρατείνεται πολύ πέρα από τα παιδικά χρόνια, αυξάνοντας την πιθανότητα η επόμενη γενιά να πλήττεται από τις ίδιες απειλές. Ο κίνδυνος αυτός μπορεί να εξαλειφθεί μόνο εάν ο κόσμος επιδείξει τη θέληση να θέσει τα δικαιώματα όλων των παιδιών σε ισχύ.

Οπως πολλές νομικές κατακτήσεις ξεκινούν από ευχές. Θεσμοί όπως ο Συνήγορος του Παιδιού, ο Εισαγγελέας Ανηλίκων κοκ ενισχύουν τις συγκεκριμένες κατακτήσεις.

Η Σύμβαση αυτή στο ΦΕΚ εδώ

Ο ΣΚΎΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ!

του partner wolf - 12/11/2013
Το βρήκα και το αναδημοσιεύω! Εξαιρετικό άρθρο για το σκύλο στο μουσουλμανικό δίκαιο. Τώρα που ξανάρχισε ο Σουλειμάν να με θυμηθείτε!
ελπίζω να βρω και άλλα κείμενα για τους θεούς και τους σκύλους. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο!
αν επιθυμείτε μεγαλύτερη εμβάθυνση από τώρα δείτε μελέτη συγκριτικού δικαίου για το σκύλο στο δίκαιο εδώ! Θα κατανοήσετε ότι δεν είμαι τυχαίος νομομαθής! Φυσικά και τα δύο κείμενα γαλλικά για όσους κατέχουν!



Centre de droit arabe et musulman
Zentrum für arabisches und islamisches Recht
Centro di diritto arabo e musulmano

Sami A. Aldeeb Abu-Sahlieh, dr en droit
Ochettaz 17
Ch-1025 St-Sulpice
Tél. fixe: 0041[0]21 6916585
Tél. portable: 0041[0]78 9246196
Site: www.sami-aldeeb.com
Email: sami.aldeeb@yahoo.fr



Le chien en droit musulman
par
Sami A. Aldeeb Abu-Sahlieh


1) Interdiction de maltraiter les animaux 2
2) Des animaux plus chanceux que d'autres 3
3) Le chien dans le Coran 4
4) Le chien dans les récits de Mahomet 4
5) Chiens autorisés en cas d'utilité 6
6) Le gibier pris par un chien 6
7) Même utile, le chien reste impur 7
8) Manger du chien 8
9) Garder des chiens à la maison fait perdre des mérites 8
10) Certains anges inconciliables avec le chien à la maison 9
11) Le chien dans les rapports juridiques 9
12) Le chien, les taxis et le transport public 10
13) Lorsque la politique se mêle des chiens 13
14) Chien et cohabitation entre musulmans et non-musulmans dans la même maison 13
15) Le chien au secours de la religion 15
16) Superstitions autour du chien 17


1) Interdiction de maltraiter les animaux
Bien qu'il existe un droit étatique positif dans les pays arabes, c'est le droit musulman qui détermine souvent les comportements des musulmans, y compris dans leurs rapports avec les animaux. La plupart des constitutions des pays arabes déclarent à cet effet que l'Islam est la religion officielle de l'État et le droit musulman comme une source, voire la source principale du droit. Les codes civils et autres lois étatiques indiquent souvent que le droit musulman comble les lacunes législatives. Ce droit musulman a été développé par les juristes à partir du Coran et les récits de Mahomet. Il s'impose au musulman tant dans les pays musulmans que dans les pays non-musulmans du fait qu'il est partie intégrante de la foi, comme on le verra avec les chauffeurs de taxis musulmans dans les pays occidentaux.
Le droit musulman prévoit de nombreuses prescriptions générales concernant les animaux, et des normes spéciales concernant certains d'eux dont le chien.
Parmi les normes générales, on signalera le devoir de traiter avec bienveillance les animaux, que Dieu a créé pour l'utilité de l'homme . Le Coran affirme que les animaux se prosternent devant Dieu (16:49), et forment une "une nation semblable à vous" (6:38). Les récits de Mahomet rendent hommage à celui qui est bienveillant envers eux et condamnent celui qui les maltraite. Ainsi, selon un récit, une femme est allée en enfer parce qu'elle a laissé mourir de faim une chatte. Ibn Mas'ud rapporte: "Nous étions en voyage avec le Messager de Dieu. Il s'en alla faire ses besoins. Nous vîmes alors un oiseau avec ses deux petits. Nous prîmes les deux oisillons et leur mère se mit à voler au-dessus de nos têtes. A ce moment arriva le Prophète qui dit: Qui a fait de la peine à cet oiseau en lui prenant ses petits? Allez, rendez-lui ses enfants!". Il vit aussi une colonie (village) de fourmis que nous avions brûlée. Il dit: "Qui a brûlé cette colonie?" Nous dîmes: "Nous". Il dit: "II n'appartient qu'au Maître du Feu de tourmenter par le feu".
Abd-Allah Ibn Ja`far rapporta que le Prophète entra un jour dans l’enclos d’un jeune homme ansarite; il y trouva un chameau qui se mit à geindre à la vue du Prophète, des larmes coulant des yeux de l’animal. Le Prophète s’en approcha et lui prodigua quelques tapes sur la bosse et sur la face, ce qui réconforta la bête. Puis le Prophète s’enquit de son propriétaire. Le jeune homme ansarite se présenta et dit: "Ô Messager de Dieu, ce chameau m’appartient". Le Prophète lui dit: "Ne crains-tu pas Dieu vis-à-vis de ce chameau alors qu’il l’a mis en ta possession? Il s’est plaint à moi que tu le surcharges et le fais travailler sans cesse".
Selon un autre récit, lorsqu'un musulman plante ou sème quelque chose et qu'une bête s'en nourrit, c'est une aumône aux yeux de Dieu. Celui qui traite bien son cheval sera protégé contre la pauvreté, et, quant aux ânes, Mahomet déclare que ces mots du Coran leur sont applicables: "Quiconque fait un bien du poids d'un atome, le verra. Quiconque fait un mal du poids d'un atome, le verra" (99:7-8). Il a défendu d'attacher une bête pour servir de cible, maudit quiconque mutile un animal, réprouvé les marques faites sur le visage des animaux et interdit de les frapper au visage. Il a interdit de tuer un oiseau sans raison, en particulier pour s'amuser. Mahomet dit que la victime criera à Dieu: "Un tel m'a tué, et il l'a fait inutilement". Signalons aussi que le Coran interdit la chasse pendant la période de pèlerinage (5:2 et 95-96). Cette interdiction s'applique aussi aux œufs du gibier. Cette attitude bienveillante à l'égard des animaux est largement développée par les juristes musulmans classiques et modernes .
Un récit concernant le chien dit:
Un homme qui marchait, éprouva une soif très violente en cours de route. Trouvant un puits, il y descendit et bu. Quand il sortit, il vit un chien haletant et tellement assoiffé qu’il mordait la terre humide. Ce chien, dit l’homme, éprouve une soif aussi grande que celle que j’éprouvais moi-même tout à l’heure. Il descendit alors dans le puits, remplit sa bottine d’eau, la tint entre les dents, sortit du puits, puis abreuva le chien. Allah lui en fut reconnaissant et lui pardonna ses péchés. "Ô Envoyé d’Allah, dirent alors les fidèles, serons-nous donc récompensés à cause des animaux?" - "Oui, répondit-il; pour le bien fait à tout être vivant". Selon une variante de ce récit, la personne en question était une prostituée .
2) Des animaux plus chanceux que d'autres
Si la maltraitance est interdite envers tous les animaux, certains sont plus avantagés que d'autres en droit musulman. Ainsi, à titre d'exemple, Mahomet a interdit de tuer (et donc de consommer) la grenouille, la fourmi, l'abeille, la huppe, la pie grièche, la perdrix et la chauve-souris . Il a par contre ordonné de tuer le serpent, le corbeau, le rat, le dab (sorte de lézard) et le chien qui agresse .
D'autre part, certains animaux sont déclarés comestibles, d'autres ne le sont pas pour différentes raisons, dont l'impureté. C'est le cas notamment du porc, dont la viande est déclarée inconsommable aussi bien par le Coran (2:173; 5:3; 6:145; 16:115), que par la Bible (Deutéronome 14:7-8).
Étrangement, le droit musulman considère aussi le chien comme animal impur et lui accorde autant, voire plus de place que le porc. Ainsi, l'encyclopédie de droit musulman publié par le Ministère du Kuwait lui consacre dix pages , alors qu'elle ne consacre que sept pages pour le porc . Des auteurs musulmans y ont consacré des ouvrages entiers .
3) Le chien dans le Coran
Le Coran, première source du droit musulman, mentionne le chien dans trois passages. Dans le premier, il compare un personnage biblique, probablement Balaam , à un chien. Ce personnage fut mis à mort par les israélites pour avoir entraîné les enfants d'Israël à l'infidélité envers Dieu. Le Coran dit de lui:
Il ressemble à un chien qui halète si tu portes contre lui, et qui halète aussi si tu le laisses. Voilà la ressemblance des gens qui ont démenti nos signes. Narre la narration. Peut-être réfléchiront-ils! Quelle mauvaise ressemblance que celle des gens qui ont démenti nos signes et qui se sont opprimés eux-mêmes (7:176-177).
Dans ce passage, le Coran donne du chien, comme ailleurs de l'âne , une image négative souvent véhiculée dans le langage courant. On utilise son nom comme une insulte et il entre dans plusieurs comparaisons péjoratives sous forme de proverbes . Mahomet aurait dit à cet égard: "Ne mettez pas les perles dans la bouche d'un chien" , ce qui rappelle la parole du Christ: "Ne jetez pas vos perles devant les porcs" (Matthieu 7:6).
Le chien est ensuite mentionné dans le chapitre 18 du Coran intitulé "La Caverne". Ce chapitre raconte une histoire rappelant le récit des sept dormants d'Éphèse rapporté au début du 6ème siècle par Jacques de Sarouj. Ces jeunes croyants échappés à la persécution sont restés endormi 300 ans dans une grotte, accompagnés de leur chien à l'entrée de la grotte. Ce chien est représenté ici comme étant le compagnon fidèle.
Un troisième passage parle du chien dans le cadre des interdits alimentaires. Ce passage dit:
Ils te demandent ce qui leur a été permis. Dis: "Vous ont été permis les bonnes [choses], et ce que capturent les carnassiers auxquels vous enseignez ce que Dieu vous a enseigné. Mangez donc de ce qu'ils tiennent pour vous et rappelez dessus le nom de Dieu. Craignez Dieu. Dieu est prompt dans [ses] comptes (5:4).
Ici le Coran permet de manger la viande des gibiers pris par des chiens carnassiers entraînés à cet effet. Nous reviendrons plus loin sur ce passage à caractère normatif.
4) Le chien dans les récits de Mahomet
Les recueils des récits de Mahomet, la deuxième source du droit musulman, comportent plusieurs passages ayant des implications juridiques. Ces passages sont souvent cités dans les fatwas modernes pour déterminer l'attitude qu'il faut avoir à l'égard du chien. Ils reviennent souvent dans les forums de discussion sur internet. Nous en avons déjà cité un premier récit concernant la personne qui avait donné à boire à un chien assoiffé, acte méritoire pour lequel Dieu avait pardonné les péchés de l'abreuveur. D'autres récits sont par contre moins favorables au chien. Nous en citons les plus importants:
- Mahomet dit: "Celui qui garde chez lui un chien voit chaque jour le salaire de ses bonnes actions diminuer d'un qirat, sauf un chien de chasse ou pour garder les troupeaux et les champs" (dans une autre version de deux qirats). Le qirat, explique Mahomet, est semblable au Mont Ouhoud!
- Mahomet a ordonné de tuer les chiens et il a envoyé des hommes aux quatre coins de Médine pour que les chiens soient tués .
- Mahomet a ordonné de tuer les chiens et nous avons même tué un chien qu'une femme avait ramené du désert. Après cela, il a interdit de les tuer en disant: Limitez-vous seulement à ceux qui sont noirs .
- Ayshah, la femme de Mahomet, rapporte: Gabriel promit au Messager de Dieu de venir chez lui à telle heure. Mais cette heure passa sans qu'il n'arrivât. Elle dit: "II tenait dans sa main un bâton. Il le jeta en disant: "Ni Dieu, ni Ses Messager (les Anges) ne manquent jamais à leur parole". Puis il se retourna et vit tout à coup un chiot (jeune chien) sous son lit. Il dit: "Quand est entré ce chien?" Je dis: "Par Dieu, je ne sais pas". Il ordonna aussitôt de le sortir. Gabriel arriva alors. Le Messager de Dieu lui dit: "Tu m'as promis de venir et je me suis assis à t'attendre. Tu n'es pourtant pas venu". Il dit: "J'en ai été empêché par le chien qui était chez toi. Nous n'entrons pas en effet dans une maison où il y a un chien ou une image. Le lendemain, Mahomet ordonna de tuer les chiens" .
- Mahomet dit: "Lorsqu'un chien boit dans le récipient de l'un d'entre vous, il faut le laver sept fois et la huitième avec de la terre". Une autre variante de ce récit dit qu'il faut laver le récipient "sept fois, dont la première avec de la terre" .
- Mahomet dit: "La prière est interrompue [et donc doit être refaite] par [le passage de] l'âne, de la femme et du chien noir. Selon une variante de ce récit: "La prière est interrompue par l'âne, le mécréant, le chien et la femme", et une autre variante: "La prière est interrompue par le chien noir et la femme ayant ses règles". On demanda à Mahomet pourquoi pas le chien jaune ou le chien rouge? Il répondit: "le chien noir est un satan" .
- Mahomet a interdit le prix du chien, la dot de la prostituée et le don à un devin. Abu-Hurayrah, compagnon de Mahomet, dit que le prix du chien de chasse en fait exception .
- Mahomet a décidé que le meurtrier d'un chien devait réparation au propriétaire de l'animal à raison de quarante dirhams pour un chien de chasse, une brebis pour un chien de berger, un faraq (16 ritls) de blé pour un chien messier et un faraq de bonne terre pour un gardien de logis .
- Mahomet dit: "Lorsque tu envoies des chiens dressés [contre un gibier], tu peux en manger si tu y prononces le nom de Dieu [sur les chien], à moins que d'autres chiens participent à la prise du gibier" .
- Mahomet dit: "Les anges ne vont pas en compagnie de gens qui ont un chien ou une cloche" .
Signalons ici qu'un courant musulman minoritaire rejette le recours aux récits de Mahomet comme source du droit , les considérant comme falsifiés et contraires au Coran. Il cite à cet égard le chien compagnon fidèle mentionné par le Coran dans le chapitre 18, dont nous avons parlé plus haut, ainsi que le verset 5:4 qui permet de manger du gibier attrapé par les chiens. Il ajoute que nulle part le Coran ne qualifie le chien d'animal impur. Il pense que ces récits ont été inventés par le compagnon de Mahomet appelé Abu-Hurayrah (père du chaton) qui adorait les chats, mais détestait les chiens .
5) Chiens autorisés en cas d'utilité
L'anathème du Prophète contre les chiens épargne le chien utilitaire obéissant à un maître, c'est-à dire le chien de chasse et le chien de garde soit des logis, soit des impasses, soit des troupeaux, soit des cultures et récoltes .
Les juristes discutent de la question de savoir ce qu'il en est si quelqu'un possède un chien de chasse mais sans chasser, ou un chien berger mais sans plus avoir de troupeau ou avant de l'avoir eu? Et qu'en est-il s'il lui suffit un chien pour l'utilité, mais en possède plusieurs? Et qu'en est-il si une chienne utile met bas plusieurs chiots dont le propriétaire n'a pas besoin . Un site musulman écrit à cet égard:
Le chien a la réputation d’être "le meilleur ami de l’homme" car il lui est fidèle, ne le trahit pas et lui obéit. C’est un animal très intelligent et, selon son espèce…, il est employé à sauver des vies: en montagne, le St Bernard, grâce à l’efficacité de son flair, retrouve des personnes ensevelies sous la neige; le Terre neuve, qui aime l’eau et qui a une grande résistance physique, sauve des naufragés en mer; le Berger Allemand, par sa fidélité et son courage, est aux côtés des policiers et des douaniers pour dénicher des drogues cachées, ou pour retrouver des personnes lors de tremblements de terre; les Labradors sont dressés bien souvent pour guider les personnes aveugles, leur faire éviter des obstacles, ou les aider à traverser la route .
Une fatwa permet aux policiers de recourir à des chiens pour identifier un délinquant ou découvrir de la drogue, mais ceci doit être considéré comme des indices et nullement comme preuve certaines .
6) Le gibier pris par un chien
Le Coran et un récit de Mahomet permettent de manger d'un gibier pris par un chien dressé. Des juristes ajoutent qu'on peut en manger même si le chien a mangé deux tiers du gibier, mais à condition que le nom de Dieu soit prononcé sur le chien. Un gibier qui est tué par un chien non dressé ou sur lequel le nom de Dieu n'a pas été prononcé est interdit à la consommation. Si par contre on oublie de prononcer le nom de Dieu sur le chien, le gibier est mangeable. Le nom de Dieu peut aussi être prononcé après avoir envoyé le chien. Mais la chasse avec un chien noir, considéré comme un satan par Mahomet, est reprouvé . Un long débat est engagé autour de cette question parmi les juristes. Khomeini met six conditions pour pouvoir manger de ce gibier:
a) Que le chien soit suffisamment dressé pour obéir aux ordres de son maître.
b) Que le chien se lance à la poursuite du gibier sur l'ordre de son maître; ainsi un gibier capturé par le chien seul n'est pas consommable, même si son maître l'a encouragé lors de la chasse.
c) Que celui qui ordonne au chien de poursuivre le gibier soit musulman ou fils de musulman; il est donc interdit de manger la chair d'un gibier tué par le chien d'un maître infidèle ou blasphémant la descendance du Prophète.
d) Que celui qui lance le chien à la suite du gibier le fasse en invoquant le nom de Dieu; s'il s'en abstient volontairement la pièce de gibier devient impure. Si le nom de Dieu n'est pas invoqué volontairement au moment opportun, mais avant que le chien attrape le gibier, la chair est impure.
e) Que le gibier meure par la morsure du chien; si celui-ci étrangle le gibier, ou que le gibier meure de peur ou d'essoufflement, sa chair ne peut pas être mangée.
f) Que le maître du chien attrape le gibier pour l'égorger; s'il dispose du temps suffisant pour l'égorger et qu'il s'attarde jusqu'à ce que le gibier meure, la chair est impure.
Khomeini ajoute:
Si le gibier est chassé par plusieurs chiens, sa chair est mangeable quand tous les chiens remplissent les conditions ci-dessus; mais dans le cas où l'un d'eux ne les satisfait pas entièrement, la chair est impure.
Si le chien est lancé à la chasse par plusieurs personnes en même temps, et qu'une de ces personnes est un infidèle ou si elle n'invoque pas volontairement le nom de Dieu, la chair du gibier devient impure .
7) Même utile, le chien reste impur
Comme on vient de le voir, le chien est toléré lorsqu'il est utile. Mais même s'il est utile, il ne reste pas moins un animal impur. À ce titre, il rend impur ce qu'il touche et ce qu'il lèche, et la place où il s'est couché doit être purifiée à l'eau comme le fit une fois le Prophète. Il en est de même de son sang ou de son urine. Le chien venant rôder près d'un croyant en prière lui annule la prière, notamment le chien noir, mais s'il passe par derrière le prieur, il n'annule pas sa prière. Ses poils sont impurs, sa peau aussi et ne se purifie pas en la tannant. Il n'est pas permis d'utiliser le lait ou toute autre partie du chien comme médicament . Si une chèvre a été élevée avec du lait d'une chienne, sa viande devient inconsommable; on peut par contre allaiter un chiot avec le lait d'une chèvre .
Celui qui possède peu d'eau pour faire ses ablutions et un chien assoiffé, doit donner l'eau au chien, si celui-ci est utile, et remplacer l'eau par le sable, en vertu du verset 4:43 . Si par contre le chien n'est pas utile, il faut le laisser assoiffé et se servir de l'eau pour faire les ablutions .
8) Manger du chien
Tous les aliments interdits deviennent licites en cas de nécessité pour sauvegarder la santé et la vie. Ceci s'applique aussi bien au porc, au vin, au chien et à d'autres aliments interdits. Le Coran dit:
Il vous a interdit la [bête trouvée] morte, le sang, la chair de porc et ce qui a été offert à un autre que Dieu. Mais quiconque est forcé, et n'est ni rebelle ni transgresseur, nul péché sur lui. Dieu est pardonneur et très miséricordieux (2:173).
On parle alors de dispense légale (ibahah), norme qu’on trouve dans pratiquement toutes les législations. Mais le musulman doit en consommer dans les limites de la nécessité et non pas pour s’en régaler et s’engouffrer. Certains permettent une telle consommation si le musulman a passé une nuit et un jour sans manger. On s’est aussi posé la question combien il peut consommer: jusqu’à conjurer le danger ou jusqu’à ne plus avoir faim et soif. On a aussi établi des priorités: faut-il voler un aliment licite au lieu de consommer un aliment interdit? La réponse est non. Signalons ici que selon une opinion minoritaire de Malik, le chiot peut être mangé .
9) Garder des chiens à la maison fait perdre des mérites
Garder le chien à la maison fait diminuer le salaire des bonnes actions d'un qirat (ce qui est semblable au Mont Ouhoud!), voire deux qirats par jour, comme le dit le récit de Mahomet cité plus haut. On précise que toutes les personnes de la maison en question subissent la même perte. Et si on garde plusieurs chiens à la maison, on multiplie la perte par leur nombre, selon certains juristes. Ceux-ci se demandent aussi qu'en est-il si chaque membre de la maison possède son chien, et s'il y a une différence entre le chien nuisible, et celui qui ne l'est pas, entre le chien de campagne et le chien de la ville, entre le chien possédé par un musulman et celui possédé par un mécréant?
On ne peut invoquer la compagnie du chien comme justification pour garder un chien à la maison. Il n'est non plus permis de le garder pour amuser les enfants et les occuper . Un site musulman écrit:
Le Prophète Mohammad nous dit qu’il est fortement déconseillé de prendre un chien pour la simple raison d’avoir une compagnie, ou pour son propre loisir. Garder des chiens à la maison est de nos jours une habitude prise par les non-musulmans, qui les adoptent comme des amis, les embrassent, et leur permettent de dormir avec eux et dépensent même beaucoup d’argent pour ce qui est plus qu’utile (séances de coiffeur, voyage, habillage...) .
La perte du mérite se limite-t-elle à la possession du chien ou s'étend-elle à la possession d'un porc? Les juristes divergent à ce sujet .
10) Certains anges inconciliables avec le chien à la maison
Une des raisons pour laquelle le droit musulman interdit la présence du chien et des images à la maison est qu'ils empêchent les anges d'y entrer. Cette règle s'applique par analogie à la mosquée . De ce fait, il est interdit au chien d'y entrer . Les anges n'entrent pas dans une maison où se trouve un chien, même si le propriétaire de la maison est un mort . Mais qu'en est-il si dans une maison il y a non pas un chien vivant, mais une partie de son corps? Les juristes divergent .
Un récit dit: "Les anges ne vont pas en compagnie de gens qui ont un chien ou une cloche". Les juristes discutent la question de savoir, qu'en est-il d'une large caravane comme celle des pèlerins, dont l'un d'eux a un chien? Est-ce que les anges abandonnent toute la caravane? Ils ajoutent que si quelqu'un n'arrive pas à convaincre les autres d'abandonner le chien, il devrait faire une prière à Dieu pour qu'il ne le prive pas de la compagnie, de la bénédiction et du soutien des anges .
Mais peut-on justifier la présence d'un chien dans la maison par le fait qu'il garde la maison, sans pour autant empêcher que les anges y entrent? Un site musulman répond:
Combien c’est dommage de ne pas avoir la présence de ces Anges de lumière auprès de soi et de choisir un chien! Quelques personnes se défendent d’avoir un chien à la maison pour la protection mais n’existe-t-il pas de nos jours des systèmes de sécurité, des systèmes d’alarme perfectionnés qui empêcheraient les cambrioleurs d’agir?
Signalons cependant que les chiens n'empêchent pas l'entrée de tous les anges dans la maison. En effet, pour les musulmans, il existe différentes catégories d'anges. Parmi ces anges il y a Gabriel qui transmet le Coran à Mahomet, les anges de la miséricorde qui dispensent la miséricorde et la bénédiction divine, et les anges comptables qui inscrivent dans un livre les actes des humains et qui accompagnent l'homme pas à pas . Les juristes estiment que les figures, comme les chiens, n'empêchent pas l'entrée des anges comptables, sans quoi on pourrait voler en présence de ces objets et des chiens sans en être tenu pour responsable dans l'autre vie .
11) Le chien dans les rapports juridiques
La détention et l'entretien, l'achat, la vente et le legs de tels chiens, fussent-ils noirs, fut considéré par les juristes comme licite, à condition que les responsables en justifient l'emploi. De plus, le meurtrier d'un de ces chiens devait réparation au propriétaire de l'animal. Les juristes divergent sur la validité d'un contrat portant sur une brebis et un chien conjointement . Ils sont par contre d'accord sur l'interdiction de donner un chien comme gage, car on ne peut donner comme gage que ce qui peut être vendu, comme on ne peut louer son service, mais on peut le prêter . Ils divergent sur la possibilité d'en faire un don, mais permettent de le léguer par testament s'il s'agit d'un chien d'utilité . On ne peut en faire une dot pour un mariage, ni comme compensation pour une répudiation par rachat .
Si quelqu'un envoie son chien mordre autrui, la loi du talion est appliquée contre le propriétaire . Les juristes divergent sur la qualification des rapports sexuels avec une chienne, certains estimant qu'il s'agit d'adultère et donc punissable en tant que tel, d'autres estiment qu'il s'agit d'un délit puni par une peine discrétionnaire . Si quelqu'un vol un chien, on ne lui applique pas la sanction islamique prévue pour le vol, à savoir l'amputation de la main (5:38) . Si le chien nuit à autrui par son urine ou son impureté, on peut exiger du propriétaire de s'en défaire, et s'il porte préjudice à autrui, le propriétaire en est garant .
En 2006 , la police religieuse (appelée Al-Muttawa) en Arabie saoudite qui veille sur la moralité publique (notamment la mixité entre hommes et femmes, et le port du voile par les femmes) et l'exécution des devoirs religieux (comme les prières quotidiennes et le jeune de Ramadan) a publié un décret interdisant la vente de chats et de chiens dans les deux villes de Jeddah et de la Mecque parce que certains jeunes les achètent et font de la parade en public. Cette police demande aux autorités municipales d'aider dans l'application de ce décret. La presse signale que la possession de chiens de race est devenue une coutume de plus en plus répandue, que la police considère comme une influence occidentale et une émulation des infidèles, ce qui est interdit en droit musulman .
En 2002, un imam nommé Gholamreza Hassani a lancé un appel à tous contre les chiens: "J'en appelle à la magistrature pour arrêter tous les chiens hauts sur pattes, moyens sur pattes et bas sur pattes, ainsi que leur propriétaire aux longues jambes. Sinon je le ferai moi-même" .
12) Le chien, les taxis et le transport public
La presse signale plusieurs cas de chauffeurs musulmans dans différents pays occidentaux (Australie ; États-Unis ; Canada ; Royaume uni ; Norvège ) refusant de transporter des voyageurs accompagnés de leurs chiens, y compris lorsque les voyageurs sont des aveugles se servant de chiens dressés pour les guider. Ce même problème se rencontre avec des voyageurs transportant de l'alcool.
Ces informations font l'objet de commentaires enflammés de la part de lecteurs de sites internet, demandant à ces chauffeurs de quitter le pays s'ils ne veulent pas s'adapter à ses normes, voire de changer de métier, exigeant le retrait de permis de conduire de ces chauffeurs. Les associations d'aveugles crient à la discrimination et ont porté plainte contre ces chauffeurs. Des autorités infligent à ces chauffeurs des amendes élevées. Ce à quoi les chauffeurs répondent qu'il s'agit d'une atteinte à leur liberté religieuse, voire à la liberté de commerce, un chauffeur étant libre de prendre dans son taxi qui il veut. On demande aux muftis et autres personnes religieuses musulmanes d'intervenir pour expliquer aux chauffeurs musulmans que le chien d'aveugle peut être toléré par analogie avec le chien de chasse ou garde, puisqu'il est utile. L'Office du transport public à Londres a dû publier un décret à ce sujet qui dit:
PCO Notice 01/06
Carriage of Assistance Dogs in PHVs and Taxis
Advice for Operators and Drivers
The Government and Transport for London are committed to an accessible public transport system in which disabled people can enjoy the same opportunities to travel as other members of society. Private hire vehicles (PHVs) and taxis are a vital link in the accessible transport chain and it is important that disabled people who use guide, hearing or other assistance dogs, have confidence that they can book a PHV or hire a taxi which will carry them and their dog at no extra charge. Guide, hearing and other assistance dogs have given many disabled people the confidence to travel independently and, for these people, PHVs and taxis can often be a lifeline.
Private Hire Vehicle Operators
PCO Notice 1/04 advised of the legal requirement, from 31 March 2004, for PHV operators to:
• accept bookings made by or on behalf of a disabled person who is accompanied by a guide, hearing or other assistance dog;
• accept bookings made by a person who will be accompanied in the PHV by such a disabled person; and
• not make an additional charge for carrying the disabled passengers' assistance dog.
Private Hire Vehicle Drivers
Since 31 March 2004, a driver of a licensed PHV which has been hired by or for a disabled person with their guide, hearing or prescribed assistance dog; or by a person who will be accompanied in the PHV by such a disabled person; has been required to:
• carry the disabled passenger's assistance dog and allow it to remain with the passenger; and to do so without additional charge.
Taxi Drivers
It has been a legal requirement since March 2001 for taxi drivers to carry guide, hearing and assistance dogs accompanying disabled people and to do so without any additional charge.
All operators and drivers are reminded of these obligations under the Disability Discrimination Act 1995
If you fail to comply with these duties, you will be guilty of an offence and, on conviction, liable to a fine currently up to £1,000.
The legislation covers the following types of dog:
Guide dogs: trained by the Guide Dogs for the Blind Association to guide a visually impaired person. These dogs wear a harness.
Hearing dogs: trained to assist a deaf person. These dogs wear a jacket with the words ‘Hearing Dogs for Deaf People’.
Other assistance dogs: those trained by ‘Dogs for the Disabled’, ‘Support Dogs’ or ‘Canine Partners’ to assist a disabled person with a physical impairment. These dogs should be wearing a jacket inscribed with the name of the relevant charity.
In addition, the owners of all these dogs will carry an identity card with the name of the relevant charity. It is important to remember that assistance dogs are highly trained animals and will remain on the floor of your vehicle. They are unlikely to damage or dirty it in any way.
Dogs and Islamic Law
Guidance from the Shariat Council in 2002 confirmed that trained assistance dogs may accompany disabled people in taxis and private hire vehicles managed or driven by Muslims. The Council’s guidance helps to clarify religious law and prevent any possible conflict with secular law.
Lord Ahmed, a Muslim spokesperson in the House of Lords, said that “Islam is a religion that cares for people. Although it is not encouraged to keep a dog in the house, if the dog is owned for reasons of safety then it is permitted. When a disabled person is accompanied by a trained dog, such a dog becomes a blind person’s eyes and therefore should not be stopped from entering with a blind person.”
Bert Massie, Chairman of the Disability Rights Commission (DRC), commented: “Disabled people will welcome the positive approach taken by leading members of the Muslim community to ensure that disabled people do not face discrimination because of a misunderstanding of Islam”.
Exemptions
Drivers can seek exemptions from these duties only on medical grounds (there is no exemption available to operators).
If you have a medical condition, such as severe asthma, which is aggravated by contact with dogs, or if you are allergic or have an acute phobia to dogs, it may be possible for you to qualify for an exemption. Applications should be made to the Public Carriage Office using the appropriate form which can be obtained from the PHV and taxi driver licensing sections (as applicable) on 0845 602 7000.
Roy Ellis
3 January 2006 Head of the Public Carriage Office
13) Lorsque la politique se mêle des chiens
Les milieux religieux sont peut tolérants à l'égard des chiens, mais les laïcs ne sont pas meilleurs et n'hésitent pas à faire payer aux chiens le changement d'orientation.
Ainsi, on signale que sous l'Empire ottoman, il existait des legs et des fondations pieuses pour prendre soin des animaux et leur distribuer de la nourriture. Tout se gâte pourtant en 1910: 30 000 chiens sont alors enlevés puis déportés sur l'île d'Oxia, au large d'Istanbul, où, privés d'eau et de nourriture, ils vont s'entredévorer et mourir au grand dam des habitants. Cette campagne d'éradication des chiens des rues intervient un an après la déposition du sultan et l'arrivée au pouvoir des Jeunes Turcs, fervents admirateurs de l'Occident et de l'esprit positiviste. L'attachement à ces chiens apparaît à beaucoup d'entre eux comme un signe de superstition et d'obscurantisme. Leur exil constitue donc un acte de rupture symbolique avec l'ancien régime .
14) Chien et cohabitation entre musulmans et non-musulmans dans la même maison
L'interdiction de posséder un chien dans la maison, voire hors de la maison sans raison valable du point de vue musulman semble poser un problème insoluble pour la cohabitation de personnes dont l'une est musulmane, que ce soit dans le cadre du mariage mixte, de concubinage mixte ou d'un membre d'une famille chrétienne qui se convertit à l'islam. On trouve sur internet de longs débats sur ce sujet. Je donne sommairement trois cas:
A) Une convertie écrit:
Je me suis convertie à l'islam il y a 2 ans environ et depuis peu je mets le hijab. J'ai un petit chien à la maison depuis longtemps et quand je fais ma prière je l'enferme dans une autre pièce.
Je souhaiterai savoir quel est l'avis de notre belle religion à ce sujet.
Les internautes lui signalent les récits de Mahomet en la matière et des témoignages de médecins sur les dangers des chiens (voir le point suivant) pour la convaincre de se séparer du chien "si tu veux obéir aux ordres d'Allah". Mais la convertie a des scrupules:
Si je l'abandonne j'aurai l'impression d'avoir péché…
Si je décide de donner ce chien à quelqu'un, les anges ne rentreront pas chez lui non plus et je lui transmets une mauvaise chose non?
Je possède un petit jardin, puis-je laisser ce chien dans le jardin avec une niche et ne pas le laisser venir dans la maison?
Si le chien me touche avec ses poils dois-je refaire mes ablutions?
Si le chien me touche avec sa bave, dois-je refaire mes ablutions?
Si le chien touche mes vêtements, dois-je les laver 7 fois? ou puis-je les passer une fois dans la machine à laver?
Et le problème se complique avec le jardin:
Je suis obligée de le faire entrer dans la maison pour sa promenade dehors car il n'y a aucune sortie par dehors, il faut obligatoirement que je passe dans la maison .
B) Une autre personne convertie à l'islam écrit au même site:
Mon père qui est mécréant - qu'Allah le guide ainsi que ma mère - a acheté un chien qui va rester - in sha Allah - tout le temps dans notre foyer. Je ne sais pas quel comportement adopter, car il risque de laisser de la saleté un peu partout, etc. Vous imaginez tout ce que ça peut entraîner … Auriez-vous une fatwa à ce sujet?
On lui donne alors la fatwa suivante d'une haute autorité religieuse saoudienne:
Question: Nous avons chez nous une chienne que nous avons apprivoisée, bien que nous n’en ayons point besoin, et cela, avant de connaître la position de l’islam à ce sujet. Puis, lorsque nous nous sommes informés, nous avons chassé l’animal, mais il n’a pas voulu nous quitter car il s’est habitué à la maison, et je ne veux pas le tuer. Quelle est la solution?
Réponse: Il n’y a aucun doute qu’il est interdit de posséder un chien si ce n’est dans les choses clairement stipulées par la religion, car celui qui possède un chien – autre qu’un chien de chasse, un chien gardant un troupeau ou une terre – verra sa récompense diminuée du poids d’une montagne (qirat) chaque jour. Si sa récompense diminue du poids d’une montagne, la personne est en faute, car perdre une récompense équivaut à accumuler des péchés. Dans les deux cas, cela indique que la chose est interdite, c’est-à-dire que cela implique l’interdiction dans les deux situations.
Je profite de cette occasion pour conseiller tous ceux qui admirent les mécréants et sont éblouis par leur comportement, eux qui possèdent des chiens, alors que ces derniers sont sales. Leur impureté est la plus grave de tous les animaux, car la souillure des chiens ne se purifie que par sept lavages dont l’un d’eux doit être fait à l’aide de sable. Même le porc, qu’Allah a décrit dans le Coran comme étant interdit et comme étant une souillure, n’atteint pas le même degré d’impureté que celle du chien. Le chien est donc impur et sale.
Cependant, à notre grand désarroi, nous voyons certaines personnes qui sont faussement éblouies par les mécréants – qui s’adaptent et s’habituent aux saletés – et nous voyons ces personnes posséder des chiens sans en avoir besoin, et sans aucune nécessité. Ils les dressent, les nettoient – bien que ce nettoyage ne serve à rien! Car même s’ils les nettoyaient avec toute l’eau de la mer, cela ne les avancerait à rien car un chien est une impureté en soi! – En outre, ils gaspillent des sommes énormes et dilapident ainsi leurs richesses alors que le Prophète, prière et salut d’Allah sur lui, a interdit la dilapidation des richesses.]
Je conseille donc à ces personnes de revenir vers Allah, exalté soit-Il, et de faire sortir les chiens de leurs demeures. Quant à ceux qui en ont besoin pour la chasse, le labour ou la garde d’un troupeau, il n’y a pas de mal à cela car le Prophète, prière et salut d’Allah sur lui, l’a permis.
Reste enfin la réponse à la question du frère, nous lui disons: si tu fais sortir cette chienne de chez toi et que tu l’expulses, tu ne seras pas responsable d’elle. Ne la garde donc pas et ne lui offre pas hospitalité, et il se peut qu’à force de rester devant ta porte, elle finira par partir et quitter la région, et se nourrir des bienfaits d’Allah, comme le font tous les autres chiens (Cheikh Ibn Uthaymîn: Fatâwâ-l-Mar’a, pp. 89-90) .
C) Une chrétienne écrit:
Voilà je suis avec un homme musulman (pratiquant) depuis quelques années et nous comptons nous marier. J'ai toujours eu des chiens depuis mon enfance. Nous vivons en appartement (pas les moyens d'avoir une maison pour le moment...). Le hic, vous vous y attendez c'est la présence de mes chiens...car il est interdit dans l'islam d'avoir des chiens dans une maison. Ils n'ont pas accès à certaines pièces (notamment la chambre où il fait la prière).j'essaye d'adapter la situation en attendant d'avoir une maison mais rien n'y fait. C'est disputes sur disputes à cause des chiens... Je ne sais plus quoi faire.... Je suis incapable de me "débarrasser" de mes chiens...en même temps ça devient de moins en moins supportable comme situation... Qu'en pensez-vous? Y a t il des personnes dans mon cas?
Quelqu'un lui répond:
Les chiens ne sont pas des animaux domestiques au sens où nous l'entendons. Leur place est dehors, à errer. Il ne changera pas d'avis à ce sujet, sois en certaine. A toi de voir maintenant, parce que de son côté ce n'est pas une question seulement de religion mais de mœurs et de coutumes. Contre ça, tu ne peux rien faire.
On lui indique aussi des récits de Mahomet interdisant la possession d'un chien, et on lui fait remarquer que la cohabitation entre homme et femme sans mariage est aussi interdite en droit musulman, et c'est bien plus grave que de posséder un chien .
15) Le chien au secours de la religion
Les musulmans sont très penchés pour la théorie du concordisme connue de tous les milieux religieux littéralistes, quelle que soit leur religion. Si Mahomet a prescrit une telle ou telle autre norme, c'est certainement pour une raison valable sur le plan scientifique dont il avait la connaissance mais que les scientifiques ont découverte ultérieurement. Ceci prouve pour les musulmans la véracité de leur religion et son origine divine, Dieu étant omniscient. L'interdiction du chien n'échappe pas à ce phénomène. On lit dans un site musulman:
Les savants ont découvert des vérités choquantes concernant l’impureté du chien, lisons-en certains témoignages:
Docteur Ismaéliwi El Mouhajer: "Un nouveau rapport médical a confirmé l'avertissement du prophète Muhammad (salut sur lui ) lié aux chiens, en montrant que le fait de s’habituer à toucher le chien et de jouer avec lui, toucher ses déchets et sa bave ou salive, conduit à la cécité donc rend la personne aveugle, des vétérinaires spécialisés ont montrés après de maintes recherches que l’élévation des chiens et le contact avec leurs baves et leurs déchets transfert à l ‘homme des parasites appelés: Toxoplasme canin qui peut engendrer la cécité. Le docteur Iyan Right spécialiste en la médecine vétérinaire a montré après une étude faite sur 60 chiens que le ¼ de ces animaux portent dans leurs corps les œufs de ces verres parasitaires, plus de 180 œufs se trouvent dans chaque gramme de poils du chien, ce qui est un nombre plus élevé que celui qui se trouve dans la terre, alors que le dernier ¼ des chiens analysés portent 71 des œufs progressés c’ est à dire avec des fœtus dont 3 étaient prêts à circuler, donc capable d’attaquer l’homme. Les spécialistes qui ont conduit cette recherche publiée dans le journal britannique Daily Mirror ont montrés que les œufs de ces larves sont trop mous, dont la longueur est d’un millimètre, donc ils peuvent se déplacer facilement en cas de contact avec les chiens, ainsi ils migrent, se cachent et prospèrent dans la partie qui se trouve derrière les yeux et les détruisent. C’est pour cette raison que les docteurs nous conseillent de bien laver les mains une fois que nous touchons les chiens. Il nous faut savoir que 10'000 personnes sont contaminées chaque année aux États-Unis, la plupart étant des enfants. Notre prophète Muhammad, salut sur lui, nous a conseillé, cela fait 14 siècle, de ne pas toucher les chiens ou de jouer avec eux car ces animaux n’arrêtent pas de gratter leur peau avec leur langue ce qui permet le déplacement des vers bactériens de la bouche aux poils de l’animal; ainsi tout contact avec cet animal devient nuisible pour la santé de l’être humain".
Docteur Abd Al- Hamid Mahmoud Tahmaz: "Scientifiquement il a été prouvé que les chiens sont porteurs de maladies très dangereuses car leurs intestins (côlon) portent des vers appelés: tænia échinocactus qui ont une forme enroulée, produisant des œufs sortant de son corps avec l’urine, une fois que le chien touche son corps avec sa langue, cette dernière porte avec elle les œufs de ces vers qui se déplacent par la suite vers tout ce qui est touché par le chien: plats, personnes; ainsi ces vers passent à l ‘estomac des personnes, par la suite à leurs intestins ainsi les larves sortent de leurs œufs pour passer au sang et infectent tout le corps et surtout le foie qui est un organe primordial du cops humain. Ces vers nouvellement nés produisent dans la partie du corps humain où s’installent un kyste remplit d'un liquide où se trouve les larves, ce kyste peut grandir et prendre la forme de la tête d’un fœtus humain, cette maladie est connues sous le nom de Kyste Hydatique dont les symptômes diffèrent selon l’organe du corps humain infecté. La plus dangereuse infection est celle du cerveau et du cœur car ils n’ont de remède que l’opération chirurgicale".
Les médecins nous signalent le danger de ce vers bactérien et du poison de la bave du chien où il se trouve et nous montrent que le parasite infecte l'homme soit par la morsure du chien ou par l’infection d’une plaie ou d’une blessure par sa salive.
SOURCE: Résumé du discours prononcé par le professeur Najib BOUHNIK dans le septième sommet des miracles scientifiques dans le sacré Coran et la sunna en Dubaï 2004 sous le thème: "le lapement du chien entre les travaux des juristes musulmans et les docteurs" .
Al-Qaradawi recourt à la même méthode en citant largement "un article scientifique écrit par un savant allemand, et un spécialiste en la matière, dans une revue allemand (Kosinos), où il montre clairement les dangers menaçant ceux qui détiennent des chiens ou qui sont en contact avec eux". Al-Qaradawi ajoute:
En conclusion vous avez bien vu comment Mohammad a interdit de fréquenter les chiens et a mis en garde contre leur habitude de mettre leur langue dans les récipients destinés aux aliments et aux boissons, comment il a aussi mis en garde contre la détention sans nécessité, comment les directives de Mohammad, l'Arabe illettré, s'accordent pleinement avec les plus récentes découvertes de la science contemporaine de la médecine moderne. Pour ce qui nous concerne, nous ne pouvons que répéter ce qu'a dit le Coran au sujet de Mohammad: "Il ne parle pas sous l'effet des désirs. Ce n'est qu'une révélation qui est révélée" (53:3-4) .
Sans vouloir entrer dans ces considérations apologétiques, on peut expliquer l'attitude négative de Mahomet envers les chiens par le fait qu'ils constituaient un vecteur de la maladie de la rage, dont le nom dérive du nom du chien (da' al-kalab). C'était une maladie courante en pays arabes depuis les temps les plus reculés. Pendant longtemps, l'homme atteint de ce mal fut considéré comme possédé des djinns et soigné selon des procédés qui tenaient plus de l'exorcisme que de la thérapeutique.
16) Superstitions autour du chien
Nous avons vu que Mahomet considère le chien noir comme une incarnation de satan. Ceci contribue à l'image négative du chien. Dans un autre récit, rapporté par une encyclopédie chiite, Mahomet aurait dit que le chien a été créé du crachat d'Iblis (Satan) comme suit: "Lorsque Dieu expulsa Adam et Ève du Paradis vers la terre comme des poussins tremblants, Iblis excita les bêtes féroces à les attraper pour les dévorer, laissant couler son crachat. Dieu créa alors de ce crachat deux chiens qui entourèrent Adam et Ève, empêchant les bêtes féroces de leur nuire. Et depuis ce jour-là, l'inimitié s'est installée entre les chiens et ces bêtes" .
Des superstitions ont été développées autour de cet animal. Ainsi Ibn-al-Mabrid écrit:
- Le chien ne boit jamais du sang d'un musulman.
- Si on coupe la langue d'un chien noir et on la prend dans la main, cela empêche les autres chiens d'aboyer.
- Si on accroche la dent d'un chien au cou d'un enfant, les dents de ce dernier poussent sans peine.
- Lorsque quelqu'un est mordu par un chien, la souffrance cesse si on accroche les canines d'un chien au cou du mordu.
- Les canines d'un chien accrochées à la cuisse d'un homme ont un effet aphrodisiaque.
- Les poils d'un chien noir guérissent le possédé .
Malgré cela, des auteurs musulmans n'hésitent pas à louer les qualités du chien, notamment sa fidélité et son dévouement au service de son maître. Ibn-Marzaban écrit à cet égard que "le chien a envers celui qui le possède plus de compassion qu'un père envers son fils ou un frère envers son frère" . Cet auteur intitule d'ailleurs son ouvrage: "Les chiens sont préférables à beaucoup de ceux qui portent les habits".