Eνας νέος τρόπος να υπάρχεις έχει πλέον κατοχυρωθεί στον κυβερνοχώρο. Η ηλεκτρονική οντότητα είναι γεγονός για υπαρκτούς ή μη ανθρώπους, για υπαρκτές ή μη ιδέες, για υπαρκτή ή μη ιστορία. Η κυβερνοιστορία έχει πάρει τα πράγματα στα χέρια της για καλά πλέον όπως μας ανέδειξε η περίπτωση της Αιγύπτου. Βέβαια ο Γονίμ υπεύθυνος μάρκετιγκ της Google στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική που «εξαφανίστηκε» στις 28 Ιανουαρίου και αφέθηκε ελεύθερος τη ∆ευτέρα,μας είπε ότι οι πραγματικοί ήρωες είναι στους δρόμους
Ηταν ένας από αυτούς που έσπειραν ηλεκτρονικά τους σπόρους της εξέγερσης, της «επανάστασης των νέων του Ιντερνετ», όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος, πολύ πριν µετασχηµατιστεί ο διαδικτυακός ακτιβισµός σε πλήθη διαδηλωτών. Τα δάκρυα που έχυσε σε συνέντευξή του σε αιγυπτιακό ιδιωτικό κανάλι, λίγες ώρες µετά την απελευθέρωσή του, συγκίνησαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. «∆εν είµαι ήρωας», είπε. «Εγώ χρησιµοποίησα απλώς το πληκτρολόγιο, οι πραγµατικοί ήρωες είναι στους δρόµους».
Η περίπτωση της Αιγύπτου συνδέει την ιστορία και την κυβερνοιστορία ενεργά. Στους πιστούς της μαγείας του κυβερνοχώρου θα επισήμαινα ότι προσφέρει κάτι περισσότερο από τον πολύγραφο ή την τυπογραφία. Αυτό ναι το δίχως άλλο. Οχι όμως μια "άλλη" ιστορία, ούτε δημιουργεί οντότητες "αβαταρ". Πιθανό να επιτρέπει το όνειρο (έναν εαυτό πιό ψηλό, πιό λεπτό, πιο επιθυμητό) αλλά δεν το υλοποιεί. Πίσω από το πληκτρολόγιο κρύβεται το μποι και το βάρος του καθενός μας ατόφιο.
Αυτό άλλωστε επιβεβαίωσε και η Μισέλ Ομπάμα με την ανακοίνωσή της ότι δεν θα επιτρέψει στις ανήλικες κόρες της να έχουν προφίλ στο Facebook παρά τη χρήση κοινωνικής δικτύωσης που έκαναν οι γονείς εκτενώς. Με αφορμή το γεγονός αυτό ιδού και η είδηση
"Στην χώρα μας πάνω από ένα στα δύο Ελληνόπουλα ηλικίας 9-16 χρονών διαθέτει προφίλ σε ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης (ποσοστό 54%), σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Επιπλέον, το 12% των Ελλήνων στις ίδιες ηλικίες φανερώνει στο προφίλ του τη διεύθυνση και τον αριθμό τηλεφώνου του.
Παράλληλα, σύμφωνα με έρευνα που παρουσίασε η AVG τον περασμένο Οκτώβριο, οι φωτογραφίες του 81% των παιδιών κάτω των δύο ετών στον δυτικό κόσμο είναι αναρτημένες στο Ίντερνετ, ενώ πολλά παιδιά έχουν αποκτήσει προφίλ σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης πριν καν γεννηθούν (τα έχουν δημιουργήσει οι γονείς τους).
Στην Αμερική περισσότερα από 9 στα 10 νήπια (92%) έχουν ψηφιακό προφίλ. Στη Νέα Ζηλανδία το ποσοστό αυτό διαμορφώνεται στο 91%, στην Αυστραλία και στον Καναδά στο 84% και στη Δυτική Ευρώπη στο 73%."
Η ψηφιακή οντότητα συναρπάζει. Δίνει υπόσταση σε παιδιά πριν ακόμη γεννηθούν. Επιτρέπει να βοάς ότι υπάρχεις ακόμη και με τη φωνή του πλαστικού πληκτρολογίου. Ολοι γνωρίζουν ότι δεν θα γίνουν αθάνατοι ούτε σπουδαίοι μέσω του Facebook. Επιμένουν όμως να δίνουν αυτή τη διάσταση στον εαυτό τους.
Για μένα αυτό σημαίνει μόνον ότι ο σύγχρονος άνθρωπος διεκδικεί ρόλο με τα μέσα που του διατίθενται. Ρόλο και όραμα. Εστω και μιμητικά. Ξεκινά τη μικρή διαδρομή του προς το αιώνιο άβαταρ που κάποτε θα του πρόσφερε ο πόλεμος και ο θεός. Δεν υπάρχεις στο Facebook. Δηλώνεις όμως την ανάγκη σου να υπάρχεις και να μην ξεχαστείς. Οπως ξέρουμε αυτό είναι και ο πολιτισμός: Le dur desir de durer.
Το συμπέρασμά μου (που θα μπορούσε να επεκταθούν στην ιδεατή συμμετοχική δημοκρατία της ηλεκτρονικής διαβούλευσης και της κυβερνοδιαφάνειας...) είναι ότι παρά τα όσα πικρά μπορεί ο καθένας να σκέπτεται σε καιρούς κρίσης για την αξία της ιστορίας και των πρωταγωνιστών της, οι άνθρωπου δρούν! Στους δρόμους, στα πληκτρολόγια, ήσυχα και δειλά, αλλά δρούν. Θέλουν να δώσουν υπόσταση στο μικρό τους είναι που να μην είναι ηλεκτρονική. Και αυτό ακριβώς πρέπει να προσέξουν οι πιστοί του κυβερνοχώρου.
Οι ήρωες είναι στο δρόμο. Και οι ήρωες της εποχής μας είναι ίσως πίσω από πληκτρολόγια αλλά είναι εκεί με σάρκα και οστά. Ενα κλικ αρκεί να τους βγάλει στο δρόμο. Και αυτό δεν θα είναι καθόλου κυβερνοιστορία για άβαταρ.
Τα αυτά ισχύουν και για όσους στα καθ ημάς πιστεύουν ότι η δημοκρατία και η συμμετοχή εκτονώνεται στο πληκτρολόγιο γενικώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου