Νομικα Φροντιστήρια

Καθημερινό φαινόμενο πλέον στα μέηλ μας η αποστολή μηνυμάτων με προβολή Νομικών Φροντιστηρίων.
Οχι μόνον ιδιώτες
Αλλά και εκδότες.
Αλλά ήδη και καθηγητές της Νομικής και πανεπιστημιακά συστήματα.
Το χρήμα θα πει κανείς δεν το περιφρονεί κανένας.
Αλλά μήπως έτσι αποδέχεται την αδυναμία των πανεπιστημιακών σπουδών ρητώς? την ανεπάρκειά τους?
Πλέον φροντιστήρια πληρώνει κανείς όχι μόνον για να μπει στο σχολή, όχι μόνον για να περάσει τα μαθήματα και να πάρει πτυχίο αλλά και για να γίνει:

• δικηγόρος από ασκούμενος
• συμβολαιογράφος
• δικαστής
• μέλος ΝΣΚ
• δικαστικός επιμελητής
• ειρηνοδίκης
• και φυσικά για το ΔΟΑΤΑΠ.

μια νέα αγορά ανοίγει λοιπόν δυναμικά για την οποία πολλά μπορεί να πει κανείς.
Η δωρεάν παιδεία δεν συζητείται.
Η ποιότητα στη νομική παιδεία δεν αντιμετωπίζεται
Η σπουδή των αρίστων των πανελλαδικών να συνεχίσουν τη μέθοδο επιτυχίας αποδεικνύει ότι το φροντιστήριο είναι εθιστικό. Και για τα παιδιά και για τους γονείς. Θυμάμαι τον πατέρα μου που με έστειλε με το ζόρι στον μακαρίτη το Χάρη Βασιλάκη και (ευτυχώς) τσακωθήκαμε στο τρίτο μάθημα και έφυγα. Ομως από το μαγαζί του πέρασαν όλοι όσοι ξέρω.
Η γενίκευση του φαινομένου θα πρέπει να μας προβληματίσει και να μας εξαγριώσει.
Ακόμη και το γεγονός ότι το EPLO που είναι διεθνής οργανισμός διαφημίζει ανάλογες υπηρεσίες.
Οποιος μπορεί ας αντισταθεί. Οποιος αντέχει την αυτογνωσία και με χιούμορ επενδύει αντί της άεργης δικηγορικής ιδιότητας σε καλλιέργεια φραγκόσυκων που επιδοτούνται κιόλας.
Ας παρακολουθούμε το φαινόμενο προσεκτικά.  Θα μας μάθει πολλά. Ιδίως θα μας εξηγήσει γιατί δεν χρειάζονται φρούρηση τα εκπαιδευτικά αυτά παραμάγαζα σε αντίθεση με το Πανεπιστήμιο που ήδη δια του πρυτάνεώς του μηνύει όσους μπαίνουν μέσα.
Ε ναι λοιπόν. Καλύτερα μέσα να μην μπαίνει κανείς. Να πηγαίνουν όλοι φροντιστήριο που δεν το σπάνε και περνούν και τα μαθήματα.