Η επιστροφή από τις αυγουστιάτικες διακοπές σηματοδοτείται από δύο σημαντικές απώλειες αυτή του Λεωνίδα Κύρκου και αυτή του Νίκου Θέμελη.
Προσωπικά γνώριζα μόνον τον πρώτο καθώς συναντιόμαστε συχνά για χρόνια στη γειτονιά και αγαπούσε πολύ το σκύλο μας που του ανταπέδιδε την τρυφερότητα κινδυνεύοντας συχνά να τον ρίξει. Ο Βολφ ποτέ του δεν κατάλαβε γιατί ο γλυκίτατος αυτός παππούς δεν στεκόταν καλά. Ο Βολφ δεν ξέρει τίποτε για τη φάλαγγα. Παραμείναμε γείτονες και φίλοι μέχρι τέλους.Σίγουρα δεν έμαθε ποτέ πως λέγομαι και δεν χρειαζόταν. Ο Βολφ μας του χάρισε πολλά χαμόγελα σε μοναχικές βόλτες που λίγοι τον καλημέριζαν.
Ο Θέμελης υπήρξε οικείος μόνον μέσα από τα βιβλία του. Δεν μπορώ να πω πως τα ζήλευα όλα. Ζήλεψα όμως το γεγονός ότι όταν κάποιοι έσπευδαν να κερδίσουν χρήμα από τις θέσεις που τους πρόσφερε η κυβέρνηση Σιμήτη εκείνος εξαργύρωσε τη δουλειά του με προβολή του πνευματικού του έργου. Κάποιοι τον κατηγόρησαν γι'αυτό. Εγώ πάλι το βρήκα και αθώο και σωστό. Πώς δηλαδή να σπρώξεις τα παιδιά σου, τα βιβλία σου, σε ένα κόσμο που το βιβλίο δεν εμπνέει κανέναν και πολύ? ούτε σήριαλ τα έκανε,ούτε τηλεταινίες. Μόνον λίγο τα βοήθησε και άξιζαν το δίχως άλλο.
Καλοτάξειδοι και οι δύο νάναι. Ομολογώ ότι ο Κύρκος θα μου λείψει περισσότερο πάντως! η πραγματικότητα μιας καλημέρας και το κούνημα μιας σκυλοουράς είναι πολύ σημαντικότερο για μένα από όλες τις πολιτικές καριέρες και τα δημοσιεύματα του έγκυρου τύπου. Πότε πότε μάλιστα λυπάμαι που ο Βολφ μας δεν συνάντησε και το Θέμελη. Σίγουρα θα ήταν σημαντικός αρωγός στα βιβλία του τόσο αθώος και άδολος που είναι όταν ενθουσιάζεται που ξανασυναντά κάποιον που αναγνωρίζει για φίλο!
Ο Σεπτέμβρης είναι μήνας πολυτραγουδισμένος. Το διαπίστωσα τελευταία όταν παίζοντας με το γιό μου αναζητούσαμε τραγούδια με τους 12 μήνες. Κανένα δεν καλωσορίζει το φθινόπωρο. Ολα αποχαιρετούν το καλοκαίρι.
Αδικο για το φθινόπωρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου