Η ΚΑΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ το γνωστό αριστούργημα του Πέδρο Αλδαμοβάρ είναι συνέχεια στο νου μου αυτές τις μέρες για διάφορους λόγους.
Οχι μόνον για τα έργα των μοναχών που πρωταγωνιστούν πλέον στην αληθινή ζωή...
Κυρίως για τα έργα της δικής μας μικρής χώρας στον τομέα της παιδείας. Ολοι δα ξέρουμε.
Ξεκινά η σχολική χρονιά με απεργείες.
Συνεχίζει χωρίς βιβλία.
Ολοι μιλάνε για το σκάνδαλο του χαρτιού και τις φωτοτυπίες.
Τα παιδιά δεν έχουν κατεύθυνση και προσανατολισμό.
Στα καλά της εποχής συγκαταλέγω την επιστροφή στα δημόσια σχολεία των ελληνόπαιδων που δίχως καγιέν αναγκάζονται να φοιτήσουν στο δημόσιο της γειτονιάς τους.
Στα πολύ κακά ότι πάλι σταυρώνουμε τους δασκάλους. Την μόνη ίσως κατηγορία πολιτών που οφείλαμε να προσέξουμε κάπως με την ελπίδα να διατηρήσουμε το μόνο προνόμιο που μας αναγνωρίζει η διεθνής κοινότητα και μας δίνει και κανένα φράγκο! τη γλώσσα μας.
Στο θέμα των βιβλίων πάντως πάντα με την οπτική κάθε εμπόδιο για καλό γιατί δεν προτιμάμε από τις ακριβές φωτοτυπίες την ηλεκτρονική εκδοχή? Σκανάρισμα και scrib? από παλιόχαρτα καλύτερα ένα πληκτρολόγιο!
Ακόμη καλύτερα όμως αντί για ηλεκτρονικό (και μοναδικό) βιβλίο γιατί δεν καταργούμε το ένα βιβλίο μπας και αρχίσουμε ουσιαστικό μάθημα στα σχολεία? Με σημειώσεις. Με ανάδειξη στο ρόλο του δασκάλου.
Κηρύσσοντας το τέλος της παπαγαλίας και της ραθυμίας του εκπαιδευτικού?
κ. Υπουργέ σκεφθείτε το! και το χρήμα θα γλειτώσετε και την παιδεία θα αναδείξετε! όσους βαριούνται να τους στείλετε στην απόσυρση. Τους αξίζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου